Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Titulli: Vargje Nga Lirik Xhelal Ferizi
I varur në varg
''''''''''''''''''''''''''''''''

Në varg e vargje metaforike u vara me nji shpresë kohore
me shpresat e RIMAVE ' ,në varg
me një njgyrë të pendes,me një shpresë diellore
me cakun e syrin larg
''''''''''''''''''
u vara në varg un i mjeri i përjetsisë
i biri i pengut peng i joshjeve të ngjyrave t' larmijshme
un i varuri mbi pendë mbi varg të së shëmtuares e bukurisë
dhe të përgjithshmeve gjithqkaja rob i tyre në mënyrë të vetëdijshme
''''''''''''''''
un i varuri nuk kam liri
rob pende e skamje e i shtyrje nga furia e trurit mendjehollë
un i varuri në secilin varg me pangopësi
i urituri i të gjithave metafora i varur mbi të gjitha shpresat
me penden time shekuj shkollë
me të pangopuren jetë plot imagjinare grykësi-
'''''''''''''
a e shihni si tundem i varur nëpër këto të pa fundme komponime
në secilin varg dhe në secilen fjalë
me shekuj njohje me dijet nëpër thërmime t' stërmundme
duke u munduar me penden time me shpirtë ndër dhëmb per t' ia dalë
'''''''''''''''''
i varur nga njiher un rri edhe në thënjet e vargut
ngjyra ësht litari im laraman kohorë
që më përthuret nëpër fytin e krijim dashurisë -
e ju s po e shihni prej s ë largut
q'më bëre ti o lak dijetarë që me varë mbi varg me pend në dorë
kur un kam mbetur në erë duke u luhatur rob i vargut
''''''''''''

litarin ju mednjemdhejt nuk ma këputni dot
se dijet per krueshtjeve aq shum më kan lidhë
se un mbi vargun rob i varur rri mbi të vargut metaforë e lot
e gaz e fenomene që as enigma nuk i zgjidhë
''''''''''''''''
prandaj nuk mundeni apo nuk doni nga litari poetik të më lironi
i perjetshmi jam i varur mbi varg si poet
nëse doni me ndoj shpresë a rreze dashurije të më ndihmoni
lexoni germat me ndjenjë vlime si det
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''
nga autori xhelal ferizi
....................................

[lirik]

Nga hiri dote ngritemi
autori xhelal ferizi
ringjallje do të bëhemi me besë
ne mes vete nuk do te vritemi
nuk do te vuajm me te keqin ves

shqip do te jemi me rikultivim
reformë do te quhemi me zemer
ringritu nga hiri kombi im
shqipni ku i thonë me emer

mos e leni vyshkjen te ju mbuloj
nga shkrumbi dilni ne lulzime
pshtyni mbi secilen lojë
qe Ju ofron me pi mashtrime

dhe renovohuni shpirterisht nga pasojat shekullore
se armiqt na lan shum shemtime
kopsh t shpirtë i bukur le te duket toka arbnore
mos ecni me shpirtë ne tradhtare lakime

por qelni si lulet neper optimizma
qelni ne ma te bukuren fe liri
shpirttart mbushni me idealizma
jeta le te quhet dashuri

duajeni qellimin e diellit
por jo qellimin e djallit
me krenari e suksese prekni majat e qiellit
duajeni dheun e te parve guret e kokrrat e zallit

duajeni aq shum punen e vleren
dhe vllaun tuaj farefis e gjakun
oh duajeni mbi te gjitha nderen
shqiopnjen me dy kren e bajrakun



e vendit ku do i thonë shqipni
puthje dhuroni nga ma e thella ndnjenjësia
që dheu i ynë të quhet bukuri
deri sa te jetoj gjithsia
-------------
autori xhelal ferizi
----------------------------

[SANTANA-29]

Pershendetje Lirik,Poezia shum te mira, e pash nje tem RRafshi i Dugagjinit dhe kishe shum njohuri,per Poezi mos te flasim Genjal por vetem deshta ta dije se nga jeni,
Me respekt santana frankfurt,.-

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga SANTANA-29

Pershendetje Lirik,Poezia shum te mira, e pash nje tem RRafshi i Dugagjinit dhe kishe shum njohuri,per Poezi mos te flasim Genjal por vetem deshta ta dije se nga jeni,
Me respekt santana frankfurt,.-

Po un jam nga mitrovica

babai im esht nga drenica
nana ime nga mitrovica a nuk keni lexuar ne disa poezi te miat e kam shkruar ket
disa her
por un jam i lindur ne mitrovicë ndersa fisi i babes tim vjen nga zonat e drenices

jemi nji rremë I fisit kuq nga katundi mikushnicë drenicë

fis me galicë obri ternfac lushtë

fisi kuq dhe fisi gash fiset hot shalë bytyq krasniq berishë fise te drencies

jan poashtu te nje gjaku me fiset tjera ne kosovë e shqiperi

pra ne shqiptart te gjith jemi nje gjak dhe kemi nje prejardhje

[SANTANA-29]

Postimi origjinal është bërë nga lirik

Po un jam nga mitrovica

babai im esht nga drenica
nana ime nga mitrovica a nuk keni lexuar ne disa poezi te miat e kam shkruar ket
disa her
por un jam i lindur ne mitrovicë ndersa fisi i babes tim vjen nga zonat e drenices

jemi nji rremë I fisit kuq nga katundi mikushnicë drenicë

fis me galicë obri ternfac lushtë

fisi kuq dhe fisi gash fiset hot shalë bytyq krasniq berishë fise te drencies

jan poashtu te nje gjaku me fiset tjera ne kosovë e shqiperi

pra ne shqiptart te gjith jemi nje gjak dhe kemi nje prejardhje

Shum mir Lirik,une mendova se mos jeni nga Deqani,Juniki,
por nuk eshte shum me rendesi shqipetar jemi,
Lahuta - Rifat Berisha

[lirik]

Po un jam nga mitrovica

babai im esht nga drenica
nana ime nga mitrovica a nuk keni lexuar ne disa poezi te miat e kam shkruar ket
disa her
por un jam i lindur ne mitrovicë

ndersa fisi i babes tim vjen nga zonat e drenices

jemi nji rremë i fisit kuq nga katundi mikushnicë drenicë

fis me galicë obri ternafc lushtë

fisi kuq dhe fisi gash fiset hot shalë bytyq krasniq berishë fise te drencies

jan poashtu te nje gjaku me fiset tjera ne kosovë e shqiperi

pra ne shqiptart te gjith jemi nje gjak dhe kemi nje prejardhje

[lirik]

Ne kambë jan que sa shum gjahtar
autori xhelal ferizi liriku shqiptar
shum te maskuar faraon
shum beglerë e qifligarë
e luksagji mbi token tonë

e po pijnë aq shum dolli
shegë nuk lan pa e thithë as narë
po qojnë ujë ne te huaj'n mulli
per me e shterrë trollin shqiptarë


e nuk lan pa shterrë kund shpresë
e nuk lan pa e luajt qdo lojë
i mjerë shqiptari thonë po vdes
nga varfria ne kurthë e plojë


se zanatë po ia ka kurvari
po e dredhë mirë horri zingjirin
lojë me maskë po luan tradhtari
nderkombtari po e qet hirin

e me krye ne hi po bjen shqipnija
kahdo i thonë asaj etnike
ne opium ka ra etnija
e kan trullosë lojrat taktike

kush tue lue me shqipni te vogel
kush tu u tallë tue grrye themele
thue po esht shqipnija i gogel
sa i fasule a sa i bizele

e mbas shpine i mbjellin plane
papunsi e dogmë te keqe
me e prishë faren ilirane
me do moda leqe leqe

milioner ka mbrenda nate
rrotë e gjipa e landrovera
na i kan sjellë do tarikate
e nuk po shihet puna as ndera

veq do kurtha shum tinzare
grryej miniera e pshtjell me llafe
kund fabrikë nuk ka shqiptare
veq kazino qejfe e kafe

cak u bë mbi dhe rruspija
q 'po vardisen rreth fustani
kult mbi dhe u bë hajnija
a thue vdiq i lashti nami

a thue vdiq besa e morali
a thue vdiq ndera e shqiptarit
qe e pat ruajtur djal pas djali
gjith prej kthetrav t' gospodarit

se tash llokmet po e kan fjalen
mini fundet n' per hotele
as orgjitë mbi dhe s 'po ndalen
thua përqiten dhi e dele

edhe luksi e konjaku
norma vdiq edhe etika
ujë jan ba nderi e gjaku
drue do te shembet galaktika

e pas perdes luhet loja
e padronit e lakuriqit
mbi atdhe shihen do shtroja
per ti ba ndoj nderë dobiqit

e vijnë te largtë te europes t' motit
me buzqeshje si te llastikut
per te ja derdhë ndoj kokerr t 'lotit
shqiperisë së adriatikut

e kahdo tokes iliriane
me e rrethue gjithkah me fe
me e varfrue token dardane
mos me i lanë dy gurë mbi dhe

edhe yjet jan tue e pa
sytë e qiellit jan deshmitarë
se jan turrë po rus e shkja
edhe tjerë mbi dhe tradhtarë

kah do vijnë jargë agjenture
per me u derdhë spermat debile
mbi shqipni ku i thonë bilure
tokë e lashtë me karajfile

prandaj qanë kjo penda ime
e i del loti prej qerpiku
se ne varfri e shum mjerime
na e mbuloj token armiku

e mbas armikut shkon tradhtari
me ves te tij e i pa kurriz
tue lpi pjatë t 'qdo gospodari
per pak lek tu u hingirizë


eh moj tokë shqipe bujare
kan kalue mbi ty hordhi
luftra e gjak barot e zhare
si feniks mbi dhe je mbi

ti ke mbi si karajfile
e ke me mbi prap perseri
ne do kohra qe vijn pa hile
qe do i sjellin djem t e ri

kan me ardh do djem sokola
vasha shqipe me ideale
ndryshe i dit ka me us hkrue shkrola
qe do te dridhen fusha e male

se gjith kshtu s' ka me u nenshkrue
per me u shtrue i varfer shqiptari
tokë e dhe me ja shemtue
kaq pa mshirshem nderkombtari

por se ndrrim do te sjellin rrezet
kan me nxe dijet kombtare
do te lulzojn shqiptare brezet
por si lulet ne breg ujvare

e do te pihet lumturia
begatia ka me u qelë
porsi diell do te qeshë shqipnija
brezat frytet kan me i vjelë
-------
gjenratat si zogj qielli
dije më dije do te shkojnë
do te flutrojn por si zgoj prilli
shqip me fe gjith do t kendojnë

se nuk duam tjeter fe
veq asajë qe i thonë shqiptare
do te ket shqipni mbi dhe
ku s' do te mbijë kund bimë tradhtare

nderkombtarit do ti thonë
ma mir shihne punen tuej
mos mbjell kurtha n' shqipninë tonë
se ai zot nji dit do te gjuaj

do te gjuaj me ndoj kometë
te gjitha hilet ke me i vjellë
toka e jote ne gjak me mbetë
lulë as bimë per mos me u mbjellë

----------
se ai zot qe i thonë shqiptart
i ka shkrue tuajat mekate
e nji dit nga qielli lart
kan me zbritë hakmarrje e inate

edhe mëri mbi token tuaj
se ju hile i sollt shqipnisë
e neper shekuj mot e muaj
ka me u mblue shkrumbi i shkretisë


prandaj ndalni lojrat prore
bjerni vulë tash ju pendimit
qe nder shekuj tok's arbnroe
te mos i luhet loja e krimit

te mos i grryhen ato miniera
te mos mbes ne kthetra koloniale
me do gjamë qe i quajn tendera
e renkojnë shqip fusha e male

renkojn motet nga varfrija
skllever jan shqiptart e mjerë
paga te ulta e tiranija
don me i bë skllever për her


por per skllav s lindi shqiptari

as per paga te ulta prore

as per tallje gospodari

e me mbetë n 'kthetra mizore

por se don liri bilbili
shqip me fe e kah vullneti
per me qelë si karajfili
me u zhvillue kah toka e deti


mos me pasë kund arë te ddjerrë
mos me pasë paga bizare
ne vetvrasje mos me u vjerrë
mos me u luajt loja tradhtare
------
shqipttari kosovarë autorë
xhelal ferizi ne mergime neper vite te gjata
me penden ne dorë ne sherbim te atdheut

[lirik]

Damarët tu a nuk kan ma fjalë
autorë xhelal ferizi
etja e jote a me kaq u shue
qka rrJedhë tash a ke kund ma ndoj valë
ne shqip porsi zog me ligjerue

po nga kureshtja a te ka mbetë ma ndoj pikë
e mallit per etni
ma thuaj ne ndoj prozë ne varg a ne lirikë
a sheh ti ne enderr shqipni

a sheh ndoj varg shege qe del kuq si gjaku
me dashuri kullue te kuqe
me qehre malli te pa djallzuar si zambaku
mu si e kosoves secila lulkuqe

ku i ke at her fjalet moj zanë
a nuk te mbet kund krue i fjalorit
ma thuaj veq nji fjalë per te bukuren dardanë
per gurë e dhe te arbnorit

pse ti o shqiptarë i turqisë
ne vise te largta te shkreta
nuk pin ndoj shpresë të ëndërrim sisë
per trojet me shqipe te lahta

atje ti e kishe te lashten fole
ku zemrat rrinin kthye kah kruja
perse ike ne te huajin dhe
me mallë mbi troje te huaja

ma thuaj ndoj fjalë ehe ti oj shqiptare
djepin si e perkundë tash ne kto mote
ninullen a ja thue ne gjuhen amtare
me sy kah toka e jote

andej ne token e huaj anadolle
si flet toka me ju a heshtë prore
perse ne token e te parve nuk mbolle
ndoj shpresë te gjurmve arbnore


autori xhelal ferizi
-------------------------

[lirik]

Ah ju kohra tallava

xhelal ferizi autori ne mergim
-----------------------
ah ju kohra ju njoh un ju
ju doni të bëni hile
doni që arti i mirfillt me u shu
me tallaven tuaj kopile



ju nuk doni askund vlerë

moda dëshironi me zhgjyre

ju doni tinguj të mjerë

e kohë pa kurfar fytyre
autori xhelal ferizi

[lirik]

Qdo dit lutem

Xhelal ferizi autori


qdo dit duke u lutur
do të arrij qëllimin madhorë
nuk do të mbetem ma fije e këputur
që hasmi më këputi me dorë

zoti do t ë me ndihmoj
në qëllimin tim final
qielli do të më dhuroj
fat sa deti me mal

lutja do të pranohet
e shkruar në librin e zotit
robëria do të largohet
rob nuk do të jem ma i lotit

xhelal ferizi autori mergimtarë i vargjeve shqiptare

[lirik]

O shpirti im i dashur Mitrovicë

Shkruan xhelal ferizi ne mergim

un ty të kam puthur në secilen kokerr dhe e kore
fluskat e bardha bor e shi e kahdo ti kam lmue
un ty të kam ndje në secilen pore
kur bashk jemi përqafue

un kam notuar ibrit në secilen valë
shkumbardhave që hjeshonin bardhsisht
un jam i dikurshmi i yti djalë
kur flisnim bashk rrezanisht

un ty naten të kam përshkruar
në vargun tim bashk me hanen
kur nata ishte yjzuar
larmisht tue shëndritë dardanen

un jam biri yt i djegurë larg
vargjet mi ka lidhë varfrija e zingjiri
un për ty jam bë varg
fletë e paanë e qiri

un ty ti kam lmue lulet në secilen fletë
rrugët ti kam bekue
por tash me fjalën i huaj kam mbetë
hapin n' mergim tue lakue

un me lot ta kam la arin
nëntoken e begatinë
per ty në shpirtqiellin tim do ta ruaj ditarin
e qelizave' e si det dashurinë

ti je ëndrra ime
gjandart më lan pa ty
un nuk të ndahem me shkrime
yjet kah ti kam me i kthy

xhelal ferizi ne mergim ne dhe te huaj shkruan
kushtuar vendlindjes Mitrovicë

[lirik]

Ura e këputur e dashurisë

xhelal ferizi autori ne mergim

perse uren e jetes e këpute
kur ajo ishte e lidhur me diell
ishe ti ajo q ë me lute
nuk jam ma i gjerë si qiell

perse uren e jetes e këpute
kur ajo ishte e lidhur me zemer
përse nuk ndriqove me dritë qdo lloj skute
përse kalin e trojes e lakmove në themer

përse ua këpute fijet yjeve
infuzion ky i dashurisë jetik
përse i lidhe psehet nyjeve
perse dashurinë e bëre armik


përse uren e këpute të harkut
që lidhej nga arti në art
përse tash i dhe kaq shum dhimbje vargut
që në palcen qiellit prekë e ndihet lart

përse i zgjidhe besatimet
qe lidhë i kishim për bese
përse i ke ngri vlimet
e gzimet nëpër mëngjese

perse i gzimet i vrave
perse urat me i djegë
si krande ndjenjat i thave
cicrimen e bilbilit në degë

autori xhelal ferizi ne mergim

---------------------------

[lirik]

Në lotin e mallengjimit

autori xhelal ferizi ne mergim
--------------------
kohrat iken
shekujt me mallëngjime më rëndojnë
sa shum lotë më piken
motet dikurë mi kujtojnë

më kujtohet farefisnija
gurët e qeshur të vatanit plot hare
at'her kur buzqeshte larmija
zemrat at'her akoma ishin pa u nisë me u bre

at'her kur ishte bashksia
kur vlonte gjithqka si bletë
ather kur ishte mahnija
dhe engjujt vallzonin në jetë

ah o koha e arit
pse ike me gjith ëmbëlsinë
na e le ,kujtimin t' beharit
dhe mallin mërgim e vetminë

tash varret e prindërve të mi
të vllaut e të gjerë farefisit
e lotin pran gotes që e pi
i kujtoj porsi qyqe e lisit

mërgimin shok e vlla
shkretiren babë e nanë
e gurin qe jam tue nda
e të huajin diell e hanë

goten e kam shok e mik
dënesjen këputjen shpirtrore
vuajtjet i kam muzikë
dhe vargjet ngushlluese arbnore

autori xhelal ferizi ne mergim
-----------------------------

[lirik]

Në zërin e nji violine larg

autori xhelal ferizi në mergim

oh ajo me zë po dridhej nga larg tinguj'nate
melankolik stërlakim i sajë tingull'mallë nxitës
më kujtonte njiher nji qyqe në monopate
nji zog të sajë shpirt'plagosur shpres'pritës

pran gote buza më prekte dridhshëm në mashtrimet qelqtare
në rrethin e gotes 'mbështetse ndjenjë shpëtim
sikur në gotë gjeja t'fundit shpresat qëndrestare
mbi lotsjellsin e pa fund i quajtur mërgim

Para i kisha rrudhat e shpirt'motet që më digjnin në qeliza
në secilen qelizë nga nji shkrumbues learg'sjellëse dikurshmëri
tingujt e violines sikur më sjellnin dikah larg disa të kputura kujtim' puhiza
dhe nji të këputur me ndërprerje shpirtëdhimbje shpirtlidhshmëri

q' ësht kjo ndjenjë që her këputet her ringjallet
nëpër mes tingujve të violines djegë'sisht përloton
q'ësht kjo shpirtsi aq ndjeshmërisht mallëngjyeshëm që shpirt'kallet
q'ësht kjo largsi që në për shekuj të shpirti'zgjim ndjnejve shqetson

gota sikur me shikon në tavolinë
vetmija sikur më jet'shkrinë e më dënesë'shpirtson
tinguj'lakesa shpirt'prekse q ë i nxjerrë kjo mallëngjyese violinë
shekuj ndjenjat vaj' ndjellshëm po mi mishëron

Un jam pa atdhe pa komb pran nji gote
jam pa tokë pa liri
un jam pran nji shishje jam mërgim i huaj trup rreth bote
nuk kam shtet as qeveri

i kujt jam un o zëri shpirtdridhës i violines
un jam iksi me shpirtsi lot'deti burimorë
jam jetimi i shekujve i kohes e stines
un jam pran gotes i huaj nji shpirtgjorë

as violina nuk qanë ma dridhshëm se shpirti im
as gota e vetmia e vuajtur nuk mund ta pasqyron
se qfar dënesje ka i madhi shpirt'deti im
as zogu për fole ndjenjësisht kështu nuk' shpirt'vajton

kujtesat më rrenonin kalanë shpirtrore
ngadal e gurë nga nji gurë
e violina me thell'preksit shpirtëzues tinguj ndjenja lakore
më bënin të vajtueshëm shpirt'urë

o un jam mergimtari
që kurr nuk pata liri as atdhe
un jam bilbil vajtimtari
nëpër tunguj mallëngjime me ndje


vajto tash qajë violinë
tingujt ti pin i imi loti
un nuk ja kanarinë
por jam i askundit që moti


shkruar nga xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare

[lirik]

Ata qe pshtyënë mbi vargjet e mija
--------------------------------
autori xhelal ferizi liriku
-------------
ata që pshtynë mbi vargjet e mia
pshtynë se disa nxiteshin nga disa te errta motive
disa nxiteshin nga tradhtia
e disa nga katarret e thive


disa nga zemra e zezë sterile
qe nuk ju pjellte kurr mirsi
disa nga satanet hile
disa nga padronja rruspi

disa u nxiten nga agjentura
disa nga e mjerë zilija
disa ishin mësuar te këpusin nga qdo zemer ura
e disa nga qyqarija

disa vetem per shkak te pikpamjeve ne fe
disa te luahatshem si fëmi
e do tjerë qe nuk kishin askund princip mbi dhe
por pinin ne vend të ujit mëri

kjo botë kishte edhe te heshtur qyqarë
kishte edhe te rrudhur ne zemer
kishte edhe te pa dije e mohimtarë
te pa kurriz te lakueshem me emer

dikush kishte shum zota
dikush zot nuk kishte fare
qudi na qenka bota
o vargjet e mia shqiptare