...ne Shatervan

[Kronisti]

Mbretëria e heshtur është trazuar
Në shpirtin e lodhur tik taku rebelohet
Po i bien gurët kalasë së (pa)pushtuar
Ka hapur portat shpirti e dorëzohet

Në djall mbretëria le të shkojë
Bien ushtarët, viktima të stuhisë
Askush s’mund ta ndal shpirtin ta jetoj
Çastin e përjetshëm të dashurisë

[Kronisti]

I kredhur ne mendime
i kërusur përmbi letër
nëpër shtegëtime
"lëpijë plagën e vjetër"

bredhë nëpër orbitë
pa trup pa kokë
Që ta mbyll edhe një ditë
pa dritë në tokë

Nuk e di ç'ngjau
...ku është, kam mall
Pa plumb më vrau
me heshtje pa fjalë

Është zhdukur, gjë s'tha
e kërkon shpirti im
Peng mua më la
prore në kërkim

Ku gabova djall
Pse nuk ma tha
prore me mall
në kërkim më la

Nuk e di ç'ngjau
...ku është, kam mall
Pa plumb më vrau
me heshtje pa fjalë

[Kronisti]

Për pak caste ikëm nga jeta, i ikëm pritës
Jemi me vetveten duam ta harrojmë botën
Ikëm për pak çaste ta pimë helmin e mesditës
Ta pimë helmin e ta bëjmë cope e grime gotën

[Kronisti]

Nganjeherë si engjuj, me gjoks i dalim përpara djallit
Mundohemi të mos e lëmë jetën, të na mashtroj
Ti vijon te mbetesh “perkufizimi i idealit
ne fjalorin qe ne gji shtrengoj“

[Kronisti]

Më tha:
Po pres o djal, në një gjumë përrallor
e veshur me të bardha si borëbardha
Të ftoj ëmbël, me shikimin hyjnor
Të pres të vish, si princi nga përralla

I thash:
S’jam leter as fjal
As princ me kali të bardhë
As engjull as djall
Jam njeri nga mishi e gjaku

[Kronisti]

Ndodhi kthimi në folen që e ndërtove vetë
vërshimë e pas shiut këtej të solli sërish
e kuptove se mes stinëve një është e vërtet
një është e vertetë-mes dashurish

[Kronisti]

E gozhdoj në shpirt ndjenjën
I jap jetë një kujtime
Aty ku përfundon ëndërrimi
Fillon çmendia ime

[Kronisti]

Shi bie ne lirike
E fjalet jane futur nen ombrell
Nga vershima kane frike
qe daten ta mbjell

Mungojne fjalet ka mall
ka mall ne mesin tone
ku ka engjull ka dhe djall
ka dhe ikje pergjithmone

Por gjtihmon te mban peshe
nje tundim
besimi dhe nje deshire
per rikthim

[Kronisti]

I lash kujtimet pas, fjala kur me la
Në vrap pas rrjedhës e harrova burimin
Zvarrë u ngjita në breg , dallgë më s’ka
Krojet ne Shatërvan e kanë përqafuar trishtimin

E rrjedh në kroje heshtje e ftohtësi…

[Kronisti]

Njenja nga shpirti
me kaploi në cdo qelizë mua
po ndihem si zog me krah
Pas fjalëve të tua


me fjalët tua - flatra
po vijë te ti
të ta fal ndjenjën
të të fal dashuri

po vij të bëhem forcë e shpirtit tënd
tiktaku i shpirti tënd me dëlirësi
perjtesisht i yti jam
e imja je deri në përjetësi

[Kronisti]

Në bebëzat e syve të tu
në bebëzat e syve të mi
urrejtja për largësinë
shndërrohet në dashuri

[Kronisti]

Më prit se po vi
përmes vargut tek ti
si rrufe
të të futem në gji
Me prit krahapur
po vijë përmes vargut
në përrallë
lojën filloimë ngadalë
me epshe dhe dashuri
ta shuajmë këtë mall
që na dogji mua dhe ty..!!

[Kronisti]

E ndjejmë të dy* sa e fortë
sa e fortë është ndjenja jonë
me gjuhën e shpirtit të them
TË DUA PERGJITHMONË


Si varg po vij te ti
po vije si drite
si dashuri
per te te shendrite
në shpirt

[Kronisti]

Po të pres te vish me më marr
Princ me kali te bardh
Po të pres si lule në shkallë
Veshur me vello të bardhë
Po te pres me krushqi me ardhë
Me i mlbedh gjithë krerët kah janë
Llap e Gollak* Rugovë e Gjakovë
Dukagjin* Pejë e Fushë Kosovë
Prishtinë Prizren e Ferizaj
Gjilan Mitrovicë e Skenderaj
Me Ibrahim Rugoven
E Adem Jasharin..
Thirrju trimave te zgjohen
Nga të gjitha trojet të qohen në këmbë
Mos harro dhe Malishevën
Bujanocin e Medvegjën
Tetovën edhe Shkupin
Tropojën bashkë me Shkodrën
Gjithë krerët e Malësisë...
Mos harro Plavën e Gusin
Ulqinin e krejt Shqipërinë..
Qamerin e Maqedoninë
Kam një nuse me e marr
Në kalë të bardhë
Si në përrallë
Në varg
Unë princ ajo princesha

[Kronisti]

Në mëngjes kur zgjohem më mungon
më mungon në mesdite kur e shikoj jetën në sy
Mungesn mbrmja edhe me shume ma shton
Kur e kuptoj se pranë s'të kam ty

Kur e kuptoj se je larg* se je shume larg
Ngushëllimin e gjej në fjale* e gjej në varg