Poezi(gojore)Arbereshe

[sherri]

Bardha Dhrí e Kastriotit


Nde podhén te malevet
te Qerevanit,ce nde cuka
semre rrin ngrakuome bór
e mee ndeen mjegull e shi
kán ka nje te jeteri vit,
zonja Lén te Kastriotit
kish te stisur nje keshtjell
hóll e i lart,sa mjegulla
ngitij qeramidhezit.
Mjegulla stisi folén
e folea ce stisenej
ish e piksur driza ári;
vét prana ce me beri
in fllurome t'aretaz;
zoget pra ce nxori véshit
dualletin me lafshe t'árt
e me krahzit te regjend.
Kúr kenduon ata zogj,
era,ce shkonej nde fjetat
lisevet e pjepevet
me qendroi e gjegjenej
te kenduor ngjiellshit,
t'embelór e keq t'endem,
aq sa prehej e mirr vesh
Bardha Dhrí e Kastriotit,
nd' at hér ce rij e pjeksenej
shtruome kater faqeshi.
Zonja tek e para faqe
me qindisi zón e saj
me te gjith shater mb'án.
Prana tek e dita faqe
me qendisi vetehén
me rrotulla kriatet.
Ajo tek e treta faqemeqendisi diellin
m*aq rrembazit e tij.
Po tek e katerta faqe
me qendisi henezen,
bardhezen si bilazit
ce mekish ajo nde pllas;
e,si hena perendesh,
je rrjedhur ilezish,
i buftón per mbremanet
nde katunde e nd' ato hora
shprishura nde gjeren jét,
rrij ajo ne mest atire.
Neen m'i rethti mjegullen
ngana hapjin krahezit
ata zogj ce nxori véshit,
cilet e embel po kendojin
mbe vetet nga qiella
e hareje shírt i mbjojin.