A i pranoni lehte këshillat e miqve?

[Barbaroza]

Te nderuar diskutues,ne jeten tone na ndodhin gjera te drejta,te pjerreta,me kuptim e pa kuptim sepse e tille eshte jeta.
Ne jeten tone,ndodhe qe disa gjera te marrin kahje jo te mire dhe ne kemi nevoje per keshillat e miqeve tane sepse vete ndodhemi ne udhekryq dhe nuk e gjejme daljen nga labirinti.Kjo ndodhe jo veq ne dashuri,por edhe ne te gjitha aspektet tjera ne jete.
Kisha dashur te dija opinionin tuaj se a i pranoni lehte keshillat e miqve kur ata e kane per te miren tuaj edhe pse ty ndoshta nuk te duket se kane te drejte ata sepse ti ke krijuar vizionin tend per qellimin e caktuar.
A kembengulni ne keshilla te personat qe i doni sepse keni deshire tu ndihmoni dhe kisha dashur te shkruani ndonje experience tuajen nese jeni ndodhur ne kesi lloj pozitash kur keni pranuar keshillat apo edhe nese i keni ndihmuar dikujt?
Besoj se jam perpjekur mjaft qe te jem e qarte!

[DEA]

Pershendetje Barbaroza
Te them te drejten rast konkret nuk mund te jap se eshte shume privat po me ka ndodhe edhe shume shpesh me persona shume te afert (afer zemres) qe keshillat e mia kane marre kahje tjeter dhe ka kalu kohe deri se sa e kane kuptuar se ku ishte qellim im, dhe mendoj se kjo eshte nje dukuri apo e mete e jona e te gjithe shqiptareve se shume veshtire marrim keshilla apo kritika. sikur ti pranomim kritikat dhe ti merrnim ato me siguri se shume do te mesonim prej tyre e jo ti perbuzim menjan me mendjen "hajt se ma ka inati ai mu per ata po me flet" nje dini se ai qe u ka inat kurre nuk ju flet vetem lutet zotit qe te vazhdoni ne rrugen e gabuar. me respekt Dea

[Mafiozi]

E nderuara Barbaroza,

Keshillat jan perher te mirseardhur, ather sicili e din qka mundet me marr
ne keshilla te njerzeve qe te dojn te miren. Besoj qe edhe kem nevoj per keshilla.
Nuk mundemi me dit qdo gje ne jet, ndodh qe arrijm ne nje situat ne te cilen
kem nevoj per keshillat e tjerve.

Vetem nuk duhet me keqkuptu keshill me urdher, sicili e ka qellimin e vet
te caktuar dhe deshiron te arrij, nuk kem nevoj te bejm gjera per deshiren
e tjerve.

Keshilli esht me qellim per te miren ton, urdheri e ka qellimin per at qe e jep.

[turisti]

Jam bere si - Vegeta 40- ,shktimet e mia ne çdo teme - si vegeta ne çdo çorbe,hahahahahahahahahahahahahahahahahahahaahahah ahahahahahahahahahaha....


Pershendetje per temen e qelluar Barbaroza e dalluar.

Se pari,ai qe vendos me dhene nje keshille,eshte njesoj ne situate te veshire ( si ke keshilli i tij serioz,si ke me naj qellim te caktuar. Personi i cilit i nevoitet keshilli eshte ne konfuzion me vete situaten e krijuar dhe jo shpeshhere, nuk eshte ne gjendje qe ta llogjikoje ,vlersoje ose vendose hapin e metejshem per shkakun e shume rrethanave dhe detajeve qe marrin pjese ne ngjarje te caktuar.

Nuk eshte lehte te ipet keshilli,sepse keshilledhenesi duhet mire,mire qe ta analizoje situaten dhe qe te jet shume i sigurt ,duke i analizuar edhe problemet eventuale nese ndodh diçka e pa planifikuar dhe sendet nisen ne drejtim jo te duhur,sepse me keshillin e gabuar ose jo te korekt, i dyfishohen problemet atij qe ka nevoje per te dhe ne vend te permiresimit,vjen deri te keqesimi i situates ku pastaj " kshilledhenesi" mundohet qe te shporët sa me shpejte duke e lene klientin ne ledin. Gjithashtu nuk eshte lehte edhe per keshillemarresin qe te vendose per nje hap te tille,sepse, ne shumicen e rasteve edhe qe ka nevoje,KOKEFORTESIA eshte armiku i tij nr1 i cili nuk e lejon qe te " bjere ne dy gjuj " per nje keshille dhe i duket me i drejte [b] gabimi i vet se sa keshilla e mire e dikujt qe e njeh mire.
Nuk dmth se duheni sahere ta merrni keshillin sepse nuk jeni te obliguar,por nese vjen nga personi te cilin e njifni,ateherit me se paku qe mundeni me ba ,eshte qe ta ndegjoni dhe e analizoni ne qetesi mire,mire e pastaj vendosni per :po ose jo.

Ne shumicen e rasteve,kur gjindemi ne situaten e tille, duhet haptazi dhe direkt te ballafaqohemi me problemin e krijuar,dhe sa ma me vemendje ta ndegjojme keshillat e personave te besueshem,sepse nga kendi neutral i tyre,me mire shifet problemi.
Mundojuni sa ma rradhe te nderhyni me keshilla tek bashkeshortet e sidomos kur njeri nga atyre tradhton,sepse ne shumicen e rasteve pas perleshjeve martesore,qifti pajtohet,a fajtor jet keshilldhenesi pa qene fajtor,ose :arrow: jet FAJTOR KUJDESTAR.


Une personalish i pranoj keshillat,i rikontrolloj,por vendosi VET,sepse kam vetem nje arsye: NUK DUA QE DIKAN TA FAJSOJ NESE DESHTOJ,A ME VETVETEN MIRRENI VESH LEHTË

VENDIMI ËSHTË I JUAJI.


Sukses ne zgjedhje ju deshiron


TURISTI.

[Murgesha]

I pranoj nëse jam e qetë në atë moment, por nëse kam kaluar kufirin e durimit atëherë edhe këshillat më të mira i marrë si qëllime.
Dhe mos u habitni, u nisa nga vetvetja për të thënë se mvaret shumë edhe për çka jipen këshillat.
Kur kam pasë nevojë të këshillohem mua më është dukur se këshilluesi nuk po e njeh sa duhet gjendjen time momentale, nuk po e njeh problemin dhe po ja fut kot këshillav.
A është e drejtë të mendohet kështu???
Unë them jo, por... ska nevojtarë që i pranon si të mira këshillat.
Edhe kur jam përpjek të këshilloj dikend natyrisht që nuk më ka kuptuar dhe ndoshta edhe ka vepruar si unë.
Për atë është e mirë thënia
Pyet njëqind vetë e në fund bëj si di vet.

[halla e madhe]

Pajtohem plotesisht me mendimin e MUrgeshes :!: :idea: Cdo keshille e mire ne favor timin eshte e mireseardhur :!: Nji fjale popullore thote:"Kush vete nuk trete" :!:

[yllka]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

I pranoj nëse jam e qetë në atë moment, por nëse kam kaluar kufirin e durimit atëherë edhe këshillat më të mira i marrë si qëllime.
Dhe mos u habitni, u nisa nga vetvetja për të thënë se mvaret shumë edhe për çka jipen këshillat.
Kur kam pasë nevojë të këshillohem mua më është dukur se këshilluesi nuk po e njeh sa duhet gjendjen time momentale, nuk po e njeh problemin dhe po ja fut kot këshillav.
A është e drejtë të mendohet kështu???
Unë them jo, por... ska nevojtarë që i pranon si të mira këshillat.
Edhe kur jam përpjek të këshilloj dikend natyrisht që nuk më ka kuptuar dhe ndoshta edhe ka vepruar si unë.
Për atë është e mirë thënia
Pyet njëqind vetë e në fund bëj si di vet.

Pajtohem me mendimin e Mbretereshes Murgeshe

[Kaltrushi]

Une perveti jap shume Keshilla, por dihet ne shoqerin e ngusht. Ata gjithnje e shofim mas andej. Gjithashtu me vjen mire kure dikush me keshillon per nje Gje. Sa i perket nje Keshille per Mesim apo Shoqeri esht ne Rregull, por nuk kam qejf ne gjerat krejt private te me jepen keshillat.
Kurse nese jam aq e hidheruar ne nje Person dhe dua te them diqka e bej edhe pse dikush me keshillon se te pres. Keshtu se me vlon gjaku e nuk pres, por me ne fund gjithnje edhe gjerat ndonjher prej vetes zgjidhen. Sidoqoft Keshillat mire se vine, por me Lutje qe vertet te jene keshilla e jo bindje per nje gje tjeter. Kurse shpresoj se edhe te mijat jane te mirepritse.

Me nderime

kaltrushi

[ShEjToNkA]

Jam në gjëndje t'i ndëgjoi ama sa i pranaojë dhe i aplikojj se?!
I ndëgjoi dhe i analizoj edhe në fund i bëjë bashkë të gjithe ato se nga kush i marë dhe i hudhi pas shpine dhe verpoi ashtu sic di vetë dhe sic ma ndien zemra!

[Giovanni]

Gjdokush ka nevoj per ndihe dhe keshilla por une bej keshtu : Pyesh 100 vete dhe me ne fund bej siq mendoj vete.

[loni19]

se pari pershendetje.
besoj se duhet ta dime se njerezit kan nevoje per ndihmen e njeri tjerit sepse jeta ka veshtiresit e veta.
un sinqerisht thene jap shum keshilla.
dhe i pranoj shum nga ata qe besoj se me respektojne dhe ma dojne te miren sepse nese njeriu mendon se e ka me te drejte gjithnje eshte mendjemadh keshtu qe eshte shum mire ta keshillojm njeri tjetrin se jemi njerez e gabojm gjith.
me respekt loni.

[Honesty^uk.]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

I pranoj nëse jam e qetë në atë moment, por nëse kam kaluar kufirin e durimit atëherë edhe këshillat më të mira i marrë si qëllime.
Dhe mos u habitni, u nisa nga vetvetja për të thënë se mvaret shumë edhe për çka jipen këshillat.
Kur kam pasë nevojë të këshillohem mua më është dukur se këshilluesi nuk po e njeh sa duhet gjendjen time momentale, nuk po e njeh problemin dhe po ja fut kot këshillav.
A është e drejtë të mendohet kështu???
Unë them jo, por... ska nevojtarë që i pranon si të mira këshillat.
Edhe kur jam përpjek të këshilloj dikend natyrisht që nuk më ka kuptuar dhe ndoshta edhe ka vepruar si unë.
Për atë është e mirë thënia
Pyet njëqind vetë e në fund bëj si di vet.

Se pari nje verejteje per ju Murgesha.
Nuk paske bere mire qe paske shkruar mendimet e mia qe une ti tregova mbreme :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Kurse se dyti pajtohem plotesisht me mendimet tuaja.

Si gjithnje e pershendetur nga
Honesty

[Barbaroza]

Ju falenderoj te gjitheve qe jeni inkuadruar ne teme dhe keni dhene pikepamjet tuaja.
I mirepres akoma diskutimet!

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga Honesty^uk.

Se pari nje verejteje per ju Murgesha.
Nuk paske bere mire qe paske shkruar mendimet e mia qe une ti tregova mbreme :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Kurse se dyti pajtohem plotesisht me mendimet tuaja.

Si gjithnje e pershendetur nga
Honesty

:evil: :evil: :evil: :evil:

[vushtrria]

barbaroza nje tem shum e qelluar,dhe ju pershendes per temen.

une ne lidhje me ket tem kisha then keshtu,njeriu prej dites se par kur linde i fillojne keshillat,dhe rritet nen keshillat e prinderve dhe me pastaj kur rritet fillon te jape keshilla(c'eshte more kjo keshtu jeta vetem me keshilla) mas andej une jam nje njeri qe i ndegjoi keshillat e te tjereve,po te jet ndoshta edhe nje femij ia shikoi gojen se qka po fol,dhe nga te gjitha keshillat e shokeve,miqve,farefist i pranoi ato me te mirat,mua me ka ndodhe kur njerezit kan kerkuar mendimin tim,une me plot sinqeritet ua kam then at qka kam menduar,por kurr dy her nuk ua kam perserit sepse kur dikush e kerkon mendimin tend duhet ti tregosh at qka mendon por kurr nuk duhet te jesh kategorik qe ai ti pranon keshillat e tua.


me nderime vushtrriu