Hoxhë Jakup ef. Asipi

evro_albi · 03-11-06, 14:40

Jakup ef. Asipi u lind në Sllupçan më 02.02.1951, ku e kreu edhe shkollën fillore, ate të mesmen e kreu në Damask të Sirisë ndërsa studimet i përfundoi në Al-azharin e famshën të Egjiptit. Studimet posuniversitare i vazhdoi në Bejrut të Libanit. Gjatë karierës së tij ushtroi punoi si ligjerues në leverkusen të Gjermanisë e më pas në vendlindjen e tij, kohëve të fundit ushtroi postin e Muftiut në Muftinin e Kumanovës, ishte i njohur dhe i dashur ne te gjitha trojet shqpitare dhe diaspore. Cdo kund ligjeratat e tija ishin te ndjekura nga mijera te rinje, lokalet ishin te permbushura edhe ato xhami, shtepi te kultures, bile edhe halla te sportit.
Gjate karieres se tij disa vjecare si hoxhe dhe ligjerues, ka mbajtur mbi 5000 ligjerata te cilat jane te ruajtura dhe sot kerkohen me interesim te madh. Me oratorine e tij dhe eruditismin e tij njihet si hoxha me i shquar nder shqiptaret. ishte hoxha qe beri revolucion ne shpirtin e shqiptareve musliman duke qene prijetar i levizjes per te miren e popullit, te kete qene ajo kombtare apo fetare.
Hoxha ishte pjesamrres aktiv edhe ne luften e UCK-se (Kombtare) ne 2001, duke qene nje nder komandantet lokal duke kontribuar ne frymezimin dhe pergatitjen shpirterore te ushtareve te rinj qe nje numer mjaft i madh i tyre kapen pushken si rezultat i prezences se tij dhe thirrjes se tij per lufte.
me 7 janar 2006 pas nje aksidenti te komunikacionit e humbi jeten tragjikisht. po e publikojm nje shkrim nga:
presheva.com

Në një aksident kumanikacioni u dha lajmi se u nda nga kjo jetë, teologu, patrioti i njohur nga Sllupçani i Kumanovës, magjistër Jakup Hasipi. Me të patëm realizuar një intervistë para një kohe dhe ja se çfarë patë deklaruar special për faqen tonë: "Para se të më thuhet se jam i nderuar dua të them se unë i kam vënë detyrë vetës që ta dua dhe nderoj popullin tim si dhe të angazhohem maksimalisht për të mirën e tij. I dua të gjithë njerëzit njësoi, edhe të këqijt në mesin e popullit tim, sepse ajo është ara ime dhe unë duhet të investoj në të sa më shumë që dheu i saj të jetë sa më kualitativ.Në fshatin Sllupçan kanë rënë 23 viktima gjatë luftës, prej të cilëve 7 në familjen Zymberi. Prej rreth 600 shtepive, vetëm 8 kanë mbetur të padëmtuara, kurse mbi 100 tërësisht janë të shkatërruara. Mbi Sllupçan kanë rënë mbi 60.000 predha! Banorët e këtij fshati në numër të madh gjatë gjithë luftës qëndruan pranë pragjeve të të parëve të tyre dhe pamarrë parasysh moshën, iu bashkëkangjitën rradhëve të UÇK-së. Edhe pse janë duke i ndier pasojat nga lufta, ata megjithate mburrën me ate që e kanë bërë. Krenaria kombëtare tek ata vërëhet edhe sot, në kohën kur po zhvillohen aktivitete të ngjeshura për rivitalizimin e shtëpive dhe objekteve tjera të dëmtuara. Në hyrje të fshatit dhe gjithkund në pullazet e shtepive në Sllupçan sot valon flamuri kombëtar shqiptar. Në hyrje të fshatit me këdo që të takohesh të pret me fjalët “mirë se erdhe në kalanë e quajtur Sllupçan”. Historia krijohet kështu, me gjakun e bijëve dhe bijave tona, thotë imami i Sllupçanit, myftiu i Kumanovës hoxhë Jakup Asipi, i cili kontribuojë shumë për të mirën e atdheut duke mos kursyer asgjë.
Në lidhje me bashkëpunimin tim me B.I. në Maqedoni, Kosovë, Shqipëri, jam i vendosur të bashkëpunoj vetëm me ata që janë sa më afër të vertetës dhe sa më afër popullit si dhe sa më afër kauzës sonë të përgjithshme kombëtare. Festat në Islam janë vetëm dy dhe nuk guxojnë të shumëzohën, sepse Islami është fe e punës e jo e festave. Ato janë festa e Fitër Bajramit dhe festa e Kurban Bajramit. Vlenë të theksohet se çdo festë që feston muslimani duhet të jetë ngushtë e lidhur me një nga veprat e tij të cilat i ka kryer gjatë jetës. Po, është e vertetë që shumë kohë ka kaluar kur Isalmi shpjegohet si fe e “prapambeturisë”, e “dhunës”, e “fundamentalizmit”, e në fund edhe e “terrorizmit”, etj. E them me përgjegjësi se Kur’ani është libër i shejtë që nuk pranon kurfarë ndryshimesh dhe nga askush, që kur i ka zbritur njerëzimit përmes profetit Muhamed a.s. e deri në ditët e sotme. Ky libër i shejtë ende nuk është studjuar sa duhet në mënyrë që të kuptohen vlerat e tij shkencore në tregun e madh të mendjeve njerëzore. Askush nuk duhet të ketë frikë nga Isalmi, dhe kjo i gjason atij i cili frikësohet nga deti dhe valët e tij pa u futur fare në ujërat e tij. Pra, unë jam besimtar musliman brenda Islamit, dmth. brenda valëve të detit dhe nuk kam fare frikë prej tij (“Angst vom Islam”). E përse të kenë frikë nga ai ata që qëndrojnë jashtë Isalmit (jashtë detit)?! Më lejoni të them; ne që jemi në brendi të detit (Isalmit) e kuptojmë vlerën dhe rolin e tij që ka ai për njeriun, e ndjejmë qetësinë dhe madhështinë e tij, ndërsa ata që e venerojnë Isalmin nga “kodra” nuk kanë të drejtë ta sulmojnë ate në mënyrë paushalle. Nësë në ndonjë detë diku në botë është fundosur një anije, nuk mund t’i akuzosh për këtë të gjitha detrat, përveç atij i cili e ka marrë me valët e tij.Muslimani i vertetë ua dëshiron të tjerëve ate që e dëshiron për vete.
Shqiptarët në Maqedoni do të kenë në të ardhmën aq sa kanë dhënë në të kaluarën, sepse në politikë është sikur në treg, sa të japish merrë. Mendoj se shqiptarët janë vonuar për bashkimin e tyre shpirtëror për aq kohë sa ka kaluar qëkur ata janë ndarë".Kjo intervistë ishte e shumë pritur për lexuesit tanë, sepse i ndjeri Jakup Hasipi ishte shumë modest, nuk dëshironte të dilte nëpër media, për të folur dhe përfolur, ishte i punës dhe i vullnhetit të madh që të rinjtë tanë, intelektualët, pleqtë dhe të gjithë që e duan veten dhe familjen, e që janë të moralshëm, të jenë unik mes veti. Shumë bashkatdhetarë nga Zvicra, dje shkuan për në Kumanovë, enkas për të marrur pjesë në vorrim, dhe të gjithë ishin të mërzitur që e humbëm një dijetar të madh e veprimtar të çështjes kombëtare. Ishte Jakup Hasipi, i cili nuk përtonte të vinte atje ku kërkohej, atje ku duhejt të flitej për bashkim, për punë e solidarizim, ishte ai që me fjalët e tija të ëmbla të mbështjellura me një dituri të madhe, i tregonte masës se ne duhet të jemi edhe më të përgatitur drejt kohës që po e kalojmë të rëndë.Ishte ky Molla Jakupi, që do të përkujtohet përgjithmonë nga të gjithë, sepse edhe gjatë luftës në Kosovë, Kosovë Lindore dhe të fundit në Maqedoni, veshi uniformën e çlirimtarit dhe duke i bërë dije të gjithëve, se duhet të mobilizohemi dhe të mbrojmë vendin tonë. Ishte kundër përgënjeshtrimeve, ishte kundër përçarjeve, ishte me ata që punojnë dhe nuk flasin. Nuk pajtohej me të padrejtën dhe nuk frigohej.Ne u takuam me disa nga ata bashkatdhetarë nga të gjitha trevat shqiptare, ku dominonin nga Kumanova, Shkupi dhe Presheva, ku nga Aeroporti i Zürichut u nisën drejt Sllupçanit për të marrur pjesë në ceremoninë e varrimit dhe ja se çfarë na thanë ndër të tjera: " Kur morëm lajmin për humbjen e mikut tonë, të një dijetari të madh, të një patrioti të pashoq, na u duk se bota u rrokollis. Është një humbje e madhe, e pazëvendësueshme.Molla Jakupi ishte edhe në Zvicër shpesh, i njihte mirë hallet e mërgatës sonë, mundohej të zbuste zemrat e besimtarëve dhe na jepte edhe më shumë energji për të përballuar mallin ndaj atdheut me ligjëratat e tija të forta dhe shumë profesionale. Ishte ky Molla Jakupi, i cili i bëri thirrje popullit në kohët më të rënda të luftës, që të bashkohen me çlirimtarët. Tërë kohën e kaloi në aspektin patriotik, duke thithur si nektarin dituri për islamin. Në shtëpinë e tij shumë kush ka qenë, shumë kush për ditën e xhuma ka hëngër drekë dhe ka pastruar shpirtin me dituri islame dhe kur ka dalë nga shtëpia shumë çka ka përfituar. Shumë ka lexuar, tërë kohën e ka kaluar me namaz dhe me përgatitje të mëdha për të kaluar jetën. Vdekja e tij vërtetë është e madhe për të gjithë ne, ishte një atak i madh.Na ka tronditur të gjithëve dhe do të pajtohemi me humbjen e tij, sepse edhe feja jonë islame e shpjegon shumë mirë për një vdekje kur të ndodhë. Por një gjë e dimë, se Molla Jakupi, nuk do të harrohej për jetë, ka kontribuar shumë, të ishte gjallë do të ishim edhe më të fortë, por Allahu deshti dhe e mori. Lavdi i qoftë. Ne do ta përkujtojmë për jetë e mot.Zoti e shpërbleftë me xhenet dhe nuk ka dyshim se do ta fitoj me notën më të madhe. Ne do të jemi të përmalluar dhe e kemi të vështirë të pajtohemi me këtë humbje. Kësaj here Kurban Bajrami do të festohej pa veprimtarin e dalluar, kësaj here do të jenë të mallëzuar të gjithë ata që e njohën dhe që kanë dëgjuar një ligjëratë të paktën nga ai, do të jenë të mallëzuar edhe mërgimtarët, që nuk mundën të jenë në varrim..." Për këtë dijetarë të dalluar, është e vështirë të përshkruhet malli që kemi, do na duhej me ditë të tëra për të përshkuar aktivitete e tija në të gjitha drejtimet, me këtë rast nga kurbeti, i dërgojmë ngushëllime familjes Jakupi, miqëve të ngushtë dhe farefisit si dhe të gjithë atyre bashkëkombasve me vullnet të mirë, të bëhen të fortë dhe të vazhdojmë rrugën e tij të çmuar drejt së mirës e të luftojmë të keqen pa u frikësuar. Një gjë është e sigurt, se humbja është e madhe pa Molla Jakupin. Ky Kurban Bajram do të jetë me lutje të shumta për dijetarin e dalluar, do të këndohet Kuran nga të gjitha, xhamitë kudo që janë, shtëpitë e besimtarëve dhe kjo është një shërim dhimbjeje për një humbje të madhe.Zoti e shpërbleftë Molla Jakupin për të gjitha kontributet e arta që ka dhënë.

FUKAJAMA · 06-11-06, 20:56

KUR VEPRAT FLASIN-kushtuar JAKUP EF.ASIPIT

Cdo solucion i kèsaj bote pèrvec atij Islam èshtè njè venitje dhe shkèputje nga qenia njeri dhe deformim i identitetit tè kèsaj qenie.Qartèsimi i vepres me jetèn realizohet nè atè moment kur qenia arrinè qè ta kuptoj thelbin e krijimit tè tij dhe vazhdimèsinè e atij krijimi nèn ombrellèn e tejdukshme tè imanit.Kur veprat flasin imani ndèrron formèn , nga tejdukja nè dukje, nga mosekzistenca nè vokabular , nè pèrditshmèrinè e shprehjes , nga tregètia me dynjanè nè tregètinè me ahiretin.Milion pyetje qè janè pa pèrgjigje , vetèm nè njè rast kanè shprehje sintetike te njeriu, se ai èshtè i papèrgjithèsuar nè aspektin e njohjes sè tè fshehtès sè All-llahut xh.sh.
Cdo brengè e kalitur nè peshoren e ndjenjave identifikohet me veprèn , e vepra nuk mund tè shpèrblehet jashta qèllimit...Unè nuk tè njoh ty , se nuk ma ke mundèsuar letèrnjoftimin tènd.Rruga e vetme qè ma mundèson njohjen me ty èshtè vepra jote, realiteti jotè.Atèherè veprat flasin dhe ndodhin cudirat nèpèr botè.Dikush nè 21 vite tè ekzistences se tij themelon njè perandori, e dikush tjetèr nè 18 vite shpallet si mjeku mè i dalluar nè botè.Ato njerèz, ato qenie qè lanè gjurmè nè histori , nuk folèn asnjèherè, nuk kanè njohur gjuhè tè komunikimit mè jetèn...Vetmja gjuhè qè ka ekzistuar pèr to nè botè ka qenè gjuha e veprave..Ah , sa èshtè e vèshtirè depèrtimi nè atè gjuhè tè ndèrlikuar dhe sa madhèshtor èshtè ai qè posedon njohjen e kèsaj gjuhe.T’i mund tè mè akuzosh mua ,se unè flas pèr gjuhèn e veprave ndèrsa nuk e kuptojè atè gjuhè kur punoj nè tè kundèrtèn , e All-llahu urren tè thuhet ajo qè nuk veprohet.Nuk flas unè , por zemra ime e cila tè drejtohet ty o i dashuri im.Tè ndjenè nè errèsirèn e mbrèmjes dhe nè vogèlsinè e njeriut.Nè castet mè tè vèshtira tè kèrkon qè ta ledhatosh , se ajo me ty jeton, se dora e Zotit gjendet me grupin(xhematin).Jo , jo nuk mund tè jetojè jashta teje, ditèn e gjykimit vepra ime do tè flas pèr ty, pèr jetèn tènde, pèr realitetin tènd.A mban mend kur ishim tè rinjvè dhe vraponin rrugève tè qytetit pas realitetit , me tè vetmin qèllim qè tè mos fshehemi nga ai realitet i faktorizuar nè cdo kohè?Tash je vjetèruar dhe tu kanè verbèruar sytè.Mè nuk tè punojnè kèmbèt, e as memoria nuk funksionon si duhet...T’i qan pèr tè mirèn dhe tè keqen qè ka ekzistuar dhe nuk mund tè flasèsh , por vepra jote flet , flet me zèrin rènèsit tè burisè ditèn e llogarisè...Ah , gjurmèt e tua sa tè lashta qè janè nè kètè rreth pèrplot lule e mbjellur nga ty.Tash , dheu tè ka mbuluar , ndèrsa t’i ishe i vetmi qè kisha besim nè fjalèn tènde.Tè, tè them se tè dua , nuk mjafton kjo fjalè, se asnjèherè nuk ta thash nè kètè dynja.T’i je larg , e unè kètu vrapoj pas veprave tua si njè nevojtar i posalindur nè histori.All-llahu mè takoft me ty nè xhennet imami i im i dashur...

musl|m · 08-11-06, 01:34

Klikoni Mbi Foton e Hoxhes te shikoni foto galerine e Hoxhes se Nderuar!

Ndersa un do te mundohem qe ketu te vazhdoj te sjell disa foto te hoxhes.

FUKAJAMA · 08-11-06, 12:25

KUJTIME MBI TY O MUALIM...

Kjo jetë është vetëm një cast në mesin e casteve të shumta të cilat All-llahu na mundësoi që t`i frymojmë.Është një fjalë në mes fjalësh dhe një besë ende e pacuar në vendin e duhur.Njeriu është ai që mbi supet e tij mori këtë qëndrim të lartë dhe të lashtë sa vet jeta, mori mbi supe një amanet që shumë vështirë krijesat tjera do ta conin në vendin atje ku edhe e kërkon Krijuesi që të cohet.Cdo gjë në këtë botë është e programuar nga një Programues i Plotfuqishëm i cili deri në detaje i dinë edhe imtësitë e krijesave të tij.Prandaj cdo vepër dhe cdo rrezullim në këtë jetë është vetëm një përcaktim nga ana e All-llahut të Plotëfuqishëm dhe të Pafund. Të renditi disa fjalë dhe rreshta mbi mualimin tim është nder por edhe mëshirë që u dhurohet vetëm atyre që gjërat i vështrojnë nga objektivizmi i pastërt islam mendoj vetëm në raste të këtilla nderi.Ai është Jakup ef.Asipi i cili lindi në një fshat të quajtur Sllupcan.Toka e këtij fshati llogaritet si njëra ndër tokat më pjellore në komunën e Likovës.Mualimi ishte nga një familjë mesatare që mirreshin me bujqësi dhe blegtori.Ai lindi me 02 shkurt të vitit 1951.Lindi një rreze e re, një dritë që me shekuj do të shëndërrisë mbi mijëra koka të besimtarëve.Ai fshat me atë tokë pjellore nuk ishte vetëm vatër e bujqësisë, por kishte edhe koka pjellore nga të cilët dulën filizat e parë të lëvizjes islame në këto troje pas Periudhës Osmane.Mualimi shkollimin fillor e mori mu në atë votër nga e cila për 10 vite depërtuan fjalët e tij si shigjeta nëpër mijëra zemrat e njerëzve dhe tronditën kokat e shumë gjakatarëve që nuk ia donin të mirën vetë popullit tonë.Është bërë të themi zakon se njerëzit e mëdhenjë nuk janë edhe të pasur matrialisht, kjo ndodhi edhe me mualimin tonë të madh i cili për shkaqe financiare u detyrua që shkollimin e tij të mëtutjeshëm ta vazhdojë me vonës .Ai shkollimin e mesëm e vazhdon në Damask të Sirisë në shkollën e famshme islame Furkan.Aty edhe fillon imami i madh që të formojë një botëkuptim të ri mbi jetën edhe filloi që të mëndoj seriozisht mbi ringjalljen e Ummetit Islam nga një periudhë e gjatë e stagnimit.Botëkuptimi i tij islam ishte i pasqyruar edhe me njohuri të përgjithshme të shkencave të përgjithshme.Si një nxënës i suksëshëm në shkollën e tij ai vazhdon edhe studimet në Univerzitetin e parë në rruzullin tokë , studion Bazat e Dinit Islam, ne Egjipt .Atje mualimi i madh ende më shumë thellohet në detin e quajtur dituri , ndërsa në anën tjetër sa më shumë thellohet në dituri aq më shumë edhe merakoset për gjendjen e muslimanëve në rruzullin tokë në përgjithësi , ndërsa në vecanti për gjendjen e muslimanëve në vendin e tij.Ai në atë univerzitet mori baza te forta ideologjike të cilin e cuan drejtë arritjeve të reja në lëminë e ideologjisë dhe thirrjes islame.Pas përfundimit të studimeve si rezultat i kërkesave të shumta ai transferohet në Leverkuzen të Gjermanisë si imam në të cilën xhami arrinë një kontribut të jashtëzakonshëm islam.Periudhë e shkurt prej vitit 1985 e deri me vitin 1990, mirëpo mjaft e frytshme për imamin e madh i cili jep edhe atomet e fundit të jetës së tij me të vetmin qëllim që fjala e vetme islame të jetë mbi të gjitha fjalët tjera.Ai ligjëroi në katër gjuhë në atë xhami ku ishte edhe mostër e shumicës së gjermaneve.Fjala e tij e ëmbël depërtoi nga zemra në zemër edhe për atë kishte një pranim të mbarshëm në popull edhe në të gjitha vendet ku ka qenë ai edhe ku nuk ka qenë por fjala e tij ka depërtu përmes incizimeve të ndryshme.Hoxha i madh la gjurmë të thella në atë vend gjerman me kultur Perëndimore, pas takimeve të tij të palodhshme në atë vend me funksionar të lartë politik ai edhe arriti që të realizoj shumë synime dhe mirësi për komunitetin shqiptar dhe musliman të atij vendi.Nga ai vend dulën shumë nxënës të tij edhe pse për një periudhë të shkurtër kohore por me një jehonë të gjithmbarshme ideologjike.Janë mu talebet e Jakup ef.Asipit ato që janë koka dhe qendra e aktivitetit islam në qytetin e Leverkuzenit.Ende me mall përcjellet mesazhi i tij nëpër të gjitha trojet ku mundi i këtyre talebeve edhe është duke u shpenzuar në rrugën e dinit islam.Pas një eksperience të bukur aty në Gjermani edhe duke u takuar me realitetin e atyre viteve , ai vendos që më në fund aktiviteti i tij t`i drejtojë koordinatat drejtë vendit të lindjes sepse ishte më e arsyeshme mu në atë kohë që alimat e dinit tonë të kthehen nëpër vendet e tyre me qëllim që shejtani mos ta sundoj edhe atë pak truall besimi që patë mbetur në rrënjët e kësaj peme.Kthehet si një uragan që rruga e tij zgjat me shekuj, por edhe me sekonda, kthehet me të vetmin qëllim që dinit të tij ti rrijë deri në vdekje besnik , qëllim ky që edhe u realizua me veprën e tij.Politika e kohës së viteve 90 e bëri të veten.Shqiptarët në përgjithësi dhe komuniteti islam në vecanti të diskriminuar deri në skajshmëri.Ato arritën synimet e tyre ne asimilimin e popullit tonë me ndihmën e të ashtuquajturve intelektual shqiptar të cilët bënin amin në urdhërat e krerëve të lartë të shtetit.Në atë kohë të ngresh krye ka qenë trimëri , por edhe burrëri të cilën burrëri ke pasur mundësi ta paguash edhe me kokën tënde.Si rezultat i këtyre rrethanave shumica e rinisë sonë morri rrugën e mërgimit duke i lënur nënloket e tyre me vajin duke i pritur në pragun e derës.Ndërsa një pjesë dërmuese e të rinjvë që kishin mbetur u banën pre e kurthave të hordhive sllave.Dalngadal filluan që ti harrojnë ato pak vlera fetare të cilat me shekuj i ka bartur populli ynë.Mu në këtë dallgë kthehet hoxha i madh Jakup ef. Asipi duke qenë plotësisht i bindur se rruga me të cilën jetoi ai është rruga e vetme e cila mund ta mbrojë popullin tonë nga asimilimi, ideologjia që pasoi hoxha ishte ideologji e pasqyruar me tolerancë, mirëkuptim dhe dinjitet ...Ai kthehet për të mos shkuar kurrë më në botën e Pafund...Fillon veprimtaria e madhe islame.Fillon një jetë e re për masën ndërsa e vjetër sa vet jeta.Hoxha i madh vazhdon aktivitetin e tij me një grup të vogël të rinjshë entuziastë për veprimtari islame.Fillojnë reformat e mëdha në shoqërinë tonë.Oh Zot mëshira jote arriti përmes këtij njeriu të madh i cili deri në vdekje vazhdoi thirrjen në rrugën e vetmë të pranuar për në xhennet.Hapat e parë të hoxhës së madh ishin ligjëratat në xhaminë e Sllupcanit.Nga mënyra e spjegimit të fesë u mahnitën shumë koka.Ditëve të xhuma filloi të bubulloj Sllupcani nga qindra të rinjë , ndërsa dikur mund ti numërosh edhe me gishta.Filluan edhe tribunat e para për dinin tonë.Por edhe sinjalet e para nga ana e shtetit për këtë njeri të rrezikshëm sipas tyre trokitën në dyert e Sllupcanit.Ndërsa hoxha i palëkundër me qëndrimin e tij ai edhe këtyre kurthave iu përgjigj me një vepër madhore që e ka shumë të vështirë koka e njeriut të asaj kohe ta perceptoj.Mund ta ndalesh hoxhën , nga hutbeja, por kërkesën e qindra të rinjve besimtar për hoxhën s`ka kush që mund ta ndal.Ai ishte një strateg i lëvizjes islame edhe nga strategjitë e tij përfituan shumë thirrësa të mëvonshëm të cilët edhe sot e kësaj dite vazhdojnë këtë rrugë të nisur nga hoxha i madh.Në njërën prej ligjëratave të tij hoxha i madh na tregon se gjatë jetës së tij ka pasur mbi 2000 ligjërata islame, që është një bucetë e vlefshme edhe shumë e cmueshme islame në këto troje tona.Imami i madh studimet posdiplomike i vazhdon në Bejrut të Libanit.Nga reformat që ndodhën në Myftininë e Bashkësisë Islame të Kumanovës me shumicë votash imami i madh edhe zgjedhet Myfti të cilin post do ta ushtroj deri në fund të jetës së tij.Ai pati bashkëpunim të ngusht me shumë shoqata islame të cilat shoqata kishin një dert, e ai ishte kthimi i rinisë në islam dhe vazhdimi i kësaj rruge deri në përfundim të jetës.Tragjikisht me 7 janar të vitit 2006 humbi Kumanova njeriun e madh, humbi bota një përkujtues të vlerave, humbi jeta një udhëtar të denjë.Bie shehid Imami i madh Jakup ef.Asipi, All-llahu na takoft me të në xhennet inshalla.Amin.