Bota Virtuale-The second live

[Drinni]

Të nderuar, Lexues të dardania.de!

-Para ca ditësh në punën time të përditshme pati një konferecë puntorësh, Ata nga kati i nalt, pra shefat, kishin për të saqaruar strategjin e re të firmës në pika të shkurtëra.
Nga shumë që u folë, ishte intersant pika e rendit, aty kur kaloi te ,,Bota Virtuale-Jeta e dytë''.
Si për parapërgaditje ishte Panairi që vjenë në pranverë, e që zakonishtë është njëri ndër më të mdhenjët në Botë, këtu në Gjermani, për t'mos thënë edhe më i madhi sa i përket Elektronikës dhe Automatizimit.
Analizat e tregut treguan se në kohërat e sotme, një numër i madhë njerëzish në botë, kalon pran ekranëve të tyre, si televizor, computer edhe lojërat e shumta.(kuptohet firma jon nuk qante hallin për njerzit por për ligjin që do ndaloi lojërat në të ardhmen).
Nga lojërat e shumta, e që qeveria gjermane kërkon ti ndaloi, arsyeja ,,bota virtuale'', sjellë brutalitet të rrezikshëm për rendin shoqëror, thjesht i riu nuk është në gjendje të ndaj të animuarit në realitet! Nga edhe kemi kohë pas kohësh raste brutaliteti nga njerëz që nuk jan hetuar kurr të jenë agresivë, dhe plotësisht nga këta njerëz dalin monstera(lugetër)!
Një shumicë tjetër njerëzish e dhënë poashtu mas botës virtuale, kalonë orë të tëra pran elektronikës së kurdisur, dhe ka edhe të tilla raste kur kan ardhur deri të lidhjet dashurie-miqësie te njerëzit e vetmuar (si penzionerët).
Temen thash ta rrëfejm(diskutojm) secili nga këndi i vëtë, ashtu si thotë Turisti,, Thjesht e Sinqert''.

[Drinni]

Thjesht e sinqert(thot Turisti),
Unë u deshë të shkruaj së pari vetë, për vete dhe Botën virtuale. (Second Live, se besoj të kemë se unë nuk mbetem kurrë anonim deri në vdekje).
Unë e mbys kohën time, ose me ndonjë (pallavër) info aktuale politike, ose me Lojëra shahu.
ama kjo e shahut, kur e nisë më merrë kohë, sa që vetë quditëm!

[Drinni]

Zonja me zemër/Rrëfimi intim
Dhe në fund asgjë nuk ishte si më parë.......

Kush është i vetmuar, çdo relaksim i është i mirseardhur. Edhe gjërat, që jan më pa lidhje, bëhen shumë interesante. Kryesorja është të kaloj kohën!
Këta minuta të kushtueshëm të jetës, kalojn plotësisht në një mbërthyerje sikur dikush të shtërngoi me dy duart, këta minuta mbërthyerje që në orëra të tëra kalojn, në ditëra e muaj rriten, dhe më në fund të tëren jetën e karakterizojn. Unë e dijë, për çka flas: Dhe si me porosi më erdhi shkrimi i Pokerit te Tema ,,Postimi i fundit''.
Pas përfundimit të shkollës si përkthyese, u punësova në një zyrë për përkthime.
Unë e doja shumë profesionin timë, Të sjellurit me njerz të huaj e kam pasur edhe më parë leht, por duke kaluar me punën si përkthyese kjo mu lehtësua edhe më. I'u gëzohësha çdo bisede me të huaj, gjithmonë duke mësuar diçka kurioze. Me kohën u shoqërova edhe me kolegët e punës sipërfaqësisht, me të cilët kohë pas kohe edhe shkoja të ngrënja apo pija diçka. Në jetën time private nuk lejoja askënd të merrje pjes, asnjë ma të voglin detaj nuk flisja me askënd. Të shumtën e mbrëmjeve rrija mu për këtë gjithmonë te shpia, shiqoja televizorin nga pak. dhe një ditë njoftova një fqinje. Fqinja ime e cila me mund të madhë mundohej të shoqërohej ma mua, shpesh dilnin një të ecur në parkun e afërt, pim nga një kafe her te unë her te ajo, dhe falë saj edhe fillova të njihja disa njerëz të mirë.
Nga qyteti i ri që kisha ardhur për të punuar, ku dhe kisha vendosur të jetoja, nisi një lloj jete e mirë, aty këtu kisha edhe disa lidhje dashurie, jo edhe aq të gjata, nga to dhe nuk doli asgjë serioze, mirpor ishte një jetë që sapo kishte filluar ti merrje këmbët në qytetin e ri.
Ngase të gjithë flisnin për internetin, ja brofa edhe unë një ditë në këmbë, me ngazëllim të madhë sigurova një computer dhe një provider interneti.
Super mendoja në vete dhe çdo ditë rrëshqitja faqëve të World Wide Web-it, klikoja prej një faqeje në tjetren me plot qejf zemreje. Interneti më kishte zaptuar krejtësisht dhe vendosur në shinat e tija.
Pas një kohe të shkurter, mbeti për mua i vetmi hoby, të klikoja përmes miut, dhe udhëtoja të Malediven, zhytësha deri në thellësit e koraleve të oqeanit indian, lëreja veten nga Karibik-feeling të ndihesha,dhe kohë pas kohe qëndroja deri në majen Mount Everest.
Logohësha në bibliotekat e universitetit, informohësha për gjithka të mundshme në to, bleja Libra, rroba dhe gjithçka ç'është e munduar me një klik miu!
Për mua ishte vetëm bota virtuale, bota artistike

...së fundit kalova edhe në të ashtuquajturat ,,Chatrooms'', ku njerëzit nga e tërë bota mes vete bisedonin. Unë u çuditësha, nga dita në ditë rritej numri i të njohurëve të mijë. Me orë të tëra komunikoja me njerëz nga të gjitha anët e botës.
Kisha kontakte me Anglez, Franqez, Amerikan, bile edhe me Kinez. Shumë nga ata mu bënë dhe ju bëra të besueshëm, edhe pse nga shumë ata kurrë nuk arrita ti shohë në fytyrë.
Mbrenda një viti mu bë interneti i vetmi prookupim i jetës sime, i vetmi gëzim i jetës sime. Për kolegët dhe të afërmit nuk kisha më kohë ,, Një herë tjetër'', përgjigjesha unë kur dikush më ftoje të rija me të apo të pija kafe. Edhe fqinja ime që cingërronte në fillim te dera ime filloi të më pengoi, mua mu bërën ,,bisedat'' në internet më të rëndësishme.
Dhe klik, klikoj një ditë në mendjem time
...Fillova të ndjej mallë për të afërmit e mijë, sa mirë dhe bukur ishte dikur, sy e më sy kur flitej, diçka ndërmirrej dhe lazdrohej.
Mirpo nuk mundësha të tërën ta bëja sikur të mos kishte ndodhur asgjë, fundja kishte kaluar më tepër se një vitë, dhe të gjitha kontaktet e mija ishin thyer, ç'rregulluar.
Me forcën e fundit më ra në dije se interneti mua më kishte bërë një të vetmuar. Më vinte të vjellja për të gjithë ata "Miqë'' të bisedave me orë të tëra, ata "Miqë", që nuk ishin asgjë më tepër se, Të Panjohurit me germa të Monitorit tim. Të panjohurit virtual pa ndjenja shpirti.
Edhe pse nuk dëshiroja më të hyja në internet, klikoja aty këtu, herë pas here prap. Një ditë hyra në një Chatroom, ku ishte vetëm një person ,, Alo, sa mirë që takova dikë", shkrova unë.
,,Alo, u gëzova edhe unë, që më në fund gjeta dikë për të folur diçka", erdhi më të shpejt përgjegjia nga ana tjetër.
,,Shiqo, unë flas me gjithë qejf me dikë, mirpo ta them troq dhe mënjeher, bisedat jo serioze i bllokoj", shkrova unë.
,,Edhe ti ke bërë përvoja të kqija? Shkoj nga ajo që jeni një femër. Unë jam mashkull, mirpo dua vetëm që të bisedijm qetaz dhe me pa obligime".
U qudita me pjekurin e tijë nga të biseduarit me germa.
Prej nga ky moment fillova të mendoja më ndryshe për njerzit
Ne u morëm vesh për tu takuar, Por jo më në internet, por në Kafeterit e qytetit. Bisedat në internet ishin shumë të shkurtëra ,vetëm sa për sqaruar vendin ku do të takoheshim prap. I'u gëzoheshim çdo takimi të ardhshëm live, mësova të ishte 35 vjeqarë dhe punonim punë të njëjtë.
Ne gjetëm shumë Tema të përbashkëta, e mbi të gjitha gjetëm një madhe të përbashkët: ,, Armikun tonë, Interneti dhe Vetmia".

Zonja me zemër, dhe Rrëfimi intim .

[Murgesha]

Ulemi pranë kompjuterit dhe shkruajm, hapim sytë ekranit dhe mrekullohemi, shqetësohemi, qeshim, qajmë e hidhërohemi nga ato që lexojmë. Shëtisim me miun nëpër të gjitha forumet me një shpejtësi të madhe, kërkojmë diçka apo dikend që është sikur vetja jonë. Ne chatojmë, shkruajmë për të gjitha brengat e shqetësimet tona, ndahemi në grupe të vogla kërkojmë njëri tjetrin, presim që ndonjëri të shkruaj, kontrollojmë tërë kohën.
Japim puthje e përqafime, nganjëherë edhe flirtojmë.
Në "privat" shkruajmë më serioz shpalojmë kënaqësitë, lëndimet që na i sjell pikërisht ekrani i kompjuterit.
Krijojmë shoqëri. Si? - Nuk mund ta dijmë por me disa lulëzon dhe shkëlqen hareja e gëzimi, pse është kështu vetëm para ekranit ne jemi aq të ndershëm sa të tregojmë edhe fshehtësitë që kurr më parë sjanë treguar?
Pse shkruajmë mendimet tona më të mbrendshme për ata të cilët nuk i shofim, nuk i njofim? Përgjigjja është e thjeshtë, të gjithë ne kemi problemet tona e kemi edhe nevojë që ti rrëfejmë para personave të "vërtet" dhe i kthehemi kompjuterit dhe gjithë atyre që ju besojmë e edhe pse kjo është çmenduri ne kemi besimin tek ata sepse është... Shoqëri.
Shoqëri e panjohur që nuk do të thotë se jeta do të na njoftoj.....

[Pupi]

http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?p=931754#post931754

[nait]

Gjdo shoqeri eshte e mireseardhur qofshinata te njohur apo te panjohur

[nait]

Sipas disa hulumtimeve em te reja krijimi i shoqeris se mir ndikon pozitivisht ne organizmin ton andaj ju kisha keshilluart te gjitheve te krijoni shoqeri dhe vetem shoqeri