Asgje S'behet Pa Qene E Shkruar.

[falma_lotin]

Sa e poshter eshte kjo jete.....

Sa e poshter eshte kjo jete.Sa e sa here e kam mallkuar kete jete me frymen time te shpirtit.Sa e sa here jam perpelitur mes jetes dhe vdekjes duke u perpjekur qe tia imponoj vdekjen e parakohshme vetvetes.Mundime e stermundime te tera ma kan gerryer shpirtin tim te pafajshem.Krimba te panumerta jan ushqyer me mishin dhe gjakun e zemres sime.Viganet e trishtimit kan lozur ne trupin tim.Nje shtat i hedhur qe ka lulezuar nje zemer e gezuar nje shpirt i ngrohur vetem disa caste,dy sy te perlotur ishin furnizues i nje deti te pa funde,dy buze te shkrumuara qe kan ditur ti shqiptojn vetem fjalet ...te dua M..,te dua M...shume,dhe per kete s mund te jetoj pa ty ,te lutem mos me braktis ,jeta ime varet vetem nga veprimet e tua...
Dhe,dalngadal filloi te tretet ajo dashuri ,fillua te fundosen ato dite te lumtura qe i kalova me shpirtin time...Filluan te shkatrrohen idete e mija per nje te ardhme me te lumtur .E,ditet ecin ,ecin pa pushim .Koha kalonte pavarsishte se cfar po ngjante me mua.Ritmet e jetes e perplasin trupin tim neper shkembinjte e krijuar nga urrejtja ndaje te tjerve.E,une,me gjymtyre te shkaperderdhura neper horizonte te kerkoja ty,qe te qlodhem dhe te qetesohem ne kraherorin tende,por M.....si per cudi si ste takova askund,qe aq shum ndjeja nevoj per ty ,per pranin tende.Mjegulla e ketyre diteve te dimrit lufton me fytyren time,lufton te me ndale e te mos vije tek ti .Por,jo askush s mund te me ndale ,shpirti im, ashkush.Do te vije e do te kerkoj edhe po te emigrosh ne ndonje vend te pabanuar fare nga njerzit.Do te vij M.... do te vij!
Ah,sa e marre behem nganjehere,pyes vazhdimisht per humbjen tende,e askush s me pergjigjet.Apo deshirojne te me shohin se si tretem gjdo dite,se si vuaj per ty,per ty M...shpirti im.Oh,sa veshtir qenka te jetoj larg teje,larg trupit dhe shpirtit tend,ah....
Dikur ishim te lumtur,se paku keshtu mendoj,e nje dite filluan te shkeputen zingjiret e dashurise sone.Ditet ikin pa meshire.Shiu i shoqeron lotet e mi te zakonshem.Ndjehem e vetmuar,asgje s me ben pershtypje,asgje s me nxit te jetoj,asgje...Vetem nje e di se pa ty s mund te jetoj,se minutat e jetes sime po numrohen.Ah do te vdes me mallin tend,do te vdes duke i kerkuar syte e tu.Do te vdes pa ty...
Vetem hena dhe yjet jane bere shoqerues te mi keto net te vona.
Shpesh kam frike prej vetes.Nuk dua te te humbas,ket as nuk dua qe ta imagjinoj,sepse me tmeron.Jam shum e vetmuar,kurr nuk kam qen me e vetmuar.Mos mendo qe po vuaj vetem pse ti ke luajtur me ndjenjat e mia.Me shum po vuaj qe ti tash je jasht jetes time dhe perseri po jeton me mua.Po jeton ne mendimet e mia dhe po mi lidh gjithnji kembet,nuk po me lejon qe asnje hap te bej perpara.Po perpiqem qe me gjdo kusht te te largoj edhe nga iluzionet e mia,por po duket shum e veshtire.Mos mendo se do te thurr poezi dhe do te vuaj ter jeten per ty.Edhe une di ta vazhdoj jeten sikurse ti ,edhe une di te luftoj per dite te bukura dhe te mos e marr parasysh se po lendoj te tjeret.Por,une nuk jam perbindesh,une nuk di te lendoj dhe nuk mundem tia kthej shpinen dikujte pa i then te pakten lamtumir.Shpesh e pyes veten,cka me mungon qe nuk kam arritur te te bej te lumtur,apo shpesh me dukej vetja loder me te cilen ke luajtur dhe kohve te fundit eshte ber monotone,prandaj ma ke kthyer shpinen.Per ty nuk ja vlen te vuaj,por zemra me eshte lenduar dhe shpirti me eshte vrare.Nuk e di edhe sa do te vuaj keshtu,por nje gje dua ta dish,nuk do te kerkoj me.Edhe nese pendohesh ndonje dit, mos u kthe prapa.
E thelluar ne heshtjen misterioze rri pran dritares dhe sodis natyren.Asgje nuk me terheq,as pamja e bukur e qytetit,e as gjelberimi i natyres.Lumturia,kenaqesia,gezimi im jan shuar.Ti tash je larg meje.Lotet me rrjedhin.Trupi me dridhet tek te shkruaj keta pak rreshta.Nuk mund ta kuptoj c fat paskam!Fat misterioz.Gjithher te zhgenjehem!Ku eshte rruga ime e mbare.Ne kohen me te mire te jetes e plagosa zemren time.Lejova qe te ekzistosh ne jeten time!Atehere kur fillova ti degjoj fjalet e tua,premtimet e tua isha e lumtur.Por,shpejt u zhgenjeva,sepse ato kishin qen vetem mashtrime.Per nje cast e largoj lapsin e fletoren dhe zhgrehem ne vaj.Por,lotet jan bere pjese e zakonshme e jetes sime!Cili qe shkaktari i ndarjes sone? Pse?Keto pyetje ma shpojne zemren tej e per tej.E kujt ti drejtohem?Kujt ti flas?!Askush nuk do te me pergjigjet.Vetmia,heshtja kan ber vend rreth meje.E ne heshtje vuaj,pres.a jetohet me pritje?!A do te kthehesh perseri ne jeten time?
Sonte ka diqka qe une e pres,endrat...dhe i lutem zotit qe ti te jesh aty.Vertet qe shum net te shoh ne ender dhe zgjohem shum e lumtur,sepse edhe ne ender te kam pran.Kurre nuk kam mundur te ta shpreh dashurin time me aq vrull,mirpo ne ender eshte krejt ndyshe>aty me nuk jam e ndruajtur,por jam shum e lir dhe flas pa u friksuar.Kam filluar te mos e njoh veten,dashuria per ty me ka ber te till.Edhe ne endra ti me theret dhe kjo gjithnje me ka pelqyer,sikurse gjithqka jotja.Une kam deshir qe gjdo her te kem pran,por ket nuk kam mundur te ta them.Si te ta them ket kur kam shum frike? Si mund te te them se mbrem kam pasur nevoj te te kem pran ,sonte gjithashtu.Vertet dashuria qenka e pakuptueshme.Ne at faz e ditke se qfar do,por gjithmon trupin ta kaplojn disa dritherima dhe nuk te len te besh hapa perpara.Tani kur po te shkruaj eshte nat e von.Po te shkruaj tani,sepse pikerisht ne keto qaste kam nevoj te te kem pran me shum se kurdoher,kam nevoj qe ti ndjej buzet dhe aromen tende.
Sa deshiroj te te takoj.Me te vertete e kam veshtire te jetoj pa ty.Kur te takoj,syt me mbushen me lot,me kujtohen skena te ndryshme,qysh prej dites se pare kur u njohem.Nganjiher me vjen edhe te qesh se si u dashuruam spontanisht,se si ma rrembeve zemren menjeher,pa te njohur me par.E tash edhe mbas gjith atyre ditve te lumtura qe i perjetuam se bashku, ndjehem e vetmuar,e mallkoj veten edhe pse smund te jetoj pa ty.PSE?Te lutem me trego se ku shpien kjo rruge ne te cilen kam hyre.Me trego te lutem se....cfare po ndodh me mua?Me trego...

____________________

Çdo natë e errët e ka mbarimin e ndritshëm....

[falma_lotin]

Mbase e ke sod ditelindjen desha te uroj ketu se nuk po mundem te jem ngat teje i dashure pra URIMEEEEEEEEEE

a thua kush te tha sod urime ditelindjen...
a thua kush te tha i festosh edhe 100...
a thua kush shum fat te uroj...
a thua kush e zuri vendin tim...
a thua kush te perqafoj dhe ditelindjen ta uroj...
a thua kush ti puthi buzet e zjarrta sod...
a thua kush te uroj shum lumturi...
a thua ty te ra ndermend per mua kur te thoja ket ditelindje bashk do ta festojm...
a kjo dhurat qe ty deshta ta dhuroj mua jeten ma shkurtoj....
a syt e mi sod veq ty te kujtojn se ditelindjen nuk mund ta urojn...
a buzet e mija veq ty te kerkojn ket ditelindje ta urojn....
a zemra ime sod u shkrumu se ditelindjen nuk ta ka uru...
a si mund mos te jemi bashk kur ket e enderruam por qenka shkru keshtu per ne te dy...
a dikush ket enderr na e prishi...
a sikur te isha e fshehur sod te shija ty sa i lumtur je a po me kujton mua....
a dikur te kisha premtu se ditelindjen kom me ta uru....
veq nje falje te kerkoj se ditelindjen nga afer nuk munda ta uroj veq me zemer te kujtoj...
dhe shum ditelindje te uroj.....dhe shum per ty une sod po lotoje......

sa koh ket dit e prita....
ket dhurat ta dhuroj por ky fat me mashtroj...
sa her ket dit e enderrova qe ty ditelindjen ta uroj dhe ata syt e bukur ti shikoj....
sa her ket dit e enderrova qe ditelindjen ta uroj e buzet e embla ti shijoj....
sa her ket dit enderrova qe te jem pran teje per ditelindjen tane....
sa her ket dit enderrova por me shum lot e lotova qe ty ditelindjen nuk ta urova....

[Agolli]

Falma lotin prano komplimete....:smile:


Veshtir qenka te maresh lapsin dhe te shkruash por ja qe nuk mund te rri. Te prita te vish me buzeqeshje por ti me erdhe me fjalen qe asnjehere nuk kisha dashur ta degjoja. Dhimbja per ty dita diten po me shtohet se bashku me lotet e mi, me ka marr malli per c’do gje : zerin tend, buzeqeshjen tende, budallaqet tuaja, syte e tu..
Largimi yte i hershem shkaktoi plag te medha ne zemren time, nuk ka ilaq qe do te mi sheroj keto plag, edhe pse disa thojn qe koha sheron c’do plage……. une nuk besoj!
Sa ma teper kalon koha aqe ma teper ndjej mungesen tende, me shpirt te venitur, me zemer te thyer dhe kthes te pakthyer, me lot ne sy deri sa te jetoj nuk do te harroj. Kush e di sa dite pa diell, pa lule, pa gezim do te kalojne, kurse ne zemren time vetem lot, vuajtje dhe mall per fjalet dhe buzeqeshjen tende te embel. Dhimbja nuk ka fund kurse lotet nuk kan fuqi te shprehin kujtimin per ty, gjithmon do te mbetesh ne zemren time edhe pse ike pa me thene lamtumir. Me shpirt te venitur ,zemer te thyer, me shpres te pa shpres, si dje, si sot, si neser une i perlotur te pres te kthehesh, te ma kthesh besimin ne dashuri, te ma kthesh lumturin dhe gjith ate qe pata kur ishim se bashku. Mungesa yte ne c’do vend po ndihet kurse ditet pa ty vetem une e di se si i kaloj, malli dhembja per ty kurre nuk do te shuhen, do te dua me shume se sa te kam dashur, edhe me shume se sa e dua veten, por kur te bindesh atehere ndoshta do te jete shume vone. Une do te jem ne shpirt vetem i yti e ti vendos vete per lumturin qe mund ta kemi se bashku…….

”Nje flete nga ditari”

[falma_lotin]

Në këtë vend rri e ulur në një karrige dhe mendoj. Mendoj duke shikuar pc dhe pyes veten. Ku do të jetë tani i dashura im? Athua është zgjuar sikur unë dhe mendon për mua, apo ka ra në gjumë dhe më ka harrua!?

- Jo! Se besoj! Se besoj se më harron lehtë, se më deshti me gjithë zemër! Jam e sigurtë se ende më do dhe thërret emërin tim, ashtu siç thërras edhe unë emërin e ti, se shpesh më merr lemza dhe nuk më lëshon në asnjë çast. E di se më don dhe s`më harron për të gjallë. Sa herë më kujtohet AI unë qaj si fëmijë. Vajtoj për dashurinë e tretur, për një dashuri të vërtetë që u shkatërrua me dhunë. Se harroj kurrë atë djale! E si ta harroj kur më kujtohet në çdo çast takimi ynë i fundit. Ishte ky një takim i gjatë, i paharruar, më i gjati në historinë e dashurisë
sonë, një takim i trishtueshëm. Më kujtohet, kur doli në takim, unë u gëzova kur e pashë prej së largu, por fytyra erti ishte e tretur. Në sytë e ti nuk dukej ai shkëlqim i një njeriu të dashuruar. U ofrua dhe më përqafoi pa folur asnjë fjalë. Më shtrëngonte me tërë fuqinë e tij dhe më puthi në faqe duke u dridhur. Unë mbeta e habitur! Mbetëm faqe për faqe, për disa minuta, pa u ndarë. Pa pritmas, lotët e tij ma lagën faqen time dhe filloi të më pëshpërisë në vesh me fjalë të dridhura.

- E dashur, ti e din se të kam dashtë dhe të dua. Por, ne duhet të ndahemi, - tha.

Pa mbaruar fjalët ia plasi vajit dhe filloi të qante me zë të lartë, duke u shtërnguar fort me të dyja duart për qafën time.

Une e pyet perse por nuk me dha pergjegje , edhe qe nga ajo nate nuk kam pergjegje asnej here pse u nad nga une.

Su besova veshëve të mi, por më theri në zemër si me thikë! U treta në ato çaste dhe fillova ta shtërngoj fort në përqafim. Nga sytë e mi filluan të pikojnë lotët, se më befasoi me këtë lajm të zi. E shtërngova edhe më fort me të dyja duart, sikur të kisha frikë të mos ma vjedhë kush në ato çaste kur e kisha në përqafim. E shtërngova me tërë forcat e mia. Ndoshta në ato çaste shtërngimi na sillte edhe dhimbje fizike, por nuk i ndienim dhimbjet, sepse nga trishtimi, trupi im dhe i ti ishin të mpirë nga dhimbjet në zemër që ishin tepër të mëdha. Se vetëm shikonim njëri tjetrin në sy, të përlotur, sikur të luteshim për mëshirë.

Nuk kam kohë të rri, më duhet të shkoj unë ,ika vetëm erdha të takohem me ty, për të fundit herë, - tha ai.

Se fola më asnjë fjalë, se goja mu bllokua, por vetëm e shikova në sy. Në ato çaste sytë e mi të përlotur flisnin për mua.

- Lamtumirë... – më tha, se më duhet të shkoj. Por, nuk shkonte, vetëm shtërngohej për mua në përqafim.

Gjithë natën mbetëm në përqafim. Na dukej sikur të kishte kaluar një minut. Por, filloi të agonte drita. Sa e shkurtë na u duk nata që kaluam së bashku.

- Më duhet të shkoj - tha përsëri. Por nuk shkonte.


Pse o Zot? Pse i len gjallë këto njerëz të pandjenja?

Mbyte këtë tradhëtar , mbyte mos e len të gjallë. Ose. Ose më mbyt mua, ma merr edhe shpirtin kur ma morre dashnorin! Mos më len gjallë të shoh me sy e të vuaj deri t`jem gjallë.

Iku dashnori! Iku sikur ta përpinte nata që e lamë pas.

Shumë ditë kaluan, shumë muaj, ndoshta edhe vite, se unë nuk numëroj më asgjë, më ka tretë orientimi i jetës dhe nuk kam më dëshirë të jetoj.

Netët i kaloj pa gjumë, e pa ngrënë e pa pirë, këtu në kete vend te mallkuar. Këtu, ku u takuam me dashnorin. Këtu dal për natë dhe pres. Këtu po pres edhe sonte, ndoshta mos po vie dashnori. Bie shi, dëborë, stuhi, por unë këtu rri e pres. Këtu do të pres, deri të vdes. Edhe kur të vdes, do ta lë amanet që të më varrosin këtu , se vetëm këtu isha i lumtur. Kur të vie dashnori im M.... pas shumë vitesh jam e sigurtë se do të dalë në takim. Së paku, me vorrin tim le të takohet.

Pres. Dola në qytet që të hjek pak mërzi. Aty mijëra njerëz... Shoh çifte të lumtura që shetisin bashkë të përqafuar dhe fytyra e tyre shkëlqente nga lumturia dhe dashuria. Të gjithë ishin të lumtur vetëm unë jo. Vetëm unë dhe një lypse, që shtrinte dorën kalimtarëve dhë lutej për një kafshatë bukë. Dikush prej kalimtarëve ia hodhi lypses ca para të holla dhe në sytë e saj erdhi shkëlqimi. Edhe lypsja u bë e lumtur, mbeta vetëm unë me zemër të thyer.

U ula përkrah me lypsen, e shtriva dorën edhe unë, ndoshta ndonjë kalimtar do të ma gëzoj zemrën edhe mua. Shumë kush më hidhte para, por përsëri mbeta me zemër të thyer.

Jo. Nuk ka para në botë që mund të ma gëzoj zemren time, vetëm M.... Vetëm ai mundet të ma kthejë përsëri lumturinë, por, ku gjindet ai tani?


- Ah, Zot i madh!

Një shoqe qe e kam si moter më thotë ta harroj atë dhe të gjej ndonjë tjetër. Shiko pak, më thotë, ka edhe djem te tjere te bukur .Vërtetë, shumë djem të bukur ka por per mua asnej nuk ishin më të bukura se dashnori im.

Por jo. Nuk mundem të themeloj dashuri kundër ndjenjave të mia, se nuk kam dy zemra. Edhe atë që e pata, ia fala ati. Nuk mundem të shtrihem në shtrat dhe të bëj dashuri me një djalë që nuk e dua.

Po i dashuri im si do ta ketë hallin?

Athua mundet me durua dorën e njeriut, që nuk e don, me e prek trupin e ti?

Zot! Pse kështu? Pse?

Shpresat ende më mbajnë gjallë. Tërë natën mendohem dhe kërkoj qe te me kthehet M.... Shumë njerze më përgjasin në dashnori tim dhe unë gëzohem për një çast. U dal përpara në rrugë dhe gati nisem t`i përqafoj, por kur vërtetoj se ai nuk është , zemra përsëri më shëmbet. .

Unë këtu do të pres deri sa të jem gjallë. Me nej shpres te vetme se M.. dot me kthehet .....

[falma_lotin]

Falma lotin prano komplimete....:smile:


Veshtir qenka te maresh lapsin dhe te shkruash por ja qe nuk mund te rri. Te prita te vish me buzeqeshje por ti me erdhe me fjalen qe asnjehere nuk kisha dashur ta degjoja. Dhimbja per ty dita diten po me shtohet se bashku me lotet e mi, me ka marr malli per c’do gje : zerin tend, buzeqeshjen tende, budallaqet tuaja, syte e tu..
Largimi yte i hershem shkaktoi plag te medha ne zemren time, nuk ka ilaq qe do te mi sheroj keto plag, edhe pse disa thojn qe koha sheron c’do plage……. une nuk besoj!
Sa ma teper kalon koha aqe ma teper ndjej mungesen tende, me shpirt te venitur, me zemer te thyer dhe kthes te pakthyer, me lot ne sy deri sa te jetoj nuk do te harroj. Kush e di sa dite pa diell, pa lule, pa gezim do te kalojne, kurse ne zemren time vetem lot, vuajtje dhe mall per fjalet dhe buzeqeshjen tende te embel. Dhimbja nuk ka fund kurse lotet nuk kan fuqi te shprehin kujtimin per ty, gjithmon do te mbetesh ne zemren time edhe pse ike pa me thene lamtumir. Me shpirt te venitur ,zemer te thyer, me shpres te pa shpres, si dje, si sot, si neser une i perlotur te pres te kthehesh, te ma kthesh besimin ne dashuri, te ma kthesh lumturin dhe gjith ate qe pata kur ishim se bashku. Mungesa yte ne c’do vend po ndihet kurse ditet pa ty vetem une e di se si i kaloj, malli dhembja per ty kurre nuk do te shuhen, do te dua me shume se sa te kam dashur, edhe me shume se sa e dua veten, por kur te bindesh atehere ndoshta do te jete shume vone. Une do te jem ne shpirt vetem i yti e ti vendos vete per lumturin qe mund ta kemi se bashku…….

”Nje flete nga ditari”

Agolli ju falm shum nga ju me knaqesi dhe ju jam shume mirenjohese per keto komplimente ,ndjehem shume e nderuar qe ato fjale vijne nga ti.Edhe une cmoj shume mendimet e juaj kete e respektoj shume dhe jam gjithashtu krenare qe jam ne mesin e juaj .Je vertete nje njeri me shume merita dhe meriton vertete cdo fjale te bukur qe buron ne zemren e nje njeriu.

Te pershendes miqesisht me shume respekt dhe admirim.tung

[falma_lotin]

Nuk pata fat ne dashurine tende une?Pse kishe mbyllur deren kur une trokita te hy se mysafir ngadal ta shprehi dashurine e te preku ne shpirt pastaj te dal si njeri se ti me ke kuptuar por kurr se ke ditur rendesin.Pse s'je ulur e te mendosh dhe ta besh dallimin e njeriut me te pa njeri, se njeriu eshte qenje qe dashuron dhe se njeriu per njeriun jeton.Pse,a mos ndoshta une jam e ashper shume, a mos portreti im te frikeson ne gjume, pse une nuk mund te hy ne zemren tende, qka me mungon mua me thuaj M ....te lutem qka me duhet jetes me i shtu dhe ty ateher deshirat me ti plotesu.Une e di se jam lind per ty dhe nuk e di pse me ke hy ne gjak, me ke hy ne mish edhe ne ashte andaj ne qoft se nuk kam fat do ti mbylli syt e mos te jetoi me gjate.
Se mua nuk mundet as " Zoti" mem gjyku se tere jeten time ty te kam dashuru dhe nuk kam pas kohe per aske keq me mendu se jam perball me vuajtjet qe ti mi ke dhuru.Prap se prap e embel me eshte kjo dashuri me i embel me je ti, pse nuk po ma ngroh zemren perseri, pse dua duart e tua nuk vine lotin te ma fshin se une u linda vetem per ty , jetova dhe pres te vdes duke te dashur qdo her ty.Shpesh her e pyes veten pse s'munda buzeve tua me ju afru dhe pse zeri yt ne veshet e mi bukur ka tingellu.Pse kaq shume jom dashuru, pse kaq shume per ty jom tu luftu dhe nuk mundem me mohu edhe ateher kur une nuk jam ne mesin e te gjallve dhe kjo bote te eshte shum une do te them M.............te kom DASHUR DHE ENDE TE DUUUUUUUUUUUUUU.
Te deshta,ta fala dashurin,ta fala jeten,per do fjal e hubme dashurin e vertet.Mendojsha se dote jesh i imi derin ne fund te jetes,po nuk ishte dashuri po ishte fjal edhe hidhrime me ket dashuri tende.Tash mos me lut lem te jetoj edhe te vazhdoj jeten time,se zdua te kom hidhrime vetem dua te jetoj edhe te vazhdoj jeten time?Fjala ime ka qen e vertet pa tradhti e plot dashuri,po nuk dite me rujt ket dashuri.Veshtir ekom pas met haru por mamir si e tregove veten per se shpejti,
nuk kam qen ajo me dashuri te tradhtis se edin ti fjalen kur ta japi po ose jo kame qen qashtu.
Tash te thom sjam e jotja edhe mos mendo se dote kthehna ma,ne zemren tende,kur per jet fjala ime eshte e fundit se nuk muj te pranoj,se shum gabime tekam fal,po ket gabimin e fundit zdota fali per jet.Dhimbja ma djegu zemren,loti mi qoroj syt,dashuria ma mori shpirtin,ti ke i dashuri i mallkuar te zemres sime.Nga Zemra ime ti adhuroj te gjitha te mirate ne jet fat lumturi me plot dashuri.
Shushurima e gjetheve më bën të mos ndihem e vetmuar pa prezencë të askujt! U flas atyre në gjuhën time, në gjuhën e dhimbjes dhe mëkatit që vret një shpirt. Kam kaq nevoj sërish të shikoj sytë e tu ku gjeta botën. Më duhesh ti, më beso, pa ty dhe me njerëz jam e vetmuar, dhe me buzëqeshje qaj pareshtur…! Ti je larg, kaq larg nga unë, mbase tash dëfren diku në zërin e rinisë apo mbase i këndon dikujt. S’e di, s’të shoh dot…! Por nëse ti ndonjëherë më shikon, dije se mendoj për ty, vuaj për ty, shtirem sikur jam e lumtur vetëm për ty! Gjithkund shoh vetëm imazhin tënd, fytyrën tënde, më kupto! S’pata forcë kurrë të largohem nga ti…. akoma më duket sikur dëgjoj zërin tënd, fjalën tënde:falma_lotin falma_lotin. .„Të dua!“
A thua, Zot, dhe sot më do mua? S’e di përse pyes kur e di se gjithçka mbaroi, por unë e mësova prej tij të besoj në dashuri, të ndjej pa logjikë, të dua pa frikë! Pa të unë s’jam vetvetja, s’jam e tëra, s’jam një person, jam e përgjysmuar se gjysma tjetër është me ty M...… Më duhet çdo ditë e më tepër, më mungon çdo mëngjes, çdo mbrëmje… Lutem të të shoh dhe një herë të flas me ty, ashtu siç di vetëm unë: pa ligje, pa gjykime. Atëherë do të më besosh se zemra ime ishte në gjendje dhe të ndalohej për ty. Pa ty jam një hic, pa ty s’jam asgjë… U ndamë me shprehjen e fundit “natën e mirë”. A thua ishte e mirë ajo natë?! Të paktën për mua ishte ferr. Më vjen keq që duhej gjërat të mbaronin kësisoj,
por as vet s’e di ç’bëra, si më erdhi gjithë ky mister i pazbuluar, kurrë s’isha ndjerë kaq keq sa ndihem sot. Më thuaj Zot: si do të jetoj pa të, si do mundem t’i largoj ëndrrat, iluzionet,
shpresat që i kisha të lidhura vetëm me të, si…?! Dua, shumë dua që çdo gjë të ishte kaq ndryshe, të ishte sërish e bukur siç filloi. Atë natë s’ta thash nga frika dhe krenaria që kam për veten, por kam nevojë dikujt t’i rrëfehem duke ia thënë të vërtetën, atë se betohem, betohem se askë s’do lejoj të ma vjedhë imazhin tënd, Ai do të jetë gjithmonë me mua, do të ketë vend të veçantë në zemrën time, ai përherë do mbetet kujtimi më i bukur që pata! S’di në do mjaftonte t’ju them vetëm se M....TE Dua! Ajo që ndjej unë s’shprehet dot me fjalë, as dhe me shkrim. S’di se çfarë ishte e gjithë kjo, a ishte dashuri apo…?
Sa keq po te mos ishim takuar kurre do jetonim pa ditur se cfare eshte mrekullia. Ti perben ABSOLUTEN dhe me ke mberthyer shpirtin me butesine tende, brishtesine mekatare qe shtrengon fort. Sa fort perqafon syri kur dora nuk mundet.... Desh gabova me ty perpak nuk e di pse... me vinte te terhiqesha pastaj thashe: Ky eshte gjeja me e bukur qe me ka ardhur ndonjehere Nuk dua ta humb Dua ta fitoj Gjendesha ne nje kryqezim te perbere prej mekatit dhe pritjes isha vetem ne nje moment mendimi..... Thashe me vete me pas: Une e kam gjetur ate qe me pelqen Nuk mundja dot te pranoja largimin nga ti M....
isha e pafuqishem ta beja... sepse M... realisht provova veten... pra ti je shume i pranishm dhe shume i forte ne shpirtin tim Shkova llogjikshem ne perfundim se ne i perkasim njeri-tjetrit se paku shpirtesisht jemi prone enjeri-tjetrit.... Prandaj dhe u bera xheloze..... Edhe pse e dija se nuk mund te te afroje askush me asgje me shumese sa me mua... sepse keshtu me ndodh ne kembim Ty te kam shpirt Dhe shpresoj qe te jesh qellimi im i verteti!!! Kur mendoj se cfare cmendurirash do ndajme bashke........ Ti me the se jam cmendurisht i cmendur.... dhe une te dua cmendurisht une dua te jem e kycur atje pergjithmone... jam egoiste!!! Ti je gjeja me e dukshme,ndoshta je i vockel por shkelqen shume me verbon ndonjehere... Oh zot qe s'te kam afer se do cmendesha duke te puthur ty.....do ushqehesha mbi gjoksin tend do vdisja
do vdisja duke menduar per ty....... Me duket sikur ai do jete kulmi i shperthimit tim aty do rrezikoj gjithcka per gjithcka.... Nuk do ta imagjinoja dot perfeksionin ndryshe, ti je perfekti, aj qe une kam enderruar, enderroj, ti je mekati im i lindur, mekati pa te cilin nuk do jetoja dot.....
Nuk e di pse me me frymezon kaq..... ke sjelle ngjyren ne jeten time Je gjeja qe me kenaq me shume, me defren, me deh si ne mbremjet e jetes.... Me pelqen cdo sekonte e me shume.... Mos mendo se do me plagosesh... mendo se une jam plaga dhe ti me sheron........... Rikthehem tek ti: Ti je magjia vete zemra ime... Nese ti falenderon qiellin une mendoj se ti je qielli... pasi kam kohe qe jetoj ne parajsen e ketij qielli dhe digjem ne ferrin e saj.....
Pse vjen në ëndrrat e mia: pse më vjen në ëndrrat e mia,pse më puth me atë zjarr të pashuar,përse më lutë,koha jonë ka shkuar,vallë si e pranove të vërtetën dhe më the se isha fajtore për të gjitha.Sonte i kujtoj ëndrrat tona kur ishim më te Lumturit ne kët bote,kisha frik se mos të tjetert do tna shkatrrojn ëndrrat tona,betohesh se asë kush nuk mundë të na ndaj në ket bote përveq Varrit të shkret,më bënte të qaj sjellja jote me atë qeshje fëmirore. S’më largohet dot nga mendja pershpëritja jote mes puthjeve tona të zjarrta ,me pate than falma_lotin. se do të jem bashk deri në Amshim,sepse kishe frik se do të na ndaj dikush e kurse ti u bëre aj i "PASHPIRT"e i shkatrrove ëndrrat tona,që thua tash pas gjith asaj qe ndodhi ndërmjet nesh ,Të URREJ.!!!.APO TE DASHUROJ.!!!.
E di që nuk kam Zemër që të Urrej edhe pse kët e deshiroj por edhe si muj te jetoj pa lumturin tënde.Te kujtohet kur me thoje ejaa ejaa .se ti je Lumturia ime e vetme ne jeten time,e të lutem M...... më thuaj tash si mund te jetosh pa Lumturin tënde,shpesh të shof në ënderr duke më perqafuar e duke mi lidhatu floket ashtu siq di vetem ti,pa pritur me doli gjumi kur hapa Sytë ti nuk je afër meje,te lutem mos më trazo,mos mu shfaq në ëndrrat e mia se e di qe ende mendon e vuan per mua, Të lutem M... me harro,nese kthehesh ta dish se e ke kuptuar fajin tënde sepse ti ishe aj që i shkatrrove të gjith ato që ne i ndërtuam e i ëndrruam së bashku plot 4 vite e në radh te parë DASHURIN,duke më percjellur deri ne rrugën e vetmis,sonte edhe ti vuan ndoshta keshtu për mua ështe edhe më leht.,te kujtohet se ku është dashur te jem tani ne bashk,të kujtohet po nejse kjo është jeta jote për te cilen je percaktuar ti të jetosh tash. Vetëm ta dish një te vëtrtet se asë kush nuk do të Doj si unë që të kam Dashtur
,une isha ajo nintha e ëndrrave të tua që të zbrizja në qepall me letehsin e puhizes pranverore, të sillja rrezet e parat të Agimit,të sillja ngjyrat e mijra mijra të Luleve që ti marësh aromë, të sillja Ylberet e shtat qiellit për të prqafuar si dy pëllumba krah shkuar fluturonin nepër qiell me afsh e shuritës ,por ti i harrove te gjitha e u shëndrrove ne një mostrum të vërtet,e leshove ne trupin tim te njom tufani...

[Agolli]

Agolli ju falm shum nga ju me knaqesi dhe ju jam shume mirenjohese per keto komplimente ,ndjehem shume e nderuar qe ato fjale vijne nga ti.Edhe une cmoj shume mendimet e juaj kete e respektoj shume dhe jam gjithashtu krenare qe jam ne mesin e juaj .Je vertete nje njeri me shume merita dhe meriton vertete cdo fjale te bukur qe buron ne zemren e nje njeriu.

Te pershendes miqesisht me shume respekt dhe admirim.tung

Falemnderit shume per keto fjale te bukura, shifet se nga zemra jote burojn fjale te stolisura perplot ari........
P.s. Knaqesia mbetet ne favorin tim e nderuar.

prano respekte te shumta nag une ________Agolli

[vjeshta]

Asgje nuk behet pa i ndihmu pak edhe te shkruarjes!

[Toni3]

Ok, une tere diten tash nuk dal nga banesa, dhe do te pres te me bie nga qielli ndonje BUKUROSHE qe paska qene fati im. hahaha

[falma_lotin]

E filloje kete leter me shkruar per ty,me fjalet me te embla te zemres dhe shpirtit time te lenduar.
Ne keto qaste kur e shkruaj ndjehem e emocionuar,me merzi ,pikllim,dhe vuajtje te pafund brenda zemres sime,dhe me lot te pa ndal ne syt e mi te permalluar per nje dashuri..

Kur nuk do te mundem tia fal vetes nese diqka gabova me ty ,e nuk po di gje qka beri ndryshim te madh ne mes nesh, kur nuk desha te lendoj as veten time.
Tash vazhdoj te qaj ditet, e rinissime qe me iken e kur me nuk kthehen prap,asnjeher ne jete se desha interesin qdo here dashurova me shpirt e me zemer te paster.sa do qe po mundona si duket ruget tona nuk po takohen askund,se si ndihem une tani ,te tregon vete letra e shkruar,kur nuk e kam menduar nje dashuri te tillqe te bene te vuash me mall dhe ne heshtje....
Nese eshte shkruar qe kur mos te takoj dhe te theme qe ne kater sy ate qka ndjeje per ty ne zemer,do te pajtohem me kete fakt ,edhe pse eshte shum e rend per mua ,mos haro kur se vetem ty te dua.
Jeta ime tash shum ka ndryshuar ne zemer me ka mbetur plaga e tradhtise ne vitet e dashurise se humbur mbeta vetem nje rob i dashurise

Kurr ndoshta skam ditur te shkruja po rmalli dhe humbja e juaj e shtyri shpirtin , mendjen dhe doren time qe dridhet te filloj te shkruajper kete dashuri.
Qe tani e tretur dhe e humbur ne detin pa fund.
Kaloj kohe te gjat qe nga ndarje e juaj une kam mbetur vetem nje figure njeri qe ekzistoj,shpresat me jane fikur tersishte , te jetoj apo te mos jetoj , te jetoj e te pres tani zoti se qpo me dergon ndojne te mire apo te keqe, ndonje gezim apo hidherim, ndonje vuajtje apo dashuri , tani te gjitha I pres nga zoti.
Te gjithe njerzit me gjykojn per dashurine tende e une mbetem vetem.
Nuk gaboj kurr qe te deshta aq shume.
Zemra ime dhe dashurija ndaj teje me shtyri te kaloj qaste te kendeshme me ty, ne ato momente dhe ne ate koh kur ne dashurohemi, nuk pata menduar nje ndareje te till qe tani kane mbetur vetem kujtime,kujtime qe me sillen gjdo dite, gjdo net ne mendje, dhe tani nuk ka se kush te me ngushlloj perveq loteve te mi qe ndoshta kurr nuk do te ndalen.
Gaboj apo sgaboj nuk e di, edhe po te dua te mos qaj lotet prap me rrjedhin.
Jam e lindur duke qar, u rrita me nje lumturi famijare dhe kur fillova dashurin ather isha edhe ma e lumtur nuk mendoj se kurr se mbas nje kohe do te mallkoj kete dashuri , nuk e mendoja se do te derdhi lot dhe do te vajtoj ket dashuri , tani vetem zoti mund te dij se a kam gabuar, a kam qene ne rrug te drejt , se ndoshta edhe se e kam humbur kete dashuri dhe at njeri qe e dashta me se shumeti per deshiren time une kisha vdekur , edhe une mbas te gjithave pata deshir te humbi te tretem diku thell ne dhe, te me kalbet kjo bukuri ne toke se mbasi nuk me done askush, insektet e dheut ndoshta do te ishin ngopur me trupin tim ne ket zemer qe kurr askujt sja mendoj te keqen.
Ndoshta ather askend sdo ta pengoj por ndoshta te gjith do te pendohet dhe do te bindet se qfare kam qen, sepse ne ate bote nuk ka genjeshtra , atje ka drejtesi , atje do te mesoni realitetin e jetes sime dhe do te bindeni se qfar kam qen.
Mos ju lutem mos me beni te vdes , mos me shiqoni me inat, qfar kam ber prap pyes vehetn qfar, qfar kam ber.
Ne vend te fjaleve te ngushllimit te te gjith me thonin fjale fyese.
Mosni se kam ber humbje me deshiren time ai deshi keshtu , ai u largua nga une , nga shpirti im I mjer, ai murr rrugen te pa kthim ne zemren time la nje plag qe nuk sherohet kurr , dhe tani edhe mos te qajn syte qane zemra ime qe tani as te qet nuk e lejne te loton por endrrojn per nje kohe te shkurte me ato fjale tronditese, po qe edhe te kisha zemer te hekur prap do te rrjetheshin lotete .
Do te me thahen te gjithe dejzit e zemres dhe trupi tim do te me I vije vdekja dalngadal e ju o njerz ( pa zemer)knaqeni zemren tuaj duke me shikuar duke vdekur dhe lutem ather kur une jam ne mes te vdekjes dhe jetes mos qani per mua.
Se mbasi jam nje njeri pa zemer ather ma mira e kesaj jete eshte te zgjethi RRUGEN E VDEKJES

Tash e perfundoj kete leter me shpres se e ke kuptuar d.m.th.e saj ,mbetesh i pershendetur nga une ,duke te uruar nga zemra gjitha te mirat....

[Esmerallda]

Edhe esmerallda thot ashtu -shkruni fall ....

[Sy_kaltra]

Ashtu asht valla,,deri ne dakik :smile:

[gazi-de]

hahahahhahahahaha

[Sy_kaltra]

Pse bre po kesh ti ahhahahahahah

[gazi-de]

pse qa thashe une..........hahahaha

[Domira]

Komplimente per keto shkrime te bukura falma_lotinhttp://www.dardania.de/vb/upload/images/icons/icon7.gif

[Sy_kaltra]

pse qa thashe une..........hahahaha

Jo veq veta qa po kesh ahahhahah

[BaNu Ne JeT I sInQeRt]

valla azgje nuk behet pa mos me qen e shkruar....:smile:

[gazi-de]

hahhahah pse nuke keshe ti a?,me kesh eshte mire per zemere.....hghghghgh

[Sy_kaltra]

Valla bre se di a osht mir a keq,,veq diqka spo shkon ahhahahahaha

[Domira]

As luleve te vendosura ne vazo nuk u hidhet uje pa qene e shkruar http://www.dardania.de/vb/upload/images/icons/icon7.gif

[gazi-de]

As luleve te vendosura ne vazo nuk u hidhet uje pa qene e shkruar http://www.dardania.de/vb/upload/images/icons/icon7.gif
Domira aja e shkrumja qyshe eshte moj..qyshe vjen ajo..hghahhaha

[Domira]

Domira aja e shkrumja qyshe eshte moj..qyshe vjen ajo..hghahhaha

Vjen nga muskujt e forte more a spe din a hahahahahaahaa

[Sy_kaltra]

Ncuk sen valla ..

[prishtinasi]

Asgje S'behet Pa Qene E Shkruar.

- wow...bash kisha pase qef me dite...kush po ma mbane agjenden!

[Virti]

ehm ashtu mendoj edhe une...

[Agolli]

....me ka humbe lapsi! http://www.dardania.de/vb/upload/images/icons/icon10.gif