Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

[Ethnic Albanian]

Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

Olsi Jazexhi

Në vitin 1913 kur fuqitë e mëdha evropjane vendosën që
krahinat turke të Ballkanit Perëndimor, Gegërinë dhe
Toskërinë, t’i shkëpusin nga Perandoria Osmane dhe bëjnë
shtet nën udhëheqjen e princ Vidit, banorët e Shqipërisë së
Mesme që nga Elbasani, Golloborda, Kavaja, Çermenika,
Durrësi, Peqini, Shijaku, Tirana etj u ngritën në luftë dhe
refuzuan vendimin e fuqive perëndimore që deshën t’i ndajnë
nga perandoria. Me në krye muftiun e Tiranës, Musa Qazimin
dhe Haxhi Qamilin, populli i Shqipërisë së Mesme luftoi
kundër qeverisë së Durrësit e cila kishte mbledhur në
oborrin e saj mercenarë rumunë, hollandezë e gjermanë,
sëbashku me disa shqiptarë e vllehë, ortodoksë, bektashi e
katolikë nga Toskëria dhe Gegëria, por kishte përjashtuar
nga pushteti muslimanët syni. I vetmi përfaqësues i
Shqipërisë së Mesme në oborrin e Vidit ishte Esat Pasha, i
cili u dëbua nga pushteti pas pak kohe, si pasojë e
intrigave të armiqve të tij. Duke qënë se shteti i Vidit la
jashtë pushtetit banorët e Shqipërisë së Mesme, këta të
fundit e dëbuan atë me pushkë në vitet 1914 dhe 1915, duke
hedhur Vidin në det dhe kërkuar kthimin e pushtetit të
babës sulltan, i cili i kishte begenisur më mirë synitët e
Shqipërisë së Mesme sesa mbreti kaurr i Evropës.
Por edhe kur kryengritja e Shqipërisë së Mesme u shtyp nga
fuqitë e krishtera dhe Esat Pasha në 1915, deri në 1920-ën
Shqipëria e Mesme u sundua nga Esati dhe tiranasit e tij.
Banorët e Shqipërisë së Mesme shihnin te Esati të keqen më
të vogël të kohës. Por me vrasjen e Esatit, në 13 qershor
1920 nga terroristi lab Avni Rustemi, populli i Shqipërisë
së Mesme humbi pushtetin mbi vendin që ai kishte jetuar
ndër shekuj. Alekandër Popoviç në librin ‘Islamizmi
Ballkanik’ tregon që vendosja e bërjes së Tiranës kryeqytet
nga Kongresi i Lushnjes në 1920, kishte si qëllim shtypjen
e muslimanërisë së Shqipërisë së Mesme nga ‘nacionalistët’
ortodoksë, katolikë dhe bektashi që Italia dhe Austria
sollën në pushtet. Për të kuptuar më mirë përbuzjen që
sundimtarët jugorë patën për popullin e Shqipërisë së Mesme
dikush duhet të lexojë kujtimet e Sejfi Vllamasit, i cili
popullatat e Shqipërisë së Mesme i quan me përbuzje ‘popull
me karakter muskular i udhëhequr nga hoxhallarë fanatikë’
të cilët nuk deshën të bëjnë komb sipas skemave të Vidit
dhe Austrisë.
Megjithatë marrja e pushtetit disa kohë pas Kongresit të
Lushnjes nga Zogu, krijoi njëfarë status quo-je paqësore
për banorët e Shqipërisë së Mesme me regjimin. Zogu diti
sesi të integrojë në shtetin e tij parinë vendase që më
parë i kishte shërbyer sa Esatit aq edhe sulltanit. Për më
tepër duke parë zullumin që i erdhi vendit me revolucionin
komunisto – ortodoks të Nolit në 1924, myslymanët e Tiranës
preferuan më mirë të rrojnë nën pushtetin e beut të fundit
sesa të afendikoit të parë të ortodoksisë. Por, me ardhjen
e komunizmit në vitin 1944, muslimanët e Shqipërisë së
Mesme përjetuan një aparteid të organizuar shtetëror nga
regjimi, i cili ja kaloi ligësive të regjimit vidist apo
edhe fanolist. Ndërsa Vidi u mundua që në kohën e tij të
pushtojë Shqipërinë e Mesme me mercenarë romunë e
hollandezë, ndërsa Noli të jua marrë tokat me reforma
bolshevike, komunistët jugorë që në shumicën dërrmuese
ishin ortodoksë dhe bektashinjë, duke përdorur preteksin e
luftës kundër fashizmit, kulakëve, bejlerëve dhe
agallarëve, vendosën në vend aparteidin e tyre i cili
zgjati deri në ditët që ne jetojmë. Komunistët ju morën
tiranasve me dhunë dhe pa kompensim tokat, mbi të cilat
ndërtuan kryeqytetin socialist. Siç Arshi Pipa tregon në
librin e tij mbi politikën e gjuhës në Shqipërinë
Socialiste, Shqipëria e Mesme u kolonizua me konkuistadorë t
jugorë, të cilët jo vetëm që ndërtuan pallatet e tyre mbi
tokat e tiranasve autoktonë, por edhe u edukuan dhe morrën
në dorë frenat e sistemit. Ndërsa tiranasit që humbën
tokat, u lanë bujqër nëpër tokat bujqësore që jugorët i
kthyen në kooperativa, komunistët morën në dorë frerët e
pushtetit dhe të dhunës së organizuar të regjimit.
Shkruesit të këtij shkrimi, i kujtohet si tani sesi në
kohën e komunizmit katunaria tiranase ishte degraduar në
pozita fukarallëku aq tmerrues, sa që gratë e tiranasve që
pushtuesit jugorë i quanin përbuzësisht ‘katunare’, pasi
punonin gjithë ditën në bujqësi, zbrisnin me mushka e
gomerë në Tiranë për të shitur ndonjë kokërr ‘ve dhe blerë
fshehurazi ndonjë bukë gruni, që vetëm ne ‘tironsit’
socialistë ishim të privilegjuar të hamë. Diskriminimi i
regjimit komunist i ndau fatet ndërmjet tiranasit dhe
jugorit apo njeriut të realizmit socialist në mënyrë të
dhunshme. Ndërsa bijtë e komunistëve jetonin në pallate
moderne që shtriheshin nga Blloku e deri te 21 Dhjetori,
edukoheshin nëpër shkollat më të mira të sistemit, siç u
edukua për shembull Edi Rama dhe Ben Blushi që ishin bijtë
e apartçikëve komunistë Kristaqit dhe Kiços, djemtë dhe
vajzat e tiranasve ishin të dënuar të punojnë në bujqësi
dhe ndjekin shkollat e katundeve ku mësonin bëmat dhe
trimëritë e pushtuesve jugorë, dhe ‘emancipoheshin’ me
idetë e qafirizmit komunist nga regjimi që ju hoqi perçet
dhe shamitë islamike dhe i veshi me blu-xhinse kineze.
Gjuha që Maks Velo përdor në ditët tona për të sharë
muslimanët kosovarë dhe gegë si prapanikë, injorantë,
anadollakë, turkoshakë, islamikë dhe halldupë është gjuha
që komunistët përdorën për të legjitimizuar apartiedin e
tyre kundër tiranasve dhe muslimanit të Gegërisë.
Komunistët sulmuan ferexhenë, shaminë, shallvaret dhe
patriarkalizmin e tiranasve në emër të ‘emancipimit’ të
gruas sipas versionit zborist, modernizimit komunist dhe
ndërtimit të njeriut të ri ateist. Që dikush të kuptojë më
mirë urrejtjen dhe sjelljen e egër të regjimit komunist
kundër tiranasit, duhet të lexojë intervistën që Ismail
Kadare i dha gazetës Shekulli më 3 korrik 2006, kur i
deklaroi banorët e Shqipërisë së Mesme pasardhës të
kolonëve turq, meqë këta lavdërojnë ende nëpër këngët e
tyre protektorin e tyre fshatar, Haxhi Qamilin.
Me imponimin e toskërishtes si gjuhë zyrtare dhe akademike,
komunistët ndoqën një aparteid gjuhësor kundër tiranasit, i
cili nuk mundi kurrë të flasë shqip sipas versionit
shtetëror që flisnin apartçikët komunistë. Si pasojë e
ndjenjës së frikës dhe turpit, tiranasi, shijaksi, kavajsi,
gollobordasi, kuksiani e dibrani u degraduan në pozita
inferiore të punëtorit në Shqipëri, pasi akademitë dhe
sistemi u uzurpuan nga apartçikët jug-komunistë . Siç edhe
një studim i Fondacionit FZKPM në vitin 2005 tregon,
tiranasit ashtu si shumica e muslimanëve të tjerë në
Shqipëri sot, jo vetëm që janë më pak të edukuar sesa
jugorët dhe në veçanti ortodoksët që sundojnë Partinë
Socialiste, por janë edhe shumë më të varfër dhe
paemancipuar në rang popullsie. Pas viteve 90, ish-zyrtarët
e lartë komunistë arritën të marrin nën kontroll shumicën e
të mirave materiale të Tiranës dhe Shqipërisë moderne,
ndërsa banorët autoktonë të Shqipërisë së Mesme vazhdojnë
të jetojnë ende në vuajtje dhe varfëri si pasojë e mungesës
së burimeve njerëzore për të kaluar tragjedinë e
komunizmit. E vetmja pasuri që ata kanë trashëguar, tokat,
po i shesin sot për pak para ndaj mafies ish-komuniste e
cila po ndërton afendikojtë e Shqipërisë post-komuniste.
Kjo mafie që sot kontrollon të mirat ekonomike të vendit
dhe mediat, dhe në veçanti politikën e majtë kërkon të ruaj
me çdo mënyrë pushtetin e saj. Refuzimi i dhunshëm që
deputët ortodoksë që nga Spartak Ngjela e deri te Edi Rama
po i bëjnë kandidaturë së Bamir Topit për president të
Shqipërisë në javët e fundit, nuk ka të bëj vetëm me
ndasitë ndërmjet PD dhe PS-së në politikës shqiptare.
Ndasia dhe urrejtja kundër kandidaturës së Topit ka rrënjë
historike në konfliktin ndërmjet jug-ortodoksisë dhe
muslimanërisë së Shqipërisë së Mesme dhe Gegërisë, për
pushtet.

[Ethnic Albanian]

Edhe pse personalisht unë nuk kam shumë njohuri mbi figurën

e Bamir Topit dhe as që kam ndonjë simpati për klasën

politike në Shqipëri, jam mëse i bindur se një nga arsyet

kryesore pse Bamiri refuzohet nga lista e kandidatëve për

presidentin e ardhshëm shqiptar ka të bëj me aparteidin 87

vjeçar që banori i Shqipërisë së Mesme dhe Gegërisë është

detyruar të paguajë në Republikën tonë ndaj militantizmit

të organizuar politik të ortodoksisë së majtë. Ndërsa në

listën për president të Shqipërisë në ditët tona

intrigantët e PS-së apo edhe PD-së kanë hedhur lloj-lloj

emra UFO-sh që nga Gjovalin Kolombi e deri te Qirjako

Qirko, refuzimi i egër që i bëhet Bamir Topit, është i

ndërtuar mbi baza krahinore dhe fetare. Dhori, Edi, Beni,

Kiçua, Roberti, Alfredi, Ylli, Maksi, Vangjeli, Fatosi,

Paskali dhe i gjithë stani i ortodoksisë që sundon majat e

pushtetit sot në Shqipëri nuk mundet dot kurrë të

imagjinojë që një anëtar i racës ‘inferiore të myslymanit

tiranas’ të marrë pushtetin e Shqipërisë. Jo më kot përpara

disa muajsh Rexhep Mejdani deklaroi në Tiranë që myslymanët

në Shqipëri janë 40% e popullsisë apo që Janullatosi

deklaroi që jemi 30% ortodoksë. Këto deklarata janë me

prapavijë politike dhe synojnë uzurpimin e mëtejshëm të

pushtetit në Shqipëri nga jug-ortodoksia.

Për të majtën militante të vendit tonë, katunari i Tiranës

i llojit Bamir Topi është i dënuar të rrojë në katunin e

tij me benevrekë e me gamor. Që t’ia mbushin mendjen

tiranasve që pushteti në këtë vend i përket vetëm

jug-ortodoksisë , komunistët kanë ngulur në sheshin ku

Toptanët dhe tiranasit e Esat Pashës dhe Qazim Mulletit

kishin qendrën e pushtetit të tyre 80 vite më parë, bustin

e Avni Rustemit i cili prej afro 40 vitesh i bën karshillëk

dhe përkujton çdo banori të Shqipërisë së Mesme fatin e

Esat Pashës dhe Haxhi Qamilit. Tiranasi autokton është i

dënuar për të mos qenë kurre president i Shqipërisë apo

edhe Bashkiak i qytetit që Sulejman Pashë Mulleti themeloi

400 vite më parë, pasi në Shqipëri pushteti duhet ti takojë

vetëm jug-ortodoksisë . Për këtë arsye edhe Edi Rama që

refuzon Bamir Topin, ja ka hequr autorësinë e qytetit të

Tiranës në faqet zyrtare të Bashkisë, Pashës Tiranas që

themeloi Tiranën 400 viteve më parë. Dhe jo më kot dashnori

ideologjik i Edi Ramës, Maks Velo leh përditë si langua i

betuar i racës sunduese jug-ortodokse, jo vetëm kundër

Bamirit dhe Salës si përfaqësuar të Gegërisë, por edhe

kundër brekusheve islamike të Sulë Mulletit që vetëm Maksi

me inatin e tij prej kaurri di të kafshojë.

[lyra2]

komente mbi kete ceshtje:


Mua personalisht me ngjan se keto "conspiracy theories" te lobeve antishqiptare
e Kuajve te Trojes qe sipas jush jane "aktivizuar në kulm për të marrë dhe
presidentin"(!!!!!), apo qe po "synojne asimilimin e kombit shqiptar në emër
të integrimit europian...për të destabilizuar vendin, penguar pavarësimin e
Kosovës dhe integrimin euroatlantik të Shqipërisë", tingellojne jo vetem naive,
po dhe te demshme. Krizat e herepashershme te politikes domestike shqiptare nuk
na vijne nga lobet e strategjite antishqiptare te jashtme, po nga vetja. Por me
e keqja eshte qe ne te keqen nuk e kerkojme tek vetja, po "shift-im the blame"
tek te tjeret. Ky ka qene budallalleku dhe e keqja jone historikisht, qe
dobesite dhe deshtimet tona si komb jemi perjekur gjithnje t'ja faturojme te
huajve, "fuqive te medha", fqinjeve te pabese, serbeve e grekeve etj, ne vend
qe te punojme dhe te perpiqemi te behemi nje komb i arsimuar, i pasur e i
fuqishem, ne menyre qe zeri jone te degjohet me respekt nga te fuqishmit e
planetit. Disa akoma shkojne me nostalgjirat infantile te popullit "trim,
liridashes e punetor", qe gjithnje te huajt "ja kane pasur me hile". Ky eshte
mendimi im dhe nuk kam ndermend "t'a modifikoj" sic me sugjerojne disa.

Nejse, qe te vime prap tek tema e dites. , cdo njeri sigurisht ka
mendimin e vet te lire dhe te mosvarur, une jam per zgjedhje te presidentit nga
populli, ju jeni per parlamentin. Eshte e qarte qe e keqja s'po na vjen nga
Kushtetuta (ne te gjithe e dime nga na vjen e keqja), po ndryshimi i
Kushtetutes mund te jete nje nga masat qe mund te zgjidhte krizen. Une mendoj
qe s'ka asgje te keqe te modifikohet Kushtetuta ne ato ceshtje ku shikohet se
nuk ka efektivitet, por prodhohet kriza dhe "deadlocks". Tek e fundit Shqiperia
eshte akoma ne tranzicion dhe jo demokraci e konsoliduar dhe si e tille gjerat
jane akoma ne faze eksperimentale dhe te pastabilizuara. Pra le te
bejme "eksperiment" me kandidat te zgjedhur nga populli perderisa
ky "eksperimenti" me parlament s'po ftillon gje. Prandaj s'e kuptoj ate
shprehjen tuaj "te mos e njollosim veten me ndryshim Kushtetute", a thua se po
behet ndonje e pabere. Pra tek ne kjo gje te behet ne funksion te funksionimit
te gjerave, se sa te zgjerimit te kompetencave te presidentit (shkojme pastaj
ne republike semi-presidenciale). Sa per ato republika parlamentare ku zgjedhja
behet nga parlamenti, flas per ato me demokraci te konsoliduar, atje gjerat
behen sic eshte per tu bere, sepse parlamentaret perpiqen te jene taman
perfaqesuesit e sovranit e jo te abuzojne me besimin e tij e me pushtetin me
turlilloj maskaralleqesh si bejne 90% e parlamentareve tane. Sic e permenda dhe
ne msg e meparshem, por tani po flas me gjuhen e shifrave, sot ne bote nga 132
republika (perjashton pra monarkite), ne 91 prej tyre presidenti zgjidhet
direkt nga populli (perfshire ketu dhe republika parlamentare) dhe ne te tjerat
zgjidhet indirekt (nga parlamenti ose nje kolegj zgjedhor). Sa per zgjedhjet e
parakohshme, ne parim une s'kam asgje kunder (bile do me vinte mire te
zhdukeshin nga parlamenti aktoret jolegjitime te Mega-Dushkut), vetem se eshte
nje kosto e madhe kohore dhe materiale, si dhe e papelqyeshme per
nderkombetaret qe e konsiderojne nje "setback" ne rrugen drejt progresit dhe
integrimit Euro-Atlantik.

Tjeter propozim i imi do te ishte qe te hiqet dhe neni perkates ne Kushtetute
sipas te cilit kandidat per president duhet te jete nje shtetas shqiptar qe ka
jetuar 10 vitet e fundit ne Shqiperi. Duke marre parasysh fenomenin
e “rrjedhjes se trurit” te ndodhur gjate viteve te tranzicionit dhe
rrjedhimisht faktin qe nje pjese e madhe intelektualesh jetojne e punojne prej
shume vitesh jashte, neni aktual i heq mundesine shume individeve ne Diaspore
per te kandiduar. Arsimimi, studimet universitare apo pasuniversitare, puna dhe
jetesa ne perendim, i ka kualifikuar dhe ekspozuar ata me nje nivel arsimimi,
kulture, ekspertize, etike pune, respekti per ligjin, ballafaqimi me vlerat dhe
principet demokratike, norma komunikimi dhe bashkepunimi, te cilat i bejne keto
individeve shume te pershtatshem.

Edhe une kisha te njejten pyetje, cfare roundi ishte ky i fundit? I
gjithe procesi duket nje konfuzion total edhe nga ana proceduriale.

Dhe se fundi, di ndonjeri te na thote kush eshte ky kandidati "koncensual" qe u
shfaq papandehur si meteor, Arian Zajmi? Nga vjen e cfare ben, kontributet dhe
arritjet, arsimimi dhe profesioni, me nje llaf "per cfare shquhet"?

Mirela Bogdani
Oxford University
www.mirelabogdani.com

[lyra2]

komente mbi kete ceshtje:


Mua personalisht me ngjan se keto "conspiracy theories" te lobeve antishqiptare
e Kuajve te Trojes qe sipas jush jane "aktivizuar në kulm për të marrë dhe
presidentin"(!!!!!), apo qe po "synojne asimilimin e kombit shqiptar në emër
të integrimit europian...për të destabilizuar vendin, penguar pavarësimin e
Kosovës dhe integrimin euroatlantik të Shqipërisë", tingellojne jo vetem naive,
po dhe te demshme. Krizat e herepashershme te politikes domestike shqiptare nuk
na vijne nga lobet e strategjite antishqiptare te jashtme, po nga vetja. Por me
e keqja eshte qe ne te keqen nuk e kerkojme tek vetja, po "shift-im the blame"
tek te tjeret. Ky ka qene budallalleku dhe e keqja jone historikisht, qe
dobesite dhe deshtimet tona si komb jemi perjekur gjithnje t'ja faturojme te
huajve, "fuqive te medha", fqinjeve te pabese, serbeve e grekeve etj, ne vend
qe te punojme dhe te perpiqemi te behemi nje komb i arsimuar, i pasur e i
fuqishem, ne menyre qe zeri jone te degjohet me respekt nga te fuqishmit e
planetit. Disa akoma shkojne me nostalgjirat infantile te popullit "trim,
liridashes e punetor", qe gjithnje te huajt "ja kane pasur me hile". Ky eshte
mendimi im dhe nuk kam ndermend "t'a modifikoj" sic me sugjerojne disa.

Nejse, qe te vime prap tek tema e dites. , cdo njeri sigurisht ka
mendimin e vet te lire dhe te mosvarur, une jam per zgjedhje te presidentit nga
populli, ju jeni per parlamentin. Eshte e qarte qe e keqja s'po na vjen nga
Kushtetuta (ne te gjithe e dime nga na vjen e keqja), po ndryshimi i
Kushtetutes mund te jete nje nga masat qe mund te zgjidhte krizen. Une mendoj
qe s'ka asgje te keqe te modifikohet Kushtetuta ne ato ceshtje ku shikohet se
nuk ka efektivitet, por prodhohet kriza dhe "deadlocks". Tek e fundit Shqiperia
eshte akoma ne tranzicion dhe jo demokraci e konsoliduar dhe si e tille gjerat
jane akoma ne faze eksperimentale dhe te pastabilizuara. Pra le te
bejme "eksperiment" me kandidat te zgjedhur nga populli perderisa
ky "eksperimenti" me parlament s'po ftillon gje. Prandaj s'e kuptoj ate
shprehjen tuaj "te mos e njollosim veten me ndryshim Kushtetute", a thua se po
behet ndonje e pabere. Pra tek ne kjo gje te behet ne funksion te funksionimit
te gjerave, se sa te zgjerimit te kompetencave te presidentit (shkojme pastaj
ne republike semi-presidenciale). Sa per ato republika parlamentare ku zgjedhja
behet nga parlamenti, flas per ato me demokraci te konsoliduar, atje gjerat
behen sic eshte per tu bere, sepse parlamentaret perpiqen te jene taman
perfaqesuesit e sovranit e jo te abuzojne me besimin e tij e me pushtetin me
turlilloj maskaralleqesh si bejne 90% e parlamentareve tane. Sic e permenda dhe
ne msg e meparshem, por tani po flas me gjuhen e shifrave, sot ne bote nga 132
republika (perjashton pra monarkite), ne 91 prej tyre presidenti zgjidhet
direkt nga populli (perfshire ketu dhe republika parlamentare) dhe ne te tjerat
zgjidhet indirekt (nga parlamenti ose nje kolegj zgjedhor). Sa per zgjedhjet e
parakohshme, ne parim une s'kam asgje kunder (bile do me vinte mire te
zhdukeshin nga parlamenti aktoret jolegjitime te Mega-Dushkut), vetem se eshte
nje kosto e madhe kohore dhe materiale, si dhe e papelqyeshme per
nderkombetaret qe e konsiderojne nje "setback" ne rrugen drejt progresit dhe
integrimit Euro-Atlantik.

Tjeter propozim i imi do te ishte qe te hiqet dhe neni perkates ne Kushtetute
sipas te cilit kandidat per president duhet te jete nje shtetas shqiptar qe ka
jetuar 10 vitet e fundit ne Shqiperi. Duke marre parasysh fenomenin
e “rrjedhjes se trurit” te ndodhur gjate viteve te tranzicionit dhe
rrjedhimisht faktin qe nje pjese e madhe intelektualesh jetojne e punojne prej
shume vitesh jashte, neni aktual i heq mundesine shume individeve ne Diaspore
per te kandiduar. Arsimimi, studimet universitare apo pasuniversitare, puna dhe
jetesa ne perendim, i ka kualifikuar dhe ekspozuar ata me nje nivel arsimimi,
kulture, ekspertize, etike pune, respekti per ligjin, ballafaqimi me vlerat dhe
principet demokratike, norma komunikimi dhe bashkepunimi, te cilat i bejne keto
individeve shume te pershtatshem.

Edhe une kisha te njejten pyetje, cfare roundi ishte ky i fundit? I
gjithe procesi duket nje konfuzion total edhe nga ana proceduriale.

Dhe se fundi, di ndonjeri te na thote kush eshte ky kandidati "koncensual" qe u
shfaq papandehur si meteor, Arian Zajmi? Nga vjen e cfare ben, kontributet dhe
arritjet, arsimimi dhe profesioni, me nje llaf "per cfare shquhet"?

Mirela Bogdani
Oxford University
www.mirelabogdani.com

[arton bala]

Edhe pse personalisht unë nuk kam shumë njohuri mbi figurën

e Bamir Topit dhe as që kam ndonjë simpati për klasën

politike në Shqipëri, jam mëse i bindur se një nga arsyet

kryesore pse Bamiri refuzohet nga lista e kandidatëve për

presidentin e ardhshëm shqiptar ka të bëj me aparteidin 87

vjeçar që banori i Shqipërisë së Mesme dhe Gegërisë është

detyruar të paguajë në Republikën tonë ndaj militantizmit

të organizuar politik të ortodoksisë së majtë. Ndërsa në

listën për president të Shqipërisë në ditët tona

intrigantët e PS-së apo edhe PD-së kanë hedhur lloj-lloj

emra UFO-sh që nga Gjovalin Kolombi e deri te Qirjako

Qirko, refuzimi i egër që i bëhet Bamir Topit, është i

ndërtuar mbi baza krahinore dhe fetare. Dhori, Edi, Beni,

Kiçua, Roberti, Alfredi, Ylli, Maksi, Vangjeli, Fatosi,

Paskali dhe i gjithë stani i ortodoksisë që sundon majat e

pushtetit sot në Shqipëri nuk mundet dot kurrë të

imagjinojë që një anëtar i racës ‘inferiore të myslymanit

tiranas’ të marrë pushtetin e Shqipërisë.

....


Per mua nuk mjafton ky artikull qe te bindem se ne Shqiperi vertete ekziston nje ndarje Gege - Toske sic e imagjinon autori i artikullit, pra qe tiranasit dhe geget nuk paskan shance per pjesemarrje ne udheheqesi te shtetit.

Po te ishte keshtu: atehere pse u zgjodh Rexhep Mejdani (si tiranas!!) president? Pse Sali Berisha (si tropojan!!) Kryeminister? Ka shume shembuj tjere, te cilet e kunderthojne kete paranoje te autorit.

Zgjedhja apo moszgjedhja e Bamir Topit si President te Shtetit, ka vetem lidhje me Kushtetuten si dhe Rregulloret tjera qe luajne rol ne zgjedhjen e Presidentit. Nese Topi i permbush kriteriet per postin e Presidentit, ai i merr votat. Nese votat jipen ne menyre se si e parasheh Kushtetuta dhe rregulloret tjera, Topi behet President. Perkatesia e tij krahinore apo fetare, nuk luan rol. Pohime tjera ne syte e mij jane vetem propagande zgjedhore e etikes fort, fort, fort te ulet!!!

[Zero Cool]

Shkruesit e artikujve te ketille ose imagjinojne shume, ose kan ndonje aresyje per te shkru (kesi gjera te paverteta) ose nuk shofin para syve.
* Perderisa elektorati eshte i ndare ne dysh perafersisht 50%:50% nuk ka mundesi te zgjidhet kryetar e njeanshem,po te behen edhe 100 zgjedhje te nje pas njeshme.
Konkluzioni: Ose bashkepunim (koncenzus) ose zgjedhje dhe perqarje deri ne pakufi (dhe ngecje ne te gjitha sferat e jetes).
Kjo vlene jo vetem per Shqiperine por edhe per Kosoven dhe Maqedonin.




ZC

[lyra2]

Ka ardhur koha për një grua zonjë, Presidente shqiptare

Karrikja e Presidentit të Shqiperisë do të ndrinte nqs në të do të ulej një grua Zonjë shqiptare.
E Shqipërise nuk i mungojnë Zonjat intelektuale, shpirtgjera dhe me nje vullnet te mirë ne politikë.
Historia ka treguar se kur në krye të vendeve të ndryshme janë vendosur gra, ato me mencuri dhe guxim kanë ditur të udhëheqin vendet e tyre, pa tensione luftrash, e në mos i kanë shuar këto luftra.
Pra aty ku ka qënë gruaja, ka gjetur strehë paqja dhe qetësia, aq shumë e kërkuar në kohra dhe vende të ndryshme.
Kështu nqs do t’i hedhim një sy të shpejtë histories botërore, do të shohim se mjaft gra të shquara në botë i kanë dhënë historisë po aq sa dhe burrat, e në shumë raste dhe më shumë.
Kështu unë po e nis nga vendi qëme dha Lirinë personale dhe shoqërore, nga vendi që i tha stop Genocidit Serb, pra me Amerikën, se gjuha vete ku dhëmb dhëmbi.
A nuk ishte Zonja Medlin Ollbrajt, një nga mbështetëset kryesore të Administratës së Klintonit, një profesore me intuitë tëe rrallë, që diti të zgjidhte mjaft çështje dhe probleme ndërkombëtare, kur shumë presidentë dhe diplomatë kishin dështuar më parë?
Pra kjo zonjë inspiroi Lirinë, duke vendosur Paqen në shumë vende tepër të tensionuara.
Ja dhe sot Amerika po përballet me kandidaten për presidente Znj. Hillary Clinton, një grua që me mënçuri dhe dinjitet i ka dhënë shumë Kombit Amerikan dhe botës.
Veçanërisht ajo do të kujtohet nga shqiptarët si First Lady American që mori pjesë energjikisht për çlirimin e Kosovës.
Hillary Clinton është një nga kandidatet më me shumë reputacion për të marr kolltukun e Presidentit për vitin 2008.
Në rast se ajo do të fitojë % maksimale të votave ajo do të jetë zonja e pare si presidente e Amerikes.
Indira Gandi ish kryeministre e Indisë që shërbeu katër herë radhazi, do të trondiste botën me kurajon, vitalitetin e saj ku dhe do të sillte mjaft ndryshime për popullin Indian.
Ajo ndoqi sistemin e Parlamentit Anglez dhe për këtë u bë si një nga udhëheqëset më popullore.
Kleopatra e VII e cila u lind në 69 B.C. në Alexandria, Egjypt, ku shteti në saje të saj e rriti fuqine dhe më shumë, dhe e shkëputi Egjyptin nga presioni i jashtëm i Perandorisë Romake.
Catherin II Perandorja e madhe Ruse.
Ajo është e njohur për inteligjencën dhe ambicien e saj, ajo e udhehoqi Perandorinë Ruse drejt Perëndimit.
Ajo jo vetëm e nxorri Rusinë nga korrupsioni, skandalet, por vendosi shumë gra në pozicione shtetërore.
Arritjet e saj e bën që Rusia të bëhej një fuqi e madhe botërore, biles dhe në ditët e sotme në disa aspekte, 1729-1796
Tz’u-Hsi or Cixi ishte gruaja më famoze në historinë moderne të Kinës. Ajo shquhej për bamirësine dhe bukurinë. Gjithashtu ajo ishte mikja më e madhe e armiqve më të tmerrshëm.
Aung San Suukyi ka lindur me 1945 në Burma. Ajo ka marr cmimin Nobël për Paqe më 1991.
Në Prill 1989 duke mbajtur fjalimin për vendin dhe të drejtat u arrestua.
Në vitin 2002 ajo është arrestuar përsëri.
Ajo deklaron se ja ka kushtuar jetën Lirisë dhe do të luftojë deri në momentet e fundit të jetës së saj.
Por midis shumë grave që kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në histori është dhe shqiptarja katolike, Nënë Tereza, që me besimin tek Krishti, dhe me shpirtgjerësinë shqiptare arriti të trondiste botën, dhe pse me një trup të pakët.
Ajo me autoritetin e saj, përkushtimin e madh karshi Zotit, ndaloi sa e sa luftra, shëroi shumë mendje të prishura nga gjaku dhe tmerret dhe brejtja e minjve!
Pra nqs do t’i referohesha historisë me gratë më famoze në botë, do të bëhej një listë e gjatë dhe unë nuk kam për qëllim në këtë shkrim të rendisë numrin e tyre, por qëllimi im është të sensibilizojë më së shumti intelektualët shqiptarë, botën shqiptare, dhe më së paku deputetët e Kuvendit Popullor.
Kur them më së paku, se deputetëve nuk ja u bën tërr syri, dhe nuk e kanë aq seriozisht me zgjedhjen e Presidentit.
Ata japin emra nga më të ndryshëm, emra që janë të përfshirë në politikë, biles jo vetëm ata, por me familje dhe fis!
Jo zotërinj të nderuar Deputetë, xhepa plot, nuk mund të jenë ata që keni propozuar ju, se nuk pamë ndonje ndryshim me bëmat e tyre, të vetmin ndryshim që pamë dhe më se e sigurtë, është: se është rritur krimi dhe korrupsioni dhe keni shtuar më shumë vilat nëpër plazhet e virgjëra të Mëmëdheut tonë të dashur.
Nuk dëgjova nga goja juaj në fjalimet pompoze që mbani para njerëzve që shumica janë të pastrehë, para pensionistëve që i kanë sytë nga fëmijët e tyre emigrantë, për ata të sëmurë që po vdesin spitaleve dhe askush nuk kujdeset për ta për sëmundjet serioze që kanëe, se si kandidati i ardhshëm për President do të bëjë këto e ato ndryshime duke i paraqitur ato me fakte, jo me fjalë boshe që i merr era shumë shpejt.
Prandaj duke pasur një shekull e ca në krye burra kryeministra, presidentë, dhe që gjysma e popullsisë akoma është në thundrrën e të tjerëve, le ta ndryshojmë mentalitetin dhe të provojmë se cfarë ndryshimesh cilëore ka për të sjellë një grua në kolltukun e Presidentit.
Sigurisht që nuk e kam fjalën për ato gra që janë përfshirë në qarqe të ndryshme politike dhe që janë të detyruara të hedhin vallen sipas liderit të tyre, por e kam fjalën për ato gra intelektuale, kurajoze, që i kanë dhënë shumë kulturës, dhe kanë luftuar për të drejtat ndërkombëtare të popujve.
Janë disa gra që mbi moshën 40-vjec, kanë arritur suksese dhe që luajnë një rol model dhe në kulturën Perëndimore. Ato janë edukuar nga kultura qytetare Perëndimore, dhe ka ardhur koha që t’i japin vendit të tyre te shtrenjtë.
Por kur askujt nuk i shkon mendja për këto intelektuale, ato nuk kanë se sit të trokasin në portën e politikës shqiptare dhe të thonë: Ej milet më zgjidhni mua Presidente!
Pra si dhe kuptohet, kanë ndrojtje përpara mentalitetit burrëror dhe se shtetin shqiptar dinë ta drejtojnë vetëm burrat.
Prandaj shpesh politika shqiptare ja le spontanitetit përzgjedhjen e përfaqësuesve të shtetit dhe nuk ka një strategji të caktuar për të tërhequr kontigjentin e mirëfilltë intelektual, që tashmë ndodhet në dyert e Perëndimit, nga hemorragjia e trurit që shkaktoi kjo politikë e krimbur këmbë e kokë.
Të gjitha këto gra udhëheqëse i ka provuar me fakte bota e civilizuar ku pikërisht në Angli, Zonja e hekurt Margareth Thatcher do të shprehet:
Nqs ju doni gjëra të mërzitshme pyesni një burr, nqs doni punë të mbaruara pysni nje grua.
Dhe cdo grua që ka zgjedhur problemet e veta në familje, do të di t’i zgjidh shumë mirë problemet e shtetit.
Kështu që unë mendoj se ka ardhur koha e ndryshimit, ka ardhur koha e sprovës, që dhe para botës të themi, meqënse dhe Presidenti Amerikan na cilësoi si shumicë myslimane,
( në fakt s’është bërë asnjë rregjistrim i popullsisë për përkatësinë fetare) se sa e civilizuar është shoqëria shqiptare dhe çfarë ndryshimesh do të sjellë kur në këtë kolltuk do të ulet një grua zonjë, ashtu sic e meriton Mëmëzonja jonë!

New York, 2007

[Mustaqedredhur]

Shkruesi i artikulit,bazohet mbi fakte historike,qe per faktin, nuk mund te anashkalohen.
Kesi mendime ndigjohen edhe nga disa analiste tjere shqiptar : se thelbi qendron ne stereotipet historike te etnikumit shqiptar.

Asht jash cdo mendje qe te kerkohet nga nji kandidat i cili tubon 75 vota /supozojme se tjetrii i ka 45/ ti kerkohet terheqje ne favor te 45 /5/votave?!!!! !!!

Vet fakti i kesaj logjike/jologjike na tregon qarte se problemi nuk qendron mbi baza politike/demokratike, por mbi baza te percaktimeve jopolitke, ne ato krahinore,fetare, dhe historike, te cilat autori ,shkurt, por boll mire i sqaron.

E, atehere edhe rregullat e lojes politike ndryshojn, si po shihet edhe nga vet lojtaret "politik".

Perndryshe,per mendimin tim,B.Topi asht kryetar ideal per shtetin shqiptar,pse jo edhe per shqiptarine, ne keto momente historike.
Secila zgjedhje tjeter,Nanuçka,Koçe,Petruçka...asht katarsofe e shqiptarise.

[pirro]

Me se miri kish me qene sikur ne shqiperi dhe kosove te ndrrohej sistemi paralamentar i udheheqjes.Shqipria dhe Kosova kan sistem te paster parlamentar,dhe kjo nuk po tregohet efikase ne udheheqje,dhe kjo mendoj une eshte krejt per shkak se ne vend(shqiperi) eshte formuar nje sistem dy partiak,me disa parti te vogla satelite te cilat ne momente te fundit bashkangjiten me partite e medha.
Me se miri kish me qene qe te formohej (ashtu dhe eshte diskutuar)nje sistem gjysem presidencial,ku presidenit kish per tu zgjedhur nga votat drejtperdrejt nga populli.

[Zero Cool]

Gjithsecili e ka mendimin e vet, une per vete mendoj qe zgjidhja ma e mire eshte mbreteria parlamentare, si ne UK, Holande, Suedi .....

[arton bala]

Ka ardhur koha për një grua zonjë, Presidente shqiptare

....

Kështu që unë mendoj se ka ardhur koha e ndryshimit, ka ardhur koha e sprovës, që dhe para botës të themi, meqënse dhe Presidenti Amerikan na cilësoi si shumicë myslimane,
( në fakt s’është bërë asnjë rregjistrim i popullsisë për përkatësinë fetare) se sa e civilizuar është shoqëria shqiptare dhe çfarë ndryshimesh do të sjellë kur në këtë kolltuk do të ulet një grua zonjë, ashtu sic e meriton Mëmëzonja jonë!

New York, 2007

Pershendetje Lyra!


Pajtohem absolutisht me ty, se nje grua ne postin e Presidentit te Shqiperise mund te sjelle dobi per vendin. Pajtohem poashtu me arsyetimet apo shembujt e te kaluares dhe te se tashmes, te cilat ti i sjelle dhe te cilat flasin pro zgjedhjes se nje gruaje ne kete post.


Por dy gjera desha t´i them:


Se pari duhet dalluar rolin e postit te presidentit ne SHBA dhe atij ne Shqiperi. Perderisa Presidenti Amerikan ka ingerenca shume te gjera, pra eshte (bashke)dirigjues i politikes aktive te shtetit (ka forcen direkte mbi armaten e tj.), posti i presidentit ne Shqiperi eshte i ndare nga zhvillimet politike aktuale. Pra Presidenti Shqiptar nuk merr pjese ne qeverisje te shtetit, por roli i tij eshte thjeshte nje rol reprezentativ, kryesisht perfaqesimi i shtetit ne takimet me jashte. Ky rol i kufizuar i Presidentit Shqiptar rezulton nga sistemi aktual i rregullimit shteteror "demokraci parlamentare", i cili nuk ben te krahasohet me rregullimin shteteror amerikan "demokraci presidenciale". Ne te parin sistem politiken e "dikton" Parlamenti (kryesisht Kryeministri), kurse ne te dytin Presidenti (sigurisht jo ai vetem, por edhe me Senatin dhe Kongresin). Nga kjo del, se nje grua si Presidente e Shqiperise, nuk do te kete aq shume ingerenca per politiken aktuale, apo nuk do te mund te vendos se cka e si te behet ne lidhje me nje problem politik aktual (p.sh. lufte apo jo lufte). Nese ti deshiron nje grua ne udheheqje te politikes aktuale, atehere duhet te pledosh per nje grua ne postin e Kryeministrit..


E dyta cka deshta te them, eshte se Kushtetuta Shqiptare eshte absolut asnjanese persa i perket perkatesise gjinore te personit qe kandidon per President (Neni 45: 1. Çdo shtetas që ka mbushur tetëmbëdhjetë vjeç, qoftë edhe ditën e zgjedhjeve, ka të drejtën të zgjedhë dhe të zgjidhet).

Keshtu qe Kushtetuta parasheh zgjedhjen e nje gruaje si Kryetare te Shtetit (Presidente), por edhe se ajo poashtu nenkupton qe nje person te mos zgjedhet si President, vetem per shkak se ai i takon kesaj apo asaj gjinie. Dmth pa marre parasyshe cili kandidat eshte ne pyetje, vendosese per zgjedhjen e tij si President i Shtetit, jane aftesite perkatese personale. Se cilat jane keto veti apo aftesi, nuk shkruhet eksplicit ne Kushtetute, por keto mund te deduktohen sadopak nga Pjesa e Katert e Kushtetutes, qe mund te lexohet/kopjohet nen kete link:


http://www.regions.org.al/alcontent/kush_pjesa_III_VII.inc

Facit: Koha "per ndryshime e per sporve" ne kontekstin tend, do te kete ardhur atehere, kur kemi zonja, te cilat ne syte e votueseve i permbushin keto kriterie.

Pershendetje,
Artoni

[Pupi]

Esat Stavileci

Sado që çështja e Kosovës merret "e shkëputur" nga zhvillimet në Shqipëri, ndodhitë në Kosovë "do të varen shumë" nga ngjarjet që do të zhvillohen në "skenën shqiptare", sepse Shqipëria, vështruar nga pozicioni në të cilën ndodhet, po përballet me shumë probleme të brendshme dhe jemi të sigurt se vetëm një Shqipëri vërtet demokratike, me një rend të ndërtuar vërtet juridik dhe me një zhvillim vërtet të avancuar ekonomik, mund të dalë nga "rrethi brendapërbrenda të cilit po zhytet" dhe, njëkohësisht, të bëhet "krah i fuqishëm" i çështjes së Kosovës dhe pozitës së shqiptarëve jashtë kufijve të
tashëm administrativë të saj.Teza për ndikimet dhe implikimet e ngjarjeve në Shqipëri në Kosovën që "jeton në pritje" të një statusi të ri politik, juridik e ndërkombëtar të saj, nuk është fare e diskutueshme. Ajo që është brengosëse është se si po ndodh kështu, për disa herë rresht në historinë më të re
politike të Kosovës që, pikërisht kur dhet që Shqipëria të bëhet "krah i fuqishëm" i zhvillimeve në Kosovë, të dështojë në "planin e brendshëm".Zgjedhja e presidentit është vetëm "njëra anë" e problemeve të grumbulluara për përballimin e të cilave duhet shumë kohë,angazhim e sakrificë, që shqiptarët të kenë, më në fund, një Shqipëri më të ndërtuar demokratikisht, më të ngritur politikisht dhe më të pranueshme ombëtarisht.Shqipërinë "mund ta shpëtojë" dhe "do ta shpëtojë" vetëm zëvëndësimi i ideologjisë partia "mbi të gjitha" me filozofinë politike kombi "para së gjithash".Eshtë e qartë se shteti pa pushtet
nuk mund të ekzistojë, por është, edhe më e qartë, se "ushtrimi i pushtetit nëpërmjet partisë", e jo nëpërmjet shtetit, është në kundërshtim me çdo parim të demokracisë.Shqipërisë si "buka dhe uji" i duhet një qeverisje demokratike.Edhe pse Shqipëria është një "vend me traditë", shoqëria e saj sikur më shumë po lënë përshtypjen se ende "po i ngjan fëmijës" që, sapo "ka
lindur i dobët" dhe që "duhet të mbahet në jetë me infuzion".Nga "ligjet e mjekësisë" dihet se " po t'ia heqësh fëmijës të posalindur të dobët infuzionin", rrezikoni që "t 'ia humbasni jetën".Shqipëria ndien nevojën për një president që bashkon fijet e shkëputura dhe thurrë jetën institucionale. Shqipëria ka nevojë për një president me vizion të qartë "për ta
parashikuar të ardhmen", por edhe për "ta ndërtuar atë". Për një vizionar është e rëndësishme që, së pari, "të njohë dhe të dijë" se cilat janë problemet dhe që, më pastaj, të angazhohet, në përballimin e tyre.Një klasifikim i politikanëve që kishte bërë Maks Veber, një shekull më parë, mbetet aktual.Sipas tij, nëra kategori e politikanëve "hynë në politikë për t'i dhënë
asaj idetë, konceptet dhe alternativat", ndërsa tjetra është "kategoria e politikanëve që hynë në politikë për të vetmin qëllim për të marrë prej saj favoret dhe statusin social".Shqipëria ndien nevojën për kategorinë e parë të politikanëve dhe vetëm ata shihen si "shpëtimtarë të saj".Shqipëria ka përvoja
shumë të hidhura me politikanë të cilët "dobinë e perceptuar keq të tyre" e kanë shndërruar në "dëm të papërmirësueshëm kolektiv".Nga një letër e hapur që u kisha dërguar votuesve shqiptarë, në prag të zgjedhjeve të fundit në Shqipëri, me titull "Bëjeni Shqipërinë demokratike,ju lutëm !", po përsëris
vetëm një mendim që, më thotë mendja, mund t'u adresohet sot, si këshillë, deputetëve të Kuvendit të Shqipërisë që gjindet para detyrimit kushtetues ta bëjë Shqipërinë me president: "Eshtë detyrë e juaja që Shqipërinë 't'a nxirrni' nga një udhëkryq në të cilin është ndodhur.Keni kujdes,ju lutëm: demokracinë
Shqipërisë nuk mund 't'ia sjellë' askush tjetër, përveç se populli i saj. Secili shtet e ndërton demokracinë në pajtim me mundësitë që krijon dhe, para së gjithash, me shkallën e vetëdijësimit të popullit, për ta kuptuar dhe, për ta ndërtuar atë në jetën e vet.Standardet demokratike të një vendi ose të më shumë
vendeve nuk mund të vlejnë si standarde të përgjithshme për të uniformuar vendet e tjera.Shqipëria ndien nevojën për 'demokracinë shqiptare'. Votues të nderuar shqiptarë...kini parasysh faktin se konservimi i gjendjeve dhe
stereotipeve të vjetruara dhe për botën e civilizuar njëherë e gjithmonë të perënduara, do ta kthejë prapa rrotën e historisë. Kur historia kthehet, ajo vetëm se përsëritet. Nuk e besoj se dikush prej jush dëshiron të ndodh kthimi i historisë dhe përsëritja e saj për shqiptarët".







Koment:



Si duket ka ardhur koha qe ne Shqiperin Nënë të vendosin Qeverin apo dhe Presidentin në këtë rast Shqiptarë nga "Jasht" kufijve zyrtarë!
Po, Pse jo. kjo është e munduar! Edhe moralisht edhe juridikisht e lejuar.
Kemi raste në shumë shtete të botës ku dhe Emigrantët bëjnë pjes në ndertimin e shteteve qe zhyten në të keqe, e lëre më Kosovarët apo edhe më gjerë.

[sunshine]

Për mendimin tim në Shqipëri krizë politike ka pasur që kur është futur sistemi shumëpartiak (demokratik?)! Si duket demokracia si nocion ende nuk është kuptuar nga shumica e politikanëve shqipëtarë (nga të gjitha trojet shqiptare!).
Problemi më i madh për zgjedhjen e kryetarit qëndron në faktin se, për momentin në gjithë klasën politike shqiptare, ka shumë pak politikanë që mendojnë dhe punojnë me zemër për vendin e tyre! Shumica e tyre janë djallëzuar e verbuar nga paratë e tatimpaguesve ose janë të ndikuar nga qarqe të caktuara mafioze, e nuk po guxojnë as gojën ta hapin!?
Sido që të jetë, le të luajnë sa të donë me zgjedhjen e kryetarit, që si duket do sjellë në zgjedhje të parakohshme parlamentare, por një duhet kuptuar një herë e përgjithmonë, shteti shqiptarë dhe populli ynë në përgjithësi kërkon një kokë që di të i mbrojë interesat e çdo shqiptari! Dreqi le te hajë, si nuk iu vie turp të luftojnë për karrige në një shtet që as rrymë sa duhet popullit të vet nuk mundet të i sigurojë? Athua si nuk turpërohen kur takohen me politikanë të huaj, kur prezantojnë shtetin më të varfër në Evropë që lirisht mund ta krahasosh me farë Kenie apo Tanzaninë?!
Nejse, u zgjerova pak në temë, po nuk po mundem më të i dëgjojë këto lojra të pista të këtyre qelbësirave tona politike!

[lyra2]

Gjithsecili e ka mendimin e vet, une per vete mendoj qe zgjidhja ma e mire eshte mbreteria parlamentare, si ne UK, Holande, Suedi .....


do te ishte ideale

Mendoj qe politikane te rinje ta mershin ne dore te ardhmen e Shqiperise se ky popull u ngop me premtimet si te njres pale ashtu edhe te tjetres sepse nuk eshte loje e lobit antishqiptar por eshte loje e nji klase politike pakurr fare kulture dhe qe ne radhe te pare sheh interesat e saja personale ,dhe prandej zgjedhja e Presidentit te Republikes ka ngece ne ngerc . Me te vertete eshte per te ardhur keq kur nji popull te mrekullueshem e drejtojne njerez e politikane te pa fte......
Apo.......... "te ngushllohemi" me ate ,se rralle here partite politike bien dakord shpejt dhe lehte. Shtetet me demokratike gati sa nuk shemben sa here qe zgjedhin nje kryetar shteti, sepse partite politike me shume u ngjane klaneve se sa partive. Te nuk eshte shterrur mundesia politike dhe kushtetuese. Me duket se kushtetuta shqiptare duron edhe dy mundesi tjera.
Duket se kushtetuta po respektohet,ATHUA CKA TE MENDOJME ????

[amari]

padyshim se ky shkrim nxjerr te palarat e Europes tradhtare por dhe te vet tradhtareve shqipefoles komunist qe prej 50 vjet e kan ngopur historin tonë kombtare me perralla dhe gjegjeza.
Vertet historia jonë duhet ri shikuar!!


Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

Olsi Jazexhi

Në vitin 1913 kur fuqitë e mëdha evropjane vendosën që
krahinat turke të Ballkanit Perëndimor, Gegërinë dhe
Toskërinë, t’i shkëpusin nga Perandoria Osmane dhe bëjnë
shtet nën udhëheqjen e princ Vidit, banorët e Shqipërisë së
Mesme që nga Elbasani, Golloborda, Kavaja, Çermenika,
Durrësi, Peqini, Shijaku, Tirana etj u ngritën në luftë dhe
refuzuan vendimin e fuqive perëndimore që deshën t’i ndajnë
nga perandoria. Me në krye muftiun e Tiranës, Musa Qazimin
dhe Haxhi Qamilin, populli i Shqipërisë së Mesme luftoi
kundër qeverisë së Durrësit e cila kishte mbledhur në
oborrin e saj mercenarë rumunë, hollandezë e gjermanë,
sëbashku me disa shqiptarë e vllehë, ortodoksë, bektashi e
katolikë nga Toskëria dhe Gegëria, por kishte përjashtuar
nga pushteti muslimanët syni. .

[prishtinasi]

-Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë?

Shume thjeshte....pa filozofu..., sepse mazhoranca nuk i ka ne parlamente 84 vota!
Per kete arsye Shqiperise i duhet nje kryetar konsensual...qe do te jete i pranuar si nga opozita poashtu edhe nga mazhoranca....! E Bamir Topi nuk zgjidhet dot deputet, pasiqe eshte kandidate i mazhorances...pra nuk eshte kandidate konsensual!
Kandidati konsensual ne fakt eshte gjetur, me duket se eshte Arian Zaimi, nje ushtarak qe rrjedh nga nje familje patriotike, por Sali Berisha ne momentin e fundit u largua nga marrveshja!:smile:

[lyra2]

DEKLARATË-intelektual shqiptare!!
Fati i së ardhmes së afërt të Kosovës nuk ngjan të jetë
aq i sigurt edhe për shkak të mosorientimit si duhet të faktorit
shqiptar; ndërkohë që jeta shpirtërore, shoqërore dhe ekonomike e Shqipërisë
degradon nga muaji në muaj e nga dita në ditë,

1- Për një trup e shpirt të sakatosur, siç janë ato të shoqërisë së sotme
shqiptare, zgjedhjet (e shpeshta) të parakohëshme mund të rezultojnë,
shumë më fort se një “gjimnastikë demokratike”, një paralizë
“demokratike”. Duhet që klasa politike shqiptare të finalizojë me
konsensus procesin e zgjedhjes së Presidentit të Republikës, për të
ndalur, e bashkuar, menjëherë pas kësaj, me masa të mirëmenduara dhe
energjike tatëpjetën drejt së cilës shkon vendi, duke mos rrezikuar edhe
më pozitën e Shqipërisë si shtet në vëzhgim e sipër sa i takon
përmbushjes së kushteve për integrimin euro-atlantik; si dhe për të
orientuar maksimumin e vëmendjes e të angazhimit në mbështetje të
pavarësimit sa më të shpejtë të Kosovës.
Klasa politike shqiptare do të duhej të mbante sidomos mirë parasysh
se formati i personalitetit që do të zgjidhet në detyrën e
presidentit të Republikës do të ishte, për njëmijëenjë arsye,
pothuaj vendimtar në formësimin e klimës së përgjithshme shqiptare
të pesë viteve të ardhshëm. Në caktimin e këtij formati dhe në
përzgjedhjen e personaliteteve kandidues Forumi Alb-Shkenca është i
gatshëm të japë maksimumin e mbështetjes së tij. Me këto lëvizje,
nëse ia del t’i realizojë suksesshëm, klasa e sotme politike
shqiptare do të jepte një provë se ezaurimenti të cilin ka kohë që e
dëshmon mund të jetë i kthyeshëm dhe jo përfundimtar.

2- Pas kapërcimit të bllokimit të tanishëm do të duhej të trajtohej
seriozisht mundësia e riformulimit të neneve respektivë të Kushtetutës
për t’i hapur rrugë në të ardhmen zgjedhjes së Presidentit direkt nga
populli. E shohim këtë si mënyrën më të përshtatshme në rastin e
Shqipërisë, e cila, për më tepër, është ndër vendet e pakta që aplikon
sistemin e zgjedhjes së Presidentit nga parlamenti, duke përfshirë këtu
dhe republikat parlamentare. Në 91 nga të 132 republikat e sistemit të
sotëm politik botëror presidenti zgjidhet direkt nga populli, numur ky që
ka tendencë të rritet. Sjellim në kujtesë ndryshimin kushtetues të
parapakditëve në Turqi. Zgjedhja e Presidentit me votim popullor do të
shmangte tryezat pa bukë të partive parlamentare, bojkotet në parlament,
negociatat politike të pafrytshme; shkurt gjithë atë proces, i cili është
dëshmuar e po dëshmohet në rastin shqiptar, më e pakta, jo rezultativ, më
e shumta shkatërrues.

,

[lyra2]

3- Ne sugjerojmë gjithashtu amendimin e nenit, i cili shtetasve
shqiptarë për më shumë se 10 vjet jo rezidentë në Shqipëri u pamundëson
kandidimin për postin e presidentit të Republikës, si dhe të neneve të
pashkruar që u vështirësojnë atyre kandidimin për detyrën e deputetit të
Kuvendit të Shqipërisë. Një pjesë e shtetasve të Republikës së Shqipërisë
dhe shumë herë më tepër shqiptarë ndodhen sot jashtë Republikës së
Shqipërisë. E kemi fjalën për atë pjesë të Shqipërisë së mendjes, e cila,
më shumë me pahir sesa me hir, prej shekujsh, prej dekadash apo prej
vitesh, e ka “braktisur” Shqipërinë fizike. Kjo “braktisje” është
shoqëruar shpesh, për fat të mirë, me integritet të palëkundur, me
atdhetari të vërtetë, me kualifikim superior, me përvoja të gjithanshme,
me qytetari të hekurt, me etikë pune, respekt për ligjin, për vlerat e
principet demokratike.
“Edhe në politikë, – shkruante me rastin e mbledhjes së Parlamentit
të parë shqiptar (1921) një ndër shqiptarët e mëdhenj të kohës – më
shumë se kudo duhet të zotërojë aristokracia e mendjes, me parimin
“rrugë çelur për të zotin”; se edhe politika është një shkencë e
lartë, një gjë e bukur në dorën e kompetentit, një gjë e vështirë,
prishje, në përdorimin e moskompetentit. Shumë herë në shtetin,
qoftë forma e tij cilado, fitojnë duart dhe jo trutë, fuqia e zërit
mbi atë të mendimit; populli zotërohet prej njerëzish, të cilët nuk
kanë me vete as shkencë as mjeshtëri, prej njerëzve, të cilët kanë
vetëm pasionin e shumicës dhe dinë të lozin me mjeshtëri rolin e
‘homme d’orchestre’, e atij që mund çdo gjë, por s’di asgjë. Mjerim
i madh për popullin kur shumica e parlamentit përbëhet prej
kësilloj njerëzish.”; atëhere bëhen mbi parlamentarizmin mendime si
ato të Jules Lemaitre: “Përderisa parlamentarizmi, ashtu siç e
shohim atë të praktikuar, është pamundësia, rrëmuja e ndonjëherë
dështimi, përderisa ne nuk kemi asgjë për të pritur as nga
qeveritarët që nuk qeverisin, as nga politikanët që mendojnë vetëm
për interesat e tyre elektorale, ne duhet të veprojmë dhe të
qeverisim vetë, jashtë tyre e mbi ta. Ne do të bëjmë vetë më shumë
se sa mundim nga punët tona, përderisa ata, të cilëve ne ua kishim
besuar këto detyra, i bëjnë ato aq pak ose aq keq.”

4- Anëtarët e Forumit Alb-Shkenca, duke pasur një ndjeshmëri absolute për
problemet e vendit, kanë njëherësh, të ndodhur shumica larg tij,
mundësinë e vështrimit më lehtë të së tërës shqiptare dhe të detajeve
vetëm në funksion të saj, të vlerësimit më gjakftohtë të të dhënave si
dhe të interceptimit më të gjithanshëm të flukseve të kontekstit të
ndërlikuar global e rajonal në gjirin e të cilit Shqipëria jeton. Nga kjo
pozitë ata gjykojnë se sot shteti shqiptar e kombi shqiptar në
përgjithësi ndodhen në një moment krucial të historisë së tyre, moment i
një dinamizmi të detyruar të jashtëzakonshëm, si dhe para domosdoshmërisë
për t’u dhënë zgjidhje një vargu detyrash, të cilat, pa e tepruar, mund
të cilësohen të një rëndësie epokale. Por detyrat epokale të shek. XXI
nuk mund të zgjidhen me vizionin, me ritmin dhe sidomos jo me frymën
levantine të shek. XIX!

Në darën e fortë që imponon ky moment historik, të gjithë faktorët e
strukturat e shoqërisë shqiptare kanë vetëm dy mundësi zgjedhjeje: ose ta
ndihmojnë procesin ose ta dëmtojnë atë. Nga kjo perspektivë, ne besojmë se
asnjë shqiptar nuk do të donte të vinte ora që, për klasën politike
shqiptare të formulohej shprehja, të cilën presidenti G. W. Bush për një
tjetër strukturë, me një tjetër semantikë dhe në një tjetër kontekst
artikuloi në Tiranë, më 10 Qershor 2007,: “Enough is enough! „. Por pa
dyshim, shumë para kësaj, asnjë shqiptar nuk do të donte që të ishte
historia – në trajtën e fuqive dashamirëse e jo dashamirëse – artikuluesja
e kësaj shprehjeje, tashmë jo për klasën politike shqiptare, por për vetë
Shqipërinë!

[XheBraiLi]

se kam edhe ate hall fort zgjithet apo nuk zgjithet shqiperia eshte shtet qe nuk di ta perdore aparatin shteterore

[Guri i madh]

urime urime mbar shqiptarve tani kemi presidentin mbar shqiptar i uroj suksese

presidenti mbar kombtar ka detyra te rendsishme per kombin luftimin e kriminelve siq esht theodori sollaku

[Arb]

Vizita e pare e Presidentit te ri - ne Kosove

Presidenti Bamir Topi tha se per Kosoven e ka folur vazhdimisht gjyshi dhe babai i tij. Ai tha se menzi kishte pritur ta vizitonte Kosoven, vizite kete qe e beri menjehere pas clirimit perfundimtar te Kosoves.

"Kesaj rradhe," tha ai, "do te vizitoj Kosoven edhe si President i vendit."

[Arb]

Topi: Do të jem plotësisht mbi palët, për një klimë politike bashkëpunueseMirela Milori
Uashington
21-07-2007

Në një intervistë për Zërin e Amerikës, presidenti i sapozgjedhur i Shqipërisë Bamir Topi tha se do të jetë mjaft objektiv dhe promotor që klima politike shqiptare të jetë bashkëpunuese në interes të sfidave madhore që ka Shqipëria: rritjen ekonomike të vendit, qetësinë shoqërore si dhe dy sfidat më të mëdha që janë integrimi në Europë dhe në NATO
Zëri i Amerikës: Zoti Topi, si garantues i unitetit të vendit dhe i zbatimit të kushtetutës, si mendoni ta realizoni këtë synim, i cili padyshim që nënkupton një ekuilibër të vështirë, aq më tepër që ju vini nga një e kaluar partiake? Pra si do te mund te beni ju shkeputjen e plote nga partia juaj?
Bamir Topi: Natyrisht sot unë duhet të flas ndryshe nga dita e djeshme jo sepse brenda 24 orësh ndryshon pozicioni në mënyrë radikale por ka qenë një bindje e thellë qysh në momentin kur unë vendosa të pranoj kandidimin për kreun e shtetit. Pra isha i prirur të lançoja një platfortë të qartë që kishte të bënte pikërisht me dokumentin themeltar të shtetit, i cili qoftë në frymë apo në gërmë, garanton jo vetëm balancimin e institucioneve por presidenti i republikës është institucioni që garanton edhe ekuilibër të plotë midis partive politike dhe në mbarë shoqërinë shqiptare. Nga kjo pikpamje gjëja më e rëndësishme e këtij procesi që u realizua ndoshta në një klimë të ndërlikuar në mënyrë artificiale, ishte kthimi te Kushtetuta, te dokumenti themeltar i shtetit, e cila presupozonte në mënyrë të qartë që gara presidenciale zhvillohej jo në tryeza partish por në kuvendin e Shqipërisë, aty ku përfaqësuesit kishin jo vetëm të drejtën por edhe detyrimin kushtetues si atribut i njerëzve të zgjedhur nga populli në 100 zona elektorale, ku 40 të tjerë janë në listën proporcionale, pikërisht për të zgjedhur me votën e tyre të fshehtë dhe të lirë presidentin, që kërkonte sipas Kushtetutës 84 vota. Nga kjo pikëpamje, gjithçka që u konsumua në fillim nuk ishte në linjën e procesit kushtetues ndërsa në momentin kur në garë u fut zoti Nano, u regjistrova edhe unë. Besoj se qysh nga ai moment, gara u fut në linjë kushtetuese, e pranuar nga të gjithë sepse nuk do të kishte asnjë lloj sensi nëse presidenti i republikës do të dilte jashtë dokumentit themeltar të shtetit për të cilin ai mban përgjegjësi dhe është i detyruar t’i referohet. Në momentin kur u fut zoti Ceka në lojë, natyrisht procesi ishte legjitim, atij iu shtua legjitimiteti dhe u garantua që gara do të shkonte deri në fund. Nga kjo pikpamje, unë mendoj se si proces kushtetues ai tashmë është realizuar dhe presidenti i shtetit duhet që, në mënyrë të detyrueshme, ato që ka thënë me fjalë t’i realizojë me vepra hap pas hapi, duke qenë rigoroz jo vetëm në atë çka është e shkruar në dokumentin themeltar të shtetit por të kontribuojë me të gjitha mënyrat e veta për një detantë midis të gjitha partive politike, për të qenë në një pozicion të barasvlefshëm dhe për të injektuar në shoqërinë shqiptare, për fat të keq problematike, të gjithë ata elementë të civilizimit dhe të standardeve që ne kërkojmë të arrijmë sipas atyre që kemi premtuar për t’u integruar në familjen europiane dhe euroatlantike.
Zëri i Amerikës: Zoti Topi, duket se shija e fitores sikur eshte cënuar disi nga qendrimi kritik i opozitës ndaj procesit të votimit që ju solli ju në postin më të lartë të shtetit. E majta flet për blerje votash dhe në fakt ju u votuat edhe nga ata që kishin kundërshtuar kandidaturën tuaj, ndjekësit e zotit Nano. Në një situatë të tillë, si mund ta rifitoni ju besimin e opozitës?
Bamir Topi: Unë mendoj se, që të marrësh 85 vota në parlament, natyrisht që kësaj mund t’i bësh shumë komente nga pozicione të ndryshme politike por ju e dini se gara u realizua edhe me qejfmbetje nga kampet respektive, qoftë nga zoti Nano apo nga zoti Ceka. Por e rëndësishme është se të gjithë deputetët që ishin të pranishëm duhen konsideruar nga një tjetër këndvështrim si deputetë të përgjegjshëm, të cilët në respekt të votës që kanë marrë nga shoqëria shqiptare dhe nga populli erdhën për të plotësuar një detyrim kushtetues për të mos e lënë vendin në krizën e zgjedhjeve të parakohëshme. Nga kjo pikëpamje, sa kohë që procesi konsiderohet legjitim, pa asnjë lloj paragjykimi që vjen nga një parti e majtë, do të thoja që presidenti i republikës duhet t’u largohet paragjykimeve dhe duhet të jetë mbi palët. Unë u premtoj, në këtë moment që flas, jo vetëm partive të djathta por edhe partive të majta, në mënyrë të veçantë partisë më të madhe opozitare, Partisë Socialiste, që do të jem totalisht mbi palët, do të jem në një pozicion mjaft objektiv dhe promotor që klima politike shqiptare të jetë bashkëpunuese në interes të sfidave madhore që ka Shqipëria: rritjen ekonomike të vendit, qetësinë shoqërore dhe besoj për dy sfidat më të mëdha që janë integrimi në Europë dhe në NATO.
Zëri i Amerikës: Shkaku që prishi konsensusin për një president konsensual ishte çështja e shkarkimit të Prokurorit të Përgjithshem. Për zgjedhjen tuaj nuk u vu ky kusht. A duhet ta marrim të mirëqenë se ju do ta shkarkoni kreun e akuzës? Nëse po, si do te realizohej kjo?
Bamir Topi: Unë e kam shprehur edhe më parë që Presidenti i Republikës nuk zgjidhet duke u kondicionuar nga pozicioni i Prokurorit të Përgjithshëm. Presidenti i Republikës, sikurse është premtuar, do të jetë iniciues dhe bashkëpunues në reformimin e sistemit të drejtësisë i cili është shfaqur mjaft problematik. Ky nuk është koment dhe pozicioni që është marrë vetëm nga partitë politike shqiptare por edhe nga institucionet ndërkombëtare. Kjo presupozon që institucioni i prokurorit të përgjithshëm është një etapë e cila duhet patjetër tejkaluar jo vetëm për shkak të punës së pamjaftueshme, mjaft problematike, por për shkak të atij pozicioni të palimituar që e çon institucionin e prokurorit të përgjithshëm në një mandat të paprecedent ndërkohë që të gjithë personalitetet, qofshin këto në nivelet më të larta të shtetit, por qoftë edhe në nivelin e prokurorit të përgjithshëm në vende të tjera, kanë një afat. Nga kjo pikëpamje, pozicioni i institucionit të prokurorit të përgjithshëm do të jetë pjesë e një reforme të thellë ku natyrisht presupozohet edhe një marrje në konsideratë e pozicionimit të ri për institucionin e prokurorit.
Zëri i Amerikës: Zoti Topi, ndër deklarimet tuaja të para mbrëme ishte edhe ai për pavaresinë e Kosovës. Situata është kritike për shkak se rezoluta për Kosovën nuk do të hidhet në votë në Këshillin e Sigurimit. Cili do të ishte mesazhi juaj për Kosovën në këto momente?
Bamir Topi: Mesazhi im për Kosovën në këto momente është që të jetë pikërisht në kohezion të plotë me pjesën më substacionale të mendimit të faktorit ndërkombëtar, të jetë në koherencë të plotë me ato pozicione që marrin miqtë e mëdhenj të Kosovës, të Shqipërisë dhe të vendeve demokratike, pra të jetë përkrah Shteteve të Bashkuara të Amerikës, të cilat me kohë kanë projektuar një të ardhme të re për Kosovën. Unë jam i bindur që populli i Kosovës është një popull i cili jo vetëm ka vuajtur por është formuar gjatë procesit të izolimit dhe të diskriminimit social dhe ka arritur në një pjekuri politike ku klasa politike e Kosovës sot është e sinkronizuar, është në një mendim unik. Besoj që së shpejti ai do të gëzojë frytet e pavarësisë së Kosovës, status që do të vijë patjetër, natyrisht jo i vetmuar por si pjesë e një koalicioni të gjerë botëror i cili e ka projektuar në mënyrë të padiskutueshme statusin e pavarësisë së Kosovës.

[Arb]

Kurorezimi i Bamirit E Shtune, 21 Korrik 2007Ergys GJENCAJ

Arian Madhi e shqiptoi plot 84 here togfjaleshin "Topi Bamir" dhe ne salle ushtuan brohoritjet. Ora ishte rreth 21.13 dhe Shqiperia u be me nje President. Quhej Bamir Topi. Kuvendi vendosi dje ne darke, qe kreu i ri i shtetit te jete nenkryetari i Partise Demokratike, njekohesisht dhe kryetar i grupit parlamentar, te marre ne dore drejtimin e vendit per pese vitet e ardhshme. Topi ka marre votat e 85 ligjvenesve shqiptare, nje me shume se c'sanksionohet ne Kushtetuten e vendit. Ndersa kandidati tjeter, kryetari i Aleances Demokratike, Neritan Ceka, mundi te merrte 5 vota.

Seanca e djeshme plenare ishte parashikuar te niste ne oren 19.00. Nderkohe, gjate gjithe dites perflitej per nje mundesi te madhe, qe gjithe kaluari presidencial te mbyllej dhe shanset me te medha per tu shpallur President i kishte Bamir Topi. Teze e cila u vertetua ne mbremje. Rreth ores se percaktuar per nisjen e seances deputete te mazhorances nisen te grumbulloheshin. Me pas ne Kuvend ia behen gjashte deputete socialiste, gje qe perforcoi me shume idene se votimi do te nxirrte nje rezultat dhe se vendi do te kishte kreun e ri te tij. Seanca nisi me nje perplasje te vogel. Kandidati Ceka, kerkoi qe ne Sekretariatin per Procedurat e Votimit, te mos ishte socialisti Besnik Dervishi, i emeruar ne kete funksion qe ne fillim te nisjes se procedurave per zgjedhjen e Presidentit, qe ne votimin e pare. Ne vend te tij, sipas Cekes duhet te ishte deputeti aleancist, Pirro Lutaj, i cili zevendesoi Dervishin ne votimin e trete, pasi ky i fundit braktisi detyren e tij. Kjo gje krijoi ilaritet ne salle. Kryetari i Komisionit parlamentar te Ligjeve, Fatos Beja, ne nderhyrjen e tij ligjore, theksoi se Rregullorja percakton se numri i anetareve te Sekretariatit eshte tre. Por, per te larguar cdo mundesi perplasjeje, u propozua nga salla, qe ne Sekretariat te shtoheshin edhe dy deputete te tjere me statusin e vezhguesit. Gje qe u pranua nga te gjithe. Me pas, nisi procesi i votimit me votimin per prezencen. Ne salle ishin 87 deputete. Por, qe me pas, u shtuan edhe tre te tjere. Deputetet njeri pas tjetrit merrnin fleten e votimit dhe i drejtoheshin dhomes se fshehte per te shprehur vullnetin. Te gjithe reflektonin qetesi dhe bindje se Topi do te merrte votat e mjaftueshme. Atyre u qeshte nuri. E bukura e gjithe votimit ishte fakti se deputete te shumte te mazhorances, hapnin fleten e votimit dhe ia tregonin ate kolegeve te tjere. Nderkohe, ne salle degjoheshin zilet e celulareve qe binin pa reshtur. Me mbarimin e gje procedures se votimit, nisi numerimi i votave. Vota e pare qe u lexua i takoi kandidatit Ceka, e dyta Topit, e treta po Cekes e me pas u tha vetem emri i Topit, me tre nderprerje te tjera. Ne fund, kur u kuptua se Bamir Topi morri votat e nevojshme, e gjitha mazhoranca nisi duartrokitjet dhe deputetet iu drejtuan Topit per ta uruar. Sigurisht i pari qe i dha doren ishte kryeministri Sali Berisha. ndersa nga jashte degjoheshin oshtimat e festes me fishekzjarre. Pasi situata ne salle u qetesua disi, kryeministri Berisha merr nje telefon, te cilin ia kalon kreut te ri te shtetit. Me pas u mesua qe ne krahun tjeter te telefonit ishte Presidenti i Kosoves, Fatmir Sejdiu. Ishte i pari qe uroi Topin per zgjedhjen ne krye te shtetit. Menjehere kryeparlamentarja Topalli, ia dha fjalen Topit, i cili per here te pare me cilesine e Presidentit te Republikes, deklaroi se gjate detyres se tij do te respektonte Kushtetuten e vendit dhe ligjet e tij. "Ne themel te angazhimit tim do te jete vetem respektimi i ligjeve te vendit. Do te garantoj nje qetesi dhe ekuiliber ne te gjitha senset e mundshme", deklaroi ai. Topi ka falenderuar te gjithe deputetet qe e votuan dhe rivalin e tij ne kete gare, Neritan Ceka, i cili sipas tij (Topit) i dha sens ligjor kesaj gare. Ne menyre te vecante Bamir Topi falenderoi kreun e qeverise, Berisha per mbeshtetjen qe i dha ne kete sfide presidenciale. Nderkohe, betimi i te sapozgjedhurit President i Republikes, Bamir Topi, pasuesi i Alfred Moisiut, do te behet ne nje seance te vecante plenare te hene pasdite ne oren 18.00. Por, mbetet per te pare nese ne kete seance do te marrin pjese deputetet e opozites, te cilet bojkotuan te kater votimet e zhvilluara per zgjedhjen e Presidentit te Republikes.

[Arb]

Kush eshte Bamir Topi E Shtune, 21 Korrik 2007

Bamir Topi nuk eshte rastesisht President i Shqiperise. Topi ka lindur ne 24 prill te vitit 1957 ne nje familje me tradita te hershme Tiranes.

Ka kryer studimet e larta ne Universitetin Bujqesor te Kamzes, ku eshte diplomuar per shkenca veterinare. Ai ka qene madje deri drejtor i Institutit te Kerkimeve Veterinare.

Topi eshte afruar ne politiken shqiptare ne vitin 1996 pasi kishte kundershtuar ftesen e meparshme te kryetarit te partise demokratike Sali Berisha me qellim krijimin e nje karriere akademike. Pasi e realizoi kete, Topi vendosi te futej ne politike ku edhe kandidoi per mandatin e deputetit ne zonen 31 ne kryeqytet. Pasi mori mandatin e deputetit ai u perfshi ne kabinetin qeveritar te kryeministrit Berisha, ne detyren e ministrit te Bujqesise deri ne vitin 1997.

Topi eshte deputet ne tre legjislatura ne dy prej te cilave ka qene edhe Kryetar i grupit parlamentar demokrat si dhe prej tete vitesh nenkryetar i partise demokratike.

Topi eshte anetar i komisionit per Veprimtarite prodhuese, Tregtine dhe Mjedisin. Topi ka refuzuar nje sere ofertash per poste ministrore madje edhe postin e zevendeskryeministrit qe prej dy vjetesh qe PD-ja eshte ne pushtet.

Ai u lancua si kandidat i mazhorances ne muajin mars te ketij viti nga shefi i tij, kryeministri Berisha dhe u promovua nga e gjithe mazhoranca qeverisese. Kur gara presidenciale erdhi ne limitet e saj, Topi kerkoi te ishte kandidati i vetem i mazhorances ne listen e cila diskutohej ti propozohej opozites.

Nderkaq,ai u terhoq nga gara, duke thene se do te rifutej ne gare vetem ne momentin kur procesi do te ishte kushtetues dhe presidenti i Republikes nuk do te ishte produkt i tavolinave dhe kulisave.

Pas kesaj, tryeza gjashte partiake nuk arriti te gjeje konsensus tek ceshtja e prokurorit te pergjithshem dhe kandidati i veteshpallur Fatos Nano ne menyre individuale nisi procesin kushtetues duke dorezuar 20 firma ne parlament. Grupi demokrat ne menyre urgjente vendosi ri-futjen ne gare te Bamir Topit.

Ne dy votimet e para ne gare ishin vetem Topi dhe Nano ndersa ne votimin e trete si rezultat i nje loje politike sikurse e ka konsideruar opozita, futjen ne loje te Neritan Cekes, ish-kryeministri Nano ka dale perfundimisht jashte loje.

Mbreme Bamir Topi u zgjodh me 85 vota president i Republikes se Shqiperise. Mesazhi i pare qe ai beri, ishte zotimi per nje politike te re, dhe per nje balancim institucionesh.

Topi tha se do te jete garant i kushtetutes dhe politikes shqiptare. Ai tha se do te jete model ne perafrimin me menyren dinjitoze te politike-berjes evropiane dhe integrimit ne NATO dhe BE.

Ai ka falenderuar rivalin Neritan Ceka per qytetarin me te cilen perfundoi kete gare. Nderkohe nje falenderim special ai ka pasur per kryetarin e tij, kryeministrin Sali Berisha, i cili, sipas Topit ka pasur nje rol te pazevendesueshem ne kete proces.

Edlira Prendi

[Arb]

Moderatore,

Tema tani ne vend te, "Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë? te merr emrin, "Bamir TOPI, President i ri i Shqiperise."

[arton bala]

Moderatore,

Tema tani ne vend te, "Pse Bamir Topi nuk zgjidhet dot president i Shqipërisë? te merr emrin, "Bamir TOPI, President i ri i Shqiperise."

Jo, une kisha thene t´i jipet edhe ndonje dite kohe autorit te temes (dhe "analitikut" te gazetes) ta revidoj mbeturinen e perhapur neper shtypin shqiptar. Ne Shqiperi, a nuk eshte i obliguar nje gazetar te shkruaj nje korigjim per nje mendim te thene, i cili me kohen tregohet si absolut i pabaze a?

S´ka fjale: e respektoj te drejten e shtypit te lire, vetem ne kete rast e kisha detyru kete gazetarin te publikoj nje artikull me titullin p.sh. "pse nuk u zgjodh dot Fatos Nano President i Shqiperise????" Nuk eshte kritika e nuk jane gjykimet e ashpra veteqellim!! Ta qesh bota kete etike gazetareske, o bir thiu!!