Intelektualët të përbuzur nga politika...

[legenda]

Intelektualët të përbuzur nga politika
--------------------------------------------------------------


....
-cfare mendoni per kete ceshtje,,,
-sa dhe si eshte e shprehur ne skenen politike ne Kosove dhe Shqiperi,,,
-sa demtohemi ???...
etj.etj...

[legenda]

nga:


ADRIAN HEKTOR DULE
-----------------------------------------



Kur shoqëritë në përgjithësi (pavarësisht nga lloji i sistemit) kanë kriza
identiteti, frymorët me ndërgjegje të quajtur njerëz, si të drejtuar nga një
forcë metafizike fillojnë të kthejnë sytë nga mendjet e arta të shoqërisë,
për të gjetur zgjidhje.

Kjo si për qytetërimet e lashta dhe ato konteporane,
por edhe për aborigjenët apo fiset e vogla që funksiononin dhe funksionojnë
mbi bazën e raportit gjethe fiku në trup lakuriq dhe natyrë.

Me pak fjalë
ç’do superstrukturë shoqërore dhe çdo ministrukturë shoqërore një qelizore(
si paralelizëm me amebën dhe paramecin) falen tek mendja e zhvilluar dhe e
përpunuar, e quajtur inteligjencë, apo intelekt.

Të falesh tek kokat e
ndritura kur je keq është njëfarë vlere dhe të mos i pyesësh gjatë rrugës që
të çoi tek e keqja është mosvlerësimi maksimal i vlerës. Në qytetërimet e
lashta pararendëse të superstrukturës së sotme shoqërore, mendjet e ndritura
numëroheshin me gisht dhe megjithatë vlerën e vërtetë e morën nga brezat
pasardhës që konstatuan mosvlerësimin e të parëve të tyre në çastin kur
filozofët e thane mendimin.

Shembulli më unikal dhe epokal është Sokrati dhe
apologjia e tij e famshme e cila çoi në dënimin me vdekje të tij, pikërisht
sepse analizoi premisat e së keqes që po e çonte shoqërinë drejt rrënimit.

Fatkeqësisht i njëjti fenomen shoqëron njerëzimin (sidomos shoqërinë
shqiptare) edhe sot,

pavarësisht se shekujt kanë treguar se pa mëndje të
ndritura nuk do të mund të arrihej deri në ndërtimin e këtyre
superstrukturave shoqërore. Në një këndvështrim të thellë dhe të rrafshët
njëkohësisht në kohë kjo nuk duhet të ndodhë, pasi sot mendjet e ndritura
apo të quajturit intelektualë nuk numërohen më me gisht. Ata janë shumë dhe
të shpërndarë në çdo fushë specifike të shoqërisë dhe të sistemit shoqëror
që kemi zgjedhur apo që na ra për hise. Atëherë pse ndodh?

Pse intelektualët
janë të denigruar dhe të anashkaluar, pikërisht në çastet më të këqij të
këtij vendi që ka nevojë imediate për ta, për të mos shkuar drejt rrënimit?

As më shumë e as më pak gishti vihet tek klasa politike dhe strukturat
udhëheqëse të saj, e cila lulëzon mbi votën e elektoratit dhe bën të
pamundurën të gjejë forma për të mos mbizotëruar intelektualët në politikë,
por të jenë me kokrra të përzgjedhur që mos ju prishin punë. Një pjesë e
elektoratit janë të paditur, një pjesë kanë interesa përfitimi me partitë
respektive, një pjesë është idealiste, një pjesë është e frikësuar për
vendin e punës, për pronën, për ndërtimin me leje apo pa leje.

Pa dashur të
dal nga tema, por për ta bërë më konkrete dhunën dhe anashkalimin e
inteligjencës së këtij vendi, po evidentoj një fenomen të qartë e të
prekshëm që është sistemi i votimit.

Tek ne votohet me sistem proporcional
dhe mazhoritar të përzier dhe si rezultat përveç manipulimeve “dushkore” me
proporcionalin(që na e nxori partinë e Mediut dhe të Gjinushit me përqindje
“maskarade”që as operetave komike franceze nuk i kanë hije) nxori në
mazhoritar shumë deputetë injorantë që as atë që i kanë shkruar nuk dinë të
lexojnë. Të vëmë filanin në filan vend sepse megjithëse është injorant zona
e ka të vetin dhe do t’ja japë votën, sepse e kanë frikë, apo sepse ka
biznes dhe para, apo sepse babai dhe gjyshi i tij kanë qenë partizan apo
bajraktar. Kjo logjikë funksionon për arritjen e fitores në sistemin
mazhoritar nga të dy partitë e mëdha dhe si rezultat një pjesë e
konsiderueshme e ligjvënësve që na përfaqësojnë janë “gdhe” që jo vetëm
ligje nuk dinë të vënë, por as firmën e tyre. Në këtë mënyrë kushdo që të
fitojë pushtetin, bazën nga ku do përzgjedhë për të drejtuar e ka tek këta
ligjvënës, të cilët votojnë si delet ç’do ligj pa e kuptuar fare, por vetëm
se kështu ju thotë partia. Të jetë vetëm kaq? Që partitë vetëm për të fituar
zonat përzgjedh këta kandidatë injorantë? Aspak. Arsyeja është më e thellë
se kaq. Në rast se do të përdorej një sistem i pastër proporcional, pra të
votohej për partinë dhe jo për individin, listat e kandidatëve do të
përpiloheshin me njerëz të shquar të inteligjencës së këtij vendi. Bile do
të bëhej përzgjedhje rigoroze për të caktuar figura të shquara nga ç’do
fushë, për të përfaqësuar partinë në mënyrë sa më dinjitoze në ç’do komision
parlamentar. Juristi në komisionin e ligjeve, artisti apo shkrimtari në
komisionin e kulturës, ekonomisti në komisionin e ekonomisë etj. Por kjo
mënyrë nuk ju shkon për fije të dyja partive të mëdha në vend, sepse e dinë
mirë që intelektualët e zgjedhur nuk do pranojnë me sy mbyllur ç’do
makinacion apo pacipëri nga kryesia e partisë që i denigron figurën e tyre
individuale dhe profesionale. Ligjet do ti bëjnë dhe shohin nën kuadrin e
logjikës profesionale dhe prosperitetit në fushat nga vinë dhe përfaqësojnë
dhe kjo bie ndesh me planet e udhëheqësve të sotëm të politikës së të dy
krahëve. Mbi të gjitha atë që i frikëson akoma më shumë udhëheqësit e të dy
krahëve, në rast se do të zgjedhin kandidatë intelektualë, është se do të
jenë të detyruar që edhe strukturat e partisë të jenë të një niveli më të
lartë me qëllim që të kenë përgjegjësi për përzgjedhjen e elementëve që do
ti përfaqësojnë. Si rezultat i gjendjes aktuale, i kanë të mbushura
strukturat me njerëz injorantë dhe përzgjedhin si përfaqësues injorantë,
sepse në këtë mënyrë drejtojnë si monarkë të vërtetë pa ju hyr gjemb në
këmbë.

Intelektualët e mirëfilltë(sepse ka edhe pseudo,apo të shitur e të
përdorur që e kanë bërë faqen bythë) janë zhgënjyer shumë herë me
makinacionet e të dy krahëve të politikës, kur i kanë mbështetur me pasion
dhe ideal për të mirën e këtij kombi.

Midis këtyre zhgënjimeve, më të
dhimbshmet e të thekshmet janë periudha e 91 – 92 kur mbështetën PD – në e
sapoformuar, që i nxori brenda një viti ke ara e Tares sepse Saliut i
duheshin besnikë dhe jo intelektualë. Në 97 kur mbështetën PS –në e
ç’akorduar që akuzohej nga ndërkombëtarët se ishte e mbushur me spiunë(të
ish sigurimit) dhe marksistë kokë shpullë. Në 2004 kur mbështetën LSI –në e
sapoformuar që ju ra në gjunjë me përulje për një vizion të ri të së majtës,
e që në zgjedhjet e 2005 pasi përdori emrin dhe reputacionin e
intelektualëve më në zë, e mbylli me aktin më barbar dhe shkelës ndaj
inteligjencës. Në listën proporcionale vuri Ndre Legisin që mori rreth 300
vota në zonën ku kandidoi dhe nuk vuri intelektualin dhe teknicienin që ç’do
qeveri e majtë apo e djathtë ka nderin ta ketë ministër Sokol Nakon, që mori
mbi 2000 vota dhe dogji padashje kandidaten e PS –së. Në 2005 mbështetën
sërish PD –në, që qau duke pranuar gabimin e shkuar dhe të shohim se sa e ka
kuptuar vërtet, pasi fillimi është dhe mund ta kthejë me këmbëpërpjetë
qeverinë e ta mbushë me Xhuvelë dhe Gjanra. Uroj të mos ndodhë. Së fundmi
mbështetën kryetarllëkun e Edi Ramës që u betua të shkulë me rrënjë
injorancën në parti dhe të hedhë me këmbëpërpjetë xhaketat e vjetra, por si
përfundim ka veshur një xhaketë të lashtë që ja ka dhënë një veteran në Pezë
dhe një tjetër që e vesh vetëm për festa që ja ka dhënë Berisha si dhuratë
për ditëlindje. Të gjitha këto momente kanë një emërues të përbashkët: -
Shpresën, se më në fund politika e kuptoi që intelektualët janë të nevojshëm
dhe të domosdoshëm për t’ja ndërruar faqen këtij vendi – por në të tëra këto
raste dolën të zhgënjyer qoftë me mbështetje nga jashtë(duke përpunuar
opinionin publik që ja dëgjon mendimin) qoftë duke aderuar në struktura,
pasi me naivitetin fatkeq që karakterizon inteligjencën, nuk arritën të
perceptojnë që politika të jetë kaq e pafytyrë dhe kaq antikombëtare sa ti
përdorë e shfrytëzojë në mënyrë të paskrupullt. Aq më tepër që me gjithë
gradat shkencore apo titujt artistik dhe vlerësimin ndërkombëtar, të
ardhurat e tyre për të mbajtur familjen ishin dhe janë të turpshme.

Një
intelektual i nderuar me titullin profesor doktor të mbrojtur në një nga
vendet më të nderuara të Evropës më tha një ditë tejet i dëshpëruar
megjithëse është i ri në moshë: “ Mirë që na paguajnë sa për të mbajtur
frymën gjallë me profesionin që kemi, por pse na përdhosin duke përdorur
titujt tanë(profesor, doktor, artist populli etj) që kemi si pasuri të vetme
për t’ja lënë fëmijëve”.

[legenda]

Nuk ju përgjigja, sepse mu mblodh shpirti dhe mu bë
si nyje Gordiane, por sot po i përgjigjem profesorit të nderuar.

Klasa
politike e sotme qoftë e majtë apo e djathtë nuk janë armike, apo
kundërshtare me njëra - tjetrën por ortake kundra inteligjencës së këtij
vendi që ju rrezikon ekzistencën.

Filozofia e tyre është të përdorë si
këshilltarë njerëzit e aftë në fushat përkatëse dhe ndonjë kokërr ta bëjë
deputet, apo ministër sa për sy e faqe dhe po ngriti zërin ujkonjat
injorante që e rrethojnë e hanë të gjallë. Në tërë këtë situatë është e
turpshme dhe e dhimbshme ti kërkosh prononcim intelektualëve, brenda PS –së
apo edhe jashtë saj për fatet e së majtës siç bën Mustafa Nano, duke mbajtur
një qëndrim “ex katedra” megjithëse e ka nisur si PD – ist në provincën e
nderuar të Çorovodës karrierën e tij. E aq më tepër ti quash “flamurmbajtës”
të ndryshimeve, intelektualët e shkelur me këmbë në këtë vend siç aspiron me
patetizëm Mimoza Dervishi. Po e mbyll me optimizmin e pashpresë, ose
shpresën pa optimizëm të fjalëve të skulptorit të popullit Hektor Dule(im
atë):

“Ne (intelektualët) u mbollëm në këtë tokë si bari jeshil dhe
korreshim sistematikisht nga diktatura për hir të estetikës dhe propagandës
së saj, ndërsa sot po shkelemi me këmbë nga politika që kujton se mund të
mbijetojë mbi një bar të shkelur.”