Refleksion -Meditim

[jadore]

sqarim .
i gjithe materali i sjellur eshte huazim , shpresoj qe sado pak do te ju sherbej ..


Ankorimi i vibracionit të bashkimit

Gjithmonë e më shumë njerëz bëhen të ndërgjegjshëm se jemi duke hyrë në një kohë ndryshimesh të mëdha. Dhuna dhe luftërat po bien gradualisht nëpër botë, me gjithë shpërthimet e rastit, që raportohen gjatë e gjerë nga mediat.

Mirëdashje dhe një ndjenje përgjegjësie të përbashkët për të ardhmen tonë tregohet nga aq shumë njerëz dhe organizata sot se do të ishte punë e vështirë të japësh një imazh të saktë të gjithë dashamirësisë së burrave dhe grave në gjithë planetin tonë të mrekullueshëm.

Megjithatë kërcënimet duken dërrmuese kundër nesh ... vazhdimi i shpërthimit demografik në pjesëtet më të varfra të botës, dëme kundrejt mjedisit në përmasa të paqena më parë, përshtypja e indiferencës nga ana e politikanëve dhe ndërmarrjeve vigane ndaj dëmeve që bëjnë ndaj të tjerëve, e të tjera ... duket se loja ecën kundër nesh dhe fëmijëve tanë, fëmijëve të tyre dhe të gjithë brezave të ardhshëm.

Nga jashtë, njeriu mund të mendojë se asnjë përpjekje ose iniciativë individuale ka një shans për të ndikuar mbi rezultatin.

Por shikuar nga brenda, nga pika e epërme të Krijuesit të këtij universi, nëqoftë se mund të merret përsipër për pak çaste kjo perspektivë krejt unike, të gjitha gjërat duken në një dritë të ndryshme.

Nëpërmjet ushtrimit të vullnetit të vet të lirë, njerëzimi është duke shtruar një udhë të re drejt një të ardhme të mrekullueshme prej lumturisë së patreguar dhe begatisë shpirtërore. Njeriu po mëson të largojë shekuj plot me urrejtje për gjininë e vet dhe koncepte të gabuara për rolin dhe vendin e vet në këtë botë materiale.

Një burim i ri Dashurie gufon i bollshëm nga zemrat e milionëve e milionëve qeniesh, dhe kjo shprehje e natyrës së shenjtë të njeriut e transformon dalëngadalë këtë botë në një vend plot harmoni, barazi, shëndet dhe kuptimit të përgjithshëm se çfarë mban të gjitha format e Jetës bashkë në një sinfoni barazpeshe dhe bashkimi.

Kjo ndërgjegje e brendshme shprehet tani nëpërmjet një numri gjithmonë e më të madh kanalesh, dhe shpesh do të jetë në vijën e parë të punëve njerëzore.

Të udhëhequra nga nxitje të brendshme dhe qindra rastësish të vogla, por të mrekullueshme, këto kanale po zbulojnë se sa thjeshtë është t'i shërbesh Synimit të Madh të Jetës, kur dëshira e papenguar për ta ndihmuar Zotin është motivimi i vërtetë i vendimeve dhe veprave të tyre, dhe jo dëshirat tokësore të një uni ende të pazbutur nga përkushtimi vetëmohues ndaj Qenies së Dritës.

Sinkronicitete, ngjarje plot kuptim që nuk shpjegohen nga logjika e zakonshme, ka me kaq bollëk sot që librat janë shkruar për të demonstruar ekzistencën e tyre si të ishte ndonjë ligj tjetër natyror i këtij universi. Jemi duke pushtuar pikat e fundit mbizotëruese të frikës dhe ndarjes, dhe shpejt bota dhe ndjenja jonë e brendshme e ekzistencës në këtë botë do të rilinden plotësisht.

Mu në këtë moment, lumenj energjie dhe vullneti ankorohen nëpërmjet iniciativave madhështore, që të gjitha përkushtohen për ta ngritur dhe shëruar këtë botë. Jo vetëm do të shërohet bota jote nga vurata fizike, por më e rëndësishme, shpirtrat tona do të lëvizen në formë spirale prapa në mitrën e Krijimit për t'u bashkuar me nivelin e

Realitetit nga të gjithë ata ishin shfaqur para kohërash.

Ndarja nuk do të jetë më. Iluzioni nuk do të jetë më. Vetëm do të jetë Bashkimi, vibracioni i përhershëm i Bashkimit. Dhe ne jemi thirrur t'i afrohemi këtij Realiteti të thjeshtë, por të pafund, si rrezet e një ylli, që i afrohen përsëri qendrës nga ishin dërguar, për t'u shkrirë në përsosjen e bashkimit të hareshëm.

Jean Houdon

[jadore]

Jam pjesë e Zotit

E sforcoj këtë imazh aq spesh sa mundem. E lë gjithmonë e më shumë të bëhet natyra ime e vërtetë.

E informoj nënvetëdijen time me këtë imazh. Lidhem me vizionin e një jete të shenjtë, të cilën mund ta jetoj në të vërtetë. Jeta ime qoftë lutja ime.

Ky vizion ka brenda vetes një fuqi të madhe. Asgjë nuk është më e fuqishme se një vizion me të cilin mbetem krejtësisht e lidhur.

Sa më shumë vizioni im më bëhet natyra e dytë, aq më shumë realitet mund ta tërheqë. Sa më shumë më obligon vizioni im, aq më shumë më mban edhe në situata të vështira. Sa më e plotë të bëhet vizioni im, aq më shumë bëhet një pjesë e procesit krijimtar shërues në botë.

Në këtë rrugë largohem nga të gjitha imazhet e vjetra të një religjioni lidhur me një Zot që dënon.

Jam pjesë e Zotit. Si pjesë e kërkoj dhe e gjej Zotin në brendinë time. Këtu e gjej pasqyrën për një botë të përkryer. Këtu gjendet lidhja e vullnetit tim më të thellë me vullnetin e fuqisë hyjnore.

Eshtë një vendim ta rinjohësh Zotin brenda vetes, ta shohësh dhe ta realizosh. Me këtë vendim rritet një besim i madh.

Kjo fuqi hyjnore brenda meje dëshiron të realizojë me dëshirë të pafre një botë të paqes, të bashkësisë, të pranisë shpirtërore dhe të gëzimit sensual. Me të e ndjek këtë rrugë. Lejoj që ajo më drejton. Ajo është ndihma ime e madhe për ta braktisur frikën dhe për ta ndjekur rrugën e besimit.

Që Zoti është pranë meje, këtë e ndiej në një gëzim dhe ngrohtësi të madhe të brendshme, që ma hap rrugën nëpër të gjitha vështirësitë.

Kjo fuqi hyjnore ma dhuron lidhjen e ngushtë me gjithçka që është. Ajo është një fuqi revolucionare, që më mban të lidhur me të vërtetën, sepse nuk ka nevojë më ta druaj ndonjë të vërtetë.

Të jem pjesë e Zotit, kjo më lidh me bashkësinë e të gjitha gjallesave, kudo që të jem. Ky është burimi i transformacionit, që do ta hapë ndryshimin historik.

Falëminderit dhe Amin.

Fuqia hyjnore ma dhuron lidhjen e ngushtë me gjithçka që është. Ajo është një fuqi revolucionare, që më mban të lidhur me të vërtetën, sepse nuk ka nevojë më ta druaj ndonjë të vërtetë.

Sabine Lichtenfels - "Burimet e dashurisë dhe paqes"

[jadore]

]Lute Universin të të ndihmojë [/B]

Nganjëherë është e kotë t'i analizosh problemet dhe të mendosh për ta në mënyrë racionale.

Një qëndrim shpeshherë shumë më i efektshëm është t'i drejtohesh unit tënd të brendshëm, ta lutesh universin të të ndihmojë.

Ulu i qetë, merr frymë thellë disa herë, përqëndroje vëmendjen tënde në veten tënde.
Lute në heshtje ose me zë urtësinë tënde të brendshme të të udhëheqë ose të ndihmojë për ta kuptuar mesazhin.

Kur të vlerësosh që je në të vërtetë, vepro sipas kësaj ndjenjeje.

AFIRMIM:
Uni im i brendshëm
më orienton dhe më këshillon.

Shakti Gawain




.

Praktiko tolerancë

Tolero ndjenjat tona, reagimet tona, vecorite tona, qenien tone njerezore. Tolero baticat dhe zbaticat tona, qendresa jone ndaj ndryshimit, luftimin tone dhe nganjehere natyren tone te papelqyeshme.

Tolero frikat tona, gabimet tona, tendencen tone natyrore per t'iu shmangur problemeve dhe dhimbjes. Tolero ngurrimin tone per t'u afruar, per ta treguar veten per te qene te prekshem.

Tolero nevojen tone per t'u ndier nganjehere me mire se te tjeret, nganjehere te turperuar, dhe nganjehere per te dashur mes njerezve te barabarte. Tolero menyren se si perparojme - disa hapa perpara, ca hapa prapa.

Tolero deshiren tone instinktive per te kontrolluar dhe menyren si mesojme kunder deshires sone te shkeputemi nga preokupimet. Tolero menyren se si nga njera ane flasim per dashuri dhe nga ana tjeter nganjehere i largojme te tjeret. Tolero tendencen tone te kemi ide te ngushta, te harrojme te kemi besim te Zoti, dhe nganjehere te ngecemi.

Disa gjera nuk i tolerojme. Mos tolero sjellje fyese ose shkaterrimtare ndaj te tjereve ose ndaj vetes.

Praktiko nje tolerance te shendoshe plot dashuri ndaj vetvetes, tha di´kush. Duke e bere kete, mesojme tolerance per te tjeret. Pastaj shko edhe nje hap me tutje. Meso se gjithcka njerezore qe jemi duke toleruar na ben ne dhe te tjeret te bukur.

AFIRMIM:
Sot do te jem tolerant ndaj vetes sime. Prej kesaj do te mesoj nje tolerance te pershtatshme ndaj te tjereve.

Melody Beattie

[jadore]

Verifikoni bindjet tuaja për jetën dhe shëndetin

Në vend ta mbushni nënvetëdijën tuaj me koncepte negative, mund ta furnizoni nënvetëdijën tuaj me mesazhe të shëndosha dhe jetëzgjeruese.

1. BAZONI AFIRMIMET TUAJA NË FAKTE TË QARTA RACIONALE DHE JO NË ILUZIONE DHE ËNDËRRIME.
2. PËRDORNI KOHËN E TASHME PËR AFIRMIMET TUAJA.
3. PËRDORNI FJALË POZITIVE.

Provojeni.

Le të shikojmë tani fushën e SHËNDETIT.

Shëndeti është më shumë se mungesa e simptomave ose sëmundjeve.
Është një gjendje paqeje të brendshme, ku trupi, mendja dhe shpirti synojnë harmonikisht një qëllim të përbashkët.

95% TË TË GJITHA SËMUNDJEVE BUROJNË NGA KONFLIKTE TË PAZGJIDHURA DHE ZAKONE TË KËQIA. Konfliktet janë shpesh të pavetëdijë dhe shprehen në simptoma ose një gjendje të përgjithshme të pakëndshme.

Konflikte të pazgjidhura, ushqimi i pashëndetshëm dhe mungesa e lëvizjes e dobësojnë sistemin imunitar, pra aftësinë e trupit për t’u mbrojtur nga epërsia e mikrobeve si baktere, viruse dhe myku.

Nevoja të paplotësuara jetësore dhe shpirtërore çojnë deri te rezinjata, lëshimi i vetvetes në një nivel të thellë qelizor, me rezultatin e sëmundjeve kronike ose të varësive nga droga të ndryshme në përpjekje për të arritur plotësimin nëpërmjet objekteve të tjera.

Po qe se keni sinqeritetin dhe guximin për të shikuar se cilat nevoja të paplotësuara jetësore dhe shpirtërore janë në bazë të zakoneve të këqia dhe të simptomave, atëherë mund t’i ballafaqoni frikat që ju pengojnë në plotësimin e tyre.

SHPESHHERË SIMPTOMAT TRETEN KUR T’U LEJONI NEVOJAVE DHE FRIKAVE TË NDRYDHURA TË HYJNË NË NDËRGJEGJEN TUAJ.

Vëzhgoni mendimet dhe ndjenjat që i keni lidhur me shëndet. A e konsideroni shëndetin si diçka vetëkuptuese? A luftoni me probleme fizike, emocionale ose shpirtërore? Këto probleme a janë pjesë e një tradite familjare apo rezultati i stilit tuaj personal të jetesës?

Në vijim do të gjeni POHIME TË FIKSUARA NGA KULTURA, LIDHUR ME TEMËN E SHËNDETIT, që mund t’i keni dëgjuar hera-herë si fëmijë.

Mos e tepro. Nuk do të jetë aq keq sa thua.
Shëndeti i keq është dënimi për veprat e këqia.
Familja jonë nuk ka para për sëmundje.
Trupi nuk është i rëndësishëm. Mendja/koka/efekti kanë rëndësi.
Përderisa trupi funksionon, ku është problemi? Ka gjëra më të rëndësishme në jetë.
Të kujdesesh për trupin/sport/gjumë/shëndet është luks dhe diçka egoiste.
Njerëzit me shëndet të mirë nuk kanë punuar shumë në jetë.
Njerëzit e sëmurë kanë kohë dhe para të tepërta.
Mos u anko, të tjerët janë shumë më keq.
Të plakësh do të thotë të sëmurësh.
Çfarë vjen vetvetiu, edhe ikën vetvetiu.
Kush është i sëmurë, e ka fajin vetë.

Dhe tani disa BINDJE QË NJERËZIT I KISHIN FITUAR SI FËMIJË DHE SIPAS TË CILAVE JETOJNË AKOMA.

Vetëm kur jam e sëmurë, njerëzit më vërejnë.
Kur jam me shëndet, duhet të punoj tepër.
Një jetë plotësisht e shëndoshë është e mërzitshme.
Vetëm kur të peshoj (x kg) më pak, mund të jem e lumtur.
Jam tepër e dobët. Nuk ka çka të bëj kur jam e sëmurë.
TI më bën të sëmurë.
Nuk mund të kem besim në trupin tim.
Nuk mundem për shkak të “këmbës sime prej druri”.

A ju duket e njohur njëra nga këto fjali?

Hidhni në letër fjalitë që kanë qenë të rëndësishme në jetën TUAJ.
Këto mesazhe kanë fuqi.

ZGJIDHNI DY-TRI NGA MË TË RËNDËSISHMET DHE FORMONI TË KUNDËRTËN.

Dr. Ulla Sebastian

[jadore]

AFORIZMA PER RRITJEN SPIRITUALE

Cdo pervoje sherben per t'ju bekuar dhe jo per t'ju plagosur.

Secili vend dhe secila situate ne jete paraqesin nje shans per rritje.

Vendi me i mire per t'u rritur eshte tamam aty ku gjendeni. Koha me e mire eshte tani.

Je mirenjohes per mundesite per t'u rritur.

Testet me te medha nga te gjitha testet jane ato ne shtepi, me familjen. Prandaj shtepia eshte nje vend i shkelqyeshem per t'u rritur.

Eshte mundesi e mire per t'u rritur ne qofte se njerezit flasin gjera per ty, kundrejt teje. Kjo te jep nje shans per ta ushtruar Dashurine e vertete. Kjo te jep nje shans per ta ushtruar paqen e vertete. Vete fakti qe ata bejne zhurme me gojat e tyre nuk eshte arsye per t'u ndier keq per kete. Kundershtimi eshte nje gje shume e shendoshe meqe nxiton dhe sforcon rritjen.

Nuk ka asgje qe ndodh qe nuk mund te perdoret. Nuk ka asnje ngjarje qe nuk mund te perdoret si mesues.

Cdo minute e cdo dite do te duhej te perdorej per t'u rritur.

Duhet te perpiqemi te shkojme gjithe rrugen. Neve na eshte dhene ta bejme kete. Ne e kemi mundesine te kthehemi gjithe rrugen per ne shtepi, drejtperdrejte tek Absolutja.

Prite te pakufishmen, asgje me shume. Nuk mund te teprosh.

Celesi eshte malli per clirim. Me ta kapur, do te bartesh gjithe rrugen.

Ne deshiren tone per ta arritur clirimin ose realizimin, ndimohemi ne ate menyre sa ne u ndihmojme te gjithe te tjereve.

Rritu derisa ta arrish piken ku gjithe vemendja ndodhet larg teje dhe tek te tjeret.

Sa me lart ngritesh, aq me shume mosdallim do te vije. Do t'i pranosh lideret e te gjitha feve njelloj.

Duhet t'u falenderosh atyre qe te kundershtojne, sepse ata te japin nje shans te jashtezakonshem per rritje.



Hale Dwoskin / Lester Levenson, "Happiness is Free"

[jadore]

¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯
Ti e sheh veten si te vogel dhe te kufizuar.
Por nese mbyll syte gjate meditimit,
do te shohesh gjeresine e ndergjegjes sate -
dhe po sheh se gjendesh ne qendren e amshurise.
Aty perqendrohu.

-- Paramhansa Yogananda
......

Kurre nuk eshte vone te jesh njeriu qe mund te kesh qene.

-- George Eliot
Ku te shikosh ...

"Duhet ta kuptosh teresine e jetes,
jo vetem nje pjese te vogel te saj.
Per kete arsye duhet te lexosh,
per kete arsye duhet t'i shikosh qiejt,
per kete arsye duhet te kendosh dhe kercesh
dhe te shkruash poezi dhe te vuash dhe te kuptosh,
sepse e gjitha kjo eshte jeta."

-- J. Krishnamurti

.............
Goethe (?) tha dicka te ngjashme, qe me pelqen shume. Tha se cdo dite duhet te lexojme ndonje poezi te mire, te shikojme ndonje pikture te mire ose te degjojme ndonje muzike te mire.
Une vyshkem dhe vdes pa kenduar dhe kercyer, ndersa vuajtjet perpiqem t'i transformoj ne kuptim. Te kuptoj sa me shume njerez dhe situata, ta kem zemren gjithmone e me te gjere.
Po ju? si e perjetoni ju "teresine e jetes"? A kendoni e kerceni ose preferoni t'i shikoni qiejt? Cfare lexoni, cfare shkruani? Sa keni vuajtur? Dhe me ne fund: cfare keni kuptuar?

Lista ekziston gjithashtu per te menduar me shkrim rreth pyetjeve dhe impulseve te tilla. Atehere mund te behet nje udhetim i brendshem.
Nese deshironi, ndajini mendimet, ndjenjat, intuicionet tuaja me te tjerat dhe te tjeret.

[jadore]

Meditim per t'u shtendosur

Shtendosu dhe qetesohu.
Lexo fjalite e meposhtme dhe cdo here qe sheh nje kryq (+), perqendrohu mbi frymemarrjen tende: Merr fryme thelle dhe e (i) shtendosur derisa mushkerite te jene te mbushura, pastaj largoje gjithe ajrin ne menyre te ngadalte dhe te rregullt.
Imagjino se me cdo leshim fryme debon pak me shume tendosje nga trupi yt, si ajer qe del nga nje balon.

***************************

Une jam e(i) shendosur dhe e(i) qete. +
Une marr fryme thelle dhe ne menyre te rregullt. +
Nje ndjenje e kendshme ngrohtesie me pershkon. +
Krahet e mi behen te rende dhe te bute. +
Trupi im ndihet i shtendosur dhe i qete. +
Asgje nuk me shqeteson. +
Une jam ne paqe me boten. +
Cdo gje eshte e qete dhe e gezueshme. +
Qetesia dhe heshtja me mbeshtjellin. +
Une jam njesh me gjithesine. +
Une jam harmoni. +
Une jam heshtje. +
Une jam ne paqe. +

[jadore]

Keshilla

Prezenca jote eshte prezente ne kete bote
Ti je i vecante,askush tjeter nuk eshte si ty
Jeta jote duhet te jete c'far ti do dhe e plote
Ruaji ditet e tua me xhelozi dhe mbaje ne sy

Nemero vetem urimet dhe jo shqetsimet e tua
Mos e lejo vheten qe te bjere ne vetmi dhe ligje
Qindra pyetje brenda teje jane bere mish e thua
Kuptoje ato, ki kurajon dhe jepu nje pergjigje

Mos e kufizo vehten tende kurre per asnje rast
Shume enderra jane duke pritur te behen realitet
Harrije qellimin,deshiren,realizimin,vere dhe bast

Asgje s'te mundon me shume se merzitja e vertete
Duaje veht-vehten pa kufi dhe cmendurisht
Kariera e gjate ka probleme,e rendesishmja behet
Mos i merr gjerat perhere teper seriozisht.

Jetoje jeten teper i qete
Kurre mos shko mbrapa ne jete
Mos harro se pak dashuri te shpie deri ne rete
Shume gjera shkojne e te lene te shkrete

Mos harro qe shoqeria eshte investimi me i madh
Thesari i jetes eshte te jetosh me te tjere
Jeto ne shoqeri sikur te hash vetem buke e djath
Ruaje shendetin,shpresen dhe gezimin perhere.

Harxhoje kohen per te arritur nje Yll...
Dhe mos harro kurre se sa i vecante ti je
Nuk je nje kafshe qe jeton ne pyll
Por je bere te gezosh gjithecka mbi dhe!

[jadore]

Si hije ...

E keqja (injoranca) eshte si hije -
nuk ka substance reale ne vetveten,
nuk eshte gje tjeter vec mungese drite.
Nuk mund ta besh hijen te zhduket
duke provuar ta luftosh, ta shkelmosh, te protestosh
ose me ndonje forme tjeter qendrese shpirterore ose fizike.
Per te bere qe nje hije te zhduket,
duhet ta ndricosh, ta hedhesh drite.

Shakti Gawain






KALENDARI I SHPIRTIT

Shkëlqimi i bukurisë së botës
Më detyron nga thellësitë e shpirtit
Që fuqitë hyjnore të jetës sime
T'i lëshoj për fluturimin nëpër botë;
Ta braktis veten time
Duke kërkuar veten plot besim
Në dritën dhe në ngrohtësinë e botës.

Rudolf Steiner

[jadore]

Ka nje zgjidhje per çdo problem
Probleme kane nje imazh negativ. Probleme konsiderohen si dicka e keqe.

Askush nuk deshiron te kete probleme. Por ne fakt problemi deshiron te na komunikoje dicka, eshte nje mesazh per ne. Pra probleme jane udherrefyes te vlefshem. Nuk duhet t'i shtyjme tutje ose madje t'i luftojme. Pra mund te definojme ne menyre krejt te re nocionin e problemit:

Sipas kesaj, nje problem eshte:

- nje sfide
- nje shans per t'u rritur
- nje dhurate qe ia bejme vetes
- nje kostum pas trupit
- nje situate

Cfare tingellon me mire: "Kam nje problem" ose "Gjendem ne nje situate"?
"Problemi" na kujton pune te mundimshme. "Situate", nje detyre per t'u zgjidhur. Fjalet kane fuqine e vet. Duke shqiptuar nje fjale, ne i japim fuqi dhe e perforcojme. Perse te perforcojme probleme? Kjo nuk qenka e nevojshme.

Ja disa keshilla per temen e problemeve:

1. Mos u befasoni kur shfaqen probleme. Ato jane pjese te jetes si
azoti eshte pjese e ajrit.

2. Mos i mbicmoni problemet tuaja. shumica u japin nje problemi me shume
peshe nga c'meriton.

3. Mirepritini problemet. Kane nje efekt stimulues dhe e bejne jeten
interesante. Si doni t'i gjeni dhe zhvilloni pikat e forta dhe aftesite
tuaja po te mos ishte nepermjet problemeve?
Probleme jane vija rruge dhe jo tabela ndalese!

4. Ne cdo problem fshihen mundesi te vlefshme. Kerkojini!

5. Hartoni nje liste me mundesite e zgjidhjes. Nese njera mundesi del si
e pazbatueshme, atehere provoni tjetren. Mos humbni kurajon - duhet te
kete nje zgjidhje!

6. Gjithmone eshte vendimtare se cfare do te beni me problemin tuaj.
Shume njerez jane bere vetem me ane te problemeve ajo qe jane tani.

7. Mbajeni qendrimin tuaj themelor pozitiv. Me humor dhe gezim, shumecka
behet me lehte. Kjo nuk eshte vtem nje fjale e urte.

Dhe nese ju vjen vertet e keqja, atehere kujtoni se: Asnje problem na le
pas si na e ka gjetur. Dhe si na le pas, kjo varet nga ne vete.

[jadore]

Gjej kohen

Gjej kohen te meditosh,
eshte burim i forces.

Gjej kohen te luash,
eshte çeles i rinise.

Gjej kohen te lexosh,
eshte themel i te diturit.

Gjej kohen te kesh respekt,
eshte rruga e lumturise.

Gjej kohen te enderrosh,
eshte rruga qe te dergon tek yjet.

Gjej kohen te duash,
eshte gezimi i vertete i te jetuarit.

Gjej kohen te jesh i kenaqur,
eshte muzika e shpirtit.

Kenge antike irlandeze

[jadore]

]Jeta e njeriut[/B]

Dikush ka thënë se jeta është një ëndërr dhe më e keqja fillon kur fillon të zgjohesh.

Zgjimi është vdekja e shpejtë pasi çdo gjë është iluzion.

Unë nuk e besoj këtë.Mendoj se ne futim në jetën tonë ëndrra pa fund, pasione e iluzione.

Ka raste kur eci në rrugë symbyllur duke i besuar instinkteve të mia e pasioneve që më shtyjnë në rrugën e jetës duke me dhuruar buzëqeshje e një zjarr të brendshëm.

Por unë jetoj vërtet, ndiej .. nuk jam vetëm një spektator pasiv në këtë skenë botërore.

Shekspiri e ka quajtur teatër : një iluzion pamor, mashtrim duke u shtirur si personazhe që ndoshta nuk ekzistojnë fare po ne mendojmë se ekzistojnë.

Ai ka jetuar shekuj më parë kur pas maskave të femrave në teatër fshiheshin meshkuj që nuk dinin asgjë për botën e femrës.

Ajo botë e errët e fshehur pas mureve e fustaneve të gjatë e korseve mbytëse, botë e femrave kukulla që linin në duart e meshkujve gjithçka:jetën e të ardhmen e tyre.

Po shpirti nuk blehet apo komandohet si një makinë. Ka disa nyje që prodhojnë shpresa e iluzione të cilat askush nuk mund ti drejtojë.

Natën kur mbyllim sytë ne ëndërrojmë pa i menduar ëndrrat, thjesht duam të qetësohemi , të shplodhim trupin e mesa duket vetëm mes ëndrrash mund ta arrijmë paqen.

Një buzëqeshje krijohet në buzët e njoma të trëndafilta të një foshnje kur lundron mes ëndrrash.

Të duket sikur bota është më e bukur, sikur sheh dritë kudo e yjet shkëlqejnë më tepër atë natë, vetëm prej një buzëqeshje të pafajshme.

Kur mendon për dashurinë tënde, atë që do më tepër në këtë botë, atë që të bën të qash e të qeshësh përsëri mes lotësh, atëherë mendja jonë kalon si në një paradë të vërtetat dhe iluzionet që i ke hedhur si një mantel kësaj dashurie.

Asgjë nuk është perfekte në këtë botë asnjë person po fantazia e ky shpirt i pabesueshëm që njeriu e ruan nga dallgët e jetës si thesarin më të shtrenjtë, të bën ta besosh se idealja ekziston.

Realja me të vërtetat e hidhura lihet mënjanë një çast dhe e vë kokën në jastëkun e ndjenjave ..fillojnë të krijohen imazhe të thuren ëndrra të këndshme e ti mbulohesh nga një gaz i brendshëm që vetëm ti e sheh e ndjen.

Edhe ajri bëhet plot aroma dhe sytë mbulohen nga një mjegull lulesh e ngjyrash gati të tejdukshme, ylbere të pafundta e dritë ëngjëjsh.

Iluzionet të pushtojnë zemrën dhe aty ke gjithçka të nevojitet. Vjen dikush që të prek shpatullën e të pyet për diçka e zgjohesh.

Sheh se je ulur diku e ndien ndoshta ftohtë. Jeta është kjo, zgjohesh në një moment.

Mendja fillon të punojë përsëri me llogjikën dhe zbarkon në realitet duke mbartur pak nga ai gaz i brendshëm lumturie. Flet e sytë të shkëlqejnë, optimizmi të jep një dritë të purpurtë në fytyrë.

Sa e lehtë është të ndihesh më mirë , mjafton një dorë e vogël iluzioni.

Përfundimisht jeta të duket jo aq e keqe. “Unë qenkam I lumtur e nuk e dija?”-pyet iluzioni yt, ai zëri i dytë që çdokush e ka brenda vetes.

Ne jemi ujë, ajër dhe ëndrra. Formula sekrete e krijimit të njeriut. Sa i thinjur dhe i hidhur është ai shpirt i zbrazur nga ëndrrat.

Fantazia vdes kur njeriu e dëbon vet dhe atë njëçik që i mbetet brenda e vret me trishtim realiteti.

Por jo gjithmonë vret realiteti. Ai të dhuron shpresa. Hirushja e Borëbardha na kanë ndjekur në fëmini me atë moralin e fitores së të mirës mbi të keqen dhe ne ndjekim këtë fill duke menduar: “Po, dashuria fiton mbi urrejtjen, e mira mbi të keqen, pse jo?”

Jeta është kaq e bukur sepse ka larmi. Ka hidhërim po ka dhe gëzim, ka të qara po ka edhe të qeshura, ka hije po edhe dritë, ka pleqëri e vdekja po ka dhe fëmijëri e jetë.

Jeta një zhurmë midis heshtjes ka thënë Isabel Allende.

PO një zhurmë plot të papritura, iluzione nën diell e pluhur yjesh.

Nëse guxon jeto shijo pluhurin e yjeve, kupat e ëndrrave piji deri në fund e lësho një pasthirrmë kënaqësie, trego çfarë ndien e ndaje lumturinë.

Lumturia është një krijim i bukur i njeriut.

Ka shume zhurmë brenda, shumë energji shumë fjalë tinguj shumë botë. Pihet në doza të vogla e ndarë mes njerëzish se e tëra njëherësh të vret.

Shpirti i njeriut është aq i pafund po zemra është kaq e dobët , kjo shoqeri ndan çdo gjë: dashuri e shpresë.

Një pikëz të qeshure bën dy buzë të tjera të hapen, një ëndërr e treguar me pasion frymëzon ëndrra të tjera.

Pak zhurmë krijon zhurmën tjetër në këtë jetë.

Sa i bukur zinxhiri i jetës, shkon pafundësisht e rikthehet përsëri te ne.

Jeta e njeriut: ujë, ajër e ëndrra të veshura në iluzione e ndjenja… Sa pak kemi nevojë për të qenë të lumtur!

[jadore]

ANA E BRENDSHME E BUKURISE

Vetja jote fizike nuk eshte aspak teresia e asaj qe je. Megjithate PASQYRON ate qe je: nje qenie e pashoq shpirterore e nje bukurie dhe rendesie te jashtezakonshme.

Kur e kupton kete dhe e shikon veten ne kete menyre, atehere do ta trajtosh trupin tend sikur te strehonte nje shpirt, dhe do ta jetosh jeten tende sikur te ishte pjese e nje plani te madh.

Do te shperblehesh me nje rrezatim te padyshimte qe vjen nga brendesia e thelle dhe qe tregohet edhe ne anen e jashtme.

Nese bisedon me gra te shumta te ndritshme, sic e kam bere une, do te gjesh se ne nje menyre a tjeter te gjitha ato "gjeten religjion". Jeta i ka shtyre - shpeshhere nepermjet dhimbjes, nganjehere nepermjet gezimit - te kerkojne te verteta te fshehura nen siperfaqen e rrethanave te tyre.

Disa e thelluan fene e femijerise, te tjera gjeten nje fe te re. Shume zbuluan lutjen apo meditimin, ose ato kapercyen nje varesi ose dolen nga nje dileme duke rindertuar jeten e tyre mbi nje themel spiritual.

Pavaresisht nga hollesirat individuale, nje fuqi hyri ne jeten e tyre qe shkaktoi qe preokupimet te perqendruara mbi vetveten te zvogeloheshin dhe qe zemrat e tyre te
rriteshin.

Kete fuqi mund ta quash Zot, por nese ndonje fjale tjeter te vjen me mire, atehere perdore ate natyrisht. Pa marre parasysh emrin qe e zgjedh, kjo eshte nje fuqi qe mund te lartesoje mendimet e tua dhe te zvogeloje ato qe erresojne driten tende te brendshme: frike, xhelozi, zemerim, lakmi ... ju dini, te shtate mekatet themelore dhe disa sahanlepires tjere.

Te jesh perfekte eshte e panevojshme. Te jesh njerezore do te mjaftoje. Nese merr vesh se ne te vertete je "bere e tmerrshme dhe e mrekullueshme", mund te kapercesh brengat e shumta per kofshet dhe per rrudhat rreth syve dhe mund te fillosh te rrembesh njerezit me PREZENCEN tende. Nuk ka nevoje te kesh paraqitjen e grave ne revistat.

Ato zakonisht perfaqesojne vetem njerin koncept bukurie, nje koncept qe varet nga rinia dhe qe mbeshtetet nga kozmetika, ndricim dhe arti i vendosjes ne skene. Ajo qe ti do te kesh ne vend te kesaj eshte nje prush qe as nuk blihet as nuk futet ne shishe.

Deri para pak kohe, kultura bashkekohore nuk i jepte shume rendesi nje shpirti te bukur. Kjo ishte ashtu me gjase sepse askush nuk gjeti dot se si te nxjerresh perfitim nga kjo.

Pavaresisht nga arsyja, ai mesazh te nenvleftesosh bukurine qe rrjedh nga thellesia e brendshme kaloi ne ndergjegjen kolektive. Mirepo, ne realitet bukuria e brendshme eshte i vetmi lloj bukurie qe ka rendesi te vertete sepse eshte i vetmi lloj bukurie qe e percjell distancen.

Mund te llogarritesh me te qe do te mbese, edhe pse ti nuk ndihesh mire ose ti ke qene e zgjuar gjithe naten me nje femije te semure ose kur te jesh dhjete - ose tridhjete - vjet me e madhe se tani.

Dhe meqe kjo bukuri eshte aq e thelle sa shpirti, mbase bile mund ta marresh me vete kur te ikesh.

Mund ta parafytyrosh shprehjen e saj te jashtme si karizme ose hijeshi, si klase ose ekuiliber. Kur e ke, syte e tu jane ne te vertete dritare per shpirtin.

Buzeqeshja jote mund te beje qe gjithkush te ndihet mire. Nje terheqje e paperballueshme del nga personaliteti yt, keshtu qe, pa marre parasysh moshen apo llojin e trupit, dhe pa marre parasysh a e mban veten per bukuri apo jo, ti QENKE e bukur.

Eshte ceshtje e zhvillimit te shpirtit, te ures qe te lidh si njesi trup-mendje me shpirtin,
me driten e brendshme, me "ate te Zotit ne secilin person".

Ky eshte rrezatimi qe mund te ndricoje nje dhome, te ndricoje jeten tende, dhe te jape ate lloj bukurie qe me gjithe kalimin e viteve nuk do te zvogelohet kurre.

Victoria Moran

[jadore]

Te thuash "jo"

Ka nje fjale qe shume njerezve s'ua mban gjuha ta thone, nje nga fjalet me te shkurtra te gjuhes sone: JO. Thuajeni me ze te larte: JO.

JO - aq e thjeshte per t'u shqiptuar dhe njekohesisht aq e veshtire. Kemi frike te humbim dashurine e te dashurve tane. Na kapllojne ndjenja faji. Besojme se njerez "te mire", femije, prinder, bashkeshorte, te krishtere ose myslimane "te mire" kurre nuk thone "jo".

Problemi eshte qe ne ia ulim vleren vetvetes dhe humbim dashurine e njerezve te cileve deshirojme t'u pelqejme ne qofte se nuk mesojme te themi "jo". Vec kesaj, ne i denojme te tjeret me qejfmbetjet tona te fshehura.

Kur te themi "jo"? Kur "jo" eshte ajo qe e mendojme ne te vertete.

Ne qofte se mesojme te themi "jo", atehere nuk na duhet me te mbrohemi me genjeshtra. Fitojme besimin e te tjereve dhe fitojme besim tek vetvetja. Kur themi ate qe e mendojme ne te vertete, ne i kryejme vetes nje sherbim te mire.

Kur kemi frike te themi "jo", ne i japim vetes edhe pak kohe. Bejme nje pauze, e ushtrojme fjalen ne mendje dhe pastaj themi "jo". Nuk ka nevoje te japim shpjegime te gjata per vendimin tone.

Ne qofte se dime te themi "jo", atehere mund t'i themi "po" se mires. "Jo-ja" jone dhe "po-ja" jone merren seriozisht. Fitojme kontroll mbi vetveten. Dhe mesojme nje sekret: Nuk eshte aq e veshtire te themi "jo".


Te thuash "po"

Mund te mesojme t'u themi "po" gjerave qe na bejne mire; "po" deshirave tona - qe kane te bejne me ne edhe me te tjeret.

Mund t'i themi "po" gezimit. "Po" vizites tek miqte, "po" ndihmes nga te tjeret; "po" per te marre pjese ne nje grup per vetendihme.

Mund te mesojme t'u themi "po" marredhenieve te shendosha, njerezve dhe aktiviteteve qe na bejne mire.

Mund te mesojme t'i themi "po" vetvetes, deshirave dhe nevojave tona, instinktit tone dhe udheheqjes sone prej Fuqise se Larte.

Mund te mesojme te themi "po" kur jemi te mendimit qe duhet t'i ndihmojme dikujt tjeter. Mund te mesojme t'u themi "po" ndjenjave tona.

Mund te mesojme te themi "po" kur duam te bejme nje shetitje, te bejme gjumin e drekes, kur deshirojme qe dikush t'i beje masazh shpines sone ose kur blejme nje tufe lulesh per veten.

Mund te mesojme t'i themi "po" nje pune qe eshte e mire per ne.

Mund te mesojme t'i themi "po" gjithckaje qe na ben mire dhe qe na perkrah. Mund te mesojme t'i themi "po" me se mires qe jeta dhe dashuria mund te na ofrojne.



Melody Beattie

[jadore]

Hapi dyert e zemrës
(Eileen Caddy)

Gjithçka që e kam unë, është e jotja.
Mendo për mrekullinë e këtyre fjalëve,
dhe pastaj lejo që vetëdija jote të zgjerohet,
kështu që mund t'i pranosh
dhe t'ua kuptosh domëthënien e vërtetë.
Shih si bëhen realitet në jetën tënde
dhe mos prano kurrë më ndonjë përkufizim,
sepse të gjitha premtimet e mia do të plotësohen,
nuk janë premtime boshe.
Mbaji thjesht në besimin tënd,
dhe në besimin kurrë mos u lëkund.
Gjithçka vjen tek shpirtrat që më shërbejnë
dhe që vënë gjithë besimin e tyre tek unë.
Shih si zhvillohet mrekulli pas mrekullie para syve të tu.
Dalloji mrekullitë në gjërat e vogla të jetës
ashtu si në gjërat e mëdha.
Hapi sytë e tu, që të mos humbësh asgjë;
hape zemrën tënde dhe lëre dashurinë të rrjedhë.
Dashuria e tërheq dashurinë.
Cdo shpirt përmallohet për t'u dashur,
pra përse të mos dhurosh dashuri,
dhe duhet të marrësh ashtu si ti jep.
Por mëso të japësh lirisht, pa asnjë kusht,
dhe shijoje jetën plotësisht.

[jadore]

UNI APO INTUICION?

Si te dime nese na flet uni yne apo intuicioni yne? Per fillestare, ne qofte se nuk keni zakonin ta degjoni kete ze te qete te brendshem qe e quajme intuicion, mund te mos degjoni shume udheheqje. Duke kerkuar te qetesoni te tjere dhe te fitoni pelqimin e tyre, mund te keni hequr dore bile nga dijenia se cilat jane nevojat dhe deshirat e tua, nga frika qe mund te jene ne konflikt me atyre te njerezve te rendesishem ne jeten tende. Te kryesh ndryshime ne jete duket e paperballueshme sepse nuk je lidhur me udheheqjen tende te brendshme. Kjo udheheqje e mirefillte njihet ne keto menyra:

1. Zeri intuitiv eshte i qete, por kembengules. Mendimet vazhdojne te kthehen, por nuk shfaqen si urgjente. Zeri i unit kerkon qe te besh nje vendim tani, nga frika qe dicka mund te zhduket.

2. Mesazhe intuitive te tregojne drejtimin e vetezhvillimit dhe te ndjenjes ta shprehesh veten me plotesisht. Uni, perkundrazi, thote: "Pse ta caj koken?" "Kjo eshte pune e tepert". "Kjo eshte teper e shtrenjte". Uni paraqet arsyetime racionale per te mos vepruar dhe mbron gjendjen momentane.

3. Zeri intuitiv perdor fjali te thjeshta pohuese, si "Eshte koha te vazhdoj te shkollohem". "Duhet te shkruash". "Vazhdo". Keto pohime jane specifike dhe te dobishme. Uni vazhdon te pertype pohimet e vjetra dhe mbeshtetet shume ne justifikime.

4. Intuicioni vjen drejtperdrejt dhe qart ne mendjen tende. Zeri i unit eshte i pavendosur dhe i frikesuar. Eshte i preokupuar me perpjekjet te gjeje rrugen me te mire per te zvogeluar ose kontrolluar ngjarjet.

5. Zeri intuitiv te con jashte zones se rehatshmerise, por ti di ne zemren tende qe te udheheq per te bere gjene e mire. Zerit te unit i pelqen te te tregoje histori terrori.

6. Zeri intuitiv te jep nje hap ose qellim ne nje kohe. Uni ve qellime te kunderta ose krijon nje situate ku fitorja eshte e pamundshme.

7. Intuicioni te tregon cfare te besh per te qene besnik ndaj vetes. Uni te tregon cfare te besh per t'i bere punet te mira per te tjeret.

[jadore]

NDËRGJEGJSHMËRI

Kape mendjen tënde: Aftësitë “Si”

PA GJYKIM

* Shiko, por MOS GJYKO. Merr një qëndrim të lirë nga gjykimet. Vetëm faktet. Përqëndrohu në “çfarë”, jo në “të mirën” ose “të keqen”, “të tmerrshmen” ose “të mrekullueshmen”, në atë që “duhet” ose “nuk duhet”.
* DALLOJI DHE SHKËPUTI MENDIMET E TUA nga faktet, nga “kush, çfarë, kur dhe ku”.
* PRANO çdo çast, çdo ngjarje, ashtu si një çarçaf i shpalosur në lëndinë pranon edhe diellin edhe shiun dhe çdo gjethe që bie mbi të.
* PRANO të dobishmen, të shëndetshmen, por mos e gjyko. PRANO të dëmshmen, të padobishmen, por mos e gjyko.
* Në qoftë se zbulon që e gjykon veten, MOS GJYKO GJYKIMIN TËND.

ME NJË MENDJE TË NDËRGJEGJSHME

* BËJ VETËM NJË GJË NË NJË KOHË. Kur je duke ngrënë, ha. Kur je duke ecur, ec. Kur je duke u larë, lahu. Kur je duke punuar, puno. Kur je në një grup ose një bisedë, përqëndroje vëmendjen tënde në po atë çast ku je me personin tjetër. Kur je duke menduar, mendo. Kur je duke planifikuar, planifiko. Kur je duke kujtuar, kujto. Bëj çdo gjë me vëmendjen tënde të plotë.
* Nëse veprime të tjera ose mendime të tjera ose ndjenja të forta ta heqin mendjen, LARGOJI dhe kthehu në atë që po bën – prapë e prapë e prapë.
* PËRQËNDROJE MENDJEN TËNDE. Po të zbulosh që je duke bërë dy gjëra njëkohësisht, ndalu dhe kthehu në një gjë të vetme në një kohë.

ME EFEKTSHMËRI

* PËRQËNDROHU NË ATË QË FUNKSIONON. Bëj atë që duhet bërë në çdo situatë. Largohu nga “e drejtë" dhe "e padrejtë", "e vërtetë" dhe "e gabuar", "duhet" dhe "nuk duhet".
* RESPEKTO RREGULLAT E LOJËS. Mos “ta prish hundën për ta dënuar fytyrën”.
* Vepro aq SHKATHËT sa mundesh, duke iu përgjigjur nevojave të situatës në të cilën gjendesh. Jo të situatës ku dëshiron të jesh; jo të situatës që është “e drejtë”; jo të situatës që është më e këndshme; jo të situatës që ... Mbaji parasysh QËLLIMET E TUA në këtë situatë dhe bëj atë që është e nevojshme për t’i realizuar.
* LARGOHU NGA hakmarrja, inati i kotë dhe hipokrizia, që të plagosin dhe nuk të hyjnë në punë.

[pasioni_]

14. janar 2012

Çdo gjë që po ndodhë sot në Kosovë, në kalimet kufitare, i kisha të rregjistruara në kujtesën time. Përcjellja e lajmeve gjatë ditës i riktheu kujtimet e kaluara. Dhuna, përdorimi i forcës institucionale, dhunës institucionale, përsëri doli në sipërfqe. Pamjet e njohura nga e kaluara (jo e largët), gazi lotësjellës, gazërat e ndryshme kimike, shofrat e gomës, makinat e blinduara, policët e armatosur deri në dhëmbë u përsëriten në rrugët tona. U ballafaqua shteti (jonë) me popullin (rininë) tonë. Kush ishte kundër kujt sot? Kush me kend luftoi sot? Kush humbi e kush fitoi sot? A është kjo politikë. A është udhëheqje e shtetit? Çka është kjo? Kush ka të drejtë? Kush po gabon më shumë? Kush po e rrezikon dhe shkaterron shtetin? Kush po e mbronë shtetin?
Shumë e shumë pyetje sjellen vërdallë... Shumë mendime, analiza dhe krahasime janë në opsion. Pse po ndodhë kjo që ndodhi? Çka do të ndodhë në vazhdim? Çfarë do të sjellin ditët e ardhme? Fajtori nuk kërkohet. Fajtorë nuk ka dhe as që do të ketë. Në "luftën" në mes të popullit dhe shtetit të tij nuk ka fitimtarë. Pësojnë të gjithë. Më së shumti pëson ardhmëria jonë...

Dhuna e sotme. Dhuna në mesin tonë e ushtruar nga njerëzit tonë, kundër njerëzve tonë është dhuna më e keqe, më e rëndë dhe më e ndytë që ekziston...

Nuk dua të mendoj më shumë....(kam arsye)!

[pasioni_]

15. janar 2012

Nata më e gjatë, pas qershorit 1999 kaloi. Pak kush bëri gjumë të qetë. Duke iu falenderuar teknikës mundësia e përcjelljes së ngjarjeve të djeshme, bëri që sadopak të "gjendemi" në vendin e ngjarjes. Përjetimet ishin gati të njejta. Dallonin vetëm vendi dhe kushtet. Dikush në rrugë, në natyrë, në temperaturat dimërore e dikush në dhomën e nxehtë, me kafe në dorë.
Fotografitë e përleshjeve, skenat rrenqethëse, skenat brutale, zërat e çjerrë, bërtimat, lutjet, urdhërat krijojnë kaos në linjën e mendimeve. Shihen përballë njëri tjetrit "makineria" shtetërore (e cilit shtet?) dhe rinia e njomë (e cilit popull?).. Makineria shtetërore e pajisur me të arriturat e fundit të teknikës "bindëse" dhe rinia, ardhmëria jonë që kërkon realizimin e synimeve, dëshirave dhe idealeve shekullore. Rinia e pajisur me nga një shall rreth qafës dhe nje strajcë me ndonjë ushqim ditor në shpinë, por me një dëshirë që të jetë vetvetja, "freskohet" me ujë të ftohtë, "hekurroset" me shofra gome dhe "zbutet" e "vetëdijësohet" nga shërbyesit e makinerisë shtetërore të cilët paguhen nga prindërit (taksapaguesit) e tyre.
Shumë interesant, shumë, shumë. Po ballafaqohen njerëzit e njejtë, nga familjet e njejta. Po ballafaqohen shokët, miqët të njohurit që deri dje i ndanin të mirat dhe të këqijat bashkë...

[emine]

NDËRGJEGJSHMËRI

Kape mendjen tënde: Aftësitë “Si”

PA GJYKIM

* Shiko, por MOS GJYKO. Merr një qëndrim të lirë nga gjykimet. Vetëm faktet. Përqëndrohu në “çfarë”, jo në “të mirën” ose “të keqen”, “të tmerrshmen” ose “të mrekullueshmen”, në atë që “duhet” ose “nuk duhet”.
* DALLOJI DHE SHKËPUTI MENDIMET E TUA nga faktet, nga “kush, çfarë, kur dhe ku”.
* PRANO çdo çast, çdo ngjarje, ashtu si një çarçaf i shpalosur në lëndinë pranon edhe diellin edhe shiun dhe çdo gjethe që bie mbi të.
* PRANO të dobishmen, të shëndetshmen, por mos e gjyko. PRANO të dëmshmen, të padobishmen, por mos e gjyko.
* Në qoftë se zbulon që e gjykon veten, MOS GJYKO GJYKIMIN TËND.

ME NJË MENDJE TË NDËRGJEGJSHME

* BËJ VETËM NJË GJË NË NJË KOHË. Kur je duke ngrënë, ha. Kur je duke ecur, ec. Kur je duke u larë, lahu. Kur je duke punuar, puno. Kur je në një grup ose një bisedë, përqëndroje vëmendjen tënde në po atë çast ku je me personin tjetër. Kur je duke menduar, mendo. Kur je duke planifikuar, planifiko. Kur je duke kujtuar, kujto. Bëj çdo gjë me vëmendjen tënde të plotë.
* Nëse veprime të tjera ose mendime të tjera ose ndjenja të forta ta heqin mendjen, LARGOJI dhe kthehu në atë që po bën – prapë e prapë e prapë.
* PËRQËNDROJE MENDJEN TËNDE. Po të zbulosh që je duke bërë dy gjëra njëkohësisht, ndalu dhe kthehu në një gjë të vetme në një kohë.

ME EFEKTSHMËRI

* PËRQËNDROHU NË ATË QË FUNKSIONON. Bëj atë që duhet bërë në çdo situatë. Largohu nga “e drejtë" dhe "e padrejtë", "e vërtetë" dhe "e gabuar", "duhet" dhe "nuk duhet".
* RESPEKTO RREGULLAT E LOJËS. Mos “ta prish hundën për ta dënuar fytyrën”.
* Vepro aq SHKATHËT sa mundesh, duke iu përgjigjur nevojave të situatës në të cilën gjendesh. Jo të situatës ku dëshiron të jesh; jo të situatës që është “e drejtë”; jo të situatës që është më e këndshme; jo të situatës që ... Mbaji parasysh QËLLIMET E TUA në këtë situatë dhe bëj atë që është e nevojshme për t’i realizuar.
* LARGOHU NGA hakmarrja, inati i kotë dhe hipokrizia, që të plagosin dhe nuk të hyjnë në punë.
u Jadork sa me pelqen kjo qe ke sjell ktu:cool:

[pasioni_]

22.01.2012

Erdhi edhe një ditë D. Cirkusi i ashtuquajtur parlament, vazhdoi punën me joseriozitetin e vet në një situatë shumë serioze. Të zgjedhurit dhe përzgjedhurit e popullit vazhduan të tregojnë papjekurinë e tyre politike (edhe edukatën familjare dhe shkollore). Duke filluar nga prania në seancë, nga hyrje daljet gjatë seancës, telefonatat dhe bisedat me njëri tjetrin gjatë diskutimeve të tjerëve, dhe deri tek diskutime dhe votimet banale dhe primitive. Kodi i mirësjelljes, që i takon një Parlamenti dhe një parlamentari, si duket nuk është obligim dhe nuk ekziston në kokën dhe mendjen a tyre! Loja me votime, loja me mocione, loja duke keqpërdorë aritmetikën e votave (duke votuar pa menduar me kokën e vet), gjithnjë e më tepër po e shndërron institucionin më të lartë të shtetit në cirkus të vërtetë. Aty nuk dihet më kush pin e kush paguan. Shkelen ligjet dhe përdhosen vendimet e veta paraprake, me arsye dhe paarsye. Aty shkelet edhe Kushtetuta.
Edhe këtë javë munguan deklaratat e pastërta, të kjarta dhe të kuptueshme nga institucionet. Analizat tregojnë se askush nuk e din se kush ka të drejtë. Çka është "e mira" dhe çka "e keqja" jonë? Kush e ka mirë dhe kush e ka keq? Kush ka të drejtë dhe kush nuk ka? Kush po gabon e kush jo? Intelektualët po heshtin. Të pavarurit po meditojnë në heshtje. Analistët dhe b-analistët po presin sinjale dhe direktiva nga bossat e politikës ditore, varësisht nga premtimet dhe pagesat.
Ora po afrohet. Diçka do të ndodhë përsëri sot. Nuk mund të themi "nuk e kemi ditur", "nuk kemi besuar" sepse do të jetë vonë. Trimat dhe të mençurit do të dalin nga vrimat dhe do të japin deklarata pasi të kryhet krejt kjo që ka filluar, dmth. pasi të shohin se çka ndodhi...

[pasioni_]

Shokët...

Shokët e fëmijërisë. Shokët e lagjës apo mëhallës. Shokët e shkollës fillore dhe të mesme. Shokët e studimeve. Shokët e punës dhe shumë e shumë shokë tjerë, varësisht nga periudha jetësore, vendi apo ngjarja. Të gjithë janë shokë, konsiderohen, duhen, ndihmohen, hajnë e pijnë dhe e kalojnë kohën bashkë. Por ekzistojnë edhe disa shokë që quhen shokë të idealit dhe shokë të luftës. Mendohej se këta janë shokët e vërtetë, shokët më të besueshëm dhe shokët e gatshëm për njëri tjetrin deri në sakrificë, deri në vdekje...
Mendohet se kishte pak shokë të sakrificës, për shkak të faktit se kishte shumë pak njerëz që flijohen për njëri tjetrin. Me fjalë dhe zotime kishte mjaftë shokë të tillë, por në vepër shumë, shumë më pak. Ky konstatim mund të vërtetohet shumë lehtë. Edhepse ishin betuar në ideal, edhepse luftonin për të njejtin ideal nuk u nevojit kohë e gjatë që të del në shesh ideali i tyre.
Liderizmi, interesi material dhe siguria personale bëri që të harrohet ideali. Filluan ndarjet, fërkimet, thashethemet, sulmet dhe akuzat me qëllim të mbrojtjes individuale ose vetanake dhe sigurisë personale.
Ata, që deri dje ishin shokë të idealit, edhepse të shpërndarë nëpër struktura të ndryshme politike, shoqërore apo të biznesit, filluan të "harrojnë" të kaluarën e përbashkët. Erdhi koha e "fshirjes së kujtesës" për të kaluarën të cilës deri dje i kënduan me zë të lartë dhe me të cilën u mburrën. Po "harrohet" e kaluara e cila sot i solli këtu ku janë dhe kanë frikën se po e humbin pozitën. Po afrohet koha e përgjegjësisë për gjërat e bëra dhe të pabëra. Me shumë dëshirë do të fshihej një pjesë e të kaluarës për tu ruajtur e tanishmja.
Shokët u ndanë në bazë politike dhe për shkak të interesave materiale. E harruan të kaluarën jo të largët. I harruan të gjitha, sa që e mohojnë edhe veprimtarinë dhe luftën e përbashkët. Hjekin dorë nga e kaluara, nga shoqëria e dikurshme dhe shndërrohen në "të panjohur" edhepse nata e dita nuk i ndante. U bënë të panjohur dhe të huaj për njëri tjetrin. Nuk janë armiqësuar por akuzohen në mes veti, për të shpëtuar kokën, pasurinë dhe biznesin.
Shokët e idealit paskan vepruar, punuar, sakrifikuar për "ideal"...

[pasioni_]

Zjarri. Shtëpia e shkatërruar. Bora. Orteku. Shtëpi të shkatërruara. Dy fatkeqësi që shkaktuan vdekjen e njerëzve të pafajshëm. Pse ndodhën këto fatkeqësi? Zjarri u shkaktua nga "nevoja" për nxehjen e shtëpisë në këto ditë dimëri. Orteku u shkaktua nga natyra. Në këtë rast mungoi "këshillimi dhe kujdesi" jonë për evitimin dhe mbrojtjen nga fatkeqësitë elementare natyrore. Mungoi intervenimi me kohë i dikujt që është i obliguar dhe paguhet për parandalimin dhe evitimin e parakushteve të fatkeqësive natyrore.
Në të dy rastet u treguam të dobët në mbrojtjen e personave dhe pasurisë. Nuk pati organizim efikas për mbrojtjen e jetëve në këto dy raste. Si do të organizohemi në raste më të rënda, më të vështira dhe më të rrezikshme? Të gjitha i kemi të organizuara në letër, në zyrat e pushtetit dhe në listat e të ardhurave personale. Nga mjetet tona bëhet pajisja me teknikë dhe pagesa e ekipeve të specializuara për rastet emergjente, për rastet me rrezikshmëri të lartë dhe për fatkeqësitë elementare.
Këto dy tragjedi treguan se nuk kemi dije, organizim, vetmohim as prirje për të intervenuar dhe për të shpëtuar jetët e njerëzve në rrezik. Tërë kohën vërehet, se në vendin e ngjarjes kishte më shumë "zëdhënësa" dhe "të dërguar specialë" të pushtetit se sa njerëz profesionistë për shpëtimin e jetëve të njerëzve dhe evitimin e pasojave tragjike.
Jetët e njerëzve nuk kthehen me deklarata, ngushëllime dhe dhëmbje. Nuk kthehen as me ndihma materiale që ofrohen pas vdekjes...

pasioni_

[pasioni_]

18.02.2012
Ditëlindja. Ditë që tregon lindjen. Ditë që kujtohet, përkujtohet dhe festohet. Ditë që nuk harrohet kurrë. Çdo qenie e gjallë e ka një ditëlindje. Ekzistojnë shumë sende tjera që nuk lindin biologjikisht, por dalja në dritë, realizimi apo krijimi i tyre e kanë poashtu ditën e parë, që lirisht mund ta quajmë ditëlindje. Edhe shteti ynë lindi. U realizua ëndrra shekullore e shpalljes së shtetit tonë. Kjo datë mbeti e shënuar dhe e shkruar me gjakun tonë thellë në zemrat tona. Dje ishte ditëlindja e katërtë e shtetit tonë të dashur. Stina e dimrit dhe bora e madhe nuk janë arsye as pengesë për të festuar dhe shënuar në mënyrë dinjitoze këtë ditë. Ata që kontribuan më së shumti për këtë ditë nuk janë në mesin tonë. Shokët dhe bashkëluftëtarët e tyre, ata që dhanë më së shumti për këtë ditë, nuk u panë askund. Familjet dhe të afërmit e tyre as që u ftuan të marrin pjesë në manifestime, pritje apo takime. Qytetarët, më me dëshirë qëndruan në shtëpitë e tyre sepse nuk kishin përse të dalin në numër më të madh në vendin e manifestimit. A kishte vend të manifestimit? JO. Nuk kishte vend për manifestim. Një binë, një plato e thatë dhe e vrazhdë në dukje, nuk mund të quhet as konsiderohet qendër e manifestimit. Një skenar primitiv, pa asnje invencion, pa asnjë ide artistike përshkoi tërë programin festiv. Disa fjalime monotone dhe banale të të "mëdhenjve" dhe parakalimi i grupeve që po i quajmë Forcat e Sigurisë, në rende, vija dhe ecje jo të rregulltë, nën ekzekutimin e një muzike shumë të dobët, ishin fillimi dhe fundi i manifestimit. As kamera më profesionale me mjeshtritë e veta nuk ka mundur ta paraqesë masën "më të madhe" të njerëzve se sa që ishte në rrugë...
Populli nuk e festoi ditëlindjen e katërtë të shtetit të vet? Pse? Bora dhe të ftohtit nuk janë shkaktarë të mosdaljes në manifestimin e organizuar dobët. Çka ndodhi me qytetarët e kryeqytetit dhe mbarë vendit? Nuk u takon atyre kjo ditëlindje? Nuk kanë dëshirë të festojnë, të gëzohen dhe t`i urojnë njëri tjetrit ditëlindjen e
shtetit? I kujt është shteti? Si duket shtetin e dojnë vetëm pushtetarët dhe varësit e tyre? Një analizë e thellë sociologjike nga ekspertë të vërtetë do të duhej të bëhej për këtë rast.
Populli e krijoi shtetin. Populli e lindi shtetin dhe nuk po ia feston ditëlindjen! Populli nuk gabon. Populli i ka arsyet e veta. Populli është dëshpëruar thellë...

pasioni_

[Zero Cool]

Sahagja Joga


Metoda e Sahagja Jogës dallon nga metodat tjera deri tash të njohura sepse fillon nga Vetërealizimi në vend se të njëjtën ta paraqet si ëndërr të parealizueshme apo cak të largët. Këtë e ka bërë të mundur Shri Matagji Nirmala në vitin 1970 pasi që personalisht është vetërealizuar, kështu që tash është në gjendje të tjerëve t’iu ofrojë dhuratën e Njohjes së Hyjnisë. Nëpër të rrjedhë urtësia hyjnore, dashuria dhe fuqia pasi që drejtëpërsëdrejti është e lidhur me burimin e jetës, derisa të tjerët duhet të mbështeten në potencialin e vet krejtësisht joadekuat i cili fshihet në beteritë individuale të tyre.

Realizimi spontan i fshehtësive Hyjnore është njëra prej tri dallimeve fundamentale në mes Sahagja Jogës dhe metodave tjera të Jogës. Vetërealizimi është çelës i cili çel dhe largon të gjitha barierat e padukëshme të cilat bllokojnë forcën e jetës Kundalini, kështu që teknikat Krija purifikimet dhe asanat e Hatha Jogës krejtësisht janë të panevojshme pasi që një iniciativ e këtillë është realizuar. Kur Mëshira e Zotit shkëlqen në gjurmuesin shpirtëror që nga fillimi, ego, përndryshe frenuesi më i fortë i ngritjes shpirtërore, nuk rritet dhe nuk paraqitet gjatë ngritjes sonë. Në këtë mënyrë largohet çdo ndjenjë e ndarësisë derisa personi i ndritur bashkohet me vetë Detin e Dashurisë.

[pasioni_]

15.03.2012

Ishin shokë. Ishin miqë. I mbante bashkë një ideal, një dëshirë, një qëllim. Ky ideal i lidhi, afroi, bashkoi dhe krijoi lidhje shumë të fortë në mes tyre. Ishin si vëllezër e shkuar vëllezërve. I mbante bashkë, respekti, fjala, besimi, bindja dhe qëllimi e dëshira e njejtë. Me një fjalë, para vetes e kishin një ideal dhe quheshin shokë nga ideali, shokë për idealin. Aq të afërtë ishin, sa për njëri tjetrin ishin në gjendje të japin çdo gjë, edhe jetën e tyre. Kjo nuk ishte vetëm një gjë deklarative, por ishte vërtetuar edhe në jetën e përditshme. Ishin flijuar për njëri tjetrin në rrugën e tyre për arritjen e idealit jetësor. E kaluara, e shkruar dhe e pashkruar, është përplotë me raste sakrificash dhe flijimesh për njëri tjetrin, për lirinë, për idealin e tyre...
Vitet kaluan. Veprimtaria e tyre vazhdoi. Erdhi lufta. Filloi beteja e fundit e tyre për realizimin e idealit dhe porosisë (amanetit) të shokëve, bashkëmendimtarëve dhe bashkëveprimtarëve. Lufta u fitua. Shumë dhanë jetën për liri. Shumë e dhuruan gjakun e tyre për të ardhmen e vendit dhe lirinë e popullit. Shumë nga ata janë heronjë të popullit që nuk do të harrohen kurrë. Emrat e tyre do të mbesin të shkruar me shkronja të arta në historinë tonë. Populli, kurrë nuk do t`i harrojë dhe me respekt do t`i kujtojë dhe nderojë përgjithmonë.
Me fillimin e jetës së re në vendin e vjetër, në shtetin e ri filluan të ndryshojnë gjërat. U zbehën lidhjet miqësore. U dobësua shoqëria dhe dashuria e dikurshme për njëri tjetrin. Filloi të zbehet ideali i dikurshëm. U harruan premtimet, fjalët e dhëna, veprimtaria e hershme dhe sakrificat. U harruan burgosjet dhe vuajtjet. U harrruan bashkëluftëtarët dhe bashkëveprimtarët. U harruan sakrificat. U harrua besa e dhënë se do të luftojnë tërë jetën për të mirën e popullit.
Erdhi koha e harresës të së kaluarës. Erdhi ideali i ri. Lindi ideali për të cilin nuk kishin menduar dikur. Erdhi koha e luftës për pozita, për biznes, për fitime, për pushtet... Shumë shpejt u ndërruan fytyrat, sjelljet, mendimet, bindjet. U harrua e kaluara jo e largët dhe filloi lufta për një ideal të ri. Në këtë luftë të re jo vetëm që po harrohen bashkëluftëtarët e bashkëveprimtarët, por edhe po kritikohen, akuzohen dhe po luftohen për veprimtarinë e dikurshme...
E ardhmja, shumë shpejtë do të tregojë fytyrat e vërteta. Shpresoj se kanë qenë fytyra e jo maska edhepse ditët e fundit po dalin "fytyra" e "maska" që me çdo kusht po mundohen të tregojnë "të vërtetën" e kohës së kaluar (shumë të afërtë). Burrëria dhe dinjiteti nuk do të mungojnë. Shpresoj...

pasioni_

[pasioni_]

09.04.2012

Ishte ditë interesante. Kushtetuta, Kosharja, Mitrovica,.... Shumë biseda, takime, manifestime dhe "manifestime" ndodhën sot. Shumë biseda, analiza dhe komente u bënë me këtë rast. Shteti e ka Kushtetutën. Shteti nuk e mbronë, nuk e respekton por përkundrazi e shkel dhe përdhosë Kushtetutën. Kosharja na ktheu prapa në kohën e luftës se lavdishme. Na kujtoi dhe rikujtoi të kaluarën jo të largët. Kosharja na mbushi me ndjenjën e atdhedashurisë dhe na rikujtoi detyrat tona për realizimin e porosisë së të rëneve për liri. Është borxhi jonë ndaj tyre dhe gjeneratave që vijnë. Ata ranë për ne dhe për të ardhmen tonë.
Derisa ishim me mendje dhe me shpirt në Koshare erdhi Mitrovica. Një grusht huliganësh, edhe një herë treguan, se janë më të fortë se shteti. Huliganët tregojnë vendosmëri në realizimin e qëllimeve dhe nuk e ndalin veprimtarinë e tyre. Shteti, deklarativisht reagon, proteston por nuk ndërmerr asgjë. Shteti është më i dobët se grupi i huliganëve të organizuar dhe të mbështetur nga një shtet tjetër.

Deri kur? Deri kur do të luajmë dhe aktrojmë se kemi shtet? Nuk e di....

pasioni_

[pasioni_]

24.01.2013
Ditë dimëri. Duke shikuar transmetimin e drejtpërdrejtë të seancës parlamentare të Parlamentit të Kosovës më vërshojnë qindra e mijëra mendime nga më të ndryshmet.Çka po shikoj? Kend po e shikoj? Të krahasohet
seanca parlamentare e organit më të lartë shtetëror, organit kushtetutëdhënës me kooperativat bujqësore të dikurshme është nënçmim i madh për kooperativat. Nëse krahasohen pjesëmarrësit, njeriu mund të gjejë mjaft ngashmëri por edhe dallime të mëdha. Ngjashmëri është niveli intelektual i pjesëmarrësve, kualifikimi shkollor dhe profesional, sjellja në seancë, interesimi, angazhimi dhe serioziteti në punë. Dallimi është se në parlament nuk ka rend dite, rend bisede dhe rend diskutimi. Ka shumë zhurmë e tollovi, ofendime dhe nënçmime, fyerje dhe sharje, rrena dhe premtime, mashtrime dhe vjedhje si dhe deklarime të papërgjegjshme dhe të pavërteta. Poashtu kanë dalluar edhe në realizimin dhe ekzekutimin e vendimeve. Derisa në Parlament vendimet merren në letër dhe kurrë nuk realizohen dhe ekzekutohen, në kooperativa deri dikund janë realizuar dhe ekzekutuar. Shumë ligje mbesin në letër (votohen sa për tu votuar dhe plotësuar disa kushte të bashkësisë ndërkombëtare) dhe kurrë nuk ekzekutohen në praktikë...

Duke shkruar këta rreshta, po e shikoj sallën solemne të parlamentit Odën më të madhe të Kosovës, gjysëm të zbrazët. Më duket sikur një sallë kinemaje gjatë shfaqjes se ndonjë filmi të keq dhe nuk janë shitur të gjitha biletat. Mezi arrihet një përqindje minimale (ligjore) për mbajtje të seancës dhe votim të ligjeve të ndryshme. Shpesh, kryesuesi duhet të ndërmarrë masa, thirrje e apele që pjesëmarrësit të kthehen nga byfeja që të plotësohet numri minimal i votuesve.

Mjerim i madh. Nuk e kemi merituar një parlament të tillë, edhepse e kemi votuar vet.

pasioni_

[pasioni_]

26.01.2013

Nuk mendoj se është, apo duhet të jetë vazhdim i meditimit të kaluar... Thjeshtë, nga një rrëmujë mendimesh në kokë, që dëshirojnë të dalin jashtë, të shohin dritën e ditës, krijohet kaos edhe më i madh, pa fillim e fund, sa që është shumë vështirë të radhiten dhe drejtohen sipas një rendi apo rregulli që të kenë kronologji logjike dhe rrjedhë natyrore. Më kujtohet thënia "nuk di nga të ia filloj". Mu tani e kam atë ndjenjë të "humbjes në kohë dhe hapësirë".
Sytë shohin. Veshët dëgjojnë. Dy persona shikojnë të njejtin gjësend por shohin gjësende të ndryshme. Dëgjojnë të njejtën muzikë por e përjetojnë ndryshe. Flasin për shqisat dhe ndjenjat dhe arsyetohen se ashtu po shohin ose ashtu po dëgjojnë. Përjetimet qenkan të ndryshme. Gjësendi dhe muzika e njejtë shkaktojnë përjetime të ndryshme. Mund të pajtohem se ato janë gjëra subjektive, shpirtërore dhe ndjehen dhe përjetohen individualisht. Prandej secili ka të drejtë në mendimin e vet, shijen e vet që nuk mund t`i
mohohet assesi.Nëse kjo quhet liri e mendimit atëherë mendoj se është në rregull. Edhe nëse provon të më bindë se bora është e zezë, nuk do ta kundërshtoj, edhepse e di se është e bardhë! Nëse provoj të ia shpjegoj dhe argumentoj me krahasime dhe prova tjera bardhësinë e borës, në menyrë të qetë dhe të qartë ndoshta do të arrij sukses, përndryshe nuk do ta kundërshtoj dhe nuk do të ia prishi "qejfin". Nuk thuhet kot "budallait lëshoja rrugën ose plumb në kokë". Rrugë ka mjaft e për plumba nuk kemi qenë as nuk jemi. prandej më mirë le të mbetet bora e zezë se sa ndonjë "përshëndetje" nënës dhe familjes pa pritë e pa kujtuar.

Ata që duhej të mbanin mbledhje dje, që duhej të quhej seanca e parë pranverore e Odës se madhe të Kosovës, ishin pagëzuar cirkuzanta nga mjetet e informimit. Nëse ata janë cirkuzanta, dmth. vetvetiu Oda duhej të ishte cirkus. Ky krahasim nuk ka të bëjë me realitetin. Nuk ka asnjë bazë dhe asnjë arësye për këtë krahasim. Në cirk, të gjithë pjesëmarrësit (duke përfshirë edhe anëtarët katërkëmbësh), janë të edukuar, shkolluar dhe ushtruar maksimalisht. Secili është virtuoz i profesionit të vet, artist me
plotkuptimin e fjalës dhe maestro. Ngjashmëria e vetme e Odës së Kosovës me cirkun mund të gjendet (përafërsisht) me disa artistë që quhen palaço, që ndërhyjnë në mes të pikave artistike dhe argëtojnë publikun me lojën e tyre artistike. Këta palaço dhe "palaçotë" e Odës kanë të përbashkët vetëm maskat e tyre. Maska e palaçove është artistike kurse e këtyre tjerëve është maskë njerëzore, maskë karakteri dhe identiteti...

pasioni_

[pasioni_]

11.03.2013


Shumë, shumë interesant... Sot është 11 marsi i vitit 2013. Datë si çdo datë tjetër? Jo. Është datë dhe ditë që duhet të na kujtojë diçka. Duhet të na kujtojë pranverën kosovare të vitit 1981! Kemi prirje fantastike për të harruar të kaluarën.
Askund, në asnjë mjet informimi, asnjë fjalë, asnjë shkrim, asnjë
koment, asnjë kujtim...

Harro të kaluarën mbetesh pa të ardhmen!

pasioni_