Kur shpirti flet........

Njerezit e dashur

Mos ndalo o njeri
te dhurosh dashuri,
per familje e katandi,
dashamire dhe miqasi.

Ti e di se ty te duan,
te rriten, nuk ngurruan,
jeten ty ta perkushtuan
cdo gje per ty flijuan.

Tani ti me mallengjim,
prkujton ate betim
qe dikur bere ne vete
dhe besnik ati i mbete.

Betohem qe sa te rroje,
babe dhe nene do i ndihmoi
vlla e moter si harroi
dhe me malle i perqafoi.

Te kujtohet si femije,nuk
doje te shprehje dashuri,
po te ndodhe, tragjedi
qe te kene me pak merzi.

Vetem zemra yte e di,
dashurine qe mbane ne gji
per kujtimet si femije,shoket
dhe familjen ne pergjithesi.

Frigaveci me LAPS


Gjithmon duke u dridhur
nene lekuren me pupula,
me gojen plot llum,
frigavec shushunja,

E kemi dhe te smure,
vuan nga barkqitja,
ne njern ane pleherat,
e ne tjetren friga.

Ka frige nga ndergjegjja
e ndyre si vendi i derrit,
fyen njerzit tinez
e ike ne fund te minderit.

Frigaveci gjakun
e ka me ere te keqe,
jeta ne kanalizime,
nje jet e ndyte me leqe.

Jeton keshtue,
si nje zuzar i ndyte,
e di qe po te nxihet,
do i thyhen gjymtyre.

Pasqyra ime

O sa mire o sa mire
te kesh vlera e deshir,
njerzit ti shohesh mire
te buzeqeshur dhe te lire.

Tani ndihesh dhe krenar,
te padrejten ball per ball,
ne cdo kohe dhe cdo vend,
si ne rruge dhe kuvend.

S,eshte lehte te beshe mire,
pune te madhe me deshire,
ne cdo kopshte e hapsire
lule te bukura per te mbire.

Ti ndien veten dhe krenar,
qe heronjet si ke ndare,
Ibrahimi dhe Ademi,
krenari per ne qe i kemi.

Vjen nje cast dhe moment,
ndihesh mbret dhe me vend,
qe nuk humbe kohen koti,
kurre te mires mos ti vie morti.

[Jana]

...kur shpirti im flet ... eshte vetem nje person n'kete bot qe mundet mi kuptu dhe mi degju ato fjale...
... fjalet e shpirtit nuk di mi zberthy en shkronja dhe me shkru ketu ...
... ato mund te kuptohen ndryshe ...

[deas]

Iku dita u err nata,
Dhe une rri…te pres,
Bej te iki, s’me le zemra,
Se me mban nje shprese.

...Gdhiu dita, behet dielli,
Prape me lind nje shprese,
Hena lart ma ben me sy
Me josh qe ta pres…!

Ai s’vjen …ditet terhiqen,
Mezi, …me pertese,
Sa me shume shpresen humb,
Aq me gjate e pres…!

Ne s’ardhte me, ne s’ardhte kurre,
Prape une do ta pres…
Shtati epet, zemra jo,
Ngujuar ne shprese!

Mbaron jeta prit e prit,
Une vdes…dhe ti vdes.
Ne ate bote si shpagim
Pritje s’ka… as shprese…



Po hajt ma,,,kur lindem ky fat na ra per hise

[lovely]

Më ndje..

Kur tingulli lehtë vallëzon nëpër damarë
mirë të mbështjellur akoma të mbaj në pëlhurë
Fjalët e ruajtura një dekadë, tashmë u thanë
më ndje, nëse jam kthyer në gurë.

Kohë të gjatë me merimangat shoqërohesh
u takon atyre tashmë? më takon mua?
apo ndoshta bota me gjithcka në të na takon ne
më ndje edhe më fort nëse të dua..

[emine]

Kur nje dit s'do jem ketu
Do kuptosh pse une kam heshtur

Do gjesh te verteten
Qe s...e flisja asnjeher
Pastai do kujtosh
Pse kam qeshur kur zemra ishte e thyer
Dhe pse kam qar kur u ndjeva e lumtur
Kur nje dite larg diku
Do shtegetoi
Ateher bota do ket tjera ngjyra
Do marresh nje laps
Kujtimet e tua do zhgarravitesh
Nje portret te pakutim

Nje dite
Do shpalosesh kujtimet
Dhe do me gjesh te strukur
Malli
Lote
gezime
dhe shprese
Qe ti sot nuk do ti ndjesh
Pastai do ta kuptosh
Ajo qka rendone ne ty
Eshte pesha e shpirti tim
Do pushoi per disa
Dite
Jave
Muaj
Vite

Dhe kur nje dite sdo kthem me
Do ta kesh kuptuar
se kam mbijetu
Stuhit
Termetet
Ate dite kure une sdo jem ketu
Do ta duash jeten
Do perqafosh lumturin
Dhe mbi kujtimet
Do te kesh fuqine faljes
Do me duash ndryshe
Do me kuptosh ndryshe
Dhe arsyen pse une
Sot isha ketu
Perqafoje at ndjenje
Derisa une po ve kemben
Ne trenin e jetes
Kujtimi yt sdo me kthej

Ne shpirtin tim
Nuk mbart me kujtime
Do fluturoi drejt lumturis
Ashtu siq perqafoja ketu


Vetem ti do ta kujtosh
Qe isha dikur ketu

[emine]

A ja vlen ti japesh kaq shume rendesi vetem nje personi?
E di,jane kujtimet qe te vrasin.
Ruaji ato,nuk po te them ti harrosh.
Por mos jeto per to.
Kujtoji kur te duhet te kuptosh se ku ke gabuar.


Do te dashurosh perseri.
Madje edhe me shume.
Do te gezosh perseri.
Madje edhe me shume.
Lere te shkoje.

Shiko perreth teje sa shume dashuri ke.
Sa njerez te duan dhe vuajne me ty.
Sa njerez trishtohen se ty po te del nje lot mbi faqe.
Dhe sa deshirojne ato qe ti te jesh ajo e dikurshmja.
Beje per veten.
Beje per ato.
Lere te shkoje.

[GURI SYLAJ]

Me ngrohtesine e fjales
shoh te shkrihet akulli
dikund ne strehen e zemres.
Jan fjale shpirti
me te cilat rri mbeshtjelle,
eshte gjuhe hyjnore,
qe me mbushin diell!

[emine]

Perqafome ne kete nate qe po jep shpirt !!
Me perqafo dhe dhuroma shpirtin e saj ...
Puthme para se dielli te me puthe !!
Me puth para se ai te vdes mbi mua ...

Prekme para se yjet ne shtrat te me ftojne !!
Me prek dhe me qendis me magji ...
Dashurome qe dita te mos me dhuroje krahe !!
Me dashuro qe krahet t'ia le peng vetmise ...

Me rrembe para se hena te me peshperise ne vesh !!
Rrembeme qe te jem e jotja perjete

[GURI SYLAJ]

Postimi origjinal është bërë nga emine

Perqafome ne kete nate qe po jep shpirt !!
Me perqafo dhe dhuroma shpirtin e saj ...
Puthme para se dielli te me puthe !!
Me puth para se ai te vdes mbi mua ...

Prekme para se yjet ne shtrat te me ftojne !!
Me prek dhe me qendis me magji ...
Dashurome qe dita te mos me dhuroje krahe !!
Me dashuro qe krahet t'ia le peng vetmise ...

Me rrembe para se hena te me peshperise ne vesh !!
Rrembeme qe te jem e jotja perjete

Paja te qafi njehere per keto vargje ,qe hiq pa shybe,mujn me nejte gu- m'gu me Universin!!
Te mrekullueshme!

[emine]

'Ishte veç nje moment.''

E kisha vendosur do harroja me cdo kusht cdo sekonde,cdo moment,cdo cast te atij fundviti te mbrapsht...e kisha vendosur,e deshiroja me te gjitha forcat e mia…por...me sa duket nuk munda.
Mjaftoi nje ngjarje e ngjashme te me rikujtonte gjithcka.
Mjaftuan disa fjale te thena pa rendesi,te rihapej nje plage e thelle,qe ende me dhemb..shume...shume.
Mendova e kisha harruar.
Mendoja se e kisha hedhur pas kraheve.
Mendoja se ishte e shkuar tashme.
Mendoja se nuk do ndjeja me dhimbje, nuk do derdhja me lot.

Mendoja.

Ndjeva te njejten dhimbje.
Ndjeva te njejten frike.
Ndjeva te njejten pasiguri.
Ndjeva te njejtin tmerr.
Ndjeva te njejten nevoje per te mos qene vetem.
Derdha te njejtet lot,qe per shume kohe i kisha fshehur brenda meje.
U ndjeva kaq e brishte...kaq e dobet...a thua do thyhesha ne cdo cast.

Kisha frike...Frike nga frika!!!

Kur mendon se e ke mbyllur fort kapakun e kutise se kujtimeve,mjafton nje vrime e vockel,diku ne nje cep...dhe gjithcka rinis serish...ndoshta jo me ngjarje reale...por si nje film me imazhe perpara syve te tu.

Te rishfaqet gjithcka.
Te njejtat fytyra.
Te njejtet njerez qe te qendruan prane...dhe imazhet e atyre qe doje te kishe prane...por...?!
Te njejtat momente qe deshe ti harroje.
Te njejtat dhimbje qe s'doje t'i kishje me.
Te njejtat mure qe veshtrove me sy plot ankth, per muaj me radhe.
E njejta bardhesi mbytese.
E njejta dite qe te merrte frymen.
E njejta gri ne qiell cdo dite.
E njejta dridhje trupi nga frika dhe pasiguria.
E njejta vuajtje shpirterore.
E njejta dridhje buze,kur ndaloje lotet te dilnin nga syte...askush nuk duhet te shihte me lot.
Por…?!
Ishte veç nje moment...!

Sa shume me dhembi.
Sa shume me dhemb ende,kur e mendoj.
Sa pak i kurseva lotet...sa pak e kontrollova veten te mos mbytem ne lot e frike.
Sa frike pata qe isha vetem.
Sa lot...prape.

Ishte veç nje moment...!
Nje moment...asgje me shume...asgje me shume...!

Sado te perpiqesh te harrosh te shkuaren dhe castet qe te kane bere te derdhesh lot...me shume veshtiresi do mundesh.
Kujtimet kane nje fuqi te mbinatyrshme te bejne gervishtje te thella ne zemer dhe shpirt.
Mjafton nje fjale e vogel dhe plaga fillon te djege e te perveloje.
Mjafton nje veprim i vogel dhe nga plaga e kujtimeve del gjak.
Sa i dobet ndjehesh ate moment...kur mendon se je Zot i veprimeve dhe ngjarjeve qe do pasojne ditet pas Asaj dite.
Kujtimet dhe ngjarjet e se shkuares...duhet te te kthehen ne force dhe ne shtyse te ecesh perpara.

Duhet te jene guximi yt..dhe buzeqeshja e triumfit qendisur mbi buze.

Me mire qe jane kujtimet...nuk harrojme...nuk harrojme qe ia kemi dale mbane...nuk harrojme qe e kemi kaluar ate dite,per te rinisur nje dite tjeter.
Me dhimbje ne shpirt... me kuraje ne zemer...me nje buzeqeshje force mbi buze....por e ndjejme,e dime…qe dolem fitimtare...e mposhtem friken, vuajtjen dhe dhimbjen.

Jetojme te tashmen,me kujtimet e se shkuares,me shikimin e drejtuar drejt se ardhmes,plot shprese.

Ishte veç nje moment....nje çast....nje sekonde....dhe prape vazhdova si me pare….si çdo here,si pergjithmone :
''Te Buzeqesh...!!!''
Une e di,qe dielli do te dale gjithmone,edhe pas stuhise me te fuqishme..
Une kam durim te ulem e te pres…Dielli do te ndricoje…heret a vone, edhe per mua…!!!

e Huazuar

[emine]

I dashur 'Ai'.....


Besoj se ti do te jesh nje nga ata njerez qe do te lene gjurme te paprishura ne jeten time.
Do te te mbaj mend si personin e vetem qe me vleresoi per ate c'ka une isha.
I dashur 'Ai'...
Edhe pse ndonje dite do te jem shume e zene..te premtoj qe te pakten nje sekonde ne dite do te mendoj per buzeqeshjen tende.
Jam e sigurte qe kur te me pyesin se cili eshte njeriu me i dashur per mua...me siguri qe emri i pare qe do te vije ndermend do te jete i yti.
I dashur 'Ai'....
Faleminderit qe je "Ai'

[Alima]

...

Ah sa e tmerrshme është që duhet të flasësh
për gjërat që janë të kuptueshme vetvetiu,
Një fjalë e vjetër sa bota, thotë se i laguri s’ka frikë nga shiu
Pa frikë do të flas deri në frymën e fundit për hir të Pafundësisë
se jam lagur i tëri në rrugët e jetës nga Shiu i Dashurisë
Derisa s’isha lagur krejt nga ky Shi, trupi më digjej nga zemërimi
Në vesh me fjalët shëruese më pëshpëriste një mësues imi
Më thoshte: “Nga Një e Vërtetë e Vetme të gjitha gënjeshtrat tunden,
Qetësohu se ‘dhe mizat duan të krijojnë mjaltë, por nuk munden!”


F.M.

.

[Liraa]

E vërteta

T'u shpreha me çiltërsi,
me zemër te dashuruar,
Ti e quajte çmenduri,
Kurr s'me ke besuar,

T'u duk gjithëçka nje lojë,
me quajte te marr,
Kurr nuk e kuptove,
sa shumë me ke vrarë.

Kërkoje te vërteten,
por te vërteten se besoje,
Prandaj te thash fjalët,
qe doje te ndëgjoje,

Nuk doja te te zhgënjeja,
ndaj te thash ´´s'te dua´´
Nuk ishte kjo ajo qe ndjeja,
por ti këtë prisje nga mua,

Kjo ishte e vetmja gënjeshter
Midis te vërtetave qe dëgjove,
dhe ishte e vetmja gjë,
per te cilen me besove.

E çudtëshme sa shumë duhet
per te thënë një te vërtetë,
Nderkohë qe gënjeshtra,
besohet fare lehtë.

Qe nga ajo ditë,
i ndrydha ndejnjat e mia,
Te deshta ne heshtje,
dhe s'u shua dashuria,

E shkruajta ne lis
e shkruajta ne gurë,
Kjo është e vërteta,
qe ti, s'e besove kurr.