Kujtimet ne FD !

[Diana007]

Lexoj shum shkime te vjetra dhe jan do qe me pelqjn shum dhe qe ja vlen te mos harron besa qe ti kujtojm edhe disa antaret qe nuk jan aktiv koheve te fundit :roll: pra qe ti bartim shkrimet ketu

Cka ja merr mendja per kete ide ??

Diana

[lazdrani]

Barbaroza



Anëtarësuar: 09 Jan 2004
Mesazhe: 9546
Vendodhja: Në zemër të Kosovës!
Postuar: 27.04.2004 09:51 Titulli i mesazhit:

--------------------------------------------------------------------------------

Rigat e shiut ne kete mengjes te ftohte,me bene te hudh shikim tej dritares.Shikoj larg ne horizont me shprese se aty,ne skajin e pafund te qiellit,do te mund te qetesohet shpirti i trazuar,i bere lemsh qe nuk i dihet filli.Gjithcka me kujton ne ty,edhe rigat e shiut qe bijne pareshtur.
Po pres se mos valle,me ne fund do te shoh ylberin qe me ngjyrat e tij te larmishme do me jap frymezimin tim t'i shkruaj ca vargje qe i kam palosur ne zemer qe sa kohe.Por,ylberi s'duket,prape ne zemren time mbesin vargjet.Por,le te rrijne aty,jane te sigurta,asgje nuk i lag,as shiu i ketij mengjesi...
_________________
Kur ka ra kushtrimi n'Kosovë
Kur ka ra kushtrimi n’Kosovë

Janë bashku'qytete, katunde
Dhe bjeshkët me malësorë
Janë bashku'qytete, katunde
Dhe bjeshkët me malësorë...!

Nga Barbaroza

[lazdrani]

Anëtarësuar: 24 Oct 2003
Mesazhe: 16855
Vendodhja: Diku nëpër botë.
Postuar: Sun May 23, 2004 2:28 am Titulli i mesazhit: Ekspozita e Dardanise-viti 2050.

--------------------------------------------------------------------------------

Kam marre stermbesen per dore e dola ne nje sheti. Uf korba une kembet menxi po me mbajne. Kur qe po me thot stermbesa.
O stergjyshe qenka hap nje ekspozite ketu ne qoshe. A te hyjme ta vizitojme?
Po cka shkruan moj bi aty?
Ekspozita e Dardanise-me tha mbesa.
Dardania a?- Eja moj shpejt te hyjme e te shikojme.

Hyra cka me pa kompjuter, tastatura, mouese, LapTopa te ktyne herav. Syte mu mbushen me lot.

Pash nje tastature te vjeter. Aty shkruante
Kjo eshte tastatura e famshme e Murgeshes. Ajo ne ket tastaure ka shkruar per 20 vite rrjesht. Nje dite burri i saj i merzitur nga pritja e gjate e hjeku tastaturen nga kompjuteri dhe ja ndaloi te shkruaj Murgeshes pergjithnje.
Thuhet se ne pyetje eshte nje afere, por nuk mund te prishim imazhin e mire te saj qe e ka pasur mes diskutuesve ne Dardania. Prej asaj dite nuk ka shkruar me kurre ne forum. Si duket ishte mesuar te shkruaj vetem ne ket tastature.
(eh nuk eshte krejt keshtu. Nuk ishte aspak afer, por dashuri ama kur sban nuk shkon me zor. Eh plaku im te ma kishe lene ateher tastaturen sot skisha mbet e veje.)

Me poshte nje LapTop
Ne ket LapTop ka derdhur djerset e veta e nderuara Barbaroza. Ka shkruar 5 vite me rradhe ne dardani. Na vjen keq, qe nuk dijme me teper per te. Kur u martua me nje katundar ai nuk e la me me hy ne Dardani. Ishte gjeloz shume, mendonte se LapTopi eshte magjik e mundet me ja marre nusen. Dardania ne ate kohe pat pesuar nje humbje te madhe.
(Po keshtu ka qene me te vertet. Me kujtohet e gjora vashe. Me sa shpresa i pat thene Po nje djali te njoftuar ne internet. I thoshte se eshte mjek e paska qene katundar)

Me tutje nje monitor.
Ne ket monitor shkroi dhe lexoi e nderuara Genta. Ajo ishte aktive 7 vite ne Dardania. Shikohej shume ne ket monitor qe e kishte bere si pasqyre. Nje dite rastesisht u shikua me shume. Pa veten se i kishin dalur thinjat ne floke. E deshperuar u largua nga Dardania ne drejtim te panjohur.
(Eh Genta bukuroshja ime po fat te keq paske pas)

Pak me poshte nje CD-rom.
Ne ket CD-rom per 15 vite u kyq e shkyq Lazdrani.
Ne vitin 2004 shkoi e martua. Por nusja i doli e menqur per 15 vite me rradhe. Edhe pse lexonte ne dardani nuk donte ti shikonte aferat e tija me Murgeshen e me vajzat tjera ne forum. I besonte shume Lazdranit.
Pas 15 viteve nusja e pa se flirtet spo mbaronin kurre e nervozuar e fiku per gjithnje kete CD-rom. Qe ateher Lazdrani su ba me i gjalle ne Dardani.
( Me merrte nganjeher ne telefon e me thoshte se po i mungoj shume une dhe dardania)

Pastaj ne nje vend tjeter shoh nje maus apo mi elektronik. Me kurreshtje afrohem te lexoj.
Ky mi sypozohet te ket qene i annes. Ajo shkroi 25 vite me rradhe ne Dardani. Pas 25 viteve e plakur dhe e braktisur nga te gjithe, por pasurin e vetme kishte miun e pa se Dardania e la pa burre e pa familje e deshperuar doli te kerkoj fatin. Ende eshte duke e kerkuar.
(nc-nc, dukej bre vajze e zgjuar, sigurisht gjer me tani e ka gjet ndonje plakush te mire)

Eci ne ket ekspozite te quditshme, takoj emra te njohurish nga Dardania.
Permallohem e me dalin tinzisht lotet kur kujtoj momentet e bukura te kaluara ne forumin e dardanise.

Ne nje qoshe e te ndritur mire shoh nje LapTop.
Cudi me duket se eshte i njofshem. Afrohem te lexoj.
Ky eshte LapTopi i Murgeshes qe me zemergjeresi ja fali Barbarozes.
Ky LapTop cuditerisht gjate punimeve ne ekspozite na eshte paraqitur vet. Nuk e dijme se nga ka ardhur as kush e solli, kur ta ndezim del nje mbishkrim "Me dashuri e perjetesisht i juaji Rrushi"
(Po Rrushi eshte i zhdukuri nga dardania. Me duket se kam ndegjuar se kur u largua nga Dardania lajmerohej nga nje bote tjeter. Qudi te jet ende gjalle Rrushi)

Ejani ju lutem mos harroni te vini e te lexoni mbishkrimet tjera per cdo anetar te forumit.
Me nderime nga Stergjyshja-Murgeshe.
_________________

[Murgesha]

Oh moj Diana, po na paske mbytë moj me këtë temë. :( :( :( :(

Dardania është rezervar i pshtjerrurr i shkrimeve të mira.

Edhe unë shpesh po lexoj shkrimet e vjetra, shpesh më qeshet e ndodhë që edhe sytë më mbushen me lot, kur kujtoj momentet se si i kam shkru dhe si ka qenë atmosfera.

Më ndodhë shpesh, po të mos shoh nikun tim në shkrim as që do e dija se e kam shkruar unë. :lol:

[turisti]

Pershendetje per temen e hapur Diana Bond-007 :P

Ne i takojm haresës,shkrimet i takojne arkivës. :(


:P TURISTI. :P

[Diana007]

Postimi origjinal është bërë nga ShEjToNkA

Ehhh mojj Deaaaaa më ktheve një kohë bukur mbrapa!! :(
U zgjova një ditë në mëngjes data ishte 11 Qershorë ,dhe pa qëllim hyra të lexojë këtu. Lexova bukur mirë ,mirë e pakë që nga 10:00 e mëngjesit deri në ora 24:00 ku edhe u regjistrova në ato orë të mesnatës ( a mos vallë rregjistrimi ma paska lënë rremë që unë të jem zakonisht online në këto orë?!) :roll:
Si dhe fillova ,me shaktëruu thashë të marrë pjesë edhe unë në këtë ndërtim të kësajë japije mahnitse,se pashë që bukur mirë kishin ndërtu ama dikund e dikund u dashke me bë edhe shaktërrime ,mooj për shkak mos me marrrë mësush tërë kjo japi që ishte në ndërtim e sipër, u dashke ndokush që të thyej e të bënë rrupllima. :lol: :lol:
Nuk e di saktësih më duket se ishin duke e vu kulmin , aty ka qenë edhe ardhja ime dhe iu bashakangjita këtyre puntorve të zellshëm dhe vazhdova edhe une , të jemë pjesmarrse në vurjen e gurë themelit të kulmit :D

Shpresojë se ke mbetë e kënaqur sa do pak me shkattrimet asi ndërtimet e mia ,në këtë japi ! :lol: :lol:

[yllka]

Postuar: Sun Jun 06, 2004 2:03 pm Titulli i mesazhit:

--------------------------------------------------------------------------------

VALLZIM NE AKULL

ISHTE BUKURE ME TY
EDHE PSE ISHTE ACAR I MADHE
I GEZUAR ISHA KUR FILLUAM
VALLEZIM MBI AKULL
ZEMRA IME ISHTE E LUMTURE
TANI HARROVA LOTET,
HARROVA VALLEZIMIN
ASGJE TJETER ME SHUME
VETEM NJE PUTHJE


Nga poeti im Lazdrani

[DEA]

IDENTITETI IM

Shkruar nga Giovani, ndodhia me prekese e forumit te deritanishem ku kam derdhur shume lote,
__________________________________________________ ___________
Gjakimi dhe nevoja per lumturi gjithsesi jan kerkes dhe deshir themelore per gjdo njeri. Njerzit ja paraqesin njeri - tjetrit urimet dhe deshirat pikrishte me kete fjale te thjeshte ME FAT fjal e vogel por me vlere.
Vite me pare kur kam dal nga shtepija askush nuk me ka uruar fat, jam lindur ne kosove ( Peje ) ku edhe kam kaluar femirin time, si femij kam vuajtur shume sepse babai me rahte gjdo dite e nuk e di pse ?? Ne vend te mengjesit, drekes dhe darkes une hangsha shuplaka.
Pas shume lotve vendosa qe te iku nga shtepia, ishte vera e vitit 1995 kur kam dal nga shtepija fillimisht mendoja te shkoja ne Prishtin por ne Pr. pash qe nuk kishte shume dallim nga Peja vendosa te shkoja diku tjeter pa ditur se ku do te perfundoja kam udhtuar me tren disa dite, kam ndrruar trene te ndryshme zbritsha nga njeri e hypsha ne tjetrin me ne fund kam zbritur ne nje shtet qe nuk e dija se cili ishte. Arsyja e qendrimit ne kete shtet eshte se me ka pelqyer stacioni sepse kur u ulsha dhe shtrija doren time te vogel me jepshin para dhe ketu e kam kuptuar se nuk isha ne Kosov sepse parat qe mi falshin nuk ishin DINAR.
Nje mbrenje nje Zonje qe punonte ne nje kiosk e cila me shihte gjdo dit ne stacion eshte afruar dhe ka folur me mua ajo fliste une qeshja sepse nuk e kuptoja fare, me ka marr per dore e me ka derguar ne shtepin e saje ku jetonte me burrin dhe nje vajz te vogel, me kan shiquar si femiun e tyre me kan derguar ne shkolle ku shume shpejt e kam mesuar gjuhen dhe me ne fund kam kuptuar qe isha ne Zvicer.
Nje bremje ju kam tregur shkakun se pse ndodhesha ne stacion ata duke qajtur nga tregimi im me perqafuan.
Ne kete familje kam qendrûar 5 vite, ne vitin 2000 i kam falenderuar per ndihmen qe ma kishin dhene ata ma kan gjetur nje banes keshtu kam filluar te jetoj ne vetmi, po ne te njejtin vit jam regjistruar ne fakultetin e Arkitektures. Jeta mu be me e veshtir sepse punojsha dhe studiojsha por punet me ecshin mire.
Tani jam 23 vjeqar dhe jam ne vitin e katert te studimeve ku deri me tani po me shkojne shume mire. Ne fakulltet jam asistent i nje proffesori i cili ne veren e vitit 2003 per projektimin e disa rrugve duhej te shkonte ne Kosove dhe pa ditur se une jam i lindur ne Kosove me tha se duhet te shkoja me te per ta ndihmuar.
Kthimi ne Kosove pas shume viteve ishte i veshtire sepse nuk me priste askush dhe nuk shkoja ne shtepin time por ne Hotel. Kemi qendruar nje muaj por nuk kam treguar se isha kosovar. Pasi qe perfunduam punet u bem gati per tu kthyer ne CH ne airoport kur shisha shme prinder qe pershendetshin femit e tyre, kam filluar te qaj proffesori me pyeti se c' kisha une i thash qe po me pelqen shume Kosova.
Tani kam filluar te mendoj familjen time te vertete e cila nuk din asgje per mua qe nga viti 1995 ndoshta mendojn qe jam i vdekur, por nuk kam forc qe te shkoj pasiqe gjate ketyre viteve nuk ju kam bere asnje telefonate.
E di se fai eshte tek une sepse nga frika se mos po me zbulon ndokush e kam fshehr identitetin tim, edhe pse ka shume studente shqiptar nuk kam folur kurr ne gj. shqipe edhe pse ndonjeher gjat bisedave te tyre ne shqip me kan shajtur nuk kam reagar fare.
Kete vere do te shkoj prap ne Kosov por kesaj radhe do te shkoj ne shtepi e jo ne Hotel, eshte pak veshtir te shkoj pasi qe tani nuk mbaj me mbiemrin e tyre.
__________________________________________________ ___________[/b]

[yllka]

Moderator/e


Anëtarësuar: 11 Dec 2003
Mesazhe: 2197
Vendodhja: Gjakove
Postuar: Sun Nov 21, 2004 9:37 pm Titulli i mesazhit:

--------------------------------------------------------------------------------

21 Korriku ishte ajo dita qe me beri ta ndiej se dashuria eshte ajo qe,po provonte t'mi zgjonte ndjenjat qe ishin te mbyllura diku ne thellesin e shpirtit tim.Ishte pikerishte ajo dite,kur t'i shijova buzet qe digjeshin nga epshi. Ajo dite,dukej se kishte filluar vetem per ne te dy.Vetem Drini i Bardhena shihte.Ishim nje shpirt dhe dy qenie qe dashuroheshim deri ne pafundesi.Ishim te dashururar marrezisht.E donim qdo gje qe kishim pran.Jetonim per puthjet tona,per frymen e njeri-tjetrit dhe keshtu vazhduam te jetonim qdo dit te jetes sone.Duheshim por,si thote nje fjale popullore,asgje nuk eshte e perjetshme.Nuk ishte as dashuria jone,jo pse ne e deshtem ndarjen,por pse ashtu ishte shkruar.Nje fuqi nga larte te ndau nga une.Por ti mos u brengos,sepse jam une ai qe do t'vazhdoj dashurin tone,do ta dua Drinin e Bardhe edhe per ty,do ta ruaj dashurine tone deri ne fundin e dy boterave.
Ishte 25 Maji qe te ndau nga nje pjes e jetes sime,sepse edhe pse ke vdekur,jeton thell ne mua.Dhe tani u ben kater vjet nga njohja jone.Te lutem me premto se do te bashkohemi ne boten e enderrave,sepse une do te vij dhe ateher,asgje nuk do te mund te na ndaj.Ti dergova lulet e dashuris prane varrit tende.Edhe pse e vdekur,une e ndjeja shikimin tend ne mua.Edhe pse ti je e mbyllur pergjithmone,nje fllad ma pershkroi trupin.Dua te te kem prane se nuk mundem me.
Ishin te gjataketo dy vite pa ty.Jeta pa ty eshte denim.Prandaj,ti me prit se do te vij.
_________________


Mbrapsht në krye

[yllka]

Naki
Moderator/e


Anëtarësuar: 30 Sep 2003
Mesazhe: 3161
Vendodhja: Në Metropolet e Shëngenit
Postuar: Mon Nov 22, 2004 2:30 pm Titulli i mesazhit: Jeto Jeten

--------------------------------------------------------------------------------

Jeto Jeten

Mbrenda nje minute,sikur jeta dhe ardhmerija u mposhten nga nje Stuhi Emocionale te mbeshtjellur ne Frige dhe Pesimizem .
Njeriu nga nje here i mashtruar nga segmentet e ndryshme gjate orarit jetesor,sikur harrone se Primarja ne kete jete eshte shendeti,populli thote SHENDOSH ME QENE SE BEHET MIRE.
Si Punetor shendetsore qe nga afer kete e perceptone semundjen me te rende KANCERIN Malinje me bene qe Boten reale te shohe ne dy perspektiva Grupin e njerezve qe lengojen nga semundjet,dhe Grupin njerezor te Shendetshem.
Te perceptoshe grupin e njerezve qe numerojne minutat e jetes eshte nje sfide shume e rende qe kerkone mbeshtetje Shpirterore qe ditete e numeruara te mos kaloje ne vetmi.
Andaje Jeto jeten dhe japi jetes vite,e jo te ndodhe e kunderta qe vitete te diktojne jeten,sikurse semundjet kancerogjene qe diktojne minutata.

Me nderime Naki
_________________

[yllka]

Postuar: Sun Nov 21, 2004 7:08 pm Titulli i mesazhit:

--------------------------------------------------------------------------------

Korrik 1992


Ora diku 9:00 e mengjesit,rrezet e diellit kishin depertuar ne fetyren time.Ishte nje dite shume e bukure.U zgjova dhe ngadal zbrita ne katin e pare ne Kuzhin.Mamaja ishte zgjuar kishte pregaditure mengjesin.Miremengjesi biri im.Miremengjesi Nene.Pasi bera ushiqim e ema ime me pyeti :Muki je per nje kafe.Po mame bene,po dal pake jashte ne kopshtin e Shtepise.Aromat e shume lloje lulave me benin te disponuar.Pasi mbarova Kafen dola ne qytet te takohem me shoket e mi (vllezer te gjakut)Besi dhe Ilon.Pasi u argetuam ne disa Kafe Bar,vendosem te ikum per dreke buze lumit Ibri.Ashtu edhe vepruam,pasi arritem takuam shume shoke dhe shoqe te gjenerates sone.Disa ndegjonin musike,disa luanin me letra,me top ne uje...Kaluam shume bukure kete mbasdite.Ne mbremje vendosem qe te shkojme ne Disko ne Klubin e Artisteve,aty me te vertet ishte atmosfere e bukure qka edhe u zbavitem deri ne oret e vona.Pasi vendosem te ikum neper banesa u pershendeta me Shoket e mi.
Te neserme zilja e shtepise me zgjoi.Nga dritarja e dhomes sime vrejta se Posta kishte qene...Motra ime erdhe larte ne dhome dhe me tha.I dashure vella posteri ishte kety dhe pyeti per ty ju jeni thirruar ne Armaten Jugosllave per sherbim.Motra ime filloje te qaje me ze.Ej loqke mos te lutem se kur gje nuk ka ndodhe,mora shtrengushem ne gjirin tim.Ajo pershperiti edhe ti do te na leshe edhe ti do te ikesh jashte vendelindjes.Te them te drejten nuk kam mundure ti perballoje keto momente dola jashte kur papritmas erdhen edhe shoket e mi dhe me treguan se edhe ata kishin marre poste dhe ishin te ftuar per sherbim ushtarake ne RSJ.Ne ishim te vendoset qe nuk do te sherbejme kete ushtri serbe,dhe vendosem qe sa me shpejte ti marrim rruget e Gurbetit.Isha i pikelluar pasi qe Studimet nuk mundeja ti vazhdoja.Pas nje bisede me Babai tim vendosa qe te dale ne Maqedoni e pastaj ne shtetin ame Shqiperi.Ashtu edhe vendosem.Edhe sot me kujtohet ajo dite pasi u pershendeta me familjen time gjate udhetimit shikoja vetem mrapa Shtepine dhe mendoja athua kur eshte ajo dite qe parape te kthehem.Udhetimi im ishte Maqedoni-Shqiperi-Itali-Austri-Gjermani.Stacioni im i fundit ishte ne nje qytet te bukure te gjermanise ku edhe takova dy vllezerit e mi qe jetonin dhe punonin kety.Gurbeti eshte shume i rende dhe fale zotit qe kisha shume ilake te mi disi perballonim vuajtjet e gurbetit.Shkuan 10 vite deri sa arrita per te heren pare ne Vendlindje time.....
_________________
Të dua aq shumë,sa dashurin ndajë vetëvetës e harrojë


Lazdrani

[yllka]

Vjeshtë me lotë

Si pa kuptuar vapa mori arratine!
Nderkohe qe ne horizont u duken serish zogj shtegetare, dhe bashke me to plot lejleke e dallendyshe te cilet lajmeronin fillimin e shirave vjeshtore.
Pas nje stopimi serish qielli do te qante dhe dallendyshet e pellumbat e bardhe duke qene shume te ndijeshem preferuan te arratisen andej ku lotet jane hedhur tutje,atje ku ben vere dhe dimri eshte gremisur.
Nderkohe qe edhe gjethet nga deshira e madhe per te ndejkur mjelmat lane pemet por nuk munden dot te sigurojne krahe.
Pas ketij peisazhi qielli u rimbush madje edhe u sternxi nga avjonet e shumte qe rendnin pas dallendysheve.
Periudhe e merziteshme kur shirat nuk kishin as ylber, kur te rinjte dikush me torbe pas krahu per te siguruar buken e gojes, dikush per te studjuar jashte vendit te tij e dikush...
Sa dhimbje e madhe kur sheh nenat me lot ne sy neper ballkone qe tashme mendja ju rri tek djemte e tyre qe kane ikur aq larg aq larg…
O Zot sa e trishte eshte te shikosh vetem te moshuar ne qytet.
Ky qe qyteti im ne periudhen e vjeshtes, lashe nenen time te dashur ne ballkon e cila ndiqte me sy cdo levizje timen madje mu duk se do te me ndjeke deri jashte kufinjve, pashe zemren e saj te bardhe dhe me dukej sikur thoshte:”mos shko te lutem” .
Ndiqte cdo hap me meshiren e madhe prej nene.
Nene!
Fjala me e dashur per mua, fjala e pare qe shqiptoi gjuha ime,nje emer qe me ther ne shpirt sapo degjoj per te.
Nena kjo heroine e meshires dhe dashurise, ajo qe me rriti, ajo qe me edukoi dhe me urtesine e saj me fali burrerine.
Kur te gjithe hanin ajo nuk hante pasi do me ushqente mua.Ne netet e gjata dhe te ftohta dimerore nena nuk flinte kur te gjthe flinin, pasi do me perkunte mua,lotet e saj bashkoheshin me te mijet, dhembja e saj bashkohej me timen…
Sa here qe jam larg kujtoj zerin tend te embel, ninullat e tua qe me kendoje kur isha ne djep, perkedheljet e dores tende qe ndjeja mbi balle.
Kujtoj kujtoj…
Nene! U be shume kohe qe qendroj larg teje madje edhe festen e tete marsit u be pothuaj tete vjet qe ta uroj nepermjet telefonit apo ndonje kartoline. Tete marsi!!! Hipokrizia me e madhe qe mund ti behet nje nene!!!
Ti nene qe me linde, qe me ushqeve, me rrite … nuk meriton vetem per 8 mars te urohesh por, për cdo dite, cdo kohe, cdo moment,sa here qe te marim fryme.
Ti duhet te urohesh dhe te respektohesh pasi kenaqesia e Zotit eshte ne kenaqaqesine tende, hidherimi i Tij eshte ne hidherimin tend, suksesi im varet nga sherbimi qe do te te bej ty. Parajsa eshte nen kembet e tua…
Nene!
Ndoshta tete marsi eshte nje mundesi ku une demostroj kete dashuri ndaj teje ne pamundesi per te te qene me afer.

Nderkohe qe letrat e gjata e kartolinat i nis rrjesht ne drejtimin tend.
Rralle here kartolina nga pesha e madhe e dhimbjes nxin qiellin,ben lotin te rrjedhe porsi rubin ,prish motin, rrezon avjonet dhe tashme askush nuk merr persiper ti sjelle kartolinat per tek ti.

Megjithate mesazhin tim do ta lexosh ne pranvere te premtoj, pasi dallendyshet me kane premtuar se do ta marrin letren time e do ta sjellin pikerisht ne ballkon ku me pret ti me lot ne sy.

Kjo leter nga larg
Me i vogli sinjal
E me e madhja
Dashuri.

Ne dhimbjen tone
U lexuakan yjet
E dalkan mangut
Sa cudi!!!

Keto letrat me dhimbje
Si marrin avjonet
Rrezohen nga pesha e tyre
Keshtu thone!

E ndaj dallendyshet
Per pesha te tilla
Shpesh here kthehen
Ne avjone.

Nene ashtu si me pecillje ti me sy, percjell edhe une dallendyshet nga meraku qe kam per letren.
Sa here vejne e vijne dallendyshet dhe une gjithmone lutem o Zot me jep edhe mua krahe te fluturoj, pasi do te doja te iki edhe une bashke me dallendyshet.
Do te doja edhe une te rend atje ku nena me pret me plage ne zemer e me lot ne sy.
Do te doja qe pasi te zbrisja ne qytetin tim te rendja me vrap ne pallatin e vjeter, ti ngjisja shkallet e tij me nje fryme dhe te trokisja ne dere.
Jo vetem kaq por do te doja qe deren te ma hapje ti nena ime e dashur dhe te te hidhesha ne qafe ashtu si je femije i vogel, nderkohe qe ti te me puthje e perkedhelje me doren tende aq te bute.

Nene ti je dashuria e vete Allahut

DR.LEONE

[yllka]

Më erdhe sot! Nuk të prita këtë ditë. A nuk bën ta shtyshë ardhjen tënde edhe për pak kohë? A nuk bën të vijshë pas një viti, pas një muaji, pas një javë? A nuk mund të më falësh madje as një ditë!?
E di, e di se ti je vizituesi i fundit i çdo një frymori, e kam pasur parasysh se një ditë nuk do të më harrosh as mua, por ç?e do që më mori dynjaja përpara dhe të harrova ty, harrova këtë ditë që premtoi Fuqiploti!
Ah, sikur të më kishe dhënë edhe pak afat, vetëm edhe pak, sa për të përfunduar edhe ca punë të kësaj bote!
Vetëm sa të siguroj një banesë pak më të madhe për familjen time?
Vetëm sa të rregulloj si duhet punët në sipërmarrjen time që udhëhoqa për kaq vite?
Vetëm? Vetëm?
Të largova nga mendja, edhe pse për çdo ditë të bekuar vëreja hijen tënde në qytetin tim e në lagjen time, herë larg e herë afër! Si nuk e mora më seriozisht çështjen tënde!?
Vërtet, a nuk ke mundësi të më falësh madje as një ditë? As një orë!? Vetëm një minutë!!!? E çfarë të bëj më parë unë i gjori për atë minutë!?
A të përshëndetem me prindërit për të fundit herë?
A ta gëzoj bashkëshorten me dhuratën e ndarjes?
A të përqafoj fëmijët si asnjëherë më parë?
Ç?farë???
Më iku edhe kjo minutë papritur, sikur edhe jeta e tërë, si rrufe?
Nuk më mbetet tjetër, pos që të pajtohem me fatin se sot qenke dërguar nga Krijuesi im dhe yti si vizitues imi, i fundit në jetën e kësaj bote, para kalimit tim në botën e amshuar?
Dhe nuk më ngeli asgjë tjetër, pos që për së fundi herë t?i drejtohem Zotit me lutjen që m?u kujtua me këtë rast: ?Më mëshiro o Zot, sot kur shpirti im po të kthehet Ty, Pronarit të vërtetë të tij!?

Mbrapsht në krye

Albanam

[yllka]

Mesdite!Mot i zymte dhe re te zeza kane mbuluar qiellin.Qendroj ne dritare per nje cast.Vetmia me mbyt dhe vendos te dal te dal pak!Pa ditur ku vete dhe pa ndjere fare,isha ndalur prane nje turme njerezish.Gra,burra,pleq e te rinje po qendronin te heshtur,te zymte.Asgje tjeter ne pamjet e tyre veq mjerim dhe sy te perlotur.Kureshtja me beri te afrohem ca dhe te pergjoj cfare fshehet ne keta shpirtera te pervuajtur!
-Bir,shiko nje cik perreth,shiko kete qiell,kete toke,hudhe memorien ne imagjinate dhe fluturo ne kujtimet per shtepine ku u rrite,kujto lojerat e femijerise,na veshtro pamjet tona,mua babase tend qe te rriti ne skamje e pervuajteri dhe nenelokes sate….
E kuptova!Djali i ri,me nje pamje thataniku me ca shoke po nisej karvanit te gjate te kurbetit.Ne syte e tij po dukej nje shikim i permallshem ngado qe hudhte syte,fytyra e tij ngjante si e nje te vdekuri qe po nisej ne rruge te pakthim!
-Biri im,merre kete faculete qe e kam njomur me lotet per ty,ta mbash me vete dhe ta kujtosh neneloken-po i fliste tani e ema,nje grua thatime me floke te thinjura.
Djali mori faculeten dhe e bashkoi me lotet e tij dhe te se emes.U perul dhe mori nje gur.
-Gur Kosove,gur kosove-psheretinte thelle,thelle….!
Tani te qarat dhe permallimet u bene me te fuqishme ne castin kur autobusi me shume te rinje po ecte ne rrugen e kobshme per djalin e njome ne moshe.
Kaluan vetem pak dite kur djali tani ne kurbet kishte zene nje vend te mire pune.Po mendonte si ta gezonte familjen,babane dhe nenen e mjere me ato te holla qe kishte marre nga djersa.
Por,ah…ne vend te te hollave,arriti lajmi i kobshem se djali kishte humbur jeten ne nje fatkeqesi komunikacioni,ishte shuar nje jete akoma pa lulezuar mire.Qielli u ngrys.Re te zeza mbuluan gjithe hapsiren qiellore.Bashke me arkivolin,ne atdhe mberrine edhe te hollat.Me keto te holla po lahej huaja qe kishte marre per tu bere kurbetqar dhe kufome!
Jete o jete,sa e mjere je per shqiptarin.O Diell,leshoje nje rreze edhe per ne se kete e meritojme!!!
_________________
Kur ka ra kushtrimi n'Kosovë
Kur ka ra kushtrimi n’Kosovë

Janë bashku'qytete, katunde
Dhe bjeshkët me malësorë
Janë bashku'qytete, katunde
Dhe bjeshkët me malësorë...!


Zonja Barbaroza

[yllka]

Mungesa jote

Mbremje i vetmuar,nuk me ze gjumi fare,i tretur ne boten e amshueshme
dhe genjeshtare,mendoje dhe vetem mendoje...pa pritur me pikon nje pike loti,loti per ty..
Afrohem afer dritares dhe shiqoj qiellin,diku large shohe nje yll i vetmuar,mendoje te flase me te ,ta pyes valle te mungon edhe ty dikush?!!!Ndjeje nje te qeshure zemer,sepse tash e di qe nuk jam i vetmi
ne kete bote qe ndie mungesen e dikujt..
Edhe ylli larte ne qiell eshte i vetmuar..
Marre fotoalbumin dhe shiqoje fotot tona,prape mendoje ne ty...nuk mundem te qetesohem,shtrihem ne krevat ,mbylli syte mundohem te fleje,ashtu pa ty...
Oh zot sa me mungon sonte...Gjdo gje do te japja vetem qe ti te jesh afer meje...
Mendimi ne ty me shoqeroje deri ne Agim..
Zgjohem i lodhure pa gjume,duke menduar ne ty...
Nje gezim me shkrepi zemren,ishte dita kur do te takoje ty e dashura ime

ARMANI