Më S'të Ndiej Si Më Parë !

[loqkani]

Kan degju se ti je feju



Kam degju e dashur se ti je feju

e tash se shpejti don mu martu.

Pra te uroj sukses ne ket dashuri

por mos me thu e dashur se fajtor je ti.

Me ne fund i dashur te lus per kujtim

dalin qi te lind'sh leja emrin tim.

te lutem Mos më thuaj mirdita

mos më thuaj si je

vetem kur të vdes

qitma nji grusht dhe !



Më s'të ndiej

Tashmë s'të ndiej si më parë.

Tashmë nuk kam më mall.

Nuk dua më të të lëndoj,

thjesht sepse më s'të dashuroj.

Nuk lotoj më për ty.

Endrra nuk shoh më për ne të dy.

Më vjen keq, s'dua të të lëndoj,

por diçka jeta në këto ditë më mësoi.

Kuptova se s'ka veç një dashuri.

Mësova se emri i saj nuk je më ti.

Të lutem më beso,

dhe një tjetër ëndërr tashmë kërko.





Nese Rrezikon Mundesh Te Humbasesh.Nese Nuk Rrezikon Ke Humbur Gjithsesi ! praktikone ket

[loqkani]

Zemrën ta fala se me ty ndjehëm i lumtur

zemrën ta kërkova se pa të ndjehem i humbur

Sapo e pushtova trupin tënd të bukur

ndjeva se jetova më shumë se i lumtur

Kur pranë të kam dhe buzët t'i puth,

dy buzët e mia digjen porsi prush.

Kur sytë e tu qajnë, sytë e mi s'kanë dritë,

kur sytë e tu qeshin, qeshin dhe të mite

_________________________________________________



Kur shoh fjalën tënde të shkruar më bëhet se ndjej

tingullin e lëvizjes së gishtërinjeve tuaj në tastatur

më bëhet se paraftyroj hijen tënde në mendjen time

më bëhet se vërej sytë e ty magjeps

më bëhet se përjetoj shikimin tënd përkëdheles

më bëhet se nuhas aromën e një lule të freskët dhe

shijoj qeshjet në mimikën tënde

më bëhet se ndjej psherëtimen e ëmbel të zërit tënd

e zemrat tona tashmë rrahin në një takt dhe vështrojnë

me simpati fytyrat tona të pafajshme

_________________________________________________



Në telat e gitares

e zbraz mallin e pashuar

atë mall të zjarrtë

që më ka përvëluar.



Ti je kënga më e dashur

Ti je vaji i shpirtit tim

Ti je loti im i pastërt

dhe pikëllimi im!



Ti shkove një ditë

harrove fjalët e tua

përse vallë m'gënjeve

se më deshte mua??!!



Këndoj për fatin tonë

një këngë melankolike

këndoj për dashurinë

që e thirre e më ike....

_____________________________________



ti je ëndrra qe ëndrroj ti je shpirti qe me mban

te takova dhe me ike tash te ndjej qe ste kam pran

ti je shpirti qe m'frymon fryma jote gjall me mban

ti je hana qe ndricon rrezet tua drit me bajn



ti je djell qe ngroh cdo gje edhe ngroh shpirtin tim

ne munges sot kam driten kur ti gjindesh ne mergim

a thu shpirt ti sot kënd nxen pse me ftof trupin tim

nuk je akull qet me ngrish por ti ftof gjakun tim



mos mos moj bukuroshe mos me thuaj se s'me do

sot kur krejt me perfitove pse me ik e me mallko

mos oh djell mos ma kthe shpinen mos me le te ngrihem gjall

mos o hen mos ma ndal hijen vetem hijen ne shoqri kam



hija ime me je ti ti me ndjek hapat pa ndal

sot kur un rrij i ulur ti mbi kok a thu pse qan

hec o shpirt me perqafo me puth buzet dhe me shtrego

mos me thuaj se s'me don kur e din se me takon



ti je ëndrra qe ëndrroj dhe reale sonte je

ti je djelli qe me ike sot perseri mu me nxe

ti je hëna qe u largove edhe terr krejt mu ma ben

ti je hija qe me ndjek perfitove shpirtin tëm

__________________________________________________



Thuame c'far te duash;

thuame se jam i mire,

thuame se jam i keq.

Thuame se jam i bukur,

thuame se jam nje dreq.



Thuame c'far te duash.

Thuame gjithecka timen;

mendjen,pamjen,jeten...

Thuame te lutem,thuame

gjithmone te verteten.

[loqkani]

ej qe po un e filloj me nje poezi ee mbasnej shkruni edhe ju diqka se secila tem poezia ka bo e keshtu qe ti mbedhim do ketu e do andej ... un po e shkruj qetan qe e kam ndi edhe shum me ka lon pershtypje ...



Letër nga Mërgimi



M'pikuan lotët n'tokë më ranë

mos harro atë ditë moj nanë,

n'ditë bajramit, n'ditë gëzimit,

mora rrugat e mërgimit.



Sot s'kam gëzim as nuk kam gas,

as prej mallit s'mund të flas,

prandaj jam ulë e po t'shkruaj,

djali yt prej dheut t'huaj.



Të tregoi nënë përnjimend,

asgjë s'asht si n'vendin tem,

qyshë kam ardhë këtu mallkoj vehten,

mërzia po m'shkatrron jeten.



Këtu hana rri e fshehtë,

këtu qielli është i errtë,

as dielli nuk jep ndriçim,

s'asht si dielli i vendit tim.



Këtu luleve s'u vjen erë,

këtu s'ka vjeshtë, as s'ka prandverë,

ka veç dimen e vapë të shkretë,

mos me mujtë nji natë me fjetë



Ktu s'ka qefë veç punë e gjumë,

pamirësi me shumë zullum,

këtu janë njerëzit si bagëtia,

nga një javë nuk shkojnë te shpia.



Tash nënë shumë nuk po të shkruaj,

t'fala u baj prej dheut t'huaj,

sa herë të duesh me m'kujtue,

puthe dheun që m'ka rritë mue.