BOTA E PASTAJME E LAVDISHME

[Logos]

Bota e pastajme e lavdishme

Nga Imam Gazali

Nga libri I tij I famshëm Përtëritja e shkencave fetare



Thuaj shokëve të mi kur të më shohin të vdekur

Duke qarë për mua dhe duke mbajtur zi

Të mos besojnë që ky trup që shohin jam unë

Në emër të Zotit, unë ju them nuk jam unë

Unë jam një shpirt, por nuk jam mish

Ishte veshja dhe korniza ime për njëfarë kohe

Unë jam thesar I një talismani I mbajtur fshehur

Në mode jam prej pluhuri , që më shërbeu mua si varr

Unë jam një perlë,që ka lënë guacën e vet të braktisur .



Ajo ishte burgu im, ku e kalova jetën në të keq

Unë jam një zog dhe ky trup ishte kafazi im

Tani kur unë kam fluturuar përpara dhe kam lënë atë mbrapa

Lavduar qoftë Zoti , I cili më dha lirinë

Dhe më përgatiti vendin mua në më të lartin qiell

DERI SOT UNË isha I vdekur edhe pse I gjallë në mesin tuaj

Tani unë jam në lindje , me rrobet e varrit të zhdukura

Sot unë mbaj bisedën me të shejtit sipër

Tani, me asnjë vello ndërmjet e shoh Zotin ballë për ballë

Unë shoh tabelën dhe lexoj

Çfarëdo që ishte dhe është dhe çfarë do të bëhet

Le të më rrëzohet shtëpia në gërmadha , le të më rrëzohet kafazi në tokë,

E lëshoj përdhe mantelin;Sishte asgjë përveç korja e sipërme

I lë ato të gjitha në varr, harruar qofshin .



Kalova rrugën time dhe ju lash mbrapa

Vendi juaj nuk ishte strehë për mua

Mos mendoni që vdekja është vdekje, as nuk është jetë

Një jetë që kalon të gjitha, çfarë mund të ëndërrojmë këtu

Ndërsa në këtë botë këtu ne jemi të përgjumur;

Vdekja sështë asgjë por gjumë, gjumë që do të zgjatet,

Mos u frikësoni kur vdekja të vjen

Është veç se largimi për në shtëpinë e bekuar

Mendoni për mëshirë dhe dashuri ndaj Perëndisë

Jepini falënderime për madhështinë e saj dhe hajdeni pa frikë.

[Albanam]

All-llahu të shpërbleftë për postimin e këtyre vargjeve të mrekullueshme të Imam Gazaliut, vëlla i nderuar.

Me respekt,
Albanam