Poezi kushtuar Shqipetarve!

[Xona]

Jemi Shqipetare

Ne kete vend per ju kam ardhe
Mire se ju gjeta gurbetqare
a po mundeni me heq merzine
a ju ka marr malli per shpin.

Me pyesin nenat e baballart
a te lodhi kjo rruge e larget
a te lagen valte e detit
a eshtre e rende rruga e gurbetit.

Ne gurbet ku derdhni lotin
mbane shume ju shoqi shoqin
bashke si vllezer qane hallin
ju mes veti hiqne mallin.

Mos harroni varret e te parve
amanetin e baballarve
gjithmon jeta s'kalon ne gurbet
guri i rende ne vend te vete.

Ju per halle keni gjete shtegun
mos e lini vendin me vdekun
shtate here botes rrethe me i ardhe
mos harroni jemi SHQIPETARE.

[ARVANITI]

Mos harroni varret e te parve
amanetin e baballarve
gjithmon jeta s'kalon ne gurbet
guri i rende ne vend te vete.



Kendshem.

Shpresoj te behet keshtu. Mgjth shume shqiptare po harrojne vatanin e po nisin jeten ne vende te tjera.

[Xona]

Kendshem.

Shpresoj te behet keshtu. Mgjth shume shqiptare po harrojne vatanin e po nisin jeten ne vende te tjera.

Per fate te keq dhe une jam nje nder ata qe kan nisur jeten ne nje vend tjeter por asnjehere nuk e harroj vatanin,vendlindjen time.

[Xona]

Me mbyti malli
te terin me shkatrroj
me dogji shpirtin
zemren me coptoj
Me mbyti gurbeti
ketu me eshte nxire jeta
jam bere si i cmendur
nuk jam me vete vetja
Ne kete vend une jam jetim
askush hallin nuk ma din
askush mua s'me kupton
o sa shume veten mallkoj
Me eshte bere loti i rend si gur
erdha djale tash jam be burr
se sa shpejt me iku rinia
s'me kujtohet me as femirja
Shume gabova kur u nisa
shtepin time e braktisa
lash familjen me lot ne sy
ah gurbet,gurbet i si
Tash jam i vetem
mes kater mureve po rri
me laps ne dore
po shkruaj poezi
Rrugen e gurbetit kur e mora
nuk e diaj se ku po shkoja
jasht po iku ne gurbet
se si erdha sdi as vete.