PDA

View Full Version : Perkthime te miat nga spanjishtja.


Era1
11-05-07, 21:51
Alfonsina Storni

Sé que te irįs.
Sé que en el agua y muerta y plįcida
de tu alma mi llama es como el monstruo
que se acerca a la orilla
y espanta
sus pįlidos peces de oro.
------------------------------------------------
Pienso si lo que estoy viviendo no es un sueńo.
Pienso si no me despertaré dentro de un instante.
Pienso si no seré arrojada a la vida como antes de quererte.
Pienso si no me obligarįs a vagar de nuevo,
de alma en pena, sin encontrarte.
-------------------------------------------------------
Demoro verte.
No quiero verte.
Porque temo destruir el recuerdo
de la śltima vez que te vķ.
-------------------------------------------------------
Te amo porque no te pareces a nadie.
Porque eres orgulloso como yo.
Y porque antes de amarme
me ofendiste.
------------------------------------------------------
Oye: yo era como un mar dormido.
Me despertaste y la tempestad ha estallado.
Sacudo mis olas, hundo mis buques, subo al cielo
y castigo estrellas, me avergüenzo y me escondo
entre mis pliegues, enloquezco y mato mis peces.
No me mires con miedo.
Tś lo has querido.
--------------------------------------------------------
Un viento helado y agudo me ha envuelto
hace un momento como para robarme algo.
æSabe, acaso, que estoy saturada de amor,
e intenta él, olvido eterno, cargarse de mi constancia
y entibiarse con mi ternura?
Pero, yo le he dicho: æno te basta
con todo lo que arrastras, vagabundo?
Todo mi amor es poco para mķ;
no te doy nada.


E di qė do shkosh.
E di qė nė ujė dhe e vdekur dhe e kėnaqur
shpirti yt mė thėrret si njė mostėr
qė afrohet nė breg
dhe mrekullohet
me zbehjen e peshqve tė artė.
------------------------------------------------
Mendoj se kjo qė shikoj nuk ėshtė njė ėndėrr.
Mendoj se nuk do zgjohem brenda njė momenti.
Mendoj se nuk do jem trime nė jetė si dhe pėrpara se tė tė doja.
Mendoj se nuk do mė detyrosh tė sorollatem sėrish,
me shpirtin nė dhimbje, pa tė takuar.
-------------------------------------------------------
Vonohem tė tė shoh.
Nuk dua tė tė shoh.
Sepse kam frikė mos shkatėrroj kujtimin
e herės sė fundit qė tė pash.
-------------------------------------------------------
Tė dua sepse nuk ngjan me askėnd.
Sepse je krenar si unė.
Dhe sepse pėrpara se tė mė doje
mė ofendove.
------------------------------------------------------
Ej: unė isha si njė det i fjetur.
Mė zgjove dhe furtuna shpėrtheu.
Mė tronditi dallgėt, me fundosi anijet, u ngrit nė qiell
dhe dėnoi yjet, mė turpėroi dhe fshehu
mes pėrkuljeve tė mia,ēmendi dhe vrau peshqit e mi.
Mos mė shiko me frikė.
Ti vetė e ke dashur kėtė.
--------------------------------------------------------
Njė erė e ftohtė dhe e mprehtė mė ėshtė kthyer
njė moment mė parė, si pėr tė mė vjedhur diēka.
E di, mos rastėsisht, jam e ngopur nga dashuria
dhe tenton ajo, harresa e pėrjetshme,
tė mbushet me qėndrueshmėrinė time,
dhe tė ftohet me timen butėsi?
Por, unė e kam thėnė: nuk tė mjafton
me gjithė ato qė zvarrit, vagabond?
Gjithė dashuria ime ėshtė pak pėr mua;
nuk tė jap asgjė.

Perkthyer nga spanjishtja dhe pershtatur ne shqip nga Era

Era1
11-05-07, 21:54
Alfonsina Storni



Dos palabras

Esta noche al oķdo me has dicho dos palabras
Comunes. Dos palabras cansadas
De ser dichas. Palabras
Que de viejas son nuevas.

Dos palabras tan dulces que la luna que andaba
Filtrando entre las ramas
Se detuvo en mi boca. Tan dulces dos palabras
Que una hormiga pasea por mi cuello y no intento
Moverme para echarla.

Tan dulces dos palabras
?Que digo sin quererlo? ”oh, qué bella, la vida!?
Tan dulces y tan mansas
Que aceites olorosos sobre el cuerpo derraman.

Tan dulces y tan bellas
Que nerviosos, mis dedos,
Se mueven hacia el cielo imitando tijeras.
Oh, mis dedos quisieran
Cortar estrellas.


DY FJALE

Kėtė natė nė vesh, mė the dy fjalė
tė zakonshme. Dy fjalė tė lodhura
nga e thėna. Fjalė
qė nga tė vjetra janė tė reja.

Dy fjalė kaq tė ėmbla, saqė hėna qė kalonte
duke depėrtuar nėpėr degė
u prangos nė gojėn time. Kaq tė ėmbla dy fjalėt
saqė njė milingonė mė kalon nė qafė dhe nuk tentoj
tė lėviz pėr ta hequr.

Kaq tė ėmbla dy fjalėt
saqė them padashur-Oh, sa e bukur,jeta!-
Kaq tė ėmbla dhe kaq tė buta
saqė vajra aromatik mbi trup mė derdhen.

Kaq tė ėmbla dhe kaq tė bukura
saqė nervozohen, gishtat e mi,
lėvizin drejt qiellit duke imituar gėrshėrėt.
Oh, gishtat e mi dėshirojnė
tė presin yjet.

Perkthyer nga spanjishtja dhe pershtatur ne shqip nga Era

Era1
11-05-07, 21:55
"Tś, que nunca serįs"

Sįbado fue, y capricho el beso dado,
capricho de varón, audaz y fino,
mas fue dulce el capricho masculino
a este mi corazón, lobezno alado.

No es que crea, no creo, si inclinado
sobre mis manos te sentķ divino,
y me embriagué. Comprendo que este vino
no es para mķ, mas juega y rueda el dado.

Yo soy esa mujer que vive alerta,
tś el tremendo varón que se despierta
en un torrente que se ensancha en rķo,

y mįs se encrespa mientras corre y poda.
Ah, me resisto, mįs me tiene toda,
tś, que nunca serįs del todo mķo.


Ti, qė kurrė nuk do jesh.

E shtunė qe, dhe kapriēo puthja e dhėnė,
kapriēo mashkulli,trim dhe elegant,
mė e ėmbėl ishte kapriēua mashkullore
nė zemrėn time, kėlysh ujku me krahė.

Nuk ėshtė qė besoj, nuk besoj, tė pjerrėt
mbi duart e mia tė ndjeva hyjnor,
dhe dehem. Kuptoj qė kjo verė nuk
nuk ėshtė pėr mua, mė shumė luan dhe rrotullon zaret.

Unė jam ajo grua qė jeton syhapur,
ti mashkulli i tmerrshėm qė zgjon
njė pėrrua qė kthehet nė lum,

dhe mė shumė ashpėrsohet ndėrsa vrapon dhe cungohet.
Ah, rezistoj, mė shumė mė mban gjithēka,
ti, qė kurrė nuk do jesh i gjithi imi.

Perkthyer nga spanjishtja dhe pershtatur ne shqip nga Era

Era1
12-05-07, 10:39
Fernando Pessoa

"Suave, como tener madre y hermanas,
la tarde rica desciende...
No llueve ya, y el vasto cielo
es una gran sonrisa imperfecta...
Mi conciencia de tener conciencia de ti
es una prez,
y mi saberte sonriendo
es una flor mustia en mi pecho...

”Ah, si fuésemos dos figuras
en una lejana vidriera!...
”Ah, si fuésemos los dos colores
de una bandera de gloria!...
Estatua acéfala retirada a un lado,
polvorienta pila bautismal,
pendón de vencidos que tuviese escrito
en el centro este lema:
”Victoria!"

Versión de Rafael Dķaz Borbón


“Bute, si tė kishte nėnė dhe motra,
mbrėmja e pasur zbret...
Nuk bie mė shi, dhe qielli i paanė
ėshtė njė buzėqeshje me tė meta ...
Ndėrgjegjja ime qė tė kem vetėdije pėr ty
ėshtė njė nder,
dhe dija ime duke buzėqeshur
ėshtė njė lule e vyshkur nė gjoksin tim...

Ah, sikur tė kishim qenė dy figura
nė njė xhamllėk tė largėt!...
Ah, sikur tė kishim qenė dy ngjyra
tė njė flamuri me fitore!...
Statujė pa kokė e hedhur nė njė cep,
stiva e pluhurosur e pagėzimit,
flamur i fituesve qė kishte tė shkruar
nė qendėr kėtė moto:
Fitore!”


Version i Rafael Dķaz Borbón

Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Era1
12-05-07, 10:40
Fernando Pessoa

NO QUIERO ROSAS

No quiero rosas, con tal que haya rosas.
Las quiero sólo cuando no las pueda haber.
æQué voy a hacer con las cosas
que cualquier mano puede coger?

No quiero la noche sino cuando la aurora
la hizo diluirse en oro y azul.
Lo que mi alma ignora
eso es lo que quiero poseer.

æPara qué?... Si lo supiese, no harķa
versos para decir que aśn no lo sé.
Tengo el alma pobre y frķa...
Ah, æcon qué limosna la calentaré?...

Versión de F. Gutiérrez

NUK DUA TRENDAFILA

Nuk dua trėndafila, pėr ti pasur ashtu kot.
I dua vetėm kur nuk mund ti zgjedh
Ēfarė mund tė bėj me gjėrat sot
qė ēdo dorė mund t’i mbledh?

Nuk e dua natėn nėse agimin qė vjen
nuk e ka tretur nė kaltėrsi dhe ar.
Atė qė shpirti im nuk e njeh dhe mė bren
ėshtė ajo qė dua tė kem sa mė parė.

Pėrse?.. Nė se do ta dija, nuk do bėja dot
vargje pėr tė thėnė qė akoma nuk e di.
Kam shpirtin tim tė varfėr dhe tė ftohtė...
Ah, me ēfarė lėmoshe do ta ngroh pėrsėri?...

Versión i F. Gutiérrez



Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Era1
13-05-07, 21:00
Federico Garcķa Lorca

LA COGIDA Y LA MUERTE

A las cinco de la tarde.
Eran las cinco en punto de la tarde.
Un nińo trajo la blanca sįbana
a las cinco de la tarde.
Una espuerta de cal ya prevenida
a las cinco de la tarde.
Lo demįs era muerte y sólo muerte
a las cinco de la tarde.

El viento se llevó los algodones
a las cinco de la tarde.
Y el óxido sembró cristal y nķquel
a las cinco de la tarde.
Ya luchan la paloma y el leopardo
a las cinco de la tarde.
Y un muslo con un asta desolada
a las cinco de la tarde.
Comenzaron los sones de bordón
a las cinco de la tarde.
Las campanas de arsénico y el humo
a las cinco de la tarde.
En las esquinas grupos de silencio
a las cinco de la tarde.
”Y el toro solo corazón arriba!
a las cinco de la tarde.
Cuando el sudor de nieve fue llegando
a las cinco de la tarde
cuando la plaza se cubrió de yodo
a las cinco de la tarde,
la muerte puso huevos en la herida
a las cinco de la tarde.
A las cinco de la tarde.
A las cinco en Punto de la tarde.

Un ataśd con ruedas es la cama
a las cinco de la tarde.
Huesos y flautas suenan en su oķdo
a las cinco de la tarde.
El toro ya mugķa por su frente
a las cinco de la tarde.
El cuarto se irisaba de agonķa
a las cinco de la tarde.
A lo lejos ya viene la gangrena
a las cinco de la tarde.
Trompa de lirio por las verdes ingles
a las cinco de la tarde.
Las heridas quemaban como soles
a las cinco de la tarde,
y el gentķo rompķa las ventanas
a las cinco de la tarde.
A las cinco de la tarde.
”Ay, qué terribles cinco de la tarde!
”Eran las cinco en todos los relojes!
”Eran las cinco en sombra de la tarde!



GODITJA DHE VDEKJA

Nė pesė pasdreke.
Ishte pesė fiks pasdreke.
Njė fėmijė solli njė ēarēafė tė bardhė
nė pesė pasdreke.
Njė shportė me gėlqere tė pėrgatitur
nė pesė pasdreke.
Pjesa tjetėr ishte vdekje dhe vetėm vdekje
nė pesė pasdreke.

Era mori me vete puplat
nė pesė pasdreke.
Ndryshku u duk kristal dhe nikel
nė pesė pasdreke.
Dhe luftojnė pėllumbi dhe leopardi
ne pese pasdreke.
Dhe njė muskul me shtizė tė izoluar
nė pesė pasdreke.
Filluan tingujt e pėrsėritur
nė pesė pasdreke.
Kambanat prej arseniku dhe tymi
nė pesė pasdreke.
Nėpėr cepa grupe heshtjeje
nė pesė pasdreke.
Dhe demi vetėm me zemėr lart!
nė pesė pasdreke.
Kur djersa prej bore erdhi
nė pesė pasdreke,
kur sheshi u mbulua nga jodi
nė pesė pasdreke,
vdekja vendosi vezėt me plagė
nė pesė pasdreke.
Nė pesė pasdreke.
Nė pesė fiks pasdreke.

Njė arkivol me rrota nė krevat
nė pesė pasdreke.
Kocka dhe flaute kėndojnė nė veshin e tij
nė pesė pasdreke.
Demi pėlliste pėrballė
nė pesė pasdreke.
Dhoma ylberėzohej nga agonia
nė pesė pasdreke.
Nga larg po afrohej gangrena
nė pesė pasdreke.
Trompa prej liri jeshil anglez
nė pesė pasdreke.
Plagėt digjnin si diej
nė pesė pasdreke,
dhe turma thyente xhamat
nė pesė pasdreke.
Nė pesė pasdreke.
Aj, farė tmerri nė pesė pasdreke!
Ishte pesė nė tė gjitha orėt!
Ishte pesė nė hijen e pasdrekes.

Era1
13-05-07, 21:06
.........................................

Era1
13-05-07, 21:15
Federico Garcķa Lorca

POEMA DE LA SOLEĮ

”AY!

El grito deja en el viento
una sombra de ciprés.

(Dejadme en este campo,
llorando).

Todo se ha roto en el mundo.
No queda mįs que el silencio.

(Dejadme en este campo,
llorando).

El horizonte sin luz
estį mordido de hogueras.
(Ya os he dicho que me dejéis
en este campo,
llorando).



POEMA E SOLEAS

AJ!

Klithma lė nė erė
njė hije qiparisash.

(Mė lini nė kėtė fushė,
duke qarė).

Gjithēka ėshtė shkatėrruar nė botė.
Nuk ngelet asgjė mė veē heshtjes.

(Mė lini nė kėtė fushė,
duke qarė).

Horizonti pa dritė
Ėshtė i kafshuar nga flakadanėt.
(Unė ju thashė qė tė mė lini
nė kėtė fushe,
duke qarė).


Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Era1
18-05-07, 19:37
LA CASADA INFIEL

Y que yo me la lleve al rķo
creyendo que era mozuela,
pero tenķa marido.
Fue la noche de Santiago
y casi por compromiso.
Se apagaron los faroles
y se encendieron los grillos.
En las śltimas esquinas
toqué sus pechos dormidos,
y se me abrieron de pronto
como ramos de jacintos.
El almidón de su enagua me
sonaba en el oķdo,
como una pieza de seda
rasgada por diez cuchillos
Sin luz de plata en sus copas
los įrboles han crecido,
y un horizonte de perros
ladra muy lejos del rķo.
*
Pasadas las zarzamoras,
los juncos y los espinos,
bajo su mata de pelo
hice un hoyo sobre el limo.
Yo me quité la corbata.
Ella se quitó el vestido.
Yo el cinturón con revólver
Ella sus cuatro corpińos.
Ni nardos ni caracolas
tienen el cutis tan fino,
ni los cristales con luna
relumbran con ese brillo.
Sus muslos se me escapaban
como peces sorprendidos,
la mitad llenos de lumbre,
la mitad llenos de frķo.
*
Aquella noche corrķ
el mejor de los caminos,
montado en potra de nįcar
sin bridas y sin estribos.
No quiero decir, por hombre,
las cosas que ella me dijo.
La luz del entendimiento
me hace ser muy comedido.
Sucia de besos y arena,
yo me la lleve del rķo.
Con el aire se batķan las
espadas de los lirios.
*
Me porté como quien soy.
Como un gitano legķtimo.
La regalé un costurero
grande de raso pajizo,
y no quise enamorarme
porque teniendo marido
me dijo que era mozuela
cuando la llevaba al rķo.

GRUAJA TRADHETARE

Dhe unė e ēoja tek lumi
duke menduar se ishte vajzė
por ajo kishte burrė.
*
Ishte nata e Santiagos
dhe gati si pėr magji.
U fikėn dritat e rrugės
Dhe u zgjuan bulkthat.
Nė kthesat e fundit
preka gjokset e saj tė fjetur,
dhe u ēelėn menjėherė
si degė zymbyli.
Pambuku i kėmishės sė saj
mė shushurinte nė vesh,
si njė copėz mėndafshi
nga dhjetė thika e grisur .
Pa dritė argjendi nė kupat e tyre
pemėt janė rritur,
dhe njė horizont qensh
vjedhur shumė larg lumit.
*
Pas manaferrave,
xunkthave dhe murrizave,
nėn floknajėn e saj
bėra njė gropė mbi baltė
Dhe hoqa kravatėn.
Ajo hoqi fustanin.
Unė rripin bashkė me revolen.
Ajo katėr jelekėt e saj.
As livandė djall o punė
kishte lėkurėn kaq tė butė,
as kristalet nėn dritėn e hėnės
nuk rrezatojnė me kėtė shkėlqim.
Muskujt e saj mė rrėshqisnin
si peshq tė trembur ,
gjysma mbushur me zjarr
gjysma mbushur me ngricė.
*
Atė natė vrapova
mė tė mirin kros,
i hipur mbi sedefet e fatit
pa fre dhe pa yzengji.
Nuk dua tė them, pėr burrėri,
gjėrat qė ajo mė tha.
Dritėn e gjykimit
e kisha shumė tė pėrmbajtur.
Pėrlyer nga puthjet dhe rėra,
unė e ēova tek lumi.
Me ajrin rrihnin
shpatet e shpatoreve .
*
U solla siē unė jam.
Si njė arixhi i ligjshėm.
I dhurova njė shporte pėr pune dore
tė madhe prej sateni ngjyrė kashte,
dhe nuk desha tė dashurohesha
sepse duke pasur burrė
mė kishte thėnė qė ishte vajzė
kur po e ēoja tek lumi.

Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Era1
19-05-07, 01:43
Federico Garcķa Lorca

VALS EN LAS RAMAS

Cayó una hoja
y dos
y tres.
Por la luna nadaba un pez.
El agua duerme una hora
y el mar blanco duerme cien.
La dama
estaba muerta en la rama.
La monja
cantaba dentro de la toronja.
La nińa
iba por el pino a la pińa.
Y el pino
buscaba la plumilla del trino.
Pero el ruiseńor
lloraba sus heridas alrededor.
Y yo también
porque cayó una hoja
y dos
y tres.
Y una cabeza de cristal
y un violķn de papel
y la nieve podrķa con el mundo
si la nieve durmiera un mes,
y las ramas luchaban con el mundo
una a una,
dos a dos,
y tres a tres.
”Oh duro marfil de carnes invisibles!
”Oh golfo sin hormigas del amanecer!
Con el muuu de las ramas,
con el ay de las damas,
con el croo de las ranas,
y el gloo amarillo de la miel.
Llegarį un torso de sombra
coronado de laurel.
Serį el cielo para el viento
duro como una pared
y las ramas desgajadas
se irįn bailando con él.
Una a una
alrededor de la luna,
dos a dos
alrededor del sol,
y tres a tres
para que los marfiles se duerman bien.
VALSI I DEGEVE

Ra njė gjethe
dhe dy
dhe tre.
Nė hėnė notonte njė peshk.
Uji fle njė orė
dhe deti i bardhė njėqind fle.
Njė zonjė e re
ishte e vdekur nėpėr degė atje.
Njė murgeshė
kėndonte brenda nė njė qitro.
Njė vogėlushe
nėpėr boēe ikte nė pishė.
Dhe pisha vraponte
majėn e cicėrimės kėrkonte.
Por bilbili i ri
qante pėrqark plagėt e tij.
Dhe unė po ashtu
sepse ra njė gjethe
dhe dy
dhe tre.
Dhe njė kokė kristali
dhe njė violinė prej letre
dhe bora do mundej me botėn
nėse bora do tė flinte njė muaj pėrdhe,
dhe degėt do luftonin me botėn
njė nga njė,
dy nga dy,
dhe tre nga tre.
Oh fildish i fortė prej mishrash tė padukshėm!
Oh gji pa milingona nė agim!
Me fėsh-fėsh-in e degėve nė pemė,
me ah-jen e zonjave po them,
me kuak-un e bretkosave qė gjen
dhe me klluk-un e tė verdhit mjaltė.
Do tė vij njė hije trungu
i kurorėzuar me dafina nga lart.
Do tė jetė njė qiell pėr erėn
i forte si njė mur
dhe degėt e shqyera
do tė shkojnė tė kėrcejnė me tė si dikur.
Njė nga njė
pėrreth hėnės,
dy nga dy
pėrreth diellit,
dhe tre nga tre
pėr fildishet qė tė qetė flenė.


Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Era1
19-05-07, 02:02
Gloria Gervitz

MIGRACIONET (fragment)

E dėgjon ngashėrimin tim?
E dėgjon ngashėrimin tim qė tė mbulon si tyl?
Grise
Shkatėrroma
Mbulomė me hirin tėnd
Ēliromė

Pres netėve si njė bishė e lidhur qė
.....shkelmon, shkelmon.

Dhe tė akuzoj
Po pėr ēfarė tė tė fajėsoj
.......Se si mund tė ishte po tė isha nė njė tjetėr botė?

Orakulli pėrmbushet.

Lėrmė tė shkoj
Mė lėr
Mos u kthe
Nuk dua tė ngelem e lidhur nė ėndrrėn tėnde pa mundur
........tė zgjohem.

............................Ku mund tė shkoj?
Arrij vetėm nė vendnisje
Kthehem pėr tė puthur dorėn tėnde
Pėr tė tė rėnė nė gjunjė
Me pėrkushtim puth arteriet e dorės tėnde
Oh nėnė ki mėshirė pėr mua
Oh nėnė mėshirėmadhe
Ki mėshirė pėr mua
Mbėshtetėm
Mundem por mė jep ngushėllimin tėnd

Mbėshtes kokėn time prej fėmije
Prek zemrėn tėnde
Mbyll sytė
Jam lidhur tek ty si i mbyturi pas shkėmbit
..........nyjėzuar nė grykėn tėnde
Tani nuk kam mė frikė
Nuk mund tė fundosem mė thellė se zemra jote

Sille dritėn
.............Natė

Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Virti
19-05-07, 02:02
æhola, cómo eres? :cool:

Era1
19-05-07, 02:15
æhola, cómo eres? :cool:

Yo estoy bien y tu como estas?

Virti
19-05-07, 02:16
Yo estoy bien y tu como estas?
”Estoy muy bien, gracias!

Era1
19-05-07, 02:24
¡Estoy muy bien, gracias!
De nada.
Si tienes algo traducido puedes ponerle aqui.

Era1
22-05-07, 22:46
Federico García Lorca


DESEO

Sólo tu corazón caliente,
Y nada más.

Mi paraíso, un campo
Sin ruiseñor
Ni liras,
Con un río discreto
Y una fuentecilla.

Sin la espuela del viento
Sobre la fronda,
Ni la estrella que quiere
Ser hoja.

Una enorme luz
Que fuera
Luciérnaga
De otra,
En un campo de
Miradas rotas.

Un reposo claro
Y allí nuestros besos,
Lunares sonoros
Del eco,
Se abrirían muy lejos.

Y tu corazón caliente,
Nada más.
DESHIRE

Vetëm zemra jote e nxehtë,
Dhe asgjë më shumë.

Parajsa ime, një fushë
Pa bilbil
As lira,
Me një lum të fshehtë
Dhe një burim të vogël.

Pa shpurë ere
Mbi gjethnajë,
Pa yllin që dëshiron
Të jetë gjethe.

Një dritë e madhe
Që ishte
Xixëllonja
E një tjetre,
Në një fushë
Me shikime të prishura.

Një prehje e qetë
Dhe atje puthjet tona,
Tinguj hënor
Të jehonës,
Hapen shumë larg.

Dhe zemra jote e nxehtë,
Dhe asgjë më shumë.


Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Era1
26-05-07, 20:51
Silvia Spinazzola

OLVIDO

Si me matás
ahora

nunca vas a saber
qué es el olvido.

Yo te maté de nuevo ayer.
HARRIM

Nëse më vret
tani

asnjëherë nuk do ta dish
çfarë është harrimi.

Dje unë të vrava sërish.


Perkthyer dhe pershtatur nga Era

Era1
26-05-07, 21:07
Silvia Spinazzola


ELLA VA

Ella va
atravesando el aire,
desnuda el horizonte,
desenvuelve los lazos del olvido
al despojarse la sonrisa
sobre el mįrmol del espejo.

Ella se ata el misterio a la cintura,
peina azabaches
que atraviesan tempestades,
cińe jazmines
al lunar del barranco,
a sus labios
les dibuja infinitos
mientras entorna las ventanas
de sus robles.

Ella va
madurando la prudencia
y se deja llevar
sin resistirse.
AJO IKEN

Ajo ikėn
duke ēarė ajrin,
duke zhveshur horizontin,
rikthen copėzat e harresės
kur dallgėzon buzėqeshjen
mbi mermerin e pasqyrės.

Ajo e lidh misterin si rripin e mesit,
kreh qelibarėt
qė durojnė furtunat,
ujit jaseminėt
tė larė me padrejtėsi,
nė buzėt e saj
pikturon pafundėsinė,
ndėrkohė qė ndėrton dritaret
me dushqet pėrreth.

Ajo ikėn
duke pjekur durimin
dhe duke u rrėmbyer
nga shtrati i saj transparent.



Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://www.tierradepoetas.com/album/albums/userpics/10003/normal_1482.jpg

Era1
26-05-07, 21:22
Silvia Spinazzola

VIENTO

ya no me traigas mįs
su voz de rķo

que la mańana
se acurruca en almanaques.

Respirame las sombras
rastrillame nostalgias

que no quiero guardar
ningśn retazo

de sus manos ausentes
en mi cuerpo.

ERE

tani mos mė sill mė
zėrin e tij si zhurmė lumi

qė nė mėngjes
mblidhet kruspull nėpėr kalendarė.

Thithmi hijet
gjurmėzomi nostalgjitė

se nuk dua tė ruaj
asnjė copėz

nga duart e tij qė mungojnė
nė trupin tim.


Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://troll-urbano.weblog.com.pt/arquivo/solid%E3o12.jpg

Era1
26-05-07, 21:43
Charles Bukowski

CONFESION

Esperando la muerte
Como un gato
Que va a saltar sobre
La cama

Me da tanta pena
Mi mujer

Ella verį este
Cuerpo
Blanco
Rķgido
Lo zarandearį una vez y luego
Quizįs
Otra:

<<!Hank!>>

Hank no
Responderį.

No es mi muerte lo que
Me preocupa, es mi mujer
Que se quedarį con este
Montón de
Nada.

Quiero que
Sepa
Sin embargo
Que todas las noches
Que he dormido a su lado

Incluso las discusiones
Mįs inśtiles
Siempre fueron
Algo espléndido

Y esas difķciles
Palabras
Que siempre temķ
Decir
Pueden decirse
Ahora:

Te amo.

RREFIM

Duke pritur vdekjen
Si njė mace
Qė shkon e kėrcen
Mbi krevat

Me jep shumė dhimbje
Gruaja ime

Ajo do shoh kėtė
Trup
Tė bardhė
Tė ngrirė
Do ta tund njė herė dhe pastaj
Kushedi
Tjetra :

<<Hank! >>

Hanku jo
Nuk do pėrgjigjet.

Nuk ėshtė vdekja ime ajo qė
Mė preokupon, ėshtė gruaja ime
Qė do ngelet me kėtė
Mal tė
Asgjėsė.

Dua qė
Tė dijė
Pa dyshim
Qė ēdo natė
Qė kam fjetur krah saj

Duke pėrfshirė dhe diskutimet
Mė tė kota
Gjithmonė ishin
Diēka e shkėlqyer

Dhe ato tė vėshtirat
Fjalė
Qė gjithmonė pata frikė
Tė them
Mund tė thonė
Tani :

Tė dua.



Perkthyer dhe pershtatur nga Era

http://www.ojosdepapel.com/blogImg/144/viscontiLuchino.jpg

Era1
31-05-07, 22:40
Gabriela Mistral

Dame La Mano

Dame la mano y danzaremos;
Dame la mano y me amarįs.
Como una sola flor seremos,
Como una flor, y nada mįs.

El mismo verso cantaremos,
Al mismo paso bailarįs.
Como una espiga ondularemos,
Como una espiga, y nada mįs.

Te llamas Rosa y yo Esperanza;
Pero tu nombre olvidarįs,
Porque seremos una danza
En la colina, y nada mįs.
ME JEP DOREN

Mė jep dorėn dhe kėrcejmė;
Mė jep dorėn dhe mė duaj si dhe unė.
Si njė lule e vetme do jemi,
Si njė lule dhe asgjė mė shumė.

Tė njėjtin varg do kėndojmė,
Nė tė njėjtin ritėm do kėrcesh si dhe unė.
Si njė trup i vetėm do lidhemi,
Si njė trup i vetėm dhe asgjė mė shumė.

Ti quhesh Trėndafil dhe unė Shpresė;
Por emrin tėnd do harrosh si dhe unė,
Sepse do jemi njė vallėzim
Nė njė kodėr dhe asgjė mė shumė.




Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://www.espanolsinfronteras.com/im%C3%A1genes/El%20mundo%20hispano%20-%20Buenos%20Aires%20-%20Tango%2003.jpg

Era1
02-06-07, 14:56
Luis G. Urbina


Dones

Mi padre fue muy bueno: me donó su alegrķa
Ingenua; su ironķa
Amable: su risueńo y apacible candor.
”Gran ofrenda la suya! Pero tś, madre mķa,
Tś me hiciste el regalo de tu suave dolor.

Tś pusiste en mi alma la enfermiza ternura,
El anhelo nervioso e incansable de amar;
Las recónditas ansias de creer; la dulzura
De sentir la belleza de la vida, y sońar.

Del ósculo fecundo que se dieron dos seres
-El gozoso y el triste- en una hora de amor,
Nació mi alma inarmónica; pero tś, madre, eres
Quien me ha dado el secreto de la paz interior.

A merced de los vientos, como una barca rota
Va, doliente, el espķritu; desesperado, no.
La placidez alegre poco a poco se agota;
Mas sobre la sonrisa que me dio el padre, brota
De mis ojos la lįgrima que la madre me dio.


DHURATAT

Babi im ishte shumė i mirė: gėzimin e tij mė dhuroi
I pafajshėm ; ironinė e tij mė ofroi
I pėrzemėrt: buzėqeshjen e tij dhe tė ėmblėn ēiltėrsi.
Dhuratė e madhe kjo! Por, nėna ime,
Mė bėre dhuratė dhimbjen e butė qė ke ti.

Ti vendose nė shpirtin tim shėndetligėn butėsi
Dashurinė e palodhur dhe atė nervozin, mallimin
Ankthet e fshehta tė besimit; dhe ėmbėlsi
Tė ndjerin e bukurisė sė jetės dhe ėndėrrimin .

Nga dy njerėz qė dhanė njė puthje pjellore
-Gėzimi dhe trishtimi – nė njė orė dashuri,
Lindi shpirti im i pa rregullt; por ti, nėnė, je
Ajo qė mė dhe sekretin e paqes nė brendėsi.

Nė mėshirėn e erėrave, si njė barkė e hutuar
Ikėn, i lėnduar, shpirti; jo , i dėshpėruar .
Pak nga pak mbytet qetėsia e gėzuar;
Mė shumė mbi buzėqeshjen qė babai mė ka dhuruar,
Nga sytė e mi loti qė nėna mė ka dhuruar.



Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://www.posterspoint.com/laminas/pg/g/GK2012.jpg

Era1
11-06-07, 20:04
Fernando Pessoa

CUANDO ELLA PASA

Sentado junto a la ventana,
A través de los cristales, empańados por la nieve,
Veo su adorable imagen, la de ella, mientras
Pasa... pasa... pasa de largo...

Sobre mķ, la aflicción ha arrojado su velo:-
Una criatura menos en este mundo
Y un įngel mįs en el cielo.

Sentado junto a la Ventana,
A través de los cristales, empańados por la nieve,
Pienso que Veo su imagen, la de ella,
Que no pasa ahora... que no pasa de largo...

Versión de Rafael Dķaz Borbón


KUR AJO KALON

I ulur tek Dritarja
Permes xhamave, te pudrosur nga debora,
Shikoj imazhin e saj te adhurueshem , imazhin e saj,nderkohe
Kalon…kalon… kalon atje tej…

Mbi mua,trishtimi ka perplasur velin:-
Nje krijese me pak ne kete bote
Dhe nje engjell me shume ne qiell.

I ulur tek Dritarja,
Permes xhamave, te pudrosur nga debora,
Mendoj se Shoh imazhin e saj, imazhin e saj,
Qe nuk kalon tani … qe nuk kalon atje tej …

Version i Rafael Dķaz Borbón

Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://carnedepsiquiatra.blogia.com/upload/20051112120928-ella.jpg

Era1
11-06-07, 20:08
Fernando Pessoa

"Suave, como tener madre y hermanas,
la tarde rica desciende...
No llueve ya, y el vasto cielo
es una gran sonrisa imperfecta...
Mi conciencia de tener conciencia de ti
es una prez,
y mi saberte sonriendo
es una flor mustia en mi pecho...

”Ah, si fuésemos dos figuras
en una lejana vidriera!...
”Ah, si fuésemos los dos colores
de una bandera de gloria!...
Estatua acéfala retirada a un lado,
polvorienta pila bautismal,
pendón de vencidos que tuviese escrito
en el centro este lema:
”Victoria!"

Versión de Rafael Dķaz Borbón

“Bute, si tė kishte nėnė dhe motra,
mbrėmja e pasur zbret...
Nuk bie mė shi, dhe qielli i paanė
ėshtė njė buzėqeshje me tė meta ...
Ndėrgjegjja ime qė tė kem vetėdije pėr ty
ėshtė njė nder,
dhe dija ime duke buzėqeshur
ėshtė njė lule e vyshkur nė gjoksin tim...

Ah, sikur tė kishim qenė dy figura
nė njė xhamllėk tė largėt!...
Ah, sikur tė kishim qenė dy ngjyra
tė njė flamuri me fitore!...
Statujė pa kokė e hedhur nė njė cep,
stiva e pluhurosur e pagėzimit,
flamur i fituesve qė kishte tė shkruar
nė qendėr kėtė moto:
Fitore!”


Version i Rafael Dķaz Borbón

Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://www.kuarzo.com.ar/wallp/noche%20en%20sombras%20800x600.jpg

Era1
11-06-07, 20:10
Fernando Pessoa

NO QUIERO ROSAS

No quiero rosas, con tal que haya rosas.
Las quiero sólo cuando no las pueda haber.
æQué voy a hacer con las cosas
que cualquier mano puede coger?

No quiero la noche sino cuando la aurora
la hizo diluirse en oro y azul.
Lo que mi alma ignora
eso es lo que quiero poseer.

æPara qué?... Si lo supiese, no harķa
versos para decir que aśn no lo sé.
Tengo el alma pobre y frķa...
Ah, æcon qué limosna la calentaré?...

Versión de F. Gutiérrez

NUK DUA TRENDAFILA

Nuk dua trėndafila, pėr ti pasur ashtu kot.
I dua vetėm kur nuk mund ti zgjedh
Ēfarė mund tė bėj me gjėrat sot
qė ēdo dorė mund t’i mbledh?

Nuk e dua natėn nėse agimin qė vjen
nuk e ka tretur nė kaltėrsi dhe ar.
Atė qė shpirti im nuk e njeh dhe mė bren
ėshtė ajo qė dua tė kem sa mė parė.

Pėrse?.. Nė se do ta dija, nuk do bėja dot
vargje pėr tė thėnė qė akoma nuk e di.
Kam shpirtin tim tė varfėr dhe tė ftohtė...
Ah, me ēfarė lėmoshe do ta ngroh pėrsėri?...

Versión i F. Gutiérrez



Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://lcnproductions.galeon.com/rosas.jpg

Era1
18-06-07, 22:39
Rosalķa de Castro


Aunque mi cuerpo se hiela,
me imagino que me quemo;
y es que el hielo algunas veces
hace la impresión del fuego.


Edhe pse trupi im eshte duke ngrire,
e ndiej qe duke u djegur jam;
dhe kjo eshte ngaqe akullin nga njehere
me pamjen e zjarrit e kam.


Perkthyer dhe pershtatur nga Era


http://farm1.static.flickr.com/123/357156382_00168d7d84_o.jpg