Si të vdiset

[Pupi]

Sa leht mund të ndodhë ajo që askush nga ne nuk e paramendon, e ndoshta as në moshën më të shtyrë. Sa leht mund të ndodhë ajo që në një mënyrë të gjithë i "ikim" në çdo çast e në çdo rast.

VDEKJA

Dhe ja ndodhë, papritmas, pa e bër asnjë më të voglen përgaditje. Duke lënë pas nesh dikë që aqë shumë na don, që aq shumë do ti mungonim.
Para ca ditësh patëm rastin të ngushllojm nofkën uçk-aksh për shokun e tijë, dhe vetëm paramendoni që ndoshta mund të ketë edhe dikush tjetër që ka humbur dikë të dashur. Shokë, mikë, kolegë apo në njëfar mënyre që ndjen dhimje për të.

Njeriu (i gjalli) gjithmonë mundohët të kthej filmin prapa dhe gjykon vetvehten, për ca imtësira që në jetën e përditshme nuk qojn edhe kushedi sa peshë, por kur atë që e ke dashur nuk e ke më pran ato bëhen të mëdha. Nga asgjëja, e gjitha bëhet një lloji shtërngimi për "padrejtsit" e mundshme, e deri te ndonjë fjalë e pamatur apo e thënë padashje.

Zakonisht për të vdekurit thuhen fjalë të mira, ka nga ato që vdekjen e dikujt e lidhin me "bereqet" e të tilla raste, duke e ditur që vdekja nuk ka mëshirë ndaj askujt, atëher disi më ngulfat të dëgjoj edhe mendimet e juaja të dashur antarë të forumit.
Egziston mënyra se si të vdiset, a duhet ti përgaditemi vdekjes, a ka vdekje të "sjellshme- me bereqet".... ???

[Fshatari]

Sa leht mund të ndodhë ajo që askush nga ne nuk e paramendon, e ndoshta as në moshën më të shtyrë. Sa leht mund të ndodhë ajo që në një mënyrë të gjithë i "ikim" në çdo çast e në çdo rast.

VDEKJA


Dhe ja ndodhë, papritmas, pa e bër asnjë më të voglen përgaditje. Duke lënë pas nesh dikë që aqë shumë na don, që aq shumë do ti mungonim.
Para ca ditësh patëm rastin të ngushllojm nofkën uçk-aksh për shokun e tijë, dhe vetëm paramendoni që ndoshta mund të ketë edhe dikush tjetër që ka humbur dikë të dashur. Shokë, mikë, kolegë apo në njëfar mënyre që ndjen dhimje për të.

Njeriu (i gjalli) gjithmonë mundohët të kthej filmin prapa dhe gjykon vetvehten, për ca imtësira që në jetën e përditshme nuk qojn edhe kushedi sa peshë, por kur atë që e ke dashur nuk e ke më pran ato bëhen të mëdha. Nga asgjëja, e gjitha bëhet një lloji shtërngimi për "padrejtsit" e mundshme, e deri te ndonjë fjalë e pamatur apo e thënë padashje.

Zakonisht për të vdekurit thuhen fjalë të mira, ka nga ato që vdekjen e dikujt e lidhin me "bereqet" e të tilla raste, duke e ditur që vdekja nuk ka mëshirë ndaj askujt, atëher disi më ngulfat të dëgjoj edhe mendimet e juaja të dashur antarë të forumit.
Egziston mënyra se si të vdiset, a duhet ti përgaditemi vdekjes, a ka vdekje të "sjellshme- me bereqet".... ???






Jo, vdekje të sjellshme me bereqet nuk ka. Vdekja është skandali më i madhë që godet qeniet e gjalla, veçanërisht njeriun e mallkuar nga perëndia. Bile vetë pyes në mënyrë "obsecionale" : pse duhet të lind njeriu i cili që nga sekonda e parë e jetës është i dënuar të vdes një ditë. Pra perëndia dënon njeriun me vdekje të sigurtë për të vetmin krim që ka bërë: ka jetuar.
Të lindësh pra është skandal absurd. Të jetosh është krim që paguan me kokë.
Ndoshta pas vdekjes, kur fshatari shndërrohet në pluhur, e pluhuri në pleh, plehu e ndihëmon bereqetin! Kjo është vlera e fshatarit...!Mjerë për të!

[DEA]

Se a duhet ti pergatitemi vdekjes? pergatitja me e mire eshte qe sa te jetosh te jetosh me dinjitet, dhe pasi te vdesesh mos te vuajne te tjeret nga gabimet e tua. Vdekja eshte e pameshirshme kjo ska dyshim, por edhe te vdesesh nuk e shoh edhe aq te pakuptimte, e pakuptimte do te ishte nese edhe veprat tuaja do te vdisnin me ty/mua.

[panta_rhei]

Hej bre Pup qe e ki qelë nji muhabet kogja t'djegst... veq me pas mujt' diqysh me e gjujtë kah nënforumi për filozofi se këtu "zhduket" shpejt prej temave "palidhje"!

Deshta me u "kyq" n'kit muhabet se në këtë forum kemi folë e kemi diskutu, e jemi përla e jemi sha nëpër temat "Kush jemi ne", "Çka është njeriu"... e qesilloj t'seneve, kemi lexu me kurreshtje se mos po arrijm me kuptu "më në fund" diçka për qenjen njerzore - Njeriun, ...por badihava, asgjë përveq mbylljes së temave si emergjencë e ndaljes së konflikteve e përqarjeve mes forumistëve. Kurrqysh s'kemi mujtë me e rrokë kutimin e Njeriut si të plotë - "si një të tërë"! Diqysh si me kon që Njeriu vazhdimisht na mashtron dhe i shmanget kuptimit tonë, tuj mos e paraqitë asnjiherë vetveten si të vërtetë e të plotë, po gjithmonë me mundësi që njeriun e presin të përmbushen në të ardhmen. Gjithmonë i paplotësuar e i papërkufizuar.
Çka pat lidhje kjo me temën tënde a???!!!
Qe:
Mendoj se njeriu është mundësi, mundësia e vetvetes, edhe që i paraprin vazhdmisht vetvetes (qysh kanë thanë edhe shumë njerëz të menqur). Pra Njeriu vazhdmisht është në barazpeshë përballë mundësive që ende nuk i ka realizu.
Por për njeriun ekziston një mundësi... një mundësi e cila iu jep fund krejt mundësive të tjera. Dhe kjo mundësi është - Vdekja.
Një Njeri nuk mundet kurrqysh me dhanë vlersim të plotë për jetën e tij, edhepse e din që nji ditë ka me vdekë, edhepse zakonisht ai nuk e din hala kur edhe qysh ka me vdekë, ose çka ka me ba ndërkohë me jetën e vet. Intelektualët edhe filozofët zakonisht mjaftohen tuj thanë se gjatë jetës njeriut i paraqiten mundësi të reja. Ata e përmendin ngapak edhe vdekjen pasi "osht nji tipar i randsishëm i Njeriut". Por, thjesht një nga shumë tiparet e Njeriut. "Ah, meqë ra fjala" thojnë, "S'duhet te harrojmë të shtojmë se këto mundësi të reja nuk mund të zgjasin përgjithmonë... edhe Njeriu vdes nji ditë".

Ne kemi arsye të bollshme për të menduar mbi vdekjen.
Së pari:
Vdekja nuk është diçka që thjesht ndodh kur jetës së njeriut i vjen fundi. Vetëdija dhe bindja e njeriut se do të vdesë, se mund të vdesë nga çasti në çast, do të thotë se "vdekja", qëndrimi i Njeriut ndaj vdekjes apo "qëndrimi në pritje të vetë vdekjes së vet", e formon edhe e mbizotëron krejt jetën e Njeriut. Nji jetë pa perspektivën e vdekjes, pa bindjen se nji ditë kam me vdekë, do të ishte nji jetë e ndërtuar apo e ngritur mbi një shtyrje e një zhagitje të vazhdueshme te seneve që duhet me i ba. Pse duhet me e lodhë unë kryet për me e shkru këtë postim bash qitash, apo me e kry nji punë bash qitash, kur e dij se kam me rrnu përjetësisht (tuj pasë fuqi fizike e mendore të pashterrshme)? Arsyeja pse Njeriu nuk mundet me dhanë nji vlersim të plotë të vetvetes pa e përfshi aty edhe vdekjen, është se vdekja e ndjek njerin këmba-këmbës në çdo çast të jetës.
Së dyti:
Vdekja, deshtëm a s'deshtëm është ajo, që me "kosën e saj" e ndan "shapin prej sheqerit", origjinalen prej joorigjinales (fallcit). Joorigjinalja,e humbë vetveten në anonimat, humb tek ata që nuk kanë mendime të veta origjinale, pajtohet me shprehjen "njeriu vdes". Kjo është diçka për të cilën ata që merren me thashetheme të çarshisë dhe që s'kanë mendime personale origjinale - bisedojnë, dhe këto biseda i bëjnë me dyfytyrësi, përshmebull tuj e quajtë vetëvrasjen "diçka idiote".
Ata e lojnë të dyshimt nji mundsi që është gjithmonë tepër aktuale dhe tepër e sigurtë, bile edhe kërcënimin e vdekjes "sime" nga çasti në çast. E trajtojnë vdekjen sikur me konë nji mundsi tepër e largët, ata që janë joorogjinalë në mendimet e veta e trajtojnë vdekjen si diçka që iu ndodh të tjerëve, "por jo mua" - "sepse unë nuk pij duhan, nuk shkoj në luftë, apo nuk "bëj ndonjë budallallëk" (demek vetëvrasje):biggrin: . Vdekja i merr veq ata që i bojn këto sende, e jo neve.:biggrin: Mendojnë dyfytyrëshat.
Në kontrast me ta, njeriu origjinal e ka nji vetdije të përhershme për mundsësinë e vdekjes së vet, ai gjithmonë është në "ankth", edhepse jo i trembur as i frikësuar nga përballja me këtë realitet (vdekjen). Me këtë vetëdije, njeriu origjinal i vështron rrethanat e jetës së vet, mundësitë që ia shpalosë jeta e vet përpara tij edhe merr vendime për me e zgjedhë këtë apo atë mundësi.
Vetëdija personale për vdekjen që e pret e shpëton Njeriun nga kthetrat e "atyre që janë joorigjinalë dhe që janë dyfytyrësha", pasiqë Njeriut i duhet të vdesë i vetëm - vdekja nuk osht ndonjë aksion kolektiv - vdekja "e shpall njeriun si një Njeri individual - e identifikon me vetveten, e bëm njeriun "vetvetja e tij", e dallon nga të tjerët. Kjo i jep Njeriut një lloj special të lirisë individuale, (lirinë me anë të vdekjes, përkah vdekja).
...

to be continued

[Amina]

Hej bre Pup qe e ki qelë nji muhabet kogja t'djegst... veq me pas mujt' diqysh me e gjujtë kah nënforumi për filozofi se këtu "zhduket" shpejt prej temave "palidhje"!

Deshta me u "kyq" n'kit muhabet se në këtë forum kemi folë e kemi diskutu, e jemi përla e jemi sha nëpër temat "Kush jemi ne", "Çka është njeriu"... e qesilloj t'seneve, kemi lexu me kurreshtje se mos po arrijm me kuptu "më në fund" diçka për qenjen njerzore - Njeriun, ...por badihava, asgjë përveq mbylljes së temave si emergjencë e ndaljes së konflikteve e përqarjeve mes forumistëve. Kurrqysh s'kemi mujtë me e rrokë kutimin e Njeriut si të plotë - "si një të tërë"! Diqysh si me kon që Njeriu vazhdimisht na mashtron dhe i shmanget kuptimit tonë, tuj mos e paraqitë asnjiherë vetveten si të vërtetë e të plotë, po gjithmonë me mundësi që njeriun e presin të përmbushen në të ardhmen. Gjithmonë i paplotësuar e i papërkufizuar.
Çka pat lidhje kjo me temën tënde a???!!!
Qe:
Mendoj se njeriu është mundësi, mundësia e vetvetes, edhe që i paraprin vazhdmisht vetvetes (qysh kanë thanë edhe shumë njerëz të menqur). Pra Njeriu vazhdmisht është në barazpeshë përballë mundësive që ende nuk i ka realizu.
Por për njeriun ekziston një mundësi... një mundësi e cila iu jep fund krejt mundësive të tjera. Dhe kjo mundësi është - Vdekja.
Një Njeri nuk mundet kurrqysh me dhanë vlersim të plotë për jetën e tij, edhepse e din që nji ditë ka me vdekë, edhepse zakonisht ai nuk e din hala kur edhe qysh ka me vdekë, ose çka ka me ba ndërkohë me jetën e vet. Intelektualët edhe filozofët zakonisht mjaftohen tuj thanë se gjatë jetës njeriut i paraqiten mundësi të reja. Ata e përmendin ngapak edhe vdekjen pasi "osht nji tipar i randsishëm i Njeriut". Por, thjesht një nga shumë tiparet e Njeriut. "Ah, meqë ra fjala" thojnë, "S'duhet te harrojmë të shtojmë se këto mundësi të reja nuk mund të zgjasin përgjithmonë... edhe Njeriu vdes nji ditë".

Ne kemi arsye të bollshme për të menduar mbi vdekjen.
Së pari:
Vdekja nuk është diçka që thjesht ndodh kur jetës së njeriut i vjen fundi. Vetëdija dhe bindja e njeriut se do të vdesë, se mund të vdesë nga çasti në çast, do të thotë se "vdekja", qëndrimi i Njeriut ndaj vdekjes apo "qëndrimi në pritje të vetë vdekjes së vet", e formon edhe e mbizotëron krejt jetën e Njeriut. Nji jetë pa perspektivën e vdekjes, pa bindjen se nji ditë kam me vdekë, do të ishte nji jetë e ndërtuar apo e ngritur mbi një shtyrje e një zhagitje të vazhdueshme te seneve që duhet me i ba. Pse duhet me e lodhë unë kryet për me e shkru këtë postim bash qitash, apo me e kry nji punë bash qitash, kur e dij se kam me rrnu përjetësisht (tuj pasë fuqi fizike e mendore të pashterrshme)? Arsyeja pse Njeriu nuk mundet me dhanë nji vlersim të plotë të vetvetes pa e përfshi aty edhe vdekjen, është se vdekja e ndjek njerin këmba-këmbës në çdo çast të jetës.
Së dyti:
Vdekja, deshtëm a s'deshtëm është ajo, që me "kosën e saj" e ndan "shapin prej sheqerit", origjinalen prej joorigjinales (fallcit). Joorigjinalja,e humbë vetveten në anonimat, humb tek ata që nuk kanë mendime të veta origjinale, pajtohet me shprehjen "njeriu vdes". Kjo është diçka për të cilën ata që merren me thashetheme të çarshisë dhe që s'kanë mendime personale origjinale - bisedojnë, dhe këto biseda i bëjnë me dyfytyrësi, përshmebull tuj e quajtë vetëvrasjen "diçka idiote".
Ata e lojnë të dyshimt nji mundsi që është gjithmonë tepër aktuale dhe tepër e sigurtë, bile edhe kërcënimin e vdekjes "sime" nga çasti në çast. E trajtojnë vdekjen sikur me konë nji mundsi tepër e largët, ata që janë joorogjinalë në mendimet e veta e trajtojnë vdekjen si diçka që iu ndodh të tjerëve, "por jo mua" - "sepse unë nuk pij duhan, nuk shkoj në luftë, apo nuk "bëj ndonjë budallallëk" (demek vetëvrasje):biggrin: . Vdekja i merr veq ata që i bojn këto sende, e jo neve.:biggrin: Mendojnë dyfytyrëshat.
Në kontrast me ta, njeriu origjinal e ka nji vetdije të përhershme për mundsësinë e vdekjes së vet, ai gjithmonë është në "ankth", edhepse jo i trembur as i frikësuar nga përballja me këtë realitet (vdekjen). Me këtë vetëdije, njeriu origjinal i vështron rrethanat e jetës së vet, mundësitë që ia shpalosë jeta e vet përpara tij edhe merr vendime për me e zgjedhë këtë apo atë mundësi.
Vetëdija personale për vdekjen që e pret e shpëton Njeriun nga kthetrat e "atyre që janë joorigjinalë dhe që janë dyfytyrësha", pasiqë Njeriut i duhet të vdesë i vetëm - vdekja nuk osht ndonjë aksion kolektiv - vdekja "e shpall njeriun si një Njeri individual - e identifikon me vetveten, e bëm njeriun "vetvetja e tij", e dallon nga të tjerët. Kjo i jep Njeriut një lloj special të lirisë individuale, (lirinë me anë të vdekjes, përkah vdekja).
...

to be continued

Shume postim intersant phanta si gjithmone nga ju.
Por sa mund te jet vdekja "mundesi" kur eshte diqka aq abstrakte dhe e ne njefare menyre aq e panjohur?( Me perjashtim te atyre spjegimeve fetare).

[Skyfter]

Frika nga fundi i jetes do me than fundi i frikes prej jetes ..
kur te vdes dikush gezohet nje katund, sepse bashkohen krejt bashk ne vorrim :rolleyes: ...mas mirti eshte vet me zgjedh vorrin se ku don me pas, po se zgjedhe vet e zgjedhin tjert per ty :biggrin: ..
un mendoj kshtu: ne vend se te mendojm per vdekjen duhet te mendojm per jeten :smile:

[selvija]

Shuni bre se na shtit ethet me kete tem,,skemi vakt me dek njher se kemi do pun pa kry,,
edhe qete Egjelin qe ka hy ne forum e kisha njke valla nje sekond ketu se kisha lan,,edhe plus perdit me ate gishte provokon sillet per rreth se jam ne mesin tuaj,,

hej ju kisha lut gjithve bile,,se mos merrni aq me politik as me fee,,, shkoni knaquni tek kafja dashuria dhe pa cezurat se egjeli nje dit sna fal dakikun ,,:redface:

[Pupi]

Shohë që ta keni kuptuar Temen të gjithë në përgjithësi, gjithashtu edhe arsyeja (nga ajo që ka pyetyr panta_rhei, pse jo te filozofia-psikologjia) pse te diskutimet shoqërore.
Pata nevojë të flas me dikë lidhur me "vdekjen", askund nuk më erdhi më leht, dhe më shlirshëm se këtu, ndoshta sipërshkruesit kanë të drejtë kur kujtojn ndër ato thënjet ,,të vrasin natën e të qajnë ditën, apo edhe nga ajo "shyqyr" që ra kjo mortje e u pamë".
Interesesant më erdhën gjithashtu edhe këta rreshta të shkruara nga zonja DEA:
Se a duhet ti pergatitemi vdekjes? pergatitja me e mire eshte qe sa te jetosh te jetosh me dinjitet, dhe pasi te vdesesh mos te vuajne te tjeret nga gabimet e tua. Vdekja eshte e pameshirshme kjo ska dyshim, por edhe te vdesesh nuk e shoh edhe aq te pakuptimte, e pakuptimte do te ishte nese edhe veprat tuaja do te vdisnin me ty/mua.

Ndoshta edhe mu këtu qëndron çelësi i së gjithës!

Mu nga kjo "pamëshirshmëria" që ka vdekja ndaj nesh, ajo vjen.
Ajo vjen mu në atë moment kur as nuk e kemi pritur, e as nuk i jemi përgaditur.
Në moshën time 36 vjeqare nuk besoj që ka ti kujtohën vdekjes, bile as i ati imë që i ka ofruar të 80-tat, si kogja me prites nxjerr nga goja këtë fjalë, edhe pse e thotë shpesh.

Shumë më tepër do të ndalësha te fjalët e panta_rheit me "temë djegse"!
Sepse unë të gjithën nuk dua ta shohë nga pikpamja filozofiko-psikologjike, por nga ana e së drejtës dhe humanitetit.
Andaj edhe marrë guximin të kundrshtoj "vdekjen si opcion" të çlirimit të njeriut, sepse vdekja nuk më ka pyetyr, nuk më ka dhënë afat kohe. Se po të ishte ashtu, unë do zgjidhja një vdekje shumë të këndshme, të sjellshme e bilem edhe madhështore.
Pasi të ketë ndodhur kështu, atëher më lini të qetë me "vdekjen" time, sepse unë nuk kam fajin që vdiça, askush nuk më pyeti, ja ashtu erdhi papritmas.
Nuk themë që është bërë kiameti që vdiqa unë, por ndoshta nuk kam mundur të zgjedh se si të VDES.................
Apo ?

[>>{SpOnGeBoB}<<]

qysh be si te vdiset ? na gazepin e pame tu u mundu me jetu e me gjallnue. Si te vdiset oshte ma se lehti prej tanave, edhe qata e kom rendit te kategoria e luksit edhe i kam kallezue qasine produkte edhe 200 vjet e ardhshme badihava i reklamojne se nuk jam i interesum as mi pa me sy se leje mo me pyt per to sa e kane qmimin.

[Etnical]

''Te jetosh,do te thot te vdesesh''(B.Klod)

[emine]

Jeto duke jetu,,,,e kure te vdesesh vdis duke then:Jetova shijova ,dashurova,fitova,humba,luftova cdo minute te jetes sime,po asnjeher nuke do pendohem per ato qka mi afroj jeta se gjitha i pranova dhe i deshta dhe ndejva knaqsin qe kesh aty ne ato qaste edhe pse qastet e bukura kan qen te pakta,,,,dhe ne fund do vdes sepse jetova plotsisht dhe ndjeva si njeri ,,,,,,,,,,pra jemi njerz me rendsi eshte jeta jone te jetohet si njeri e jo jete cnjerzore,,,,,,,,Dhe kure sdo jem me ketu,nuke me intereson aspak qka te tjeret thojne apo mendojne,sepse e di se vendin tim askush sdo ta nxen asnjeher,,,,une e jetoi jeten e kure te vdes le te vdes ,,,,,,,,sepse jeta jone seshte asgje tjeter pose rruga per ne vdekje ,,,dhe ne kemi qen ketu em lan brezat tone te ardhshem,,,,,,,,,,

[Prizrenali]

http://www.truveo.com/vdekja-e-mire/id/1268715565

[Penelope]

Kur linde ti, te tjeret qeshen ti qave. Jeto ashtu, qe kur te vdesish, ti te qeshesh e te tjeret te qajne.-Franz Kafka.

Lum ai qe vdes keshtu, me nje buzeqeshje ne fytyre, i lumtur me jeten qe ka jetu, per veprat qe ka kriju, per miresine qe ka pase ne shpirt, per fjalet e mira qe ju ka dhane atyre qe kane pase nevoje. Megjithate qdo vdekje eshte nje humbje.

[panta_rhei]

Jaaa lidhje nuk paskeni me vajtu ju more... duhet me kukatë shum'... se për me diskutu për këtë temë si njerëz të kultivuar... hiq se hiq... s'keni faj se nuk u punojnë gishtat prej dhimbjes së madhe... nuk ka ma keq se me vdekë a... katastrofë... jaa qita e keni zbulu, hallall a!
nejse...
to be continued :wink:

Vazhdimisht më ka interesuar: faktori Kohë, për jetën e Njeriut!
Për një Njeri: A fillon koha në çastin e lindjes dhe a mbaron koha (a ndalet) në çastin e vdekjes? (tekefundit koha mundet me rrjedhë pa mbarim, por kohës "sime" i ka ardhur fundi!) Një njeri për me mujtë me e jetu jetën e tij "normal", duhet me pasë tepër kujdes dhe duhet me e menagju tepër mirë kohën. Sikur nji menagjer i menqur dhe kursimtar që nuk mundet me i menagju mirë pasuritë e veta kur nuk e din se sa pasuri posedon, qashtu edhe njeri nuk ka mundsi me e menagju me menquri jetën e vet kur nuk e din sa ka me rrnu! Qysh me e menagju mirë pasurine kur nuk e dij a i kam 10 euro a i kam qindra miliarda euro? Qysh muj me e jetu jetën time me menquri kur nuk e dij a kam me rrnu 1 minut a kam me rrnu 1000 vjet? Njeriu zakonisht moshën e pjekuris e arrin rreth moshës 20 vjeqare, edhe përshembull pastaj e din që ka me rrnu edhe 1000 vjet... tuj e dijtë që ka me rrnu edhe 1000 vjet, pse me rreziku ai me hyp n'aeroplan, n'anije; me dalë n'autobahn, me u ngjitë n'maje të bjeshkëve të larta... pse me i rreziku ai për "budallakina" të tilla shekujt e jetës së vet, pse me rreziku ai me vdekë n'moshën 50 vjeqare, a 300 vjeqare kur e din që ka me rrnu 1000 vjet? Ideja është që njeriu nuk do të ishte Njeri nëse do të jetonte përgjithmonë, as nëse do të jetonte vetëm 1 minut. Kur e dij se i kam 100 000 euro n dispozicion atëher mund të angazhohem shumë seriozisht që t'i hargjoj me shumë menquri: poashtu kur e dij se kam me rrnu rreth 75 vjet atëherë mund të angazhohem shum seriozisht me u kujdesë se qysh është më së miri me i hargju qato vite. Pra siguria tepër e madhe se nji ditë kam me vdekë, dhe pasiguria e çastit të vdekjes sime, e bëjnë njeriun tepër të vetëdijshëm dhe të kujdesshëm, e bëjnë Njeri!
Poashtu diçka që në këtë rast më intereson shumë është edhe lidhja apo marrëdhënja e njeriut me të tjerët tek vdekja! Për shembull a ka kuptim shprehja "Bashkë në Vdekje"!?
Vdekja nuk është si dashuria. (Njeriu mundet me qenë objekt i dashurise edhe kur nuk e din). Poashtu vdekja nuk është as sikur loja e shahut - të cilën zakonisht nevojiten dy veta për ta luajtur. Qysh munden njerëzit me qenë bashkë në vdekje, me vdekë bashk, kur në të vërtetë secili vdes vetë. Është njisoj sikur kur dy veta flejnë në gjumë bashkë në të njëjtin shtrat. Secili flen për vete, Në gjumin pa ëndrra njeri nuk ka kurrfar lidhje me njerzit e tjerë. Vetëm kur zgjohemi i përtrijmë lidhjet me njerzit që i njohim.
Mund të merremi vesh që ta qëllojmë njëri tjetrin me revole në të njëjtën kohë. Dy të dashuruar vdesin bashkë nga dëshpërimi, veprojnë ashtu sepse secili mendon se po vdes edhe tjetri. Luftëtarët vrapojnë nëpër beteja tuj i dalë vdekjes përballë, sepse janë të bindur se njisoj po bën edhe shoku.
Ose:
Dëshmorët e UÇK-së që u vranë në "Epopenë e Koshares" përshembull, u varrosën të gjithë në të njëjtën lëndinë. Familjarët e tyre dhe ata që e organizuan varrimin vendosën t'i varrosin pranë e pranë sepse ishin të bindur se në këtë mënyrë po vulosnin edhe për së vdekuri lidhjen dhe miqësinë që kishin për së gjalli.
Njerëzit shpesh shprehin dëshirën që të varrosen pranë disa personave. Secili nga ne do të kishte dëshirë të varrosej pranë prindërve të vet në vendlindje. (Kur ka parasysh vdekjen, njeriu fillon t'i rishqyrtojë disa gjëra, disa lidhje e raporte.). Pra, bashkë në vdekje, me bashkëvendasit!
Por! Si mund të ketë kjo rëndësi në realitetin e vdekjes. Kur dihet se pas vdekjes njeriu pushon të ekzistojë. Pas vdekjes sime njerëzit e mij të dashur mund të vazhdojnë të më duan dhe të më kujtojnë, por unë nuk mund t'ua kthej dashurinë as kujtimin.
nejse...
ka shumë çka me folë njeri... por s'po durohen shkronjat :smile:
(apet) to be continued

p.s. nëse neve na doket se disa njerzve nuk ua ndin hiq për vdekjen, s'ju intereson as s'ju bën përshtypje vdekja... kjo ndodh veq për shkak se bash qata njerz "dhiihen" prej saj... tranohen tuj ikë prej tutës, e tuj u mshefë skutave, tuj u sjellë palidhje veq qysh me mujtë diqysh me e harru vdekjen :biggrin: (shkojnë e futen tek temat e seksit, te kafja e forumit e te budallaqet e shiten kishe na po dijna me u knaqë... në të vërtetë shkojnë atje se kujtojnë që atje nuk i gjen vdekja :D... por s'kan faj t'ngratit se nime janë tepër smutana... edhe thjesht nuk kanë "b.th" me e pranu realitetin njerëzor... nuk janë të përgatitur me jetu si Njerëz... (as me vdekë si Njerëz)

[Amina]

Jaaa lidhje nuk paskeni me vajtu ju more... duhet me kukatë shum'... se për me diskutu për këtë temë si njerëz të kultivuar... hiq se hiq... s'keni faj se nuk u punojnë gishtat prej dhimbjes së madhe... nuk ka ma keq se me vdekë a... katastrofë... jaa qita e keni zbulu, hallall a!
nejse...
to be continued :wink:

Vazhdimisht më ka interesuar: faktori Kohë, për jetën e Njeriut!
Për një Njeri: A fillon koha në çastin e lindjes dhe a mbaron koha (a ndalet) në çastin e vdekjes? (tekefundit koha mundet me rrjedhë pa mbarim, por kohës "sime" i ka ardhur fundi!) Një njeri për me mujtë me e jetu jetën e tij "normal", duhet me pasë tepër kujdes dhe duhet me e menagju tepër mirë kohën. Sikur nji menagjer i menqur dhe kursimtar që nuk mundet me i menagju mirë pasuritë e veta kur nuk e din se sa pasuri posedon, qashtu edhe njeri nuk ka mundsi me e menagju me menquri jetën e vet kur nuk e din sa ka me rrnu! Qysh me e menagju mirë pasurine kur nuk e dij a i kam 10 euro a i kam qindra miliarda euro? Qysh muj me e jetu jetën time me menquri kur nuk e dij a kam me rrnu 1 minut a kam me rrnu 1000 vjet? Njeriu zakonisht moshën e pjekuris e arrin rreth moshës 20 vjeqare, edhe përshembull pastaj e din që ka me rrnu edhe 1000 vjet... tuj e dijtë që ka me rrnu edhe 1000 vjet, pse me rreziku ai me hyp n'aeroplan, n'anije; me dalë n'autobahn, me u ngjitë n'maje të bjeshkëve të larta... pse me i rreziku ai për "budallakina" të tilla shekujt e jetës së vet, pse me rreziku ai me vdekë n'moshën 50 vjeqare, a 300 vjeqare kur e din që ka me rrnu 1000 vjet? Ideja është që njeriu nuk do të ishte Njeri nëse do të jetonte përgjithmonë, as nëse do të jetonte vetëm 1 minut. Kur e dij se i kam 100 000 euro n dispozicion atëher mund të angazhohem shumë seriozisht që t'i hargjoj me shumë menquri: poashtu kur e dij se kam me rrnu rreth 75 vjet atëherë mund të angazhohem shum seriozisht me u kujdesë se qysh është më së miri me i hargju qato vite. Pra siguria tepër e madhe se nji ditë kam me vdekë, dhe pasiguria e çastit të vdekjes sime, e bëjnë njeriun tepër të vetëdijshëm dhe të kujdesshëm, e bëjnë Njeri!
Poashtu diçka që në këtë rast më intereson shumë është edhe lidhja apo marrëdhënja e njeriut me të tjerët tek vdekja! Për shembull a ka kuptim shprehja "Bashkë në Vdekje"!?
Vdekja nuk është si dashuria. (Njeriu mundet me qenë objekt i dashurise edhe kur nuk e din). Poashtu vdekja nuk është as sikur loja e shahut - të cilën zakonisht nevojiten dy veta për ta luajtur. Qysh munden njerëzit me qenë bashkë në vdekje, me vdekë bashk, kur në të vërtetë secili vdes vetë. Është njisoj sikur kur dy veta flejnë në gjumë bashkë në të njëjtin shtrat. Secili flen për vete, Në gjumin pa ëndrra njeri nuk ka kurrfar lidhje me njerzit e tjerë. Vetëm kur zgjohemi i përtrijmë lidhjet me njerzit që i njohim.
Mund të merremi vesh që ta qëllojmë njëri tjetrin me revole në të njëjtën kohë. Dy të dashuruar vdesin bashkë nga dëshpërimi, veprojnë ashtu sepse secili mendon se po vdes edhe tjetri. Luftëtarët vrapojnë nëpër beteja tuj i dalë vdekjes përballë, sepse janë të bindur se njisoj po bën edhe shoku.
Ose:
Dëshmorët e UÇK-së që u vranë në "Epopenë e Koshares" përshembull, u varrosën të gjithë në të njëjtën lëndinë. Familjarët e tyre dhe ata që e organizuan varrimin vendosën t'i varrosin pranë e pranë sepse ishin të bindur se në këtë mënyrë po vulosnin edhe për së vdekuri lidhjen dhe miqësinë që kishin për së gjalli.
Njerëzit shpesh shprehin dëshirën që të varrosen pranë disa personave. Secili nga ne do të kishte dëshirë të varrosej pranë prindërve të vet në vendlindje. (Kur ka parasysh vdekjen, njeriu fillon t'i rishqyrtojë disa gjëra, disa lidhje e raporte.). Pra, bashkë në vdekje, me bashkëvendasit!
Por! Si mund të ketë kjo rëndësi në realitetin e vdekjes. Kur dihet se pas vdekjes njeriu pushon të ekzistojë. Pas vdekjes sime njerëzit e mij të dashur mund të vazhdojnë të më duan dhe të më kujtojnë, por unë nuk mund t'ua kthej dashurinë as kujtimin.
nejse...
ka shumë çka me folë njeri... por s'po durohen shkronjat :smile:
(apet) to be continued

p.s. nëse neve na doket se disa njerzve nuk ua ndin hiq për vdekjen, s'ju intereson as s'ju bën përshtypje vdekja... kjo ndodh veq për shkak se bash qata njerz "dhiihen" prej saj... tranohen tuj ikë prej tutës, e tuj u mshefë skutave, tuj u sjellë palidhje veq qysh me mujtë diqysh me e harru vdekjen :biggrin: (shkojnë e futen tek temat e seksit, te kafja e forumit e te budallaqet e shiten kishe na po dijna me u knaqë... në të vërtetë shkojnë atje se kujtojnë që atje nuk i gjen vdekja :D... por s'kan faj t'ngratit se nime janë tepër smutana... edhe thjesht nuk kanë "b.th" me e pranu realitetin njerëzor... nuk janë të përgatitur me jetu si Njerëz... (as me vdekë si Njerëz)

E ai qe shkruan tek tema "Si te vdiset" nime paska me rrnu 1000 vjet hehehe

[panta_rhei]

E ai qe shkruan tek tema "Si te vdiset" nime paska me rrnu 1000 vjet hehehe

ani ti që ki shkru dy heeeerë... 2000 vjet bre :biggrin:

[lovely]

ani ti që ki shkru dy heeeerë... 2000 vjet bre :biggrin:

pej qiti mashkllit qe kam menu gjithe qe eshte femen, e qe nuk kam ide pse, diqysh tutna pej tij :biggrin: shkrimet e qarta i ka :biggrin:

shkruva edhe une pak qitu thashe nashta rrnoj ma shume, e sa per teme, qile guri gojen :frown: :frown:

[Pupi]

Unë jam Filan Fisteku,
Aha, me filan fisteku nuk e dijë a "indentifikohëm" sa duhet, andaj i them rradakës sime, mbase na qenka ashtu, a guxoj unë të flas për të tjerët me Emer e Mbiemer.


Por ama dua të flas, dua të besoj që flas pikërisht me atë që më gërrey shpirtin. Sepse VDEKJA erdhi , pa pyetyr, pa i'u bërë gati, pa i "rrafshitur".

Nuk jam i sigurt se a duhet të fitohët lloj "titulli" patjetër para se të vdiset, poashtu nuk jam i sigurt se a duhet të jesh patjetër i "menqur" që të nderosh të ndjerin, e aq më pak se dikujt ju shtohka jeta nëse shkruan, apo nuk shkruan këtu !

Falimenderit për ata që shkruan, falimenderit edhe për ata që nuk shkruan.


Lus të autorizuarit që kjo Temë të Mbyllet
Falimenderit për mirkuptim.

[hasanmehmeti]

Teme e mire kjo po shifet se pak ka shkrime ne te.
Ajo qe shkruajti panta me pelqej mjafte, normal me perjashtime te disa kendveshtrimeve , pasi une vdekjen nuk e shof nje mundesi.
E theme kete sepse kur themi mundesi, mendojme gjithemon ne zgjedhje te saj qe nga pesha e veshtersis deri te forma.Besoj se ketu nuk kemi te bejme me nje gje te tille pasi vet njeriut si krijes nuk i ipet ajo mundesi, mund te kete perjashtime nuk e mohoj por per ta pergjithesuar eshte e pamundur.

Per te folur per vdekjen se pari duhet ditur diq per jeten, apo per ate gjendje qe njeriu ishte para kesaj jete.
Neve jemi ne nje rrjedhoje qe sigurisht ka burimin diku pa dashur ta kufizoj ne kendveshtrimin time mbi kete burim, dhe si i tille vazhdon sikur nje perrua te ece dhe gjithemon i shoqeruar nga faktori kohe por edhe ambienti sidomos ne toke ku neve po ti kthehemi fizikes vijme ne perfundim se kemi te bejme vetem me 4% materije qe figuron te ne, te gjitha keto ndikojne qe ky uje nga koha ne kohe ka sprovat e veta her te rritjes e here te zbritjes qe iu imponohet, dhe sigurisht se fundin e ka ne nje oqean te gjere dhe aty mendoj se perfundon nje rrugetim i gjate por nuk ka perfunduar gjitheqka, siq mund te terhiqet nje paralele me vdekjen.
Dikush mund te pyet po a mund te kemi perroje te vogla qe na shuhen gjate rruges, une mendoj se te tilla per nga gjatesia mund te kete por qe shuajtja e tyre eshte vetem ateher kur derdhen ne oqean.

Kjo ne forme figurative per te sqaruar se jeta e njeriut qofte e shkurter apo e gjate nuk perfundon me vdekjen pasi si e tille mendoj se pak interesante do ishte dhe kuriozitetin mos e prisni asnjeher se do ua shuajn materialistet me idet e tyre mbi keto dukuri.
Jo per ate qe materialistet jane ne gabim ne pergjithesi , por eshte obligim i shkenctarit te perqendrohet ne punen e tij shkencore si materialist per te arritur ne nje perfundim te kenaqeshem edhe pse shpesh ia fusim te supozojme ne kete fushe.

Per tu kthyer tek pyetja e Pupit, theme se kjo teme ateher me kete pyetje do ishte me mire te shkruhej tek nenforumi:Urime dhe Pershendetje , e atje te hapim tema te tilla qe tia mbushim qefin vetes me pyetje te tilla , se si na vdiset, dhe te jepe secili mendimin e tij , dikush ne det , e dikush ne mal , fushe , etj etj.

Por tema ne brendesi permban shume qe neve shofim edhe ne shkencen e filozofis-psikologjis te jete folur jo shume per kete, pasi mungon dija mbi te quajturin Shpirte.
Neve te gjithe e dime se Njeriu perbehet nga forma fizike dhe ajo shpirterore.Mungesa e seciles do bente qe njeriu te mos quhej i tille.

Por te vdekja valle kemi te bejme me vdekje te trupit , te shpirtit apo te dyjave.
Per tiu pergjigjur kesaj duhet te kthehemi tek barku i nenes atje, atje shofim qysh ne mitren e saj se kemi nje trupe te paforcuar mire qe qendron i tille i palevizur deri ti vije ajo qe ne e quajm shpirt dhe e ben qe barku i saj te jete i shqetesuar nga levizjet e tij.
Por mandej pasi te vije koha neve themi se lindi filan gruaja, por ajo ne te vertet kishte me heret ate qe lindi , dhe kishte me heret ate trup pa shpirte ne barkun e saj.
Keshtu vijme tek vdekja fizike e njeriut qe e ben qe ajo qe e shtyen te levize , te ndiej knaqesin , te perdore intelektin etj , pra shpirti ti largohet.
Pra shpirti erdhi dhe u largua dhe mbeti ajo qe neve e quajme xhenaze dhe ajo eshte e vdekur pasi po te kthehemi ne definimin e vdekjes ne pergjithesi , mund ta shofim se qdo objekt (kafsh,bime,njeri etj) kur eshte ne forumen e vdekur eshte i padobishem per njeriun dhe vetveten, pas kesaj themi se neve kemi te bejme ne menyre te zhdrejte me ate qe nuk dime me shpirtin.Pra trupi vdiq ,shpirti iku ashtu siq edhe erdhi pa e pare, por duke shikuar efektet e tij.

E ku mund te kete ikur trupi i vdekur prap ne nje barke por tjeter nga ai i nenes, ne toke prej te ciles u krijua.

E ku mund te kete ikur ky shpirt , dhe nga mund te kete ardhur qe e beri nje trup te vdekur te jetoj , e pastaj te quhet i vdekur ,kete nuk dua tua lidhe me relegjionin per t'ju permbajt vendit(sipas vendit behet edhe kuvendi:)) por ne shkencat tjera nuk gjen dot pergjigjie.

Nje gje qe mund te dihet dhe besoj se do jemi dakort eshte se trupi i vetem nuk ka mund ti bej veprat qe neve i bejme pa shpirtin dhe shpirti i vetem nuk do kete mundesi pa trupin, pra te themi kushtimisht dy dukuri jane pjesmarrese ne kryerjen e veprave qe njeriu i ben qofshin te mira dhe te keqija, dhe si te tilla do jene perjetuese te derivateve te po atyre veprave.

Njeriu nuk besoj se duhet te jete i frikesuar nga vdekja edhe pse nje frike e pshtjellur me kuriozizem do duhej te ishte pran , por krejt kjo mvaret se qfare definimi i jepe jetes tende, cili eshte qellimi per te cilin jeton etj etj.Sapo ti keshe te qarta keto gjera ateher do te ndryshoj edhe kendveshtrimi i njeriut ndaj jetes dhe vdekjes.


me t'mira
hasani.

[LOJETARI]

sjellë palidhje veq qysh me mujtë diqysh me e harru vdekjen :biggrin: (shkojnë e futen tek temat e seksit, te kafja e forumit e te budallaqet e shiten kishe na po dijna me u knaqë... në të vërtetë shkojnë atje se kujtojnë që atje nuk i gjen vdekja :D... por s'kan faj t'ngratit se nime janë tepër smutana... edhe thjesht nuk kanë "b.th" me e pranu realitetin njerëzor... nuk janë të përgatitur me jetu si Njerëz... (as me vdekë si Njerëz)

ahahahahhaahahaha..............moti s´kam qesh kaq shume ..


Megjitheate mendoj se te vdesesh nuk eshte trimeri dhe se nuk duhet me pase "bythe " :biggrin: per me vdeke, sepse kete e kane bere me miliarda qenie deri tani edhe do ta bejme edhe ne qe ende numerojme si te gjalle .

[Amina]

ani ti që ki shkru dy heeeerë... 2000 vjet bre :biggrin:

Keshtu po na shtohet jeta bre hahahha, 2000 vjet ti, e 2000 vjet une hahaha

[vjeshta]

Keshtu po na shtohet jeta bre hahahha, 2000 vjet ti, e 2000 vjet une hahaha


Ani me u bo bashk ju dy po i bojeshi 4000 vjet ,e jam kam mendoj per tjeret ,qe vijn pas neve mbasi ne nuk e kemi ate fat ,qe duhet me jetu dhe me vdek sipas rregullave te Pantes ...pa ,pa ,pa :biggrin:

[Jana]

Vdekja eshte e vetmja gje qe smund ti ikim...edhe mendoj qe sduhet menduar ajo vjen kur e ka shkru Zoti...

I kam ven re edhe personat e shtyr ne mosh shpresojn edhe normal skan deshir me vdek se qdo person sado i vjeter qe te jet ka akoma diqka per te ber apo per te plotrsua...

Me kujtohet nje plak dikund 80 vjeq me pat then"Qdo mengjes kur i hap sy,e falenderoj Zotin qe u zgjova dhe nje dit...edhe qe po marr frym"

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Vdekja eshte e vetmja gje qe smund ti ikim...edhe mendoj qe sduhet menduar ajo vjen kur e ka shkru Zoti...

I kam ven re edhe personat e shtyr ne mosh shpresojn edhe normal skan deshir me vdek se qdo person sado i vjeter qe te jet ka akoma diqka per te ber apo per te plotrsua...

Me kujtohet nje plak dikund 80 vjeq me pat then"Qdo mengjes kur i hap sy,e falenderoj Zotin qe u zgjova dhe nje dit...edhe qe po marr frym"

Bash qesaj iki sa t`mundesh edhe munet njeri si mire me i iken, bone harrove mos me mendu belivalla te ka marr me vehti deri sa te mendohesh se qka ndodhi.

Dil qaty te rruga halo pa u kallen samaforat edhe qite hapin qeshtu tu mos mendu kqyr a e shef vdekjen tu i grah limuzines, ani mos kofte vdekja qaty pa u kane naj kusherine e sajna osht e pamundun.


amo qekjo qysh e ka nisen pupi, a din qysh i bjen: je que ne ferk te sabahit halo symshelca nuk e ki hanger mengjezin e pyt kur bohet darka ? Qfare darke mare hajt shko nihere ki me punue e mi kry do pune bajagi si mire per me priten me ardhen darka.

[Tinky-Winky]

qysh e ke shkrue i madhi perendi. dikushme krye ne jastok e dikush si qeni nrush

[Reana]

qysh be si te vdiset ? na gazepin e pame tu u mundu me jetu e me gjallnue. Si te vdiset oshte ma se lehti prej tanave....




vdekja eshte dukuri qe ia vlen te mendohet per te, te shkruhet per te, dhe te analizohet, por nuk do te pajtohesha aspak me pikepamjen se duhet tere kohen te mendojme per vdekjen, dhe se nese kaluekemi kohe duke menduar per vdekjen, qenkemi trima!!!!!!
te menduarit obsesiv mbi vdekjen, e roberon mendjen e individit dhe e ben sherbetor ideologjishe dhe filozofishe jo-humane.

Religjionet, pershembull, e kane origjine friken e njeriut nga vdekja dhe nga fenomenet tjera natyrore te cilat njeriu neper shekuj s'ka arritur ti shpjegoje.
parajsa, jeta eternale pas vdekjes, jane SIGURIMI qe premtojne religjionet, nese ndjekim rituale te caktuara fetare...
dhe njerezit shkojne e ngjiten per religjionesh, sikur mizat pas ..........., sepse aty gjejne SIGURINE e rrejshme, se paska parajse e jete pas vdekjes!!!!

po e nderlidh me kete qe ka thene SUNGJERI, ne spo mundemi ta bejme parajse, sa jemi gjalle e jemi te afte, te zotohemi fizikisht per veteveten, e po qenkemi ne gjendje ta bejme kete pas vdekjes!!!!hemmmmmm....shume storje e mire....

prej pikepamjes se evolucionit, frika eshte dukuri normale dhe e lindur....
po te mos ishte frika, qeniet e gjalla nuk do te mbijetonin-perfshire ketu edhe boten shtazore....frika nga vdekja, eshte instinkt primar qe mundeson mbijetesen...
ndoshta paradoksale, por ky eshte realiteti i natyres se te gjitha qenieve te gjalla!

frika mbetet aty, qe te na mundesoje neve te largohemi nga rreziku dhe te mbijetojme, dhe kjo eshte detyra yne e vetme pergjate gjithe jetes....
vdekja eshte fundi i pandryshueshem, per te cilin nuk ia vlen te humbet shume kohe....

Sipas perkthimit te Nolit, Omar Khajami ne "Rubairat" thote ...( e kam cituar edhe me pare, se ia pelqej pa mase filozofine esenciale te ketyre vargjeve)

Naten kur flinja
me tha shpirti "Pi",
ne gjume dhe ne varr, s'ka lumturi...
sa rron, zbraz kupa, puth cupa(djema:tongue: )
ka shekuj qe te flesh ne qetesi....

mendoj, mjer ata qe kalojne jeten duke pritur vdekjen, se jane duke pritur asgjene!!!

[panta_rhei]

Teme e mire kjo po shifet se pak ka shkrime ne te.
Ajo qe shkruajti panta me pelqej mjafte, normal me perjashtime te disa kendveshtrimeve , pasi une vdekjen nuk e shof nje mundesi.
E theme kete sepse kur themi mundesi, mendojme gjithemon ne zgjedhje te saj qe nga pesha e veshtersis deri te forma.Besoj se ketu nuk kemi te bejme me nje gje te tille pasi vet njeriut si krijes nuk i ipet ajo mundesi, mund te kete perjashtime nuk e mohoj por per ta pergjithesuar eshte e pamundur.



"Mendoj se njeriu është mundësi, mundësia e vetvetes, edhe që i paraprin vazhdmisht vetvetes (qysh kanë thanë edhe shumë njerëz të menqur). Pra Njeriu vazhdmisht është në barazpeshë përballë mundësive që ende nuk i ka realizu.
Por për njeriun ekziston një mundësi... një mundësi e cila iu jep fund krejt mundësive të tjera. Dhe kjo mundësi është - Vdekja."

O hasanmehmeti!
Ti merresh vesh me nji mik për me u taku pas nji jave bashk. Në fund të bisedes i drejtoheni njëri tjetrit "Takohemi n'kofshim shnosh e rahat"! Pse? Sepse deri atehere ka MUNDËSI të mos jeni gjallë. Ka MUNDËSI me vdekë njani ose që të dy edhe nji javë.
Ti llogarit që ki me rrnu përshembull edhe 50 vjet (varësisht prej moshës aktuale)... edhe brenda atyre 50 vjetësh ti mendon shuuumë mundësi për me i arrit a me i realizu. Por, ekziston MUNDËSIA që ti me vdekë pas dy orësh. Mundësia e vdekjes (sepse ti nuk mundesh me e dijtë kur ta ka shkru aj jarani). Pra MUNDËSIA që iu jep fund krejt mundësive tjera që e ki pas bo plan me i realizu për 50 vjet.
A qenka vdekja mundësi???!!! Apo ndoshta ti je Zot edhe e përjashton mundësinë e vdekjes sa herë t'don vet e qysh t'konvenon ty!

Ti nuk mundesh me thanë "Këtë projekt unë do ta realizoj për 300 vjet"! Të gjitha mundësitë e jetës së vet njeriu i "koordinon" dhe i projekton për t'i realizuar në raport me vdekjen! Nëse e ki ndërmend me kriju familje, ti duhet me ia nisë të paktën para moshës 50 a 60 vjeqare, se përndryshe nuk të lejon vdekja (zakonisht). Nëse don me u knaqë me nipa, mbesa e stërnipa të tu, ti duhet me ia nisë para moshës 30 vjeqare, se përndryshe nuk të lejon vdekja (gjithnjë zakonisht). Edhe nëse ia nisë me kohë, prap ekziston MUNDËSIA me vdekë pa i realizu ato mundësi që pate qef.

Njeri mundet me vdekë qysh në fëmijëri. "Sapo vjen në jetë njeriu është boll i madh për të vdekur" thotë nji thënie e moqme.
Poashtu njeriu nuk mundet me vdekë kur t'don vet. Njeri nuk mundet me bo vetvrasje derisa është në gjumë... as kur është fëmijë (foshnje)... as kur është i lidhur (me pranga përshembull)... ti mundesh me e bo plan me e mbytë veten pas tre javësh në ora 10:00 fiks. Por as këtë "mundësi" nuk mundesh me qenë i sigurt që mundesh me e realizu. Së pari, nuk dihet a je gjallë deri atëher... së dyti, nuk është e sigurtë që bomba do të shpërthejë në qastin e duhur.
Pra, "ka mundësi"!

[Reana]

Ti llogarit që ki me rrnu përshembull edhe 50 vjet (varësisht prej moshës aktuale)...

Jo po.
Hasani kish me jetu gjithe bile...:biggrin:

Sa shume ia paske teholluar, mos e kuptofte edhe kesaj here sqarimin per "mundesine", me mire hiq dore...:biggrin:

[sakra]

Ndoshta titulli më i përshtatshëm i kësaj teme të hapur nga pupi do të ishte: “Frika nga vdekja” (mendoj unë), pasi ajo që më së shumti i frikëson njerëzit është vdekja! Pra frika e ikjes nga kjo botë.

Kjo dukuri (sado e hidhur që është) i brengos shumicën e qenieve njerëzor në mbarë rruzullin tokësor, por që nga ankthi e tmerri, nuk kanë guxim ta shpalosin këtë temë, të flasin hapur rreth saj, të përballohen me të dhe ta pranojnë këtë realitet të pashmangshëm.

Po e ceki një thënie të një filozofi amerikanë, Horas Kalen: “Ekzistojnë njerëz që e ndryshojnë jetën e vet ngase i frikohen vdekjes dhe njerëz që atë e bëjnë ngase i gëzohen jetës. Grupi i parë jeton duke vdekur, përderisa grupi i dytë vdes duke jetuar. Pa marr parasysh se kur vdes, kam ndërmend të vdes duke jetuar!"

Pothuajse të gjithë ne e dimë se jeta dhe vdekja janë procese të natyrshme. Janë pjesë e ligjit universal. Ne si qenie njerëzore jetojmë në polaritet. Gjithçka që ne perceptojmë përmes shqisave tone, ka një pol, por njëkohësisht edhe një kundrapol. Kjo vlen edhe për jetën dhe vdekjen. Kontradikta në dukje por domosdoshmëri në proces! Kush nuk e sheh polin e kundërt, ose nuk dëshiron ta sheh atë, nuk e sheh, ose nuk dëshiron ta sheh edhe të vërtetën, realitetin objektiv... Pole të ndryshme, por të të njëjtit mekanizëm, të njëjtit proces, pa të cilat nuk do të mund të ekzistonte as edhe materie më e imët. Nuk ka asgjë të amshueshme në gjithë këtë univers të pafund! Ajo që mund të quhet e amshueshme është vetëm ritmi i përhershëm i ndryshimeve, lindjes, zhvillimit dhe shpërbërjes. Dhe ajo që shpërbëhet, pastaj lind përsëri. Pra pa vdekje nuk ka as lindje, nuk ka as jetë, nuk ka proces...

Ne, kur kemi ardhur në këtë botë, nuk kemi ardhur me vullnetin apo dëshirën tonë . Nuk na ka pyetur askush. E njëjta vlen edhe kur të shkëputemi nga ky proces që ne e kemi emërtuar si jetë. Që nga lindja, ne jemi në pritje të saj... Dhe derisa presim, varët tërësisht nga vet ne, se a do ta jetojmë këtë periudhë kohore, sado e gjatë çoftë ajo, në ankth, vuajtje, mjerim, pra siç thotë edhe Kaleni “...të jetojmë duke vdekur”, apo do ta jetojmë këtë periudhë kohore në hare, gëzim e lumturi, “të vdesim duke jetuar”. Pra, zgjidhjen apo daljen nga ky “obsesion”, në njëfarë mënyre, e kemi në duart tona. “Me dorën tonë, me dëshirën tonë, në pëlhurën e bardhë të jetës mund ta shkruajmë fjalën frikë, mjerim, dhe natyrisht, tërë jetën do ta kalojmë në ankth e mjerim, por, po ashtu, me dorën tonë, me dëshirën tonë, në pëlhurën e bardhë të jetës, mund ta shkruash edhe fjalën, guxim, lumturi, dhe tërë jetën do ta kalojmë në qetësi dhe ngazëllim”, thotë i madhi D. Demaku.

Andaj, unë jam i mendimit se më e rëndësishme për njeriu është përqafimi i jetës - dhuratës më të shtrenjtë hyjnore që na është ofruar. Shijimi i nektarit të saj, ndërsa vdekjen ta lëmë të procedoj me ritmin e vetë të ndryshimeve.

[panta_rhei]

Sipas perkthimit te Nolit, Omar Khajami ne "Rubairat" thote ...( e kam cituar edhe me pare, se ia pelqej pa mase filozofine esenciale te ketyre vargjeve)

Naten kur flinja
me tha shpirti "Pi",
ne gjume dhe ne varr, s'ka lumturi...
sa rron, zbraz kupa, puth cupa(djema:tongue: )
ka shekuj qe te flesh ne qetesi....

mendoj, mjer ata qe kalojne jeten duke pritur vdekjen, se jane duke pritur asgjene!!!

"COOL b'e njeri" :biggrin:

edhepse jashtë temës: sa herë përmendet Omar Khajami, instinktivisht më kujtohet parathënia e veprës "REPUBLIKA" të Platonit. Aty përafërsisht thuhet "... ashtu siq kishte bërtitur edhe Omar Khajami i madh pasi kishte lexuar KURANIN: "Hudhni të gjithë librat, digjini të gjitha bibliotekat, sepse gjithçka që dëshironi të dini në jetë do ta gjeni aty"!
nejse (e thash pa kurrfar qëllimi... tekefundit):wink:

Përndryshe;
po shifet kjartë se shkrimet e mia në këtë temë absolutisht dhe mjerueshëm po "kuptohen" vetëm në konotacionin personal. Thot njeri se unë e zbulova vdekjen!

Nuk e përjashtoj mundësinë që të mos ia kem arritur qëllimit tim për të përfaqësuar mirë me shkronja atë që kam menduar. Por, "ju betohem" :biggrin: që shkrimet e mia në këtë temë (dhe në cilëndo temë tjetër), veqanërisht në këtë temë, kanë për qëllim T'I THURIN LAVDI QENIES NJERËZORË, ME E NGRITË QENIEN NJERËZORE NË PIKËN MË TË KARTË TË NDERIMIT DHE TË RESPEKTIT, sepse e meriton. E meriton sepse sikur asnji gjallesë tjetër (ndoshta), Njeriu është i vetëdijshëm për mundimet e tij, për fatin e tij që e pret... dhe prapë nuk ndalet, nuk dorëzohet, dhe vazhdon të shtyjë përpara me të gjitha forcat dhe mundësitë që ia ofron fati dhe jeta, edhe kur nuk ka mundësi përpara vetes, Njeriu prapë mundohet dhe përpiqet deri në fund që t'i gjejë ato...
Nuk është aspak e lehtë të jetosh, të kënaqesh, të shpresosh e të besosh kur e ke në shpinë një bindje dhe një barrë TË PAKAPËRCYESHME dhe TË PADURUESHME.
Mirëpo, këtë e bën NJERIU! (E kapërdin, dhe e duron!)
Shrimet e mia këtu kishin dhe kanë si qëllim që të tregohet me krejt fuqine dhë zërin që: nuk ka qenie në këtë botë që meriton më shumë nderim dhe respekt sesa qenia Njerëzore - NJERIU!
Pra, edhe më shqip, respektojeni vetveten, keni më tepër respekt për atë se qfarë qenie jeni, sepse kështu nderohet dhe lartësohet Njerëzia - Njeriu!
..............................


...shumë romantike o kon qikjo a... :D

[Reana]

"COOL b'e njeri" :biggrin:

edhepse jashtë temës: sa herë përmendet Omar Khajami, instinktivisht më kujtohet parathënia e veprës "REPUBLIKA" të Platonit. Aty përafërsisht thuhet "... ashtu siq kishte bërtitur edhe Omar Khajami i madh pasi kishte lexuar KURANIN: "Hudhni të gjithë librat, digjini të gjitha bibliotekat, sepse gjithçka që dëshironi të dini në jetë do ta gjeni aty"!
nejse (e thash pa kurrfar qëllimi... tekefundit):wink:



Ehhhh.. dmth sipas teje frika nga vdekja dhe roberia shpirterore e mendore, si gje e pa-evitueshme, a????

nuk besoj se te gjithe me ne fund, te bien pre e frikes....frika eshte implant i evolucionit dhe nuk mundemi ta eliminojme, por sdo te thote se te gjithe perfundojme duke djegur bibliotekat ne emer te librave religjioze qe premtojne jeten e perhershme....

jam e bindur ne ate qe ka elaboruar me lart Sakra, qe ne aglishte definohet si "the only CONSTANT in nature is change" (e vetmja konstante ne natyre eshte ndryshimi).
e nen ligjet e natyres per ndryshimet, egzistojne individe qe nen presionin e frikes, ndryshojne qendrimet, opinionet e tyre....
por ne rastin e Khajamit, nuk arrij te identifikohem me friken e tij aspak:biggrin: , e as me konsekuencat e asaj frike per talentin e tij poetik:tongue: !
frika e tij nga vdekja=vdekjen e tij intelektuale e aktuale para vdekjes fizike!!!

[selvija]

http://www.fquran.com/nashrie/022/index_files/image026.jpg
Vdekja është një fenomen që gjatë gjithë historisë njerëzore e ka preokupuar njeriun dhe me të janë marrë shumë dijetarë. Megjithëse kanë folur shumë, askush në këtë botë nuk mund të na japë një mendim të saktë rreth vdekjes, pasi askush nuk e ka provuar vetë, por thjesht niset duke parë të tjerët. Njerëzit i frikësohen vdekjes, pasi u duket se pas kësaj, jeta e tyre nuk do të vazhdojë më, por një besimtar i vërtetë duhet ta presë me kënaqësi vdekjen, pasi ajo është kalimi që ai do të bëjë nga belatë e kësaj botë në të mirat e Xhennetit. Allahu thotë në Kur’an: “Secili shpirt do ta shijojë vdekjen, e shpërblimet tuaja plotësohen Ditën e Kijametit. Kush i shmanget zjarrit e futet në Xhennet ai ka arritur shpëtim, e jeta e kësaj bote nuk është tjetër përveçse një përjetim mashtrues.”

Gjatë gjithë jetës, njeriu duhet të përpiqet me punë të mira dhe Allahu me mëshirën e Tij ia pranon të mirat. Një ditë, një njeri i mirë u nis për në treg. Bëri llogarinë në shtëpi dhe mori me vete aq para sa mendoi se i duheshin, por kur arriti atje pa që paratë nuk i dolën. Kur pa këtë, ky person filloi të qajë për një copë herë të gjatë. Njerëzit që ndodheshin përreth u çuditën dhe i thanë se nuk ishte e vendit të qante pse nuk i dolën paratë, por a e dini vëllezër të dashur, se cila ishte përgjigja e tij? Ai tha: “Mos kujtoni se këto lotë janë për këtë botë! Duke parë llogarinë e sotme që nuk m’u përputh me parashikimin tim, vallë a do të përputhet llogaria e kësaj bote me atë të botës tjetër? Po ne të dashur vëllezër, a e kemi bërë llogarinë tonë? A e kemi menduar se ndoshta llogaria nuk do të na dalë? Por duke mbajtur shpresën tek Allahu, shpresojmë që Ai me mëshirën e Tij të na falë. Allahu thotë: “O robët e Mi, që e keni ngarkuar veten me shumë gabime, mos e humbisni shpresën nga mëshira e Zotit, pasi Allahu i fal të gjitha gjynahet. Ai është Falës e Mëshirues.”

[hasanmehmeti]

panta_rhei

Nuk eshte problemi qe une spo e kuptoj shembujt e tu panta, te njejten gje e kam thene edhe vet.
Mirepo juve vdekjen e definoni si nje mundesi brenda dukuris se njeriut.Ndersa une vdekjen nuk e definoj si mundesi ne vete brenda dirigjimit njerezor por si nje dukuri e pamvarur qe ndodhe kur do i vije momenti.
Ajo qe mundohem une te sqaroj eshte se njeriu nuk e ka kete mundesi ne kuptimin e plote te fjales por kjo dukuri ndodhe jashta mundesive te tije.
Perndryshe po te themi eshte mundesi brenda dukuris njerezore do themi , ka mundesi te ndodhe por edhe mund te mos ndodhe fare , e kjo nuk eshte e vertet pasi ajo do ndodhe dhe nuk i pershtatet tipit te nje mundesie.
Nese flet per mundesin e ndodhjes kohore ketu qdo njeri eshte dakort dhe kete e sqarojne edhe shembujt qe ofrove.
Pra ajo eshte nje Dukuri ne vete qe ndodhe dhe mund te na i bej neve te pamundshme mundesit tona qe i kemi ne plane.
Kaq per kete perceptim timin.

[LABI]

Ehhhh.. dmth sipas teje frika nga vdekja dhe roberia shpirterore e mendore, si gje e pa-evitueshme, a????

nuk besoj se te gjithe me ne fund, te bien pre e frikes....frika eshte implant i evolucionit dhe nuk mundemi ta eliminojme, por sdo te thote se te gjithe perfundojme duke djegur bibliotekat ne emer te librave religjioze qe premtojne jeten e perhershme....

jam e bindur ne ate qe ka elaboruar me lart Sakra, qe ne aglishte definohet si "the only CONSTANT in nature is change" (e vetmja konstante ne natyre eshte ndryshimi).
e nen ligjet e natyres per ndryshimet, egzistojne individe qe nen presionin e frikes, ndryshojne qendrimet, opinionet e tyre....
por ne rastin e Khajamit, nuk arrij te identifikohem me friken e tij aspak:biggrin: , e as me konsekuencat e asaj frike per talentin e tij poetik:tongue: !
frika e tij nga vdekja=vdekjen e tij intelektuale e aktuale para vdekjes fizike!!!


Para qe t'elaborohej nga Sakra dhe para se t'shkruhej dhe percaktohej ne anglisht kjo ide (pasohej dhe sinonimizohej) ; kete ide e kan shfaqur t'paret kozmologet dhe atomistet e antikitetit grek .
Gjegjesisht idene se "VETIA ABSOLUTE E PERGJITHESHME E NATYRES ESHTE LEVIZJA" e ka perhapur filozofi grek Herakliti ( i Efesit) "Cdo gje gjendet ne levizje" (Panta rei):


Poashtu dhe Phanta_rei - elaborimin e tij , e ka bere dhe strukturuar mbi parime dhe kategori nocionesh te huazuara nga filozofia ekzistencialiste ; si psh : DROJA , FRIKA, TRISHTIMI, ANKTHI, e ARDHMJA E PANJOHUR (e paprcaktuar), TJETRI (si konkurrues dhe ferr i lirise personale)... jane disa nga nocione kategorish qe kane perdore perfqaqesuest e kesaj filozofie per t'shpjeguar njeriun si qenie ekzistenciale (e lire) , te cilen e percjelle perhere mendime te ndruajtura frika , paqartesia , ankthi mbi perspektiven e panjohur, te keqen (luftrat), vdekjen .. etj. (qe Karl Jaspers me nje fjale i emerton si Situata Kufitare ) .


:rolleyes: :confused:

[LABI]

"Mendoj se njeriu është mundësi, mundësia e vetvetes, edhe që i paraprin vazhdmisht vetvetes (qysh kanë thanë edhe shumë njerëz të menqur). Pra Njeriu vazhdmisht është në barazpeshë përballë mundësive që ende nuk i ka realizu.
Por për njeriun ekziston një mundësi... një mundësi e cila iu jep fund krejt mundësive të tjera. Dhe kjo mundësi është - Vdekja."


Pra, "ka mundësi"!


"Ne ekzistencialistet ateiste jemi te bindur se ekzistenca i paraprine esences"
Zhan Pol Sartri


Parimi i ekzistences : "njeriu nuk eshte asgje tjeter , vecse ai cfare e ene veten " (Sartri)
Sipas kesaj ideje, s'pari cdo gje duhet t'ekzistoj , e me pastaj me kohe te vije e te behet esence ... Sipas ekzistencializmit , njeriu ne fillim nuk eshte fillimisht "nje esence e gatshme" , cila si e tille vazhdon vetem t'jet , te qenesoj .... Perkunder kesaj njeriu ekziston si nje projekt , i cili me kohe realizohet duke u bere ai qe ne te vertete eshte ... Sikur njeriu qe nga fillimi te ishte esence , te qenet e metutjeshme te tij , nuk do te kishte kuptime dhe do te ishte nje kotesi ...

Perdallim nga esenca te cilen e karakterizon vetem hapesira ( jo dhe koha) . Ekzistencen e karakterizon pikerisht koha ...

Martin Hajdeger thote: "trajta themelore e ekzistences eshte jo hapsira , por koha" .

[Reana]

Para qe t'elaborohej nga Sakra dhe para se t'shkruhej dhe percaktohej ne anglisht kjo ide (pasohej dhe sinonimizohej) ; kete ide e kan shfaqur t'paret kozmologet dhe atomistet e antikitetit grek .
Gjegjesisht idene se "VETIA ABSOLUTE E PERGJITHESHME E NATYRES ESHTE LEVIZJA" e ka perhapur filozofi grek Herakliti ( i Efesit) "Cdo gje gjendet ne levizje" (Panta rei):

:rolleyes: :confused:




Konstantat jane definicione shkencore e jo filozofi!
Shprehja qe kam perdore ne anglisht, eshte ligj i natyres, e nuk i referohet filozofise antike greke.

Poashtu, nuk kishte te beje me ate se kush i pari erdhi tek ideja/filozofia per ndryshueshmerine e gjerave, por shkurt ishte nje permbledhje/mbeshtetje e shkrimit te Sakres, me nje konstatim shkencor.


prej kendit shkencor nuk mund te pohojme nje gje, per cka nuk ka fakte.
shkencat natyrore kane nevoje per fakte materiale dhe per eksperimente per te demantuar nje realitet shkencor.


Shkenca versus Filozofise

Prej kendit filozofik, mjaftojme te kemi nje ide, sqarim te nje lloji mbi dicka dhe nje numer simpatizantesh qe e pelqejne idene.

shembull- vetevrasja:
ne filozofine religjioze katolike, eshte mekat i pafalshem qe denohet me ferr te pafund.
Ne filozofine lindore te islamit, vetevrasja ne raste te caktuara mund te shperblehet edhe me parajse edhe me virgjeresha....phaaaaa...:biggrin:

e kush ka te drejte????
shkencerisht-asnjera pale sepse shkenca nuk mund te demantoje asnjeren prej ketyre filozofishe.
ndersa ne aspektin filozofik- te dy palet; varesisht kujt mendja yne e shkrete vendose ti besoje!!!


Perderisa 1+1=2, eshte njejte sikur ne Arabi, si ne Tunguzi, si ne Amerike si ne Afrike, ....:wink: !!!!

[LABI]

Konstantat jane definicione shkencore e jo filozofi!
Shprehja qe kam perdore ne anglisht, eshte ligj i natyres, e nuk i referohet filozofise antike greke.






Garant po t'a konsultojme etimologjine , do t'kuptojm qe dhe vet fjala "ne fjale" i ka rrenjet ne antikitet (u shpike nga kjo fare filozofia-spekuluese) ...:biggrin: :wink:

[Reana]

Garant po t'a konsultojme etimologjine , do t'kuptojm qe dhe vet fjala "ne fjale" i ka rrenjet ne antikitet (u shpike nga kjo fare filozofia-spekuluese) ...:biggrin: :wink:

A po konkludon se per te qene dicka valide, duhet ta kete burimin ne Greqine antike:tongue: ,

apo se cdo gje shkencore paska burimin nga spekulimet filozofike???:biggrin:

etimologjia e fjales, as nuk ia jep as nuk ia humb validitetin shkencor nje konstatimi shkencor...ne Fizike etimologjia nuk luan asnje rrol!
Perndryshe, pergjate historise fjalet perdoren ne konotacione te ndryshme, dhe domethenia e tyre ndryshon/evoluon me kohen (kete mundet ta konfirmoje cdo linguist i denje!!!)


E me ne fund, a vendosi dikush si te vdiset???

[LABI]

apo se cdo gje shkencore paska burimin nga spekulimet filozofike???

etimologjia e fjales, as nuk ia jep as nuk ia humb validitetin shkencor nje konstatimi shkencor...ne Fizike etimologjia nuk luan asnje rrol!
Perndryshe, pergjate historise fjalet perdoren ne konotacione te ndryshme, dhe domethenia e tyre ndryshon/evoluon me kohen (kete mundet ta konfirmoje cdo linguist i denje!!!)


E me ne fund, a vendosi dikush si te vdiset???

Filozofia eshte nana e t'gjitha shkencave , ndersa pozitivizmi (mendimi-shkencorja) fryt (femije) i saj ... :biggrin:

Vetem se cdo gje e percjellet dhe shpjegohet , ka nje histori paraqitjeje , krijimi dhe zhvillimi (parimi kauzal) ...

NJERIU eshte qenie SIMBOLIKE ... E vetmja qenie (biologjike) qe krijon SIMBOLE dhe VEGLA... Per t'shprehur nje dukuri (fenomen) cofte natyror cofte shoqerore, ne periudha dhe kontekste te ndryshe kohore mund t' jene perdorur sibole te ndryshme , per t'a identifikuar nje dukuri/fenomen.

Semiologjia - shpjegon , e bene carte dallimin ne mes SIBOLIT dhe SHENJES


Vetem se per kete gje (punen e vdekjes) ende s 'kam mendu ... Nje here me shume dominon instikti i biofilise tek une :biggrin::biggrin:

[Reana]

Vetem se per kete gje (punen e vdekjes) ende s 'kam mendu ... Nje here me shume dominon instikti i biofilise :biggrin::biggrin:

e cka nese dicka e humb vitalitetin origjinal:biggrin: ???
cka ben pastaj??? a humb edhe terhqeshmeria?

[Tinky-Winky]

Filozofia eshte nana e t'gjitha shkencave , ndersa pozitivizmi (mendimi-shkencorja) fryt (femije) i saj ... :biggrin:

Vetem se cdo gje e percjellet dhe shpjegohet , ka nje histori paraqitjeje , krijimi dhe zhvillimi (parimi kauzal) ...

NJERIU eshte qenie SIMBOLIKE ... E vetmja qenie (biologjike) qe krijon SIMBOLE dhe VEGLA...
Dhe se eshte normale qe per t'shprehur nje dukuri (fenomen) cofte natyror cofte shoqerore, ne periudha dhe kontekste te ndryshe kohore mund t' jene perdorur sibole te ndryshme , per t'a identifikuar nje dukuri/fenomen.

Semiologjia - shpjegon , e bene carte dallimin ne mes SIBOLIT dhe SHENJES


Vetem se per kete gje (punen e vdekjes) ende s 'kam mendu ... Nje here me shume dominon instikti i biofilise :biggrin::biggrin:

allahile LAB a je mire kshu me shnet , shka ka lidhje gjenazja me filozofi. herakliti u konen ty qa dru ku i ka ardhen exheli edhe se ka veten sa osht sahati , e teton jena deshmitar se si ka vdek sadami e kenedy e si po i vjen deka kadale edhe ariel sharonit edhe po ta garntoj se asnjani skan paten deshire me vdek qashtuqene , e me bo mi knu ti qeto fjale ariel sharonit t ka que atje ku zduhet , po hajde mo mos filozofoni. edhe moderatora jadore e lojtar qet shkrim mos ma fshieni si ato para qetinaj se tonshi shume mbetet hatri

[Breshka]

po te ishte kjo bot e mir, nuk kishim lind duke qar

[Tinky-Winky]

po te ishte kjo bot e mir, nuk kishim lind duke qar


oj breshke e pirolla te qoeft se nima i ke ra pikes qetashti, se bash mire eshte me vdis duke qesh e jo me vdis me semiologjija e egzistencializma .

[LABI]

e cka nese dicka e humb vitalitetin origjinal:biggrin: ???
cka ben pastaj??? a humb edhe terhqeshmeria?

Eshte e njejet , kur dicka ndryshon ne permbajtje , por formen arrine t'a ruaj ...

Sikur puna e kultivimit, prodhimit te gjerave ne parimin e prodhimit-masiv-industrial.

KIQQQQ :rolleyes:

[Reana]

Eshte e njejet , kur dicka ndryshon ne permbajtje , por formen arrine t'a ruaj ...

Sikur puna e kultivimit, prodhimit te gjerave ne parimin e prodhimit-masiv-industrial.

KIQQQQ :rolleyes:

ufffff....paskam menduar se biofilia eshte pasion vetem per gjerat e gjalla(natyrale:biggrin: )....nuk e kisha besuar se prodhimet industriale kane vend aty:tongue: ....



ehhhh....mos u mplaksh dhe mos vdissh!
si duket askush nuk i do pleqte dhe te vdekurit !

[LABI]

S'ke mendu keqq.. Vetem se gjerat e gjalla (origjinale) s'perseriten .. I njejti uje s'e pershkon dy here lumin ... E njejta forme e t'interpretuarit te nje kenge s'mund t'a kemi sa here t'e deshirojme ... Vetem e vetem nese ate e regjistrojme ne mijra kopje disqesh (Cd).



Cdo gje origjinale (sado) e vjetruar cofte , eshte me e bukur dhe me terheqese

[GURI SYLAJ]

Si te vdiset ?
Shume lehte .
Sikur LISI , ne kembe ,po si ndryshe !!

[sakra]

Para qe t'elaborohej nga Sakra dhe para se t'shkruhej dhe percaktohej ne anglisht kjo ide (pasohej dhe sinonimizohej) ; kete ide e kan shfaqur t'paret kozmologet dhe atomistet e antikitetit grek .
Gjegjesisht idene se "VETIA ABSOLUTE E PERGJITHESHME E NATYRES ESHTE LEVIZJA" e ka perhapur filozofi grek Herakliti ( i Efesit) "Cdo gje gjendet ne levizje" (Panta rei):

I nderuari Labi,

Jam shumë i bindur se askund në elaborimin tim nuk e kam theksuar, bile as cekur, se unë jam ideator i kësaj “filozofie” (VETIA ABSOLUTE E PERGJITHESHME E NATYRES ESHTE LEVIZJA)!

Unë, thjesht, kam paraqitur mendimin tim, natyrisht bazuar në njohuritë që i kam “vjel” nga të tjerët, e edhe nga filozofët (por jo vetëm grek), në temën a hapur për këtë dukuri të natyrshme, por dhe për këtë realitet të cilit assesi nuk mund t’i shmangemi!

Nëse qëllimi i reagimit tuaj ndaj postimit të Reanas (ku “lakohet” edhe nik-u im) ishte (është) egocentrizmi ose vënia në pah e njohurive dhe pasionit tuaj ndaj lëmit të filozofisë, mendoj se e keni zgjedhur edhe mënyrën e edhe vendin ( temën) e gabuar!

Përshëndetje

[LABI]

I nderuari Labi,

Jam shumë i bindur se askund në elaborimin tim nuk e kam theksuar, bile as cekur, se unë jam ideator i kësaj “filozofie” (VETIA ABSOLUTE E PERGJITHESHME E NATYRES ESHTE LEVIZJA)!

Unë, thjesht, kam paraqitur mendimin tim, natyrisht bazuar në njohuritë që i kam “vjel” nga të tjerët, e edhe nga filozofët (por jo vetëm grek), në temën a hapur për këtë dukuri të natyrshme, por dhe për këtë realitet të cilit assesi nuk mund t’i shmangemi!

Nëse qëllimi i reagimit tuaj ndaj postimit të Reanas (ku “lakohet” edhe nik-u im) ishte (është) egocentrizmi ose vënia në pah e njohurive dhe pasionit tuaj ndaj lëmit të filozofisë, mendoj se e keni zgjedhur edhe mënyrën e edhe vendin ( temën) e gabuar!

Përshëndetje

Pershendetje i nderuar !

Perfshirja e emrit tend ne diskutime dhe replika me personen ne fjale ,s'ka t'beje fare me ate qe thua .... Ishte thjesht nje orvajtje per per t'shtyre , apo injektuar dhe sjelle nje doze t'menduarit kritike dhe kronologjik lidhur me shqyrtimet dhe tematiken ne fjale...

[Sibora]

Vdekja-e ftohte shume.Mjere ne qe kemi lindur per t'vdekur.:rolleyes:

[shfletuesi_]

Vdekja-e ftohte shume.Mjere ne qe kemi lindur per t'vdekur.:rolleyes:


Eh çdo mbeturinë e ka vendin e vet... :) :biggrin:

[premium]

rap-tap e hajt !

[Idila]

Citim nga Pupi:
Shumë më tepër do të ndalësha te fjalët e panta_rheit me "temë djegse"!
Sepse unë të gjithën nuk dua ta shohë nga pikpamja filozofiko-psikologjike, por nga ana e së drejtës dhe humanitetit.
Andaj edhe marrë guximin të kundrshtoj "vdekjen si opcion" të çlirimit të njeriut, sepse vdekja nuk më ka pyetyr, nuk më ka dhënë afat kohe. Se po të ishte ashtu, unë do zgjidhja një vdekje shumë të këndshme, të sjellshme e bilem edhe madhështore.
Pasi të ketë ndodhur kështu, atëher më lini të qetë me "vdekjen" time, sepse unë nuk kam fajin që vdiça, askush nuk më pyeti, ja ashtu erdhi papritmas.
Nuk themë që është bërë kiameti që vdiqa unë, por ndoshta nuk kam mundur të zgjedh se si të VDES.................
Apo ?

Mos ka të bëjë me testamentin ky shkrim o Pupi? :D

Vet emri Vdekje tregon ftohtësi. Po që na qenka dhe e gjinisë femërore as që e kisha hetuar!:rolleyes: :D

Ne e duam jetën dhe duam ta gëzojmë bashkë me njerëzit tanë të dashur. Por ja që edhe jetës një ditë i vjen fundi, ndahemi nga ajo, nga të dashurit tanë duam apo s`duam ne.
Mbi të gjitha unë mendoj se më e lehtë është vdekja e përnjëhershme, se ajo që të vjedh jetën pjesë-pjesë.

[panta_rhei]

panta_rhei

Nuk eshte problemi qe une spo e kuptoj shembujt e tu panta, te njejten gje e kam thene edhe vet.
Mirepo juve vdekjen e definoni si nje mundesi brenda dukuris se njeriut.Ndersa une vdekjen nuk e definoj si mundesi ne vete brenda dirigjimit njerezor por si nje dukuri e pamvarur qe ndodhe kur do i vije momenti.
Ajo qe mundohem une te sqaroj eshte se njeriu nuk e ka kete mundesi ne kuptimin e plote te fjales por kjo dukuri ndodhe jashta mundesive te tije.
Perndryshe po te themi eshte mundesi brenda dukuris njerezore do themi , ka mundesi te ndodhe por edhe mund te mos ndodhe fare , e kjo nuk eshte e vertet pasi ajo do ndodhe dhe nuk i pershtatet tipit te nje mundesie.
Nese flet per mundesin e ndodhjes kohore ketu qdo njeri eshte dakort dhe kete e sqarojne edhe shembujt qe ofrove.
Pra ajo eshte nje Dukuri ne vete qe ndodhe dhe mund te na i bej neve te pamundshme mundesit tona qe i kemi ne plane.
Kaq per kete perceptim timin.

I nderuar,
nëse ne nuk e trajtojmë (shohim) vdekjen si Mundësi, atëherë ne thjeshtë do të thotë se nuk besojmë në fuqinë e Zotit.
Sepse, askush nuk mund të jetë i sigurtë në lidhje me vdekjen, nga këndvështrimi hyjnor (i Zotit). Edhe kur mendohet se mund të jetohet 120 vjet, prap mund të gabohet, sepse ka Mundësi të jetohet deri në 125 vjet...
nejse...
Besoj se pët këtë mund të merremi vesh shumë lehtë me anë të shprehjes "Aq sa e ka shkru Zoti"... pra kjo shprehje përkthehet me fjalën MUNDËSI. Kur njeriu nuk është i sigurtë për diçka, thotë "Ekziston mundësia"... Në aspektin fetar, njeriu "nuk ka të drejtë" të jetë për asgjë i sigurtë... Siguria i takon vetëm Të Gjithëfuqishmit.

Besoj se jemi të kjartë,

Mbeteni i nderuar!

[turisti]

Vdekja eshte send i fundit te cilin e kupton truri yne.

[emine]

ma gazep a me jetu si dekun sa me vdek pergjithmone,andaj me mire do ishte nje pyetje si jetohet dhe shijohet jeta,mu dhe ato gjana ma te vogla qe i perjetojme cdo qast te jetes dhe harrojme ti jetojme dhe t'ju gzohemi,...
Pra njeher po jetojme,e pi gzohemi jetes;)

[premium]

Gjatë shqyrtimit të rrethanave të vdekjes,.. është e udhës që të tregohen ato shenja të cilat parashikojnë përfundimin e mirë për besimtarin, që do të thotë ekzistim të lumtur (jetë në këtë botë (dynje) dhe përfundim të lumtur (jetë në botën tjetër në Ahiret.

[elvio]

c'do gje qe merr fryme mbaron

ashtu sikurse ne

vijme me deshire te tjeterkujt
ikim se s'behet ndryshe

[SANTANA-29]

Si te vdiset ,me vdek po si po po si ,kisha thane vdis me ftyr te bardhe
por shijoje ket kohe sa te mundesh,se me vdek kah kohe,

[premium]

Si te vdiset ,me vdek po si po po si ,kisha thane vdis me ftyr te bardhe
por shijoje ket kohe sa te mundesh,se me vdek kah kohe,
domethanë për vdekje paska kohë !!..
si ta bëja edhe unë një kontratë për të shtyer afatin e vdekjes?? ;)

përZotin , ma afër se vdekja asgjë nuk është !!

[Idila]

domethanë për vdekje paska kohë !!..
si ta bëja edhe unë një kontratë për të shtyer afatin e vdekjes?? ;)

përZotin , ma afër se vdekja asgjë nuk është !!
Si ta largojmë këtë ankth nga koka?
-duke menduar dhe shpresuar për jetëgjatësi dhe ditë më të mira. Apo jo?

[SANTANA-29]

domethanë për vdekje paska kohë !!..
si ta bëja edhe unë një kontratë për të shtyer afatin e vdekjes?? ;)

përZotin , ma afër se vdekja asgjë nuk është !!

Po ske pune tjeter vetem te vdekja te mendosh ,e vertet ma afer vdekjes
asgje nuk eshte,per at arsye rugovasit e mbajn qefinin me veti ne kok,
beje nje kontrat te jetosh mir te jesh i ndershem ti respektojsh te tjeret
e mos mendo te vdekja,se ne shqiptaren se kemi punte mir me vdek,ende jo.

[premium]

Si ta largojmë këtë ankth nga koka?
-duke menduar dhe shpresuar për jetëgjatësi dhe ditë më të mira. Apo jo?
Patjetër duhet të veprojmë ashtu sa jemi të gjallë , sepse baza e jetës është vullneti i njeriut.
megjithse të perdoret fjala '' ka kohë për vdekje'' eshte e pasakt.
aty deshte të perkujtoj se detyra e çdo individit , duhet të mer parasysh se në çdo hap mundet të na gjen vdekja , edhe pse vdekja është e ftohtë nuk duhet të frigesohemi.

[premium]

Po ske pune tjeter vetem te vdekja te mendosh ,e vertet ma afer vdekjes
asgje nuk eshte,per at arsye rugovasit e mbajn qefinin me veti ne kok,
beje nje kontrat te jetosh mir te jesh i ndershem ti respektojsh te tjeret
e mos mendo te vdekja,se ne shqiptaren se kemi punte mir me vdek,ende jo.
Plotsisht pajtohem fjaleve te tuaja ...
por pyetjeve të temës simbas mendimeve , duhet të pergjigjemi.

[DEA]

Sado e dhimbshme dhe e pakuptimte qe na duket, eshte pjese e jetes!

[jadore]

me marifet , qe edhe kur meit te qesin te thone si e gjalle si e vdekur zonje u kone ..
qito fjal i kam ndi shume here prej mames teme sa here te bie puna rreth pedantllekut ..
..njerze krejte te smure jeni nganjehere-a... me tregoni se si te jetoj , se si te vdes nuk eshte fontane deshirash sa di une ..
uh, po se harrova paska paska , mama jeme kur i frigohet diteve te pleqerise se thelle molisjes se trupit e trurit nga jeta , e vrej qe ngushellim e gezim i jep thenja .. une prej zemres kam me deke, skam ka dal tjeter ,trashigim e kemi babe e none prej saj ...qap rrap me kane ik ..fal zotit pa bo dergje ..qasaj rruge edhe une ... sa e gzushme per kete pune je , ja kthej ..
p.s.
hajde ju tjeret a i keni perzgjedhur vdekjet , se sa vrej une tema ate cak ka ... ( mos ma beni me hile , nese keni naj varjant me te mire tregomeni te prenotohem edhe une ..)

[DEA]

me marifet , qe edhe kur meit te qesin te thone si e gjalle si e vdekur zonje u kone ..
qito fjal i kam ndi shume here prej mames teme sa here te bie puna rreth pedantllekut ..
..njerze krejte te smure jeni nganjehere-a... me tregoni se si te jetoj , se si te vdes nuk eshte fontane deshirash sa di une ..
uh, po se harrova paska paska , mama jeme kur i frigohet diteve te pleqerise se thelle molisjes se trupit e trurit nga jeta , e vrej qe ngushellim e gezim i jep thenja .. une prej zemres kam me deke, skam ka dal tjeter ,trashigim e kemi babe e none prej saj ...qap rrap me kane ik ..fal zotit pa bo dergje ..qasaj rruge edhe une ... sa e gzushme per kete pune je , ja kthej ..


p.s.
hajde ju tjeret a i keni perzgjedhur vdekjet , se sa vrej une tema ate cak ka ... ( mos ma beni me hile , nese keni naj varjant me te mire tregomeni te prenotohem edhe une ..)

edhe gjyshi ime thojke n´kome t`mija ishalla, deri vone se pata mare vesh. Kur vdiq ne kome t`veeta njemend ateher e kuptova se qka ka desht me na thane te gjithe kohe( kam qene e vogel).

Edhe une them ishalla n`kome t`mija e me plot miqe shoke e dashamire perreth, me nje rrethe te gjone....!

[Skyfter]

Un mendoj dhe besoj se askush dhe asgje nuk vdes, sinqerisht!

[Zanzi/M]

Te vdiset me nje te kaluar te paster dhe te ndershme. Ndersa sa per menyren ( me semundje te gjate a po te shkurt ) eshte ne doren e tjeter kujt.:rolleyes:

[jadore]

Un mendoj dhe besoj se askush dhe asgje nuk vdes, sinqerisht!

te besoj. po me konvenon ,ani kur po e kujtoj qe je ka fol prej spektrit 5 dimenzional , 5D ; mu hjek meraku me frige se mos po me humb ndonjesende prej meje ..

[murrizi]

Na ishte njëher një lypsar rruge. I gjori sa her që dikush i jepte një lëmosh, pa sado e vogël të ishte ajo, ai mundohet tia kthente me ndonjë filozofi çasti, apo fjalë të urtë si i thotë populli.
Zakonisht ato i "përgadiste" me kohë, sepse edhe dorlirët ishin rralluar, kështu që i mbetej kohë e mjaftueshme.
Tek përgaditej t'ia shkrepte një "fjale të urtë " për lëmoshën që dikush ia lëshoj në preher, tjetri zgjati dorën dhe i tha: mos u mundo të bëhesh i menqur, se po të ishte kështu nuk do ishe këtu...

Pra mua më vje mirë që qenkeni munduar të tregoni ca përralla këtu, por e keni zgjedhur edhe vendin, e edhe temen e gabuar.
Sepse siq po shihet, nuk është të rubrika e përrallave, e as te filozofia. Thjesht këtu kërkohet të diskutohet shoqërisht për mënyrën "Si të vdiset". Sepse jemi dëshmitarë që ditë e përditë nga ne ndahen të dashurit, shokët, miqët, kolegët e kush tjeter. Dhe shpesh na mbetet "pik n'zemer" për ca gjëra, e më së shumti besoj që i mbetet atijë që e ka lënë këtë botë.
Nuk duhet, dhe as që e kam për qëllim ta marrë për kijamet VDEKJEN e dikujt, sepse unë e shohë si një fenomen të rëndomt të ligjëve të natyrës. Por është, janë pikërisht FJALËT mbas vdekjes, edhepse neve e kemi zakon që publikisht të flitet mirë për të vdekurin, prapa PERDEVE m'ju thonë t'drejtën dëgjuaka njeriu absurditetet më të mëdhaja që mundë ti dëgjo njeriu diku dhe për dikëndë.

Pra këtë ka patur për qëllimë ta diskutoj dikur Pupi (m'ka thonë n'vesh).

[Triangle]

Si te harroj te marr fryme.... sepse s'dua t'a fajsoj asnje....

[panta_rhei]

me marifet , qe edhe kur meit te qesin te thone si e gjalle si e vdekur zonje u kone ..
qito fjal i kam ndi shume here prej mames teme sa here te bie puna rreth pedantllekut ..
..njerze krejte te smure jeni nganjehere-a... me tregoni se si te jetoj , se si te vdes nuk eshte fontane deshirash sa di une ..
uh, po se harrova paska paska , mama jeme kur i frigohet diteve te pleqerise se thelle molisjes se trupit e trurit nga jeta , e vrej qe ngushellim e gezim i jep thenja .. une prej zemres kam me deke, skam ka dal tjeter ,trashigim e kemi babe e none prej saj ...qap rrap me kane ik ..fal zotit pa bo dergje ..qasaj rruge edhe une ... sa e gzushme per kete pune je , ja kthej ..
p.s.
hajde ju tjeret a i keni perzgjedhur vdekjet , se sa vrej une tema ate cak ka ... ( mos ma beni me hile , nese keni naj varjant me te mire tregomeni te prenotohem edhe une ..)
hi there :biggrin:

Të vdesësh në këmbë a, qenka faqja e bardhë sipas "auditoriumit "të gjerë" ...?

Një 20 vjeqar, kur vdes në këmbë të veta!?

Një 80 vjeqar kur vdes pas dy tri vite lëngimi në shtartin "e vdekjes"!?

Cila nga këto është "faqja e bardhë", ose "vdekje me rend", ose "shoqërisht e pranueshme"?

Një i ri në moshë, ndodhë (shumë shpesh sidomos në epokën tonë) që "lodhet nga barra e rëndë që i ngarkon jeta" dhe "me dëshirë do të donte të vdiste"...

Një plak, 70 a 80 vjeq, me shëndet vital, "në këmbë të vetat", e don jetën, nuk don me vdekë. A osht marre?

Shtrohet pyetmja :), nëse dëshiron të vdesësh në këmbë e sa je e fortë, pse po e pret sëmundjen që të qon në shtrat pra, pse nuk po vdes tash kur je në këmbët tua?

Në kushte normale, një njeri normal, nuk do të dëshironte kurrë të vdiste, në asnjë mënyrë...
Shumë kanë dëshirë të jetojnë, poaq sa të shëndoshët, edhe ata që nuk kanë as duar, as këmbë, bile as sy as veshë.

Në kontekstin filozofik, dhe vetëm filozofik, tema mund të shërbejë për shterrimin e argumenteve ontologjike dhe metafizike... përndryshe, në konteksin shoqëror të diskutimit tema është e nivelit idiotesk ose banalitetit bjerrakohas.

"Gjermani tha "unë kam qef për mu me thanë njerzia që kam qenë firmash i fortë"... amerikani tha "unë kam qef për mu me thanë që kam qenë pilot i aftë"... italiani tha "unë kam qef për mu me thanë që ky sa ka qenë gjallë ka qenë prind shumë i dashur"... shqiptari tha "unë kam qef për mu me thanë njerzia "Qiky hala po livritë"! ;)

Pra,
Si shqiptarë, a nuk do të ishte më e udhës që në diskutime shoqërore të fillojmë më në fund të brengosemi e të mësojmë SI TË JETOHET!? Mendoj se tek natyra njerëzore, pikërisht kjo është pyetja që e bën dallimin, pra tek mënyra e jetesës, se si jetohet.
Sa i përket si të vdiset? Hiqeni gajlen prej qitashtit. Vdekja na bën të barabartë me njerëzimin automatikisht. As nuk duhet liberalizim vizash, as intergrim në NATO e BE... as nivel akademik, as profesional, as kulturor, as civilizim, vdekja nuk bën kësi dallimesh as ndaj nesh si shqiptarë, pra nuk na duhet me plotësu kurrfarë standardesh... sa për ate, lirisht kape shtizen edhe shigjetën e dil në pyje e jeto si tarzani, edhe mos e lodh kokën hiq se si të vdiset... nuk mbetesh keq... do të gjindet më në fund edhe atje ndonjë leopard ose gjarpër që do të ta japë përgjigjen e saktë.

Standardet dhe kërkesat njerëzore hyjnë vetëm tek SI TË JETOHET.

nejse...

[roadrunner]

Sa teme e trishtueshme, horror mas 12-ve hahaha

[thellenza]

'Si te vdiset' A eshte pytje kjo ?!

Mendoj se duhet te vdiset mbasi te kemi jetuar..po mendoj, jo ne moshe te re, perndryshe vdekja do te ishte tragjike.

[I_Dehuri]

Qitma qatu ni Birr peje se pa e pi nuk du me dek po kush dreqin po menon me dek ej , ani pej qi u dek bajrushi e u met nagjija vetun aiiiiiiiiii veq tu u pertri po vi

lene deke more menoni diqka t`omel

[Idila]

'Si te vdiset' A eshte pytje kjo ?!

Mendoj se duhet te vdiset mbasi te kemi jetuar..po mendoj, jo ne moshe te re, perndryshe vdekja do te ishte tragjike.
Është recetë e vdekjes në mënyrën më të lehtë!:biggrin: :)

[GURI SYLAJ]

A ta qe e dijne se si te jetohet dhe pse nuk kan kohe te mendojne se si te vdiset . Kjo e fundit nuk kerkon as mjeshtri as mund por vjen vet ....si FUND !!

[premium]

Sa teme e trishtueshme, horror mas 12-ve hahaha
Mos u afro kesaj temës mbas mesnatës ,,, sepse krejt janë ketu lugata :biggrin:

[LABI]

Mendimi per vdekjen s'eshte as defekt, as patollogji , as ndoj prirje per vet shkatrrim apo destruktivitet ... E aqq me pak si prirje nekrofilije - ekzaltim nga ajo/ndaj saj (vdekjes, shkaterrimit , farimit)... Eshte shume normale, madje madje edhe shume e natyrshmee qe njeriu ndodhe qe preokupohet apo gjendet perballe situatave qe shpesh ballafaqohet gjate jetes, perditshmerisee per vdekjenn... Sic jane "Situatat Kufitare" (Karl Jaspers).... Vdekja, lindja, semundja, tragjedite ... etj etjj !!!

Madje, madje ne disa studime antropollogjike dhe psikologjijiaaaa ... Njeriuu per vdekjen fillon te mendoj qysh nga MOSHA 3- vjecare e metej (natyrisht me perjetime , emocione dhe perftyrime te ndryshmee varesisht nga kontekstii bio-psiki, dhe dhe social-psikologjik)...

[Murgesha]

Është recetë e vdekjes në mënyrën më të lehtë!:biggrin: :)

Ku ka me te lehte se ne kembe si burrat ha,hahaahahahahahaahah :wink:

[thellenza]

Është recetë e vdekjes në mënyrën më të lehtë!:biggrin: :)..also echt, wenn ich nur wüsste wo manche hinaus wollen..!? ..und wenn ich wenigstens nicht zu faul wäre mir den Kopf daüber zu zerbechen, würde ich vielleicht verstehen was du zum geier damit sagen wolltest:biggrin:, perndryshe Idila saaaa "te mire" i paske dhomt. :rolleyes:

[Idila]

Ku ka me te lehte se ne kembe si burrat ha,hahaahahahahahaahah :wink:
A thua duhet nënkuptuar ty? :D:wink:
..also echt, wenn ich nur wüsste wo manche hinaus wollen..!? ..und wenn ich wenigstens nicht zu faul wäre mir den Kopf daüber zu zerbechen, würde ich vielleicht verstehen was du zum geier damit sagen wolltest:biggrin:, perndryshe Idila saaaa "te mire" i paske dhomt. :rolleyes:
Po po të mira i kam, po sikur t`i shohësh në realitet akoma më të mira...!:wink:

[YanYan]

Nuk me vdiset. Sme pelqen aspak kjo ide...te vdes do jete gjeja e fundit
qe do bej. Kete e kam edhe tek nenshkrimi. Vec nje mendim me shoqeron
gjithmone: "Mjer ai qe ben keq e flet keq ne kete jete."

[Uragani_99]

Po pse te vdiset,valle????!!!!Nuk po arrij dot ta kuptoj......me nderime ..Uragani_99

[vjeshta]

Shkoj(vdiq) si qeni n'rrushë!

Shkoj(vdiq) si mos ke !

Shkoj (vdiq) me faqe te bardhe ...

Jan disa komente keto kur i ndien pasi qe dikush shkon(vdes).Atehere este shume legjitime pyetja (tema ) se si te vdiset ...vetem nese fjala "vdiset" te ishte zevendesuar me fjalen "shkoj" keshtu qe ksihte shkaktu me pak panik tk antaret .:biggrin:

Si te vdiset? Te vdiset duke lene gjurme ,dhe ato gjurme te jene te shkelura nga te tjeret e jo te evituara .

[murrizi]

Shkoj(vdiq) si qeni n'rrushë!

Shkoj(vdiq) si mos ke !

Shkoj (vdiq) me faqe te bardhe ...

Jan disa komente keto kur i ndien pasi qe dikush shkon(vdes).Atehere este shume legjitime pyetja (tema ) se si te vdiset ...vetem nese fjala "vdiset" te ishte zevendesuar me fjalen "shkoj" keshtu qe ksihte shkaktu me pak panik tk antaret .:biggrin:

Si te vdiset? Te vdiset duke lene gjurme ,dhe ato gjurme te jene te shkelura nga te tjeret e jo te evituara .
Po thuje bre mo, thuje bre dreqi e hongt.
Prit se po e thot dikush, mi honger nama e zezë s'guxojke kush mi qel gojen. Me t'shku menja qe t'gjithë i ka kap sikleti i vdekjes dhe friga nga ajo "Si të Vdiset".

[halla e madhe]

...sikur ta dija si te vdiset do ta grapoja varrin qysh prej dites sotit,.:wink:.. .t'ja leme kohes, te tjeret le te mirren me keto filozofi,jo qe kame frige,jo,po nuk dua te konfrontohem njehere,ka kohe,ndoshta ne pensoin do te mirrem me shume me kete "hoby":biggrin:

[Oqeani]

Fute kokën ne një gotë ujë !

[premium]

Fute kokën ne një gotë ujë !

:smile: :rolleyes: :rolleyes: ...

[ritaaa]

Ka kohe se nuk kom hyr ne fd per arsyjet se nuk kam kohes te mjaftushum ti mbrrij gjithat,
por po e shof se paskit fillu me mendu gjat pse te flasum per vdekjen e te mos flasum per jeten kjo na disponon pak a kjo tjetra na frigon shummmmmmmmmmm


me respekt ritaaa

[premium]

Ka kohe se nuk kom hyr ne fd per arsyjet se nuk kam kohes te mjaftushum ti mbrrij gjithat,
por po e shof se paskit fillu me mendu gjat pse te flasum per vdekjen e te mos flasum per jeten kjo na disponon pak a kjo tjetra na frigon shummmmmmmmmmm


me respekt ritaaa
me vërtet nuk keni hyre ne FD ni kohe te gjatë... por , ku e qëllove të hyn te deknit ;)
këtu eshte faqja e te vdekurve ... hahahaha

[elvio]

shko ne big brother edhe njih mama dhine

je i vdekur direkt

[Lucifer]

shko ne big brother edhe njih mama dhine

je i vdekur direkt
Iku mama dhia, ngarkoi leckat dhe iku.:biggrin:
Po do te vdesesh shtrohu ne spitalin e Fierit.:biggrin::biggrin:

[elvio]

Iku mama dhia, ngarkoi leckat dhe iku.:biggrin:
Po do te vdesesh shtrohu ne spitalin e Fierit.:biggrin::biggrin:
edhe ketu ku jam s'jam keq nqs vendos ate mision

infektim direkt

[vjeshta]

Po thuje bre mo, thuje bre dreqi e hongt.
Prit se po e thot dikush, mi honger nama e zezë s'guxojke kush mi qel gojen. Me t'shku menja qe t'gjithë i ka kap sikleti i vdekjes dhe friga nga ajo "Si të Vdiset".


Kjo po i bjen se qenkemi vetem ne dy qe e paskemi kuptu si me jetu!!:D

Sepse nuk e di se si mund te jetojn pa e ba nje analiz se si te vdiset ! :redface:

[panta_rhei]

Testamenti i Mitrush Kutelit



http://www.shtepiaelibrit.com/blog/wp-content/uploads/2010/08/Mitrush-Kuteli.jpg

E dashur Efterpi,

Këtë letrë, që është, ndofta, e fundit, desha të ta shkruaj me dorë, po nuk mund. Sot nuk e kam dorën të sigurtë, më dridhet. Ti s’je këtu. Ke shkuar me Pandin në Rrushkull për të parë Poliksenin dhe Atalantën. Të nxita më shumë unë. Nga brenga, nga malli. Jam vetëm në shtëpi. Doruntina ka shkuar të lozë me vajzat e Bajramit.

Mendjen e kam të turbullt nga pagjumësia, nga ëndrrat e këqia. Sikur më ndiqnin gjermanët, që të më varnin. Iknja me vrap, hynja në gropa e puse, dilnja prapë. Ata më ndiqnin. Ment më kapnin. Iknja përsëri. Në një çast u gjende edhe ti pranë meje. Dhe iknim. Pastaj u ndamë. Fundja u gjenda i ndjekur nga njerëzit tanë. Prapë gropa, puse, gremina. Sikur isha në Berat, nën Kala. Në një sterrë të Kalasë, pranë Kishës. Më tej, në Fier. Kisha shpëtuar nga ndjekjet dhe kërkonja ndonjë shtëpi për t’u fshehur.

Isha i zbathur, i zveshur. Dikush më thirri: “Qëndro, Dhimitri! Të zumë”. Më rrethuan, më zunë dhe po më shpinin të më vrisnin. Unë qeshnja. Kisha qef të më vrisnin… Dhe ja, u gjenda në burg. Shumë njerëz. Midis tyre Sofo Çomorra, që ka vdekur. Më shikonte me dhembje. “Si u bë kështu, o Pasko? Ç’ke bërë?” –“S’di”. –“Shiko këtu”. Dhe më dha ca shkresa të shkruara bukur: një akt akuzë dhe ca lidhje të tjera. Më quanin bejtexhi. Më thoshin se kisha bërë një vjershë për glyrën me rima italiane. Pashë Andrean. I ardhi keq. U vendos të më vrasin. Prapë u gëzova. –“Fundja, do vdes, thashë. Do të shpëtoj. Do çlodhem. Jeta ime ka qenë shumë e turbullt, e ngatërruar, e mirë dhe e keqe. Sa mirë që mbaroi”.
Kur u ngrita, ti po bëheshe gati për në Rrushkull. Kokën e kisha, dhe e kam, të rëndë. Ti shkove më 7 e gjysmë. Pas 5 minutash ardhi Ilua i Sterjos e më solli lajmin: vdiq Thanas Cikuli… Sipas mendjes sime, shpëtoi. E kam zili. Vdekja është prehje e madhe, shkëputje nga dhembjet. Vërtet, edhe nga gazet, por në një kohë, kur njeriu është shumë i sëmurë, i mërzitur, vdekja është shpëtim: nga dhembjet fizike e shpirtërore. Që të dyja janë të rënda. Ti e di sa dhembje të tilla kam pasur në kohën e fundit. Njëra, që ti ma di, është se si pasojë e tyre nuk jam i zoti të punoj, të krioj, të paguaj bukën që më jep shteti për vete e për fëmijët. Unë s’kam qënë e s’dua të jem kurrë parazit. Po ç’të bëj, grua? S’mund. Kokën e kam të turbullt…..

Letrën e nisa për tjetër gjë: të të përsërit porositë e mija të fundit. Më fal se të mërzit. Unë t’i kam thënë kaq herë. Të kam helmuar jetën, sepse edhe mua ma kanë helmuar të tjerët. Dhe s’kam qënë i zoti ta mbaj helmin për vete, siç më takon. Ky qoftë i fundit që po të sjell.
Ne u bashkuam, rrojtmë, dhe bëmë fëmijë në vjete stuhie: burg, urbanizëm, hotel. Po atëhere kisha shëndet dhe i kapërxeva të gjitha. Tani, ti e di… I di ditët e netet e mija. Sëmundjet dhe brengat më brehnë, më hëngërn. Unë e shoh tani vdekjen si një lirim nga dhembjet. Nuk e dua, po nuk e largoj dot. E shoh se afrohet, më çik. Më vjen keq se do t’i le fëmijët të vegjël, pa krah, mbase në vobekësi të madhe, në pamundësi për t’u arritur synimeve.

Pensioni im nuk do të mjaftojë. S’kam “vjete shërbimi”. Domosdo, 22 vjet jashtë. Edhe atje kam punuar sa jam shuar, por këtavjete pune nuk peshojnë për efekt pensioni. Fati im i keq, fati i tyre i keq.
Ndofta, pas vdekjes, kur të pushojnë pasionet dhe urrejtjet, shteti ynë mund t’ju ndihmojë për hir të punës sime së kaluar: në gazetari dhe letërsi, që në moshë të njomë, dhe sidomos në fushën ekonomike. Një pjesë të shkrimeve të mija-shqip dhe rumanisht- janë aty, në Bibliotekën Kombëtare. Disa njerëz i dinë përpjekjet e mija kundër kapitalit italian, kundër grabitjeve gjermane. Kam punuar pa interes vetiak, bile kundër interesit vetiak. Nuk kam ndjekur kurrë pasurimin tim, sepse ky pasurim mund të bëhej vetëm me dy mjete: me vjedhje (ka njëmijë e një mënyra vjedhjeje dhe unë s’kam përdorur asnjërën) dhe me trathëti, duke u shërbyer të huajve për të grabitur vendin dhe duke marrë para për këtë shërbim. Zgjodha rrugën e kundërt: luftën kundër atyre që donin të grabisnin, atyre që grabisnin. Nuk i ndala dot të tëra, jo se s’desha, jo se kisha interes, po se s’munda.

Kaq munda, kaq bëra. Kundër grabitjeve italiane, kundër grabitjeve gjermane, kundër grabitjeve jugosllave. Nuk zgjodha kurrë udhën e rehatit vetiak, udhën e “urtë e butë e lugën plot”. Kam punuar shumë, kam dashur shumë, kam gabuar shumë.

Tani jeta shkoi, nuk kthehet dot, nuk ndreqet dot. Të kam treguar se gjermanët do të më varnin përpara bashkisë, kur muarr vesh se kisha sabotuar nxjerrjen e monedhës së re që donin të bënin. Më shpëtoi fati. Nuk do të skuqem kurrë nga turpi as me veprimin tim në ditët e para të çlirimit. Punova si i marrë, luftova kundër grabitjeve jugosllave. Aq më fort nuk mund të skuqem nga turpi për veprimtarinë time praktike-në fushën ekonomike-në Rumani. Edhe atje kundër gjermanëve.

Unë kam pasur gjithnjë, si bir i një populli të vogël, një urrejtje të madhe kundër idesë së zezë “popuj mbi popuj” ose “të mëdhenj mbi të vegjël”, por “popuj përkrah popujsh”. Ky parim ka ushqyer në mënyrë të vetëdijshme dhe të pavetëdijshme, automatikisht, veprimtarinë time. Kam qënë kundër rusëve sepse ata mbajnë nënvete dhe shkombëtarizojnë popuj të tjerë; kundër gjermanëve sepse kanë shfrytëzuar dhe zhdukur popuj të tjerë, kundër anglezëve për të njëjtën arësye. Biri i një populli të vogël nuk mund të bënte ndryshe. Në Rumani kam luftuar, aq sa mund të luftojë një njeri i vogël, kundër shfrytëzimit të kapitalit vëndas dhe të huaj. Këtë qëndrim kam pasur edhe kur isha drejtor banke. Një nga pasojet e para ka qënë një “skedë e zezë” në aparatin gjerman të Vjenës, më 1940-41. Për këtë “skedë të zezë” ardhi e më foli dikush në bankë: “Ç’po bën kështu? Nuk e di ç‘të pret? Pse kundërshton që vëndin e kapitalit çifut ta zerë kapitali mik gjerman?"

Unë di një gjë: kapitali s’mund të jetë kurrë mik, po vetëm kapital. Ay ushqehet me fitime, mbahet me fitime, rron për fitime. Dhe fitimet s’kanë kurrë të mbaruar. Njëja kërkon të bëhet dy, dyja katër, katra tetë, mija dhjetë mijë, milioni qindmilion e kështu me radhë. Në dëm të njerëzve, të popujve. Si ish drejtor tri bankash (gjithnjë i varfër) di se fitimi i vjetër nuk ngopet me fitim të ri, siç nuk ngopet deti me ujë.

[panta_rhei]

Do të më njohë dhe do të më kuptojë dikush, të paktën pas vdekjes? Nuk di. Desha të më kuptonte dhe njihte jo për nder e lavdi, po që fëmijët e mij-të cilëve u le trashëgim punën dhe ëndrat e mijatë mos vuajnë për bukë sa janë të vegjël, të ndjekin studimet dhe të gjejnë udhën e tyre në jetë.

Jam i sigurtë se po të vlerësohej në këtë drejtim puna dhe përpjekjet e mija në të kaluarën, fëmijët nuk do të vuanin.

Nisa të të shkruaj një letrë të shkurtër lamtumire, dhe u nxeva-ndonse më buçasin veshët e më dhemb koka prapadhe shiko se ku arrita.

Dëgjo!
Shenjat nuk i kam të mira. Tensioni ngrihet e ulet, zemra ngec. Nisem për në zyrë a për shëtitje dhe më priten këmbët, më mbahet fryma. Ndalem e helmohem me ilaçe. Netet i kam skëterrë, siç e di vetë. Këto të gjitha thonë se nuk e kam të gjatë. Pra, mos u hidhëro se po të porosit edhe një herë.

1. Kur të vdes mos bëni lajmërime nga ato që ngjiten nëpër muret.
Vdekja është një ngjarje që i takon atij që vdes dhe shtëpisë së tij. Pse ta dijë bota? S’dua!
Nuk do të lajmëroni, para varrimit, asnjeri, me përjashtim të pesë a gjashtë njerëzve më të afërmë për të bërë formalitet e varrimit dhe varrimin. Kaq!
S’kam qef të mërzit njeri. Sikush ka hallet e veta.

2. Dikur kisha dashur të varrosesha në Pogradec, pranë babajt e nënës ose lart në gështenjat, në Shën e Djelë. Tani e kam ndryshuar mendjen. Varrimi është një ngatërresë. Varrosmëni këtu, në Tiranë. Gjith Shqipëri është! Nuk dua asnjë shkrim mbi varr. Vetëm një kryq, si babaj, gjyshi, stërgjyshi.

3……………………..

4. Fëmijët i porosit ta duan vendin dhe gjuhën tonë gjer në vuajtje.
Të mos u shqasë zemra kundër Shqipërisë as kur do të vuajnë pa faj. Atdheu është atdhe, bile atëhere kur të vret. Këtu kanë lindur, këtu të rrojnë me mish e shpirt, qoftë edhe me dhembje. Atalanta dhe Pandeli kanë prirje për letërsi. Le të mbarojnë studimet në ndonjë degë praktike-ajo fizikë; ay, mjekësi ose ndonjë fakultet tjetër, fjala vjen, për arësimtar, -dhe le të merren edhe me letërsi. Por jo si profesjon kryesor.

Profesionismi në letërsi, në vëndin tonë, është, hë për hë, një rrugë vuajtjesh, buka e tij është e hidhur. E hidhur, them, për atë që s’di marifete dhe hipokrizira. Tereni i letërsisë është një tokë tek gëlojnë gjerprinjtë. Të vrasin shokët, se ju bën hije. Dhe kur nuk u bën hije do të thotë se nuk je i zoti për letërsi. Dorëshkrimet ja u le atyre të dyve, sidomos Pandeliut. Të mos i prekë askush! Ay do të rritet, do të lexojë shënimet e parealizuara, do t’i përpunojë. Për këtë duhet të grumbullojë më parë shumë kulturë. Talenti, prirja nuk vlejnë asgjë pa punë, pa kulturë.

Askush të mos më prekë dorëshkrimet para se të më rritet djali! I vini në arkë, i mbyllni!

Polikseni dhe Atalantë! Pandeli dhe Doruntinë! Të doni njëri tjetrin, të ndihmoni njëri tjetrin, të duroni njëri tjetrin! Mos vini re vogëlsirat, mos u grindni për vogëlsira, për asgjë. Hithni tutje inatin, se ay është burim i shumë të këqijave. Përpiqi të mos ju rritet mëndja. Inati dhe mendjemadhësia na kanë bërë dëme të mëdha. Na prishnë. Zemra juaj të mos njohë urrejtjen, grindjen, mërinë. Urtësi, butësi, zemërgjërësi! Hapni sytë për çdo hap që bëni në jetë.

Jeta mund të prishet nga një hap i gabuar, vetëm nga një hap. Pastaj vinë greminat. Kur t’ju vijë koha, martohuni. Të dëgjoni zërin e zemrës, po edhe të arësyes. Shpesh, zemra të shpje në udhë të gabuar, në qoftë se nuk e drejton arësyeja. Mos i kërkoni shumë jetës, sepse jeta është koprace në mirësi. Mos ëndëroni ato që nuk realizohen dot. Mos u matni me hijen e mëngjezit, që sjell mëndjemadhësinë. Do t’i kërkoni jetës aq sa mund t’ju japë.

Ta doni dhe nderoni mamanë, se ka qënë trime në jetë, ka vojtur shumë. Të dy kemi vojtur. Embëlsojani pak pleqërinë pas kaq tufanesh. Ajo ka grumbulluar shumë përvoje nga jeta e hidhur, dhe kjo përvoje mund të jetë e dobishme për ju, që të mos vuani.
Doruntina është më e vogla. Ajo ka nevojë për mjaft vjet ndihme dhe drejtimi. Mos i kurseni ndihmën tuaj, që të mund të prehem i qetë në dhe.

Mos më qani! Mbahuni! Unë e rrojta jetën, mbarova qerthullin tim. Nuk dua t’ju shohin të tjerët kur qani. Më dëgjoni? Lotët janë të kotë. Kush vdes nuk ngjallet. Unë asqë dua të ngjallem, asqë dua ta filloj jetën përsëri. Mjaft! Këtë porosi mos e shkelni.

5. Efterpi, më fal për këtë mërzitje të fundit! Mbahu dhe jepu zemër fëmijëve. Bëj siç të porosita. Mos ndrysho asgjë. Nuk dua njerëz në varrimin tim. Më të shumtit vinë për sehir, për formë. Unë i kam urryer ngahera varrimet e bujëshme, me kallaballëk. Edhe disa fjalë: kuptohet se nuk do të lajmërosh as njerëzit e tu, këtu ose në Korçë, me përjashtim të Foqit dhe Nestit.

Të përqafoj, të lutem të më falësh dhe lamtumirë.

Yti

Dhimitraq

[selvija]

Qy me vdek:confused: si kemi koh njeher per vdekjen kemi edhe shum pun ende pa kryra

Kush don me vdek ka shum menyra trishtimit:eek:

Kam pa pasha mamin pram nje film horror si mbyteshin ethet ne bark me kan hy

[tipi engjellor]

shyqyr qe gjysma se dine se kur vdesin, se niher ishin tranu para se me vdek keshtu qe me mire qe keto gjera qe nuk dihen, koha kur te vije se gjithecili ka kohen e vet se kur do te vdes keshtu nuk ben shume me lodhe trurin rreth atyre gjerave,aty ku eshte shkruar me vdek aty do te vdesim pa marre parasysh kohen,vendin apo menyren se si do te vdesim.

[Urata]

Sa leht mund të ndodhë ajo që askush nga ne nuk e paramendon, e ndoshta as në moshën më të shtyrë. Sa leht mund të ndodhë ajo që në një mënyrë të gjithë i "ikim" në çdo çast e në çdo rast.

VDEKJA

Dhe ja ndodhë, papritmas, pa e bër asnjë më të voglen përgaditje. Duke lënë pas nesh dikë që aqë shumë na don, që aq shumë do ti mungonim.
Para ca ditësh patëm rastin të ngushllojm nofkën uçk-aksh për shokun e tijë, dhe vetëm paramendoni që ndoshta mund të ketë edhe dikush tjetër që ka humbur dikë të dashur. Shokë, mikë, kolegë apo në njëfar mënyre që ndjen dhimje për të.

Njeriu (i gjalli) gjithmonë mundohët të kthej filmin prapa dhe gjykon vetvehten, për ca imtësira që në jetën e përditshme nuk qojn edhe kushedi sa peshë, por kur atë që e ke dashur nuk e ke më pran ato bëhen të mëdha. Nga asgjëja, e gjitha bëhet një lloji shtërngimi për "padrejtsit" e mundshme, e deri te ndonjë fjalë e pamatur apo e thënë padashje.

Zakonisht për të vdekurit thuhen fjalë të mira, ka nga ato që vdekjen e dikujt e lidhin me "bereqet" e të tilla raste, duke e ditur që vdekja nuk ka mëshirë ndaj askujt, atëher disi më ngulfat të dëgjoj edhe mendimet e juaja të dashur antarë të forumit.
Egziston mënyra se si të vdiset, a duhet ti përgaditemi vdekjes, a ka vdekje të "sjellshme- me bereqet".... ???





u rahmet i paste shpirti Pupit...!

PUPO, bejme cka te bejme n'jete veq dy drejtime i kem...! ikja & gjetja e vdekjes...! andaj Pupo, t'percjellim dashuri dhe paqe sepse jeta dhe vdekja nuk ka distance...

[Guri i madh]

ehh pup te past shpirti rahmet qysh nuk te premtoj koha me i pie kafet se bashku atje ku u murrem vesh po ike duke na lan me u marr me shkrimet tuja

[murrizi]

....Si të vdiset ?!

[Urata]

....Si të vdiset ?!


Ashtu siq e ka firmosur i madhi Zot...!T'rezervuar jemi ...!

[Shpati]

Jo, vdekje të sjellshme me bereqet nuk ka. Vdekja është skandali më i madhë që godet qeniet e gjalla, veçanërisht njeriun e mallkuar nga perëndia. Bile vetë pyes në mënyrë "obsecionale" : pse duhet të lind njeriu i cili që nga sekonda e parë e jetës është i dënuar të vdes një ditë. Pra perëndia dënon njeriun me vdekje të sigurtë për të vetmin krim që ka bërë: ka jetuar.
Të lindësh pra është skandal absurd. Të jetosh është krim që paguan me kokë.
Ndoshta pas vdekjes, kur fshatari shndërrohet në pluhur, e pluhuri në pleh, plehu e ndihëmon bereqetin! Kjo është vlera e fshatarit...!Mjerë për të!

Fshatar mir e ke !
Personalisht kurri skam menduar per vdekjen !
Pse te mendoja ?
Vdekja esht e kunderta e lindjes dhe munde te vjen shume papritmas.
Si do qe te jet Njeriu nuk duhet te mendoj fare per vdekjen por te shijoj Jeten.
Kur vjen ajo vjen dhe skq qka ben.

[Hajra]

....nuk ka me mire se sa njeriu te vdes me faqe te bardhe dhe me nje buzqeshje,

..kjo eshte njera nga deshirat e mija ne kete jete.

[Skyfter]

Un mendoj dhe besoj se askush dhe asgje nuk vdes, sinqerisht!



te njejtat fjale mund te perseris prap edhe pse Jadores dhe Murrizit nuk i pat pelqye ky postim i imi.

[elvio]

Si,,,,,,,,,

S'na le shans te zgjedhim,perderisa na zgjedh ajo,por edhe une bashkohem me ate c'ka thene Hajra(faqen e bardhe):smile:

Perderisa s'ekziston perjetesia,edhe orekset jane te ndryshme te jetoje imazhi e vepra(pasi shpirti ekziston ne zhvendosje),,,,,,,,mendoj:smile:

[Gentiani]

T`jaaaaa si te vdiset ????

do te vdiset, keshtu siç vjen dhe eshte nga dukurite e rralla, e ndoshte teper te rralla qe nuk mundemi ta percaktojme kur do ndodhe, perjashto vetevrasjet nga ketu!


Ne 4-5 muajt e fundit me ka rene te degjoj, per 4-5 raste qe per nga natyra, secila me peshen e saj te dhimbjes.

Diku para dy javesh me ra rasti, e ishte komplet papritmas te degjoja per nje rast, ishte ne fakt vetvrasje e nje moshe teper te re diku 21 vjeçare, e stabilizuar ne pune, rrjedhte nga nje familje komplete, te qete dhe te urte, te urte qe nuk di si mund te jete urtesia ndryshe. Nderkohe deri sa po e vizitonim dhe si kolege qe e kishim, na ra barra te qendronim diku 5 ore ne tere ate proces te pamurit. Eshte interesante ne raste te tilla, vijne njerez te ngushellojne dhe degjone menyra te ndryshme, te shtjelluarit te vdekjes.

Filluan te flasin Rrafsh-Dukagjinasit dhe menyren si shprehnin ngushellimet, pos ta quaj pjeses formale, por ngerthente ne vehte ate filozofine e ndarjes se dhimbjes, ne menyren si e transmetonin...ne mendimet dhe menyrat e ndryshme, ca flisnin per rastet e ndodhura dhe menyren si kishin perjetuar ato raste ... dhe njeri, nder ta filloj ...Vdekja, eshte dasem.... hmm, Dasem :eek:.. dasem, sepse i behen te njejta ceremoni, por per dallim nga dasmat, kur sjellim nje anetare te ri ne familje dhe kemi gezimin e jemi te lumtur, ne rastin e vdekjes, ne po percjellim nje anetare nga familja dhe tani kemi pikellimin dhe dhimbja dhe duhet marre si nje proces te natyrshem!

... me fjale te tjera nuk i dihet ne ç`kohe dhe kujt i paraqitet, e edhe ta perzgjedhim (perjashtojme ate qe ne fillim e ceka) eshte e pamundur, e qe mund te godas secilin, mu atehere kur as nuk e parashikon, eshte deshmuar me xy raste te panumerta, e lere me te presesh. Nje proces qe deri tani askush nuk i ka ikur, siç nuk do mundet ti ike asnjeri nga ne.

[emine]

ata njerz qe kan qen ne prag te vdekjes sepaku njeher ne jete,e din sa te shpejt jane sekundat deri atje,po mu ata njerz dine me tutje te cmojne cdo dit dhe qast qe do ken rast te jetojne,pra jemi te vedishem se nje dite do vdesim,po me keqja eshte te jesh ktu dhe te jesh i vdekur,mos ti knaqesh jetes,te humbesh kohen me gjana te kota,te mos kesh ndjenja mos te jesh i vedishem per gjitha ato gjera te bukura qe i ofrone jeta ,po ashtu te jesh i pjekur dhe ta pranojsh humbjen,semundjen,dhe gjitha ato qka jane pozitive dhe negative mendoi duhet ti ndjejme dhe te jemi te vedishem qe jetojme,per ta perbushe nje jete dhe per te mos vdek nje dite si nje kafsh endacake e palumtur ,jetes duhet jap kuptim ,dhe sa te jemi gjall te kemi kujdes per veten ,shendetin tone,te lejme thesar ne zemrat e njerzve qe njohem,une e di se kure te vdes nje dit do vdes me nje ndjenje te bukur qe sote dhe ekt jete e jetova plotesisht,andaj mir se vjen vdekje me shpres te mos jete dhimbje e tmerrshme per ata qe le mbas,te jete moment gezim kur te mendojne qe dikure kam qen aty,u ben 5 vite qe ka vdekur babi im po dhe sote jetone ne kujtimet e mia,dhe sote ka momente kur e pyes dhe flas en heshtje me te,sbesoi se shpirti njeriu do vdes pergjithmone,

[Antika]

NUK VDESIN TË GJITHË NJËSOJ

Nuk vdesin të gjithë njësoj
Sepse
Të gjithë njëjtë nuk jetuan

[tipi engjellor]

Vetem te jete vdekje me nder se lodhe fare turin se ku se si.....

[rastesishT]

Leht ! bilem shume lehtë. Ja keshtu ata që jan ne perendim, evropë,usa, australi, le ta bejn zemren guri te kthehen ne kosovë dhe atje e shohin se si vdisët për se gjalli.

[emine]

Leht ! bilem shume lehtë. Ja keshtu ata që jan ne perendim, evropë,usa, australi, le ta bejn zemren guri te kthehen ne kosovë dhe atje e shohin se si vdisët për se gjalli.
Po de po :rolleyes:

[Urata]

ata njerz qe kan qen ne prag te vdekjes sepaku njeher ne jete,e din sa te shpejt jane sekundat deri atje,po mu ata njerz dine me tutje te cmojne cdo dit dhe qast qe do ken rast te jetojne,pra jemi te vedishem se nje dite do vdesim,po me keqja eshte te jesh ktu dhe te jesh i vdekur,mos ti knaqesh jetes,te humbesh kohen me gjana te kota,te mos kesh ndjenja mos te jesh i vedishem per gjitha ato gjera te bukura qe i ofrone jeta ,po ashtu te jesh i pjekur dhe ta pranojsh humbjen,semundjen,dhe gjitha ato qka jane pozitive dhe negative mendoi duhet ti ndjejme dhe te jemi te vedishem qe jetojme,per ta perbushe nje jete dhe per te mos vdek nje dite si nje kafsh endacake e palumtur ,jetes duhet jap kuptim ,dhe sa te jemi gjall te kemi kujdes per veten ,shendetin tone,te lejme thesar ne zemrat e njerzve qe njohem,une e di se kure te vdes nje dit do vdes me nje ndjenje te bukur qe sote dhe ekt jete e jetova plotesisht,andaj mir se vjen vdekje me shpres te mos jete dhimbje e tmerrshme per ata qe le mbas,te jete moment gezim kur te mendojne qe dikure kam qen aty,u ben 5 vite qe ka vdekur babi im po dhe sote jetone ne kujtimet e mia,dhe sote ka momente kur e pyes dhe flas en heshtje me te,sbesoi se shpirti njeriu do vdes pergjithmone,

Shume e sakte ato fjal qe i kam bere bold...!Rina ime tani do thonte: O ti hongsha thenjet/mendimet ty...!

Kam thene me heret e po them prap do vdesim ne kohen dhe gjendjen/menyren si na eshte firmosur nga i madhi atje larte...! Ndodh shpeshhere kur m'pyesin familjaret e t'smurve se cka thote mjeku, a do sherohet apo kam friken se mos po vdes prindi, ose femija ose miku etc....dhe gjithemon ua kthej, do vdes vetem athere kur e ka te shkruar...! po pate ymer do shpetoj, poqese nuk ka mjeket e botes t'ia mledhim te koka nuk do ndihmohet...!

ps: emine, isha n'prag te vdekjes (neglizhenca fajet) ...!

[Urata]

NUK VDESIN TË GJITHË NJËSOJ

Nuk vdesin të gjithë njësoj
Sepse
Të gjithë njëjtë nuk jetuan


e thene, per tu radhitur ne thenje te urta/menqura...!

[murrizi]

ok, e gjeta temen, per ta rihapur serisht.

Sot në mjes derisa i hidhja nje sy te ngjarave te nates qe kaloj, sepse siq thon bota sillet edhe naten, vërtetë më shtangoj nje lajm i hidhur.

Baaaam,
Ardian Klosi burrë 55 vjeqar i ka dhënë fund jetes.

Ueh thash me vete, pse more këta njerz u duhet të veprojnë kësisoji ?
Se mos e paten jeten aq të pavler, se në mos nuk patën gjë tjetër të bëjnë përveqëse të vetvriten ?

U shqetsova, por edhe sa u qudita.
si zakonisht mu dha të mësoja edhe noj detaj tjetër nga aktivitetet e tija, e që nuk dukeshin edhe aq të shtërpta, një jetë plot të ngjeshur me aktivitete, e që për mendimin tim nuk kishte "nevoj" të vdisje kaq heret.

[Murgesha]

....Si të vdiset ?!

Nëse ata që i lëmë pas kanë çka të kujtojnë për neve (kuptohet prej veprave tona të mira, se të këqiat edhe mos na i kujtofshin nuk bahet nami) vdiqëm si vdiqëm nuk është me rëndësi.

A e din që thojnë?

Vdekje me faqe të bardhë!

Mendoj që çdo njeri duhet të vdes ashtu.

[Bajlozi i Zi]

ok, e gjeta temen, per ta rihapur serisht.

Sot në mjes derisa i hidhja nje sy te ngjarave te nates qe kaloj, sepse siq thon bota sillet edhe naten, vërtetë më shtangoj nje lajm i hidhur.

Baaaam,
Ardian Klosi burrë 55 vjeqar i ka dhënë fund jetes.

Ueh thash me vete, pse more këta njerz u duhet të veprojnë kësisoji ?
Se mos e paten jeten aq të pavler, se në mos nuk patën gjë tjetër të bëjnë përveqëse të vetvriten ?

U shqetsova, por edhe sa u qudita.
si zakonisht mu dha të mësoja edhe noj detaj tjetër nga aktivitetet e tija, e që nuk dukeshin edhe aq të shtërpta, një jetë plot të ngjeshur me aktivitete, e që për mendimin tim nuk kishte "nevoj" të vdisje kaq heret.

murriz,

Na, për cfaredo arsyetimi ne kete bote, ligj a kanun a kushtetute etj, mund t'i japim vetes te drejte qe tjetrit ti marrim te drejten për te jetuar. Mund t'ia marrim jeten.
Por, gabimin me te madh dhe padrejtesine me te madhe ne kete bote e bejme kur mundohemi qe tjetrit te ia marrim te drejten për te vdekur. T'ia marresh njeriut vdekjen e tij, kjo është mizoria me e madhe.
Vdekja, është pasuria absolute dhe liria absolute e një Njeriu. Është sublime.
Mos me e pasë Njeriu i kesaj bote, shpresen qe ka me vdekë, te garantoj qe nuk kish mujtë me e shty as dy javë pa u çmendë. Te pakten jo ne një bote si kjo e jona.
Te gjykosh tjetrin për vdekjen e vet, kjo është mizori absolute. Se për jeten e tjetrit me gjyku na jemi specialista. Ia nxijmë jetën e të gjallët... por te pakten ne vdekje te vet??!!

[jadore]

murriz,

Na, për cfaredo arsyetimi ne kete bote, ligj a kanun a kushtetute etj, mund t'i japim vetes te drejte qe tjetrit ti marrim te drejten për te jetuar. Mund t'ia marrim jeten.
Por, gabimin me te madh dhe padrejtesine me te madhe ne kete bote e bejme kur mundohemi qe tjetrit te ia marrim te drejten për te vdekur. T'ia marresh njeriut vdekjen e tij, kjo është mizoria me e madhe.
Vdekja, është pasuria absolute dhe liria absolute e një Njeriu. Është sublime.
Mos me e pasë Njeriu i kesaj bote, shpresen qe ka me vdekë, te garantoj qe nuk kish mujtë me e shty as dy javë pa u çmendë. Te pakten jo ne një bote si kjo e jona.
Te gjykosh tjetrin për vdekjen e vet, kjo është mizori absolute. Se për jeten e tjetrit me gjyku na jemi specialista. Ia nxijmë jetën e të gjallët... por te pakten ne vdekje te vet??!!

te lutem Bajloz , ma zberthe mendimin tend .. "te pakten jo ne nje bote si kjo e jona ''!!!
cka dallon bota jone prej botes se tjerve ..!

[Bajlozi i Zi]

te lutem Bajloz , ma zberthe mendimin tend .. "te pakten jo ne nje bote si kjo e jona ''!!!
cka dallon bota jone prej botes se tjerve ..!

Bota, Globi, Toka është e te gjithe neve. Zakonisht njerezit e quajne "bota jonë".

[jadore]

Bota, Globi, Toka është e te gjithe neve. Zakonisht njerezit e quajne "bota jonë".

e cfare ka te keqe kjo bote qe po te jetosh pa e perkujtuar vdekjen edhe per dy jave qmendesh ..?

[Bajlozi i Zi]

e cfare ka te keqe kjo bote qe po te jetosh pa e perkujtuar vdekjen edhe per dy jave qmendesh ..?

Po boll qe t'ka ty bre jadore :tongue:

[jadore]

Po boll qe t'ka ty bre jadore :tongue:


Une = Boten ( sipas teje ) te cmend ...!!!




...

deshta te bej vetevrasje , po skam se si ..merr fund bota me te kqijat e saj , pastaj ...

[Bajlozi i Zi]

deshta te bej vetevrasje , po skam se si ..merr fund bota me te kqijat e saj , pastaj ...

Une e shkrova pak me lart apologjine e vetvrasjes. Tash ti, lirisht, je ne te drejten tate :)

[murrizi]

murriz,

Na, për cfaredo arsyetimi ne kete bote, ligj a kanun a kushtetute etj, mund t'i japim vetes te drejte qe tjetrit ti marrim te drejten për te jetuar. Mund t'ia marrim jeten.
Por, gabimin me te madh dhe padrejtesine me te madhe ne kete bote e bejme kur mundohemi qe tjetrit te ia marrim te drejten për te vdekur. T'ia marresh njeriut vdekjen e tij, kjo është mizoria me e madhe.
Vdekja, është pasuria absolute dhe liria absolute e një Njeriu. Është sublime.
Mos me e pasë Njeriu i kesaj bote, shpresen qe ka me vdekë, te garantoj qe nuk kish mujtë me e shty as dy javë pa u çmendë. Te pakten jo ne një bote si kjo e jona.
Te gjykosh tjetrin për vdekjen e vet, kjo është mizori absolute. Se për jeten e tjetrit me gjyku na jemi specialista. Ia nxijmë jetën e të gjallët... por te pakten ne vdekje te vet??!!

Bajleasy,

Nuk mund te vdesesh ti kur ty ta "konda", askush nuk guxon te vdes kur atij ja konda.
Ka ren mor dost, nuk vdiset veq hajt sa per te vdekur.

Per mendimin tim njerzit qe vdesin pa "pyetur askend" dhe perkrahsit e vdekjeve te tilla jan mizoret, e jo ata qe "ankohen" per vdekjen e tyre.
Por sidoqoft....

Ashtu si per te jetuar, por edhe per te vdekur nuk e be njeriu veq per vete (kisha me than).

[Skyfter]

ok, e gjeta temen, per ta rihapur serisht.

Sot në mjes derisa i hidhja nje sy te ngjarave te nates qe kaloj, sepse siq thon bota sillet edhe naten, vërtetë më shtangoj nje lajm i hidhur.

Baaaam,
Ardian Klosi burrë 55 vjeqar i ka dhënë fund jetes.

Ueh thash me vete, pse more këta njerz u duhet të veprojnë kësisoji ?
Se mos e paten jeten aq të pavler, se në mos nuk patën gjë tjetër të bëjnë përveqëse të vetvriten ?

U shqetsova, por edhe sa u qudita.
si zakonisht mu dha të mësoja edhe noj detaj tjetër nga aktivitetet e tija, e që nuk dukeshin edhe aq të shtërpta, një jetë plot të ngjeshur me aktivitete, e që për mendimin tim nuk kishte "nevoj" të vdisje kaq heret.




Per mendimin tim vetvrasesit jan Qyqar e Egoist.... me nje fjal njerz te poshter.

Kta nuk kan guxim te mendojn se cfar ju bojn familjareve,shokeve e miqeve me ket zgjidhje.

[lovely]

Ata qe po dojne me dek, nuk po desin, e ata qe po dojne me jetu, po.
Tani jon edhe qita qe po desin me zor.

Ish kane mire me dek qathere, kur nuk je ne gjendje me i la syte e tu, demek kur nuk ke force me i kry nevojat tua elementare, te perditshmerise.

Kur je ngi jete.

[murrizi]

Hajdeni filozofat e Dardanis,
hahahahahahaa
mos u prekni se me erdhi ashtu per me kesh padashje a !
Se per zoten jemi pasuri e madhe .

[Bajlozi i Zi]

Murreasy,

Ka njerez qe lirine e paguajne me vdekjen e tyre.

Ne kete kuptim, te jesh i lire do te thote te jesh i lire nga gjykimet (lexo: edhe paragjykimet).

Mendoj se ti po i mëshon faktit se i vdekuri ka obligime ndaj femijeve etj, prandaj po e meritojka gjykimin pse ka zgjedhë te drejten e vet për te vdekur.

E çka ndryshon???

Edhe atyre te gjalleve qe jetojne veç për obligim ndaj femijeve te vet, na jemi te gatshem t'i gjykojme e t'ua nxijme jeten.

Është dobesi, jonjerezi dhe mizori te tentosh t'ia marresh njeriut te drejten për te vdekur.
Po, jeta është e te gjitheve, pajtohem, fakti qe jam gjallë nuk është aspak personale, sepse një gote uje qe pij une mund ta shpetonte jeten e një njeriu qe vdes nga etja, dhe kjo (kaq e parendesishme) na e ben jeten jopersonale... por vdekja ime është veç e imja. Ai qe e gjykon te vdekurin, e tregon mjerimin e vet.

Thash, nuk mendoj njejte per ata qe tentojne te ia marrin tjetrin te drejten për te jetuar.

[murrizi]

Ncek,

Shlirimi i llojit te tille eshte ngritje e kmishes se bardh lart.

Ncek (deridiku) poashtu, edhe sa i perket kesaj te dytes, e te tretes.

Sepse !

Ne e dijm qe ne bote "shlirohen" njerz cdo ore e minut, edhe tyben si bjen kush kontrabasit per ate pune, fjala eshte per me teper te rasti yn "Klosi", por edhe rastet e tjera te ngjashme.
Ti mos u prek (ndaq edhe beje) por ta zeme sikur Ismajl Kadare kerceu prej 17 katshit .
phyyyyyyyyy nalet e kujtohet njeriu, pse mor vlla

[Bajlozi i Zi]

Per mendimin tim vetvrasesit jan Qyqar e Egoist.... me nje fjal njerz te poshter.

Kta nuk kan guxim te mendojn se cfar ju bojn familjareve,shokeve e miqeve me ket zgjidhje.

Qyqar e egosite jane ata qe i hypin tastieres e fyejne bijt e bijat me te mira e me te pastra te njerezimit (edhe te shqiptarise) qe me ndergjegje te plote kane shku drejt plumbave e drejt thikave te armikut, drejt vdekjes se sigurte.
Me ndergjegje te plote e te vetedijshem kane shku drejt vdekjes se sigurte.

Do te thuash, ajo ka qene lufta dhe ideali i tyre jetesor!

Çka ta merr mendja ty: pse dikush e zgjedh vdekjen?
A mos deshte me ardhe me te pyet ty: skyfter, tregom cili është ideali im jetesor???

[Bajlozi i Zi]

Ncek,

Shlirimi i llojit te tille eshte ngritje e kmishes se bardh lart.

Ncek (deridiku) poashtu, edhe sa i perket kesaj te dytes, e te tretes.

Sepse !

Ne e dijm qe ne bote "shlirohen" njerz cdo ore e minut, edhe tyben si bjen kush kontrabasit per ate pune, fjala eshte per me teper te rasti yn "Klosi", por edhe rastet e tjera te ngjashme.
Ti mos u prek (ndaq edhe beje) por ta zeme sikur Ismajl Kadare kerceu prej 17 katshit .
phyyyyyyyyy nalet e kujtohet njeriu, pse mor vlla

Gjeni boterore, po nja 20 here me te lexuar e nderuar sesa Kadareja, i kane dhene fund jetes se tyre duke u vetvrarë.

p.s.
A mos rastesisht po mendoni se ju i doni evladet e tyre ma shumë se ata???!!!

[murrizi]

phaaa njerz zbulova edhe nje planet.

Argjentina lejon vdekjen "e denjë "


Buenos –Aires, 10 maj - Senati Argjentinas aprovoi ditën e enjte ligjin e ashtuquajtur të “vdekjes me dinjitet”, i cili i lejon të sëmurëve terminalë që të marrin vendime për fundin e jetës së tyre.

Legjislacioni do të thotë se pacientët që janë duke vdekur nga sëmundje apo dëmtime të pakurueshme, do të kenë në dorë të refuzojnë trajtimet mjekësore dhe të afrojnë kështu vdekjen e tyre.

Deri më sot, ligji argjentinas, një vend thellësisht kristian, përputhej me ligjin e shumë vendeve të tjera, duke i detyruar mjekët të kujdesen deri në fund pa përjashtim, për çdo të sëmurë.

Pavarësisht hapave të hedhura drejt “vdekjes së denjë”, ligji specifikon që asnjë familjar nuk mund të vendosë në emër të pacientit, nëse ai nuk është në gjendje të shprehë një miratim të qartë.

Njëkohësisht, eutanazia vazhdon të mbetet e ndaluar rreptësisht dhe afrimi jonatyral i vdekjes dënohet si vrasje nga ana e mjekëve.

Susana Bustamante, që u shndërrua në një simbol kombëtar pasi vajzës së saj 19-vjeçare iu privua vdekja pavarësisht përgjërimit që të lejohej të vdiste si pasojë e një sëmundje të rëndë degjeneruese, e mirëpriti ligjin.

”Diçka e natyrshme si vdekja duhet të pranohet në legjislacion. Vdekja nuk është një fjalë e ndyrë. Ajo është një e drejtë që duhet ta ketë çdo njeri nëse dëshiron ta shfrytëzojë”, deklaroi Bustamante.

Senati aprovoi edhe një ligj të dytë të përkrahur nga shoqatat e homoseksualëve dhe lesbikeve, që do të lejojë të gjithë personat që dëshirojnë të ndërrojnë gjininë ta bëjnë këtë pa marrë më parë një aprovim nga gjykata.

[Skyfter]

Çka ta merr mendja ty: pse dikush e zgjedh vdekjen?



Bajloz, qato tjerat pyetje banja vetit ok. ...

qekjo asht ok.

mendimin tim e lexove.

Cka tash?

[Bajlozi i Zi]

ok...

[jadore]

Per mendimin tim vetvrasesit jan Qyqar e Egoist.... me nje fjal njerz te poshter.

Kta nuk kan guxim te mendojn se cfar ju bojn familjareve,shokeve e miqeve me ket zgjidhje.

shettt mos e bene te madhe kete pune Skyft se marrin kry krejte shqiptare mandej ...



..nuk jane qyqar . Egoist po ( per mendimin tim )te poshter jo se jo .. guxim titaniku duhet te kesh ti thuash jetes kaq ishte ,te realizosh vdekjen tende vet ..guxim i tjetersuar per mua
sado e veshtire te me ishte jeta une e di qe do te jem qyqare e nuk mund ta realizoj vdekjen ..
p.s.
nje me bene pershtypje .. keni vu re , kokat e ndritura zakonishte perfundojne jeten kesisoj ,
eshte fakt ajo qe thote Bajlozi , une mendoj qe ne nuk kemi te drejte ti gjykojme . eshte vdekja e tyre ashtu siq ishte dhe jeta e tyre kur jetuan ..
akti i realizimit e pranoj eshte makaber per te gjallet ..prekes , i dhimbshem ..por e drejte e tyre ..

[Arbenito]

[I]

shettt mos e bene te madhe kete pune Skyft se marrin kry krejte shqiptare mandej ...



..nuk jane qyqar . Egoist po ( per mendimin tim )te poshter jo se jo .. guxim titaniku duhet te kesh ti thuash jetes kaq ishte ,te realizosh vdekjen tende vet ..guxim i tjetersuar per mua
sado e veshtire te me ishte jeta une e di qe do te jem qyqare e nuk mund ta realizoj vdekjen ..
p.s.
nje me bene pershtypje .. keni vu re , kokat e ndritura zakonishte perfundojne jeten kesisoj ,
eshte fakt ajo qe thote Bajlozi , une mendoj qe ne nuk kemi te drejte ti gjykojme . eshte vdekja e tyre ashtu siq ishte dhe jeta e tyre kur jetuan ..
akti i realizimit e pranoj eshte makaber per te gjallet ..prekes , i dhimbshem ..por e drejte e tyre ..

Jadore me fal qe po te replikoj vetem se nuk mund te pajtohem me shkrimin tend kur thua se jane trima e titana ata qe marrin guximin me bere vetevrasje!
Simbas studimeve te shumta ne vite eshte ardhur ne perfundim se njeriu nuk mundet te beje vetevrasje pa kaluar ne qmenduri! Kete e sjellin shume faktore te ndryshem ,nje prej faktoreve me te njohur deri me tash eshte depresioni dhe semundjet mendore!
Prandaj nuk mundem te pajtohem as me shkrimin tend e as me shkrimin e Skyfterit por ky eshte mendimi juaj dhe ashtu le te mbetet , por ata qe bejne vetevrasje kane qrregullime mendore kur ndodh qe per probleme ndoshta shume te vogla apo te medha nuk shohin zgjidhje tjeter pos vetevrasjes , dhe keta njerez qe e marrin nje hap te tille jane nje kohe te gjate qe vuajne nga depresioni apo ndonje semundje tjeter mendore , ta cekim qe edhe depresioni eshte nje semundje paksa me e lehte mendore!

Rrugedalja me e lehte eshte vetevrasja/vdekja , por nuk e shoh si akt te guximshem , perkundrazi eshte menyra me e lehte te ju ikesh problemeve me ane te vetevrasjes , ne vend se ti zgjidhesh problemet!

[Bajlozi i Zi]

Ne diktaturen e Shqiperise ne kohen e enver hoxhes, edhe ne rusi, ne kohen e stalinit... vetvrasja denohej si sulm kundër sistemit shteteror. Konsiderohej se personi qe ka kryer vetvrasje qellim kryesor e ka pase demtimin e shtetit.

"Vetvrasjen" e mehmet shehut, enver hoxha, ne librin e tij "Titistët", e quan si te porositur nga jugosllavet. Dmth, mehmet shehu si agjent jugosllav kishte marr porosi qe te bente vetvrasje për ta demtuar sistemin komunist te enverit. :biggrin:

Edhe te denuarit me vdekje, nëse kryenin vetvrasje tri dite para pushkatimit, konsiderohej si akt kundër sistemit.

Pse?

Sepse ti i takon enver hoxhes. Ti i takon stalinit.
Jeta jote nuk është e jotja. Vdekja jote nuk është e jotja. Nuk te takojne ty. Por sistemit, enver hoxhes, stalinit.

Edhe njerezit e thjeshte, kur e shajne ate qe ben vetvrasje, as nuk e shajne qe ka qene i semure, as i cmendur... E shajne thjeshte sepse i vetevrari ua ka fyer boten. Ua ka fyer sistemin e tyre te jetes.
"Une po knaqem e po m'pelqen shumë qeshtu... Veç budalles e te cmendurit nuk i pelqen me jetu qeshtu si une".
Po, është e vertete qe i vetvrari e fyen sistemin shoqeror ne te cilin jetojne ata qe nuk bejne vetvrasje. Ua bën bajat sistemin. Keshtu, ata qe mbesin gjallë e qe duan te jetojne, për t'i sheruar ndjenjat e lenduara te sistemit, duhet te bashkohen e ta shajne te vetvrarin, ta quajne te cmendur e te semure e jonormal.

Dhe ketu s'ka asgje te keqe, është normale.

Edhe nëse ben vetvrasje njeriu ma i mirë e ma i dashur e ma normal, prapseprap shoqeria e mbetur gjallë e ka për detyre ta shaje e ta quaje te cmendur te vetvrarin.
Nëse nuk shahet e mallkohet, nëse lavdohet e thuhet se ishte i mirë i dashur e i mencur, atehere i bjen qe krejt ata qe jetojne e nuk vetvriten jane te cmendur e te semure e jonormalë.

Shkurt, fjalet e kqija për ate qe vetvritet, kane lidhje, vlejne e jane te dobishme veç për te gjallet, s'ka hiç lidhje se cfare ka qene ai qe ka ba vetvrasje.

Sa ma i afte e ma i mencur ai qe ban vetvrasje... Aq ma teper lendohen e fyhen ndjenjat e shoqerise, aq ma teper rritet nevoja për me e sha e me e njollose te vetvrarin.

[halla e madhe]

Bajloz_ai qe ka bere vetevrasje e ka kry para afatit nje obligim me vetedeshire,prandaj une me kohen kam kuptu seriozisht per personat qe bejne kete akt,kam rrespekt,ai qe bene kete di pse dhe ska kush e ndale,..e per ne te gjallet ,le te kukasim sa te duam,s'na ndihmon pos nje dite kur e kemi afatin e caktimit t'ju bashkangjitemi me 90, 100 vjete me nje kerr pleqeri,sido ta kemi fat,te cmendur ne kete jete, daha ma te cmendur nese ja trusim pullen para kohe:(

[Skyfter]

Po pra, vetvrasja asht terror, atentat ndaj njerzimit.

Un nuk shof dallim nga ai vetevrasi ne Irak apo Avganistan apo apo .... nga ai vetevrasesi ne Usa apo Australi apo apo .....


Kam pas thane edhe njeher qe 99% vetvrasesit vien nga familje melankolike, familje qe kan zbulu djallin, xhehemin e ufot :biggrin:

Arbenito, te pa guximshmit cka jane?


Ok. me ja u bo qefin juve pro, un kam ardh ne perfundim se vetem njerzit skeptik nuk vetvriten, sepse kta moti i kan qu durt :tongue: