Njeriu dhe lufta per ekzistence

[UniCorN]

Te nderuar dhe te respektuar anetare te forumit

Kete teme nuk dua ta trajtoj fort ne menyre shkencore, mirepo sa me thjesht qe eshte e mundur. Kisha dashur te lexoj disa nga mendimet tuaja lidhur me reagimin e njeriut ne situata, kushte dhe rrethana te caktuara. Te gjithe ne si qenie njerezore, pjese e shoqerise me te gjere si i perballojme, tejkalojme situatat e ndryshme dhe si i realizojme synimet tona.


Deri ku mund te shkoje qenia njerezore per te arritur nje qellim te caktuar? Ku eshte kufiri qe nje njeri nuk duhet ta tejkaloje?


Mund te sillni edhe ndonje rast apo shembull nga jeta juaj, si konkretizim te kesaj teme.

[Autori]

Kjo temë pak a shumë e paska thelbin si tema e shokut tim të nderuar Ideologut që ndodhet te kategoria e filozofisë, por edhe kësisoji siq e ke paraqit ti ia vlen të diskutohet. Në mënyrë joshkencore! Edhepse ajo nuk do të thot se tash cdokush duhet të jep mendime pa lidhje, por të provohet disi të gjendet ndonjë farë përgjigje. Të mos harrohet se kjo problematikë, cështja e natyrës së njeriut pra, është ndër më kryesoret që faktikisht na preokupojnë. Se gjithëcka në jetë sillet rreth e rrotull njeriut, e drejt e shtrembt nga ai.
Kaotizmi i sotëm në botë asht produkt i drejtpërdrejt i njeriut e i askujt tjetër. I njeriut jomjaftësisht të menqur për të i ba ballë një jetë të organizuar, ku në shprehje konstante paraqiten konfliktet e interesave të ndryshme. Si ekonomike e për mbijejetsë, ashtu edhe religjioze e për dominim. Që pastaj edhe kjo variantë nëse analizohet thellë del se asht për mbijetesë. Përndryshe analiza detale pra gjithqysh na duhet kur flasim mbi këto tema. Nuk mundet njeri vetëm shkel e shko. Si arën p.sh. kur ajo punohet, patjetër duhet rend të i hyhet me shati e jo qaty qetu. Se tana edhe kallamoqi rritet veq qaty e qetu. E tjerakah mbetet djerrë. A kallamoqi për cka na vyn? Për me hangër buk apo?.Edhe ktu po dojmë me i gjet vetës ilaq e rruga e vetme asht me i ra vetes mas. Me analizu vetveten. Me ia gjet vetes e sëmundjes që e kemi, diagnozën.
Ma mirë na vetë se dikush tjetër. Se ata menjiherë e operaci po na bajnë. Shpesh pa anestezi bile!
Ti thae shembull me ba. Po qe edhe nja menjiherë.
Ketu ku jam une Suedi i thonë. E qyteti Stockholm asht.
Këtu shumica e të ashtuquajturve suedez prejardhjen e kanë historikisht nga jashteuropa. Hiq t´Europës nuk janë. Rrjedhimisht as krishterë. Tash me rritjen e ekstremizmit këta njerëz natyrisht se e ndijnë vetën të kërcënum. Se e dinë se cka kërkon ekstremizmi. I kërkon këta e askend tjetër. Këta suedez pra me atë farë histerinë e tyre të frikës së pakontrolluar që po iu shfaqet aktualisht, figurojnë si ushtrues të vërtetë të diskriminimit racial e etnik. Si kundrejt një pjese të të ardhurve e ashtu edhe kundrejt përkatësisë suedeze krishtere. Pushteti këtu natyrisht qëndron në një anë në anën e tyre, e në anën tjetër edhe i mbyll sytë ndaj ekstremizmit që ka marr hov. E kumedit se cka asht ka bahet. Vetëm një bashkatdhetar që e kam këtu (e që nuk dëshiron të prononcohet) kund vend nuk janë duke i lanë vetëm e vetëm pse racizmit të ardhun nga këta suedez i kundërvihet me racizëm, duke i quajtur ata në konflikte të shumta që ka pas deri tani, se ata janë të huajë të vërtetë e që suedez janë vetëm në pamje se i kanë flokët e ngjyrosura e asgja tjetër. Ky kuptohet për shkak këtyre veprimeve asht i detyruar në afat krejt të shkurtër të e lëshoj shtetin se përndryshe policia me anë të akuzave të rrejshme është e disponuar të e fusë edhe në burg (e me siguri edhe në burg). Përndjekje si në filma të aksionit i bahen rregullisht e përcdo ditë.
Fenomene të ngjajshme ke edhe gjithkah tjetër edhepse ma pak të kontrastume. Në Kopenhagë p.sh. sipas informatave që po i kemi, gjendja është krejtësisht e gjendjes së luftës. Të huajt atje në pjesën e tyre të qytetit ku banojnë organizojnë edhe roje të armatosura kundër banadave të organizuara ekstermiste. Pushteti të huajt si rëndomë i quan kriminel, e kur në fakt bahet fjalë për njerëz normal e të zakonshëm.
Shihet qartë se të huajt nuk janë të dëshiruar në Europën e sotme, aty nuk ka fjalë, por se presioni më i madh atyre do t´iu bahet nga europianët që vetë kanë prejardhje të huaj, ate askush nuk e ka paramendu. Mirëpo ashtu asht bota kur njeriu asht i dobët në intelekt. Cdo zgjidhje të gjendjes së keqësuar të vet tenton ta e gjej tek shtypja e nëpërkëmbja e të tjetrit. Dukuri kjo sikur në botën e kafshëve apojo! Dukuri që patjetër do të shkaktoj trazira të mëdha gjithëkund, e që njëherë e mirë do të e destabilizoj paqën mbretëruese në kontinent. E ne veq e dimë se në cfarë të kaluare ka kaluar ai.
Mjerim pra për të gjithë budallenjt e këtij rruzulli.
Se mirë kurrë nuk do të ketë!
rrespekt!
P.S. Nuk do të ishte kanë keq që KB të dërgojnë trupe paqëruejtëse edhe këtu. Se nevoja asht e madhe. Apo të ndahen vendet sipas modelit të kantonizimit të Bosnjës.
Vajmedet për neve, që sytë e shpresat tona të vetme,
i kena të drejtume nga këta njerëz!

[UniCorN]

Autori, flm per pergjigjen tende, por kete teme desha ta trajtoja ne nje rrafsh me te ngusht, ate individual. Mbase titulli eshte pak bombastik dhe le hapesire per trajtim me te gjere. Me kete teme desha ta diskutoja se si fenonemi njeri arrin qellimet e veta, si ne rreth shoqeror, ne ate te punes apo studime. Si vihen nderkamcat per te arritur tek nje qellim dhe se cili eshte kufiri qe nuk duhet te tejkalohet.

Me aq sa kam verejtur une, shoqeria e sotme me shume cmon anti-vlerat sesa vlerat dhe aftesia e dikujt per te mbijetuar ne menyra te pandershme dhe joetike eshte ajo qe vlersohet. Vlerat humane per mua cdo dite e me shume po humbin rendesine e tyre dhe sot nese je dinak, punon pas shpine," ja ngul dikujt" merr lavdatat si : "a i zoti eshte ai/ajo", eshte inteligjent/e, e keshtu me radhe.

Sot te kesh vlera njerezore, quhet budallallek dhe naivitet!

[emine]

duhet mesu me mbijetu ne cdo rrethan,ata njerz qe ju serviratet ne tabell cdo gje e mire jane shume te pafte te mbijetojne,jeta sjell luftra te ndryshme andaj cfardo e mire per ne eshte e mirseardhune,e nese duhet luftu me mbijetu eshte njerzore,sduhet heq dore asnjeher te mbijetojme dhe te ndjehemi njeri,pa demtu njerzit tjer

[lirik]

duhet mesu me mbijetu ne cdo rrethan,ata njerz qe ju serviratet ne tabell cdo gje e mire jane shume te pafte te mbijetojne,jeta sjell luftra te ndryshme andaj cfardo e mire per ne eshte e mirseardhune,e nese duhet luftu me mbijetu eshte njerzore,sduhet heq dore asnjeher te mbijetojme dhe te ndjehemi njeri,pa demtu njerzit tjer


pajtohem me ket mendim ne sparten e lashte spartanet per ti kalitur fmijt i kan lene ne mal qe te mbijetojne per nje kohe pastaj i kan bë ushtarë te aft
aftesimi i njeriut duhet te jet qellim i jetes ne forma te ndryshme
sot nuk esht forma se ne kohene spartes eshte kohe tjeter
njeriu edhe mund te ndihmohet per te hy ne binare pastaj ai duhet te moshet te ece vet