Lapsi
21-12-09, 18:31
Nuk ka shperblim pa sprova
“ A mendoni ju, se do te hyni ne xhennet, e ende nuk e keni shijuar ate qe e kane shijuar ata, te cilet para jush kane qene dhe zhdukur? Ata i kane ndermuar mospasjet dhe semundjet, dhe aq qene shqetesuar, qe edhe i derguari edhe ata qe kane besuar me ta, kane bertitur:”Kur do te vije me ndihma e All-llahut?” Ja, ndihma e All-llahut eshte vertete afer!”
(El-Bekare:214)
Besimi ne Allahun xh.sh nuk eshte ceshtje gjuhe se si do ta shprehim me bukur, as luks me te cilin njeriu kenaqet, e nuk eshte dekor qe e zbukuron, nuk eshte profesion me te cilin jetohet...Rruga e fese eshte e mundimshme, me pengesa te shumta dhe te rrezikshme. Jeta e besimtarit eshte vetem provim dhe varg i sprovave te panderprera, te cilat shpesh e trondisin ne shpirt e qe ndonjehere e cojne ne deshprim.
Nje besimtar mund te jete i uritur, skamnor, te jete i ofenduar, i demtuar, semure, jorehat dhe te jetoj ne jostabilitet: „Ata i kane ndermuar mospasjet dhe semundjet“. Kete e kane perjetuar edhe te derguarit. Nga goditjet e medha qe i kane gjetur edhe te derguarit edhe besimtaret, ata kane beritur :”Kur do te vije me ndihma e All-llahut?”
Kjo nuk eshte karakteristik e nje kohe, as e nje misioni te te derguarit te caktuar, as vendit te lidhur per kete apo ate shpallje. Ky na paraqitet si parim kryesor i ekzistences se njeriut, nje ligj qe e rregullon shoqerine e teresishme njerezore...
“ A mendoni ju, se do te hyni ne xhennet, e ende nuk e keni shijuar ate qe e kane shijuar ata, te cilet para jush kane qene dhe zhdukur?
Fukaralleku, demet, ofendimet jane te natyres matriale, qe paraqesin kokecarje dhe pasoja qe mund te zgjasin shume dhe qe ve njerezit ndermjet kokecarjes dhe shpreses ne ndihmen e te Gjithfuqishmit All-llah: ?” Ja, ndihma e All-llahut eshte vertete afer!”
Kur besimtari te jete i sigurt ne ndihmen e All-llahut, gjithsesi se kjo duhet te jete e udhehequr sipas parimeve fetare, fukaralleku per te eshte e parendesishme, do ti kthehet qetesise dhe ne te do te mbisundoje shpresa qe e cone ne fitore.... E kur flasim per fitore, nuk e kemi per pasuri, per para, per ngritje te pallateve te perkohshme te kesaj bote (faraonet dhe mbreterit kane fjetur ne ar, por pasuria e tyre nuk iu bene dobi, All-llahu nuk ka nevoje per para e gjera matriale, por ai nga ne do BESIM, PERKULJE DHE RESPEKTIM TE LIGJIT TE TIJ). Andaj, besimtari duhet qe me lehtesi ti perballoje fukarallekun dhe te sakrifikoje ne emer te All-llahut e te behet krenar, ngase, ndihma dhe shperblimi i All-llahut ate do ta percjelle.
Agim Jakupi
“ A mendoni ju, se do te hyni ne xhennet, e ende nuk e keni shijuar ate qe e kane shijuar ata, te cilet para jush kane qene dhe zhdukur? Ata i kane ndermuar mospasjet dhe semundjet, dhe aq qene shqetesuar, qe edhe i derguari edhe ata qe kane besuar me ta, kane bertitur:”Kur do te vije me ndihma e All-llahut?” Ja, ndihma e All-llahut eshte vertete afer!”
(El-Bekare:214)
Besimi ne Allahun xh.sh nuk eshte ceshtje gjuhe se si do ta shprehim me bukur, as luks me te cilin njeriu kenaqet, e nuk eshte dekor qe e zbukuron, nuk eshte profesion me te cilin jetohet...Rruga e fese eshte e mundimshme, me pengesa te shumta dhe te rrezikshme. Jeta e besimtarit eshte vetem provim dhe varg i sprovave te panderprera, te cilat shpesh e trondisin ne shpirt e qe ndonjehere e cojne ne deshprim.
Nje besimtar mund te jete i uritur, skamnor, te jete i ofenduar, i demtuar, semure, jorehat dhe te jetoj ne jostabilitet: „Ata i kane ndermuar mospasjet dhe semundjet“. Kete e kane perjetuar edhe te derguarit. Nga goditjet e medha qe i kane gjetur edhe te derguarit edhe besimtaret, ata kane beritur :”Kur do te vije me ndihma e All-llahut?”
Kjo nuk eshte karakteristik e nje kohe, as e nje misioni te te derguarit te caktuar, as vendit te lidhur per kete apo ate shpallje. Ky na paraqitet si parim kryesor i ekzistences se njeriut, nje ligj qe e rregullon shoqerine e teresishme njerezore...
“ A mendoni ju, se do te hyni ne xhennet, e ende nuk e keni shijuar ate qe e kane shijuar ata, te cilet para jush kane qene dhe zhdukur?
Fukaralleku, demet, ofendimet jane te natyres matriale, qe paraqesin kokecarje dhe pasoja qe mund te zgjasin shume dhe qe ve njerezit ndermjet kokecarjes dhe shpreses ne ndihmen e te Gjithfuqishmit All-llah: ?” Ja, ndihma e All-llahut eshte vertete afer!”
Kur besimtari te jete i sigurt ne ndihmen e All-llahut, gjithsesi se kjo duhet te jete e udhehequr sipas parimeve fetare, fukaralleku per te eshte e parendesishme, do ti kthehet qetesise dhe ne te do te mbisundoje shpresa qe e cone ne fitore.... E kur flasim per fitore, nuk e kemi per pasuri, per para, per ngritje te pallateve te perkohshme te kesaj bote (faraonet dhe mbreterit kane fjetur ne ar, por pasuria e tyre nuk iu bene dobi, All-llahu nuk ka nevoje per para e gjera matriale, por ai nga ne do BESIM, PERKULJE DHE RESPEKTIM TE LIGJIT TE TIJ). Andaj, besimtari duhet qe me lehtesi ti perballoje fukarallekun dhe te sakrifikoje ne emer te All-llahut e te behet krenar, ngase, ndihma dhe shperblimi i All-llahut ate do ta percjelle.
Agim Jakupi