Dridhjet në lindje, Islami në veprim apo…

[Lapsi]

Dridhjet në lindje, Islami në veprim apo…


“Besimtari mbetet gjithnjë i njejtë, pavarësisht nga koha apo situata. Ai qëndron i pathyeshëm në besim, me fytyrë të njejtë dhe në rrugë të njejtë. Ndërsa hipokritët ndryshojnë sipas kohës dhe rasteve duke shikuar vetëm dobinë personale, pa përtuar t’i dëmtojnë të tjerët.(Hasan el Basriu)


Sot, lindja po dridhet! Në shesh doli e vërtata. Në nivel kolektiv, sundimtarët atje i dhanë Islamit një emër të keq, duke u bërë pasues të teorisë së mbrapsht: “feja është opium për popullin”. Pra, gjithë kjo ndodhë mu në tokën ku Islami është fe mbisunduese. Asnjëherë nuk kam mundur ti kuptoj ata sundimtar, veprimet e të cilëve më tepër iu ngjajnë rebelëve kryengritës që me anë të dhunës “çlirojnë” vende dhe me anë të frikës i mbajnë nën kontroll. Gjatë kohë është menduar se popujt musliman janë të prapambetur përshkak të përkatësis së tyre fetare. Asnjëherë nuk janë marrë hapa konkrete për të larguar stereotipat, të ketë ndryshim mendimesh, kështu më lehtë të vijn deri te e vërteta. Asnjë filozof, politikan, historian nuk ka qenë objektiv kur ka trajtuar çështjen e lindjes. Më lehtë për ta ka qenë të ndajnë botën në të lindjes (prapambeturisë) dhe të perëndimit (civilizimit) dhe të flasin për problemin nga largë.


Mirëpo, protestat në lindje na dhanë një mesazh të qartë dhe gjërat duken ndryshe nga ajo që gjatë kohë është prezentuar dhe po bindemi se mosrespektimi i të drejtave të njeriut siç janë: mospërfillja e lirive fetare, mos respektimi i vullnetit të popullit, dhuna, brutaliteti etj, nuk janë të motivuara nga Islami. Udhëheqësit politik, shumëherë të mbështjellur me petkun fetar, kanë manipuluar me popullin e vetë, duke paraqitur para botës fotografi të rrejshme. Në dekadën e fundit, në qeverit e lindjes u manifestua rritja e korupsionit dhe ushtrimi i dhunës.


Ç’është e vërtata, ngjarjet e fundit tregojn se fushë më e rëndësishme studimi është sistemi politik në lindje, ngase sundimit të diktatorëve iu erdhi fundi. Ka nga ata që pyeten për qytetet tuniziane dhe egjiptiane, të përfshira në revolt, se çfarë bëhet nëse partitë me pikpamje Islame, si “Rilindja Islame” në Tunizi dhe “Vëllezërit Musliman” në Egjipt e marrin pushtetin në dorën e tyre? Është fakt se me respektin më të madh u bë pritja e liderit të “Rilindjes Islame”, politikan ky që gjatë kohë ishte në ekzil. Kthimi i tij duhet kuptuar vetëm si një rilindje, jo vetëm për ate po edhe për popullin e tij dhe këtu nuk ka vend për frikë.



Nga ana tjetër, me kohë është bë e qartë pozicioni i partisë “Vëllezërit Musliman” se do e përkrahin M. Baradein, fituesin e Çmimit Nobël për paqe dhe tani kreu i opozitës. I vetmi shtet që ka frikë nga ngjarjet e fundit është Izraeli. Pra, Mubaraku ishte një aleat i tij për vrasjet e palestinezëve, që shpesh ua mbyllte kufirin dhe palestinezët i linte në dorën e armikut të tyre. Pra është koha që popujt musliman të vendosin për fatin e tyre, të jenë të gatshëm dhe të aftë të vendosin qëndrime të drejta, me synime dhe interesa të qarta.



Duhet të tregohet e vërtata për “Vëllezërit Musliman”, Hezbullahun, Hamasin etj se kanë qëllime tjera, se ata brenda tyre kanë mjek, jurist, mësues, punonjës social. Duhet të dihet se Hezbullahu është organizat e fortë politike e formuar pas provokimeve të izraelit, nga pushtimet e përgjakshme, nga bombardimet e izraelit, si dhe pas dështimit të OKB-së dhe qeverisë libaneze për të shpëtuar Libanin Jugor nga pushtimi Izraelit. Kurse, Hamasi është themeluar mbrenda territoreve të pushtuara, që për fushat ka çlirimin e territorit ku Izraeli e pushtoi më 1967.



Streotipat antisilame, të krijuara në kohë, duhet të shuhen dhe çrrënjosen. Çrrënjosa kërkon veprime politike. Kur popujt musliman në lindje të bashkohen, çështja e tyre e përbashkët dhe ballafaqimet personale me pjesëtarët e besimeve tjera do të zhdukin imazhet e rreme dhe të krishterë do të çlirohen nga ankthi, produkt ky i komplekseve të krijuara që për burim e kanë politikën ditore. Ata duhet ta dijnë se nuk ka Islam pa shoqëri islame dhe angazhim të vazhdueshëm për të ardhur te e vërteta, për të besuar se “Edhe Lindja edhe Perëndimi janë të Zotit”.

LAPSI