Ecja mbi prush !

[Zero Cool]

Shoqata për krijimin e njeriut të ri "VEGIMI MISTIK" nga Prizreni, është një shoqatë joqeveritare e cila aktivitetin e saj e mbështet në evidentimin, hulumtimin dhe tendencën e sqarimit të shumë fenomeneve parapsikologjike që ndodhin në natyrë, në mënyrë që ato gjithnjë të jenë në shërbim të njeriut. Shoqata kultivon besimin e pashoq në vete dhe fuqitë hyjnore që janë në thellësitë e brendësisë sonë.Sipas kësaj Shoqate, këto forca në mënyrë të natyrshme ekzistojnë tek çdo individ, por ata janë të bllokuara nga mënyra e gabuar e të menduarit dhe stresi psikik i përditshmërisë që na ngulfat.


Me riedukimin e EGOS, mënjanimin e FRIKëS nga ne dhe me tejkalimin e stresit psikik, mund të na hapen rrugët e kontaktit me nivelin e qenies tonë të vërtetë, e cila në esencë është hyjnore.


Shoqata, me aktivitetet e saj, nuk ka kurrfarë prapavije dhe as që udhëhiqet nga ndonjë paragjykim religjioz. Me moton: "T 'I BESOJMë VETES DHE FUQISë Së PASKAJSHME Në NE", ajo në parim e orienton aktivitetin e saj.


E udhëhequr nga këto parime të veta esenciale, kjo Shoqatë, më 21.03.2007, afër hapësirës së Parkut të Qytetit, në orët e vona të mbrëmjes së këndshme të ditës së parë të stinës së pranverës, në Prizren, organizoi ritualin e ecjes nëpër prush.

Ky manifestim tashmë është bërë tradicional në Prizren.

Në këtë ritual, përveç shumë pjesëmarrësve nga Prizreni, morën pjesë edhe anëtarët tjerë nga Prishtina, Gjilani, Lipjani... e gjetiu. Ky rituali i ecjes nëpër prush, për herë të dytë dhe vetëm në Prizren, organizohet në Kosovë dhe në gjitha trojet shqiptare.


Kuptohet se, paraprakisht, për t'u përballuar kjo frikë, për shumë fillestarë, nevojitet edhe parapërgatitje e caktuar rituale.Teknika e parë që aplikohet si parapërgatitje në këtë ritual është frymëmarrja ritmike, e cila ndihmon në largimin e streseve të ndryshme nga mendja dhe trupi, si dhe teknika e meditimit, që e koncentron vëmendjen e praktikantit kah caku i qëllimit të fundit.


Sipas një parashikimi, para ritualit të ecjes, temperatura e prushit duhet të jetë diku 800-1200 gradë C. Patjetër se hapin e parë duhet ta ndërmarrin anëtarët më të vjetër..

Pse ecja mbi prush dhe pse pikërisht në ditën e parë të pranverës?

Sipas urtësive të civilizimeve të lashta, ligji themelor dhe universal i krijimit dhe evolucionit si proces në tërësi është ligji i të kundërtave. Ky ligj mbështetet në veprimin e dy nën-ligjeve tjera që në mes veti janë antagoniste: e para është nën ligji i ruajtjes së qetësisë së përhershme, dhe e dyta, është nën ligji i lëvizjes së përhershme.


Nga veprimi i pashmangshëm i këtyre dy fuqive kontradiktore, si rezultat krijohet produkti i ri, kurse si manifestim ndodh nxehtësia që në natyrë shfaqet si emocion, si zjarr, flakë... Ajo si proces, në thellësirën e brendësisë ndërton dhe riprodhon, e nëse ngacmohet në substancë, djeg, përcëllon, shpartallon dhe transformon.


Pra, zjarri në përgjithësi, është si manifestim në proces. Tek njeriu shfaqet si emocion, e në materie: si kallje, flakë, nxehtësi, transformim... andaj, si stereotip evolutiv në thellësinë e mendjes sonë të përsosur, përherë shkakton frikë, frikë respekt, përulje, nënshtrim... Gjithnjë frikë si bindje, frikë si veprim.
Të mos kesh frikë nga zjarri do të thotë të jesh pjesë e saj, pjesë e një procesi hyjnor universal të natyrës.. pjesë e tërësisë... së cilës i takojmë edhe ne vetë.


Dhe... mjafton... vetëm një hap i vogël në këtë rrugë... në këtë shkrirje... një hap në drejtim të vënies së kontaktit me qenien tonë të vërtetë hyjnore. Ky hap madhështorë është BESIMI. Besimi në veten, gjegjësisht, besimi në ZOTIN që është në NE.
Pikërisht mu këtë besim në veten tonë dhe në vetë Zotin që është në NE, e ndërton dhe e kultivon shoqata për krijimin e njeriut të ri "Vegimi Mistik" nga Prizreni.

Pikërisht, përmes këtij rituali të ecjes nëpër prush, të organizuar nga kjo shoqatë, dëshirohet të vërtetohet kjo esencë.
Dhe, jo rastësisht më 21 mars. Në ditën e parë të stinës së pranverës, në ditën e rifillimit të së resë, të ringjalljes, gëzimit, lumturisë, dashurisë... në ditën e parë të gufimit të zjarrit tonë të brendshëm që fillon të shpaloset si emocion.




2t6DDBSiXUM&feature=player_embedded






PS:
Nga një ajet i KURANIT thuhet:

"Allahu vërtetë i hap të gjitha rrugët dhe të gjitha perdet para besimtarit të vërtetë!"

Nga ana tjetër, në BIBëL shkruan:

Lyp do t'ju jepet.
Kërkoni dhe do ta gjeni.
Trokitni dhe do t'ju çelet!
Sepse, kush lyp, i jepet,
E kush troket, i çelet.

U bëftë sipas besimit tuaj!

[Hajra]

........jo ksi fenomenesh te shtira qe ju pelqejn juve ka plot,


http://www.youtube.com/watch?v=Jqjanrj4KII&feature=related

[Makresh]

Kesi lloj fenomenesh duhet denuar me ligje !... Zoti se ka lejuar torturen trupore te askujt !... ka thene Muhamedi a.s. ne nje hadith, qe ata qe i bien vetës, nuk jan nga Ummeti i tij alejhi selam !

Keta s'jan besimtar te Islamit !

[Murgesha]

Kesi lloj fenomenesh duhet denuar me ligje !... Zoti se ka lejuar torturen trupore te askujt !... ka thene Muhamedi a.s. ne nje hadith, qe ata qe i bien vetës, nuk jan nga Ummeti i tij alejhi selam !

Keta s'jan besimtar te Islamit !

Jan ata të 96% Makresh, çka po të vjen inati :biggrin:

[Makresh]

Jan ata të 96% Makresh, çka po të vjen inati :biggrin:

Inati me vie se nuk dua te shoh keq ! Dervishët jan minoritet, ata s'jan as 1% ne Kosove.

[Kercovari]

Një pjesë e madhe e dijetarëve ('alim) kan shkruar rreth sufizmit (dervishët) mbi rrugën e tyre duke iu shmangur konotacione negative, si në kushte normale që bëjnë atë,nuk janë konsideruar burimet nga Kurani, Hadithi, traditat gojarisht të thëna që janë "gjetur"si justifikimin për ligjëratat e tyre, dhe që ata të bëjnë diçka që është e rrezikshme për besimin e çdo individi apo komuniteti.
Për këtë evolim të dervishizmit është thënë aq shumë në kohë për të pranuar se ato nuk jan të rrezikshëm për fenë,por as ato kan gjetur ndonjë justifikim për aktivitetet e tyre,po as shtresa më e gjeraë e Muslimanve nuk kan të gjetur një justifikim për të kritikuar deri në pikën fyese dervishët ...


Të gjitha komunitet Sufi (vëllazëria) tarikate të ndryshme kan krijuar një shumëllojshmëri ligjesh brenda rendit dervishësh. Erkan (ligji), e cila duhet të jetë në përputhje me ligjin i cili është i përgjithshëm në Islam.Sufizëm ritual (ligji) është ligj Sheriati. Çdo rresht ka ngjashmëri me rreshtin e mëparshëm, por ka pak ndryshim ... (në këmbë, ulur, brenda, i qetë, me zë të lartë ... dhe si të mësojnë evradi sherif).Thuhet se jo çdokush ka pasur fat të mirë për të bërë një murshid(Sheh simboli udhëheqës) legjitim,i cila (ka forcë mbi forcë në "senedin" e tij dhe Kalifatin)dhe ai mund të jetë Sufi (dervish) nësë është i vendosur dhe i drejtë, pavarësisht nga njohuritë (arsim) që ata mund të kenë.

Islami është fe e dhënë nga Zoti dhe nuk duhet të jetë shtrënguese, ku secili prej besimtarve në bazë të aftësisë (i vendosur dhe me mend) të ketë qasje në besimin e tij që të mund të jetë sa më pranë All-llahut.xj sh,i cili nuk ka kushtëzuar askend të bëjë diçka përmbi mundësive të tij.Islami është besimi që ka pranuar vlersuar dhe publikuar edhe çertifikime të mëhershme fetare, dhe për këtë arsye ka ndodhë që ndan të vërtetën nga gënjeshtra ...

Kështu pak e nga pak ka krijuar një hapësirë ​​për ata që rastësisht apo me qëllim të hyjnë në sufizmin e vërtetë vetëm për të krijuar ndarje në një shkallë të gjërë.
Që nga koha e profetëve të Zotit ,veçmas nga koha e Muhamedit a.s (paqja e Allahut qoft me të), u shfaqën profetë të rremë dhe në ditët e sotme ka një autoritet të rreme, madje disa nga ato edhe shumë të suksesshëm dhe të lulëzuar... por tek këto menjehere të bie në sy se ata nuk janë duke folur në emër të Zotit, por në emër të interesit personal (Pozita,lokacioni, madhësia, fitim,diskriminim fetar,dhe për të treguar si negative, shoqërohen dhe bashkohen në grupacione duke përfituar masë me të gjerë dhe kështu të bëjnë të gjitha të këqijat nga të cilat njerzit ndjehen të rrëmyer se këto bejnë një rrëmujë në tokë.
Për këtë ka paralajmëruar edhe Profeti Muhamed a.s. kur tha se do të ketë (Sekte) të ndryshme në Islam për të përhapur besimin, por secili do të gjendet fajtor, përveç për një.

Të gjitha këto të çojn në një makth ku besimtari i zakonshëm është "i lodhur"dhe "i vjellet" dhe disi mundohet të fsheh fenë e tij,shpesh mungojnë në kryerjen e detyrës së tyre ndaj Perëndisë (shart). Kështu kanë lindur të vetë-vetëquajtur Shejh që kanë mbirë duke u shoqëruar me dervishët, ose ishin në shoqërinë e sheilerëve për një periudhë në mënyrë që "diçka"kan kapur dhe mësuar.
Pa e njohur sheizmin (Sheriati-tarikat) ata injorancën e tyre e kan plotsuar nga intelekti i tyre që është shumçka,por asgjë më shumë, për asnjë të mirë dhe të duhur (kjo ka ndodhur në vendlindjen time dhe më gjerë, ku i kam shikuar edhe si një fëmijë dhe kam... menduar se ata sillen në këtë mënyrë me të gjitha ritualet e tyre gjoja në emër të Zotit ...por ky është një krim i pa precedent!
Ky krim është zgjeruar në të gjithë botën po edhe në Evropë.Kohë të fundit Interneti është shëndruar në folen e "diturisë" së tyre.Nga këto bashkësi (komunitetesh) ushtrohen mësine nga dije ( sekrete) që nuk kan të bëjë asgjë me Islamin po as edhe me fe të tjera (ata kanë çdo gjë që,edhe për njeriun e thjeshtë duken çmenduri).

Për të mos përmendur të gjithë çfarë ata po bëjnë, vetëm dua të tërheq vëmendjen tuaj për mënyrën se si ata sillen,sepse kjo nuk përkon me Islamin,dhe këto aktivitete janë krim kundër njerëzimit,kundër(komunitetit) të tyre,nga kushdo që e bën atë ...


Çdo njëri që i jep vetes titullin e Shejh është Ifrit (djalli) shejh, kushdo si murid që nuk dëgjonë shejhun ai i ngjan Iblisit (satanit) i cili u rebelua kundër fjalëve të All-llahut Zotit).

Normalisht këto nuk janë dhe nuk mund të jenë besimtarë, sepse ata kan devijuan nga rruga e drejtë,zemrat e tyre janë të mbyllura në mëkate,dhe në sytë e tyre vërehet "hithra" që i ka bë të verbër.

Të gjithë të ashtuquajturit dervish që kan dalë nga shejlerët, nuk janë dervish ,dhe atyre nuk mund të u pranohen bej'ate(Bekimi).
Dervishët që kanë dhënë bekimin e saktë (Dhjatën) tek Shejh i vertetë, dhe ata që marrin bej'at brenda ose jashtë në formën e detyrës nga ata që japin ihtisab të jenë trashëgimtarë, përfaqësuesit e sheijlerve ndaj nevojave të komunitetit që ata duhet të kenë në periudhën e ndërtimit ku fazat e aftësisë për të u kontrolluar nga Shejh-i madhi zhvillohen nga fillimi deri në kufijtë e dëshiruar.

Sheilerët nuk janë në hierarkinë e njëjtë, kështu që ato i ndajmë në agjentë të sheilerve,shërbetorë të nën kalifatit,dhe atë që përfaqësojn tërrësinë e shilerve nën një ombrellë të Shejh shejlerve -Murshid.Këto shpesh lartësohen me nderin Baba (babai) Sheh baba për dervishët e vjetër, apo agjentët e një rangu më të madh ...
Përgjat shumë rituale kan edhe bekimin ose lutje e njohur si "Huka-bele)ku thuhet" Huuu baba huuu..shpesh edhe Allahu",prandaj ketyre u qoft Huuuuu baba huuuu për gjithmon,kurse Allahu nuk është "hu"i shfarosur përderisa ka krijesat e veta të devotshme në tokë dhe gjithësi.

Megjiate,duhet të pranojmë se eshte një grupacion që thiren në njohuri të Islamit edhe pse besim i gabuar dhe krimogjen...

[emine]

femnat jan te afta me kap tepsin pa shufla e me nxerr prej furre,qka po e bani te madhe ket fenomen:biggrin:

[Daglasi]

Te jep vetbesim ne veti,poashtu edhe energji,por kuptohet qe duhet me e dit si mi ba lujtet,para se me hy.

[Zero Cool]

Bektashizmi filloi të perhapet në Shqiperi pas zaptimit te saj nga sulltanet otomanë. Me gjithë këtë, në Shqiperisi si në të gjitha vendet e tjera të Ballkanit , Bektashizmi nuk u përhap menjëherë, por dalngadalë me durim dhe urtësi. Një nga pengesat me të mëdha ishte çështja e gjuhës. Misionarët bektashinj ishin Turq dhe Persianë dhe nuk dinin gjuhë tjetër perveç gjuhëve të tyre.

Këta misionarë u-dërguan në Shqiperi dhe në vende të tjera të Ballkanit, për herën e parë, nga qendra e madhe bektashiane e Dimotekës. Punuan me takt dhe zgjuarsi dhe keshtu mundën të zinin vend në Shqipëri. Me gjithë këtë, në fillim ndeshën në pengesa të shumta dhe pësuan persekutime. Ndër 'ta ranë edhe disa dëshmorë, si Pir Sulltan Abdalli i Kosovës dhe Shah Kalenderi i Elbasanit.

Misionarët bektashu1j u-dërguan në snqiperi në grupe të vogëla, të përbëra nga tre veta: një Baba dhe dy Dervlshe. Nuërmjet misionarëve të parë që u-dërguan në Shqipëri, ishin Baba Ali Horasani në Krujë; Dylgjer Hysejni në Elbasan; Baba Arshiu në Gjirokastrë dhe shumë të tjerë. Që të gjithë këta shkuan në Shqipëri ndërmjet shekullit XIV dhe XV.

Këta misionarë punuan pa rreshtur për të hedhur themelet e Bektashizmit në Shqipëri si edhe në vende të tjera të Ballkanit, por nuk munden dot të ngrehnin Teqe. Ai që i a arriti më në fund qëllimit ishte Durballi Sulltani, i cili mundi të ngrehë Teqenë e madhe në Thesali të Greqisë. Kjo Teqe ndihmoi shumë për përhapjen e Bektashizmit në pjesën jugore te Maqedhonisë dhe në Gjirit, ku më vonë u-ngreh një Teqe e madhe, e kryesuar nga Resmi Babaj. Pas kësaj u-ngrehën Teqeja e Kerçovës, e Tetovës, e Prizrenit dhe e Gjakovës.

Në shekullin e 17-të u-ngreh në Gjirokastrë e para Teqe bektashiane. Kjo Teqe u-themelua nga Asim Babaj. Pak më vonë u-ngreh në Krujë Teqeja e famëshme e Shemini Babaj, i cili luajti një rol me rëndësi në përhapjen e Bektashizmit. Pas disa kohe, Xhefai Ibrahim Babaj themeloi Teqenë me rëndësi të Elbasanit. Në të njëjtë kohë u-hap Teqeja e Kosturit, ndënë kryesinë e Rustem Babajt. Pastaj u-hapën Teqeja e Melçanit, në Korçë; Teqeja e Kuçit, në Devoll; Teqeja e Prishtës, në Skrapar; Teqeja e Baba Hajdërit, në Gjirokastër; Teqeja e Koshtanit; Teqeja e Gllavës, e të tjera. Një tjetër Teqe me rëndësi të madhe ishte ajo e Frasherit, e kryesuar nga Nasib Tahir Babaj.

Me gjithë këto, edhe Bektashizmi në Shqipëri nuk i shpëtoi dot zëmërimit të Sulltan Mahmudit. Ndërmjet veprimeve të tjera të këqija, emisarët e Sulltan Mahmudit dogjën Teqene e Baba Alikos në Berat, se bashku më një biblioteke të çmueshme që kishte. Djegia e kësaj Teqeje, sidomos e bibliotekës së saj, ishte një humbje e madhe për Bektashizmin. Në këtë biblioteke ndodheshin shumë vepra të vjetra të vlefshme, sidomos dorëshkrime në arabisht dhe persisht mbi filozofinë dhe misticizmën bektashiane. Emisarët e Sulltan Mahmudit dogjën njëkohësisht edhe Teqenë e Qoprilisë në Manastir dhe atë të Melçanit ne Korçë. Grushti i Sulltan Mahmudit kundër Bektashizmit ne Shqipëri ishte i rëndë, por edhe dëshira e Shqiptarëvet, për t'a mbajtur gjallë Bektashizmin, ishte e fortë. Kjo dëshirë bëri të mundur që Bektashizmi të qëndrojë më këmbë dhe të lulëzojë në Shqipëri, më gjithë se më vonë u-luftua përsëri nga sunduesit otomanë. Dhe ishte për hir të kësaj dëshire që numri i Teqevet, të mëdha e të vogla, arriti në Shqipëri në 53, më 1938.

Por Bektashizmi në Shqipëri mori një rëndësi akoma më të madhe kur qendra botërore e tij kaloi nga Ankaraja në Tiranë, pas vendimit që dha Asambleja Kombëtare Turke më 20 Nendor 1925, në haze të të cilit u-mbyllën të gjitha Teqete dhe Zavijetë bektashiane në Turqi. Në këtë menyrë, Shqipëria u-bë Selia e Përgjithëshme e Bektashizmit, në krye të së cilës u-vu Nijazi Dedeja, ish kryetari i Teqesë se Haxhi Bektashit në Turqi. Ai erdhi nga Ankaraja në Tirane më 1931. Nijazi Dedeja ishte Shqiptar nga Kolonja e Korçës.

Nuk dihet më siguri se sa është numri i Bektashinjvet në vende të ndryshme të botës, por besohet se arrin në nja 7,000,000 veta, shumica e të cilëvet jetojnë në Lindjen e Afërt e të Mesme, në Afrikën Veriore dhe në Ballkan. Vetëm në Shqipëri llogaritej të ishin nja 200,000 Bektashinj para vitit 1938, domethënë njëzet për qind i numrit të përgjithëshëm të popullsisë se asikohe.

Baba Ali Turabiu, ish-titullari i Teqesë së Tomorit, në vepren e tij Historia e Përgjithëshme e Bektashinjvet, botuar në Tirane më 1929, shkruan se:

"Para shkatërrimit te Jeniçerëvet dhe shpërndarjes së sektit bektashian më 1826, mbaheshin statistika te përvitëshme dhe ato tregonin se numri i Bektashinjvet asikohe ishte 7,370,000: 100,000 në Shqipëri, 120,000 në Stamboll dhe pjesa tjetër ishte e shpërndarë ne Irak, Gjirit, Maqedhoni dhe vise të tjera të Ballkanit."

Një tjetër ngjarje me rëndësi për Bektashinjtë e Shqipërisë ka qënë Kuvendi i tyre që u-mbajt në Teqene e Turanit, afër Korçës, në Shtator të vitit 1929, nën kryesinë e Baba Kamber Prishtës. Në atë Kuvënd, në të cilin muarën pjesë delegatë pothuajse nga të gjitha viset e Shqipërisë, u-hartua dhe u-aprovua Rregullorja e Bektashinjvet Shqiptarë. Në bazë të kësaj Rregullore - e cila u-aprovua nga Parlamenti Shqiptar, - Shqipëria u-nda në gjashtë Gjyshata: Prishtë, Krujë, Elbasan, Korçe, Frasher dhe Gjirokastër. Pranë Kryeqendrës Bektashiane në Tiranë u-krijuan edhe ky Këshilla: Këshilli i Përgjithshëm, i përbërë nga dymbëdhjetë anëtarë laikë dhe klerikë; dhe Këshilli i Shenjtë, i përbërë nga titullarët e gjashtë Gjyshatave me kryetar Kryegjyshin. Keshilli i Përgjithshëm merrej me çështje administrative dhe Këshilli i Shenjtë me çështje fetare.

Bektashizmi, me gjithë se është një sekt i Fesë Islame, konsiderohej përgjithësisht në Shqipëri si një fe më vete. Kjo rridhte për arësye të rëndësisë dhe të numrit të madh të besnikëve që kishte. Prandaj elementi bektashi merrej kurdoherë parasysh. E përkohëshmja Albania e Faik Konitzës botonte pothuaj gjithnjë në faqen e fundit të saj këtë lajmërim:

"Grupi i bashkëpunëtorëve të revistes s'one përbëhet nga Muslimanë, Orthodhoksë, Katolikë dhe Bektashinj."

Bile kjo gjë u-muar parasysh edhe nga Kongresi Historik i Lushnjes më 1920 që formoi Këshillin e Naltë të Shtetit Shqiptar, i përbërë nga katër veta: një Sunni, një Orthodhoks, një Katolik dhe një Bektashi. Anëtari bektashi ishte Aqif Pashë Elbasani.