Shkollimi dhe edukimi i femijeve.

[Hajra]

A janë detyrat e shtëpisë një humbje kohe?
31-03-2012 11:23 CET

Fëmijët çdo javë kalojnë disa orë duke i bërë detyrat e shtëpisë, por pyetja është nëse nga kjo kanë më shumë dëm se sa dobi.

Një hulumtim i realizuar në Australi, ka treguar se detyrat e shtëpisë nuk sjellin kurrfarë dobie reale fëmijëve të klasave më të ulëta të shkollës fillore, ndërsa ndikimi pozitiv i detyrave të shtëpisë për sukses në shkollë dhe kualitet në arritjen e njohurive të reja, vërehet vetëm tek fëmijët e moshës 11 apo 12-vjeçare.

“Studimi ka treguar se në vendet në të cilat sistemi shkollor nënkupton detyra të shumta të shtëpisë, arritja akademike e fëmijëve është më e dobët se sa në vendet ku kjo nuk është një praktikë”, thotë Richard Walker, profesor i universitetit në Sidnei. “Detyrat e shumta shtëpiake, fëmijëve vërtetë mund t’u paraqet një problem të madh. Nëse janë të mbingarkuar me detyra, nuk kanë kohë që të kënaqen në mësimin e gjërave të reja dhe në arritjen e njohurive”, ka shtuar ai.

Detyrat e shumta të shtëpisë kanë kuptim vetëm në klasat më të vonshme, thotë dr.Walker dhe shton se edhe pse tingëllon pabesueshëm, shpesh ndodh që mësimdhënësit u japin detyra të shtëpisë nxënësve, sepse pikërisht këtë e presin prindërit e tyre dhe jo sepse është e domosdoshme për arritjen e njohurive.

Mirëpo, dr. Walker thotë se kjo nuk nënkupton që nxënësit nuk duhet të kenë fare detyra të shtëpisë, por se duhet pasur kujdes që ata mos të ngarkohen së tepërmi.

[Hajra]

Çantat e rënda “deformojnë” fëmijët
Një numër gjithnjë e më i madh i fëmijëve janë duke zhvilluar deformime të pakthyeshme të shpinës për shkak të peshës së çantave që i bartin në shkollë, paralajmërojnë ekspertët, përcjell Daily Mail.

E enjte 29 Mars 2012 14:50


Gjysma e fëmijëve vuajnë nga dhimbjet në shpinë deri në moshën 14-vjeçare dhe mjekët janë duke raportuar një rritje të rasteve të anomalive kurrizore tek nxënësit, duke përfshirë lakime të deformuara të njohura si scoliosis (shkollioza).

Çantat e stërngarkuara të shkollës që janë gati dyfish më të rënda se çantat që i kanë bartur para dhjetë vjetësh janë duke i kontribuar kësaj dukurie.

Nxënësit në mënyrë rutinore bartin çantat e mbushura me libra të mëdhenj, laptopë, rrobat e sportit dhe drekat e paketuara, çka mund të peshojë edhe deri 10 kilogramë.

Ekspertët e shëndetit thonë që fëmijët rrezikojnë dëmtim afatgjatë dhe të përhershëm nëse ata rregullisht bartin më shumë se 15 për qind të peshës së tyre trupore mbi supet e tyre.

Shoqata e bamirësisë BackCare pohon që shumë të rinj janë duke bartur gati 20 për qind të peshës së tyre prej shtëpisë në shkollë dhe disa madje edhe 25 për qind të peshës.

Specialistët për dhimbje të shpinës apelojnë për një inspektim të peshës që fëmijët e vegjël kërkohen të bartin çdo ditë në shpinën e tyre.

Sean McDougall, nga BackCare, thotë që problemi është një “bombë me sahat e shëndetit” që është duke i paraprirë një jete të mjerueshme në jetën e mëvonshme.

“Nëse fëmijët kanë dhimbje derisa janë aq të rinj, ka shumë mundësi që do ta kenë për 70-80 viteve të ardhshme, çka çon deri te një çmim i madh fizik dhe emocional,” tha ai.

Skeletet e fëmijëve janë ende duke u zhvilluar kështu që bartja e çantave të rënda mund të shkaktojë dëme afatgjate.

“Shumë i mbajnë çantat e tyre në një krah, apo në pjesën e bërrylit dhe kështu i shkaktojnë ngarkesë shpinës.

“Shumë nga çantat që përdoren janë çanta të mëdha sportive që janë dy herë më të mëdha se çantat që janë përdorur para një dekade.

Nëse fëmijët kanë çanta më të mëdha, atëherë ata do t’i mbushin ato. Pajisjet sportive, instrumentet muzikore dhe rrobat e rënda për mot me shi dhe fëmijët janë tërësisht të mbingarkuar.

“Ne shohim fëmijët që bartin derisa çereku i peshës së tyre trupore çka nuk do të lejohej kurrë po të ishin të rritur.”

“Prindërit duhet po ashtu të insistojnë që fëmijët e tyre t’i mbushin çantat vetëm me gjërat për të cilat kanë nevojë për ditën e ardhshme dhe të sigurohen që i vendosin në të dy supet,” përfundoi McDougall. /koha/

[Zero Cool]

Femijet e palumtur.

Një studimi i fundit mbi obezitetin tek fëmijët dhe adoleshentët ka nxjerrë në përfundim se ky problem shumë i mprehtë i shoqërisë që ne jetojmë ka të lidhje, në rastin e kësaj grupmoshe, edhe me llojin e raportit që ata krijojnë me prindërit e tyre.

Shkaqet kryesore të pranuara deri sot, që kanë çuar shumë fëmijë dhe adoleshentë drejt obezitetit, janë ushqimet gjysmë të gatshme, jeta sedentare dhe fakti që rrinë para televizorit e luajnë me video-game për shumë kohë.

Por tani hyn në lojë edhe një faktor tjetër: marrëdhënia e keqe që mund të krijojnë me prindërit. Sipas një studimi të botuar në ‘Pediatrics’, revista e Akademisë Amerikane të Pediatrisë, fëmijët obezë, me shume mundësi janë influencuar që të vegjël nga mungesa e afrimitetit me prindërit, veçanërisht me nënën, duke i shfryrë mungesat e tyre tek kënaqësia e të ngrënit.

Studiuesit i mbështetën të dhënat tek rreth 1 mijë fëmijë, duke u përqendruar më tepër në marrëdhënien e tyre me nënën dhe me ushqimin që përdornin. Duke lidhur llojin e marrëdhënieve që secili prej tyre krijonte me nënën e tij, nga muajt e parë të jetës deri në vitin e pesëmbëdhjetë të moshës dhe peshës së arritur në adoleshencë, studiuesit kanë arritur në përfundimin se ata që kishin marrëdhënie më pak të forta me prindërit, kishin dy herë më shumë shans për t’u rritur si fëmijë obezë. Kështu pra, ndjeshmëria e dobët e nënës karshi fëmijës së saj ose lloji i raportit që do të ndërtojë ajo me fëmijën, do të ndikojë jo vetëm në psikikën e fëmijës, por edhe në kilet e tepërta të tij.

Sipas studiuesve, është e rëndësishme që të interpretohen dhe të kuptohen siç duhet nevojat emocionale të fëmijës, të plotësohen kërkesat e tij për afeksion dhe siguri, në mënyrë që të mos ngarkohet me stres, duke e bërë të paaftë për të moderuar më pas oreksin e tij dhe sasinë e ushqimit që konsumon, ndonjëherë edhe në mënyrë të pandërgjegjshme. Kjo, pasi studiuesit shpjegojnë se ka një mbivendosje ndërmjet zonave të trurit që rregullojnë përgjigjen e stresit dhe atyre që kontrollojnë urinë dhe gjumin dhe ata mund të ndikojnë njëri-tjetrin.

Prandaj, nxitja e një marrëdhënieje të mirë midis nënës dhe fëmijës është një tjetër synim në mënyrë që të arrihet të kontrollohet shëndeti i fëmijëve, përveç informimit të familjes me kulturën e duhur të të ushqyerit dhe një mënyre jetese të shëndetshme e të ekuilibruar.