[SIZE=2]Pasha Zotin, poqëse do të kishte mallëngjuar xhennetun-neimi do ta kërkoje me çmime të shtrenjta. [/SIZE]
[SIZE=2]Mirëpo All-llahu ka disa njerëz që kanë jetuar të lumtur… [/SIZE]
[SIZE=2]Kanë shijuar shijen e dashurisë…kënaqësinë e lutjes drejtuar Atij…kanë pastruar brendësinë me vetëdije për kontroll të Atij…kanë zbukuruar kokën e tyre me kurorë të dashurisë ndaj tij… [/SIZE]
[SIZE=2]Kanë shijuar kënaqësinë e xhennetit para se të hynë atje… [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu i mbrojtë, këta njerëz që kanë njohur rrugën e lumturisë dhe në këtë rrugë kanë ecur… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] mallëngjohej për këtë jetë, andaj lutej duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]اللهم إني أسألك الفوز عند القضاء .. ونزل الشهداء .. وعيش السعداء .. ومرافقة الأنبياء .. والنصر على الأعداء .. [/SIZE]
[SIZE=2]“All-llahu im, kërkoj prej Teje fitim gjatë Vendimit, vedbanim të shehidave, jetë të të lumturëve, shoqërim të pejgamberëve dhe ngadhnjim ndaj armiqve”. (Tirmidhiu, daif). [/SIZE]
[SIZE=2]Ata të lumtur… kur tu ngushtohet gjoksi për shkak të fatkeqësive…ose mallëngjohen për ndonjë nevojë… i zgjasin duart në erësirën e natës duke u lutur…bëjnë sexhde me shpirt të devotshëm…dhe kërkon prej Zotit të mirat e çdo gjëje që i vijnë… [/SIZE]
[SIZE=2]Ka mendim të mirë për All-llahun… e di se do të del para Mbretit…Atij nuk i përzihen gjuhët…e as zërat…nuk mërzitet prej lutësve të shumtë dhe kërkesave të llojllojshme… [/SIZE]
[SIZE=2]Kur tu vjen nata…kur tua hap Zoti i tyre dyert e faljes…këta njerëz të lumtur janë të parët që hynë në këto dyer…ata janë që me të vërtetë u besojnë argumenteve të All-llahut… [/SIZE]
[SIZE=2]{ إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّداً وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ (15) تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنْ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَطَمَعاً وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (16) فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (17) أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كَانَ فَاسِقاً لا يَسْتَوُونَ (18) أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلاً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (19) وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمْ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (20) وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ الْعَذَابِ الأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (21)...} [/SIZE]
[SIZE=2]“Argumentet tona i besojnë, në të vërtetë, ata që kur këshillohen me to, bien në fytyra (bëjnë sexhde), që madhërojnë Zotin e tyre në shenjë falënderimi dhe ata nuk bëjnë kryelartësi, I heqin trupat e tyre prej dyshekëve, duke e lutur Zotin e tyre nga frika dhe nga shpresa dhe nga ajo që Ne ua kemi dhënë (pasuria) atyre, ata japin. Pra, për ata që kanë vepruar, nuk di askush për atë kënaqësi (të zemrës e shpirtit) që u është caktuar atyre si shpërblim. A mos është ai që ishte besimtar, sikurse ai që ishte jashtë rrugës? Jo! Këta nuk janë të barabartë. Për sa u përket atyre që besuan dhe bënë vepra të mira, ata, për hir të veprave që i bënë, vendpritje e kanë xhennetin. E ata që nuk e respektuan All-llahun, skutë e tyre është zjarri. Sa herë që të tentojnë të dalin nga ai, kthehen në të dhe atyre u thuhet: "Shijoni dënimin e zjarrit që ju e konsideronit rrenë". Ne do t'u shijojmë atyre dënimin më të shpejtë (në Dunja) para dënimit të madh (në Ahiret), ndoshta do të tërhiqen (prej të këqijave)”. (Es-Sexhde: 15- 21). [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Buhariu dhe Muslimi nga Abdull-llah ibn Omeri [radijall-llahu anhu], i cili thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]كان الرجل في حياة النبي صلى الله عليه وسلم إذا رأى رؤيا قصها على رسول الله صلى الله عليه وسلم .. فتمنيت أن أرى رؤيا فأقصها على رسول الله صلى الله عليه وسلم .. وكنت غلاماً شاباً ، عمري 14.. وكنت أنام في المسجد على عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم .. فرأيت في النوم كأن ملكين أخذاني .. فذهبا بي إلى النار فإذا هي مطوية كطي البئر .. وإذا لها قرنان .. وإذا فيها أناس قد عرفتهم .. فجعلت أقول : أعوذ بالله من النار .. قال : فلقينا ملك آخر .. فقال لي : لم ترع .. فقصصتُها على حفصة .. فقصّتها حفصةُ على رسول الله صلى الله عليه وسلم .. فقال : نعم الرجل عبد الله .. لو كان يصلي من الليل .. [/SIZE]
[SIZE=2]فكان عبد الله بعدها لا ينام من الليل إلا قليلاً .. [/SIZE]
[SIZE=2]قال عنه مولاه نافع : كبر سنّ عبد الله بن عمر .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Në kohën e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nëse një njeri sheh ndonjë ëndër, ia tregonte Resulull-llahit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]… Andaj shpresoja që të shihja ëndër e tia tregoj Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]…unë isha djalosh i ri, kisha 14 vjet….fleja në xhami….Një natë pash në ëndër sikurse më morën dy melek… më dërguan në zjar, të cilin e pashë të paluar sikurse muri i bunarit…ky zjar i kishte dy brirë…aty kishte njerëz që i njihja… e fillova të them: All-llahu më ruajt nga zjari…pastaj takuam një melek tjetër…e ai më tha: nuk do të trishtohesh…këtë ëndër ia tregova Hafsës, kurse Hafseja ia tregoi Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: Abdull-llahi është shumë njeri i mirë…po të kishte falur namaz nate… [/SIZE]
[SIZE=2]pas këtij rasti Abdull-llahu vetëm pak flente natën. [/SIZE]
[SIZE=2]Këto katër fjali që i degjoj prej Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ia ndryshuan tërë jetën. I dëgjoj këto fjali kur i kishte 14 vjet, kurse jetoj një qind vjet. [/SIZE]
[SIZE=2]Shërbyesi i tij, Nafiu thotë: u plak Abdull-llah ibn Omeri, iu dobësua trupi dhe u verbërua, e nuk e la këtë namaz. Merte me vehte një enë me ujë, saqë pas çdo dy reqatesh e lante fytyrën me ujë. Kështu vazhdonte deri në mëngjes. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka urdhëruar të falet namazi i vitrit duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]( إن الله وتر يحب الوتر فأوتروا يا أهل القرآن ) .. [/SIZE]
[SIZE=2]“All-llahu është tek dhe e do tekun, andaj falne vitrin, e ju të dhënë pas Kur'anit”. (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu [subhanehu ve teala] atij që e fal namazin e vitrit ia grumbullon të mirat e dunjasë dhe ahiretit…dëgjo këtë hadith, të cilin e transmeton Tirmidhiu, ku Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]( قال عليكم بقيام الليل فإنه دأب الصالحين قبلكم وإن قيام الليل قربة إلى الله ومنهاة عن الإثم وتكفير للسيئات ومطردة للداء عن الجسد ) .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Kujdesuni për namazin e natës, sepse është zakon i burrave të mirë që kanë qenë para jush, sepse namazi i natës është afërsi, largim nga mëkati, shlyerje e të këqijave, largim i sëmundjeve nga trupi…”. (Hadithi hasen). [/SIZE]
[SIZE=2]Për çudi namazi i vitrit është ibadeti më i lehtë, mirëpo sërish njerëzit e lënë pas dore… [/SIZE]
[SIZE=2]Sikurse të fal njeriu namazin e akshamit…do ti thonim fal edhe dy rekate sunnetet e akshamit. Por mund të thotë ato janë shumë, dëshiroj vetëm një, mirëpo vetëm një nuk mund ta falish, ose e fal dy ise hiç. [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse një njeriut i tregon vlerën e namazit duha… edhe ky namaz nuk mund të falet më pak se dy rekate. Mirëpo namazi i vitrit është namazi më i mirë i natës… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e falte njëmbëdhjet rekate… e nëse të vjen rënd fali nëntë, e nëse është rëndë, fale shtatë, ose pesë ose tre…e nëse aq shumë përtac je bërë, atëherë, së paku fale një rekat. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu ekber, e fal një rekat e të shënohet sikurse të kishe falur tërë natën namaz nate… [/SIZE]
[SIZE=2]Disa njerëz kur tu flasim për namazin e natës, mendon se duhet të zgjohet para sabahut…jo mjafton ta falish edhe pas jacisë. [/SIZE]
[SIZE=2]Pra bëhu prej këtyre njerëzve të lumtur…të cilët kanë krijuar raporte të mira me Zotin e tyre… [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse ke ndonjë nevojë…renditi këmbët në mihrab…fërkoje fytyrën tënde për dheu…dhe kërko ndihmë në Mbretin e gjithfuqishëm… [/SIZE]
[SIZE=2]Je i sinqertë dhe qaj para Tij…e nëse All-llahu sheh prej teje mposhtje dhe përkulje…nevojë dhe arsyetim të vërtetë… ti largon të këqijat…e të ofron gjërësi të gjoksit… [/SIZE]
[SIZE=2]Atëherë do të shijosh lezetin e burrave të devotshëm…e jeton jetë të njerëzve të qetë… [/SIZE]
[SIZE=2]Njeriu në zemër ka nevojë, të cilën se mbush asgjë tjetër përveç dashurisë së All-llahut, udhëtimi drejt Tij… dhe pendimi te Ai. [/SIZE]
[SIZE=2]Ibn Asakiri [rahimehull-llah] tregon në historinë e tij se: [/SIZE]
[SIZE=2]Një njeri i varfur kishte mushkë me të cilin punonte me qira nga Damasku e në Zebdani. Ky njeri tregon: një herë me mua erdhi një burrë, e kur kaluam në disa rrugë të panjohura tha: zgjidhe këtë rrugë, se kjo është më e afër…i thashë: skam nevojë për këtë rrugë se nuk e njoh…më tha: mirëpo është më afër…morëm këtë rrugë dhe erdhëm në një vend të trishtueshëm dhe afër një lugine të thellë, ku kishte shumë njerëz të vrarë, më tha: kape mushkën për koke derisa të zbres. Zbriti, i përvjeli krahët dhe më sulmoi me një thikë… ika prej tij, kurse ai erdhi pas meje. E luta në emër të All-llahut e i thashë: meri mushkat me gjith mallin. Kurse ai mu përgjigj: dëshiroj të të vras…e frikësova me All-llahun dhe denimin, mirëpo nuk pranoi…iu dorëzova dhe i thashë: më le ti fali dy rekate? Tha: shpejto…u ngrita të falem, dëshirova të filloj të lexoj Kur'an, nuk mu kujtua asnjë shkronjë…qëndrova një kohë i hutuar, kurse ai thoshte: më shpejtë, më shpejtë, atëherë All-llahu më solli në gjuhë ajetin: [/SIZE]
[SIZE=2]"أمن يجيب المضطر إذا دعاه ويكشف السوء" [/SIZE][SIZE=2]“A është Ai që i përgjigjet nevojtarit (të mjerit) kur ai e thërret, duke ia larguar të keqen …”. (En-Neml: 62). E përsërita këtë ajet disa herë.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Për moment na erdhi një kalorës nga brendësia e luginës, në dorë kishte një shtizë, me të cilën e gjuajti këtë njeri dhe e qëlloi në zemër, e vdiq… u kapa për këtë kalorës e i thashë: Pash Zotin, kush je ti? Tha: unë jam i dërguari i atij që i përgjijget lutjes së nevojtarit dhe i largon të këqijat. Unë jam melek nga qielli i katërt. Më ka dërguar All-llahu që ti përgjigjem lutjes tënde dhe ta largojë të keqen. Tha: i mora mushkat dhe mallin e u ktheva shëndosh. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kur brengoseshte nxitonte në namaz… e thoshte: na rehato me namaz, o Bilal, e thoshte: [/SIZE]
[SIZE=2]جعلت قرة عيني في الصلاة .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Më është bërë kënaqësia më e madhe në namaz”. (hadith sahih). [/SIZE]
[SIZE=2]Burrat e devotshëm kishin sjellje të çuditshme me namazin… [/SIZE]
[SIZE=2]Ebu Salihu, i biri i motrës së Malik ibn Dinarit tregon: daja im, Malik ibn Dinari, kur të vinte nata, mbyllej në dhomë dhe tërë natën e kalonte në atë dhomë. Habiteshim, çka bënë daja jonë në këtë dhomë. Një natë u përvidha dhe hyra në këtë dhomë e u fsheha në disa qoshe të saja. Pastaj hyri daja im e nuk më pa. E shtroi sexhaden e tij dhe dëshiroi të fillon të fal namaz. Mirëpo posa i ngriti duart për të marur tekbirin, qau dhe nuk mundej të ndalet duke qarë. Pasiqë u ndal pak u bë gati të mer tekbirin, mirëpo sërish nuk mundi nga të aqrit e shumtë. Kështu vazhdoi deri në ezanin e sabahut. Kur thërriti ezani i sabahut e kapi mjekrrën e tij e tha: All-llahu im, kur të grumbullosh tërë njerëzit, privo këto thinja nga zjari i xhehenemit. … [/SIZE]
[SIZE=2]Ebu Sulejman Daraniu tregon e thotë: një natë isha në sexhde, e më erdhi gjumi…pash një huri në ëndër, ajo më goditi me këmbë e më tha: i dashuri im, po flenë…kurse Mbreti është i zgjuar shikon ata që përpiqen në adhurime? I pafat, i mallkuar qoftë ai që i jep përparësi kënaqësisë së gjumit para kënaqësisë së bisedës me All-llahun… ngritu se është afruar ndarja…kurse të dashuruarit do të takojnë njëri tjetrin…pse po flenë? I dashuri dhe kënaqësia ime, a të flejnë sytë? Kurse unë përgaditem për ty qe pesëqind vjet?... [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu ekber, ata janë lodhur në namaz…janë ndarë nga epshet…saqë u janë zbukuruar huritë në xhennete…. [/SIZE]
[SIZE=2]{ إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرّاً وَعَلانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ (29) لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ (30) ...} [/SIZE]
[SIZE=2]“Ata që lexojnë librin e All-llahut, e falin namazin dhe nga begatitë që Ne u kemi dhënë japin fshehtazi e haptazi, ata e shpresojnë në një fitim që kurrë nuk humbet. Që Ai (All-llahu) do t'ju plotësojë shpërblimin e tyre, e edhe do t'ju shtojë nga mirësia e Tij, vërtet Ai është mëkatfalës dhe shumë mirënjohës”. (Fatir: 29- 30). [/SIZE]
[SIZE=2]Kur do që të ulesh me këta njerëz të lumtur… do ti gjesh se janë njerëz që qëndrojnë shumë larg asaj që e hidhëron Zotin e tyre… [/SIZE]
[SIZE=2]Frika ua ka coptuar zemrën…kurse dashuria ndaj Tij ua ka mbushur zemrën… [/SIZE]
[SIZE=2]Ata e dinë se All-llahu është Falës i mëkateve…pranues i pendimit… mirëpo kjo nuk ua ka haruar se Ai është edhe që denon rëndë…që llogarit preciz… [/SIZE]
[SIZE=2]Kur të dakordohet mëshiron… sepse mëshira e Tij kaplon çdo gjë…e kur të Hidhërohet mallkon, kurse mallkimin e tij askush s’mund ta reziston… [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Buhariu nga Abdull-llah ibn Mesudi [radijall-llahu anhu]…se në ditën e Hajberit duke u kthyer nga beteja një djalosh ia mbante devenë Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], në këtë moment duke i ndihmuar Muhammedit [alejhis-selam] e godet një shigjetë dhe e mbytë. Të gjithë sahabet bërtasin, All-llahu ekber, ky njeri e fitoi xhennetin. Kurse Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] reagoi e tha: ky djalosh nuk ështrë banor i xhennetit, sepse ka vjedhur një manto në këtë ditë…prej ganimetit që s’ishte ndarë akoma, e me këtë vepër digjet në zjar… [/SIZE]
[SIZE=2]Njeriun te mëkatet e mëdha e sjellin toleranca në të voglat… [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Buhariu nga Enesi [radijall-llahu anhu], i cili duke u folur tabiinëve, të cilët ishin të dalluar në adhurim dhe devotshmëri, u tha: [/SIZE]
[SIZE=2]إنكم لتعملون أعمالاً .. هي أدق في أعينكم من الشعر .. إن كنا لنعدها على عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم من الموبقات يعني المهلكات .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Ju sot jeni duke bërë disa vepra…që në syrin tuaj duken më të imta se qimeja, mirëpo ne në kohën e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i konsideronim prej mëkateve shkatërruese”. [/SIZE]
[SIZE=2]Omeri [radijall-llahu anhu] i shkroi letër Ebu Musa el-Eshariut, ku mes tjerash qëndronte: [/SIZE]
[SIZE=2]وإذا أحببت أن تحقر عملك .. فتفكر فيما أنعم الله عليك .. وقدر ما عمل الصالحون قبلك .. وقدر عقوبته في الذنوب .. [/SIZE]
[SIZE=2]إنما فعل الله بآدم الذي فعل بأكلة أكلها .. فقال عنه : [ وعصى آدم ربه فغوى ] .. [/SIZE]
[SIZE=2]وإنما لعن إبليس وجعله شيطاناً رجيماً .. من أجل سجدة أبى أن يسجدها .. [/SIZE]
[SIZE=2]ولعن اليهود .. وجعل منهم قردة وخنازير من أجل حيتان أصابوها يوم السبت وقد نهوا أن يصيدوا فيه .. [/SIZE]
[SIZE=2]فتفكر في نعيم الجنة .. وملكها .. وكرامتها .. [/SIZE]
[SIZE=2]فإذا فكرت في هذا كله عرفت نفسك .. [/SIZE]
[SIZE=2]وعلمت أن عملك لن يغني عنك شيئاً .. إلا أن يتغمدك الله برحمته وبعفوه .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Nëse dëshiron të kuptosh vlerën e veprave tuaja…mendo rreth dhuntive që ti ka dhënë All-llahu…vlerëso atë që kanë bërë burrat e devotshëm para teje…vlerëso denimin për mëkatet. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu [subhanehu ve teala] e denoi Ademin në atë formë për një ushqim të ndaluar… e tha: [/SIZE]
[SIZE=2]“Ademi bëri mëkat ndaj Zotit të vet dhe devijoi”. [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse Iblisin e mallkoi dhe e bëri të mallkuar…për shkak të refuzimit të një sexhdeje… [/SIZE]
[SIZE=2]I mallkoi çifutët e i bëri derra e majmuna për shkak të peshkimit ditën e shtunë, kurse e kishin të ndaluar… [/SIZE]
[SIZE=2]Mendo rreth të mirave të xhennetit, pronësinë dhe bujarinë… [/SIZE]
[SIZE=2]E nëse tërë këtë e mendon, atëherë e kupton vetveten. Kupton se vepra yte s’të bën aspak dobi…përveç nëse All-llahu të kaplon me mëshirën dhe faljen e Tij… [/SIZE]
[SIZE=2]Sa njerëz është tolerant në harame, e kur të këshillohet, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]“Kjo që e bëj unë është shumë pak, e njerëzit bëjnë edhe më shumë… [/SIZE]
[SIZE=2]kurse All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2][ وتحسبونه هيناً وهو عند الله عظيم ] .. [/SIZE]
[SIZE=2]“…duke menduar se ajo ishte imtësi e parëndësishme, ndërsa te All-llahu ajo është e madhe.”. (En-Nur: 15). [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që nuk vlerëson madhërinë e All-llahut, tregohet tolerant në mëkate e kundërshtime, le ta dijë se vetëm vehtes i bën dëm… [/SIZE]
[SIZE=2]Le ta dijë se All-llahu ka robër (melaqet) që nuk i bëjnë mëkate All-llahut…urdhërat e All-llahut në vend i çojnë… [/SIZE]
[SIZE=2]Ata janë më shumë se ne në numër dhe më shumë se në në adhurim dhe frikë prej Tij… [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Buhariu dhe Muslimi se: [/SIZE]
[SIZE=2]في السماء بيتاً يسمى بالبيت المعمور يدخله كلَّ يوم سبعون ألف ملك فيصلون ثم يخرجون منه .. ولا يعودون إلى يوم القيامة .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Në qiell ka një shtëpi që quhet “Bejtul-Ma’mur”, çdo ditë hynë nga shtatëdhjet mijë melek, falen e pastaj dalin prej atje dhe kurrë nuk kthehen më deri në Ditën e Kijametit”. [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Ebu Davudi dhe të tjerët nga Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] se ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]( أُذن لي أن أحدث عن ملك من ملائكة الله عز وجل من حملة العرش ما بين شحمة أذنه إلى عاتقه مسيرةُ سبعمائة عام ) .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Më është dhënë leja që tu tregoj se ka melaqe të All-llahut që e bartin Arshin e Tij, mes pulpës së veshit dhe qafës së tij hapësirë udhëtimi shtatëqind vjet”. (Sahih). [/SIZE]
[SIZE=2]Poashtu Tirmidhiu transmeton se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]( إني لأرى ما لا ترون .. وأسمع ما لا تسمعون .. إن السماء أطت ( يعني ثقلت من شدة ما فوقها ) وحق لها أن تئط .. ما منها موضع أربع أصابع .. إلإ وعليه ملك واضع جبهته ساجداً لله .. والله لو تعلمون ما أعلم .. لضحكتم قليلاً .. ولبكيتم كثيراً .. ولخرجتم إلى الصعدات تجأرون إلى الله عز وجل ) .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Unë shoh atë që ju nuk shihni…dëgjoj atë që ju nuk dëgjoni…rënkon qielli dhe meriton të rënkon…në çdo hapësirë prej katër gishtave ka nga një melek që bën sexhde All-llahut…pasha All-llahun, po ta dinit atë që e di unë…pak do të qesheshit dhe shumë do të qanit, do të dilnit në rrugë që ti luteni All-llahut”. (Sahih). [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Merveziu me sened, për të cilin Ibn Kethiri thotë se është i mirë, se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]( إن لله تعالى ملائكةٌ ترعد فرائصهم من خيفته .. ما منهم ملك تقطر منه دمعة من عينه .. إلا وقعت على ملك يصلي ..وإن لله عز وجل ملائكةٌ سجود لله مذ يومَ خلق الله السماوات والأرض .. لم يرفعوا رؤوسهم ولا يرفعون إلى يوم القيامة ..وملائكةٌ ركوع لم يرفعوا رؤوسهم .. ولا يرفعونها إلى يوم القيامة ..وصفوفٌ لم ينصرفوا عن مصافهم .. ولا ينصرفون عنها إلى يوم القيامة ..وإذا رفعوا ونظروا إلى وجه الله تعالى قالوا : سبحانك ما عبدناك حق عبادتك ) .. [/SIZE][SIZE=2]“All-llahu ka melaqe që dridhen nga frika…çdo pikë loti që u bjer nga syri bjer në ndonjë melaqe që falet. All-llahu [subhanehu ve teala] ka melaqe që i bëjnë sexhde All-llahut që nga janë krijuar qiejt dhe toka…nuk e kanë ngritur kokën asnjë her e as që do ta ngrisin deri në ditën e kijametit. Disa melaqe të tjera në ruku që se kanë ngritur kokën dhe nuk e ngrisin deri në ditë të Kijametit, safe që s’i kanë prishur aspak që nga ajo ditë që janë rreshtuar dhe nuk do t’i prishin deri në ditën e Kijametit…e kur të ngriten do të shikojnë Fytyrën e All-llahut [subhanehu ve teala] e do të thonë: i lartësuar qofsh o Zot, nuk të kemi adhuruar ashru si duhet”…[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]{ فَإِنْ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لا يَسْأَمُونَ (38)...} [/SIZE]
[SIZE=2]“Po nëse ata (kufarët) janë kryeneç (e nuk bëjnë sexhde), atëherë ata që janë pranë Zotit tënd (engjëjt më të lartë), Atij i bëjnë tesbih natën e ditën dhe ata nuk mërziten prej adhurimit”. (Fussilet: 38). [/SIZE]
[SIZE=2]إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ (206) [/SIZE]
[SIZE=2]“S'ka dyshim se ata që janë pranë (afër) Zotit tënd (melekët) nuk tërhiqen nga adhurimi ndaj Tij nga mendjemadhësia, Atë e madhërojnë dhe vetëm Atij i bëjnë sexhde”. (El-Araf: 206). [/SIZE]
[SIZE=2]Pasiqë këta të lumtur e madhëruan All-llahun ashtu si e meritonte…u ngritën me frikë…u frikuan nga pasojat e mëkateve…lanë kënaqësinë e jetës së tyre…me qëllim që të arrijnë kënaqësinë e Zotit të tyre… [/SIZE]
[SIZE=2]Maiz ibn Maliku [radijall-llahu anhu]… [/SIZE]
[SIZE=2]Ky tregim gjindet në sahihun e Buhariut dhe Muslimit, do ta sjellim sipas të gjitha transmetimeve: [/SIZE]
[SIZE=2]Maizi ishte djalosh prej sahabeve..ishte i martuar në Medinë… [/SIZE]
[SIZE=2]Një ditë shejtani i bëri vesvese…e mashtroi me një shërbëtore të një ensariut… [/SIZE]
[SIZE=2]U larguan prej syve të njerëzve…kurse shejtani ishte i treti…i cili nuk u ndal duke ua zbukuruar njëri tjetrin derisa ranë në zina… [/SIZE]
[SIZE=2]Pasiqë e kreu Maizi këtë krim…e u largua shejtani prej tij…filloi të qajë dhe ta llogarit veteveten…e qortoi dhe u frikua nga denimi i All-llahut [subhanehu ve teala]…iu ngushtua jeta… e kaploi gabimi nga çdo anë…derisa ky mëkat ia dogji zemrën… [/SIZE]
[SIZE=2]Erdhi te mjeku i zemrave… u ndal para tij dhe bërtiti me të madhe, nga nxehtësia që e kishte ne brendësi, duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]O i Dërguar i All-llahut, ky njeri i largët ka bërë zina, më pastro… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] u largua prej tij…atëherë i doli në anën tjetër e tha: O i Dërguar i All-llahut…kam bërë zina, më pastro… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha: vaj për ty, kthehu…kërko falje dhe pendohu te Zoti… [/SIZE]
[SIZE=2]Shkoi, u largua pak…mirëpo nuk duroi dot… [/SIZE]
[SIZE=2]Sërish u kthye te Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]: o i Dërguar i All-llahut më pastro… [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i thotë: kthehu e kërko falje dhe pendohu te Zoti yt… [/SIZE]
[SIZE=2]U largua pak, mirëpo sërish u kthye dhe tha: më pastro o i Dërguar i All-llahut! Atëherë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha: vaj për ty, a e di se çka është zinaja?! Pastaj urdhëroi të përzihet dhe e nxorën jasht… [/SIZE]
[SIZE=2]I erdhi përsëri, e i tha: o i Dërguar i All-llahut kam bërë zina…më pastro… [/SIZE]
[SIZE=2]I tha: vaj për ty, a e di se çka është zinaja?! [/SIZE]
[SIZE=2]Urdhëroi që ta nxjerin jasht dhe e nxjerën… [/SIZE]
[SIZE=2]I erdhi për së treti, për së katërti…e kur e teproi, Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pyeti për këtë: mos është i çmendur? I thanë: o i Dërguar i All-llahut nuk e njohim si të çmendur… [/SIZE]
[SIZE=2]Tha: mos përdor alkool? U ngrit një njeri, i mori erë dhe nuk ndjeu aromë alkooli… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] iu drejtua e i tha: a e di se çka është zinaja? [/SIZE]
[SIZE=2]Tha: po…kam pasur marëdhënie me një grua që e kam të ndaluar, ashtu siç bën njeriu me gruan e tij që e ka të lejuar… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: çka dëshiron të thuash? [/SIZE]
[SIZE=2]Dëshiroj të më pastrosh, tha. [/SIZE]
[SIZE=2]Atehëre Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: po…urdhëroi të gurëzohet, e u gurëzua derisa vdiq… [/SIZE]
[SIZE=2]Kur ia falën xhenazen dhe e varrosën, pran këtij varri kaloi Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me disa shokë të tij. Pejgamberi dëgjoi prej shokëve të tij duke i thënë njëri tjetrit: shiko këtë, e mbuloi All-llahu, mirëpo ky e shaplosi vehten derisa u gurëzua sikurse qentë… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] heshti, e pas një kohe…kur kaluan pranë një gomari të cofur, të cilin e kishte djegur dielli, saqë ishte fryrë dhe i kishte ngritur këmbët… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: ku janë filani dhe filani? [/SIZE]
[SIZE=2]Thanë: ne jemi ata dy…o i Dërguar i All-llahut [subhanehu ve teala]. [/SIZE]
[SIZE=2]Hani nga ky gomar… [/SIZE]
[SIZE=2]Thanë: O i Dërguar i All-llahut!! All-llahu ta faltë, po kush han prej këtij mishi, prej kësaj coftine? [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: ajo që folet për nderin e vëllaut tuaj është më rëndë se të hani këtë mish, ai u pendua me një pendim që poqëse i ndahet tërë ummetit do tu mjaftonte…pasha Ate në Dorë të të cilit është shpirti im, ai tani jeton në lumenjt e xhennetit… [/SIZE]
[SIZE=2]Lum për Maiz ibn Malikun…po, ra në zina…zbuloi mbulesën mes tij dhe Zotit të vet…mirëpo pasiqë bëri mëkatin…shkuan kënaqësitë… mbet keqardhja dhe pendimi. [/SIZE]
[SIZE=2]Është penduar me një pendim që nëse i ndahet tërë ummetit do tu mjaftonte… [/SIZE]
[SIZE=2]صبروا قليلا فاستراحوا دائما يا عزة التوفيق للإنسان [/SIZE]
[SIZE=2]والرب ليس يضيع ما يتحمل المتحملون من أجله من شان [/SIZE]
[SIZE=2]ويذكر الرحمن واحدهم مذاكرة الحبيب يقول يا بن فلان [/SIZE]
[SIZE=2]هل تذكر اليوم الذي قد كنت فيه مبارزا بالذنب والعصيان [/SIZE]
[SIZE=2]فيقول رب أما مننت بغفرة قدما فانك واسع الغفران [/SIZE]
[SIZE=2]فيجيبه الرحمن مغفرتي التي قد أوصلتك إلى المحل الداني [/SIZE]
[SIZE=2]“Kan duruar pak e janë rehatuar përgjithmon, sa krenari është suksesi për njeriun [/SIZE]
[SIZE=2]Zoti nuk humbë atë që e bartin njerëzit për hirë të Tij [/SIZE]
[SIZE=2]E kujton Rahmani secilin prej tyre sikurse i dashuri të dashurin e vet duke thënë: o bir i filanit [/SIZE]
[SIZE=2]A të kujtohet dita, kur publikisht bëshe mëkate dhe gabime [/SIZE]
[SIZE=2]Do të thotë: Zot a nuk më ke falur që moti, sepse ti je Falës i Madh [/SIZE]
[SIZE=2]I përgjijget Rahmani: mëshira ime të ka sjellur deri në këtë post të afërt. [/SIZE]
[SIZE=2]Nga ky tregim duhet të mësojmë që zemra mos të adaptohet në mëkat e mos të ketë nevojë për pendim, sepse Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] na ka treguar për zemrën duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]تعرض الفتن على القلوب كالحصير عودا عودا .. فأي قلب أشربها نكت فيه نكتة سوداء .. وأي قلب أنكرها نكت فيه نكتة بيضاء .. حتى تصير على قلبين .. [/SIZE]
[SIZE=2]على أبيض مثلِ الصفا .. فلا تضره فتنة ما دامت السماوات والأرض .. [/SIZE]
[SIZE=2]والآخر أسود مرباداً .. كالكوز مجخياً لا يعرف معروفاً ولا ينكر منكرا إلا ما أشرب من هواه .. [/SIZE]
[SIZE=2]“I Prezentohen sprovat zemrës sikur krëndet e hastrës, ajo zemër që i thithë, aty pikohet një pikë e zezë…ajo zemër që i refuzon, pikohet një pikë e bardhë, gjersa të bëhen dy zemra: e bardhë e pastër, këtë se dëmton asnjë sprovë sa të jenë qiejt dhe toka dhe e zezë, ngjyrë hiri dhe e përmbysur, nuk njeh të mirën e as që mohon të keqen, përveç epshit të vet…”. (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Ku janë ato zemra të bardha që dridhen kur të binë në mëkat…e nxitojnë në pendim dhe kthim… [/SIZE][SIZE=2]Me të vërtetë toleranca në mëkat është rrugë e të keqes dhe dështimit në dunja e ahiret…[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica]Ibn Xhevziu përmend në librin e tij “Dhemul-Heva”, një njeri i cili jetonte në Bagdad, e lëshonte shikimin e tij në harame…ecte pas epsheve të tija…u përkujtua dhe këshillua, mirëpo nuk përfitoj prej këshillave, iu tërhjek vërejtja, mirëpo nuk u largua prej këtyre gabimeve…
[SIZE=2]Një dit, ky njeri, kaloi para derës së një krishteri…shikoi mbrenda shtëpisë së tij dhe pa një vajzë të bukur dhe u dashurua në te fortë. Tentoi të futet në këtë shtëpi, mirëpo nuk e lan. Tentoi të martohet me te, mirëpo nuk ia dhan. Vazhdimisht interesohej për te, përcjellte lajmet e saja dhe i dërgonte letra, derisa edhe ajo u dashurua në te dhe u lidh pas tij. Filloi secili prej tyre ti dërgojë letër njëri tjetrit dhe tentonin të shihnin njëri tjetrin, mirëpo nuk ia arritën qëllimit. U mallëngjua shumë për te saqë u sëmur në mendje. Andaj e dërguan në Maristan (shtëpi për të sëmurë mentalisht). Këtu e vizitonte vetëm një shok i tij, i cili kujdesej për të dhe hallin e tij. Dhe ia sillte lajmet e kësaj vajze në të cilën u dashurua. Një ditë i erdhi nëna, e ky as nuk e shikoi e as nuk i foli. Nëna iu ankua shokit të tij, ky e mori për dore dhe e futi te ai në dhomë. Filaneja (ajo vajza në të cilën është dashuru) të ka dërguar letër me nënën tënde, degjoje letrën që ta ka dërguar. E shikoi nënën e vet dhe e pyeti për atë vajzën, çka bën dhe çka të ka thënë? Kjo nënë e mjerë, filloi të shpikë biseda dhe tregime e ndodhi. Sikurse fjalë se ajo të don, është e mallëngjuar për ty, ka interesim të madh për ty, etj. ndërkohë dëgjoi zërin e djalit të saj duke thënë: vazhdo më trego sa ma shumë për te. Iu shtua edhe më tepër dashuria ndaj saj dhe çmenduria për te. Dolën nëna dhe shoku prej dhomës. Pas një kohe i erdhi shiku në vizitë. E pa se kishte ndryshuar, ishte dobësuar dhe ishte molisur. Tha o burrë, çka e ndryshoi gjendjen tënde? Tha: kjo është sëmundja e njeriut të pasionuar pas dashurisë (ashik)! E tha: shoku im, ka ardhur koha e exhelit…ka arritur koha e vdekjes…kurse unë nuk kam takuar shoqen time në dunja…mirëpo dëshiroj ta takoj në ahiret…I thashë: do të takosh gjëra edhe më të mira se kjo në ahiret…Tha: vetëm këtë e dua… [/SIZE]
[SIZE=2]I thashë: nuk ka mundësi, sepse ti je musliman e ajo krishtere… [/SIZE]
[SIZE=2]Ateherë rënkoi me zë të madh dhe tha: ajo është krishtere e unë musliman, nuk do të takohemi në ahiret, atëherë unë kthehem nga feja e Muhammedit….e i besoi Isaut dhe kryqit të madh… [/SIZE]
[SIZE=2]I bërtita duke i thënë: ke frikën All-llahut…mos ban kufër..ajo që është te All-llahu është më e mirë dhe më e përhershme…filloi të qajë dhe filloi të rënkon derisa vdiq…pasi vdiq përgjegjësit e këtij spitali u kujdesën për te… [/SIZE]
[SIZE=2]Pas vdekjes së tij, unë shkova te ajo grua…e gjeta të sëmurë…hyra dhe fillova ti flas për atë njeri…. [/SIZE]
[SIZE=2]Pasi kuptoi se ka vdekur i dashuri i sajë, bërtiti duke thënë: unë nuk kam takuar të dashurin tim në dunja…dëshiroj ta takoj në ahiret…dëshmoj se s’ka hyjni tjetër përveç All-llahut… dëshmoj se Muhammedit është rob dhe i dërguar i All-llahut… unë distancohem nga krishterimi…hyj në Islam. [/SIZE]
[SIZE=2]Babai i saj e qortoi…ajo qau shumë… [/SIZE]
[SIZE=2]Babi i saj tha: merrne me vehte, se nuk banoj me ate që del prej fesë së vet…Pas këtij rasti jetoj vetëm pak…dhe vdiq. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu na ruajtë nga mashtrimi dhe kurthet e shejtanit. [/SIZE]
[SIZE=2]Sa grue dhe burrë janë kënaqur syte e tyre duke shikuar njëri tjetrin…sa u janë kënaqur veshët me zërin e njëri tjetrit, mirëpo fundi i kësaj është mposhtja dhe nënçmimi, denimi i zjarit..sepse Zoti yt askujt nuk i ban zullum… [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që përqëndrohet në fenë e All-llahut jeton jetën e njerëzve të lumtur…i përfundon ymri me përfundim të njerëzve të devotshmë dhe ringjallet me miqtë e Zotit…e shoqerohet me pejgamberët… [/SIZE]
[SIZE=2]{ إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمْ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخَافُوا وَلا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30) نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (31) نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (32)} [/SIZE]
[SIZE=2]“E, s'ka dyshim se ata që thanë: "All-llahu është Zoti ynë", dhe ishin të paluhatshëm, atyre u vijnë engjëjt (në prag të vdekjes dhe u thonë): të mos u frikësoheni, të mos pikëlloheni, keni myzhde xhennetin që u premtohej. (u thonë) Ne kujdesemi për ju, si në jetën e kësaj bote, ashtu edhe në botën tjetër, kudo të keni atë që dëshironi dhe gjithçka kërkoni. Pritje e nderuar prej Atij që falë mëkatet dhe që është mëshirues!”. (Fussilet: 30- 32). [/SIZE]
[SIZE=2]Njerëzit e lumtur shumë përpjeken në dynja…andaj edhe gradat i kanë të larta në mesin e njerëzve…saqë nuk mund të krahasohen te All-llahu me format dhe trupat e tyre, por ngriten te All-llahu me veprat e tyre… [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Imam Ahmedi dhe të tjerët se Abdull-llah ibn Mesudi [radijall-llahu anhu] ishte duke udhëtuar me Pejgamberin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], kaluan pran një drurit dhe Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kërkoi prej tij që tia sjell një krende, për ta përdorur si misvak.. [/SIZE]
[SIZE=2]U ngrit Abdull-llah ibn Mesudi që të mer një krende, mirëpo ishte i dobët dhe mundohej që ta kap, fryri era dhe ia zbuloi këmbët, ato ishin dy kërcikë të hollë dhe të vegjël… [/SIZE]
[SIZE=2]U qeshën njerëzit për shkak këmbëve të holla që i kishte… [/SIZE]
[SIZE=2]U tha Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]: pse po qesheni? Për shkak këmbëve të holla që i kishte? Pasha Ate që në Dorë të Tij është shpirti im, ato janë më të rënda në peshoje se Uhudi… [/SIZE]
[SIZE=2]Vallë, pse janë të rënda, për shkak të namazit të gjatë që e ka falur gjatë natës..për shkak të agjërimit të pandarë..për shkak se këmbët e tija nuk kanë ecur në haram… [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse të tjerët përveç Ibn Mesudit, ata që kanë zbukuruar pjesën e dukshme, kurse kanë neglizhuar pjesën e brendshme…kanë zbardhur rrobat, mirëpo kanë nxirë zemrat…për këta njerëz, Ebul-Kasimi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë, siç na tregojnë Buhariu dhe Muslimi: [/SIZE]
[SIZE=2]( إنه ليأتي الرجل العظيم السمين يوم القيامة لا يزن عند الله جناح بعوضة ..) [/SIZE]
[SIZE=2]“Do të vjen njeriu i shëndosh dhe i madh në Ditën e Kijametit, mirëpo nuk do të peshon te All-llahu as sa krahu i mushkonjës, pastaj Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: [/SIZE]
[SIZE=2]lexoni nëse dëshironi ajetin: [/SIZE]
[SIZE=2][فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْناً (105)] .. [/SIZE]
[SIZE=2]“…dhe në ditën e gjykimit atyre nuk do t'u japim kurrfarë vlere”. (El-Kehf: 105). [/SIZE]
[SIZE=2]Njeriu sado që largohet nga respekti i Zotit të vet, aq sa ma shumë fundoset në lezati dhe pason epshin, aq më tepër mirren prej tij shkaqet e lumturisë, e kaplon brenga dhe ngushtica, e kjo nuk largohet ndryshe përveç se me pendim dhe kthim te All-llahut [subhanehu ve teala]. [/SIZE]
[SIZE=2]Pse? [/SIZE]
[SIZE=2]Sepse zgjërimi i gjoksit…kënaqësia e ymrit, janë dhunti shumë të mëdha, të cilat All-llahu nuk ia jep secilit, por ia jep vetëm atij që e do…andaj All-llahu [subhanehu ve teala] ia dha këtë dhuratë Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] duke i thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ (1) [/SIZE][SIZE=2]“A nuk ta hapëm Ne gjoksin tënd?”. (El-Inshirah: 1).[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]
[/FONT]

[SIZE=2]Denimi i parë i mëkateve është ngushtica e gjoksit…andaj po ta dinte mëkatari dhe mëkatareja se çfarë kënaqësie dhe lumturie ka adhurimi dhe nderi, çfarë zgjërim të gjoksit dhe hare, do të kuptonin se ajo që u ka ikur nga lezatia e besimit është shumë më e madhe se kënaqësia kalimtare që kanë përjetuar gjatë disa mëkateve…e mos të flasim për Ditën e Kijametit… [/SIZE]
[SIZE=2]Ibn Abbasi [radijall-llahu anhu] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]إن للحسنة نوراً في القلب .. وضياء في الوجه .. وسعة في الرزق .. ومحبة في قلوب الناس .. وإن للسيئة ظلمة في القلب .. وسواداً في الوجه .. ووهناً في البدن .. وبغضة في قلوب الخلق .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Vepra e mirë shkakton dritë në zemër, shkëlqim në fytyrë, gjërësi në rizk dhe dashuri në zemrat e njerëzve, kurse vepra e keqe shkakton errësirë në zemër, nxirje në fytyrë, dobësim të trupit dhe urrejtje në zemrat e krijesave”. [/SIZE]
[SIZE=2]Xhabir ibn Abdull-llahi [radijall-llahu anhu] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]من كثرت صلاته بالليل حسن وجهه بالنهار .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Ai që shumë falet gjatë natës, i zbukurohet fytyra gjat ditës”. [/SIZE]
[SIZE=2]Të vërtetën e thotë All-llahu [subhanehu ve teala] kur thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]فَمَنْ يُرِدْ اللَّهُ أَنْ يَهدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلامِ وَمَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ (125) [/SIZE]
[SIZE=2]“Atë që All-llahu dëshiron ta udhëzojë, ia zgjeron zemrën për (të pranuar) Islamin. Atë që dëshiron ta lërë të humbur, zemrën e tij ia bën shumë të ngusht sikur të ngjitej në qiell. Kështu All-llahu lëshon dënimin mbi ata që nuk besojnë”. (El-Enam: 125). [/SIZE]
[SIZE=2]Ata që kanë udhëzim dhe besim, ata kanë zemërgjërësi dhe gjoks të hapur, kurse të devijuarit kanë ngushticë të shpirtit dhe sprova…mërzi dhe pafatsi, shkapërderdhje të çështjeve të tija dhe jetë jo të lumtur… [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]وَلا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطاً (28) [/SIZE]
[SIZE=2]“… mos iu bind atij që ia kemi shmangur zemrën e tij prej përkujtimit ndaj Nesh dhe i është dhënë epshit të vet, pse puna e tij ka mbaruar”. (El-Kehf: 28). [/SIZE]
[SIZE=2]Mërzinë e përhershme që ua zbret Zoti atyreve që bëjnë mëkate ndaj Tij…ose atyreve që kërkojnë lumturinë dhe rehatinë në vepra tjera pos kënaqësisë së Tij, atyreve u ngushtohet dynjaja…u bëhet e padurueshme jeta e tyre, saqë kënaqësia pas së cilës vrapojnë bëhet denim, me të cilin denohen. [/SIZE]
[SIZE=2]Pse? [/SIZE]
[SIZE=2]Pse shndërrohet dëgjimi i muzikës, dhënja pas epsheve, konsumimi i alkoolit, shikimi në gjëra të ndaluara, pse e tërë kjo shndërrohet në ngushitcë, pasiqë ka qenë rehati, pse shndërrohet në mërzi, pasiqë ka qenë gëzim… [/SIZE]
[SIZE=2]Pse? [/SIZE]
[SIZE=2]Për shkak se All-llahu [subhanehu ve teala] e ka krijuar njeriun për një detyrë, andaj edhe nuk mund të vazhdojë jeta në rrugë të drejtë përderisa angazhohet me detyra tjera: [/SIZE]
[SIZE=2]وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ (56) [/SIZE]
[SIZE=2]“Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë”. (Edh-Dharijat: 56). [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse njeriu e përdor trupin dhe shpirtin e tij në gjëra tjera e jo në detyrën e tij për të cilën është krijuar, jeta e tij do të shndërrohet në ferr… [/SIZE]
[SIZE=2]Poqëse një njeri ecë në një rrugë, e i prishen këpucët papritmas, pasiqë e sheh këtë thot: ska gjë, do të sjfrytëzoj lapsin në vend të këpucëve, dhe e mori lapsin dhe e vendoi në këmbë, do ti kishim thënë: ti je i çmendur, lapsi është krijuar që të shkruaj e jo që të ecish mbi te… [/SIZE]
[SIZE=2]Po sikurse një njeri që nuk gjen laps, thotë, ska problem do të shkruaj me këpucët e mia, dhe mer këpucët e mundohet mbi letër të shkruan me to. Do ti kishim thënë: ti je i çmendur, këpucët janë krijuar për një detyrë e lapsi për një detyrë tjetër!! [/SIZE]
[SIZE=2]Poashtu edhe njeriu, është krijuar për një detyrë, e ajo është të respektojë dhe adhurojë All-llahun [subhanehu ve teala]…andaj ai që shfrytëzon jetën në detyra tjera, patjetër që do të devijojë dhe do të vuajë… [/SIZE]
[SIZE=2]Po të shikosh jetën e atyereve që nuk e kanë shfrytëzuar për qëllimin për të cilin janë krijuar do të shohish se në jetën e tyre ka çorodi dhe humbje që se gjenë te të tjerët… [/SIZE]
[SIZE=2]Pse shtohet numri i vetvrasjeve në vendet ku është përhapur imorali dhe nihilizmi… [/SIZE]
[SIZE=2]Pse në Amerikë bëjnë vetvrasje më shumë se 25 mijë njerëz… [/SIZE]
[SIZE=2]Thuaje të njejtën edhe për Britaninë, për Francën, për Suedinë, për Italinë, etj. [/SIZE]
[SIZE=2]Pse, a nuk kanë gjetë alkool për ta konsumuar? Jo alkooli është në sasi të mëdha i pranishëm atje! [/SIZE]
[SIZE=2]A nuk gjejnë ku të udhëtojnë? Shtetet janë të mëdha dhe ka shumë vende atraktive… [/SIZE]
[SIZE=2]Nuk kanë të drejtë të miren me marëdhënie jashtmartesore? Ose ka pengesa mes tyre dhe argëtimit dhe lozjes… [/SIZE]
[SIZE=2]Ua kanë mbyllur pabet dhe kafenetë? [/SIZE]
[SIZE=2]Jo, asesi…ata veprojnë si të dëshirojnë…rrotullohen mes kënaqësirave të syve dhe gjymtyrëve të tyre… [/SIZE]
[SIZE=2]Atëherë, pse bëjnë vetvrasje? Pse mërziten nga jeta e tyre? [/SIZE]
[SIZE=2]Pse e lënë alkoolin, jetën epshore dhe argëtimin e lozjen e zgjedhin vdekjen, pse? [/SIZE]
[SIZE=2]Përgjigja është e qartë: [/SIZE]
[SIZE=2]وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى (124) [/SIZE]
[SIZE=2]“E kush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketë jetë të vështirë dhe në ditën e kijametit do ta ringjall të verbër”. (Taha: 124). [/SIZE]
[SIZE=2]E përcjell jeta e vështirë në vajtje dhe ikje…në udhëtim dhe në qëndrim…me te ha dhe me te pi…me te ulet dhe me te qëndron, nuk ndahet prej tij as në gjum e as në zgjim… [/SIZE]
[SIZE=2]Ia bën jetën të padurueshme deri në vdekje, sepse ai që ia kthen shpinën Zotit dhe tregohet mendjemadh…All-llahu [subhanehu ve teala] hedh mbi te trishtim të vazhdueshëm, All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَاناً وَمَأْوَاهُمْ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ (151) [/SIZE]
[SIZE=2]“Ne do to mbjellim frikën në zemrat e atyre që nuk besuan…”. [/SIZE]
[SIZE=2]Pse? [/SIZE]
[SIZE=2]“…sepse ata All-llahut i trillojnë e i mveshin zota të tjerë, duke mos pasur për këtë kurrfar fakti, ndaj vendbanimi i tyre do të jetë xhehennemi. Sa i shëmtuar është vendi i mizorëve”. (ali Imran: 151). [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse ata që e njohin Zotin e tyre, ata që zemrat e tyre janë nisur drejt Tij, ata janë të lumtur: [/SIZE]
[SIZE=2]مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (97) [/SIZE]
[SIZE=2]“Kush bën vepër të mirë, qoftë mashkull ose femër, e duke qenë besimtar, Ne do t'i japim atij një jetë të mirë (në këtë botë), e (në botën tjetër) do t'u japim shpërblimin më të mirë për veprat e tyre”. (En-Nahl: 97). [/SIZE]
[SIZE=2]Më ka treguar një thirrës që ka shkuar të sherohet në Britani. [/SIZE]
[SIZE=2]Tregon e thot: hyra në një prej spitaleve më të mëdha atje. Në këtë spital hynin vetëm njerëz të caktuar. Kur hyri mjeku e më pa, tha: ti je musliman? [/SIZE]
[SIZE=2]I thash: po… [/SIZE]
[SIZE=2]Tha: ka një problem që më ka krijuar dilemë që nga dita që kam njohur vetveten… a mund të më degjosh? [/SIZE]
[SIZE=2]I thash: po. [/SIZE][SIZE=2]Tha: kam shumë pasuri…detyrë të mirë…diplom të lartë dhe i kam provuar të gjitha kënaqësirat; kam konsumuar alkool…kam bërë zina…kam udhëtuar në shumë shtete, mirëpo sërish ndiej ngushticë të vazhdueshme dhe mërzi prej këtyre kënaqësirave, saqë i kam vizituar disa psikolog. Kam menduar të bëj vetvrasje disa herë, me shpresë se gjejë jetë tjetër…ku ska mërzi. Ti a nuk e ndien këtë mërzi dhe ngushticë?[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]I thashë: jo, përkundrazi unë jam i lumtur vazhdimisht dhe do të udhëzoj në zgjidhjen e këtij problemi, mirëpo përgjigju pyetjeve të mia: [/SIZE]
[SIZE=2]- Ti kur dëshiron ti kënaqish syte, cka vepron? [/SIZE]
[SIZE=2]Shikoj ndonjë grua të bukur ose pamje mahnitëse… [/SIZE]
[SIZE=2]- Kur dëshiron të kënaqish veshin, çka vepron? [/SIZE]
[SIZE=2]Dëgjo muzikë të qetë… [/SIZE]
[SIZE=2]- Kur dëshiron të kënaqish hundën, çka vepron? [/SIZE]
[SIZE=2]Nuhas ndonjë parfym, ose shkoj në ndonjë park… [/SIZE]
[SIZE=2]I thashë, mirë, kur dëshiron të kënaqish sytë pse nuk dëgjon muzikë? [/SIZE]
[SIZE=2]U habit prej meje, e më tha: nuk mundet, sepse kjo është kënaqësi e veçantë për veshin… [/SIZE]
[SIZE=2]I thashë: nëse dëshiron ta kënaqish hundën, pse nuk shikon ndonjë pmaje të bukur? Edhe më shumë u habit e tha: nuk mundet, sepse kjo është kënaqësi e veçantë e syrit, e me këtë nuk mundet të kënaqet hunda… [/SIZE]
[SIZE=2]I thashë: mirë…arritëm ku dëshirova… [/SIZE]
[SIZE=2]Ti e përjeton këtë mërzi dhe ngushticë në sytë e tu? [/SIZE]
[SIZE=2]Jo, tha. E përjeton në veshët, hundën, gjuhën, organet… [/SIZE]
[SIZE=2]Tha: jo, e përjetoj në zemrën dhe gjoksin tim… [/SIZE]
[SIZE=2]I thashë: ti këtë ngushitcë e përjeton në zemrën tënde, kurse zemra ka kënaqësi të veçantë…nuk kënaqet me gjërat tjera…domosdo e ke të njohish gjërat që ta kënaqin zemrën…sepse ti duke dëgjuar muzikë, duke konsumuar alkool, duke shikuar gjërat e ndaluara, duke bërë zina, nuk e kënaq zemrën, por je duke e kënaqur trupin… [/SIZE]
[SIZE=2]U habit edhe më shumë njeriu e tha; po, e vërtetë është, e si ka mundësi ta kënaqi zemrën time? [/SIZE]
[SIZE=2]I thashë: me shehadet se ska hyjni tjetër përveç All-llahut dhe se Muhammedi është i dërguar i Tij, e të përkulesh para Krijuesit tënd… [/SIZE]
[SIZE=2]Ti ankohesh Atij për brengat dhe mërzitë tuaja, në këtë mënyrë do të jetosh në rehati dhe qetësi, e lumturi… [/SIZE]
[SIZE=2]E lëkundi njeriu kokën e tha: më jep libra mbi islamin dhe lutu për mua, sigurisht do të bëhem musliman… [/SIZE]
[SIZE=2]Të vërtetën e thotë All-llahu kur thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ (57) قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (58) [/SIZE]
[SIZE=2]“O ju njerëz! Juve ju erdhi nga Zoti juaj këshilla (Kur'ani) dhe shërimi i asaj që gjendet në kraharorët tuaj (në zemra), edhe udhëzim e mëshirë për besimtarët. Thuaj: "Vetëm mirësisë së All-llahut dhe mëshirës së Tij le t'i gëzohen, se është shumë më e dobishme se ajo që grumbullojnë ata”. (Junus: 57). [/SIZE]
[SIZE=2]Habitem me ata njerëz që kërkojnë rehatinë dhe zemërgjërësinë, e kërkojnë lumturinë në rrugë të gabuar, kurse All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (21) [/SIZE]
[SIZE=2]“A menduan ata, të cilët vepruan në të këqija, se në jetën e tyre dhe në vdekjen e tyre do t'i bëjmë të barabartë me ata që besuan dhe bënë vepra të mira? Sa i shëmtuar është gjykimi i tyre?”. (El-Xhathije: 21). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu bëri dallim mes jetesës së njerëzve të lumtur dhe jetesës së njerëzve të pafat…në jetën e kësaj bote dhe të ahiretit… [/SIZE]
[SIZE=2]Madje bamirësi, aq sa ma tepër bën bamirësi në dynja…i shtohet lezeti dhe lumturia…All-llahu i jep mirësi në rizk, në fëmitë, në detyrën, në vendbanimin dhe në çdo gjë… [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (10) [/SIZE]
[SIZE=2]“Thuaj: "O robërit e Mi që keni besuar, kini frikë ndaj Zotit tuaj. Ata që bënë mirë në këtë jetë, kanë të mirë të madhe, e Toka e All-llahut është e gjerë, ndërsa të durueshmive u jepet shpërblimi i tyre pa masë!”. (Ez-Zumer: 10). [/SIZE]
[SIZE=2]Tregojnë dijetarët e historisë, kurse baza e këtij tregimi gjindet në Sahihun e Imam Muslimit, se Xhabir ibn Abdull-llahu, sahabi i nderuar, i është vrarë babai i tij në vetejën e Uhudit. Ia la shtatë motra, për të cilat s’kishte kush të kujdeset për veç tij. La pas vehte borxh të shumtë, në shpinën e këtij djaloshi, i cili ishte në fillimin e rinisë… [/SIZE]
[SIZE=2]Xhabiri ishte njeri që e preokuponte borxhi dhe motrat e tija, kurse borxhëdhënësit e kërkonin mëngjes e mbrëmje… [/SIZE]
[SIZE=2]Xhabiri doli me Pejgamberin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në Betejën e Rikasë, kurse për shkak të varfërisë kishte një deve të dobët, që edhe nuk mundej të ecte, Xhabiri s’kishte para që të blente deve tjetër, të tjerët e parakaluan, kurse ky mbeti në fund të karavanit… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] udhëtonte në fund të ushtrisë, e takoi Xhabirin duke e shtyrë devenë, kurse të tjerët ia kishin kaluar. Atëherë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha: çke o Xhabir? [/SIZE]
[SIZE=2]Tha: o i Dërguar i Zotit, deveja ime është e ngadalshme…nuk ecë shpejt… [/SIZE][SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: ule devenë. E uli Xhabiri Devenë, edhe Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e uli devenë e tij, e pastaj tha: ma jep një shkop nga dora yte ose ma këput një shkop prej drurit….Xhabiri ia dha shkopin. Pastaj e goditi disa herë dhe u ngrit deveja e fuqishme. Vazhdoi Xhabiri udhëtimin me devenë e tij afër Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] vërejti te ky djalosh brengat dhe mërzitë. E dinte se ka borxhe dhe ka motrat e pa martuara me vehte, andaj dëshiroi ta gëzon dhe tia largon brengat. I tha: e je martuar o Xhabir? Tha: po, jam martuar. Tha: beqare ose të vejë? Tha: të vejë, o i Dërguar i All-llahut. U habit Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], sepse zakonisht njerëzit për së pari martohen me beqare. I tha: “Pse nuk more një beqare me të cilën do të luash edhe ajo do të luan me ty”. Xhabiri tha: o i Dërguar i All-llahut, babai më është vrarë në uhud, me ka lënë shtatë motra të vogla, e nëse martohem me beqare, atëherë ato do të zihen mes tyre. Andaj u martova me një grua më e madhe se ata, e të kujdeset për to sikur të ishte nënë e tyre. Tha: mirë ke vepruar. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha: Xhabir kur do të arrim para Medinës, do të ndalemi dhe do të therrim një deve, e do të hamë mishë atë ditë. Kur të dëgjojë gruaja yte për ardhjen tënde, do ta shtron shtratin. Edhe pse je martuar me grua të vejë, ti je rishtas i martuar. Tha Xhabiri: o i Dërguar i All-llahut, ska me çka ta shtron shtratin, skemi as jastëk e as pëlhura. Atëherë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: do të keni jastëk me lejen e All-llahut.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Pastaj vazhduan udhëtimin. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dëshiroi ti jep pasuri, mirëpo nuk dëshironte që ta turpërojë Xhabirin. Andaj dëshiroi t’ia jep në mënyrë të mirë. I tha: Xhabir! A ma shet devenë tënde? Tha: o i Dërguar i All-llahut, unë nuk kam deve tjetër përveç kësaj deveje. Me këtë deve sjellim ujin, me këtë deve sjellim drunjtë, me këtë deve udhëtojmë. O i Dërguar i All-llahut, nuk kam deve tjetër përveç kësaj. Atëherë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: ma shit. Tha: mere o i Dërguar i All-llahut. Tha; jo, por me çmim. Tha: mere o i Dërguar i All-llahut. Tha: vetëm me çmim. Xhabiri tha: fol, sa i jep, o i Dërguar i All-llahut. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: të jap një dirhem për devenë tënde. Xhabiri tha: o i Dërguar i All-llahut, një deve për një dirhem! Shumë lirë, kjo është zullum! Atëherë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha, ti jap dy dirhem. Tha: jo, shumë pak është. Tha: tre dirhem. Tha: shumë pak janë o i Dërguar i All-llahut. Tha: katër, pesë derisa arritën deri në katërdhjet dirhem. Xhabiri tha: po, ban për katërdhjet dirhem. Mirëpo me kusht që ta mbaj deri në Medinë. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: ban, ska problem. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur arritën në Medinë, Xhabiri shkoi në shtëpi, e zbriti mallin nga deveja dhe shkoi që të falet me Pejgamberin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], kurse devenë e lidhi afër xhamisë… [/SIZE]
[SIZE=2]Kur doli Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] prej xhamisë, Xhabiri i tha: o i Dërguar i All-llahut, ja ku është deveja yte… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: Bilal, jepja Xhabirit katërdhjet dirhem, edhe shtoja pak. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur e ktheu kokën Xhabiri, Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha Bilalit, mere devenë dhe shko dërgoja Xhabirit edhe lenia paratë. U kthy Xhabiri te Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] që ta kuptojë situatën. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha: edhe deveja edhe paratë janë tuajat. [/SIZE]
[SIZE=2]Ti a mendon se unë bëna tregti me ty për ta marur devenë tënde, jo, por çmimi i ulët që ta dhash ishte për të kuptuar nevojën tënde… [/SIZE]
[SIZE=2]Kështu është gjendja e njerëzve që ia kanë frikën All-llahut: [/SIZE]
[SIZE=2]وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً (2) وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ [/SIZE]
[SIZE=2]“…e kush u përmbahet dispozitave të All-llahut, atij Ai i hap rrugë, dhe e furnizon atë prej nga nuk e kujton fare”. (Et-Talak: 2-3). [/SIZE]
[SIZE=2]Ti mërzitesh kur të shohish musliman të mençur që kërkojnë gëzimin, lumturinë dhe zemërgjërësinë duke u tubuar në pamje të ndaluara, ose duke biseduar për haramet, ose duke e zbatuar haramin në shtëpi ose kopsht, ose pushimore ose në ndonjë ndejë në rrugë ose bregdet… [/SIZE]
[SIZE=2]Në tubime që nuk u afrohen melaqet e as që i kaplon mëshira… [/SIZE]
[SIZE=2]Ndahen prej këtyre tubimeve me zemra të ngushtuara dhe frymëmarje të ngulfatura… [/SIZE]
[SIZE=2]Ua zbukurojnë njëri tjetrit këtë të keqe…sikurse të jenë grumbulluar në gjëra të lejuara ose adhurime… [/SIZE]
[SIZE=2]Sikurse të mos kenë Zot i cili i kontrollon, i Cili do ti mer në llogari. I kërkon në tubimet e dijes, e nuk i gjen aty, kurse në Ditën e Kijametit e mohojnë njëri tjetrin dhe e mallkojnë njëri tjetrin… [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë në hadithin të cilin e transmeton Tirmidhiu dhe Hakimi: [/SIZE]
[SIZE=2]( أيما قوم جلسوا .. فأطالوا الجلوس .. ثم تفرقوا قبل أن يذكروا الله .. ويصلوا على نبيه صلى الله عليه وسلم .. إلا كانت عليهم من الله ترة ( أي ثأر وعقوبة ) إن شاء الله عذبهم .. وإن شاء غفر لهم ) .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Nëse një grup njerëzish grumbullohen në ndonjë tubim dhe qëndrojnë gjatë në atë tubim, e ndahen pa e përmendur All-llahun dhe pa dërguar salavate mbi Pejgamberin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], ky tubim për ta është keqardhje dhe denim, nëse do Zoti i denon, e nëse do ua fal”. [/SIZE]
[SIZE=2]Do të mërzitesh edhe më shumë kur do ti shohish vajzat muslimane, mbesat e Hadixhes e Fatimes, motrat e Hafsës e Aishes, të cilave All-llahu ua ka pastruar zemrën nga idhujtaria, sytë nga tradhtia dhe organet nga imorali, kanë veshët dhe sytë e shëndoshë, janë të mbuluara dhe me nder, janë yë sigurta dhe të rehatshme, nuk kanë trishtim për babanë e as për vëllanë, nuk e ka përdhunuar asnjë i prishur e as që e ka sulmuar ndonjë pabesimtar… [/SIZE]
[SIZE=2]Përskej tërë këtyre dhuntive, i gjen ato duke bredhur nëpër rrugë, nëpër tregje, vrapojnë pas epsheve, në telefon, në revistë, në letra, në kafene, në diskotekë, ose në ndonjë lidhje të prishur dhe të pandershme… [/SIZE]
[SIZE=2]I kundërshtohet Zotit të vet duke i imituar mosbesimtarët në veshmbathje dhe pamje… [/SIZE]
[SIZE=2]Shikon programe më të ndryshme, seriale të padobishme, revista joedukative, kanale satelitore, faqe të ndryshme të internetit, filma të ndryshme DVD, ma tepër se sa shikon në suret dhe ajetet e Kur'anit dhe më shumë se sa qëndron në tubime të grave të ndershme dhe fisnike… [/SIZE]
[SIZE=2]Mendon e ngarat se lumturia është në këtë që vepron, ose atë që ia zbukuron shoqeja e sajë, ose atë që ia imponon ndonjë “ujk” i prishur, ose ndonjë djalosh mashtrues… [/SIZE]
[SIZE=2]Për pak kohë kjo shndërrohet në fatkeqësi dhe ngushticë… [/SIZE][SIZE=2]Robi, edhe nëse kënaqet pak dhe gëzohet duke i arritur epshet, për pak kohë do të mërzitet prej tyre…do të ikë habia dhe ky strehim do të shndërrohet në shkak i ngushticës, mërzisë dhe fatkeqësisë…[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Ibn Xhevziu në librin e tij El-Muntedhem tregon se muslimanët kanë sulmuar një fortifikatë të romakëve, një fortifikate e fuqishme, e rrethekuan dhe zgjati ky rrethekim një kohë të gjatë… [/SIZE]
[SIZE=2]Gjatë rrethekimit një grua romake shikoi nga fortifikata dhe e pa këtë grua një musliman që quhej ibn Abdur-Rahim, i pëlqeu dhe u dashurua në te. I dërgoi letër ku mes tjerash i shkroi: si mund të arrij deri te ti? [/SIZE]
[SIZE=2]Iu përgjigj: nëse bëhesh i krishter dhe vjen te unë… [/SIZE]
[SIZE=2]U bë i krishter dhe disi arriti deri te ajo… [/SIZE]
[SIZE=2]I ngrati, mendoi se lumturia fitohet nëse martohet me një grua, ose nëse pin një got alkool, e haroi se lumturia më e madhe është shoqërimi i atyre njerëzve të zgjedhur, që falin dhe agjërojnë…lexon dhe lufton… [/SIZE]
[SIZE=2]Kur e humbën këtë njeri u mërzitën shumë… [/SIZE]
[SIZE=2]Rrethekimi zgjati gjatë kohë dhe nuk arritën ta hapin këtë fortifikatë, andaj edhe u larguan… [/SIZE]
[SIZE=2]Pas një kohe, një grup i muslimanëve kaluan pran fortifikatës dhe e përmendën ibn Abdur-Rahmanin, dhe pyetën për te dhe në cilën gjendje është tani?! [/SIZE]
[SIZE=2]E thërritën me emrin e tij: o ibn Abdur-Rahman…kurse ai hedhi një shikim mbi ta… [/SIZE]
[SIZE=2]I thanë: a fitove atë që dëshirove…ku është Kur'ani dhe dija yte, çka u bë me namazin tënd? [/SIZE]
[SIZE=2]Tha: më iku i tërë Kur'ani që dija përmendsh, vetëm një ajet më kujothet, e ai ajet është: [/SIZE]
[SIZE=2]رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ (2) ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمْ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (3) [/SIZE]
[SIZE=2]“Ata që nuk besuan, shpeshherë do të kishin dëshiruar të kishin qenë muslimanë. Lëri (Muhammed) ata, të hanë, të dëfrehen dhe t'i preokupojë shpresa (se do të jetojnë shumë), e më vonë do të kuptojnë”. (El-Hixhr: 2-3). [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo është lumturi e vërtetë dhe kënaqësi e përhershme, rrugën e të cilës e kanë humbur shumica e njerëzve… [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo është lumturia, me të cilën njeriu jeton jetë të qetë… [/SIZE]
[SIZE=2]Ti që ke humbur lumturinë, nëse e dëshiron ate, ja e kuptove rrugën e sajë… [/SIZE]
[SIZE=2]Kujdes nga mashtrimet e Iblisit që të cytë të shikosh gjëra të ndaluara, të biesh në epshe, të shpreson me kënaqësi dhe gëzime, hare dhe lumturi… [/SIZE]
[SIZE=2]Pas sa çasteve do të ringjallen ata që janë në varre, do të shpaloset ajo që është në gjokse, do të reshtohen njerëzit para Zotit dhe secili njeri do të sheh se çka ka ofruar… [/SIZE]
[SIZE=2]Dije se të lumturit kur të përkujtohen kujtohen… [/SIZE]
[SIZE=2]Ja se kush ishte Ibrahim Ed’hemi, babai i tij ishte mbret i Horasanit, ishte i shkujdesur dhe neglizhent, një ditë i bërtit një njeri e i tha: o Ibrahim, s’je krijuar për lozje: [/SIZE]
[SIZE=2]أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثاً وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لا تُرْجَعُونَ (115) [/SIZE]
[SIZE=2]“A menduat se Ne ju krijuam kot dhe se ju nuk do ktheheni te Ne?”. (El-Muminun: 115). [/SIZE]
[SIZE=2]Frikohu nga Zoti yt dhe përgadit nozullin për varrin tënd. U pendua Ibrahimi dhe u bë adhurues i dalluar… [/SIZE]
[SIZE=2]Po edhe Fudajl ibn Ijadi ka qenë i tillë, ishte hajnë rruge. Kërceu mbi një shtëpi gjatë natës dhe dëgjoi një njeri duke lexuar Kur'an, duke lexuar ajetin: [/SIZE]
[SIZE=2]أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنْ الْحَقِّ وَلا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمْ الأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) [/SIZE]
[SIZE=2]“A nuk është koha që zemrat e atyre që besuan të zbuten me këshillat e All-llahut dhe me atë të vërtetën që zbriti (me Kur'an), e të mos bëhen si ata, të cilëve u është dhënë libri më parë e zgjati koha dhe zemrat e tyre u shtangën e shumë prej tyre janë jashtë rrugës”. (El-Hadid: 16). [/SIZE]
[SIZE=2]Qau Fudajli e tha: O Zot, erdhi koha, o Zot erdhi koha, pastaj shkoi kah xhamia, u pendua dhe u bë gati që ta takojë Zotin e vet… [/SIZE]
[SIZE=2]Po kjo ka ndodhur edhe me Zadhan Kindiun, imamin dhe muhadithin e njohur, i cili më herët ishte i dhënë pas lozjes dhe argëtimit… [/SIZE]
[SIZE=2]Një her ishte në treg dhe rreth tij këndonin shokët e tij. Kaloi pran tij Abdull-llah ibn Mesudi [radijall-llahu anhu] e kur i pa, ikën prej tij. E kapi Zadhanin e i tha: sa zë të bukur që ke, sikurse ta përdorish në lexim të Kur'anit?! [/SIZE]
[SIZE=2]Pasiqë shkoi, Zadhani i pyeti shokët e tij: kush është ky? I thanë: Abdull-llah ibn Mesudi [radijall-llahu anhu]. Tha: shoku i Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]? Thanë: po, shoku i Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Qau, e theu instrumentin dhe vrapoi pas Abdull-llah ibn Mesudit [radijall-llahu anhu]. Qau para tij dhe i tha: jam penduar nga kjo vepër që kam bërë. Kam luftuar Zotin tim, vall-llahi jam penduar nga ajo që kam bërë. Qau edhe Abdull-llah ibn Mesudi e i tha: mirë se vjen, ti që të do edhe All-llahu. Si mundet mos ta dua, ate të cilin e do edhe All-llahu. Pastaj Zadhan Kindiu e shoqëroi Abdull-llah ibn Mesudin [radijall-llahu anhu] derisa mësoi Kur'an dhe u bë imam në dituri… [/SIZE]
[SIZE=2]Dëgjoni tregimin e Kanebiut, imamit dhe muhadithit të njohur. Ky kur ishte i ri pinte birë dhe shoqërohej me njerëz të prishur… [/SIZE]
[SIZE=2]Një dit i thirri shokët e tij dhe qëndroi në derë duke i pritur.. [/SIZE]
[SIZE=2]Kaloi Shube ibn Haxhaxhi, imami dhe Muhadithi i njohur, kurse njerëzit ecnin pas tij… [/SIZE]
[SIZE=2]Kanebiu tha: kush është ky njeri? Thanë: Shubeja. Tha: kush është Shubeja? I thanë: është muhadith. [/SIZE]
[SIZE=2]U nis drejt tij, e me vehte kishte një këmishë të kuqe. i tha: me trego hadithe, pasiqë je muhadith? I tha: ti nuk je nxënës i hadithit që të tregojë hadithe… [/SIZE]
[SIZE=2]E nxori thikën e tha: ose më trego hadithe ose do të therri? [/SIZE]
[SIZE=2]U drejtua kah ai Shubeja e i tha: më ka treguar Mensuri, nga Rebiu, nga Ebi Mesudi [radijall-llahu anhu], i cili thotë: Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]إذا لم تستحِ فاصنع ما شئت .. [/SIZE]
[SIZE=2]“Nëse nuk të vjen turp vepro çka të dëshirosh”. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur e dëgjoi Kanebiu këtë hadith, rastisi një zemër të pastër, u kujtua mëkatet me të cilat lufton kundër Zotit me vite të tëra, e hodhi thikën dhe u kthye në shtëpi. E kapi verën që kishte në shtëpi dhe e derdhi, pastaj kërkoi leje nga nëna e tij që të udhëtojë në Medinë për të kërkuar dituri. Kaloi një kohë në shoqërimin e Imam Malik ibn Enesit dhe u bë dijetar dhe muhadith i madh e i dalluar. [/SIZE]
[SIZE=2]Shkak i udhëzimit të tij ishte një këshillë kalimtare, mirëpo rastisi një zemër të gjallë dhe të kulluar… [/SIZE]
[SIZE=2]Vazhdo duke përmednur Zotin tënd në çdo kohë, kujdesu të jesh i pranishëm në tubimet e burrave të devotshëm, je i pranishëm në tubimet e dijes dhe fesë, sepse dhikri e zgjëron gjoksin, shkakton kënaqësinë e ymrit… [/SIZE]
[SIZE=2]Qajë para Zotit tënd, prano mangësinë dhe mëkatet tuaja, prano dhuntitë e Zotit ndaj teje. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Muhamed ibn Abdur-Rahman el-Arifi [/SIZE]
[SIZE=2]Përshtati: Bekir Halimi [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]</SPAN>
[/SIZE][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][RIGHT][I][SIZE=2]Muhamed el-Arifi,
15.8.2003[/SIZE][/I]
[I][SIZE=2][/SIZE][/I]
[I][URL="http://www.albislam.com"][SIZE=2]http://www.albislam.com[/SIZE][/URL][/RIGHT]
[/I][/FONT]

[CENTER][SIZE=2][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][B]Mos ta harrojmë All-llahun[/B][/FONT][/SIZE][/CENTER]

[FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica]Jetojmë në një kohë kur njerëzit kanë shumë angazhime dhe preokupime, ata interesohen për çdo gjë që u sjell atyreve mirësi në dynja, mirëpo shumë pak janë ata që interesohen për gjërat që u sjellin mirësinë në ahiret, ditën kur do të takohen me Zotin e vet.
[SIZE=2]Preokupimet, brengat dhe interesimet për çështjet e kësaj dynjaje i kanë angazhuar njerëzit përtej mase dhe ata nuk gjejnë kohë e as rast për ta kujtuar dhe përmendur All-llahun, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]Madje nëse dikujt prej tyre dikush dëshiron tua përkujton All-llahun dhe fenë e Tij, atyreve kjo gjë u pengon dhe i ç'rehaton! [/SIZE]
[SIZE=2]Ne kujdesemi për shkollim, punë, shtëpi, veshmbathje, ushqim, pushime, dhurata, mirëpo shumë pak na kujtohet se të gjtiha këto të mira na kanë ardhur nga All-llahu, azze ve xhel-le! [/SIZE]
[SIZE=2]Ne gëzojmë shëndet, familje, fëmijë, pasuri, komoditet, mirëpo aspak nuk na shkon mendja se tërë këto janë dhunti nga All-llahu, tebareke ve teala! [/SIZE]
[SIZE=2]Shikoni çfarë lëvizjesh dhe angazhimesh bëjmë kur dëshirojmë të regjistrohemi në shkollë, kur planifikojmë të dalim në gyrbet, kur fillojmë të ndërtojmë shtëpinë, kur bëjmë dasmën, kur dëshirojmë të realizojmë ndonjë projekt, mirëpo, a thua vallë, kemi parashtruar pyetjen: a mund të bëhen këto gjëra nëse nuk do të kishte dashur All-llahu?! [/SIZE]
[SIZE=2]Këto pyetje dhe të ngjashmet me to na detyrojnë të flasim për këtë temë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Mos ta harrojmë All-llahun" [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]All-llah! [/SIZE]
[SIZE=2]Sa fjalë e këndshme e sa emër i bukur! [/SIZE]
[SIZE=2]Fjalë e ëmbël në shqiptim, e këndshme në dëgjim, e dashur në zemër, e afërt për shpirtin, gjendet në ndërgjegje, e gdhendur në zemër, e përzier me gjakun! [/SIZE]
[SIZE=2]Me këtë emër fillojmë, Atij i mbështetemi dhe tek Ai strehohemi! [/SIZE]
[SIZE=2]A ka kush meriton lavdërimin më shumë se All-llahu! [/SIZE]
[SIZE=2]Pse All-llahu krijoi njeriun, i dha gjuhën dhe dijen? Për të lavdëruar All-llahun, për të madhëruar Atë dhe për ta përmendur Atë! [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]اللَّهُ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَلا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (35) [/SIZE]
[SIZE=2]"All-llahu është dritë (ndriçues, udhëzues) i qiejve e i tokës. Shembulli i dritës së Tij i ngjason kandilit të vendosur në një zgavër të errët (كَمِشْكَاةٍ). Kandili gjendet brenda një qelqi si të ishte yll flakërues e që ndizet prej (vajit të) një druri të bekuar, prej ullirit që nuk mund të quhet as i lindjes e as i perëndimit, e vaji i tij ndriçon pothuajse edhe pa e prekur zjarri. Dritë mbi dritë. All-llahu udhëzon kah drita e Vet atë që do Ai. All-llahu sjell shembuj për njerëzit. All-llahu çdo gjë di shumë mirë". (En-Nur: 35). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, i cili: [/SIZE]
[SIZE=2]رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) رَبِّ هَبْ لِي حُكْماً وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الآخِرِينَ (84) وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85) [/SIZE]
[SIZE=2]"…Zoti i botëve. [/SIZE]
[SIZE=2]Zoti që më krijoi, Ai më udhëzon mua. [/SIZE]
[SIZE=2]Dhe Ai që më ushqen dhe më jep të pijë. [/SIZE]
[SIZE=2]Dhe kur të sëmurem Ai më shëron, [/SIZE]
[SIZE=2]Ai më bën të vdesë e mandej më ngjall, [/SIZE]
[SIZE=2]Ai tek i cili kam shpresë se do t'i m'i falë mëkatet e mia në ditën e gjykimit. [/SIZE]
[SIZE=2]Zoti im, më dhuro mua urtësi dhe më bashko me të mirët! [/SIZE]
[SIZE=2]Më bën përkujtim të mirë ndër ata që vijnë pas, [/SIZE]
[SIZE=2]Më bën prej trashëguesve të xhenetit të begatshëm". (Esh-Shuara: 78- 85). [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kujt i drejtohemi në brenga dhe vështirësi [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2] Kur të na kaplojnë brengat, streset, pikëllimet, vështirësitë, ngushticat, paaftësia e thërret njeriu: All-llah, o All-llah! [/SIZE]
[SIZE=2]لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الارْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ [/SIZE]
[SIZE=2]La Ilahe il-lAllahul-’Adhimul-Halim, la Ilahe il-lAllahu Rabbul-’Arshil-’Adhim, la Ilahe il-lAllahu Rabbus-semavati ve Rabbul-erdi ve Rabbul-’Arshil-kerim. [/SIZE]
[SIZE=2](S’ka të adhuruar tjetër përveç Allahut të Madhëruar e të Urtë. S’ka të adhuruar tjetër përveç Allahut, Zotit të Arshit të lartësuar. S’ka të adhuruar tjetër përveç Allahut, Zotit të qiejve dhe të tokës dhe Zotit të Arshit Fisnik). (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Largohet brenga dhe pikëllimi, lehtësohen vështirësitë dhe vuajtjet: [/SIZE]
[SIZE=2]فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنْ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ (88) [/SIZE]
[SIZE=2]"Ne iu përgjigjëm atij, e shpëtuam nga tmerri. Kështu i shpëtojmë Ne besimtarët". (El-Enbija: 88). [/SIZE]
[SIZE=2]وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمْ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) [/SIZE]
[SIZE=2]"Dhe çdo të mirë që e keni, ajo është prej All-llahut, madje edhe kur ju godet e keqja, ju vetëm te Ai e greni zërin (me lutje)". (En-Nahl: 53). [/SIZE]
[SIZE=2] Kur thahet toka, vdesin bimët, thahen gjitë, vyshken lulet dhe pemët, mungon uji, pakësohet ushqimi, shtohen sprovat, dalin pleqtë, fëmijët e vegjël dhe kafshët e luten duke thënë: All-llah, o All-llah! [/SIZE]
[SIZE=2]Zbret shiu, vjen bereqeti, ikë etja dhe gjelbërohet toka: [/SIZE]
[SIZE=2]وَتَرَى الأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (5) [/SIZE][SIZE=2]"…E ti e sheh tokën e tharë - të vdekur, e kur Ne ia lëshojmë asaj ujin ajo gjallërohet, shtohet dhe nga të gjitha llojet rritë bimë të këndshme". (El-Haxh: 5).[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]
[/FONT]

[SIZE=2]Çfarë qetësie gjen njeriu besimtarë kur i drejtohet All-llahut në çastin e vështirësisë dhe në momentin e mungesës së zgjidhjes dhe i lutet All-llahut me lutjen e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ ، وَالْفُرْقَانِ ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ. اللَّهُمَّ أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ. اِقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahumme Rabbes-semavatis-seb`i ve Rabbel-`arshil-`adhim, Rabbena ve Rabbe kul-li shej`in, Falikal-habbi ven-neva, ve Munzilet-tevrati vel-Inxhili, vel-furkan, eّudhu bike min sherri kul-li shej`in Ente ahidhun bi nisijetihi. All-llahumme Entel-Evvelu fe lejse kableke shej`un, ve Entel-ahiru fe lejse baّdeke shej`un, ve Entedh-Dhahiru fe lejse fevkake shej`un, ve Entel-batinu fe lejse duneke shej`un, Ikdi ّanna ed-dejne, ve agnina minel-fakr. [/SIZE]
[SIZE=2](O All-llahu im, Zot i të shtatë qiejve dhe Zot i Arshit të Madh, Zoti ynë dhe Zot i çdo sendi, Zbërthyes i farës (i kokrrës së saj) dhe i bërthamës (së pemës), Ti je Ai i Cili e shpalle Tevratin, Inxhilin dhe Furkanin (Kur`anin). Kërkoj mbrojtjen Tënde nga sherri i çdo sendi, balli i të cilit është në dorën Tënde. O All-llah, Ti je i pari dhe para Teje nuk pati asgjë. Ti je i Fundit dhe mbas Teje nuk mbetet asgjë. Ti je i Dukshmi dhe mbi Ty s'ka asgjë. Ti je i Padukshmi dhe nën Teje s'ka asgjë. Largoje nga ne borxhin dhe na mbroj prej varfërisë). (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Ebu Bekër Ketaniu thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Në kohë të haxhit në Mekë u debatua mbi dashurinë. Folën mbi këtë temë shumë dijetarë, kurse Xhunejdi, rahimehull-llah, ishte më i riu në atë mes. I thanë: na sjell çka ke ti. Uli kokën një kohë, i rrodhën lotët e pastaj tha: [/SIZE]
[SIZE=2]Njeriu që injoron vetveten, vazhdimisht përmend Zotin e vet, i kryen detyrat ndaj Atij, e shikon Atë me zemrën e tij, i këpusin zemrën drita e Dinjiteti të Tij, pi ujë të pastër nga gota e dashurisë së Tij, ia zbulon i Madhërishmi perdet e të padukshmes, e nëse flet, flet me All-llahun, nëse tregon, nga All-llahu tregon, nëse punon, sipas urdhrit të All-llahut punon, e nëse pushon, me All-llahun pushon. Pra, ky njeri është për All-llahun, sipas All-llahut dhe me All-llahun. Qanë dijetarët e thanë: s'kemi çka shtojmë më shumë se kjo që the. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kush meriton të përmendet më shumë [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, tebareke ve teala, është: [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që më së shumti meriton të përmendet… [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që më së shumti meriton të adhurohet… [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që më së shumti meriton të falënderohet… [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që më së shumti meriton të jemi mirënjohës ndaj Tij… [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që më së shumti ndihmon kur kemi nevojë për Te… [/SIZE]
[SIZE=2]Më i buti ndaj atyreve që i posedon… [/SIZE]
[SIZE=2]Më i drejti ndaj atyreve që i dënon… [/SIZE]
[SIZE=2]Më falësi ndaj atyreve që e meritojnë dënimin… [/SIZE]
[SIZE=2]Më bujari që e synojnë njerëzit… [/SIZE]
[SIZE=2]I butë edhe pse ua din gjendjen… [/SIZE]
[SIZE=2]Ua fal njerëzve edhe pse mund të hakmerret ndaj tyre… [/SIZE]
[SIZE=2]Ua fal edhe pse është Krenar… [/SIZE]
[SIZE=2]Ai është Mbreti pa shok, Një pa rival, i Pasuri pa nevojë për ndihmë, Zotëri që s'ka fëmijë e as shoqe, i Lartë pa përngjajësues e as pa emnak, çdo gjë do të shkatërrohet përpos Fytyrës së Tij, çdo mbretëri do të perëndon përpos mbretërisë së Tij, çdo hije do të zhduket përpos hijes së Tij, çdo mirësi do të përfundon përpos mirësisë së Tij… [/SIZE]
[SIZE=2]Me lejen dhe mëshirën e Tij adhurohet, kurse me dijen dhe urtësinë e Tij bëhet mëkat ndaj Tij. [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse e adhurojnë njerëzit, ai ata i falënderon, e nëse gabojnë ndaj Tij Ai ua fal dhe nuk i dënon. [/SIZE]
[SIZE=2]Çdo dënim i Tij është i drejtë, kurse çdo begati është dhunti prej Tij. [/SIZE]
[SIZE=2]Është dëshmitari dhe kujdestari më i afërt. Ai i udhëheq njerëzit me kokë në dorë, i regjistron veprat e tyre, i ka caktuar exhelet e tyre, zemrat kah Ai anojnë, sekreti tek Ai është publik, kurse e padukshmja e dukshme: [/SIZE]
[SIZE=2]إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) [/SIZE]
[SIZE=2]"Kur Ai dëshiron ndonjë send, urdhri i Tij është vetëm t'i thotë: "Bëhu!" Ai menjëherë bëhet". (Jasin: 82). [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Komenti i ajeteve ku përmendet harrimi i All-llahut. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, në dy ajete e përdorë këtë frazë: "harrim të All-llahut - نَسُوا اللَّهَ ", kurse përgjigjeja e All-llahut për këtë vepër është në dy forma: [/SIZE]
[SIZE=2]a) All-llahu i harroi ata - فَنَسِيَهُمْ ; [/SIZE]
[SIZE=2]b) All-llahu bëri që ata të harrojnë vetveten - فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ve xhel-le, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنْ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمْ الْفَاسِقُونَ (67) وَعَدَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمْ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ (68) (التوبة) [/SIZE]
[SIZE=2]"Hipokritët dhe hipokritet janë si njëri-tjetri; urdhërojnë për të keqen e ndalojnë nga e mira dhe shtrëngojnë duart e tyre. Harruan All-llahun (nuk i binden), prandaj Ai i harroi (nga mëshira). Nuk ka dyshim, hipokritët janë ata të prishurit. Hipokritëve dhe hipokriteve dhe jobesimtarëve All-llahu u ka përcaktuar zjarrin e xhehenemit, ku do të jenë përgjithmonë, ai mjafton për ta, dhe ata i ka mallkuar All-llahu. Ata kanë dënim të pandërprerë". (Et-Teube: 67- 68). [/SIZE]
[SIZE=2]يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (18) وَلا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمْ الْفَاسِقُونَ (19) لا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ الْفَائِزُونَ (20) لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (21) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ (22) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (23) هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (24) ( الحشر ) [/SIZE][SIZE=2]"E mos u bëni si ata që e harruan All-llahun, e All-llahu bëri që ata ta harrojnë vetveten! Të tillët janë ata të prishurit. Nuk janë të barabartë ata të xhenetit dhe ata të xhehenemit. Banuesit e xhenetit janë ata fatbardhë që ia kanë arritur qëllimit. Sikur Ne ta zbritnim këtë Kur'an mbi ndonjë kodër, do ta shihje atë të strukur e të çarë prej frikës nga All-llahu. Këta janë shembuj që ua shkoqisim njerëzve, që ata të mendojnë. Ai është All-llahu që nuk ka zot tjetër; vetëm Ai, që e di të fshehtën dhe të dukshmen, Ai është Mëshiruesi, Mëshirëbërësi! Ai është All-llahu që nuk ka zot tjetër përveç Tij, sundues i përgjithshëm (الْمَلِكُ), i pastër (prej të metave që i vishen) (الْقُدُّوسُ), shpëtimtar (që i shpëton njerëzit prej ndëshkimit të padrejtë) (السَّلامُ), sigurues (që i siguroi njerëzit me premtimin e vet dhe pejgamberët me mrekulli) (الْمُؤْمِنُ) mbikëqyrës (që mbikëqyr dhe përcjell çdo send) (الْمُهَيْمِنُ), i plotfuqishëm (الْعَزِيزُ), mbizotërues (الْجَبَّارُ), i madhërishëm (الْمُتَكَبِّرُ). I lartësuar është All-llahu nga çka i shoqërojnë! Ai është All-llahu, Krijuesi (الْخَالِقُ), Shpikësi (الْبَارِئُ), Formësuesi (الْمُصَوِّرُ). Të tij janë emrat më të bukur. Atë (All-llahun) e madhëron çka ka në qiej e në tokë dhe Ai është ngadhënjyesi, i urti!".[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Imam Ibën Kajimi, rahimehull-llah, duke komentuar këto ajete mes tjerash thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Kur ata harruan Zotin e tyre, subhanehu ve teala, All-llahu i harroi ata dhe bëri që ata të harrojnë vetveten. Pra u dha dy dënime: [/SIZE]
[SIZE=2]- All-llahu i harroi ata - فَنَسِيَهُمْ ; [/SIZE]
[SIZE=2]- All-llahu bëri që ata të harrojnë vetveten - فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ. [/SIZE]
[SIZE=2]Harrimi i njeriun nga All-llahu, domethënë moskujdesi për te, braktisja e tij, lërja e tij dhe të shkakton humbjen e tij. Në këtë rast shkatërrimi i tij është më afër se sa që është dora për gojën. [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse harrimi i vetvetes, domethënë harrimi i kënaqësirave të tija të larta dhe shkaqeve të lumturisë, shpëtimit, përmirësimit dhe gjërave që një njeri e bëjnë të plotë. Ai i harron tërësisht këto gjëra dhe nuk i kujtohen, nuk i bijë ndër mend, nuk preokupohet me to dhe largohet prej tyre… [/SIZE]
[SIZE=2]I harron të metat e veta, mangësitë dhe defektet që i ka e nuk i bie ndërmend që t'i largojë ato. [/SIZE]
[SIZE=2]I harron sëmundjet dhe dhimbjet e shpirtit dhe zemrës së tij dhe aspak nuk i kujtohet që t'i shëron, të vepron për të larguar defektet dhe sëmundjet që e shpijnë këtë njeri në prishje dhe shkatërrim. [/SIZE]
[SIZE=2]Ky njeri ka sëmundje shumë të keqe, sëmundje e cila e çon në shkatërrim total, kurse ai as që është duke e ndier këtë sëmundje e as që preokupohet me shërimin e saj. [/SIZE]
[SIZE=2]S'ka dyshim se kjo është dënimi më i madh i përgjithshëm dhe i përveçëm që mund ta kaplon një njeri. [/SIZE]
[SIZE=2]A ka dënim më të madh se sa dënimi me shkujdesi ndaj vetvetes, humbja dhe harresa e interesit të tij, harresa e sëmundjes dhe ilaçit të tij, harresa e shkaqeve të lumturisë, shpëtimit dhe përmirësimit dhe harresa e jetës së tij të përhershme në begatitë e vazhdueshme (të ahiretit)?! (Shiko: "Bedaiut-Tefsir", 4/ 426- 427). [/SIZE]
[SIZE=2]Në një vend tjetër thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"I dënoi duke e harruar vetveten, duke harruar veprimin e gjërave që janë në interesin e tyre, duke harruar përmirësimin e defekteve të tyre, duke harruar përjetimin e kënaqësirave të tyre, kurse interesi dhe kënaqësia më e madhe e shpirtit të njeriut është kujtimi i Zotit dhe Krijuesit të tij, sepse njeriu nuk ka begati, as gëzim, as shpëtim, as përmirësim, përpos se duke e përmendur All-llahun, duke e dashur Atë, duke i drejtuar kah ai dhe duke ia kthyer shpinën çdo gjësë përpos Atij… Kjo harresë shkaktoi edhe një harresë tjetër. [/SIZE]
[SIZE=2]Gjendje të kundërt kanë ata që e përmendin dhe nuk e harrojnë All-llahun, atyreve All-llahu ua kujton interesin e tyre dhe veprojnë për te, ua mëson të metat që i kanë dhe i përmirësojnë ato, ua bën të qartë kënaqjen e tyre sublime dhe nxitojnë drejt tyre. [/SIZE]
[SIZE=2]Ata që e harruan All-llahun i shpërbleu me harresë të besimit, dashurisë së Tij, përmendjen dhe falënderimin e Tij… (Shiko: "Bedaiut-Tefsir", 4/ 427 - 428). [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Njihe All-llahun në bollëk që të njeh kur je në vështirësi [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Dhe në fund të përmendim disa sqarime nga një pjesë e hadithit të Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, që ia ka dhënë si këshillë përmbledhëse kushëririt të tij, Abdullah ibën Abasit, radijall-llahu anhu. [/SIZE]
[SIZE=2]Ai mes tjerash në këtë hadith i thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]((تعرف إلى الله في الرخاء يعرفك في الشدة )) [/SIZE]
[SIZE=2]"Njihe All-llahun në bollëk që të njeh All-llahu ty në vështirësi". (Sahih, Tirmidhiu). [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo pjesë e hadithit domethënë se nëse njeriu ka frikë All-llahun, kujdeset për kufijtë që i ka caktuar All-llahu, i kryen detyrat ndaj All-llahut, kur është në bollëk, ai me këtë vepër e ka njohur All-llahun dhe mes tij dhe All-llahut është krijuar një njohje e veçantë, andaj All-llahu ka për ta njohur atë kur të gjendet në vështirësi. Pra kjo njohje bëhet shkak që të shpëton nga vështirësitë dhe ngushticat kur ti dalin ato në rrugë. [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo njohje e veçantë mes njeriut dhe All-llahut shkakton afërsinë e njeriut me Zotin e vet, dashurinë e All-llahut ndaj tij dhe përgjigjen e lutjeve të tija. [/SIZE]
[SIZE=2]Njohja e njeriut ndaj All-llahut është dy lloje: [/SIZE]
[SIZE=2]- njohje e përgjithshme, e kjo domethënë konfirmim (ikrar), bindje dhe besim, dhe është për mbarë besimtarët; [/SIZE]
[SIZE=2]- njohje e veçantë që domethënë animi i tërësishëm zemrës drejt All-llahut, ti përkushtohet Atij, të ndihet i gëzuar në shoqërimin e Tij, të qetësohet duke e përmendur, të ketë turp nga Ai dhe të ketë nderime të larta ndaj Tij. Kjo njohje e veçantë është ajo rreth së cilës rrotullohen gnostikët (arifun). [/SIZE]
[SIZE=2]Disa prej tyre kanë thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]مساكين أهل الدنيا خرجوا منها وما ذاقوا أطيب ما فيها قيل له وما هو قال معرفة الله عز وجل [/SIZE]
[SIZE=2]"Të ngratë janë njerëzit, kanë dalë nga dynjaja dhe nuk kanë shijuar më të këndshmen e saj. Thanë: cila është ajo gjë? Tha: njohja e All-llahut, azze ve xhel-le". [/SIZE]
[SIZE=2]Ahmed ibën Asim El-Antakiu ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]أحب أن لا أموت حتى أعرف مولاي وليس معرفته الإقرار به ولكن المعرفة إذا عرفته استحييت منه [/SIZE]
[SIZE=2]"Dëshiroj të mos vdes derisa ta njoh All-llahun tim. Njohja nuk është pranimi i Tij por nëse e njeh turpërohesh nga Ai". [/SIZE]
[SIZE=2]Edhe njohja e All-llahut ndaj robit është dy lloje: [/SIZE]
[SIZE=2]- Njohje e përgjithshme, që domethënë Dija e All-llahut për robin e Vet, Mbikëqyrja e gjërave që i mban sekret dhe ato që i publikon, sikurse ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (16) [/SIZE]
[SIZE=2]"Ne e kemi krijuar njeriun dhe dimë se ç'pëshpërit ai në vetvete dhe Ne jemi më afër tij se damari (që rrah) i qafës së tij". (Kaf: 16). [/SIZE]
[SIZE=2]هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُمْ مِنْ الأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ [/SIZE]
[SIZE=2]"…se Ai di më së miri për ju edhe para se t'ju krijojë edhe kur filloi krijimin tuaj nga dheu, e edhe kur ishit të fshehur në barqet e nënave tuaja...". (En-Nexhm: 32). [/SIZE]
[SIZE=2]- Njohje e veçantë, që domethënë Dashuria e Tij ndaj njeriut, Afrimi me te, përgjigjja e lutjes së tij dhe shpëtimi nga vështirësitë. Në këtë aludon ajo që transmeton Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, nga All-llahu, azze ve xhel-le, në hadithin kudsi: [/SIZE]
[SIZE=2]ولا يزال عبدي يتقرب إلى بالنوافل حتى أحبه فإذا أحببته كنت سمعه الذي يسمع به وبصره الذي يبصر به ويده التي يبطش بها ورجله التي يمشي بها ولئن سألني لأعطينه ولئن استعاذني لأعيذنه وفي رواية ولئن دعاني لأجيبنه [/SIZE][SIZE=2]"Vazhdon robi Im të më afrohet me vepra vullnetare (nafile) derisa ta Dua. E kur ta dua, me Mua dëgjon, me Mua shikon, me Mua prek, me Mua ecë. Nëse kërkon diçka kam për ti dhënë e nëse kërkon strehim te unë do ta strehoj". Në një transmetim tjetër qëndron: "nëse më lutet i përgjigjem".[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]

[SIZE=2]Kur iku Hasan Basriu nga Haxhaxhi, hyri në shtëpinë e Habib ibën Muhamedit. Habibi i tha: Ebu Seid, a nuk ke ndonjë gjë mes teje dhe All-llahut që t'i lutesh me të, e të fsheh prej tyre. Hynë në shtëpinë time. Hyri Hasan Basriu në këtë shtëpi, kurse pas tij erdhën edhe policia e Haxhaxhit, mirëpo nuk e gjetën në shtëpi. Kur u kthyen te Haxhaxhi dhe i treguan se nuk e gjetën te shtëpia e Habib ibën Muhamedit, Haxhaxhi u tha: ai aty ka qenë, mirëpo All-llahu ua ka mbyllur sytë e ju nuk e keni parë. [/SIZE]
[SIZE=2]Fudajl ibën Ijadi u takua një ditë me Shavene, e cila dallohej me adhurimin e sajë dhe kërkoi prej saj që të lutet për te. E kjo ia ktheu: Fudajl, çka ke mes teje dhe All-llahut që nëse i lutesh Atij me këtë gjë Ai të përgjigjet. U alivanos Fudajli nga kjo fjalë. [/SIZE][SIZE=2]Maruf Kerhiut i kanë thënë: çka të shtyn që të jepesh pas përkushtimit dhe adhurimit? Pastaj ia përmendën vdekjen, berzahun, xhenetin dhe xhehenemin. Marufi tha: Një Mbret që tërë këto gjëra i ka në Dorën e Tij, nëse ke njohje me Te të mjafton për çdo gjë".[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Në përgjithësi, ai që ndaj All-llahut ka devotshmëri dhe respekt kur është në bollëk, All-llahu do të sillet ndaj Tij me Butësi dhe ndihmesë kur të është në vështirësi. [/SIZE]
[SIZE=2]Dahak ibën Kajsi, rahimehull-llah, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]اذكروا الله في الرخاء يذكركم في الشدة [/SIZE]
[SIZE=2]"Përmendne All-llahun kur jeni në bollëk që t'ju përmend Ai kur jeni në vështirësi. Junusi, alejhisselam, e përmendke shumë All-llahun, e kur ra në barkun e peshku, kurse All-llahu, azze ve xhel-le, tha: [/SIZE]
[SIZE=2]فَلَوْلا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ (143) لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) [/SIZE]
[SIZE=2]"E sikur të mos ishte ajo që ai kishte qenë prej atyre që shumë e përmendin Zotin. Ai do të mbetej në barkun e tij deri në ditën e ringjalljes". (Es-Saffat: 143- 144). [/SIZE]
[SIZE=2]Faraoni ishte Tagut, diktator dhe mizor, kishte harruar përmendjen e All-llahut, mirëpo kur e kaploi uji nga çdo anë tha: besova All-llahun. All-llahu, tebareke ve teala, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]أَالآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنْ الْمُفْسِدِينَ (91) [/SIZE]
[SIZE=2]"Ti tani beson, ndërsa më parë kundërshtove dhe ishe njëri prej shkatërruesve!" (Junus: 91). [/SIZE]
[SIZE=2]Selman Farisiu, radijall-llahu anhu, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]إذا كان الرجل دعا في السر فنزلت به ضراء فدعا الله تعالى قالت الملائكة صوت معروف فشفعوا له وإذا كان ليس بدعاء في السراء فنزلت به ضراء فدعا الله تعالى قالت الملائكة صوت ليس بمعروف فلا يشفعون له [/SIZE]
[SIZE=2]"Nëse njeriu i lutet All-llahut vazhdimisht kur është në bollëk dhe kur ti bie ndonjë vështirësi i lutet All-llahut, melaqet thonë: ky zë është i njohur për ne dhe ndërmjetësojnë për te, kurse nëse njeriu aspak nuk i lutet All-llahut kur është në bollëk dhe kur ti bie ndonjë vështirësi dhe i lutet All-llahut, melaqet thonë: ky zë është i panjohur për ne dhe nuk ndërmjetësojnë për te". [/SIZE]
[SIZE=2]Një njeri i tha Ebu Derdasë: më këshillo! I tha: [/SIZE]
[SIZE=2]اذكر الله في السراء يذكرك الله عز وجل في الضراء [/SIZE]
[SIZE=2]"Përmende All-llahun në bollëk që të përmend Ai ty kur je në vështirësi". [/SIZE]
[SIZE=2]Gjithashtu tregohet se ai ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]ادع الله في يوم سرائك لعله أن يستجيب لك في يوم ضرائك [/SIZE]
[SIZE=2]"Lute All-llahun në ditët e bereqetshme e ndoshta All-llahu të përgjigjet në ditët e vështira". [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Cila është vështirësia më e madhe?! [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Vështirësia më e madhe që mund ti bie një njeriu në dynja është vdekja dhe ajo që vijon, nëse fundi i njeriut nuk është xheneti. Andaj besimtari duhet të përgatitet për vdekjen dhe atë që pason kur ka shëndet me devotshmëri dhe vepra të mira. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ve xhel-le, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]يا أيها الذين آمنوا اتقوا الله ولتنظر نفس ما قدمت لغد واتقوا الله إن الله خبير بما تعملون ولا تكونوا كالذين نسوا الله فأنساهم أنفسهم أولئك هم الفاسقون [/SIZE]
[SIZE=2]"O ju që besuat, kini parasysh frikën ndaj All-llahut dhe le të shikojë njeriu se çka ka bërë për nesër, dhe kini frikë All-llahun, e s'ka dyshim se All-llahu është që e di në detaje atë që punoni! E mos u bëni si ata që e harruan All-llahun, e All-llahu bëri që ata ta harrojnë vetveten! Të tillët janë ata të prishurit". (El-Hashr: 18- 19). [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që përmend All-llahun kur është i shëndoshë dhe në bollëk është përgatitur për takimin me All-llahun, azze ve xhel-le, është përgatitur për vdekjen dhe atë që pason. Atëherë All-llahu e përmend kur të është ngushtë dhe në vështirësi e është me te, me Butësinë, ndihmën, kujdesin dhe përforcimin e tij në Tevhid. Takohet me All-llahun, kurse All-llahu është i kënaqur me te. Kurse ai që e harron All-llahun kur ka shëndet dhe kur është në bollëk, ai nuk është përgaditur për takimin me All-llahun, andaj edhe All-llahu e harron në këto vështirësi që i biejnë mbi kokë. Domethënë e braktisë dhe e neglizhon. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur t'i vjen vdekja, besimtarit që është i përgatitur për te dhe ka mendim të mirë për Zotin e vet, atij i vijnë myzhde nga All-llahu, andaj edhe e dëshiron takimin me All-llahu, por edhe All-llahu e do takimin me te. Kurse e kundërta ndodh me njeriun e prishur. Në këto momente dhe çaste gëzohet besimtari me këtë myzhde që i vjen, kurse ai që s'ka punuar pendohet e thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]يا حسرتي على ما فرطت في جنب الله [/SIZE]
[SIZE=2]"…O i mjeri unë që kam lënë mangët respektimin ndaj All-llahut dhe që kam qenë prej atyre që talleshin!" (Ez-Zumer: 56). [/SIZE]
[SIZE=2]Ebu Abdurahman Sulemiu para se të vdes ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]كيف لا أرجو ربي وقد صمت له ثمانين رمضان [/SIZE]
[SIZE=2]"Si mos të kemë shpresë në Zotin tim, kur për Te kam agjëruar tetëdhjetë ramazane". [/SIZE]
[SIZE=2]Ebu Bekër ibën Ajashi, rahimehull-llah, në prag të vdekjes i ka thënë djalit të tij: [/SIZE]
[SIZE=2]أترى الله يضيع لأبيك أربعين سنة يختم القرآن كل ليلة [/SIZE]
[SIZE=2]"A mendon se All-llahu ka për t'ia humbur babës tënde katërdhjetë vitet ku për çdo natë bënte hatme Kur'anin". [/SIZE]
[SIZE=2]Adem ibnë Ijasi e bëri hatme Kur'anin në prag të vdekjes, pastaj tha: [/SIZE]
[SIZE=2]بحبي لك ألا رفقت بي في هذا المصرع كنت آملك لهذا اليوم كنت أرجوك لا إله إلا الله [/SIZE]
[SIZE=2]"Për dashurinë që kam pas ndaj Teje ji i Butë ndaj meje në këtë moment dhe në këto vështirësi. Kam pas shpresa të mëdha te Ti për këtë ditë, la ilahe il-lall-llah". Pastaj vdiq. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur i erdhi vdekja Zekerija ibën Adijut i ngriti duart e tha: [/SIZE]
[SIZE=2]اللهم إني إليك لمشتاق [/SIZE]
[SIZE=2]"All-llahu im, më ka marrë malli për ty". [/SIZE]
[SIZE=2]Katadeja, rahimehull-llah, duke komentuar ajetin kuranor: [/SIZE]
[SIZE=2]ومن يتق الله يجعل له مخرجا [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai që ka frikë All-llahun, ai atij i jep rrugëdalje". (Talak: 2), thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]Rrugëdalje nga vështirësia gjatë vdekjes. [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse Ibën Abasi, radijall-llahu anhu, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]I jep rrugëdalje nga çdo vështirësi në dynja dhe ahiret. [/SIZE]
[SIZE=2]Zejd ibën Eslemi duke komentuar ajetin kuranor: [/SIZE]
[SIZE=2]إن الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة أن لا تخافوا ولاتحزنوا [/SIZE]
[SIZE=2]"E, s'ka dyshim se ata që thanë: "All-llahu është Zoti ynë", dhe ishin të paluhatshëm, atyre u vijnë engjëjt (në prag të vdekjes dhe u thonë): të mos u frikësoheni, të mos pikëlloheni, keni myzhde xhenetin që u premtohej". (Fussilet: 30). [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo myzhde i vjen gjatë vdekjes, në varr dhe kur të ringjallet. Ai do të arrij në xhenet, mirëpo lezeti dhe gëzimi i kësaj myzhde nuk do të zhduket nga zemra e tij. [/SIZE]
[SIZE=2]Thabit Bunaniu, rahimehull-llah, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]Kemi mësuar se kur të ringjallet besimtari nga varri takohet me dy melaqe, të cilët kanë qenë me te në dynja e i thonë: mos ke frikë dhe mos u mërzit. Atëherë All-llahu e siguron nga frika dhe i jep kënaqësi. Në këtë ditë kur shumë njerëz alivanosen nga vështirësia e kësaj dite, besimtari është në kënaqësi i sigurt, për shkak të udhëzimit të All-llahut dhe veprave të tija të mira që i ka bërë në dynja. (Shiko: "Xhamiul-Ulumi Vel-Hikemi", 1/472- 477). [/SIZE]
[SIZE=2]Bekir Halimi</SPAN>
[/SIZE][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][RIGHT][I][SIZE=2]Bekir Halimi,
2.2.2007[/SIZE][/I]
[I][SIZE=2][/SIZE][/I]
[I][URL="http://www.albislam.com"][SIZE=2]http://www.albislam.com[/SIZE][/URL][/RIGHT]
[/I][/FONT]

 Allahu nuk do tju pyet ēfarė veture keni vozitur, por do tė ju pyet
sa njerėz i keni vozitur tė cilėt nuk kanė pasur transport.
 Allahu nuk do tė ju pyet sa e madhe ka qenė paga juaj, por do tė ju
pyes juve a e keni prishur karakterin e juaj dhe moralin qė ta pranoni atė
pagė.
 Allahu nuk do tė ju pyes se sa metėr katror ėshtė shtėpia juaj ,
por do tė ju pyes kujt i keni dėshiruar mirėseardhje nė atė.
 Allahu nuk do tė ju pyes sa rroba me ēmim tė lart janė tė vendosura
nė ormanin e juaj , por do tė ju pyes cila nga ato rroba ka ndihmuar tė
dobėtin .
 Allahu nuk do tė ju pyes ēfarė gjendje sociale keni patur, por do
tė ju pyes ēfarė pamje e keni pasqyruar.
 Allahu nuk do tė ju pyet se sa pasuri materiale keni poseduar, por
do tė ju pyet a ju ka diktuar ajo pasuri jetėn tuaj.
 Allahu nuk do tė ju pyet sa orė shtesė keni punuar, por do tė ju
pyes se a keni punuar jashtė orarit pėr familjen dhe tė dashurit tuaj.
 Allahu nuk do tė ju pyet se sa promovime keni patur, por do tė ju
pyes se sa i keni favorizuar tė tjerėt.
 Allahu nuk do tė ju pyet ēfarė pėrgjegjėsie keni patur nė punė, por
do tė ju pyes a e keni kryer atė punė nė mundėsit e juaja.
 Allahu nuk do tė ju pyet se ēfarė keni bėrė qė ta ndihmoni
vetvetėn, por do tė ju pyes se ēfarė keni bėrė qė ti ndihmoni tė tjerėt.
 Allahu nuk do tė ju pyet se sa shokė keni pasur, por do tė ju pyet
se pėr sa persona keni qenė shokė i vėrtet.
 Allahu nuk do tė ju pyet, ēfarė keni bėrė nė mbrojtjen e drejtave
tė juaja, por do tė ju pyes se ēfarė keni bėrė tė i mbroni tė drejtat e tė
tjerėve.
 Allahu nuk do tė ju pyes se nė ēfarė fqinjėsi keni jetuar, por do
tė ju pyes se si jeni sjellur ndaj fqiut.
 Allahu nuk do tė ju pyes pėr ngjyrėn e lėkurės tuaj, por do tė ju
pyes pėr fuqinė e karakterit tuaj.
 Allahu nuk do tė ju pyet sa herė e keni respektuar fjalėn tuaj, por
do tė ju pyes sa herė nuk e keni respektuar.

[CENTER][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][B]Pastërtia në islam[/B][/FONT][/CENTER]

[FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica]Shumë herë dëgjojmë njerëzit duke folur për pastërtinë, nevojën për te dhe se ajo paraqet nivelin e civilizimit dhe vetëdijës së një populli.
Njerëzit shpesh herë tregojnë se si në perendim ka pastërti, kurse këtu te ne mungon një gjë e tillë.
Madje në kohë ne fundit këto tema edhe bisedohen dhe inicohen në shumë programe kontaktive, mirëpo jo edhe aq japin rezultate.
Bisedë pas bisede, muhabet pas muhabeti që pa dyshim na tregojnë për ekzistimin e këtij problemi dhe nevojën е zgjedhjes së tij.
Dorën në zemër, ky problem nuk do të ishte i pranishëm në mesin tonë nëse ne, muslimanët shqiptar, do ti përmbaheshim rregullave që na i ka sjellur Islami.

Nga tia nisim

Ska dyshim se fillimi i çdo ndryshimi fillon nga vetëdija jonë, andaj duhet tu sqarojmë besimtarëve musliman rëndësinë që i jep islami pastërtisë, asaj shpirtërore, si më kryesore, pastaj asaj fizike, asaj individuale, asaj kolektive dhe asaj shoqërore.
Pas kësaj faze vjen faza e praktikimit të këtyre mësimeve dhe njohurive në praksën tonë të përditshme, duke filluar nga hoxhallarët, profesorët, mësuesit, pedagogët, e pastaj nga masa e gjërë.
Shtresa e cila shumë herë lakmon që të paraqitet si elita e popullit, kremi i shoqërisë, avangarda e një kombi, ata duhet të japin shembullin në këtë drejtim dhe pas tyre të ecë edhe e mbarë shoqëria.
Duhet bërë kampanjë të madhe dhe propagandë gjigante që tua mbjellim njerëzve në mendje dhe tua ngulasim në shpirt këto domethënie dhe nocione, e sidomos brezit të rinjë dhe fëmijëve.
Këto kampanja duhet të ngërthejnë në vete programe televizive, programe shkollore, akcione shoqërore, aktivitete studentore, tryeza të rumbullakëta, ligjerata fetare, etj., me të vetmin qëllim edukimin e brezave të rinjë dhe pajisjen e tyre me vetëdije të lartë mbi pastërtinë dhe kulturë të pastërtisë.

Qëndrimi i Islamit ndaj pastërtisë

Islami i ka kushtuar rëndësi të madhe pastërtisë dhe argumentet që flasin në këtë drejtim janë të shumta dhe të qarta. Ndoshta prej argumenteve më të dukshme në këtë drejtim është fakti se pastërtinë All-llahu, xhel-le shanuhu, e ka bërë çelës dhe rrugë deri te shtylla më e rëndësishme e Islamit, e ajo është namazi. Namazi, ky adhurim dhe obligim shumë i rëndësishëm nuk pranohet prej njeriut pa u pastruar, pa e pastruar trupin, rrobat dhe vendin, të cilat konsiderohen burimi kryesor i bakterieve dhe përhapjes së sëmundjeve dhe epidemive të ndryshme.
Abdesti është kusht i namazit dhe me te njeriu i pastron gjymtyrët e tija të cilat zakonisht i ekspozohen pluhurit dhe ndytësirave më shumë se pjesët tjera të trupit.
Me plotësimin e këtyre kushteve namazi është valid dhe arrihet pastërtia.
Argumentet nga Kur'ani dhe Sunneti e vërtetojnë këtë gjë.

Ajetet që flasin për pastërtinë

Nëse e shfletojmë Kur'anin do të gjejmë shumë ajete që flasin për pastërtinë, mirëpo prej tyre do ti zgjedhim këto në vijim:
قال تعالى: [ يا أيها الذين آمنوا إذا قمتم إلى الصلاة فاغسلوا وجوهكم وأيديكم إلى المرافق وامسحوا برءوسكم وأرجلكم إلى الكعبين، وإن كنتم جنبا فاطهروا] (المائدة 6).
1- "O ju që besuat! Kur doni të ngriheni për të falur namazin, lani fytyrat tuaja dhe duart tuaja deri në bërryla; fërkoni kokat tuaja, e këmbët lani deri në dy zogjtë. Nëse jeni xhunubë, atëherë pastrohuni (lahuni)! …". (El-Maide: 6).
[ فيه رجال يحبون أن يتطهروا، والله يحب المطهرين] (التوبة 108)
2- "…aty ka burra që dëshirojnë të pastrohen mirë, e All-llahu i do të pastrit". (Et-Teube: 108).
[ إن الله يحب التوابين ويحب المتطهرين ] (البقرة 222)
3- "…All-llahu i do ata që pendohen dhe ata që ruhen prej punëve të ndyta e të neveritshme". (El-Bekare: 222).
[ وينزل عليكم من السماء ماء ليطهركم به] (الأنفال 11)
4- "…ju lëshoi shi nga qielli për t'ju pastruar me të, …". (El-Enfal: 11).
[ يا أيها المدثر، قم فأنذر، وربك فكبر، وثيابك فطهر]
5- "O ti i mbuluar! Ngrihu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur). Dhe madhëroje Zotin tënd! Dhe rrobat tua pastroi!". (El-Mudethir: 1-4).
All-llahu, azze ve xhel-le, ua ka ndaluar njerëzve ta papastërt që të hyjnë në xhamia, duke thënë:
﴿إنما المشركون نجس فلا يقربوا المسجد الحرام بعد عامهم هذا﴾
6- "… vërtet idhujtarët janë të ndyrë, andaj pas këtij viti të mos i afrohen më xhamisë së shenjtë...". (Et-Teube: 28).
﴿ يا بني ءادم خذوا زينتكم عند كل مسجد﴾
7- "O bijtë e Ademit, vishuni bukur për çdo namaz (lutje),…". (El-A'raf: 31).
Kështu në Kur'an është përsëritur shumë herë rëndësia e pastërtisë për të treguar vlerën që ka pastërtia në Islam dhe tek besimtarët.

Hadithet që flasin për pastërtinë
Transmeton Imam Muslimi në sahihun e tij se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:
" الطهور شطر الإيمان ".
"Pastërtia është gjysma e besimit".
Kurse Imam Taberaniu, rahimehull-llah, transmeton nga Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, se ka thënë:
" طهروا هذه الأجساد طهركم الله ".
"Pastroni trupin tuaj që t'ju pastroj All-llahu". (Hasen).
Islami nuk është mjaftuar vetëm me pastrimin individual, por i ka dhënë rëndësi edhe pastrimit kolektiv.
Si shembull në këtë drejtim do të sjellim hadithin që transmeton Imam Muslimi nga Xhabiri, radijall-llahu anhu, se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem:
" نهى أن يبال في الماء الراكد".
"Ka ndaluar urinosjen në ujin që nuk rrjedh". Shkenca më vonë ka sqaruar se përhapja e shumë sëmundjeve ngjitëse siç është kolera, tifozi, paraliza e fëmijëve, ndezja e mëlqisë, etj, barten nëpërmjet ujit dhe në te jetojnë, andaj urdhëri për kujdes ndaj ujit, mes tjerash, e bart edhe këtë domethënie.
[/FONT]

Gjithashtu Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:
"لا يبولن أحدكم في الماء الدائم الذي لا يجري ثم يغتسل فيه"
"Mos të urinos askush në ujin e përhershëm, i cili nuk rrjedh e pastaj të lahet në te". (Buhariu dhe Muslimi).
Kurse në transmetimin e Imam Muslimit qëndron:
"لا يغتسل أحدكم في الماء الدائم وهو جنب"
"Mos të lahet askush prej jush në ujë të palëvizshëm duke qenë xhunub".
Sa i përket pastrimit dhe edukimit tonë në pastërti është edhe hadithi që e transmeton Tajalasiu me sened hasen nga Sadi, radijall-llahu anhu, se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:
"Pastroni oboret tuaja, sepse çifutët nuk i pastrojnë oboret". (Hasen).
Me këtë hadith stimulohemi që përpos pastrimit fizik dhe trupor, duhet kujdesur edhe për pastërtinë e rrugës, oborit, lagjes, e kështu me rradhë.
البزاق في المسجد خطيئة وكفارتها دفنها" متفق عليه.
"Pështyerja në xhami është gabim e shlyerja e këtij gabimi është futja në dhe". (Buhariu dhe Muslimi).
Kjo është thënë atëherë kur në xhamia nuk ka patur qilima, kurse tash që ka qilima, shlyerja e këtij gabimi ndodh duke e pastruar vendin ku ka rënë ndonjë ndytësirë.
Jo rastësisht Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, e ka bërë largimin e pengesave dhe ndytësirave nga rruga argument të besimit, duke thënë:
"Largimi i pengesës (ndytësirës) është prej besimit". (Buhariu).
Pastrimi i rrobave është pjesë e pastërtisë në Islam.
Në këtë drejtim shiko ajete e sures Mudethir dhe hadithin ku Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:
"ما على أحدكم إن وجد سعة أن يتخذ ثوبين ليوم الجمعة غير ثوبي مهنته" أخرجه أبو داود ومالك وأحمد.
"Secili prej jush duhet të ketë dy pakë roba përpos robave të punës për ditën e xhuma". (Sahih, Ahmedi dhe të tjerët).
Për këtë nëse në robat tona bie ndytësirë, ajo duhet pastruar përndryshe ai namaz që e kemi falur me ato roba nuk do të jetë valid.
Dijetarët kanë rënë në ujdi se uji në të cilin bie ndytësira dhe e ndryshon ngjyrën, shijen apo aromën, ai ujë është i papastër. (Shiko: "Nejlul-Evtar", 1/ 28).
Pra, këto hadithe e shtyjnë muslimanin që vazhdimisht të kujdeset për robat e tija dhe të mbrohet nga ndytësirat dhe papastërtitë.
Islami na mëson që të kujdesemi edhe për pastrimin e gojës.
Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:
"لولا أن أشق على أمتي لأمرتهم بالسواك عند كل صلاة"
"Po mos ti vinte rëndë umetit tim do ti urdhëroja të përdorin misvakun për çdo namaz". (Buhariu dhe Muslimi).
Ibni Abasi, radijall-llahu anhu, ka thënë:
"لقد كنا نؤمر بالسواك حتى ظننا أنه سينزل به قرآناً"
"Aq shumë urdhëroheshim për përdorim të misvakut, saqë kujtuam se do të zbret Kur'an që të flet për këtë çeshtje". (Ibën Ebi Shejbe).
Islami na mëson pastrimin edhe të vendeve ku zakonisht u vjen era e keqe, gjë për të cilën ka thënë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem:
"خمس من الفطرة الختان والإستحداد وقص الشارب ونتف الإبط وتقليم الأظافر" رواه الجماعة واللفظ للترمذي وأحمد.
"Pesë gjëra janë nga natyraliteti: synetimi, rruajtja e vendeve të turpshme, shkurtimi i mustaqeve, shkulja e qimeve të nënsjetullave dhe prerja e thonjve". (Buhariu dhe Muslimi).
Me realizimin e këtyre mësimeve pejgamberike plotësohen kushtet e pastrimit trupor.
Islami na mëson që të ruhemi edhe nga stërpikat e urinës gjatë urinosjes, pasiqë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë për dy njerëz:
"إنما ليعذبان وما يعذبان في كبير أما أحدهما فكان لا يستبرئ من بوله وأما الآخر فكان يمشي بين الناس بالنميمة".
"Këta nuk denohen për gjëra të mëdha sipas njerëzve, mirëpo ato janë të mëdha te All-llahu: njëri nuk kujdesej për stërpikat e urinës, kurse tjetri i barte fjalët mes njerëzve". (Buhariu dhe Muslimi).
Pastërtia fizike në Islam ka edhe një segment tjetër, të cilin nëse e kuptojmë, kjo na ndihmon për të kuptuar vlerën e pastërtisë sipas këndvështrimit islam.
Kur na urdhëron All-llahu në pastërti dhe kur besimtarët këtë urdhër e pranojnë duke thënë 'dëgjuam dhe respektuam', me këtë gjest ata e pastrojnë edhe shpirtin e tyre. Pra e zbatojnë një urdhër me të cilin e kënaqin All-llahun, All-llahu për shkak të kësaj vepre ua plotëson begatitë dhe dhuntitë dhe ua fisnikëron edhe më shumë shpirtin e tyre dhe ngriten lart në horizontin e pastërtisë dhe nurit. Kjo te ata shkakton qetësi, rehati dhe disponim, të cilin nuk mund tia sjellin tërë kokrat kimike të botës.

Pastrimi pas kryerjes së nevojës

All-llahu, subhanehu ve teala, e ka programuar njeriun që të zbraz zorët dhe fshikën e ujit nga bajga dhe urina dhe gjërave tjera të panevojshme për trupin e njeriut që të mbetet trupi i njeriut i pastër dhe i aftë për t'i kryer detyrat e natyrshme që i ka.
Pas kryerjes së kësaj procedure muslimani është i obliguar që të pastron vendet e turpshme me ujë.
Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:
" تنزهوا من البول فإنه عامة عذاب القبر منه" متفق عليه
"Pastronu nga urinosja sepse mbarë denimi i varrit është nga ky gabim". (Buhariu dhe Muslimi).
Mjekësia na tregon se kjo procedurë na sjell dobi të mëdha mjekësore dhe preventive. Sipas mjekësisë pastrimi i këtyre vendeve pas kryerjes së nevojës e mbron organin gjenital nga ndezja, e cila vjen si rezultat i grumbullimit të mikrobeve, sidomos te ata që janë të sëmurë me sëmudnjen e sheqerit. Urina e këtij njeriu ka sasi të mëdha të sheqerit dhe mbetja e pikave të kësaj urine në organin gjenital ndihmon që të fiton ndezje dhe qelbosje, kurse nëpërmjet marëdhënieve intime kjo sëmundje kalon edhe të bashkëshorteja dhe mund të shkakton sterilitet të plotë te ajo.
Ajo që duhet të përmendet në këtë rast është edhe urtësia e përdorimit të dorës së majtë gjatë pastrimit pas kryerjes së nevojës.
Zakonisht njerëzit e përdorin dorën e djathtë për ngrënie dhe pirje dhe për punët tjera, andaj duke e përdorur dorën e majtë për pastrim, mbetet dora e djathtë e pastër.
Disa njerëz habiten me rëndësinë e madhe që i ka dhënë Islami këtyre gjërave, mirëpo nuk ka vend për habi për ata njerëz që ia dinë vlerën kësaj feje dhe për ata që besojnë se kjo fe të cilën All-llahu e ka plotësuar dhe e ka bërë rrugë të cilën duhet ta pasojnë deri në Ditën e Kijametit, u sjell besimtarëve vetëm mirësi.
All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë:
[ اليوم يئس الذين كفروا من دينكم فلا تخشوهم و اخشون، اليوم أكملت لكم دينكم وأتممت عليكم نعمتي ورضيت لكم الإسلام دينا ] (المائدة 3) "…Tashmë, ata që mohuan, humbën shpresën për fenë tuaj (se do të ndërroni), andaj mos u frikësonju atyre, por Mua të më frikësoheni. Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe. …". (El-Maide: 3).

[SIZE=2]Një ndodhi në Angli [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Në vitin 1963 në Angli u përhap me të madhe sëmundja ethet tofoje (tifoidi) dhe shkaktoi një panikë të madhe në mesin e qytetarëve. [/SIZE]
[SIZE=2]Ata u munduan në të gjitha mënyrat që ta ndalin këtë sëmundje mirëpo nuk gjetën mënyrë tjetër për ta ndalur këtë sëmundje përpos duke i informuar të gjith njerëzit që mos të përdorin letër në toalete dhe ta zëvendësojnë këtë veprim me përodrim të ujit për pastrim dhe kjo do ta ndalon përhapjen e kësaj sëmundje infektuese. [/SIZE]
[SIZE=2]Njerëzit iu përgjigjën kësaj kërkese dhe për habi u ndërpre përhapja e kësaj sëmundjeje. Njerëzit me këtë rast e mësuan edhe një shprehi të re dhe filluan të përdorin ujin për pastrim në vend të letrave. [/SIZE]
[SIZE=2]Mjafton fakti se këtë vepër muslimanët e përdorin një mijë e katërqind vite më herët, jo për shkak të ndonjë sëmundjeje por sepse All-llahu, Krijuesi i sëmundjeve, i ka mësuar në çdo gjë që u sjell dobi dhe shëndet, kurse muslimanët kanë thënë: 'dëgjuam dhe respektuam': [/SIZE]
[SIZE=2][ ألا يعلم من خلق وهو اللطيف الخبير ] (الملك 14) [/SIZE]
[SIZE=2]"A nuk e di Ai që ka krijuar, kur dihet se Ai depërton në thellësi të sekreteve, i njeh hollësitë". (El-Mulk: 14). [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Gusli - larja [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Islami ka caktuar më shumë se shtatëmbëdhjet larje, kurse kjo e bën muslimanin të dalluar në këtë rrafsh. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, ka caktuar guslin, larjen e tërë trupit në shumë raste, siç është në ditën e xhuma, në ditën e bajramit, pas ejakulimi, pas marëdhënieve intime, me hyrjen e dikujt në Islam, etj. [/SIZE]
[SIZE=2]Ky rasti i fundit mjafton si argument për të treguar se çfarë rëndësie i jep Islami pastrimit. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2][ يا أيها الذين آمنوا لا تقربوا الصلاة وأنتم سكارى حتى تعلموا ما تقولون ولا جنبا إلا عابري سبيل حتى تغتسلوا ] (النساء 43) [/SIZE]
[SIZE=2]"O ju që besuat, mos iu afroni namazit duke qenë të dehur, derisa të dini se ç'flitni, e as duke qenë xhuhubë (të papastër) derisa të laheni, përpos kur jeni udhëtarë. …". (En-Nisa: 43). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, e urdhëron Ejubin, alejhisselam, duke i thënë: [/SIZE]
[SIZE=2][ اركض برجلك هذا مغتسل بارد وشراب] (سورة ص 42) [/SIZE]
[SIZE=2]"Bjeri me këmbën tënde tokës! Ky është (ujë) i ftohtë, lahesh dhe pi". (Sad: 42). [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"حق على كل مسلم أن يغتسل في كل سبعة أيام يغسل رأسه وجسده" رواه الشيخان واللفظ لمسلم. [/SIZE]
[SIZE=2]"Secili musliman e ka obligim që të lahet për çdo javë, të lan kokën dhe trupin". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"غسل يوم الجمعة على كل محتلم وسواك ويمس من الطيب ما قدر عليه" رواه مسلم(18) [/SIZE]
[SIZE=2]"Obligohet të lahet secili i moshërritur në ditën e Xhuma, të përdor misvakun dhe të parfymoset aq sa mundet". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Njeriu gjatë historisë ka zbuluar rëndësinë e madhe që ka pastrimi i trupit të tij dhe me larje ka shëruar shumë sëmundje, mirëpo gjat historisë nuk është njohur asnjë popull që e ka organizuar aq mirë këtë gjë sikurse forma me të cilën All-llahu e ka nderuar këtë umet. [/SIZE]
[SIZE=2]Urtësia e kësaj qëndron në faktin se larja e ripërtërinë aktivitetin e njeriut psiko-fizikisht, e pastron dhe e transferon në gjendjen më të mirë psiko-fizike. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Abdesti është arma e besimtarit [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ve xhel-le, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2][ يا أيها الذين آمنوا إذا قمتم إلى الصلاة فاغسلوا وجوهكم وأيديكم إلى المرافق وامسحوا برءوسكم وأرجلكم إلى الكعبين، وإن كنتم جنبا فاطهروا، وإن كنتم مرضى أو على سفر أو جاء أحد منكم من الغائط أو لامستم النساء فلم تجدوا ماء فتيمموا صعيدا طيبا فامسحوا بوجوهكم وأيديكم منه، ما يريد الله ليجعل عليكم من حرج ولكن يريد ليطهركم وليتم نعمته عليكم لعلكم تشكرون] (المائدة 6) [/SIZE]
[SIZE=2]"O ju që besuat! Kur doni të ngriheni për të falur namazin, lani fytyrat tuaja dhe duart tuaja deri në bërryla; fërkoni kokat tuaja, e këmbët lani deri në dy zogjtë. Nëse jeni xhunubë, atëherë pastrohuni (lahuni)! Në qoftë se jeni të sëmurë, ose në ndonjë udhëtim, ose ndonjëri prej jush vjen prej vendit të nevojës, ose keni kontaktuar me gratë dhe nuk gjeni ujë, atëherë mësyjeni (merrni tejemum) dheun e pastër dhe me të fërkoni fytyrat dhe duart tuaja. All-llahu nuk dëshiron (me obligim për abdest e larje) t'ju sjellë ndonjë vështirësi, por dëshiron t'ju pastrojë (prej mëkatëve), t'ua plotësojë të mirën e Tij ndaj jush e që t'i falënderoheni". (El-Maide: 6). [/SIZE]
[SIZE=2]Abdesti nuk është vetëm pastrim i gjymtyrëve, nuk është vetëm pastrim i trupit pesë herë në ditë, por ka edhe ndikim psikologjik dhe ngritje shpirtërore, gjë të cilën e ndien muslimani pas abdestit dhe këto ndjenja janë më të mëdha se sa mund ti tregon me shprehjet e veta. [/SIZE]
[SIZE=2]Abdesti ka një rol të madh në jetën e muslimanit, ai e mban besimtarin vazhdimisht të zgjuar, të gjallë dhe të shndërritshëm. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"من توضأ فأحسن الوضوء خرجت الخطايا من جسده حتى تخرج من تحت أظفاره" [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai që mer abdest mirë i dalin mëkatet nga trupi derisa ti dalin edhe ato që i ka nën thonjë". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"من توضأ فأسبغ الوضوء ثم مشى إلى صلاة مكتوبة فصلاها مع الإمام غفر له ذنبه" رواه ابن خزيمة في صحيحه [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai që mer abdest mirë, pastaj ngritet për të shkuar në namazin obligativ dhe e fal me Imam i flaen mëkatet". (Sahih, Ibën Huzejmeja). [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Sekretet e abdestit [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Ska dyshim se larja e gjymtyrëve që vazhdimisht pluhurosen është shumë i rëndësishme për shëndetin e përgjithshëm të njeriut. Trupi i njeriut gjatë ditë si eksponohet miliona mikrobave dhe ato vazhdimisht e sulmojnë trupin e njeriut nëpërmjet pjesëve të zbuluara të trupit, mirëpo gjat abdestit befasohen këto mikrobe me një pastrim total të lëkurës së pjesëve të zbuluara, sidomos me fërkimin e mirë dhe marjen e abdestit ashtu si duhet. Kështuqë pas abdestit nuk mbetet asnjë gjurmë e llomit apo mikrobeve në trupin e njeriut. [/SIZE]
[SIZE=2]- Pastrimi i gojës na i sjel këto dobi: [/SIZE]
[SIZE=2]E mbron gojën, fytin, fëlqinë nga ndezja dhe qelbosja. I pastron dhëmbët nga mbeturinat e ushqimit. I forcon disa muskuj të fytyrës, ia ruan fytyrës shkëlqimin, i jep njeriut qetësi psiqike, etj. [/SIZE]
[SIZE=2]- Shpërlarja e hundës e pastron hundën nga mikrobet dhe bakteriet e ndryshme që gjejnë vend të përshtatshëm në zbrazëtirat e hundës dhe me këtë e mbron trupin nga depërtimi i mikrobeve nga hunda në pjesët tjera të organeve të njeriut. [/SIZE]
[SIZE=2]- Larja e fytyrës dhe duarve i largon mikrobet, e largon djersën, e pastron lëkurën nga yndyrat që i nxjer lëkura, etj. [/SIZE]
[SIZE=2]- Larja e këmbëve me fërkim të mirë i jep njeriut ndjenja të qetësisë dhe rehatisë, sepse në këmbë kryqëzohen mbarë organizmat e njeriut, andaj njeriu gjat larjes së këmbëve me fërkim është i barabartë me njeriun që ka shkuar tu bëjë masazhë secilit organ të trupit të tij. [/SIZE]
[SIZE=2]- Shkenca tregon se qarkullimi i gjakut në esktremitetet, duart dhe këmbët, është më i dobët për shkak të largësisë nga qendra organizuese e qarkullimit të gjakut që është zemra, andaj me larjen e këtyre gjymtyrëve dhe fërkimit të tyre e forcon qarkullimin e gjakut dhe kjo vepër pa dyshim se e shton aktivitetin e trupit të njeriut dhe i jep gjallëri. [/SIZE]
[SIZE=2]Është vërtetuar shkenctarisht se rezet e diellit, sidomos ato ultravjollcë, ndikojnë në krijimin e kancerit të lëkurës, mirëpo ky ndikim pakësohet me të madhe me marje abdest rregullisht, sepse në këtë formë vazhdimisht i jep lagështi lëkurës, sidomos pjesëve që janë të eksponuara rezeve të diellit dhe me këtë u ndihmohet qelizave të shtresave sipërfaqësore dhe të brendshme të lëkurës që të mbrohen nga gjurmët e dëmshme të rezeve. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Rëndësia e patërtisë sipas zbulimeve shkencore [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Më herët nuk ka qenë i njohur ekzistimi i mikrobeve derisa njeriu e zbuloi mikroskopin, kurse kjo ka ndodhur në shekullin e tetëmbëdhjetë. [/SIZE]
[SIZE=2]Mikrobiollogët ka vërtetuar se ekziston një numër i hatashëm i mikrobeve në një centimetër katror në vendet e zbuluara të trupit. Sipas tyre në një centimetër katror ka prej 1-5 milion mikrobe. [/SIZE]
[SIZE=2]Mikrobet vazhdimisht shtohen dhe për tu liruar prej tyre duhet larë vazhdimsht lëkurën, kurse kjo vepër realizohet duke marë abdest, një adhurim me të cilin na ka urdhëruar All-llahu, subhanehu ve teala, dhe na ka stimuluar në te Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, pasiqë abdesti është një vepër që përsëritet disa herë gjatë ditës. [/SIZE]
[SIZE=2]Shkenctarët për tua bërë të qartë njerëzve se sa mikrobe dhe bakterie ka në lëkurën e njeriut dhe konfliktet që janë mes tyre i kanë krahasuar me ruzullin tokësor dhe konfliktet e njerëzve që ndodhin mbi te. [/SIZE]
[SIZE=2]Ata thonë se me një larje njeriu largon nga trupi i tij më shumë se dy qind milion mikrobe. [/SIZE]
[SIZE=2]Mikrobet vazhdimisht shtohen andaj duhet të eliminohen vazhdimisht dhe në mënyrë të rregullt që të mbeten pak në numër që të ketë mundësi trupi i njeriut të ballafaqohet me ta. Këtë rol edhe e luan gusli dhe abdesti. [/SIZE]
[SIZE=2]Për shembull, vetëm në gojë gjinden llojlloj mikrobesh dhe bakteriesh që janë më shumë se një qind lloj, kurse arrinë deri në pesë miliard mikrobe në një milimetër katror. Këto mikrobe ushqehen nga mbeturinat e ushqimit mes dhëmbëve, shtimi dhe zhvillimi i tyre prodhojnë thartësira dhe prodhime të shumta që ndikojnë në gojën, erën e gojës, ngjyrën e dhëmbëve dhe punën e tyre, andaj nëse nuk largohen disa herë në dirë, ato shkaktojnë prishjen e dhëmbëve dhe sëmundjet e nofullës. [/SIZE]
[SIZE=2]Zbulimet shkencore na e sqarojnë rëndësinë e zbatimit të mësimeve islame dhe neglizhimi i tyre i sjell pasojat negative. [/SIZE]
[SIZE=2]Mos shkurtimi i thonjve i sjell shumë sëmundje, sepse nën thonjë grumbullohen miliona bakterie që luajnë një rol shumë të madh në bartjen e sëmundjeve. [/SIZE]
[SIZE=2]Mosruajtja e qimeve të nënsjetullave është shkak për përhapjen e morrave të nënsjetullave që përhapet me të madhe ne Europë. [/SIZE]
[SIZE=2]Një gram i bajgës së njeriut ka më shumë se një qind miliard mikrobe dhe kanë ndikim shumë të madh në përhapjen e sëmundjeve ngjitëse nëse lihen vend pa vend. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Mrekullia shkencore në rregullat e pastërtisë [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Aspektet e mrekullisë shkencore të Kur'anit dhe Sunnetit gjatë ligjësimit të pastërtisë del në shesh në këto forma: [/SIZE]
[SIZE=2]1- Prej sekreteve të medicinës preventive në Islam është se pastërtinë e ka caktuar si adhurim dhe kjo i jep shpirt dhe vazhdimësi të cilin nuk ka mundësi ta sjell asnjë ligj tjetër. [/SIZE]
[SIZE=2]2- Thjeshtësia në detyrime dhe lehtësimi në zbatim, saqë nuk kërkojnë harxhime materiale e as lodhje fizike. [/SIZE]
[SIZE=2]3- Subjektivitet. Domethënë secili musliman i zbaton këto mësime në shenjë të adhurimit ndaj All-llahut, andaj nuk ka nevojë për drejtor që e kontrollon, sepse kontrolla te besimtari lind nga brendësia e besimtarit. [/SIZE]
[SIZE=2]4- Vazhdimësia, sepse zbatimi i urdhërave islame nuk është e ndërlidhur me ndonjë kohë të caktuar ose moshë të caktuar, por vazhdojnë me vazhdimin e njeriut. [/SIZE]
[SIZE=2]5- Ai që e njeh Kur'anin dhe Sunnetin e kupton se Islami nuk ka lërë asnjë gjë nga medicina preventive pa aluduar në te në formë direkte ose indirekte, kurse njeriut i ka lënë hapësirën e studimit të urtësive të tyre. [/SIZE]
[SIZE=2]6- Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ishte analfabet andaj edhe nuk ka mundur ti mëson këto sekrete të çuditshme dhe ti cakton mjetet e përshtatshme për pastërti për të arritur pastërtinë dhe eliminimin e mikrobeve dhe bakterieve, mirëpo ka caktuar shumë ligje dhe sunete, urtësitë e të cilave i ka zbuluar shkenca moderne shumë shekuj më vonë. Kjo tregon se përcaktimi i këtyre ligjeve dhe suneteve është shpallje nga All-llahu, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"وما كنت تتلو من قبله من كتاب ولا تخطه بيمينك إذاً لارتاب المبطلون بل هو آيات بينات في صدور الذين أوتو العلم". [/SIZE]
[SIZE=2]"Ti (Muhammed) nuk ishe që lexon ndonjë libër para këtij, e as që shkruajshe atë me dorën tënde të djathtë, pse atëherë do të dyshonin ata të prishurit. Por jo, ai është plot argumente të qarta në zemrat e atyre që u është dhënë dituria, e argumentet Tona nuk i mohon kush pos të shfrenuarve". (El-Ankebut: 48- 49). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu na bëftë nga ata që janë të pastërt, pastrohen vazhdimisht, dhe i dojnë të pastërtit. Amin [/SIZE]
[SIZE=2]Literaturë për konsultim: [/SIZE]
[SIZE=2]"Kanonizimin e mrekullisë shkencore në Kur'an dhe Sunnet". [/SIZE]
[SIZE=2]Revistën "El-Muxhtemea", nr. 98 të vitit 1972. [/SIZE]
[SIZE=2]Noble and Somerville 1974 microbiology of nymmen. Skiing. [/SIZE]
[SIZE=2]Kligman 1965 skin becteria and their role in in ections. [/SIZE]
[SIZE=2]Misvaku dhe kujdesi për dhëmbët", Abdullah Abdurezak Mesud. [/SIZE]
[SIZE=2]Studimin me titull: "Misvaku dhe përfitimet farmaceutike të reja", nga Konferenca e parë e medicinës Islame të mbajtur në Kairo në vitin 1987. [/SIZE]
[SIZE=2]"Emradul-Xhinsije ukubetun ilahije", Abdul-Hamid El-Kudat. [/SIZE]
[SIZE=2]"Learll and clarle 1980 preventive mograw hill". [/SIZE]
[SIZE=2]"Sëmundjet ngjitëse dhe medicina preventive", botim i Këshillit të mrekullisë shkencore. [/SIZE]
[SIZE=2]Bekir Halimi</SPAN>
[/SIZE][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][RIGHT][I][SIZE=2]Bekir Halimi,
25.11.2005[/SIZE][/RIGHT]
[/I][/FONT]

[CENTER][SIZE=2][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][B]Kujto ditën e gjykimit [/B][/FONT][/SIZE][/CENTER]

[FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica]Secili njeri dhe secili besimtar ka nevojë të kujtojë ditën e gjykimit, sepse me kujtimin e di¬tës së gjykimit i zbutet zemra, i shtohet frika dhe i shton veprat e mira.
[SIZE=2]Në këto kohëra ku dominon materializmi edhe më shumë kemi nevojë të flasim për kë¬to çaste dhe momente trishtuese të ditës së gjy¬kimit, për t’u larguar nga ndikimi i botës ma¬terialiste dhe për të fisnikëruar shpirtin tonë. [/SIZE]
[SIZE=2]Si na këshillon Kur'ani [/SIZE]
[SIZE=2]Këshilla duhet t'i dedikohet zemrës, e cila ndry¬shon herë pas here, për këtë njeriu du¬het të jetë i vendosur që të marrë pjesë në tubime të këshillave, sepse kështu e forcon njeriu veten e tij në rrugën e hajrit dhe e hi¬dhë¬ron shejtanin. [/SIZE]
[SIZE=2]Të gjithë ne e dimë se zemrat tona janë mes dy gishtave të All-llahut dhe i ndërron si dëshiron Ai, sikurse ka ardhur në hadith të Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem. [/SIZE]
[SIZE=2]Andaj edhe është lutur duke thënë: "All-lla¬hu im, Ti që i ndërron zemrat e njerëzve forco zemrën time në fenë Tënde". [/SIZE]
[SIZE=2]Pasi që Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, nuk e ka garantuar veten por është lutur që All-llahu ta përforcojë zemrën e tij në fe të Tij, kush jemi ne që të ndihemi të sigurt nga mosdevijimi, sidomos në këto kohëra kur na përplasin valët e fitnes nga të gjitha anët. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur'ani Fisnik është këshilluesi më i madh me të cilin duhet të këshillohen zemrat tona. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: "O ju nje¬rëz! Juve ju erdhi nga Zoti juaj këshilla (Kur'ani) dhe shërimi i asaj që gjendet në kraharorët tuaj (në zemra), edhe udhëzim e mëshirë për besimtarët". (Junus: 57). [/SIZE]
[SIZE=2]Kur'ani i zbut zemrat sado që janë të ashp¬ra, edhe nëse janë të ashpra si shkëmbi dhe guri. All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: "… mad¬je ka prej tyre që nga frika ndaj Zotit rrokullisen tatëpjetë (nga maja e kodrës). All-llahu nuk është i pakujdesshëm ndaj asaj që veproni ju". (El-Bekare: 74). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, thotë: "Sikur Ne ta zbritnim këtë Kur'an mbi ndonjë kodër, do ta shihje atë të strukur e të çarë prej frikës nga All-llahu. Këta janë shembuj që ua shko¬qi¬sim njerëzve, që ata të mendojnë". (El-Hashr: 21). [/SIZE]
[SIZE=2]Ndalu dhe mendo rreth këtyre ajeteve, lar¬go shkujdesin dhe interesohu për zemrën tën¬de, nxito në vepra të mira para se të pendohesh. [/SIZE]
[SIZE=2]Zemra zbutet duke e përmendur All-llahun dhe duke lexuar Kur'an, sepse kjo shkakton përulje, zbutje dhe përmirësim të tij. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, thotë: "E, be¬sim¬tarë të vërtetë janë vetëm ata, të të cilëve kur përmendet All-llahu u rrëqethen zemrat e tyre, të cilëve kur u lexohen ajetet e Tij u shtohet besimi, dhe që janë të mbështetur vetëm te Zoti i tyre". (El-Enfal: 2). [/SIZE]
[SIZE=2]"… e përgëzo të dëgjueshmit. Të cilët, kur përmendet All-llahu, u dridhen zemrat e tyre, të cilët janë të durueshëm ndaj asaj që i godet, të cilët rregullisht e falin namazin dhe të cilët japin për qëllime të dobishme nga ajo me çka i furnizuam Ne". (El-Haxh: 34- 35). [/SIZE]
[SIZE=2]"A nuk është koha që zemrat e atyre që besuan të zbuten me këshillat e All-llahut dhe me atë të vërtetën që zbriti (me Kur'an), e të mos bëhen si ata, të cilëve u është dhënë libri më parë e zgjati koha dhe zemrat e tyre u shtan¬gën e shumë prej tyre janë jashtë rrugës". (El-Hadid: 16). [/SIZE]
[SIZE=2]"All-llahu e shpalli të folmen më të mirë, librin, të ngjashëm në mrekulli, të përsëritur herë pas herë (me këshilla e dispozita), që prej (dëgjimit të) tij rrënqethen lëkurët dhe zemrat e tyre. Ky (libër) është udhëzim i All-llahut, me të udhëzon atë që do. E atë që All-llahu e lë të humbur, për të nuk ka ndonjë udhëzues". (Ez-Zumer: 23). [/SIZE]
[SIZE=2]Mirëpo, fatkeqësisht, vetëm një pakicë e nje¬rëzve ka marrë këshillë nga ky Kur'an, u është zbutur zemra dhe i janë përgjigjur thirr¬jes së All-llahut, subhanehu ve teala, siç na tregon All-llahu, xhel-le shanuhu, duke thënë: "Në të gjitha këto, për atë që ka mendje të shëndoshë dhe që i ka vënë veshin me vë¬men¬dje, ka argumente". (Kaf: 37). [/SIZE]
[SIZE=2]Kujto momentin e vdekjes [/SIZE]
[SIZE=2]Dije se dynjaja është e kufizuar, është e ma¬rrë në qira dhe duhet kthyer, në të ka spro¬va dhe nuk mund të ikësh nga fundi dhe exheli. [/SIZE]
[SIZE=2]Dije se varri është fitne dhe llogari, begati a dënim. [/SIZE]
[SIZE=2]Dije se njeriu vdes ashtu si ka jetuar dhe rin¬¬gjallet ashtu si ka vdekur, kurse pastaj një grup niset për në xhennet e tjetri për në xhehenem. [/SIZE]
[SIZE=2]Parashtrohet pyetja: a je bërë gati për vdekjen? [/SIZE]
[SIZE=2]A ke menduar ndonjë herë për vetminë e varrit? [/SIZE]
[SIZE=2]A ke analizuar trishtimin dhe llahtarinë e ringjalljes dhe grumbullimit? [/SIZE]
[SIZE=2]Rikujto popujt e kaluar [/SIZE]
[SIZE=2]Qëndro te kalbësirat e varreve [/SIZE]
[SIZE=2]Bërtit: ku është i fuqishmi mes jush [/SIZE]
[SIZE=2]Ku është tirani, ose i dobëti dhe i shtypuri [/SIZE]
[SIZE=2]Kishte dallime mes tyre mbi dhe [/SIZE]
[SIZE=2]Janë barazuar tash nën dhe [/SIZE]
[SIZE=2]Disa çaste të njerëzve në agoni të vdekjes [/SIZE]
[SIZE=2]Mendoj se nuk prish punë të përmendim disa raste interesante të njerëzve në agoni të vdekjes, njerëz që All-llahu i forcoi ata në mo¬men¬tin e vdekjes dhe ua ka përfunduar ymrin me vepra të mira si shpërblim i veprave të mi¬ra që i kanë bërë sa janë gjallë. Tregon Imam Kurtubiu, rahimehull-llah, për ho¬xhën e tij, Ahmed ibën Muhamed Kurtubiu, i cili duke qenë në momentin e agonisë së vdekjes, i thanë: thuaj: la ilahe il-lall-llah, kur¬se ai thoshte: jo, jo. Kur u kthjell, ia treguan këtë që kishte thënë, kurse ai e dha sqarimin: më erdhi një shejtan nga e djathta dhe një nga e majta. Njëri më thoshte: vdis si jehudi, se kjo fe është feja më e mirë! Tjetri më thosh¬te: vdis si i krishterë, sepse kjo fe është më e mirë. Unë u thosha: jo, jo. Domethënë se atyre u kam dhënë përgjigje, e jo juve. [/SIZE]
[SIZE=2]Shejhul-Islam, Ibën Tejmijje, rahimehull-llah, në momentin e agonisë së vdekjes i lexoi aje¬tet kuranore: "ثshtë e vërtetë se të de¬vot¬sh¬mit do të jenë në xhennete e në lumenj. Në një vend të kënaqshëm, te Sunduesi i plo¬t¬fu¬qi¬shëm (te All-llahu)". (El-Kamer: 54- 55). [/SIZE]
[SIZE=2]Omer ibën Abdul-Azizi, rahimehull-llah, në momentin e vdekjes së tij tha: Më ulni, më ul¬ni, e pastaj tha: Unë jam ai që më ke ur¬dhë¬ru¬ar, e obligimet nuk i kam kryer, më ke ndaluar dhe nuk të kam respektuar, mirëpo la ilahe il-lall-llah, pastaj e ngriti kokën dhe e mprehu shikimin. I thanë: je duke shikuar një shikim të ashpër, o emirul-muminin? Jam duke parë di¬sa krijesa, ata nuk janë njerëz e as xhin, e pas¬taj i doli shpirti dhe u dëgjua një zë duke lexuar: [/SIZE]
[SIZE=2]"Atë vend të përjetshëm (xhennetin) ua kemi përcaktuar atyre që nuk duan as mendjemadhësi e as ngatërresë në tokë, e përfundim i këndshëm u takon atyre që i fri¬kë¬sohen All-llahut". (El-Kasas: 83). [/SIZE]
[SIZE=2]Si të përgatitemi për vdekjen [/SIZE]
[SIZE=2]1- largimi nga ndalesat. [/SIZE]
[SIZE=2]Largohu nga ndalesat, lufto dhe përpiqu që të ikësh nga epshet dhe dyshimet dhe dije se All-llahu është xheloz kur nëpërkëmben nda¬le¬sat e All-llahut. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"All-llahu është xheloz, kurse xhelozia e All-llahut shfaqet kur një njeri i vepron ndalesat e All-llahut". [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"… prandaj, le të ruhen ata që kun¬dër¬shtoj¬në rrugën e tij (të të dërguarit) se ata do t'i zë ndonjë telashe, ose do t'i godasë dë¬ni¬mi i idhët". (En-Nur: 63). [/SIZE]
[SIZE=2]Dije, All-llahu të mëshiroftë, se ndalesat e All-llahut grumbullohen në tri kategori: [/SIZE]
[SIZE=2]- Shirku; zullumi dhe imoraliteti. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, kur i përsh¬kru¬an besimtarët thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Edhe ata që pos All-llahut, nuk lusin zot tjetër dhe nuk mbysin njeriun që e ka ndaluar All-llahu, por vetëm kur e meriton në bazë të drejtësisë, dhe që nuk bëjnë kurvëri, ndërsa kush i punon këto, ai gjen ndëshkimin". (El-Furkan: 68). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, tregon se çdo mëkat e fal përpos shirkut, duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"S'ka dyshim se All-llahu nuk falë (mëkatin) t'i përshkruhet Atij shok (idhujtarinë), e për¬pos këtij (mëkati) i falë kujt do. Kush përsh¬kru¬an All-llahut shok, ai ka trilluar një mëkat të madh". (En-Nisa: 48). [/SIZE][SIZE=2]E ka ndaluar zullumin duke thënë: "…pra për zullumqarët nuk ka ndonjë ndih¬mëtar". (El-Haxh: 71). [/SIZE]
[/FONT][SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, tho¬të: "Kujdes nga zullumi, sepse zullumi bë¬het errësirë në ditën e Kijametit. Kujdes nga koprracia, sepse koprracia i ka shkatërruar po¬pujt që kanë qenë para jush, i ka shtyrë të der¬dhin gjakun e tyre dhe të nëpërkëmbin nda¬lesat". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, tebareke ve teala, e ka ndaluar imoralitetin duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Ata që largohen prej mëkateve të mëdha dhe prej punëve të ndyta …". (En-Nexhm: 32). [/SIZE]
[SIZE=2]2- Kryerja e detyrave dhe obligimeve. [/SIZE]
[SIZE=2]Nuk mund të dalë në shesh vërtetësia e islamit të një njeriu pa kryerjen e obligimeve që ia ka obliguar All-llahu, siç është namazi, zekati, agjërimi, haxhi, etj. [/SIZE]
[SIZE=2]Këto obligime, janë të përmendura në hadithin e Abdullah ibën Omerit, radijall-llahu anhu, i cili tregon se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Islami ndërtohet mbi pesë shtylla: dëshmia se nuk ka hyjni tjetër përpos All-llahut dhe se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij, falja e namazit, agjërimi i ramazanit, dhënia e ze¬ka¬tit dhe kryerja e haxhit". [/SIZE]
[SIZE=2]Erdhi një beduin te Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, e i tha: [/SIZE]
[SIZE=2]"O i Dërguar i All-llahut më trego ndonjë ve¬për që nëse e veproj hyj në xhennet. Iu për¬gjigj: adhuroje All-llahun dhe Atij mos i bëj ortak, fal namaz, jep zekatin e detyrueshëm dhe agjëro ramazanin. Tha: pasha Atë në Do¬rë të të Cilit është shpirti im, asgjë më shu¬më nuk do të shtoj. E kur iku, Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, tha: [/SIZE]
[SIZE=2]Kush dëshiron të shikojë një njeri nga ba¬no¬rët e xhennetit le të shikojë këtë njeri". (Buhariu). [/SIZE]
[SIZE=2]3- Kujto vdekjen dhe llogarit veten. [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo vepër ta shton ambicien, të shtyn të bë¬hesh gati për vdekjen, vazhdimisht e kujton atë dhe e pret në çdo moment. [/SIZE]
[SIZE=2]Sufjani, rahimehull-llah, thotë: "Ai që shumë e përmend varrin do ta gjejë si një kopsht prej kopshteve të xhennetit, kurse ai që e neglizhon përkujtimin e varrit, i bëhet një gropë prej gropave të zjarrit". [/SIZE]
[SIZE=2]Hatim Esami, rahimehull-llah, thotë: "Ai që kalon pranë varreve dhe nuk men¬don për vete dhe nuk lutet për ta, ai e ka tra¬dh¬tuar veten dhe ata". [/SIZE]
[SIZE=2]Për këtë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka stimuluar në vizitë të varreve, sep¬se ka ndikim të madh në shpirtin e njeriut, duke thënë: "Ju pata ndaluar vizitën e varreve, kurse tani vizitoni, sepse kjo ua kujton ahiretin". [/SIZE]
[SIZE=2]Omeri, radijall-llahu anhu, thotë: "Llogari¬teni veten para se t'ju llogarisin, peshoni para se t'ju peshohen, sepse më lehtë do të jetë nesër në llogari nëse jeni llogaritur sot. Stolisuni për ditën e prezantimit të madh. Atë ditë kur do të shfaqeni nuk fshihet asgjë". [/SIZE]
[SIZE=2]4- Shtoni veprat e mira. [/SIZE]
[SIZE=2]Kujdesu për veprat e mira vullnetare, për lut¬jen, dhikrin, bamirësinë, sjelljen e mirë, le¬xi¬min e Kur'anit, etj. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, tho¬të: "اdo vepër e mirë konsiderohet sadaka". [/SIZE]
[SIZE=2]"Secili prej jush ka për të folur me Zotin e vet, mes tyre nuk do të ketë ndërmjetësues. Do të shikojë në të djathtë dhe vetëm veprat e tij do të shohë. Do të shikojë në të majtë dhe vetëm veprat e tij do të shohë. Do të shi¬ko¬jë para vetes dhe vetëm zjarrin do të sho¬hë. Kini frikë All-llahut, në mos më shumë me një gjysmë hurme, e kush nuk gjen as këtë, së paku me një fjalë të mirë". [/SIZE]
[SIZE=2]Kur ishte Ebu Bekri, radijall-llahu anhu, në agoninë e vdekjes e thirri Omerin, radijall-lla¬hu anhu, e i tha: "Omer, ki frikë All-llahun dhe dije se All-llahu ka caktuar vepra gjatë ditës që nuk i pranon gjatë natës dhe ka caktuar vepra gjatë natës të cilat nuk i pranon gjatë ditës. All-llahu nuk i pranon veprat vullnetare derisa nuk kryhen obligimet. I rëndohet peshoja atij që e ka pa¬su¬ar të vërtetën në dynja edhe pse i ka ar¬dhur rëndë. Një peshojë në të cilën ven¬do¬het për peshim e vërteta duhet të jetë e rëndë". [/SIZE]
[SIZE=2]... [/SIZE]
[SIZE=2]Dita e gjykimit [/SIZE]
[SIZE=2]Njerëzit gjatë kësaj jete janë neglizhent, ka¬në shpresa shumë të mëdha, andaj kemi ne¬vojë të përkujtohemi dhe të këshillohemi për fundin tonë, me qëllim të ndërtimit të ahiretit me punët e mira që i bëjmë në këtë dynja, ta fitojmë ardhmërinë duke e shfrytëzuar kohën e tashme. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, besimin e pa¬lu¬hatshëm në ahiret e ka bërë një shtyllë prej shtyllave të besimit, andaj të gjithë ne duhet të jemi të bindur se do të vijë dita kur çdo krijesë do të vdesë, asgjë nuk do të mbetet, përveç madhërisë së All-llahut, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: "اdo gjë që është në të (në tokë) është zhdukur. E do të mbetet vetëm Zoti yt që është i madhëruar e i nderuar!". (Er-Rahman: 26- 27). [/SIZE]
[SIZE=2]Pas këtij shkatërrimi dhe zhdukjeje të çdo krijese, All-llahu i rikthen njerëzit dhe i ringjall ata nga varri, kurse i pari që ringjallet është pejgamberi ynë, Muhammedi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem. [/SIZE]
[SIZE=2]Njerëzit ringjallen të zhveshur, të zbathur dhe të pasynetuar: [/SIZE]
[SIZE=2]"…Ashtu sikundër e kemi filluar krijimin (tu¬aj), e rikthejmë. …". (El-Enbija: 104). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, këtë ditë e ka për¬shkruar si ditë të rëndë dhe të vështirë, ditë kur fëmija thinjet, nëna e braktis foshnjën e saj dhe e hedh nga gjiri, shtatzëna e dësh¬ton fëmijën, njerëzit sillen sikur të jenë të de¬hur edhe pse nuk janë të dehur, shikimet për¬qen¬drohen në një vend dhe nuk lëvizin, zem¬rat u ngrihen deri në gabzherr, askush nuk flet, të gjithë heshtin, njeriu ikën nga më të dashurit e vet, nga nëna, babai, vëllai, gruaja, fëmijët, madje mëkatari dëshiron të shpëtojë veten duke flijuar më të shtrenjtit që i ka: "Edhe pse ata shihen ndërmjet vete (edhe nji¬¬hen, por ikin prej njëri-tjetrit). Krimineli dë¬shi¬ron sikur të kishte paguar dënimin e asaj dite me bijtë e vet. Dhe me gruan e vet dhe me vëllain e vet. Edhe me të afërmit e tij që ai te ata mbështetej. Edhe me krejt çka ka në tokë, e vetëm të kishte shpëtuar!". (El-Me¬a¬rixh: 11- 14). [/SIZE]
[SIZE=2]Dridhet toka, goditet me një goditje të vësh¬¬tirë, lëvizin kodrat, çahen, shndërrohen dhe bëhen sikur leshi, rrafshohen kodrat, shpër¬thej¬në dhe ndizen detet, çahet qielli, bëhet i dobët dhe e ndryshon ngjyrën. [/SIZE]
[SIZE=2]"E kur të çahet qielli e bëhet kuq si vaji i shkri¬rë". (Er-Rahman: 37). [/SIZE]
[SIZE=2]Hasan Basriu, rahimehull-llah, tregon se qi¬e¬lli bëhet me dyer, nuk mbulon dhe nuk fsheh asgjë. [/SIZE]
[SIZE=2]Zoti ynë e palos me Dorën e tij të majtë ash¬tu sikur paloset libri, e kap me një gisht, errë¬sohet dielli, i largohet shkëlqimi, kurse hë¬na humbet krejtësisht. [/SIZE]
[SIZE=2]"E, kur të merren sytë (të parët)? E të zë¬het hëna (errësohet), Dhe të bashkohen dielli e hëna. Atë ditë njeriu do të thotë: "Nga të iket!" Jo, nuk ka strehim! Atë ditë vetëm te Zo¬ti yt është caku! ". (El-Kijame: 7- 12). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, në suren Tek¬vir, shikoni në fillimin e saj se sa intere¬sant e përshkruan këtë ditë të trishtueshme: "Kur dielli të jetë mbështjellur (dhe errë¬so¬het), Dhe kur yjet të kenë rënë (e shka¬për¬der¬dhur), Dhe kur kodrat të kenë udhëtuar (e bërë pluhur në ajër), Dhe kur devetë e shtrenj¬¬ta të lihen pa bari në fushë, Dhe kur egërsirat të jenë bashkuar (tubuar). Dhe kur detet të vlojnë si zjarr i flakëruar, Dhe kur shpirt¬rat të jenë bashkuar. Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura të gjalla, Për çfarë mëkati ato janë mbytur, Dhe kur fletushkat të jenë shpaluar, Dhe kur qielli të jetë hequr, Dhe kur xhehennemi të jetë ndezur fort, Dhe kur xhenneti të jetë afruar, Atëbotë njeriu do ta dijë se çka ka ofruar (të mirë ose të keqe)". (Et-Tekvir: 1- 14). [/SIZE]
[SIZE=2]Yjet që shndrisin e humbin shkëlqimin e ty¬re, këputet peri i cili i lidhte ato dhe krijonte nga radhitja e tyre një bukuri të veçantë, err묬¬sohet toka, ikën drita, njerëzit përzihen mes vetes, melaqet i rendisin njerëzit, e Pej¬gam¬beri, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, thotë: "All-lla¬hu im kërkoj strehim te Ti nga ngush¬ti¬ca e qën¬drimit në Ditën e Kijametit". (sahih, Nesaiu). [/SIZE]
[SIZE=2]Në këtë ditë secili shpirt kupton atë që ka sjellë me vete. Në këtë ditë njeriu pendohet, mirëpo është bërë vonë, sepse ka kaluar ko¬ha e pendimit. Në këtë ditë del në shesh ajo që ka qëndruar në gjoksin e tij, shfaqen të gji¬tha sekretet. Heshtje e madhe, nuk flet as¬kush dhe nuk ka hapësirë për arsyetim. [/SIZE]
[SIZE=2]"Kjo është një ditë që ata nuk flasin. Atyre as nuk u lejohet që të arsyetohen". (El-Mur¬se¬lat: 35- 36). [/SIZE]
[SIZE=2]Gjendja e besimtarëve dhe njerëzve të devotshëm [/SIZE]
[SIZE=2]Njerëzit në këtë ditë ndahen në dy grupe kryesore. Njerëz me fytyra të buzëqeshura, të shndritshme dhe të gëzuara dhe njerëz me fytyra të nxira, të rraskapitura dhe të pluhu¬rosura. Të devotshmit ringjallen dhe shkojnë te Zoti i tyre grupe-grupe, kurse kriminelët rresh¬tohen duke pritur vendimin e All-llahut. dielli u afrohet njerëzve mbi kokë sa një milje largësi, nuk ka hije tjetër përveç hijes së All-llahut, subhanehu ve teala. Në këtë tollovi dhe kallaballëk të madh njerëzit shtyhen dhe përzihen mes vetes, kurse nga shkaku i diellit u dalin djersët dhe bëhet liqe, i cili disave u arrin deri në nyje të këmbës, e disave deri në gjunjë, disave deri në mes, e disave deri në fyt. Në këtë gjendje njerëzit i kaplon një pikë¬llim i madh, u ngushtohet shpirti, gjunjëzohen nga trishtimi dhe llahtaria e madhe. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, thotë: "Arrijnë njerëzit një gradë të lartë të brengës dhe pikëllimit saqë nuk mund ta durojnë". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Mirëpo ai që një muslimani ia largon një brengë, All-llahu, xhel-le shanuhu, ia largon një brengë të ahiretit, ai që muslimani ia lehtëson një vështirësi, All-llahu, tebareke ve teala, ia lehtëson një vështirësi të dynjasë dhe ahiretit dhe ai që një muslimani ia mbulon një të metë, All-llahu, subhanehu ve teala, ia mbulon një të metë në dynja dhe ahiret. Njerëzit e drejtë do të ulen në kolltukë prej drite. Secili njeri do të ringjallet ashtu sikur ka vdekur, andaj ai që vdes duke thënë telbijen (lebejke All-llahumme lebjeke) do të ringjallet në atë gjendje, ai që vritet në rrugë të All-llahut, në Ditën e Kijametit do të vijë me plagë që do të nxjerrë gjak, ngjyra e gjakut, kurse aroma e miskut. Muezinët do të kenë qafën më të gjatë në Ditën e Kijametit, sepse çdo gjë që dëgjon zërin e tij do të dëshmojë për të në Ditën e Kijametit. Ai që thinjet në Islam, ajo thinjë do ti shndërrohet në dritë në Ditën e Kijametit dhe secili njeri do të jetë nën hijen e sadakasë së tij derisa të gjykohet mes njerëzve. [/SIZE]
[SIZE=2]Gjendja e mëkatarëve dhe mosbesimtarëve [/SIZE]
[SIZE=2]Në këtë ditë do t’u vijë shumë keq më¬ka¬ta¬rë¬ve që pse i kanë lënë pas dore adhurimet dhe nga kjo keqardhje do të kafshojnë duart e tyre. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ve xhel-le, na tregon këtë du¬ke thënë: "Atë ditë zullumqari do t'i kafshojë duart e ve¬ta dhe do të thotë: "I mjeri unë, ta kisha ma¬rrë rrugën e Pejgamberit!". (El-Furkan: 27). [/SIZE]
[SIZE=2]Në këtë ditë mëkatari do të urrejë edhe vet¬veten, miqtë dhe dashamirët e tij, secila da¬shuri e cila nuk është bërë në bazë të fesë shndërrohet në armiqësi, madje njeriu do të armiqësohet me gjymtyrët e veta. Mendje¬më¬dhenj¬të do të ringjallen si grimca, do t'i shke¬lin njerëzit me këmbët e tyre për t'i nënçmuar. Njeriut që i lëshon rrobat zvarrë për toke nga mendjemadhësia, All-llahu nuk i flet dhe as që e shikon në këtë Ditë, nuk e pastron dhe do të ketë dënim të dhembshëm. Secilit mash¬tru¬es do ti vendohet një flamur në prapanicën e tij ku do të shënohet: ky është mashtrimi - tradh¬tia e filanit. Ai që merr ndonjë tokë pa të drejtë, kjo tokë do ta lëshojë në Ditën e Ki¬ja¬me¬tit dhe do të zhytet në shtatë katet e tokës. Zullumi i dynjasë do të shtohet në Ditën e Ki¬ja¬metit, sepse zullumi bëhet errësirë në ditën e Kijametit, të drejtat nuk humben, por maz¬llu¬mi do të marrë hakun e tij nga zullumqari, madje edhe kafshët mes tyre do të marrin hakun e njëri-tjetrit. Njeriu më i keq në këtë ditë është dyfytyrëshi, i cili disave ju flet ndry¬she e disa të tjerëve ndryshe. Ura e Siratit është rrëshqitëse, dikush shpëton e dikush lëndohet dhe bie në zjarr. Peshoja është e drej¬të, nuk ka hile në të, kurse llogaria bëhet me njësi matëse atomike. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ve xhel-le, thotë: "E kush pu¬noi ndonjë të mirë, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë. Dhe kush punoi ndonjë të keqe, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë". (Zel¬ze¬le: 7-8). [/SIZE]
[SIZE=2]Fjala El-hamdulilah e mbush këtë peshojë, kurse fjala Subhanall-llahi ve Bihamdihi e rën¬doj¬në këtë peshojë. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, tho¬të: "Gjëja më e rëndë në Peshojë është de¬¬votshmëria dhe morali i mirë". (Tirmidhiu, hasen). [/SIZE]
[SIZE=2]Librat e palosura do të shpërndahen, sa e sa bela që i ke harruar dhe sa e sa gabime që i ke fshehur do të shfaqen, do të lexohet Libri (regjistri), gjymtyrët do të flasin, melaqet do të dëshmojnë, kurse All-llahu është Dësh¬mi¬tari i të gjitha veprave të njeriut. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: "Ti nuk anga¬zhohesh me asnjë çështje, nuk lexon nga ai pjesë nga Kur'ani dhe nuk bëni ndonjë vepër, vetëm se ne jemi prezentuesit tuaj, kur ju ndërmerrni atë. Zotit tënd nuk mund t'i fshihet as në tokë e as në qiell as sa grimca e as më e vogël se ajo e as më e ma¬dhe, por vetëm sa është evidentuar në librin e sigurt". (Junus: 61). [/SIZE]
[SIZE=2]Pasi që All-llahu të gjykojë mes kafshëve, fillon gjykimin mes njerëzve. Të parët që do të gjykohen në këtë Ditë është ky umet, këta do të jenë të parët që do ta kalojnë urën e Siratit dhe të parët që do të hyjnë në xhennet. [/SIZE][SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, thotë: "Ne jemi të fundit dhe të parët në Ditën e Kijametit". Në transmetimin tjetër qëndron: "Gjykohen para krijesave të tjera". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, e nderon robin e Tij, Muhammedin, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, në këtë moment duke i dhënë Pishinin (Hau¬din) e madh, i gjerë sa mund të ecë një nje¬ri për një muaj, uji i tij më i bardhë se qu¬mësh¬ti dhe më i ëmbël së mjalti, kurse aroma më e mirë se e miskut, përreth i sheh gas¬ta¬ret nga ari dhe argjendi sa yjet e qiellit, ai që pi nga ky ujë nuk do të ketë etje asnjëherë më vonë, kurse disa njerëz do të refuzohen, e Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, do të thotë: "Ata janë të mi". Do t'i thuhet: Nuk e di se çka kanë shpikur pas teje. Atë¬he¬rë do të thotë: "Mallkimi qoftë për ata që kanë ndry¬shu¬ar pas meje". (Ahmedi, sahih). [/SIZE]
[SIZE=2]Shpëtimi nga kjo Ditë [/SIZE]
[SIZE=2]Shpëtimi nga këto trishtime arrihet me më¬shi¬rën e All-llahut, e pastaj me vepra të mira. Njeriu që nuk ka bërë mjaft vepra të mira do të vijë i penduar në këtë Ditë, mirëpo në këtë Ditë nuk bën dobi arsyetimi dhe nuk shpre¬so¬het falja. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ve teala, thotë: "O ju nje¬rëz, s'ka dyshim se premtimi i All-llahut ësh¬të i vërtetë, pra të mos u mashtrojë juve jeta e kësaj bote dhe të mos u mashtrojë juve ndaj All-llahut ai i mashtruari (shejtani)". (Fatir: 5). [/SIZE]
[SIZE=2]I falimentuari në Ditën e Kijametit [/SIZE]
[SIZE=2]I falimentuar në këtë Ditë është ai që vjen me namaz, agjërim, zekat, mirëpo ndërkohë ka akuzuar njeri, ka ofenduar njeri, ka ngrënë pa¬surinë e dikujt, ka derdhur gjakun e dikujt, e ka rrahur dikë, andaj duhet t’i japë secilit prej tyre nga të mirat e veta derisa t’i har¬xho¬jë të gji¬tha veprat e mira, atëherë do t’i marrë më¬ka¬tet e tyre dhe pastaj do të hidhet në zjarr. [/SIZE]
[SIZE=2]Salih El-Merri thotë: "Hyra në varre në mes¬di¬te, i shikova varret dhe mu duken si njerëz të heshtur dhe thashë: subhanall-llah, kush ju ringjall pasi që të qëndroni gjatë kohë në këtë vend? Doli një zë nga ato gropa duke më thënë: Salih: "Nga argumentet e Tij është që me fuqinë e Tij bëri të qëndrojë (pa shtyllë) qielli e Toka, mandej kur t'ju thërret juve me një të thirrme prej tokës, ju menjëherë dilni". (Er-Rum: 25). Tha: rashë i alivanosur". [/SIZE]
[SIZE=2]Hasan Basriu, rahimehull-llah, thotë: "As¬kush nga njerëzit nuk ka dëgjuar për dy ditë dhe dy net: nata kur do të buajsh me banorët e varreve e asnjëherë më parë nuk ke bujtur me ta dhe nata, pas së cilës vjen dita e Ki¬ja¬metit dhe Dita kur të vjen lajmëtari nga All-llahu, i cili të sjell lajmin ose për xhennet ose për në zjarr dhe Dita kur të jepet Libri yt, të cilin e merr ose me dorën e djathtë ose me dorën e majtë". [/SIZE]
[SIZE=2]Kur të ndizet xhehenemi [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ue teala, e ka krijuar zja¬rrin dhe e ka bërë vendbanim të atyre që i kundërshtojnë urdhrat e Tij dhe tregohen men¬djemëdhenj. [/SIZE]
[SIZE=2]Pra, cili është ky zjarr dhe cilat janë vetitë e këtij zjarri? [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, subhanehu ue teala, tregon për lën¬dën e zjarrit duke thënë: "O ju që besuat, ruajeni veten dhe familjen tu¬aj prej një zjarri, lëndë djegëse e të cilit janë nje¬rëzit dhe gurët. Atë (zjarrin) e mbikëqyrin engjëjt e rreptë e të ashpër që nuk e kun¬dër¬shtoj¬në All-llahun për asgjë që Ai i urdhëron dhe punojnë atë që janë të urdhëruar". (Et-Tahrim: 6). [/SIZE]
[SIZE=2]"Zjarri juaj, të cilin e ndez njeriu, është një pje¬së e shtatëdhjetë pjesëve të zjarrit të xhe¬he¬¬nemit". I thanë: pasha All-llahun do të mjaf¬to¬jë kjo. Tha: Zjarri i xhehenemit është për gjash¬tëdhjetë e nëntë herë më i nxehtë se ky zjarr". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Gjithashtu Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, duke treguar se xhehenemi është një krijesë gjigande thotë: "Do të sjellin xhehe¬nemin të lidhur me shta¬të¬dhjetë mijë fre¬rë, seci¬lin fre do ta kapin shta¬tëdhjetë mijë mele¬kë dhe do ta tërheqin". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Kab El-Ahbari, rahimehull-llah, duke tre¬gu¬ar për zjarrin e xhehenemit tregon e thotë: "Pasha Atë që në Dorë të Tij është shpirti i Ka¬¬bit, po të ishe në lindje kurse zjarri në pe¬rën¬dim e të zbulohej, do të dilte truri nga hun¬da prej nxehtësisë së madhe që ka! O nje¬rëz, a mund të qëndroni karshi kësaj nxeh¬të¬sie, a mund ta duroni këtë gjë? O njerëz, respekti ndaj All-llahut është më i lehtë se ky dënim, andaj respektojeni". [/SIZE]
[SIZE=2]Ushqimi i banorëve të xhehenemit është ze¬kumi, kurse pija e tyre, lëngu i nxehtë. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "Po qe se një pikë nga zekumi bie në dynja, do t’ua prishte jetën njerëzve, e çfarë të the¬mi për ata që këtë e kanë ushqim të tyre?!". (sahih, Tirmidhiu). [/SIZE]
[SIZE=2]"ثshtë e vërtetë se pema e Zekumit, do të jetë ushqim i mëkatarëve. Vlon si katrani (si pezhgveja) në barqet, ashtu si vlon uji i valë". (Ed-Duhan: 43- 45). [/SIZE]
[SIZE=2]Banorët e zjarrit vazhdimisht do të jenë në dënim, nuk kanë qetësi dhe as gjumë, nuk ka¬në rehati e as pushim, por prej dënimit në dënim. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, na tregon se sa i dhembshëm është dënimi më i vogël në xhehenem duke thënë: "Njeriu me dënimin më të lehtë është ai që do të ketë nallane prej zjarri, nga të cilat do t’i vlojë truri, ashtu sikurse vlon uji në kazan. Njerëzit do të mendojnë se ky vuan dënimin më të madh, kur¬se ky do të jetë dënimi më i lehtë". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Nga këto vuajte dhe dhimbje ata do të shpresojnë vdekjen, mirëpo aty vdekje nuk ka, do t’u nxihen fytyrat, do t’u verbohen sytë, do t’u mbyllet goja, do t’u thyhet kurrizi dhe do t’u grimcohen eshtrat: "Ndërkaq, kriminelët janë në vuajtje të përjetshme të xhehennemit. Atyre as nuk u lehtësohet (vuajtja) dhe aty janë të dëshpëruar. Ne nuk u bëmë atyre padrejtësi, por ata vetë kanë qenë horra. Dhe ata thërrasin: "O Malik, le të na e marrë shpir¬tin Zoti yt!". Ai thotë: "Ju do të jeni aty për¬gjith¬monë!". (Ez-Zuhruf: 74- 77). [/SIZE]
[SIZE=2]"Ata përpiqen të dalin nga zjarri, por s'ka¬në të dalë nga ai, ata kanë dënim të për¬her¬shëm". (El-Maide: 37). [/SIZE]
[SIZE=2]"ثshtë e vërtetë se ata që mohuan ar¬gu¬men¬tet Tona, do t'i hudhim në zjarr. Sa herë që u digjen lëkurat e tyre, Ne ndërrojmë lë¬ku¬ra të tjera që të shijojnë dënimin. All-llahu ësh¬të i plotëfuqishëm, i drejtë". [/SIZE]
[SIZE=2]Hasan Basriu, rahimehull-llah, thotë: "U digjet lëkura gjatë ditës shtatëdhjetë mi¬jë herë". [/SIZE]
[SIZE=2]Veshmbathja e banorëve të xhehenemit është prej katrani, kurse ushqimi nga zjarri. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: "Petkat e tyre janë nga katrani (pezhgveja - zifti), kurse fyty¬rat e tyre do t'i mbulojë zja¬rri". (Ibrahim: 50). [/SIZE]
[SIZE=2]"… u shuhet etja me ujë të valë që ua co¬pë¬ton zorrët e tyre". (Muhamed: 15). [/SIZE]
[SIZE=2]Krahaso gjendjen e këtyre njerëzve të pafat, të cilët rrotullohen në lloj-lloj dënimesh, vuaj¬në në xhehenem aq shumë, saqë edhe kodrat nuk mund t'i durojnë dot këto vuajtje, tregime që na e shkatërrojnë zemrën. [/SIZE]
[SIZE=2]Të lidhur në pranga dhe me zinxhir: [/SIZE]
[SIZE=2]"Atyre do t'u vihen prangat dhe zinxhirët në qafat e tyre e do të zhyten". (Gafir: 71). [/SIZE]
[SIZE=2]"Mandej lidheni atë me një zinxhirë të gjatë shtatëdhjetë kutë". (El-Haka: 32). [/SIZE]
[SIZE=2]Ibën Abasi, radijall-llahu anhu, thotë: "Pran¬gat dhe zinxhiri i vendohet në pra¬pa¬ni¬cë dhe i del në hundë. Nuk mundet të ngri¬het në këm¬bë dhe renditen në këtë zinxhir, ashtu sikurse ren¬diten karkalecat në krënde derisa të piqen". [/SIZE]
[SIZE=2]Vëllai im i dashur, shiko këtë gjendje të vësh¬tirë në të cilën gjenden këta fatzinj, pa¬ra¬men¬do veten tënde në vend të tyre. E lusim All-llahun që të mos jetë asnjë prej nesh në vendin e tyre, paramendo veten sikur të he¬dhin në zjarr, kur vjen para urës së siratit dhe e shikon se është më e hollë se qimja dhe më e mprehtë se shpata. I sheh njerëzit duke rrësh¬qitur nga kjo urë dhe duke rënë në zjarr, i sheh ata që janë para teje dhe trishtohesh, mirëpo ky trishtim nuk është asgjë në kra¬ha¬sim me rrëshqitjen e këmbëve të tua. Kjo lla¬h¬ta¬ri të shtohet edhe më shumë kur të de¬për¬toj¬në kthetrat e ndryshme në lëkurën dhe mi¬shin tënd dhe të hedhin në zjarr, kurse zjarri me shpejtësinë e vet, të kaplon dhe të djeg. Në këto çaste kur digjesh, të shkrihet lëkura dhe mishi, të thyhen eshtrat, ti thërret, mi¬rë¬po askush nuk të mëshiron, në këto momente dëshiron të kthehesh prapë që të pendohesh, mirëpo askush nuk të përgjigjet! [/SIZE]
[SIZE=2]Paramendo veten pas një qëndrimi të gjatë në xhehenem, pasi që të arrijë pikëllimi kulmin e vet, atëherë kur etja nuk durohet, të kuj¬to¬het pija në dynja, nxiton drejt Hamimit, e merr një gotë nga Hazini, i cili është përgjegjës për dënimin tënd, e kur e merr këtë gotë, të shkri¬¬het dora nga nxehtësia e kësaj gote, kur ta afrosh te goja jote, të shkrihet goja nga nxehtësia, kurse kur ta gëlltitësh këtë lëng, ta shkatërron fytin dhe kur depërton në bark, ti copëton zorrët copë-copë, atëherë do të bër¬ta¬sësh, do të ankohesh, do të kujtohet uji i ftoh¬të i dynjasë dhe kënaqësia e tij dhe do të ndjesh keqardhje. Sërish do të ndjesh dhim¬b¬je dhe do të nxitosh drejt pishinës përplot me Hamim që të freskohesh, ashtu siç freskohet njeriu në dynja, duke pirë dhe duke u zhytur në të, e kur të zhytesh në hamim të zhvishet mishi nga lëkura, prej kokës deri në këmbë, atëherë do të nisesh drejt zjarrit me shpresë se ai do të jetë më pak i nxehtë, mirëpo do të gjesh të kundërtën. Kur të digjesh me zjarrin e xhehenemit, do të kthehesh sërish në ha¬mim, kështu do të rrotullohesh mes hamimit dhe zjarrit, ashtu sikurse na e tregon këtë All-llahu, subhanehu ue teala, duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Ata do të sillen vërdallë ndërmjet atij (zja¬rrit) dhe ujit të vluar deri në kulminacion". (Er-Rahman: 44). [/SIZE]
[SIZE=2]Do të kërkojë rehati mes zjarrit dhe ha¬mi¬mit, mirëpo nuk do të gjejë as rehati dhe as qetësi. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur të shtohet pikëllimi dhe etja, e të arrije grada shumë të larta, të kujtohet xheneti. Një copë e zemrës tënde ta zë frymën nga keq¬ar¬dhja që pse nuk je afër All-llahut dhe nga mër¬zia për begatitë e xhennetit, të cilin e ke hum¬bur për shkak të mëkateve dhe gabimeve që i ke bërë, atëherë do të drejtohesh nga All-llahu duke bërtitur që të të kthejë në dynja dhe të bësh punë të mira, mirëpo askush nuk të përgjigjet një kohë të gjatë, e pastaj të thuhet: [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai thotë: "Heshtni aty e mos më folni!" (El-Muminun: 108). [/SIZE]
[SIZE=2]Pastaj All-llahu, tebareke ue teala, ta shton dëshpërimin dhe keqardhjen duke ta mbyllur derën e xhehenemit. Nuk ka dëshpërim dhe keqardhje më të madhe, sesa kur dëgjon kë¬r¬cë¬llimin e mbylljes së dyerve të xhe¬he¬ne¬mit, sepse tani e kuptojnë se All-llahu e ka mbyllur këtë derë dhe se askush nuk ka për të dalë nga ky vend. Këtyre njerëzve u copëtohet zem¬ra copë-copë, u humbet shpresa të¬rë¬si¬sht për shpëtim nga ky vend dhe nga dënimi i All-llahut. Këtu e kupton atë që na ka treguar Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem: "për¬hershmëri, nuk ka vdekje". [/SIZE]
[SIZE=2]Dënim, i cili nuk largohet nga trupi i tyre, mërzi që nuk përfundojnë, sëmundje që nuk shë¬rohen, pranga që nuk zgjidhen, zinxhirë që nuk hiqen asnjëherë, etje që nuk kalon as¬një¬herë, nuk mëshirohen edhe nëse qajnë, lut¬jeve të tyre nuk u përgjigjet askush, pen¬di¬mi i tyre nuk pranohet, gjenden në dënim të përhershëm dhe nënçmim të papërfunduar. Pas¬taj All-llahu, azze ue xhel-le, i dërgon me¬la¬qet që t’ua mbyllin çdo vrimë, që ti gozh¬do¬j¬në me gozhda të zjarrit dhe t’i lidhin në shty¬lla të zjarrit. Në vendin ku gjinden ata, nuk lihet të hyjë as erë e as frymë dhe All-llahu i le në haresë tërësisht. [/SIZE]
[SIZE=2]Paramendoni të gjendeni në një vend të mbyllur nga të gjitha anët dhe të harruar se ka dikush atje. A ka gjendje më të keqe se kjo?! [/SIZE]
[SIZE=2]"Harruan All-llahun, prandaj Ai i harroi". (Et-Teube: 67). [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai i mbyll ata, ua zë frymën. Ata janë të li¬dhur në pranga të njëpasnjëshme". (El-Hu¬me¬ze: 8-9). [/SIZE]
[SIZE=2]E thërrasin dhe e lusin All-llahun që t’ua leh¬tësojë dënimin, pas një kohe u vjen për¬gjigjja: "Ai thotë: "Heshtni aty e mos më folni!" (El-Muminun: 108). [/SIZE]
[SIZE=2]Hasan Basriu, rahimehull-llah, thotë: "Këto janë fjalët e fundit që i thonë, e pas kësaj do të lëshojnë vetëm piskamë, britmë dhe lehje sikur të qenve". [/SIZE]
[SIZE=2]Nuk ka jetë më të keqe se kjo dhe nuk ka njerëz më të këqij se këta, e lusim All-llahun që të mos jemi prej tyre. Humbje e madhe, e ci¬la nuk mund të kompensohet në asnjë më¬ny¬rë. Pasha All-llahun, vaj për mendjet që dë¬gjoj¬në për këtë dënim dhe këtë vuajtje dhe i besojnë tërë kësaj, mirëpo nuk e përfillin as¬pak dhe nuk ikin nga kjo, por veprojnë drejt saj me dëshirë dhe zgjidhje. La haule ue la kuvvete il-la bil-lah. [/SIZE]
[SIZE=2]Vëllai im i dashur, ti që bën mëkate ndaj All-llahut, paramendoje veten si banor të xhe¬he¬nemit! A do të dakordoheshe me këto dë¬ni¬me dhe vuajtje? [/SIZE]
[SIZE=2]Nuk e besoj një gjë të tillë. Andaj pendohu te All-llahu, largohu nga gjërat që i urren Ai dhe afroju Atij me vepra të mira me shpresë se do të jetë i kënaqur me ty, qaj nga frika prej Tij me shpresë se do të mëshirojë ga¬bi¬met e tua. Dije se rreziku është shumë i madh, trupi është shumë i dobët, vdekjen e ke afër, All-llahu, xhel-le xhelaluhu, të mbikëqyr dhe të sheh, andaj turpërohu prej Tij dhe mos e neg¬lizho shikimin e Tij ndaj teje, mos nënçmo mëkatet që i bën ndaj Tij, mos shiko vo¬gë¬l¬si¬në e mëkatit por shiko madhësinë e Atij ndaj të cilit e bën mëkatin, e Ai është All-llahu, te¬ba¬reke ue teala. [/SIZE][SIZE=2]Mbushe zemrën tënde me frikë ndaj Tij pa¬ra se të të merret shpirti në befasi. Mos iu shfaq Atij me mëkate, sepse nuk mund të du¬rosh Hidhërimin e Tij dhe nuk mund t’i re¬zis¬tosh dënimit të Tij. Kontrollo veten para se të vijë dita e takimit me Të, ndoshta të më¬shi¬ron dhe t’i fal gabimet.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Një dritare drejt Xhennetit [/SIZE]
[SIZE=2]Vëllai im i dashur, po të shkruaj për xhe¬n¬ne¬tin, shtëpinë e begative, e cila është një shpre¬së shumë e shtrenjtë e secilit besimtar, me qëllim që të mendosh pak më gjatë për be¬gatitë dhe gëzimet që gjenden në këtë vend, që të shtohet ëndërrimi edhe më shu¬më për këtë shtëpi, sepse ai që e shpreson një gjë dhe e ëndërron atë, do ta kërkojë dhe do të punojë për të. Nuk kam për qëllim shpre¬sat e kota, shpresat e atyre që zhyten në më¬ka¬te, shpresat e atyre që nuk pen¬do¬hen, sep¬se kjo nuk është shpresë por është mbu¬rra¬ve¬cllëk dhe i ngjan atij që hedh farën në tokë jopjellore, ose atij që pret fryte të xhe¬nnetit me fara të xhehenemit, ose atij që mbjell mëkate dhe dëshiron të korrë shpër¬bli¬me në Ditën e Gjykimit. [/SIZE]
[SIZE=2]Shpresë e lavdëruar është ajo shpresë, e ci¬la të shtyn të punosh, sepse All-llahu, te¬ba¬re¬ke ue teala, pasi që i tregon cilësitë e be¬sim¬tarëve, tregon se ata janë që shpresojnë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Ata të cilët besuan, ata që u shpërngulën dhe luftuan në rrugën e All-llahut, ata me¬ri¬toj¬në të shpresojnë në mëshirën e Tij. All-llahu falë shumë dhe është mëshirues". (El-Bekare: 218). [/SIZE]
[SIZE=2]A ka vend për shpresë ai që e le namazin dhe zhytet në harame dhe kur ti thuash: kuj¬des se çfarë vepron, ai të përgjigjet duke thë¬në: All-llahu fal dhe është i Mëshirshëm! Këtij i përgjigjemi duke i thënë: a nuk ke lexuar aje¬tin Kur'anor ku All-llahu, subhanehu ue teala, na tregon se: "Nuk ka dyshim se Unë e fal atë që është pen¬duar, që ka besuar, që ka bërë vepra të mira dhe që përqendrohet për në rrugën e drejtë". (Taha: 82). [/SIZE]
[SIZE=2]Ku është në këtë rast pendimi dhe puna e mirë?! [/SIZE]
[SIZE=2]Vëlla i dashur, dije se dynjaja është ara e ahi¬retit, po edhe zemra është si toka, kurse be¬simi është si fara, adhurimet e shtojnë e mëkatet e pakësojnë. Dita e Gjykimit është di¬ta e korrjes, andaj ai që ka mbjellë mirësi, do të korrë mirësi dhe ai që ka mbjellë sherr, do të korrë sherr. [/SIZE]
[SIZE=2]Kur e kanë pyetur Zjedin: Si gdhive? Ka thë¬në: gdhiva duke e dashur të mirën dhe nje¬rëzit e mirë dhe çdo gjë të mirë që kam mundësi ta bëj, nxitoj ta bëj dhe jam i bindur në shpër¬bli¬min e saj, e nëse më ikën ndonjë ve¬për e mirë mërzitem dhe mallëngjehem për të. [/SIZE]
[SIZE=2]Qëllimi është të tregojmë se ai që mendon më gjatë për xhennetin, gëzimin në të dhe be¬gatitë që i ka përgatitur All-llahu për ba¬no¬rët e xhennetit, kjo e shtyn në punë të mira. [/SIZE]
[SIZE=2]Habi është me punën e atij që beson në Di¬tën e Gjykimit dhe në Shtëpinë e jetës së vër¬tetë, ku nuk ka vdekje, as sëmundje e as fat¬ke¬qësi, dhe nuk e kërkon këtë vend! [/SIZE]
[SIZE=2]Pasha All-llahun, sikur të mos kishte këtu as¬gjë tjetër përpos se shëndet në trup, siguri nga vdekja, uria dhe etja do të mjaftonte si shkak që të braktiset dynjaja për të. Si duhet të jetë gjendja jonë kur e dimë se banorët e xhennetit do të jenë mbretër të sigurt, kë¬na¬qen në gëzime dhe lumturi, kanë atë që ua ka ëndja dhe ua pëlqen syri, atje do të mbeten përgjithmonë, vazhdimisht duke u rrotulluar në llojet e ndryshme të begative dhe janë të bin¬dur se këto mirësi kurë nuk përfundojnë? [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "Do të thërrasë një thirrës i banorëve të xhennetit: këtu do të jeni të shëndoshë dhe nuk do të sëmureni, do të jetoni dhe nuk do të vdisni, do të jeni të rinj dhe nuk do të pla¬ke¬ni dhe do të jetoni në begati dhe nuk do të vuani aspak". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Begati të kulluar vetëm në xhennet mund të gjejmë. [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse në dynja sado që të kënaqemi, ajo ka vështirësitë e veta, sado që të qeshim edhe do të qajmë, sado që do të gëzohemi edhe do të mërzitemi, dhimbjet janë më shu¬më se kë¬na¬që¬sitë, fillimi i begative është frikë, kurse fundi harresë. [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse begatitë e xhennetit nuk mund të vle¬rësohen dhe as që mund të fantazohen. [/SIZE]
[SIZE=2]Si ka mundësi të vlerësohen kur All-llahu i ka mbjellë me Dorën e Tij dhe e ka vërë ven¬d¬ba¬nim të njerëz të dashur te Ai, e ka mbushur me Mëshirë, Nderim dhe Kënaqësi të Tij. Be¬ga¬tinë e saj e ka përshkruar si fitore të ma¬dhe, kurse mbretërinë e saj me mbretëri të ma¬dhe. Në të ka deponuar të gjitha mirësitë dhe ka pastruar nga çdo mangësi dhe defekt. All-llahu, azze ue xhel-le, na ka treguar në Librin e Tij Fisnik gjërat që i ka përgatitur për robërit e Tij në Xhennetet e ndryshme; lloj-lloj ushqimesh, martesë, vendbanime, vesh¬m¬bath¬je, qumësht, mjaltë, verë, ujë, mish, mën¬dafsh, ar, pemë, hurije, lumenj, pallate, etj. Begatitë e dynjasë nuk kanë asgjë të për¬bash¬kët me begatitë e ahiret përpos ngja¬sh¬më¬ri në emra, sepse të gjitha lajmet që na tre¬gojnë për gjërat e përgatitura në xhennet, afër Zotit të botëve, është në kundërshtim me atë që është në këtë dynja edhe cilësi edhe në formë. Pra, pajtohen në emra, mirëpo da¬lloj¬në në realitet, shije dhe aromë. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, xhel-le shanuhu, atyre që e res¬pek¬¬tojnë u ka garantuar në xhennet atë që syri nuk e ka parë, veshi nuk e ka dëgjuar dhe as që i ka rënë ndërmend ndonjërit. Këto gjë¬ra nuk i di as ndonjë pejgamber i dërguar e as ndonjë melek i afruar. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ue xhel-le, thotë: "Pra, për ata që kanë vepruar, nuk di as¬kush për atë kënaqësi (të zemrës e shpirtit) që u është caktuar atyre si shpërblim". (Es-Sexhde: 17). [/SIZE]
[SIZE=2]Imam Mundhiriu, rahimehull-llah, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Xhenneti dhe banorët e xhennetit janë shu¬më më lart se kjo që përshkruhen. Mes begative të përgatitura për besimtarët është edhe fakti se nuk u kalben rrobat, nuk u për¬fun¬don rinia, begatia është pa fund, nuk vu¬aj¬në e as që përjetojnë ndonjë defekt. Begatitë e xhennetit ndodhin në formën më të plotë dhe më të mirë. Shfrytëzimi i begative të xhe¬n¬netit nuk ka pasojë sikur shfrytëzimi i be¬ga¬ti¬ve të dynjasë. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, tho¬¬të: "Banorët e xhennetit hanë, pinë dhe nuk pështyjnë, nuk urinojnë, nuk kryejnë ne¬vo¬jë të madhe dhe nuk nxjerrin qurra". اfarë ndodh me ushqimin? Gogësimë dhe djersë me aromë misku. Inspirohen ta lavdërojnë dhe falënderojnë All-llahun ashtu siç ins¬pi¬ro¬hen të marrin frymë". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Banorët e xhennetit nuk flenë që të mos largohen nga kënaqësitë dhe jeta komode me gjumë. Ata janë të zhytur në begati e nuk janë si njerëzit në këtë dynja që flenë. E kanë pyetur Pejgamberin, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: A flenë banorët e xhennetit? Ka thënë: "Gju¬mi është vëlla i vdekjes, kurse xhenetlitë nuk flenë". (Sahih, Taberaniu dhe Bezari). Të¬rë kjo ndodhë për shkak jetës së plotë që e je¬tojnë njerëzit në xhennet. [/SIZE]
[SIZE=2]Gratë e Xhennetit janë të pastra, në aq shu¬më hadithe është treguar për to dhe me tregime të tilla që e mahnitin kokën dhe e nxisin secilin njeri të mirë që shpreson All-llahun dhe Ahiretin që të veprojë vepra të mira dhe të pranuara te All-llahut, subhanehu ue teala, për të arritur atë që All-llahu, xhel-le shanuhu, ua ka premtuar besimtarëve të devotshëm. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, ka thënë: "Xhenetliu do ti ketë dy hyri, secila prej tyre do ti ketë shtatëdhjetë palë petka, i shihet palca e kërcikut të saj pas rrobave". (sahih, Ahmedi). [/SIZE]
[SIZE=2]Gjithashtu janë përshkruar hyritë edhe në hadithe tjera për të stimuluar njerëzit në res¬pekt ndaj All-llahut, azze ue xhel-le. Pej¬gam¬beri, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "Po qe se një grua prej banorëve të xhennetit i shikon banorët e tokës do të shndriste gjithë ha¬pësirën mes tyre dhe do ta mbushte me aro¬më. Shamia që ka mbi kokë është më e mi¬rë se sa dynjaja dhe çka ka në të". (Bu¬ha¬riu). [/SIZE]
[SIZE=2]Madje edhe dielli me fuqinë, dritën dhe shkël¬qimin e tij, i cili kur del në mëngjes ua kalon të gjitha dritave dhe kur perëndon në mbrëmje nuk mund ta largojnë errësirën edhe nëse e përdorin mbarë rrymën elektrike, kur¬se: "Po qe se një grua prej banorëve të xhe¬n¬ne¬tit do të shikonte tokë do ta mbushte me aromë, misk dhe do të eliminonte dritën e di¬e¬llit dhe hënës". (Taberaniu). [/SIZE]
[SIZE=2]Po përveç kësaj All-llahu, subhanehu ue te¬a¬la, ka përgatitur edhe shtesa në xhennet, siç na tregon në suren "Kaf" ajeti 35: "Ata aty kanë çka të dëshirojnë, e te Ne ka edhe më shumë". [/SIZE]
[SIZE=2]"Kalon një re mbi banorët e xhennetit dhe thotë: a nuk luteni të sjellë bereqete si shiu. Atëherë për atë që do të luten, do t’u bjerë". (Abdullah Ibën Mubareku). [/SIZE]
[SIZE=2]Kethir ibën Murrete thotë: "Nëse e përjetoj këtë ditë do të lutesha: na sill vasha të stolisura". [/SIZE]
[SIZE=2]Begatitë e xhennetit dhe gëzimet që janë aty nuk mund të përshkruhen e as të fan¬ta¬zo¬hen. Asgjë nga kjo dynja nuk mund të kra¬ha¬so¬het me ato begati. Pema Tuba nuk gjendet kësisoj në dynja, përshkrimi i kësaj peme të le pa mend. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, tho¬të: "Në xhennet ka një pemë që kalorësi ecë në hijen e saj një qind vjet pa u ndalur, lexoni nëse doni ajetin: "Nën hije të gjëra (për¬hershme).". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse Imam Ahmedi, rahimehull-llah, re¬gjis¬t¬ron një hadith në "Musnedin" e tij, se erdhi një njeri te Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, e tha: çfarë është Tuba? Tha: ثshtë pe¬më në xhennet, mund të ecësh në hijen e saj njëqind vjet, kurse nga degët e saj dalin rro¬bat e xhennetlive". [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, nuk ka lërë pa sqarime as cilësitë dhe vetitë e xhennetlive, moshën, ngjyrën, gjatësinë, etj. [/SIZE][SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "Xhennetlitë hynë në xhennet të zhve¬shur, qose, të bardhë, me flokë pak si ka¬çu¬rre¬la dhe me sy të ngjyrosur, në moshë tredh¬jet e tre vjeçare. Të gjithë do të jenë në gja¬të¬sinë e Ademit, alejhisselam, i cili ka qenë i gjatë gjashtëdhjetë llërë (30 metra për¬a¬fër¬sisht), kurse të gjerë shtatë llërë". (Ahmedi). [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vazhdon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]Imam Ibën Kethiri, rahimehull-llah, thotë: "Në këtë gjatësi, gjerësi dhe moshë ka ur¬të¬si të qarta, sepse në këtë formë njeriu arrin kul¬min e kënaqësisë, pasi që janë bashkuar vitet e fuqisë me mjetet e mëdha të kë¬na¬që¬si¬së. Kur të grumbullohen këto dy gjëra arrihet këna¬qësia e plotë dhe e fuqishme saqë një njeri ka mundësi të ketë marrëdhënie me një qind vajza beqare. Tregohet në hadithe se erdhi një njeri nga ithtarët e Librit dhe e pyeti Pejgamberin, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, duke i thënë: je duke pretenduar se xhen¬ne¬t¬li¬të hanë dhe pinë? Tha: "Po, pasha Atë që në Dorën e Tij është shpir¬ti im, xhenetlive u jepet fuqia e njëqind njeriut në ngrënie, pirje dhe marrëdhënie". Për¬sëri i tha: Ai që ha dhe pi duhet të kryejë nevojën, kurse xhenneti është i pastër, nuk ka në të ndytësira? Tha: kryerja e nevojës ndodh me djersitje e cila ka aromë misku". (Da¬re¬miu). [/SIZE]
[SIZE=2]A kanë pyetur Pejgamberin, sal-lall-llahu alej¬hi ue sel-lem, a do të kemi marrëdhënie me gratë tona në xhennet? Ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Po, pasha Atë që në Dorë të Tij është shpir¬ti im, një njeri për një ditë do të ketë ma¬rrë¬dhënie me një qind beqare". (Taberaniu). [/SIZE]
[SIZE=2]Madje ka ardhur na hadithe se: [/SIZE]
[SIZE=2]"Xhennetlitë kur të kenë marrëdhënie inti¬me me gratë e tyre në xhennet, ato sërish rik¬¬thehen beqare". (Taberaniu). [/SIZE]
[SIZE=2]Pra, burrat me gratë e tyre në xhennet do të përjetojnë kulmin e dëshirave dhe sigurisë. All-llahun e lusim të na i shtojë mirësitë e Tija. [/SIZE]
[SIZE=2]Xhenetlive u shtohet fuqia, u shndrit fytyra, kanë pamje të bukur, jetë të këndshme dhe kjo nuk ndalet asnjëherë. [/SIZE]
[SIZE=2]"E për shpërblim të tillë le të garojnë ata që lakmojnë të mirën". (El-Mutafifin: 26). [/SIZE]
[SIZE=2]"Për një shpërblim të këtillë le të veprojnë vepruesit". (Es-Saffat: 61). [/SIZE]
[SIZE=2]Për të patur jetë të këndshme duhet të ka¬në edhe moral të mirë. All-llahu, xhel-le sha¬nu¬hu, thotë: "Ne kemi hequr prej zemrave të ty¬re çfarëdo urrejtje, e ata në mbështetëse qënd¬rojnë ballë për ballë njëri-tjetrit duke qenë të vëllazëruar". (El-Hixhr: 47). [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, na ka treguar: "Nuk ka dallime mes tyre e as hidhërime. Zem¬rat i kanë një, e lavdë¬rojnë All-llahun në mën¬gjes dhe mbrëmje". (Buhariu). [/SIZE]
[SIZE=2]Aroma e këndshme që gjendet në xhennet përhapet anembanë xhennetit me një shpej¬të¬si shumë të madhe dhe secili xhenetli kë¬na¬qet duke e nuhatur këtë aromë. [/SIZE]
[SIZE=2]Frytet e xhennetit nuk janë sikur frytet e dynj¬asë, sepse frytet e dynjasë vijnë në sezon të caktuar, kurse frytet e xhennetit i ke në çdo kohë. Pemët në dynja herë kanë gjethe e he¬rë nuk kanë, kurse pemët e ahiretit çdo herë ka¬në gjethe dhe fryte. [/SIZE]
[SIZE=2]"Shembulli (atributi) i xhennetit që u është premtuar të devotshëmve është: që nën (pa¬lla¬tet) të rrjedhin lumenj, që ushqimi në të dhe hija në të është e përhershme. Ai është përjetim i lumtur i atyre që ishin të ruajtur, e pë¬rfundimi i jobesimtarëve është zjarri". (Er-Rad: 35). [/SIZE]
[SIZE=2]Frytet e xhenneti e ke shumë lehtë t'i vje¬lësh edhe nëse ato gjinden në majën e pe¬mës, sepse vet pema afrohet dhe të bie fryti në dorë. [/SIZE]
[SIZE=2]"Hijet e tyre (të pemëve) janë afër mbi ta dhe kalaveshët e pemëve janë të qasur shu¬më afër". (El-Insan: 14). [/SIZE]
[SIZE=2]Secila pemë e xhennetit e ka trungun prej ari, dheu është nga shafrani dhe misku, pa¬ra¬men¬doni se çfarë fryte mund të japë ky lloj i pemës, sigurisht se do të dalin fryte të mre¬ku¬llueshme dhe të këndshme. [/SIZE]
[SIZE=2]Xhenetlitë në xhennet do të kenë edhe çadra të cilët në asgjë nuk u ngjajnë çadrave të dynjasë. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "Besimtari do të ketë çadër nga mar¬ga¬ritari bosh, i gjatë gjashtëdhjetë milë. Be¬sim¬tari aty do të ketë gratë, do ti viziton ato, kur¬se aq e madhe është saqë nuk do të sho¬hin njëri tjetrin". (Buhariu). [/SIZE]
[SIZE=2]Nuk ka dyshim se dhurata dhe begatia më e madhe e xhenetlive, ajo që i mahnitë të¬rë¬sisht dhe i mallëngjen edhe më shumë shpirt¬rat e tyre është momenti kur All-llahu e largon perden dhe u mundëson banorëve të xhe¬n¬ne¬¬tit që ta shohin. Kur ta shohin xhenetlitë All-llahun, subhanehu ue teala, do t’i harrojnë të gjitha kënaqësitë dhe lezetet që i kanë përjetuar në xhennet dhe do të shikojnë ma¬dhë¬rinë e All-llahut, Zotit të botëve, sub¬ha¬ne¬hu ue teala. [/SIZE]
[SIZE=2]Imam Ibën Kethiri, rahimehull-llah, tregon nga Ebul-Meali El-Xhuvejni, se kur All-llahu, xhel-le shanuhu t’u zbulohet xhenetlive, do të gur¬gullohet uji i lumenjve të xhennetit, do të radhiten pemët, do të shtohet gëzimi dhe gal¬di¬mi, do të këndojnë shpezët dhe do të shn¬drisin edhe më shumë hyritë, mirëpo tërë kjo nuk do të largojë shikimin e xhennetlive nga All-llahu, subhanehu ue teala, sepse kjo është kënaqësia më e madhe. E lusim All-llahun e madh që të na dhurojë kënaqësinë e shikimit në Fytyrën e Tij Fisnike. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "Kur xhenetlitë të hyjnë në xhenet dhe xhehenemlitë në xhehenem, do të bërtet një thirrës: o xhenetli, te All-llahu keni një prem¬tim të cilin dëshiron t’ua realizojë. Do të tho¬në: çka është ai premtim? A nuk na e rëndoi pe¬shojën, a nuk na e zbardhi fytyrën dhe na shtiu në xhennet dhe na mbrojti nga zjarri? Atëherë All-llahu do ta largojë perden dhe do të shikojnë në Të. pasha All-llahun, nuk u ka dhë¬në All-llahu gjë më të dashur e as më të kënd¬shme për syrin tyre se sa shikimi në Të". (Sahih, Ahmedi). [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ue xhel-le, thotë: "Aty do të je¬në përgjithmonë, e nuk kërkojnë të lar¬go¬hen nga ai (ose t'u ndryshohet)". (El-Kehf: 108). [/SIZE]
[SIZE=2]Nuk ka dyshim se kjo kënaqësi do të arrijë kulmin e vet kur ta marrin vesh xhenetlitë se qëndrimi i tyre në xhennet do të jetë pa fund. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, na tregon: "Do të sillet vdekja në formën e da¬shit të majmë dhe do të vendoset mes xhe¬n¬netit dhe xhehenemit e do të thuhet: o ju xhe¬nnetli, e ata do të zgjasin kokën dhe do të shikojnë. Do të thotë: o ju xhehenemli, e ata do të zgjasin kokën dhe do të shikojnë. Men¬doj¬në se u ka ardhur shpëtimit. Do të theret vdek¬ja dhe do të thuhet: o ju xhennetli, am¬shu¬eshmëri dhe nuk ka vdekje, o ju xhe¬he¬nem¬li, amshueshmëri dhe nuk ka vdekje. Xhe¬net¬live do t’u shtohet gëzimi edhe më shumë, kurse xhehenemlive do t’u shtohet mërzia edhe më shumë". (Buhariu). Kurse në trans¬me¬timin e Ibën Ebi Dynajsë qëndron: "Do të sigurohen të parët dhe do të humbin shpre¬sën përfundimisht të dytët". [/SIZE]
[SIZE=2]Dijë vëlla i dashur se xhenneti nuk fitohet me shpresa të kota dhe pasim të epshit, kur¬se rruga e vetme që na shpie deri atje është res¬pektimi i All-llahut dhe Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "I gjithë ummeti im do të hyjë në xhen¬net, përpos atij që refuzon. Thanë: kush do të refuzon o i Dërguar i All-llahut? Tha: ai që më respekton do të hyjë në xhennet, kurse ai që nuk më respekton vetëm se ka refuzuar". [/SIZE]
[SIZE=2]Kujdes nga nepsi yt, sepse ky është pen¬ge¬sa kryesore në rrugën tënde drejt All-llahut, subhanehu ue teala, sidomos për ata që ecin në mbrëmje. Nëse njeriu nuk ka me vete no¬zull të imanit dhe llambë të bindjes, nuk do t'ia arrijë t'i tejkaloj këto barriera. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, thotë: "Ai që frikësohet ecën herët në mën¬gjes, kurse ai që del herët në mëngjes arrin në destinacionin e tij. Dijeni se malli i All-llahut ësh¬të i shtrenjtë, dijeni se malli i All-llahut ësh¬të xhenneti". (sahih, Tirmidhiu). [/SIZE]
[SIZE=2]Sa më lart hipën udhëtari aq më shumë shto¬hen britmat, tradhtitë dhe frikësimet, e në¬se nuk ua vendon veshin dhe vazhdon në rru¬gën e tij, tërë këto vështirësi dhe frikësime shndërrohen në siguri dhe rrugë e gjerë, e cila e shpie deri te shtëpitë më të larta, aty ka shenja dhe vendpushime që i ka përgatitur All-llahu, tebareke ue teala, për robërit e Tij. Mes këtij vendi dhe mes teje është vetëm vendosmëria e fuqishme, durimi për çaste të caktuara, trimëria dhe lutja e gjatë. [/SIZE]
[SIZE=2]I mençur është ai që e llogarit veten dhe punon për pas vdekjes, kurse i paaftë është ai që e pason epshin e tij dhe mbahet me shpre¬sa të kota. [/SIZE]
[SIZE=2]Dije se malli i All-llahut është i shtrenjtë dhe se për të arritur deri te ky mall duhet të për¬je¬tosh trishtime, brenga dhe pikëllime. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, ka thënë: " Xhenneti është rrethuar me gjëra të vësh¬ti¬ra, kurse xhehenemi me epshe". [/SIZE]
[SIZE=2]Xhenneti qenka i rrethuar me gjëra të urry¬e¬ra, me vepra të vështira, me ikje nga harami, mirëpo përbrenda tyre ka kënaqësi dhe gë¬zi¬me që nuk mund ti paramendosh. Kurse xhe¬he¬nemi është i rrethuar me epshe, epshe të zullumit, të barkut, të epshit, të devijimit, të spro¬vave, etj. janë të lehta, mirëpo përbrenda kanë dëme dhe dënime të trishtueshme. [/SIZE]
[SIZE=2]E lusim All-llahun, xhel-le shanuhu, që të na japë nga frika ndaj Tij aq sa të na largojë nga mëkati, të na dhurojë respekt ndaj Tij aq sa të arrijmë te xhenneti i Tij, të na dhurojë kë¬na¬që¬sinë e shikimit në Fytyrën e Tij, ma¬llën¬gji¬min për takimin me Të, duke mos përjetuar ndo¬një fatkeqësi dëmtuese e as ndonjë fitne devijuese dhe të na furnizojë Kënaqësinë e Tij të madhe dhe firdeusin e lartë. Amin.</SPAN>
[/SIZE][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][RIGHT][I][SIZE=2]Bekir Halimi,
2.9.2005[/SIZE][/I]
[I][SIZE=2][/SIZE][/I]
[URL="http://wwww.albislam.com"][SIZE=2]http://wwww.albislam.com[/SIZE][/URL][/RIGHT]
[/FONT]

[CENTER][SIZE=2][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][B]Kënaqësia e adhurimit[/B][/FONT][/SIZE][/CENTER]

[FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica]Vëllezër të nderuar!
[SIZE=2]Çka kërkon njeriu në jetë? [/SIZE]
[SIZE=2]A nuk hulumtojnë njerëzit lumturinë e madhe dhe thesarin gjigant? [/SIZE]
[SIZE=2]A nuk hulumtojnë qetësi të sigurtë dhe rehati të vazhdueshme? [/SIZE]
[SIZE=2]A nuk dëshirojnë që të jenë të gëzuar, të buzëqeshur, gojëmbël dhe të dëgjojnë fjalë të këndshme? [/SIZE]
[SIZE=2]A nuk hulumtojnë shumica e njerëzve lezetin dhe kënaqsinë? [/SIZE]
[SIZE=2]Rruga që shpien deri te tërë këto gjëra është feja ynë e madhe, mirëpo fatkeqësisht shumica e njerëzve janë larguar nga kjo rrugë. [/SIZE]
[SIZE=2]Një pjesë e madhe e njerëzve iluzionojnë se kanë gjetur lumturinë dhe kanë arritur kënaqësinë, mirëpo ata në këtë iluzion notojnë dhe në mëdyshjet e tyre bredhin. [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse ti o besimtar i vërtetë, ti o musliman i sinqertë, ti që i nënshtrohesh madhërisë së All-llahut, ti që e përmend All-llahun vazhdimisht, ty që të rrjedh loti nga syri yt për hirë të All-llahut, ti që e vëndon ballin tënd në tokë për All-llahun, vetëm ti je ai që e ke kuptuar rëndësinë e këtij besimi, ti ke bashkëvepruar me këtë besim, ti i ke përmbushur kushtet e këtij besimi, andaj vetëm ti je i lumturi në jetën e kësaj dynjaje dhe vetëm ti je i shpëtuari dhe fitimtari në ahiret, me lejen e All-llahut, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Cila është kënaqësia të cilën e hulumton njeriu [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Çka kërkon në jetë? [/SIZE]
[SIZE=2]Çka hulumton? [/SIZE]
[SIZE=2]Këtë gjë ta ka lehtësuar All-llahu, subhanehu ve teala, dhe ta ka ofruar para teje. Ta ka ofruar vetëm një rrugë të vërtetë, fillon nga momenti i parë nga i cili fillon të kuptosh dhe perceptosh obligimet. Kjo rrugë fillon në këtë dynja dhe depërton në qiejtë e lartë dhe arrinë deri te kënaqësia e All-llahut, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]Dije se lezeti dhe kënaqësia gjinden në besimin në All-llahun, Një, ne veprimtarinë për të fituar kënaqësinë e All-llahut, azze ve xhel-le, në adhurimin e Mbretit Dhuntidhënës, tebareke ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]Ta shikojmë këtë kënaqësi të cilën e shijojnë besimtarët, të cilën e kanë njohur dhe ua kanë mësuar njerëzve pejgamberët, të cilën e kanë vjelur dhe janë kënaqur me shijimin e tij robërit e devotshëm të All-llahut dhe nga e cila janë privuar shumë njerëz në këto kohëra, sepse nuk kanë ecur rrugës së duhur dhe nuk i kanë kryer detyrat dhe obligimet. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kënaqësia e vërtetë [/SIZE]
[SIZE=2]Dhuntia më e madhe dhe begati gjigante të cilën na e ka dhënë All-llahu, subhanehu ve teala, është që tërë jetën tia kushtojmë All-llahut, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]All-llahu, azze ve xhel-le, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]{ وما خلقت الجن والإنس إلا ليعبدون } [/SIZE]
[SIZE=2]"Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë". (Edh-Dharijat: 56). [/SIZE]
[SIZE=2]{ قل إن صلاتي ونسكي ومحياي ومماتي لله رب العالمين * لا شريك له وبذلك أمرت وأنا أول المسلمين }. [/SIZE]
[SIZE=2]"Thuaj: "Namazi im, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë thjesht për All-llahun, Zotin e botëve. Ai nuk ka shok (nuk adhuroj tjetër). Me këtë (thjeshtësi të adhurimit vetëm për Zotin) jam i urdhëruar dhe jam i pari i muslimanëve (i pari që pranoj dhe bindem)!". (El-Enam: 162- 163). [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është të ndërlidhet i dobti me All-llahun e fuqishëm! [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është të ndërlidhet njeriu i paaftë dhe i dobët me All-llahun, subhanehu ve teala, Plotësia e të Cilit nuk ka fund! [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është që ti nënshtrohet i varfëri dhe i ngrati të Pasurit dhe të Fuqishmit! [/SIZE]
[SIZE=2]Ky njeri me këtë veprim shndërrohet në fotografi tjetër dhe i jep domethënie tjetër jetës. Ky njeri ndërlidhet me qiellin, ndërlidhet me dritën e shpalljes, ndërlidhet me frymëzimin e All-llahut që ia dha ademit, alejhisselam, që kur e krijoi nga një grusht dheu, që atëherë All-llahu, azze ve xhel-le, dëshiroi që ushqimi i këtij shpirti të ndërlidhet me Krijuesin e tij, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]Besimi, për të cilin na tregoi Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, se në te gjindet kënaqësia, ëmbëlsia, kënaqësia dhe lumturia, ky besim i cili e qetëson zemrën dhe është vendpushim për shpirtin. A ka shprehje më të fuqishme se kjo me të cilën është shprehur Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]( ذاق طعم الإيمان ، من رضي بالله ربًاً، وبالإسلام دينا،ً وبمحمدً - صلى الله عليه وسلم - نبياً ورسولاً ) [/SIZE]
[SIZE=2]"Ka shijuar shijen e besimit ai që është dakord që All-llahun ta ketë Zot, Islamin fe dhe Muhammedin Pejgamber". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është kjo qetësi, ky pushim dhe ky stabilitet kur ti e adhuron dhe i nënshtrohesh Hyjnisë Një, kurse tjerët i nënshtrohen fuqive tokësore, prej tyre i shpresojnë të mirat dhe prej dëmit të tyre frikësohen, kurse ti je i lirë dhe nuk i nënshtrohesh askujt përpos All-llahut. [/SIZE]
[SIZE=2]Njerëzit bredhin të hutuar dhe kërkojnë rrugë këtu e aty, hulumtojnë metodë në lindje dhe perendim, kurse tek ti gjindet metoda e Islamit, rruga e drejtë, në të cilën All-llahu e grumbulloi tërë mirësinë dhe menjanoi nga kjo çdo mangësi dhe dëm: [/SIZE]
[SIZE=2]{ اليوم أكملت لكم دينكم وأتممت عليكم نعمتي ورضيت لكم الإسلام ديناً } [/SIZE]
[SIZE=2]" Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe". (El-Maide: 3). [/SIZE]
[SIZE=2]Njerëzit hulumtojnë shembëlltyra dhe yrneke këtu e atje, kurse ti ke shembëlltyrën dhe yrnekun më të madh në Pejgamberin, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, e cili është krijesa më e mirë dhe vula e pejgamberëve: [/SIZE]
[SIZE=2]{ لقد كان لكم في رسول الله أسوة حسنة لمن كان يرجوا الله واليوم الآخر وذكر الله كثيراً }. [/SIZE]
[SIZE=2]"Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e All-llahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e All-llahut në botën jetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh All-llahun". (El-Ahzab: 21). [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështor është ky unikalitet, i cili ta unifikon kahjen dhe qëllimin tënd drejt All-llahut, duke iu nënshtruar dhe përulur, duke marrë Islamin si metodë dhe ligj jete, kurse Pejgamberin, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, shembull dhe yrnek. [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është kjo qetësi që derdhet në këtë zemër: [/SIZE]
[SIZE=2]{ الذين أمنوا وتطمئن قلوبهم بذكر الله ألا بذكر الله تطمئن القلوب} [/SIZE]
[SIZE=2]"Ata që besuan dhe me të përmendur All-llahun zemrat e tyre qetësohen; pra ta dini se me të përmendur All-llahun zemrat stabilizohen". (Er-Rad: 28). [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është kjo dhunti! [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është kjo kënaqësi! [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse njeriu bashkëvepron me këtë dhunti sinqerisht, nëse e absorbon plotësisht, nëse jeton dhe mbetet me te vazhdimisht, do t'i realizohet ajo që ia ka sqaruar Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]( ثلاث من كن فيه وجد بهن حلاوة الإيمان، أن يكون الله ورسوله أحب إليه مما سواهما، وأن يحب المرء لا يحبه إلا لله ، وأن يكره أن يعود إلى الكفر كما يكره أن يقذف في النار ) [/SIZE]
[SIZE=2]"Te kush gjinden tre gjëra me to ka gjetur ëmbëlsinë e besimit: ta do All-llahun dhe Pejgamberin më shumë se çdo gjë, ta don një njeri vetëm për All-llahun dhe të urren kthimin në mosbesim, sikurse urren të hidhet në zjar". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Të gjitha këto ndjenja të dashurisë dhe emocioneve i sjell besimi dhe ai i kultivon dhe i ushqen dhe i shndërron në kënaqësi dhe lezet në këtë jetë. [/SIZE]
[SIZE=2]Andaj selefi i këtij ummeti, kur e kanë shijuar këtë mëblësi kanë thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]" والله إنا لفي لذة لو علمها الملوك وأبناء الملوك لجالدونا عليها بالسيوف ". [/SIZE]
[SIZE=2]"Pasha All-llahun ne jemi në një kënaqësi, e nëse do ta dinin mbretërtit dhe bijtë e tyre do të mundoheshin të na e marrin me shpatë". [/SIZE]
[SIZE=2]Do të shijon shijen e besimit, do të shijojnë raportin me All-llahun, subhanehu ve teala, që nëse na lidhet zemra me këtë besim, nuk do të na lidhet për asgjë tjetër përpos këtij besimit. Pas kësaj gjendjeje të gjitha aspiratat tuaja, mallëngjimi, shpresa, qëllimet në këtë jetë do të ndërlidhen shumë ngusht me këtë besim, siç na ka sqaruar Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, në këto dhunti imanore dhe dhurata hyjnore, të cilat ti ofron All-llahu ty, o rob besimtar dhe të dallon nga mbarë njerëzimi i devijuar dhe i hutuar, i larguar nga metoda e All-llahut, mohuese e Zotit dhe Mbretit, azze ve xhel-le. [/SIZE]
[SIZE=2]Analizo hadithin e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, kur thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]( إن الله إذا أحب عبداً نادى جبريل إني أحب فلان فأحبه فيحبه جبريل ثم ينادي في أهل السماء إن الله يحب فلان فأحبوه فيحبه أهل السماء ، ثم يوضع له القبول في الأرض ) . [/SIZE]
[SIZE=2]"Kur All-llahu e do një njeri e thërret Xhibrilin e i thotë: unë e dua këtë njeri, doje edhe ti, atëherë e do Xhibrili dhe i thërret banorët e qiejve duke thënë: All-llahu e do këtë njeri, andaj edhe ju duhet ta doni, atëherë e dojnë banorët e qiejve, e pastaj bëhet i pranueshëm në tokë". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse i sheh zemrat që anojnë kah ti, krahët që të përqafojnë, buzët që të buzëqeshen, shkëlqimin e syve të atij që të shikon me dashuri, kurse ti nuk u ke bërë atyre ndonjë të mirë ose ndonjë ndihmesë, por është gjuha e bisedës imanore dhe ndjenjat e zemrës që me lejen e All-llahut i sjellin këto raporte, raporte që i sjellin lumturinë dhe qetësinë njerëzimit. [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse dëshiron të kuptosh reflektimin e gjurmëve të besimit në qetësinë tënde dhe në raportet tuaja me këtë gjithësi dhe me këtë jetë, analizo hadithin e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]( من ابتغى رضى الله بسخط الناس ، رضي الله عنه وأرضى عنه الناس ، ومن ابتغى سخط الله برضى الناس ، سخط الله عليه وأسخط عليه الناس) [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai që kërkon kënaqësinë e All-llahut, duke i hidhëruar njerëzit e fiton edhe kënaqësinë e All-llahut dhe kënaqësinë e njerëzve, kurse ai që hidhëron All-llahun duke i kënaqur njerëzit, e hidhëron All-llahun edhe i hidhëron njerëzit". (Sahih, Tirmidhiu). [/SIZE]
[SIZE=2]Mbetet i përvuajtur, i privuar, i braktisur edhe nëse e posedon tërë pasurinë edhe nëse para vetes i ka të gjitha kënaqësitë e jetës, mirëpo ndien ngushticë në gjoks, zemrën ia mbulojnë brengat, sytë ia rëndon pikëllimi, i cili ia nxinë fytyrën. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Lezeti i vetmimit me All-llahun [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kur e pyetën Hasan Basriun: [/SIZE]
[SIZE=2]ما بال أهل الليل على وجوههم نور ؟ قال : لأنهم خلوا بربهم فألبسهم من نوره - سبحانه وتعالى – . [/SIZE]
[SIZE=2]"Pse fytyrat e njerëzve që falin namaz nate shndërrisin? U përgjigj: sepse janë vetmuar me Zotin e tyre dhe u ka dhënë nga Drita e Tij, subhanehu ve teala". [/SIZE]
[SIZE=2]besimtari edhe në kulmin e sprovave, në vështirësitë më të mëdhaja dhe llahtarinë maramendëse mbetet i qetë dhe i sigurtë në premtimin dhe fitoren nga All-llahu, subhanehu ve teala. [/SIZE][SIZE=2]kështu janë shprehur pejgamberët.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vijon[/SIZE][/I]
[/FONT]

[SIZE=2]A nuk i tha Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, Ebu Bekrit, radijall-llahu anhu: çka mendon për dy njerëz që i treti me ta është All-llahu?! [/SIZE]
[SIZE=2]A nuk tha Musai, alejhisselam: [/SIZE]
[SIZE=2]{ قال كلا إن معي ربي سيهدين } [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai (Musai) tha: "Kurrsesi, me mua është Zoti im, Ai do të më udhëzojë". (Esh-Shuara: 62). [/SIZE]
[SIZE=2]A nuk tha Ibrahimi, alejhisselam: [/SIZE]
[SIZE=2]{ قلنا يا نار كوني برداً وسلاماً على إبراهيم } [/SIZE]
[SIZE=2]"Po Ne i thamë: "O zjarr, bëhu i ftohtë dhe shpëtim për Ibrahimin!". (El-Enbija: 69). [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është kjo qetësi në këto zemra, qetësi e cila u jep këtyre njerëzve stabilitet dhe rehati. [/SIZE]
[SIZE=2]Kështu, kur njeriu lidhet ngusht pas All-llahut, për çka mallëngjohet dhe për çka gëzohet?!ai gëzohet me dhuntitë e All-llahut, me respektet ndaj All-llahut dhe nënshtrimit ndaj Tij: [/SIZE]
[SIZE=2]{ قل بفضل الله وبرحمته فبذلك فليفرحوا هو خير مما يجمعون } [/SIZE]
[SIZE=2]"Thuaj: "Vetëm mirësisë së All-llahut dhe mëshirës së Tij le t'i gëzohen, se është shumë më e dobishme se ajo që grumbullojnë ata". (Junus: 58). [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse njerëzit gëzohen me avansime dhe shtim të pasurisë, nëse gëzohen me pallate dhe shtëpi luksoze, muslimani gëzohet me një sexhde përulëse, në një natë të qetë, në kohën e syfyrit ku flet me Zotin e tij, i rrjedhin lotëtë, i përulet Madhërisë së Tij: [/SIZE]
[SIZE=2]{ تتجافى جنوبهم عن المضاجع يدعون ربهم خوفاً وطمعاً ومما رزقناهم ينفقون } [/SIZE]
[SIZE=2]"I heqin trupat e tyre prej dyshekëve, duke e lutur Zotin e tyre nga frika dhe nga shpresa dhe nga ajo që Ne ua kemi dhënë (pasuria) atyre, ata japin". (Es-Sexhde: 16). [/SIZE]
[SIZE=2]Cili është mallëngjimi që ia dominon njeriut zemrën nëse depërton thellë në te besimi? [/SIZE]
[SIZE=2]Kur i vjen momenti i vdekjes Bilalit, radijall-llahu anhu, bërtet gruaja e tij duke thënë: vaj për mua, më mbyti mërzia. Ai ia kthen në atë gjendje dhe i thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]بل وافرحتاه ، غداً ألقى الأحبة محمداً وصحبه. [/SIZE]
[SIZE=2]"O më kaploi gëzimi, sepse nesër do të takoj të dashurit e mi, Muhammedin dhe shokët e tij". [/SIZE]
[SIZE=2]Mallëngjimi për All-llahun, ishte ajo që ndodhi me Enes ibën Nedrin, radijall-llahu anhu, i cili gjatë betejës së Uhudit tha: E ndiej aromën e xhennetit te kodra e Uhudit". [/SIZE]
[SIZE=2]Pastaj ngritet i mallëngjyer, i pasionuar dhe i dashuruar për tu takuar me All-llahun, subhanehu ve teala, me dëshirë për ta respektuar All-llahun dhe e hedhë veten drejt vdekjes, kështuqë bie shehid për hirë të All-llahut, azze ve xhel-le. [/SIZE]
[SIZE=2]Umejr ibën Humami ishte pjesmarrës në betejën e Bedrit dhe ishte duke i ngrënë disa hurme dhe kur dëgjoi thirrjen e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, i cili tha: [/SIZE]
[SIZE=2]( لا يقاتلهم اليوم رجل مقبلاً غير مدبر إلا أدخله الله الجنة ) [/SIZE]
[SIZE=2]"Nëse lufton dikush sot me këta, i drejtuar dhe duke mos ia kthyer shpinën, do ta shtin All-llahu në xhennet". [/SIZE]
[SIZE=2]Kur e dëgjoi këtë hadith, i hodhi ato hurma që i kishte në dorë duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Sa e gjatë është kjo jetë derisa ta arrijë këtë shpresë të madhe". [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Dhuntia e besimit dhe ndikimi i tij në jetë [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Besimi jetën e shndërron në një kopsht të gjelbërt, e bën njeriun sikur të jetë duke jetuar në një kopsht rreth të cilit qarkullojnë lumenjë, ka lule, kënaqet në hijen e pemëve, i vjel frytet e këtyre pemëve, sikurse mos ta kishte prekur asnjëher ndonjë e keqe ose sikurse mos të kishte vuajtur asnjëher. [/SIZE]
[SIZE=2]Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, na e ka treguar këtë duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]( المؤمن القوي خير وأحب إلى الله من المؤمن الضعيف ، وفي كل خير) [/SIZE]
[SIZE=2]"Besimtari i fuqishëm është më i mirë dhe më i dashur te All-llahu se sa bsimtari i dobët, edhe pse në secilin prej tyre ka mirësi". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse në hadithin tjetër na thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]( عجباً لأمر المؤمن ! إن أمره كله له خير ، إن أصابته سراء شكر ، وإن أصابته ضراء صبر ، وليس ذلك لأحد إلا للمؤمن ) [/SIZE]
[SIZE=2]"Është për tu habitur me punën e besimtarit, tërë çeshtja e tij është mirësi. Nëse e godet begatia, ai falënderon, e nëse e godet fatkeqësia ai duron, e kjo nuk është për askend tjetër përpos për besimtarin". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Ai në çdo gjendje e sheh dritën e All-llahut, e sheh urtësinë e Caktimit të All-llahut, i dorëzohet urdhërit të All-llahut, në begati dhe vështirësi e synon kënaqësinë e All-llahut, shpreson shpërblimin nga All-llahu, madje edhe një therrë që e shpon robin besimtar, All-llahu ia shlyen mëkatet që i ka bërë. [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështore është kjo dhunti të nderuar vëllezër! [/SIZE]
[SIZE=2]Është dhunti që nuk krahasohet me asnjë dhunti tjetër! [/SIZE]
[SIZE=2]Kur njerëzit angazhohen në grumbullimin e pasurisë dhe thesarit, robi besimtar angazhohet me grumbullimin e veprave të mira dhe shpreson shpërblimin e tyre. [/SIZE]
[SIZE=2]Të këtillë kanë qenë shokët e Muhammedit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem. Ata nuk nuk garonin në të mirat e kësaj dynjaje e as për kënaqësitë e saja, por sikur ka ardhur në hadithin e Ebu Dherrit, radijall-llahu anhu: [/SIZE]
[SIZE=2]يا رسول الله ذهب أهل الدثور بالأجور ، يصلون كما نصلي ويصومون كما نصوم ، ويتصدقون بفضول أموالهم . [/SIZE]
[SIZE=2]"O Resulull-llah! Na e kaluan të pasurit me shpërblime. Ata falen sikur ne, agjërojnë sikur ne, mirëpo japin edhe sadaka nga pasuria e tyre". [/SIZE]
[SIZE=2]Sahabët u brengosën për atë shpërblim të cilin nuk mund ta fitojnë në mungesë të pasurisë, kurse Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, u dha përgjigje duke i ngushëlluar dhe duke u hapur horizonte dhe dyer të mëdha të të mirave: [/SIZE]
[SIZE=2]( أو ليس قد جعل الله لكم ما تصدقون به كل تسبيحة صدقة ، وكل تهليلة صدقة ، وكل تكبيرة صدقة ، وكل تحميدة صدقة ، وأمر بالمعروف صدقة ، ونهي عن المنكر صدقة ) [/SIZE]
[SIZE=2]"A nuk ju ka dhënë All-llahu çka të jepni sadaka. Çdo tesbih është sadaka, çdo tehlil është sadaka, çdo tekbir është sadaka, çdo tahmid është sadaka, urdhërimi në të mirë është sadaka dhe ndalimi nga e keqeja është sadaka". [/SIZE]
[SIZE=2]Ua tregoi këto dyer të mëdhaja të veprave të mira. Pastaj çka ndodhi? Edhe të pasurit filluan të bëjnë dhikër, andaj edhe iu kthyen Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, për tu ankuar. Atëherë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, u tha: [/SIZE]
[SIZE=2]( ذلك فضل الله يؤتيه من يشاء ) [/SIZE]
[SIZE=2]"Kjo është dhuntia e All-llahut, të cilën ia jep kujt dëshiron Ai". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Ata burra kishin preokupim të vetin që të grumbullojnë një kosto e cila do tu sillte mëshirën e All-llahun dhe do t'i bënte të aftë për të arritur kënaqësinë e All-llahut. [/SIZE]
[SIZE=2]Tregon Imam Muslimi në Sahihun e tij për gjendjen e sahabeve, radijall-llahu anhum. Njëri prej tyre nuk gjente pasuri që të jep sadaka, ai skishte çka të bëjë, sepse All-llahu e ka arsyetuar. Mirëpo ai nuk qëndronte rehat, por e tregon veprën që kanë bërë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Ne mbanim mallëra", normalisht ata që ishin të fuqishëm, mirëpo jo vetëm për të ngritur standardin ekonomik, jo për të shtuar konton, jo për të siguruar ardhmërinë, siç veprojnë njerëzit sot, por e kanë bërë këtë vepër për të patur pasuri për të dhënë sadaka për All-llahun, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]Sa madhështor janë këto shpirtëra dhe sa fisnike janë këto qëllime! [/SIZE]
[SIZE=2]Lumturi e plotë kur do të dalin para All-llahut, azze ve xhel-le. [/SIZE]
[SIZE=2]Lumturi kur ia largon një brengë vëllaut të vet musliman, lumturi kur e pason Pejgamberin, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, sa lumturi e madhe kur në kohë që njerëzit mirren me gjëra të kota, me fjalë të pahijeshme, me gjëra të pavlera, ky e kalon kohën duke e përmendur All-llahun, subhanehu ve teala, duke e lavdëruar Mbretin e qiejve dhe tokës, duke kërkuar falje për gabimet e vete, ashtu sikurse ka vepruar Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, i cili gjatë ditës dhe natës bënte istigfar shtatëdhjet herë, ose njëqind herë… [/SIZE]
[SIZE=2]Ai vazhdimisht e ka të lagur gjuhën duke e përmendur All-llahun, subhanehu ve teala, me këtë vepër e pason porosinë e Muhammedit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, i cili ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]( لا يزال لسانك رطباً بذكر الله ) [/SIZE][SIZE=2]"Le të vazhdon gjuha yte të jetë e lagur duke e pëmrnedur All-llahun".[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vijon[/SIZE][/I]

[SIZE=2]I qetëson veshët dhe e lag gjuhën duke lexuar Kur'an, kurse njerëzit janë në neglizhencë të dalldisur, në devijim të hutuar, e ti je zemërgjërë, je i qetë, gjuha jote nuk ndalet nga leximi i ajeteve të këndshme, në mesin e zhurmës së jetës së përditshme dhe në këto kohëra që është shtuar e kota. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Çelësat e lumturisë së muslimanit [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Muslimani mbetet i dalluar, sepse nuk lodhet dhe nuk ndalet nga përmendja e All-llahut, subhanehu ve teala, dhe e ndien rëndësinë e udhëzimit hyjnor i cili ka ardhur i përforcuar, gjë që tregon diapazonin e gjërë që ka kjo çeshtje: [/SIZE]
[SIZE=2]{ يا أيها الذين آمنوا اذكروا الله ذكراً كثيراً } [/SIZE]
[SIZE=2]"O ju që besuat, përkujtoni All-llahun sa më shpesh". (El-Ahzab: 41). [/SIZE]
[SIZE=2]Domethënë nuk ka kufi, nuk ka fund, nuk ka kohë të caktuar, nuk ka vend të caktuar, por gjatë ditës dhe natës, në mëngjes dhe mbrëmje, dhikër dhe lutje, me të cilat e hap ditën tënde dhe të happen dyert e kënaqësisë së All-llahut, dyert e begative, rizkut dhe lumturisë në dynja. Me to e përfundon natën dhe ditën tënde. Kështu ndihesh i qetë në afërsi të All-llahut, bjer të flejsh nën kujdesin e All-llahut, kurse tjerave u kanë hypur mbi kokë djajtë e inatosur, andaj diken e prek xhini, dikujt i hyp mbi kokë shejtani, kurse ti je i ruajtur me leje të All-llahut. [/SIZE]
[SIZE=2]Sa lumturi e madhe është kjo! [/SIZE]
[SIZE=2]Sa dhunti dhe begati madhështore është kjo! [/SIZE]
[SIZE=2]Përderisa njerëzit natën e kalojnë në zhurmë, disa prej tyre janë të zhytur në mëkate, i kalojnë netët në ndeja imorale, jetojnë me filma të fëlliqur, kurse ti, o rob besimtar, largohesh nga zhurma e jetës në qetësinë e natës dhe i fal disa rekate për All-llahun, në kohën që është koha më e madhe dhe kur vjen dhuntia madhështore, siç na ka treguar Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]( ينزل ربنا إذا بقي الثلث الأخير من الليل فينادي: هل من سائل فأعطيه ؟ هل من تائب فأتوب عليه ؟ هل من مستغفر فأغفر له ؟ وذلك الدهر كله ) [/SIZE]
[SIZE=2]"Zbret Zoti ynë në pjesën e tretë të fundit të natës dhe thërret: a ka kush kërkon që ti jap, a ka kush pendohet tia pranoj pendimin dhe a ka kush kërkon falje tia fali. Kjo vazhdon tërë kohën". (Sahih, Ahmedi). [/SIZE]
[SIZE=2]Si ka mundësi ti fitojnë këto begati dhe dhunti njerëzit e shkujdesur? [/SIZE]
[SIZE=2]Pasha All-llahun ata janë të privuar… [/SIZE]
[SIZE=2]Ti nëse je nga ata që falin namaz nate, nëse je nga ata që i luten All-llahun në kohën e syfyrit, ti nëse je ai që të lotojnë sytë në këto kohëra të vlefshme, ti nëse je nga ata që lexojnë shumë Kur'an dhe bëjnë dhikër All-llahut, ti nëse je nga ata që vazhdojnë me lutje dhe istigfar, ti e meriton të fitosh premtimin e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]( أفشوا السلام ، وأطعموا الطعام، وصلوا الأرحام وصلّوا بالليل والناس نيام ، تدخلوا جنة ربكم بسلام ) [/SIZE]
[SIZE=2]"Përhapne selamin, jepni ushqim, kujdesuni për farefisin, falni namaz nate kur njerëzit flejnë do të hyni në xhennetin e Zotit tuaj me paqë". (sahih, Ahmedi). [/SIZE]
[SIZE=2]Çka është puna e atyreve njerëzve që kur zgjohen fytyrat i kanë të nxira?! [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse vetëm besimtari është ai që ka zemrën e gjërë, i cili e fillon ditën me adhurime dhe lutje drejtuar All-llahut, siç ka ardhur në hadithin e vërtetë të Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]( يضرب الشيطان على قافية رأس أحدكم إذا هو نام ثلاث عقد، يضرب على كل عقدة يقول: نم عليك ليل طويل ، فإذا استيقظ وذكر الله انحلت عقدة ، فإذا قام وتوضأ انحلت الثانية ، وإذا صلى انحلت عقده كلها وأصبح نشيط النفس وإلا أصبح خفيف النفس كسلان ) . [/SIZE]
[SIZE=2]"Shejtani i lidh njeriut tre nyje në kokën e tij kur bie të flenë. E lidh nyjen dhe thotë: fle natë të gjatë. Kur zgjohet dhe e përmend All-llahun, zgjidhet një nyje, kur ngritet dhe mer abdest zgjidhet edhe nyja tjetër dhe kur falet zgjidhen të gjitha nyjet dhe gdhin shpirtmirë dhe me plot gjallëri, përndryshe gdhin shpirtkeq dhe përtac". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Ti, o besimtar, në dorën tende i ke çelësat e lumturisë, para vetes i ke mirësit dhe thesaret e mëdha, aty gjindet qetësia e shpirtit, rehatia e zemrës, kënaqësia e jetës, fjala e mirë dhe vepra e mirë. A ka dallim më të madh se ky aftësim i cili e bën këtë besimtar të vetmuar në mesin e tërë atyreve që nuk janë në rrugë të All-llahut?! [/SIZE]
[SIZE=2]Pse jemi privuar nga tërë këto begati?! [/SIZE]
[SIZE=2]Sepse nuk jemi lidhur si duhet me All-llahun, subhanehu ve teala, nuk i kemi kryer obligimet ashtu si duhet, nuk e kemi përjetuar atë kënaqësi për të cilën ka thënë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2](وجعلت قرة عيني في الصلاة) [/SIZE]
[SIZE=2]"Më është bërë kënaqësia e syrit tim në namaz". (Sahih, Ahmedi). [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo është kulmi i lumturisë, maja e gëzimit, fundi i zemërgjërësisë, maksimumi i kënaqësisë në këtë adhurim. A ka kush nuk e do këtë gjë dhe nuk i anon zemra nga ai?! [/SIZE]
[SIZE=2]Nëse një njeri e do një gjë dhe lidhet ngusht për te është i gatshëm të flijon çdo gjë për te, andaj Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, kur e ngushtonte ndonjë gjë nxitonte në namaz, sepse aty është qetësia, aty është lumturia, aty është bindja, e cila ringjallet përsëri në këtë zemër dhe i jep jetë të fuqishme dhe të thellë, andaj thoshte Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2](أرحنا بها يا بلال ) . [/SIZE]
[SIZE=2]"Na rehato me te, o Bilal". (Sahih, Ebu Davudi). [/SIZE]
[SIZE=2]Të çlodhemi nga lodhjet dhe hidhërimi i dynjasë në hijen e adhurimit, frikrespektit dhe përuljes para All-llahut. ska dyshim se kjo rrugë, me leje të All-llahut na shpien në lumturinë e dynjasë dhe shpëtimin e ahiretit. [/SIZE]
[SIZE=2]Vëllezër të nderuar! [/SIZE]
[SIZE=2]Dijeni se adhurimi nuk është pasivitet dhe moslëvizje, por aktivitet dhe lëvizje, nuk është dobësi, por është fuqi, sepse nëpërmjet adhurimit e tërë jeta bëhet për All-llahun, azze ve xhel-le. [/SIZE]
[SIZE=2]Ndaluni dhe analizoni adhurimin e madh me të cilin janë lidhur ngusht zemrat e adhuruesve të vërtetë, asketëve të sinqertë, a ajo është nisja e tyre në mejdanin e xhihadit për të ngritur lart flamurin La ilahe il-lall-llah dhe për të përhapur fenë Islame. Ata që ishin murgjërit e natës u shndërruan në kalorës të ditës. Prej tyre ishte edhe Abdullah ibën Muabreku, rahimehull-llah, një imam prej imamëve nga rradhët e tabiinëve, një dijetar nga dijetarët e muhadithinëve, i cili një vit shkonte në haxh dhe një vit shkontë në luftë. Për te thuhet se ka bërë më shumë se dyqind luftëra kundër armiqve të All-llahut. [/SIZE]
[SIZE=2]Analizoni kënaqësinë që e përjetojnë burrat e devotshëm në të gjitha llojet e adhurimit, qoftë në mejdanin e thirrjes në fe të All-llahut, apo në mejdanin e xhihadit. [/SIZE]
[SIZE=2]Halid ibën Velidi, radijall-llahu anhu, shikoni se çka thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Nata kur më dhurohet nuseja të cilën e dua dhe me mallëngjim e pres nuk është më e dashur te unë se nata shumë e ftohtë dhe me shi, ku pres mëngjesin që të takohem me armikun dhe ti luftoj në rrugë të All-llahut". [/SIZE]
[SIZE=2]Ska dyshim se kjo është një kënaqësi e çuditshme, të cilën nuk e njeh askush tjetër përpos atij që e ka shijuar. [/SIZE]
[SIZE=2]Vëllezër të nderuar duhet ta kontrollojmë veten dhe mos të na preokupon kjo dynja materiale, por duhet ta dimë se thelbi i kësaj jete dhe baza e vjeljes së fryteve të saja dhe shkaku kryesor i shpëtimit është ndërlidhja e ngushtë e zemrës me All-llahun, subhanehu ve teala, vëndimi i ballit në tokë për All-llahun, ngritja e duarve duke iu lutur All-llahut, bindja e thellë se asgjë në këtë ekzistencë, asnjë forcë në këtë ekzistencë dhe asnjë dëshirë në këtë ekzistencë nuk mund të lëviz pa All-llahun, i cili është i Fuqishëm ndaj robërve të Vet, I cili jep dhe ndalon, I cili ban dobi dhe dëm, I cili i lehtëson gjërat, i largon brengat dhe kur vijnë telashet dhe vështirësitë, askush përpos All-llahun nuk mund ti largon. [/SIZE]
[SIZE=2]Vëlla i nderuar! [/SIZE]
[SIZE=2]A vuan nga jeta e vështirë dhe varfëria? [/SIZE]
[SIZE=2]Besimi dhe veprat e mirë janë kënaqësi që ta kompenzojnë këtë gjë dhe të jep All-llahu sukses duke t'i lehtësuar dyert e rizkut: [/SIZE]
[SIZE=2]{ ومن يتق الله يرزقه من حيث لا يحتسب } [/SIZE]
[SIZE=2]"… e kush u përmbahet dispozitave të All-llahut, atij Ai i hap rrugë, dhe e furnizon atë prej nga nuk e kujton fare". (Et-Talak: 2-3). [/SIZE]
[SIZE=2]Çdo gjë është e lidhur me këtë domethënie të madhe, me lidhjen e ngusht me All-llahun, subhanehu ve teala, lidhjen e adhurimit dhe përuljes, lidhjen e nënshtrimit dhe dorëzimit para Mbretit të Plotfuqishëm, andaj është larguar prej nesh kënaqësia dhe ëmbëlsia kur kanë munguar këto domethënie. [/SIZE]
[SIZE=2]Angazhimet e ndryshme që na preokupojnë nuk lejojnë që të depërtojë në zemrat tona ky sekret i madh imanor i cili erësirën e shndërron në dritë dhe mërzinë në gëzim. [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo domethënie e besimit duhet të jetë boshti i jetës së muslimanit, vetëm nga kjo pikënisje duhet të flet, vetëm nga kjo pikënisje duhet të ecë dhe vetëm nga kjo pikënisje duhet të vendos. Çdo gjë duhet ta lidh me veprimin për të fituar kënaqësinë e All-llahut, mëshirën e All-llahut dhe t'i nënshtrohet maksimalisht All-llahut, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]ومما زادني شرفاً وتيهاً **** وكدت بأخمصي أطأ الثريا [/SIZE]
[SIZE=2]دخولي تحت قولك يا عبادي **** وأن صيرت أحمد لي نبياً [/SIZE]
[SIZE=2]Ajo që më dha nder dhe më ngriti lart [/SIZE]
[SIZE=2]Saqë me këmbët e mia do të shkelja yjet [/SIZE]
[SIZE=2]Hyrja ime në fjalën tënde: o robi im [/SIZE]
[SIZE=2]Dhe ma bërë Ahmedin Pejgamber. [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo është nderi, kjo është dhuntia, ky është dallimi… [/SIZE]
[SIZE=2]Kujdes në adhurimet tuaja, kujdes në sinqeritetin tuaj, kujdes në lutjet tuaja, kujdes për Kur'anin, kujdes për momentet e syfyrit, kujdes dhikrin dhe istigfarin, kujdes pastrimin e zemrave, kujdes pastrimin e shpirtit dhe të largojmë çdo gjë që shkakton errësim të zemrës, ngushtim të gjoksit, vështirësi dhe hidhurim të jetës… [/SIZE]
[SIZE=2]Të kujdesemi që të kontrollojmë vetveten, të pastrojmë qëllimin, të jemi të sinqertë, t'i shtojmë veprat e mira, të pakësojmë gjërat e kota të kësaj dynjaje dhe angazhimin tonë me ta, e cila ka hyrë në mendjet tona dhe ka bërë fole në zemrat tona, qarkullon në gjakun tonë dhe na largon nga shumë gjëra të rëndësihme të jetës tonë. Kjo asesi nuk domethënë ta lëmë dynjanë, sepse dynjaja është ara e ahiretit, mirëpo bërë zemrën tënde të lidhur me All-llahun, e tërë dynjaja të bëhet koridor dhe vendkalim i shpejt dhe i këndshëm për në ahiret, me ndihmën e All-llahut, subhanehu ve teala. [/SIZE]
[SIZE=2]Përgaditi: dr. Ali ibën Omer Badahdah [/SIZE]
[SIZE=2]Përshtati: Bekir Halimi</SPAN>
[/SIZE][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][RIGHT][I][SIZE=2]dr. Ali ibën Omer Badahdah,
22.7.2005[/SIZE][/I]
[I][SIZE=2][/SIZE][/I]
[URL="http://www.albislam.com"][SIZE=2]http://www.albislam.com[/SIZE][/URL][SIZE=2] [/SIZE][/RIGHT]
[/FONT]

[CENTER][SIZE=2][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][B]Me moral të mirë ngritemi lart[/B][/FONT][/SIZE][/CENTER]

[FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica]Transmeton Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu, nga Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, i cili ka thënë:
[SIZE=2]إنَّما بُعِثْتُ لأُتَمَّمَ مَكارِمَ ( وفي رواية صالحَ ) الأخلاقِ. [/SIZE]
[SIZE=2]"Jam dërguar që të plotësoj virtytet (e mira) morale". (sahih, shiko: "sahihul-Xhami" nr. 2349 dhe "Vargun e haditheve të vërteta", nr. 45). [/SIZE]
[SIZE=2]Munaviu, rahimehull-llah, duke e komentuar këtë hadith thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Jam dërguar për të plotësuar virtytet morale, pasiqë ato ishin të mangëta dhe ti bashkoj ato pasiqë ishin të shpërndara. ("Fejdul-Kadir", 2/710). [/SIZE]
[SIZE=2]Transmeton Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu, se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]أكمل المؤمنين إيمانا أحسنهم خلقا، وخياركم خياركم لنسائهم خلقا. [/SIZE]
[SIZE=2]"Besimtari me besim më të plotë është ai që ka moral më të mirë, kurse më i miri nga ju është ai që është më i mirë në sjellje me gratë e tija". (Sahih, "sahihu suneni tirmidhi", nr. 1162). [/SIZE]
[SIZE=2]Mubarekfuriu, duke e komentuar këtë hadith në librin e tij ku ka komentuar të gjith sunenin e Tirmidhiut, thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Besimi i plotë detyrimisht shkakton moralin e mirë dhe bamirësinë ndaj mbarë njerëzve. Kurse mirësia e njerëzve del nga mirësia e tyre ndaj grave të veta, sepse ato kanë nevojë për mëshirë, pasiqë janë të dobta. (shiko: "Tuhfetul-Ahvedhi", 4/25). [/SIZE]
[SIZE=2]Gabon shumë ai që bën ndarjen mes adhurimeve në Islam dhe sjelljes, sepse Kur'ani dhe Suneti vazhdimisht i përmendin së bashku. [/SIZE]
[SIZE=2]Nga hadithi i sipërpërmendur e shohim se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, mundohet të plotëson virtytet morale, pasiqë qëllimi i dërgesës së tij ka qenë pastrimi i shpirtit dhe arritja në grada të larta të përparimit dhe zhvillimit, që ti lejojë ta adhuron All-llahun si duhet. [/SIZE]
[SIZE=2]Mirëpo vazhdimisht gjejmë devijime të mëdha nga kjo shpallje përfundimtare. Edhe pse kanë kaluar katërmbëdhjetë shekujsh, kanë ndodhur deformimesh dhe devijimesh të llojllojshme dhe të ndryshme nga qëllimi origjinal, për plotësimin etë cilit ka ardhur Islami, e ajo është ngulitja e principit të moralit të mirë mes njerëzve. [/SIZE]
[SIZE=2]Sot, fatkeqësisht, shumë njerëz, qëllim të vetin e kanë etëm adhurimin, duke mos i dhënë rëndësi edhe arritjes së fryteve të adhurimit, e ajo është pastrimi i shpirtit. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Rëndësia e moralit të mirë [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Ai që analizon ajetet Kur'anore do të vëren se pastrimi i shpirtit ka përparësi para mësimit të shkencave fetare. Analizo ajetin Kur'anor: [/SIZE]
[SIZE=2]{ كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولاً مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمْ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ } [ البقرة:151] [/SIZE]
[SIZE=2]"(Sikurse plotësova mirësinë Time ndaj jush) Ashtu siç dërguam nga gjiu i juaj të dërguar t'u lexojë ajetet Tona, t'ju pastrojë, e t'ju mësojë librin dhe traditën, e edhe t'ju mësojë atë që nuk e dinit". (El-Bekare: 151). [/SIZE]
[SIZE=2]{ لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمْ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ } [ آل عمران: 164 ] [/SIZE]
[SIZE=2]"Është e vërtetë se All-llahu u dha dhuratë të madhe besimtarëve, kur ndër ta nga mesi i tyre dërgoi të dërguar që atyre t'u lexojë shpalljen e Tij, t'i pastrojë ata, t'ua mësojë Kur'anin dhe sheriatin, edhe pse, më parë ata ishin krejtësisht të humbur". (Ali Imran: 164). [/SIZE]
[SIZE=2]{ هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي اْلأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمْ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ } ] الجمعة: 2 ]. [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai është që arabëve të pashkolluar u dërgoi Pejgamberin nga mesi i tyre që t'ua lexojë ajetet e Tij, t'i pastrojë ata, t'ua mësojë librin dhe sheriatin, edhe pse më parë ata ishin në një humbje të dukshme". (El-Xhumua: 2). [/SIZE]
[SIZE=2]Nga këto ajete shohim se kur flet All-llahu, subhanehu ve teala, mbi dërgimin e pejgamberit përfundimtar, Muhammedit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, si ia ka caktuar detyrën, e ajo është pastrimi i shpirtit, e pastaj mësimi i Kur'anit dhe Sunnetit. [/SIZE]
[SIZE=2]Pastrimi i shpirtit fillon dhe përfundon me tevhidin. Këtu hyn edhe pastrimi i shpirtit nga sëmundjet dhe arritja e plotësisë, largimi nga haramet dhe zbatimi i adhurimeve. Kurse pastrimi i ummetit ndodh duke e aplikuar sherijatin në jetë. [/SIZE]
[SIZE=2]Pastrimi i shpirtit (tezkije) është diç më shumë se dija, sepse dija ti jep rregullat dhe sqarimet për çdo gjë, kurse tezkija (pastrimi i shpirtit) është aplikim i kësaj dije në shpirtin e njeriut, sëmundjet, synimet, njohja e rrugës dhe mënyrës së shërimit, njohja e plotësisë dhe si të kalojmë në te, mjetet në këtë drejtim dhe vizion i veçantë për secilin njeri që i ndihmon për ta kaluar nga një gjendje në tjetrëen. Këtu ka hise edhe përvoja, edhe pse dhurata e All-llahut është bazë në këtë drejtim: [/SIZE]
[SIZE=2]{ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا } [ البقرة: 269 ] [/SIZE]
[SIZE=2]"…, e kujt i është dhënë urtësia, atij pra i është dhuruar mirësi e madhe, …". (El-Bekare: 269). (shiko: "El-Esasu fit-Tefsir", Seid Hava, 1/322-323). [/SIZE]
[SIZE=2]Islami adhurimet e ndryshme që i ka përcaktuar nuk i ka bërë vetëm rituale të çveshura nga çdo domethënie dhe përmbajtje, por secili adhurim bart në vete vlera morale, të cilat duhet të reflektohen në jeën e muslimanit që i zbaton këto adhurime, të dalin në shesh qartë në sjelljen e tij me tjerët dhe në përcaktimin e kornizave për vetveten. [/SIZE]
[SIZE=2]Adhurimi është raporti i njeriut me Zotin e vet, kurse sjellja është raporti i tij me njerëzit. Patjetër duhet të reflektohet raporti i njeriut me All-llahun në raportet e tija me shoqërinë, andaj duhet ti përmirëson këto raporte dhe ta edukon veten, përndryshe si ka mundësi ta ndërlidhim namazin me ndalimin e imoralitetit dhe gjërave të shëmtuara, siç i ka ndërlidhur All-llahu në Kur'an: [/SIZE]
[SIZE=2]{ إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى عَنْ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ } [ العنكبوت: 45 ] [/SIZE]
[SIZE=2]"…vërtet namazi largon nga të shëmtuarat dhe të irituarat, …". (El-Ankebut: 45). [/SIZE]
[SIZE=2]E shmëtuara dhe e irituara e përmbledhin çdo të keqe dhe të poshtër, kurse këto gjëra dalin në shesh gjatë sjelljes tonë me njerëzit në shoqëri. [/SIZE]
[SIZE=2]Adhurimi edhe pse ka të bëjë me raportin e njeriut me All-llahun, mirëpo edhe aspektet e sjelljes janë të pranishme në to. Për shembull, ti je i urdhëruar ta kryejsh namazin me xhemat, me qëllim që të kesh kontakte me njerëzit dhe të bashkëveprosh me ta. Gruaja është urdhëruar që mos të del në xhami e parfymosur dhe e stolisur, me qëllim që mos të joshë burrat. Gjat dhënies së zekatit, nëse i jep dikujt nga zekati, e pastaj mburresh para tij, kjo ta asgjëson këtë lëmoshë. Gjatë haxhit, duhet të jesh i sjellshëm gjatë kallaballëkut. E kështu me radhë. [/SIZE]
[SIZE=2]Pra, në secilin adhurim del në shesh sjellja, të cilën duhet ta posedosh dhe të stolisesh me te. [/SIZE]
[SIZE=2]Islami ka ardhur që të ngulitë vlerat fisnike tek individi, i cili e përbën shoqërinë. Prej vlerave të para që kujdesej islami ti thellon në ndërgjegjën e individit është vlera e vëllezërimit. Kjo edhe ka qenë edhe vepra e parë që e ka bërë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, pas shpërnguljes në Medinë. Ashtu që lidhjen vëllezërore nga përkatësia e bëri më të fuqishme se sa lidhjen e vëllezërisë bga gjaku. Ky ka qenë elementi që e ka ruajtur shoqërinë muslimane nga kurthet e shumta që i janë bërë, mirëpo fatkeqësisht kjo vlerë nuk ekziston aq sa duhet në msin e msulimanëve. A nuk është tradhtia shkaku që disa shtete jobesimtare kanë arritur të okupojnë disa shtete muslimane. Këtyre tradhtarëve nuk ju intereson as vëllau, e as nderi, duke vrapuar që të fitojnë pak pasuri. [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo tregon se në shoqëritë muslimane dominon egoizmi dhe vetjakësia, principet e huaja, saqë është bërë moto e tyre në jetë: "unë, e pas meje le të bëhet tufan". Nuk ka mbetur vend për vlerat e altruizmit, vetflijimit për hirë të vëllezërisë dhe shoqërisë. Pa dyshim se ky është defekti i madh dhe alarmi për shkatërrim të shoqërive ku dominojnë këto ide dhe mendime. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Sjellja e muslimanëve në kohën e sodit [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Nga kjo që tham deri tani përfundojmë se pastrimi i shpirtit është prej gjërave esenciale dhe sipas rëndësisë barazohet me zbatimin e adhurimeve. Mirëpo çka ndodh në realitetin e sotshëm? [/SIZE]
[SIZE=2]Është përhapur mes njerëzve shprehja: në vendet muslimane ka musliman, mirëpo ska islam, kurse në perendim ska musliman, mirëpo ka islam! Kjo thënie është argument se muslimanët nuk janë të cilësuar me moralin islam, kurse perendimorët edhe pse nuk janë musliman i kanë përvetësuar shumë cilësi të muslimanëve! [/SIZE]
[SIZE=2]Shembujt në këtë drejtim, fatkeqësisht janë të shumta. [/SIZE]
[SIZE=2]- Ishim duke e falur namazin e teravisë, kurse njerëzit shtyhen për të zënë vend në safin e parë. Ky gjest i hidhëron shumë namazli. Në vend se të dominon shpirti vëllezëror dhe dashuria mes tyre, ata hidhërohen dhe urrehen. Vallë a është kjo sjellje islame e shëndoshë? [/SIZE]
[SIZE=2]- Më kanë treguar disa shokë se kishin hyrë në itikaf bashk. Pasiqë i kanë kaluar disa ditë bashk në itikaf janë shndëruar në njerëz të urrejtur mes tyre, kurse më herët kanë qenë vëllezër të dashuruar mes tyre. Kjo ka ndodhur për shkak se ndeja e gjatë bash dhe kontakti mes tyre i ka nxjerur në shesh sjelljet e këqija dhe moralin negativ të njëri tjetrit. [/SIZE]
[SIZE=2]- Më kanë treguar për një plak me mjekër, i cili me vete merrte nipin në xhami. Kurse gjat faljes së namazit nipi, si fëmijë, lozte dhe vrapornte në xhami. Pas namazit, ky pal me mjekër ia flakaresh një shuplakë fëmiut, vepër të cilën askush në xhami nuk e pëlqen. [/SIZE]
[SIZE=2]- Dikush nuk i ndalet gjuha nga dhikri dhe duaja gjatë rrugës, mirëpo nëse ndodh ndonjë zënke e vogël mes tij dhe tjetrit që afër tij është me veturë, ndërohet krejtësisht e fillojnë sharjet dhe ofendimet. [/SIZE]
[SIZE=2]- Në Mekë, gjatë kryerjes së Haxhit ose Umres, sa zënka dhe shtyrje ndodhin mes njerëzve për të arritur te guri i zi. Prekja e gurit të zi është sunnet kurse zënka dhe dëmtimi i muslimanëve është mëkat. Disa madje e ndërpresin namazin para imamit me qëllim që ti afrohen sa ma shpejtë gurit të zi. [/SIZE]
[SIZE=2]Këto shembuj tregojnë dallimin e madh mes fesë dhe moralit dhe mes adhurimeve dhe sjelljes. [/SIZE]
[SIZE=2]Prej shembujve tjera në këtë drejtim është edhe njeriu që fal namaz, agjëron dhe jep lëmoshë, mirëpo aspak nuk e kontrollon shtëpinë e vet, gruaja e tij del e çveshur, nuk kujdeset për vajzën e tij, nuk ia njeh shoqët, etj. [/SIZE]
[SIZE=2]Dikush mundohet ti zbaton edhe imtësirat më të mëdha në adhurime, kurse sa i përket sjelljes, ai aspak nuk kujdeset për te. [/SIZE]
[SIZE=2]Secili civilizim ngritet mbi dy parime: atë shkencor dhe atë moral. [/SIZE]
[SIZE=2]Kjo na e potencon afërsinë e rënies së civilizimit shtazarak i cili dominon dhe sundon botën, mirëpo në të njejtën kohë nuk na përgëzon se Ummeti Islam do ta trashëgojë këtë pozitë, sepse morali i ummetit islam akoma është shumë larg nivelit për ta udhëhequr botën. Rënia e ummetit në njërën prej tyre, do të shkakton edhe rënien në tjetrën. [/SIZE][SIZE=2]Le të shikojmë se si është përhapur Islami anë e mbanë botës. Atë e kanë përhapur tregtarët musliman me sjelljen e tyre dhe moralin që kanë poseduar.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[I][SIZE=2]Vijon[/SIZE][/I]
[/FONT]

[SIZE=2]Vlera e moralit të mirë [/SIZE]

[SIZE=2]Shumë tekste flasin për vlerën e moralit të mirë dhe nxisin në pajisje dhe posedim të tyre. [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu, thotë: Erdhi një njeri dhe i tha Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: filaneja shumë fal namaz, agjëron dhe jep lëmoshë, mirëpo u pengon fqinjëve me gojën e saj. Tha: ajo është në zjar. I tha: o i dërguar i All-llahut, filaneja nuk ka shumë namaz, agjërim dhe sadaka, e nëse jep sadaka jep një copë të vogël të qumshtit të tharë, mirëpo nuk u pengon fqinjëve me gojën e saj. Tha: ajo është në xhennet". (sahih, Ahmedi). [/SIZE]
[SIZE=2]Pra, shikoni në këtë hadith, nuk ka bërë dobi adhurimi i madh përskej sjelljes së keqe, kurse shikoni se çka ka bërë sjellja e mirë edhe pse adhurimi ka qenë i pakët! [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu, tregon se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]إن رجلا لم يعمل خيرا قط، وكان يداين الناس، فيقول لرسوله: خذ ما تيسر، واترك ما عسر، وتجاوز لعل الله تعالى أن يتجاوز عنا. فلما هلك، قال الله عز وجل له: هل عملت خيرا قط؟ قال: لا! إلا أنه كان لي غلام، وكنت أداين الناس. فإذا بعثته ليتقاضى، قلت له: خذ ما تيسر، واترك ما عسر، وتجاوز لعل الله يتجاوز عنا. قال الله تعالى: قد تجاوزت عنك. [/SIZE]
[SIZE=2]"Një njeri s'kishte bërë asnjë vepër të mirë, mirëpo u jepte borxh njerëzve dhe i thoshte nëpunësve të vet: merrne borxhin nga ata që e kanë gjendjen e lehtë dhe leri ata që e kanë gjendjen e vështirë, falja njerëzve e ndoshta All-llahu na e fal neve mëkatin. Kur vdiq, All-llahu, azze ve xhel-le, i tha: a ke bërë ndonjë të mirë? Tha: jo! Mirëpo kisha një nëpunës dhe u jepja borxh njerëzve, e kur e dërgoja ta merr borxhin i thoja: merre borxhin nga ata që kanë dhe falja atyreve që nuk kanë, falja njerëzve e ndoshta All-llahu na e fal neve. All-llahu, azze ve xhel-le, i thotë: edhe unë ta fala ty". (sahih, Nesaiu). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Aisheja, radijall-llahu anha, thotë: Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: hyra në xhennet dhe dëgjova lexim të Kur'anit. Thash: kush po lexon? Më thanë: Harithe ibën Numan. Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, tha: këtu të sjell bamirësia. Këtu të sjell bamirësia". (sahih, Nesaiu). [/SIZE]
[SIZE=2]Harithe ibën Numan ishte njeri që kishte marrë pjesë në betejën e Bedrit dhe ishte njeri shumë bamirës ndaj nënës së vet. Sikurse Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, dëshiron tua tërhjek vëmendjen sahabeve për shkakun që e ka sjellur këtë njeri deri në këtë gradë. Domethënë Harithen e ka sjellur në këtë gradë bamirësia ndaj nënës së vet. (Shiko: "Fejdul-Kadir", 3/637-638). [/SIZE]
[SIZE=2]Sjellja e mirë nuk kufizohet vetëm ndaj njerëzve, madje duhet të sillemi mirë edhe ndaj kafshëve, sepse edhe kjo sjellje e mirë bëhet shkak për tu na u falur mëkatet dhe për të hyrë në xhennet. [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu, thotë se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]أن امرأة بغيا رأت كلبا في يوم حار، يطيف ببئر، قد أدلع لسانه من العطش، فنزعت له بموقها، فغُفر لها. [/SIZE]
[SIZE=2]"Një grua lavire e pa një qen në një ditë të nxehtë rrotullohej përreth bunarit dhe i kishte dalur gjuha nga etja. Nxori ujë nga bunari me këpucën e vet dhe i dha ujë. Kjo vepër shkaktoi ti falen mëkatet". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu, tregon se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]أن رجلا رأى كلبا يأكل الثرى من العطش، فأخذ الرجل خفه، فجعل يغرف له به حتى أرواه، فشكر الله له، فأدخله الجنة. [/SIZE]
[SIZE=2]"Një njeri kishte parë një qen duke ngrënë dhe nga etja. Mori këpucën e tij, e mbushi me ujë dhe i dha ujë derisa u ngop. All-llahu e falënderoi për këtë vepër dhe e shtyri në xhennet". (Buhariu). [/SIZE]
[SIZE=2]"Domethënë e lavdëroi dhe e shpërbleu duke ia pranuar veprën dhe duke e shtyrë në xhennet". (Shiko: "Fet'hul-Bari", 1/334). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Derda, radijall-llahu anhu, tregon se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]ما من شيء يوضع في الميزان أثقل من حسن الخلق وإن صاحب حسن الخلق ليبلغ به درجة صاحب الصوم و الصلاة. [/SIZE]
[SIZE=2]"Nuk ka gjë që vëndohet në peshojë më të rëndë se sa sjellja e mirë. Njeriu me sjellje të mirë arrin gradën e agjëruesit dhe namazliut". (sahih, Tirmidhiu). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Dherri, radijall-llahu anhu, thotë: Më ka thënë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]لا تحقرن من المعروف شيئا، ولو أن تلقى أخاك بوجه طلق.[16] [/SIZE]
[SIZE=2]"Mos nënçmoni asnjë vepër të mirë, së paku të takohesh me vëllaun tënd me fytyr të buzëqeshur". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Imam Neveviu, rahimehull-llah, thotë: Ky hadith na stimulon për ta kuptuar vlerën e mirësisë dhe të bëjmë atë që kemi mundësi edhe nëse është pak, madje buzëqeshja në fytyrën e vëllaut tonë. ("Sherhu Sahihi Muslimi", 8/426) [/SIZE]
[SIZE=2]Kurse Mubarekfuri, rahimehull-llah, duke e komentuar këtë hadith thotë: [/SIZE]
[SIZE=2]"Ky hadith tregon se sadakaja nuk është vetëm me gjëra konkrete dhe nuk veçohen me këtë vepër vetëm të pasurit, por secili ka mundësi ta bëjë dhe në shumë raste pa rëndësi". ("Tuhfetul-Ahvedhi", 5/383). [/SIZE]
[SIZE=2]Shikoni të gjith këta njerëz që i përmendi Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, në këto hadithe, ata nuk kanë bërë shumë namaz, agjërim ose sadaka, mirëpo vepra e mira kryesore e tyre paska qenë sjellja e mire dhe ishte bërë shkak për tua falur All-llahu atyreve mëkatet dhe pastaj për të hyrë në xhennet. E kundërta ndodh me ata që kanë moral të keq. [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu, tregon se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]دخلت امرأة النار في هرة ربطتها: فلم تطعمها، ولم تدعها تأكل من خشاش الأرض حتى ماتت. [/SIZE]
[SIZE=2]"Ka hyrë një grua në zjar për shkak të maces: as nuk e ka ushqyer e as nuk e ka lërë të han insektet e tokës, derisa ka vdekur". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Xheriri, radijall-llahu anhu, tregon se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]من يُحرم الرفق يُحرم الخير. وفي رواية: ( إن الله رفيق يحب الرفق, ويعطي على الرفق ما لا يعطي على العنف, وما لا يعطي على سواه ). وفي رواية: ( لا يكون الرفق في شيء إلا زانه, ولا ينزع من شيء إلا شانه ). وفي رواية: ( عليك بالرفق ). [/SIZE]
[SIZE=2]"Ai që privohet nga butësia privohet nga mirësia". (Muslimi). Në transmetimin tjetër qëndron: "All-llahu është i butë dhe e do butësinë. I jep butësisë atë që nuk ia jep dhunnës dhe atë që nuk ia jep asgjë tjetër". Në transmetimin tjetër qëndron: "Çdo kund ku gjindet butësia, ajo gjë është e stolisur dhe çdo kund ku mungon butësia ajo shëmtohet". Në transmetimin tjetër qëndron: "Je i butë". [/SIZE]
[SIZE=2]Dhuna është kundër butësisë. Këto hadithe e tregojnë vlerën e butësisë dhe stimulojnë drejt saj dhe e qortojnë dhunënë. Tregojnë se butësia është shkaku i çdo të mire. Kadi Ijadi thotë: butësia ti realizon qëllimet dhe ti lehtëson detyrat". (Sherhu Sahihi Muslimi", 8/391). [/SIZE]

[SIZE=2]Disa qëndrime nga jeta e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem [/SIZE]

[SIZE=2]Argumentet e lartpërmendura nuk do të kenë edhe aq ndikim nëse nuk kemi dikend që i ka zbatuar në prkasë këto vlera. Do të mundohemi të shikojmë jetën e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, që ti shohim këto vlera në praksën e Pejgamberit, alejhisselam. [/SIZE]
[SIZE=2]◘ E kanë pyetur Aishen radijall-llahu anha, për moralin e Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, kurse ajo u është përgjigjur duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]كان خلقه القرآن. [/SIZE]
[SIZE=2]"Morali i tij ishte Kur'ani". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]Domethënë se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, të gjitha urdhërat e Kur'anit i ka zbatuar dhe është larguar nga të gjitha ndalesat e tija. Kështu morali yt bëhet moral i Kur'anit. [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Transmeton Buhariu dhe Muslimi se një bediun e tërhoqi për petku Pejgamberin, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, aq e fortë ishte kjo tërhjekje saqë la gjurmë në qafën e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, pastaj tha: O Muhammed, me jep nga pasuria e All-llahut që e ke. U kthye nga ai Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, e pastaj qeshi dhe i urdhëroi që ti japin diçka". [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Kur e dëmtonte populli i vet luteshte duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]اللهم اغفر لقومي فإنهم لا يعلمون. [/SIZE]
[SIZE=2]"All-llahu im falja popullit tim, se ata nuk e dinë". (Buhariu dhe Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Qëndrimi i Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ndaj Omerit, radijall-llahu anhu, në ditën e marëveshjes së Hudejbisë, ishte qëndrim i komandantit që e mëson ushtarin e vet. Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, me zemërgjërësi e pranoi debatin e ashpër të Omerit, radijall-llahu anhu. Duke dhënë kështu shembullin më të madh të butësisë. Këtë e mësoi shumë mirë Omeri, radijall-llahu anhu, edhe kur u bë Halife sillej me njerëzit nga kjo pikënisje. (shiko detajet e këtij tregimi në sahihun e Buhariut). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Ebu Seid el-Hudriu, radijall-llahu anhu, tregon: [/SIZE]
[SIZE=2]جاء أعرابي إلى النبي صلى الله عليه وسلم يتقاضاه دينا كان عليه، فاشتد عليه، حتى قال له: أُحرّج عليك إلا قضيتني، فانتهره أصحابه وقالوا: ويحك! تدري من تكلم؟ قال: إني أطلب حقي. فقال النبي صلى الله عليه وسلم: هلا مع صاحب الحق كنتم؟ ثم أرسل إلى خولة بنت قيس، فقال لها: إن كان عندك تمر فأقرضينا حتى يأتينا تمرنا فنقضيك. فقالت: نعم بأبي أنت يا رسول الله! قال: فأقرضته، فقضى الأعرابي وأطعمه، فقال: أوفيت أوفى الله لك. فقال: أولئك خيار الناس، إنه لا قُدست أمة لا يأخذ الضعيف فيها حقه غير متعتع. [/SIZE]
[SIZE=2]Erdhi një bediun te Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, për ta kërkuar borxhin e tij dhe u soll ashpër, gjersa i tha: do të ngushtoj derisa nuk ma lan borxhin. E qortuan shokët e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, e i thanë: vaj për ty! A e din me kënd flet? Tha: jam duke e kërkuar hakun tim. Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, tha: pse nuk jeni në anën e atij që ka hak? Pastaj kërkoi nga Haule bintu Kajs hurma duke i thënë: nëse ke hurma na jep borxhë derisa të na vijnë hurmat tona e ta lajmë borxhin? I tha: po, flijofsha babë e nënë për ty! Mori borxh nga Heuleja dhe ia lau borxhin beduinit dhe i dha ushqim. Kurse beduini i tha: e lajte borxhin, All-llahu ta laftë ty. Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, tha: këta janë njerëzit më të mirë. Mos u shenjtëroftë një popull ku i dobti nuk e mer hakun pa u lodhë". (sahih, Ibn Maxheja). [/SIZE]
[FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][RIGHT][SIZE=2][/SIZE]

[/RIGHT]

[I]Vijon[/I]
[/FONT]

[SIZE=2]◘ Enesi, radijall-llahu anhu, tregon: çdo gjë që kanë lypur nga Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, për Islam ai e ka dhënë. I erdhi një njeri dhe i dha dele sa mund të ketë mes dy kodrave. Kur u kthye te populli i vet u tha: bëhuni musliman se Muhammedi po jep aq shumë sikur njeri që nuk i frikohet varfërisë". (Muslimi) [/SIZE]
[SIZE=2]Të gjitha këto raste na lajmërojnë mbi moralin e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, dhe sjelljen e tij me njerëzit. [/SIZE]
[SIZE=2]Këtë e kanë kuptuar shumë mirë sahabet e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, dhe kanë vazhduar në rrugën e tij, andaj ngritën një civilizim i cili sundoi botën shekuj me rradhë. [/SIZE]

[SIZE=2]Disa qëndrime të sahabeve dhe tabiinëve [/SIZE]

[SIZE=2]Ky shpirt dhe ky moral mbeti në ummetin islam, andaj vërejmë qëndrime të tillë edhe te tabiinët. [/SIZE]
[SIZE=2]Bisedën time rreth qëndrimeve të tilla do ti përmbyll me dy raste: [/SIZE]
[SIZE=2]Rejahu thotë: Ma përmendën një grua dhe u martova me te. Ajo kur e falte namazin e jacisë, parfymosej dhe veshej mirë pastaj më vinte dhe më thoshte: a ke nevojë për mua? Nëse i thoja: po, ajo rrinte me mua, e nëse i thoja jo, ajo ngritej dhe nuk ndalej duke u falur deri në mëngjes. (shiko: "Ruhbanul-Lejli", 2/34). [/SIZE]
[SIZE=2]Doli Ibrahim ibën Ed'hemi në një vend. Iu drejtua një ushtar dhe e pyeti: ku është imrani? Ai tregoi me dorë drejt varrit. E goditi në kokë dhe e lëndoi. Kur i treguan se ky njeri është Ibrahim ibën Ed'hemi, filloi tia puth këmbët dhe duart. Ky atëherë tha: kur më goditi në kokë e luta All-llahun tia dhuron xhennetin, pasiqë e dija se unë shpërblehem për shkak të kësaj goditje që ma dha, andaj nuk dëshirova që unë të fitoj prej tij e ai të humbë prej meje". ("Muhtesar Minhaxhul-Kasidin", fq. 170). [/SIZE]

[SIZE=2]Mënyrat e shërimit [/SIZE]

[SIZE=2]Veorat e mira burojnë nga morali i mirë, andaj secili prej nesh le të kontrollon cilësitë dhe moralin e tij dhe le të fillon ti shëron një pas një. Ji i vendosur në këtë rrugë, sepse pas një kohë do të vjen mirë kjo gjë. [/SIZE]
[SIZE=2]Ai që e di se ymri i tij është shumë i shkurtë në krahasim me ahiretin do të duron disa ditë vështirësit e udhëtimit për të jetuar në begati përgjithmonë, sepse në mëngjes lavdërohet ai që natën ka ecur. [/SIZE]
[SIZE=2]Duhet ta dimë me bindje se ne nuk do të mund të jemi të dobishëm për Islamin dhe thirrjen nëse nuk pajisemi më virtyte morale. [/SIZE]
[SIZE=2]Një ditë isha duke e thirrur një kolegë në punë për të qenë i rregullt në faljen e namazit, mirëpo nuk më përgjigj. Unë kur fillova të jem më i vrazhdë, atij edhe më shumë iu shtua inati. Pastaj kur e ndryshova metodën dhe fillova të jem i butë dhe buzëqeshur, kërkova falje për sjelljen time të gabuar, edhe ai u zbut dhe u ngrit për tu falur me mua. [/SIZE]
[SIZE=2]Tregon hoxha Muhamed Hasani një përvojë të tijën në këtë drejtim. Ai thotë: isha duke shkuar për të mbajtur një ligjeratë në një vend. Ma tërhoqi vëmendjen një radhë e madhe të të rinjve para një sporteli të biletave të një kinemaje. U futa edhe unë në rradhë dhe pastaj fillova me fjalë të buta dhe të ëmbëla të flas me ta. Pas një kohe më shumë se dhjetë të rinjë e lanë blerjen e biletave për kinema dhe u nisën me mua për në ligjeratë. [/SIZE]
[SIZE=2]Dëshirojmë që t'i shfaqim frytet e adhurimeve tona në moralin dhe sjelljet tona dhe të jetë muslimani i dalluar në sjelljen dhe gjstet e tija. [/SIZE]
[SIZE=2]Ndoshta prej shkaqeve më të rëndësishme për shërimin e kësaj dukurie janë këto: [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Shoqërimi me njerëz të moralshëm, sepse natyra është hajne dhe e vjedh edhe të mirën edhe të keqen. Këtë e ndihmon hadithi i Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: [/SIZE]
[SIZE=2]المرء على دين خليله، فلينظر أحدكم من يخالل. [/SIZE]
[SIZE=2]"Njeriu është në fenë e shokut të tij, andaj le të shikon se cilin e bën shok". (hasen, Tirmidhiu). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Kërko ndihmë te All-llahu dhe lutu, sepse Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, është lutur që All-llahu ti dhuron sjellje të mirë duke thënë: [/SIZE]
[SIZE=2]( واهدني لأحسن الأخلاق، لا يهدي لاحسنها إلا أنت. واصرف عني سيئها، لا يصرف سيئها إلا أنت ). [/SIZE]
[SIZE=2]"Më udhëzo në sjelljen më të mirë, sepse vetëm ti udhëzon drejt saj dhe largom nga sjellja e keqe, sepse vetëm Ti largon nga ajo". (Muslimi). [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Vendoshmëria për ta ndryshuar sjelljen e keqe dhe durimi në këtë drejtim. [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Kundërshtimi i epshit, sepse pasimi i sjelljes së keqe është në përputhje me pasionet e njeriut dhe epshet e tija, kurse stolisja me vlera morale ka nevojë për luftë dhe qëndresë. [/SIZE]
[SIZE=2]◘ Besimi i shëndoshë, sepse besimet e shtrembëruara që e ndajnë besimin nga vepra dhe veprat nga kërkesat e fjalës la ilahe il-lall-llah kanë krijuar opinion se mjafton të besosh edhe nëse sillesh keq ose edhe nëse nuk vepron asnjë vepër të mirë. Këtu ka luajtur rol edhe sufizmi i cili i jep rëndësi vetëm raporteve me Zotin duke anashkaluar raportin me njerëzit dhe me këtë është humbur barazpesha islame. [/SIZE]
[SIZE=2]Muhamed Hasen Jusuf [/SIZE]
[SIZE=2]Përshtati: Bekir Halimi</SPAN>


[/SIZE][FONT=Trebuchet MS,Arial,Helvetica][RIGHT][I][SIZE=2]Muhamed Hasen Jusuf,[/SIZE][/I][SIZE=2]
[I]28.1.2005[/I][/SIZE]

[/RIGHT]

[url]http://www.albislam.com[/url][/FONT]

[CENTER][CENTER][COLOR=black][URL="http://www.kbi-vushtrri.com/pfilm.html"][COLOR=#0000ff]http://www.kbi-vushtrri.com/pfilm.html[/COLOR][/URL][/COLOR][/CENTER]
[CENTER][COLOR=black][B]I DĖRGUARI I ALLAHUT MREKULLI, QĖ LUHATI FRONIN E KINEMATOGRAFISĖ AMERIKANE DHE EVROPIANE[/B][/COLOR][/CENTER][/CENTER]
[COLOR=black]Ka kohė qė kemi dėgjuar nė media pėr njė film pėrkitazi me jetėn e Pejgamberit, alejhi's salatu ve's selam, tė cilin e ka pėrgatitur Amerika, por ēfarė ndodhi nė tė vėrtetė me kėtė film? Ndodhi njė mrekulli qė tronditi kinematografinė amerikane dhe evropiane. [/COLOR]
[COLOR=black]Allahu Ekber! Krenaria i takon Islamit! Filmi nė realitet ėshtė pėrgatitur pėr ta njollosur personalitetin e Pejgamberit, alejhi's salatu ve's selam nė pėrgjithėsi dhe emrin e fesė islame nė veēanti. Xhirimi i kėtij filmi zgjati rreth tri vite dhe transmetues ishte kanali televiziv britanik BBC. Pas premierės, ky film zgjoi interesim te madh nė SHBA, edhe pse qėllimi i pare dhe i fundit i prodhimit te kėtij filmi ishte njollosja e imazhit te fesė islame dhe muslimanėve, duke e lidhur kėtė me betejėn e 11 shtatorit.[/COLOR]
[COLOR=black]Tregimi zė fill menjėherė pas ngjarjeve te 11 shtatorit ne Nju Jork. Filmi u pėrgatit nė atė mėnyrė qė kėtė ngjarje u mundua ta lidhte me Muhammedin, paqja dhe shpėtimi qofshin mbi te, dhe luftėrat e betejat e tij, duke synuar zbehjen e imazhit islam tek amerikanet, tė cilėt me dhjetėra pranuan fenė islame nė dy qytetet e mėdha, Nju Jork dhe Uashington, gjė qe kishte frikėsuar shume senatin amerikan. [/COLOR]
[COLOR=black]Ēfarė ndodhi me pas?[/COLOR]
[COLOR=black]Bordi transmetues britanik u tregua i gatshėm pėr transmetimin e filmit pas xhirimit dhe nxitoi ne xhirimin e tij ne mėnyrė qe filmi te mos mbetet pa u transmetuar nė kanalin mė tė njohur informativ nė botė. [/COLOR]
[B][COLOR=black]Si u pėrgatit filmi?[/COLOR][/B]
[COLOR=black]Ka qenė e udhės qė jeta e tė dėrguarit tė Allahut tė studiohej mirė e tė gjendeshin argumentet, tė cilat do t'i shėrbenin synimeve te filmit por kjo nuk ndodhi. Ata nuk gjeten mėnyrėn pėr t'u udhėzuar. Edhe pse sa herė qė thelloheshin mė shumė nė studimin e jetės sė tė dėrguarit tė Allahut, Muhammedit, alejhi's selam, shtohej simpatia dhe dashuria e tyre pėr kėtė njeri tė madh, pėr urtėsitė, mėsimet dhe modestinė e tij, megjithatė ata i mbeten "besnikė" synimeve te tyre, kėshtu qe filluan tregimet e jetės se tij t'i shtrembėronin nga pak, duke i vene vello esencės dhe realitetit te historisė.[/COLOR]
[COLOR=black]U kompletua xhirimi i filmit dhe iu shfaq tėrė botės porse ndodhi ajo e papritura: gjurmėt e jetės se Pejgamberit, alejhi's salatu ve's selam fillonin ngadalė tė depėrtonin ne shpirtrat e aktoreve dhe atyre qė pėrgatitėn filmin kėshtu qė filluan t'i qasen seriozisht studimit tė jetės sė tij dhe filluan tė marrin pėr moral tė tyre tiparet dhe vetit e tij…[/COLOR]
[COLOR=black]Shume katolikė u munduan t'i bindin qė tė largohen prej kėtyre qėndrimeve, sidomos kur ata u larguan nga aktrimi. Senati amerikan u frikėsua shumė ngase ata dėshironin qė filmi te kishte ndikim pozitiv tek njerėzit. Tani ndodhi ajo qe druhej shume prej saj: [B]TĖRĖ ANĖTARĖT E FILMIT PRANUAN ISLAMIN[/B]. Po, pas mė pak se dy vite nga xhirimi, tėrė ekipi i filmit pranoi fenė islame…[/COLOR]
[COLOR=black]I madhėruar qoftė Allahu! [B][I]Ata pėrpiqen me gojėt e tyre ta shuajnė dritėn e All-llahut, e All-llahu nuk do tjetėr, pos ta pėrsosė dritėn e Tij, ndonėse jobesimtarėt e urrejnė[/I][/B].[/COLOR]
[COLOR=black]I madhėruar qoftė Allahu, falėnderimi i takon Atij dhe pėrveē Tij askush nuk adhurohet me tė drejtė![/COLOR]
[COLOR=black]Burimi: [URL="http://islamselect.com/"][COLOR=#0000ff]http://islamselect.com[/COLOR][/URL] , 4-2-2007[/COLOR]
[COLOR=black]Pėrshtati nė shqip: Sedat Gani Islami[/COLOR]
[COLOR=black]23-3-2007, e premte[/COLOR]
[COLOR=black]Vushtrri, Kosovė[/COLOR]

[B]Islami, feja e Allahut![/B]

[COLOR=#000080][SIZE=2]Falënderimi i takon Allahut për mirësinë e Islamit. Sikur vetëm këtë të na kishte dhuruar do të mjaftonte ajo si mirësi. Dëshmoj dhe deklaroj se nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut i Vetëm dhe i pa shokë dhe se Muhamedi është rob dhe i dërguar Tij. Profeti i mëshirës, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të, familjen e tij të pastër dhe ndaj të gjithë shokëve të tij e çdo kënd që pason rrugën e tij.[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]O besimtarë, robër të Allahut! [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]A e dini se mirësitë e Allahut ndaj nesh janë të shumta e të mëdha. Nëse do të dëshironim t’i llogarisim e numëronim nuk do të mundeshim, ashtu sikurse dhe falënderimi që bëjmë ne për to nuk mjafton. Dëgjojeni fjalën e Begatuesit të Madhëruar në lidhje me këtë: [B]"Dhe sikur (të mundoheni) t’i numëroni Mirësitë e Allahut, kurrë nuk do të ishit në gjendje t’i radhitni ato..."[/B] Nahl, 18.[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Dijeni, o robër të Allahut! [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Përkujtimi i mirësive që na janë dhuruar është nga falënderimi i tyre, ndërsa harresa e tyre është mohimi që tregohet për to. Ndaj le t’i kërkojmë Allahut mbrojtje që të mos na bëjë nga ata që i mohojnë të mirat, sepse shfaqja e saj është shkak për largimin e tyre dhe e çon personin në fatkeqësi dhe shkatërrim. [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]O muslimanë, robër të Allahut![/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Vërtet nga mirësitë më të çmueshme e më të mëdha, me të cilën Allahu ka begatuar njerëzit, është mirësia e Islamit, me të cilën Allahu na zgjoi nga kufri (mohimi) e na ruajti nga përjetësia në zjarr. Por, pyetja e cila me të drejtë ngrihet o besimtarë, është: A e kemi njohur ne këtë mirësi ashtu siç duhet, në mënyrë që të bëhet e lehtë për ne falënderimi i Allahut për të e të qëndrojë ajo tek ne gjithmonë, kështu që të jetojmë si falënderues, krenarë, të pastër, të lumtur e të sigurt? Vërtet, Islami është feja e Allahut, veç të cilës nuk pranon tjetër, sikurse thotë dhe vetë Allahu dhe fjala e Tij është më se e vërteta: [B]"Dhe kush kërkon fe tjetër veç Islamit, nuk do ti pranohet atij dhe ai në ditën e gjykimit do të jetë i dëshpëruar."[/B] Ali Imran, 58.[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Ky është lajm i vërtetë nga Allahu, i Cili i ka konsideruar të kota të gjitha fetë, përveç Islamit, ndaj as feja çifute, as krishterimi, fe në të cilat besojnë shumë njerëzit sot, nuk janë fe që duhet të ndiqen, porse i ka hedhur Allahu ato poshtë më urtësinë e Tij të madhe. Ai ligjëroi në vend të tyre Islamin dhe premtoi për përsosmëri dhe lumturi ndaj çdo person, i cili e beson Allahun me të. Kështu që, e adhuron Allahun të vetëm pa shok me atë që fton feja e Tij islame, qofshin këto nga: adhurimet, ligjet, edukata, morali etj.[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Robër të Allahut, o besimtarë! [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Vërtet, hyrja në Islam do të thotë që njeriu t’ia dorëzojë veten e tij, qoftë me zemër e gjymtyrë Allahut, kështu që ai nuk vepron asnjë vepër që të dalë jashtë bindjes së Allahut dhe kënaqësisë së Tij. Edhe gjymtyrët, gjithashtu, janë të dorëzuara ndaj Allahut dhe kërkojnë vetëm kënaqësinë e Tij. Ndaj gjen që syri nuk shikon, veshi nuk dëgjon, dora nuk prek, e këmbët nuk ecin vetëm se atje ku do Allahu dhe kënaqet.[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Robër të Allahut![/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Ky është realiteti i Islamit dhe mirësia me të cilën jemi begatuar. Po a e kemi njohur tani atë? A jemi falënderues të saj? A jemi dorëzuar me atë që ajo fton? Islami, o robër të Allahut, është i formuar nga pesë shtylla. Dy dëshmitë, falja e namazit, dhënia e zekatit, agjërimi i Ramazanit dhe vizita e shtëpisë së shenjtë. Por, nëse bie njëra nga këto shtylla, atëherë bie ndërtesa dhe shkatërrohet dhe nuk ngel për personin ndërtesë e as vendbanim. Ndaj nuk ka Islam për atë që i bën shok Allahut në adhurim e as për atë që refuzon ndjekjen e profetit të Allahut, Muhamedin (alejhi selam) e as për atë që mohon namazin dhe shtyllat e tjera të tij, pasi i janë bërë të qarta dhe i ka kuptuar ato siç duhet dhe nuk e pengon atë për besimin dhe kryerjen e tyre asgjë, vetëm se ai nuk dëshiron t’i besojë e kryej ato. [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Vërtet, robi, o vëllezër muslimanë, nëse hyn në Islam dhe përmirësohet në të mirë, e gjithë jeta e tij shndërrohet adhurim për Allahun, nuk vepron ky njeri asnjë vepër jashtë adhurimit të Allahut dhe kënaqësisë së Tij. Kështu tregtari në dyqanin e tij, bujku në tokën e tij, punëtori në fabrikë janë njësoj si ai i cili agjëron ditën e falet natën, pra të gjitha këto janë adhurim ndaj Allahut e në kërkim të kënaqësisë së Tij. Kjo është ajo me të cilën e ka urdhëruar Allahu profetin dhe populli i tij të cilët janë pasues të tij në fjalën e Allahut të Lartësuar. [B]"Thuaj! Sigurisht, falja ime, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë për Allahun, Zotin e Aleminit (njerëzve, xhindeve dhe gjithçkaje që ekziston). Ai nuk ka asnjë shok e të barabartë me Të dhe për këtë unë jam urdhëruar dhe unë jam i pari që i nënshtrohem Vullnetit të Tij si musliman.”[/B] En'am,162-163.[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]O muslimanë![/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]Islami është feja e Allahut veç së cilës nuk pranon tjetër, dhe siç e mësuat, ajo është e ndërtuar në pesë rregulla. Dy dëshmitë, namazi, agjërimi, zekati dhe vizita në shtëpisë e lashtë Kaben. Duhet të dini se kjo është rrugë e plotë, të cilën e ka vendosur Zoti ynë në mënyrë që njeriu të jetë sa më i plotë e i lumtur. Një gjë të tillë e argumenton edhe fakti se në të ka vepra të brendshme, me të cilat merret zemra, ka fjalë që shprehen haptazi, me të cilat merret gjuha, e edhe për gjymtyrët ka në të punë të mira. Ndaj është detyrë, o robër të Allahut, për atë i cili hyn në Islam të dijë me anë të pyetjeve e të mësuarit punët e zemrës në mënyrë që t’i veprojë zemra e tij ato, e të largohet nga çdo vepër tjetër. Gjithashtu, të dijë fjalët e mira nga ato të këqijat që të përdorë gjuha e tij të dobishmet e të largohet nga fjalët e këqija, po ashtu, duhet të dijë punët e mira e si t’i kryejë ato, të njohë dhe të këqijat e si të largohet prej tyre. Allahu i Madhëruar thotë: [B]"Kështu që pyetni ata që dinë, në qoftë se ju nuk e dini."[/B] Nahl, 43.[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2] A e dini se musliman i vërtetë është ai prej të cilit janë të qetë njerëzit nga dora dhe gjuha e tij? Ai nuk i shan myslimanët, nuk i përqesh ata, nuk i akuzon dhe nuk e përdhos nderin e tyre. Po ashtu, nuk i dëmton me dorën e tij, si t’i godasë apo të derdhë gjakun dhe nuk ua merr pasurinë pa të drejtë. Profeti (alejhi selam) ka thënë: "Musliman i vërtetë është ai prej dorës dhe gjuhës se të cilit muslimanët janë të qetë." Buhariu dhe Muslimi. [/SIZE][/COLOR]
[RIGHT][COLOR=#000080][SIZE=2]Bledar Haxhiu[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]02.12.2006[/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2][/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#000080][SIZE=2]http://www.klubikulturor.com[/SIZE][/COLOR][/RIGHT]

[B][I][SIZE=3]PARIS - Mary Fallot është një e konvertuar e re në Islam. Ajo e pranoi Islamin tre vjet më parë, pasi i kishte bërë vetes shumë pyetje shpirtërore të cilat nuk kishin gjetur zgjidhje në Katolicizmin e fëmijërisë së saj. Ajo thotë se dyshimet që ngre feja e saj e re te të tjerët janë “të dhimbshme” për të. "Për mua,- shton ajo,- Islami është një mesazh dashurie, tolerance dhe paqeje."
Ky është një mesazh që po tërheq gjithnjë e më shumë evropianë në një kohë kur kureshtja për Islamin është rritur që prej 11 Shtatorit 2001, pohojnë hulumtues muslimanë dhe jomuslimanë. Edhe pse nuk ka shifra precize, vëzhguesit që monitorojnë popullsinë islame evropiane vlerësojnë se disa mijëra burra e gra konvertohen në Islam çdo vit.
Hulumtimet tregojnë se shumica e të konvertuarve janë femra, por, në kundërshtim me perceptimin e përgjithshëm, vetëm një pjesë e vogël konvertohen për t’u martuar me muslimanë.
"Kjo ka qenë mënyra më e zakonshme e konvertimit, por kohët e fundit më shumë gra janë duke u konvertuar për shkak të bindjeve të tyre", thotë Haifa Jawad, e cila jep mësim në Universitetin e Birmingham-it në Britani.
Fallot qesh kur e pyesin nëse konvertimi i saj kishte të bënte me jetën e saj dashurore. "Kur u thashë kolegeve në punë se isha konvertuar, reagimi i parë i tyre ishte të pyesnin nëse kisha një të dashur musliman", mban mend ajo. "Nuk mund ta besonin se isha konvertuar falë vullnetit tim të lirë. Në fakt,- shpjegon ajo,- më ka pëlqyer mënyra se si Islami kërkon një afërsi me Zotin. Islami është më i thjeshtë, më rigoroz dhe më i lehtë sepse është eksplicit. Unë isha në kërkim të një sistemi vlerash; njeriu ka nevojë të pasojë rregulla dhe sjellje në jetë. Krishterimi nuk m’i jepte të njëjtat pika referimi."
Këto arsye reflektojnë mënyrën e të menduarit të shumë femrave të konvertuara në Islam, mendojnë ekspertët që e kanë studiuar këtë dukuri. "Shumë gra po reagojnë ndaj pasigurive morale të shoqërisë perëndimore", thotë Dr. Jawad. "Atyre u pëlqen ndjenja e përkatësisë dhe e kujdesit që ofron Islami."
Të konvertuarit e tjerë janë të tërhequr nga "një ide e caktuar e femërores dhe e burrërores që ofron Islami," sugjeron Karin van Nieuëkerk, që ka studiuar dukurinë e konvertimit te femrat holandeze. "Ka më shumë hapësirë për familje dhe mëmësi në Islam dhe gratë nuk janë objekte seksi", shton van Nieuëkerk.
[/SIZE][/I][/B][B][I][SIZE=3]“Në të njëjtën kohë,- thotë Sarah Joseph,- një e konvertuar angleze që ka themeluar revistën "Emel," një revistë mbi mënyrën islame të jetesës, "ideja se të gjitha gratë e konvertuara janë në kërkim të një mënyre jetese familjare larg nga ekseset e feminizmit perëndimor nuk është plotësisht e saktë."
"Disa të konvertuar i japin vendimit të tyre një kuptim politik”, thotë Stefano Allievi, një profesor në Universitetin e Padovës në Itali. "Islami ofron një spiritualizim të politikës, ofron idenë e një urdhri të shenjtë, por kjo është një mënyrë më mashkullore e të kuptuarit të botës dhe rrallë i josh femrat”, shton ai.
Pasi marrin vendimin për t’u konvertuar, disa të konvertuar i marrin gjërat me nge, duke iu përshtatur zakoneve islame pak nga pak. Fallot, për shembull, nuk është ende gati të mbajë mbulesën islame, edhe pse ka veshur rroba më të gjata e më të gjera se më parë.
Disa të tjerë nuk vonohen, të shtyrë edhe nga ekzotizmi i fesë së re, dhe bëhen më të devotshëm sesa anëtarë të tjerë të bashkësisë islame që kanë lindur muslimanë.
[/SIZE][/I][/B][COLOR=#435374][FONT=Verdana]
[B][I][COLOR=black]The Christian Science Monito
27 dhjetor 2005[/COLOR][/I][/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#435374][FONT=Verdana][B][I][COLOR=#000000][/COLOR][/I][/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#435374][FONT=Verdana][B][I][COLOR=#000000]Marre nga [URL="http://www.pertymoter.net"]www.pertymoter.net[/URL][/COLOR]


[/I][/B][/FONT][/COLOR]

[B][I][SIZE=2][COLOR=black]
"Më vjen keq... Ju kanë mbetur vetëm edhe pak vite për të jetuar!"
[/COLOR][/SIZE][/I][/B][B][I][COLOR=black]Fjalët e mjekut peshojnë rëndë dhe godasin pacientin me tërë fuqinë. Ato qëndrojnë sikurse plumbi në hapësirë, përderisa domethënia e atyre fjalëve[/COLOR] sa e thjeshtë po aq tmerruese dalëngadalë shpon vetëdijen e pacientit, i cili ende shpreson të mos i ketë dëgjuar mirë fjalët e mjekut. Por, heshtja e tij serioze dëshmon se ato me të vërtetë janë thënë. Vërtet...

Çka nëse jemi ne ata të cilëve u drejtohen këto fjalë? "Vetëm edhe pak vite..."

Pas kuptimit të rëndësisë së këtyre fjalëve, shumë njerëz do të fillonin të mendonin se si do të mund ta shfrytëzonin në mënyrë sa më kuptimplotë kohën e mbetur të jetës së tyre. Por, çdo të thotë "kuptimplotë" në jetën e ndonjërit nëse kjo jetë është e kufizuar?

A është thjesht "më shumë" dhe "më mirë" për të cilën mundohen shumica? Çfarë shprese ngjall kjo? Shpresë, për çka? Që eventualisht të shijojnë sa më shumë kënaqësi nga përpjekja e tyre? Mandej?

Krijuesi i çdo gjëje dhe Dhënësi i të gjitha jetëve, Allahu ka përcaktuar shumë qartë në të gjitha shpalljet që ua ka dhënë të dërguarve dhe pejgamberëve që nga Nuhi e deri te Muhammedi (paqja qoftë mbi të gjithë ata) qëllimin e jetës njerëzore: Ta adhurojmë vetëm Allahun, duke mos i shoqëruar asgjë në hyjninë e Tij, në adhurimin ndaj Tij dhe në të drejtën për të qenë Lavdiplotë.

Allahu i Lartësuar thotë: “Unë nuk i krijova xhinnët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.” (Edh-Dharijat:56)

Dhe thotë: “Adhurojeni Allahun dhe mos i shoqëroni Atij asnjë send.” (En-Nisa:36)

Allahu poashtu na sqaron se jeta e çdonjërit në këtë botë paraqet një provim. Ju nënshtrua njeriu vullnetit të Krijuesit të tij, duke pasuar të dërguarin e kohës së tij dhe atë me të cilën ka ardhur ai, apo injoroi paralajmërimet e Tij dhe përgënjeshtroi të dërguarin, shpalljen e tij dhe argumentet për vërtetësinë e saj?

Për kalimin e këtij "provimi" Allahu ka vendosur për secilin një kohë të caktuar, e cila përfundon me vdekjen e që ne e quajmë "jetë".

Njeriut i është caktuar vetëm një vdekje. Kjo vdekje është kalimi prej jetës së përkohshme dhe provimit në "këtë botë" në përjetshmërinë, llogarinë dhe shpërblimin ose ndëshkimin e "botës tjetër".

Çdo gjë që e kemi arritur dhe tubuar në këtë botë me vdekjen do të bëhet e pavlerë, përveç asaj që na ruan prej dënimit të përhershëm.

Nga dënimi i përhershëm në botën tjetër na mbron vetëm besimi i sinqertë në njëshmërinë e Allahut, në sundimin e Tij, në emrat dhe cilësitë e Tij, në të drejtën për t’u adhuruar dhe për të qenë Lavdiplotë dhe njëkohësisht pasimi pa kushte i të dërguarit të Tij (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të). Kështu që çdo vepër e zemrës, gjuhës dhe gjymtyrëve e cila ndërtohet mbi këto dy shtylla e që bëhet vetëm e vetëm për ta fituar kënaqësinë e Allahut na largon nga dënimi i dhembshëm i Tij.
Këto janë veprat me të cilat i nënshtrohemi vullnetit të Allahut në këtë botë dhe me të cilat e adhurojmë vetëm Atë.

Në momentit e vdekjes së tij, njeriu për herë të parë do t'i shohë ca gjëra, për të cilat kanë lajmëruar të dërguarit e Allahut në këtë botë, mirëpo që janë të fshehura nga syri i njeriut. Por, atëherë nuk do të ketë më kthim..

Allahu i Lartësuar thotë: “Thuaj: "Engjëlli i vdekjes, i cili është caktuar për ju, ua merr shpirtrat, e pastaj do të ktheheni te Zoti juaj."
“E, sikur ti shihje mëkatarët se si ulin kokat e veta pranë Zotit të tyre: Zoti ynë, tash pamë dhe dëgjuam, na kthe pra edhe një herë e të bëjmë vepra të mira, se tash jemi bindur.“(Es-Sexhde: 11,12)

I dashur lexues, se a do të jenë tash dy, dhjetë, 30 apo 60 vjet... Me keqardhje më duhet t'iu them se ju kanë mbetur vetëm edhe pak vite për të jetuar. Gjithashtu, një ardhje të befasishme dhe të parakohshme të vdekjes assesi nuk duhet përjashtuar. Shfrytëzojeni atë që ka mbetur nga koha juaj e shkurtër në mënyrë kuptimplote. Përjetshmëria qëndron para jush!

“Secili njeri do ta shijojë vdekjen, e shpërblimet tuaja u plotësohen Ditën e Kijametit, e kush i shmanget zjarrit dhe futet në xhennet, ai ka arritur shpëtim, e jeta e kësaj bote nuk është tjetër pos një përjetim mashtrues.“ (Ali Imran: 185)

Sikurse çdo gjallesë tjetër edhe ne e kemi "sëmundjen vdekja". Mirëpo, çfarë duhet të bëj që pas vdekjes sime t'i shpëtoj ndëshkimit të Allahut dhe ta kaloj një jetë përherë në lumturi?

Në mënyrë që Allahu të na e falë pabindshmërinë ndaj Tij, qofshin ato mëkate apo mosbesim dhe përgënjeshtrim dhe që pas vdekjes sonë të mos na merrë në përgjegjësi duhet t'i plotësojmë pesë kushtet paraprake të pendimit, të cilat po i cekim në vijim:

1. Pastrimi i qëllimit (Ikhlasi)

Kjo do të thotë të pendohemi duke kërkuar vetëm kënaqësinë e Allahut dhe të heqim dorë nga padëgjueshmëria ndaj Tij dhe jo për shkak të detyrimit apo duke shpresuar ndonjë përfitim të kësaj bote.

2. Pendimi i sinqertë

Kjo do të thotë të pendohemi sinqerisht për mosbindjen ndaj Allahut (qoftë ajo në formë të mëkatit apo të mosbesimit dhe përgënjeshtrimit) dhe ta shohim atë si mëkat të qartë.

3. Heqja dorë nga kjo mosbindje ndaj Allahut

Kjo do të thotë të fillojmë ta zbatojmë një obligim të papërmbushur ndaj Allahut (siç është falja e namazit, përqafimi i besimit, pasimi i pejgamberit, etj.) dhe heqja dorë nga ndonjë mëkat eventual dhe mospërsëritja e tij.

Po qe se kemi shkelur një të drejtë të ndonjë personi, të cilën e ka vendosur Allahu (si p.sh. nëpërmjet mashtrimit, vjedhjes, përgojimit, etj.), atëherë përveç heqjes dorë nga ai mëkat duhet që mundësisht ta përmirësojmë dëmin dhe t'ia kthejmë të drejtën e plotë personit përkatës apo t'ia kërkojmë hallallin.

4. Qëllimi i sinqertë për të mos e përsëritur më kurrë këtë gabim (me vepër, fjalë apo besim).

5. Shfrytëzimi i kohës, në të cilën Allahu pranon pendimin

Kjo do të thotë të pendohemi para dy kohëve, pas së cilave Allahu nuk e pranon më pendimin dhe të kthehemi në rrugën e Allahut.

Kohët, pas arritjes së të cilave Allahu nuk pranon pendimin janë:

- Kur të paralajmërohet dita e gjykimit nëpërmjet lindjes së diellit nga perëndimi. Lidhur me këtë Allahu i Lartësuar thotë:[FONT=Times New Roman][SIZE=3] [/SIZE][/FONT][/I][/B]

[B][I]”A mos janë duke pritur tjetër ata (pas këtyre fakteve) vetëm t'ju vijnë engjëjt (t'ua marrin shpirtin), të vijë Zoti yt (urdhëri për shkatërrim) ose të vijnë disa nga shenjat e Zotit tënd, (në) ditën kur vijnë disa shenja të Zotit tënd, asnjë njeriu nuk i vlen besimi i Tij nëse nuk ka besuar më parë ose nuk ka bërë në besimin e tij kurrfarë të mire.” (El-En'am:158)

- Kur të vijë vdekja. Për këtë Allahu i Lartësuar thotë:

Nuk është pendim (i pranueshëm) i atyre që vazhdimisht bëjnë punë të këqija dhe vetëm atëherë kur ti vjen vdekja ndonjërit prej tyre, të thotë: "Unë tash u pendova!", e as i atyre që vdesin duke qenë jobesimtarë. Ndaj tyre kemi përgatitur dënim të ashpër.” (En-Nisa':18)

Meqë askush nuk e di çastin e vdekjes së tij, çdo minutë e jetës së kësaj bote ka vlerë të paçmueshme. Me çdo minutë të kësaj jete mund të ndikojmë në atë se si do të jetë përjetshmëria për ne. Po qe se ky minutë kalohet në kënaqësi të Allahut dhe në bindje ndaj Tij dhe të dërguarit të Tij na afron drejt një përjetshmërije në kënaqësi të pandërprerë. Por, nëse ky minutë kalohet në hidhërim të Allahut, duke mos iu bindur Atij dhe të dërguarit të Tij, atëherë kjo do të na afrojë dhe do të na fusë në përjetshmërinë e dhimbjeve, mallkimit dhe ndëshkimit.

Pra, ta shfrytëzojmë këtë kohë të shkurtër që na ka mbetur në mënyrë kuptimplote për ta fituar kënaqësinë e Allahut dhe duke pasuar atë që i është shpallur pejgamberit të Tij, Muhammedit (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të).

Allahu i Madhëruar na udhëzoftë në tërë besimin, fjalët dhe veprat tona.

Lavdfalënderimi i takon vetëm Allahut dhe paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi robin dhe të dërguarin e Tij, Muhammedin, mbi familjen dhe shokët e tij.[/I][/B][I][SIZE=3][B][FONT=Times New Roman] [/FONT]
[/B][/SIZE]
Marre nga [URL="http://www.pertymoter.net"]www.pertymoter.net[/URL][/I]

[url]http://www.prophetofdoom.net/Links.Islam[/url]
[url]http://www.prophetofdoom.net/Links.Islam[/url]

Vrejtje: vetem ata qe ju intereson e verteta te lexojn keto shkrime dhe studime,( nuk jan per gjo njeri ordinjer)Ktu ka studime dhe sqarime shkencore,historike dhe inteletuale te mebshtetuna ne fakte nga shkrimet si dhe nga logjika njerzore.Shum interesante,por shum shqetsuese.

[quote=SoKoLi-i-Maleve][URL="http://www.prophetofdoom.net/Links.Islam"]http://www.prophetofdoom.net/Links.Islam[/URL]
[URL="http://www.prophetofdoom.net/Links.Islam"]http://www.prophetofdoom.net/Links.Islam[/URL]

Vrejtje: vetem ata qe ju intereson e verteta te lexojn keto shkrime dhe studime,( nuk jan per gjo njeri ordinjer)Ktu ka studime dhe sqarime shkencore,historike dhe inteletuale te mebshtetuna ne fakte nga shkrimet si dhe nga logjika njerzore.Shum interesante,por shum shqetsuese.[/quote]

vet emri i linkut tregon sa shkrime shkencore ka atu.Ky linke eshte hapur per ta luftuar fjalen e Allahut dhe te derguarit te Tij, keshtu qe lus moderatorin shrimeve te tua ti rrin me shume gati , ndersa kete te fundit ta largon .


selamualejkum musliman

[B] [/B]

[LEFT][CENTER][FONT=verdana][B]Dialogu nė mes udhėtarit dhe tė Dėrguarit
[/B][SIZE=2](Paqja dhe Mėshira e All-llahut qoftė mbi tė)

Njė herė erdhi njė udhėtar nė xhami pėr ta takuar tė Dėrguarin (Paqja dhe Mėshira e All-llahut qoftė mbi tė)... Pas pėrshėndetjes me Pejgamberin (Paqja dhe Mėshira e All-llahut qoftė mbi tė) ėshtė pyetur prej nga ėshtė. Udhėtari u pėrgjigj se kishte ardh nga njė vend i largėt pėr tė marr pėrgjigje nė disa pyetjet. Nė vazhdim ėshtė dialogu nė mes udhėtarit dhe Pejgamberit (Paqja dhe Mėshira e All-llahut qoftė mbi tė). [/SIZE][/FONT][/CENTER]



[FONT=verdana]Udhėtari: nuk dua qė ndėshkimi tė vijė nė llogarinė time.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: sillu mirė me prindėrit tuaj.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua tė bėhem i njohur tek njerėzit si njėri i ditur dhe intelegjent. [/FONT]
[FONT=verdana]Profeti : ki frikė All-llahun ēdoherė.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua tė llogaritem si njėri prej tė dashurve tė All-llahut.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: lexo Kur’an ēdo mengjes dhe mbėmje.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua qe zemra ime te jetė e pastėr tė shėndrise pėrherė. [/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: kurr mos e harro vdekjen.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: nuk dua tė jem larg kurr nga mėshira e All-llahut.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: ēdo herė trajtoje bashkėqytetarin mirė.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: unė kurr nuk dua tė lėndohem nga armiqtė e mi. [/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: ēdo herė ki besim vetėm nė All-llah.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: unė nuk dua tė jem asnjėherė i turpėruar.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: bėj kujdes nga veprimet qė bėn.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dėshiroj tė jetoj gjatė.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: ēdo herė trego mėshirė. (bėmirėsi drejtė lidhjes farefisnore). [/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua qė mbijetesa ime tė rritet-(mbajtje gjallė).[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: ēdo herė bėhu me avdes.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua tė lirohem nga ndėshkimi nė varr. [/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: ēdo herė mbath tesha tė pastėrta. [/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: nuk dua tė digjem ne zjarr.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: kontrollo sytė e tu dhe gjuhėn.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: si tė mė falen mėkatet.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: ēdo herė kėrko falje nga All-llahu me sinqeritet dhe pėrkushtim. [/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua qė njerėzit tė mė respektojnė pėrhėrė.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: kurr mos e largo dorėn tėndė kur njerėzit kanė nevojė pėr ty.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua qė ēdo herė tė jem i nderuar. [/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: asnjėherė mos e poshtėrso dhe pėrul dikė. [/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: nuk dua tė shtypem (shtrėngim). (shtypje nė varr).[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: lexo suren mulk shpesh.[/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua qė ta ris pasurinė time. [/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: lexo surėn wakia ēdo natė. [/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua tė jem i sigurt dhe nė paqe ne ditėn e gjykimit.[/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: bėj dhikėr (pėrmende All-llahun) nga agimi deri nė mbrėmje. [/FONT]
[FONT=verdana][/FONT]
[FONT=verdana]Udhėtari: dua tė jem me vėmendje dhe koncentrim tė plotė gjatė faljes. [/FONT]
[FONT=verdana]Profeti: ēdo herė merr avdes me vėmendje dhe koncentrim

[B]Pėrshtati: Visar KORENICA[/B][/FONT]
[/LEFT]

[QUOTE=Albanian eX|PerT][CENTER][CENTER][COLOR=black][URL="http://www.kbi-vushtrri.com/pfilm.html"][COLOR=#0000ff]http://www.kbi-vushtrri.com/pfilm.html[/COLOR][/URL][/COLOR]
[COLOR=black][B]I DĖRGUARI I ALLAHUT MREKULLI, QĖ LUHATI FRONIN E KINEMATOGRAFISĖ AMERIKANE DHE EVROPIANE[/B][/COLOR][/CENTER][/CENTER]
[COLOR=black]Ka kohė qė kemi dėgjuar nė media pėr njė film pėrkitazi me jetėn e Pejgamberit, alejhi's salatu ve's selam, tė cilin e ka pėrgatitur Amerika, por ēfarė ndodhi nė tė vėrtetė me kėtė film? Ndodhi njė mrekulli qė tronditi kinematografinė amerikane dhe evropiane. [/COLOR]
[COLOR=black]Allahu Ekber! Krenaria i takon Islamit! Filmi nė realitet ėshtė pėrgatitur pėr ta njollosur personalitetin e Pejgamberit, alejhi's salatu ve's selam nė pėrgjithėsi dhe emrin e fesė islame nė veēanti. Xhirimi i kėtij filmi zgjati rreth tri vite dhe transmetues ishte kanali televiziv britanik BBC. Pas premierės, ky film zgjoi interesim te madh nė SHBA, edhe pse qėllimi i pare dhe i fundit i prodhimit te kėtij filmi ishte njollosja e imazhit te fesė islame dhe muslimanėve, duke e lidhur kėtė me betejėn e 11 shtatorit.[/COLOR]
[COLOR=black]Tregimi zė fill menjėherė pas ngjarjeve te 11 shtatorit ne Nju Jork. Filmi u pėrgatit nė atė mėnyrė qė kėtė ngjarje u mundua ta lidhte me Muhammedin, paqja dhe shpėtimi qofshin mbi te, dhe luftėrat e betejat e tij, duke synuar zbehjen e imazhit islam tek amerikanet, tė cilėt me dhjetėra pranuan fenė islame nė dy qytetet e mėdha, Nju Jork dhe Uashington, gjė qe kishte frikėsuar shume senatin amerikan. [/COLOR]
[COLOR=black]Ēfarė ndodhi me pas?[/COLOR]
[COLOR=black]Bordi transmetues britanik u tregua i gatshėm pėr transmetimin e filmit pas xhirimit dhe nxitoi ne xhirimin e tij ne mėnyrė qe filmi te mos mbetet pa u transmetuar nė kanalin mė tė njohur informativ nė botė. [/COLOR]
[B][COLOR=black]Si u pėrgatit filmi?[/COLOR][/B]
[COLOR=black]Ka qenė e udhės qė jeta e tė dėrguarit tė Allahut tė studiohej mirė e tė gjendeshin argumentet, tė cilat do t'i shėrbenin synimeve te filmit por kjo nuk ndodhi. Ata nuk gjeten mėnyrėn pėr t'u udhėzuar. Edhe pse sa herė qė thelloheshin mė shumė nė studimin e jetės sė tė dėrguarit tė Allahut, Muhammedit, alejhi's selam, shtohej simpatia dhe dashuria e tyre pėr kėtė njeri tė madh, pėr urtėsitė, mėsimet dhe modestinė e tij, megjithatė ata i mbeten "besnikė" synimeve te tyre, kėshtu qe filluan tregimet e jetės se tij t'i shtrembėronin nga pak, duke i vene vello esencės dhe realitetit te historisė.[/COLOR]
[COLOR=black]U kompletua xhirimi i filmit dhe iu shfaq tėrė botės porse ndodhi ajo e papritura: gjurmėt e jetės se Pejgamberit, alejhi's salatu ve's selam fillonin ngadalė tė depėrtonin ne shpirtrat e aktoreve dhe atyre qė pėrgatitėn filmin kėshtu qė filluan t'i qasen seriozisht studimit tė jetės sė tij dhe filluan tė marrin pėr moral tė tyre tiparet dhe vetit e tij…[/COLOR]
[COLOR=black]Shume katolikė u munduan t'i bindin qė tė largohen prej kėtyre qėndrimeve, sidomos kur ata u larguan nga aktrimi. Senati amerikan u frikėsua shumė ngase ata dėshironin qė filmi te kishte ndikim pozitiv tek njerėzit. Tani ndodhi ajo qe druhej shume prej saj: [B]TĖRĖ ANĖTARĖT E FILMIT PRANUAN ISLAMIN[/B]. Po, pas mė pak se dy vite nga xhirimi, tėrė ekipi i filmit pranoi fenė islame…[/COLOR]
[COLOR=black]I madhėruar qoftė Allahu! [B][I]Ata pėrpiqen me gojėt e tyre ta shuajnė dritėn e All-llahut, e All-llahu nuk do tjetėr, pos ta pėrsosė dritėn e Tij, ndonėse jobesimtarėt e urrejnė[/I][/B].[/COLOR]
[COLOR=black]I madhėruar qoftė Allahu, falėnderimi i takon Atij dhe pėrveē Tij askush nuk adhurohet me tė drejtė![/COLOR]
[COLOR=black]Burimi: [URL="http://islamselect.com/"][COLOR=#0000ff]http://islamselect.com[/COLOR][/URL] , 4-2-2007[/COLOR]
[COLOR=black]Pėrshtati nė shqip: Sedat Gani Islami[/COLOR]
[COLOR=black]23-3-2007, e premte[/COLOR]
[COLOR=black]Vushtrri, Kosovė[/COLOR][/QUOTE]


Nga frika e madhe dhe tmeri qe e kaploj Ameriken,Senati dhe Presidenti ne menyr urgjente derguan emisaret e tyne te A,,, Experti,Muteqja , Hasanovici,dhe Kontinenti( si perfaqesuesit" legjitim" te botes se Arabe)qe te kerkojn falje dhe te i binden se si mund te jau plotsojn atyne andrrat e deshiruara dhe shprehura ne peralla,qe ta largojn nga kta zemrimin dhe friken e filmit tue ju afrue pozita dhe pasuri.

ps : cka ndodhi mbase u zgjuet nga gjumi?

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Shkrimet jashte teme duhet te lagohen i nderuari Staf.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Ju falemnderit per mirekuptimin![/SIZE][/FONT]

[B][B]I riu rob i epsheve te veta[/B]
[/B]
[B]Dhe mos iu afroni amoralitetit (zinas), sepse vërtet amoraliteti është vepër e shëmtuar dhe është një rrugë shumë e keqe"


[/B]Të gjitha falënderimet i qofshin All-Allahut të Lartmadhëruar dhe selami qoftë mbi atë, pas të cilit nuk ka të dërguar tjetër.
Në botën bashkëkohore, e posaçërisht në vendet më të zhvilluara, është e pranishme çështja e dobësimit të vetëdijes fetare, normave morale dhe nëpërgjithësi të vlerave shpirtërore. Shpeshherë takohemi me të rinjtë që nuk e respektojnë All-Allahun xh.sh., Pejgamberin a.s. dhe fenë e tij, që do të thotë se është humbur turpi, ndjenjat, nderi dhe dinjiteti njerëzor.
Dhënia e madhe pas kënaqësive të epsheve për të rinjtë paraqet një element shumë karakteristik, kështu që, sot nuk është çudi që në rrugë apo në ndonjë vend tjetër të shohim ndonjë akt amoral, e për këtë moshatarët e mi apo te rinjtë të mos kenë kurrfarë turpi. Rënia e moralit dhe dobësimi i vetëdijes fetare ka rezultuar, që i riu të jepet pas epsheve të tij dhe ato t´i merr për zot.

O ti i ri, i cili nuk ke mundësi ta kontrollosh epshin, i cili tash më për ty është bërë sundues dhe të çon nga donë ai, të thërras të vishë me mua ta zbukurojmë fushën tonë, ku fushë e vërtetë, që mund të veprojmë, jemi ne vetë. Nëse këtu ia arrijmë qëllimit, atëherë në fushat tjera të jetës do ta kemi më lehtë. Vëlla i dashur, të pyes pse i viziton kafenetë, ku bën harame të shumta, vepra tejet të këqija, të mbrapshta dhe të ndaluara që të çojnë në Xhehenem. Zgjohu!! Eja në vete dhe thuaju me vendosmëri STOP të këqijave.
Thuaju kështu të gjithave: alkoolit, prostitucionit, muzikës, bixhozit, të gjitha gjërave të shëmtuara, me të cilat nuk është i kënaqur Zoti ynë i Madhërishëm. Mos u kreno dhe mos u bëj kokëfortë. Mos më trego burrëri me pirjen e alkoolit, thyerjen e gotave dhe me rrahje, por ngrihu dhe lufto kundër së keqes; lufto që fjala e Zotit të jetë më e larta. Thuaji vetes: nuk dua më të jem mëkatar dhe pa qellim në këtë jetë!
O vëllai im! Ta dua të mirën dhe të them: All-llahu i Madhërishëm na ka përmendur para se ne ta përmendim Atë. Na ka njohur para se ne ta njohim Atë. Na ka mëshiruar para se ne ta lusim Atë. E si tani të lejojmë që në zemrat tona të ketë diç tjetër pos Tij.

Mundohu të logjikosh dhe të zbusësh zemrën tënde në sy të së vërtetës. Kupto se nuk je askush; je një grimcë dhe një krijesë e thjeshtë. Asgjë... Përsëri i thjeshtë dhe i pavlerë merr guximin që t`i shkelish urdhërat e Zotit tënd. Ta mohosh emrin e Tij të lartë. Edhe një herë ta tërheq vërrejtjen, mos shko në ato vende të ndaluara dhe kthehu në përmbushjen e regullave fetare islame dhe zbato urdhërin e Allahut të Madhërishëm. Vëlla, a nuk bënë që në vend se të shkosh në kafene, të shkosh ne xhami, të jetosh si besimtarë dhe ta jetosh jeten sa më bukur, që të jeshë i shpëtuar edhe prej kësaj dhe botës tjetër!

Vëlla i dashur!!
Pasi pasionet tona na kanë marrë nëpër këmbë e vetëdija dhe arsyeja jonë është orientuar në kotësira, patjetër duhet drejtuar kah Krijuesi ynë, Allahu i Madhërishëm, që të na shpëtojë nga kjo gjendje e keqe, pasi që Allahu xh.sh., në Kur'anin Famëlartë thotë: "Kush mund ta udhëzojë atë që pasionet e veta i ka marrë për zot...?" (Kur'an). Pasi që s’ka forcë tjetër, atëherë eja vëlla dhe pendohu, mos e humbë veten. Pendohu sa nuk është bërë shumë vonë dhe sa nuk e ke ngarkuar veten me mëkate, që nuk do të keshë mundësi t’i bartish atë ditë kur do të dalëm para Allahut të Madhërishëm. Do ta tregojë edhe një hadithë, në të cilin Muahmmedi a.s., thotë kështu: "Pendimi më i mirë është pendimi i të riut"

Pra, të thëras me të vërtetën në rrugën e shpëtimit! Ktheju Islamit dhe shijo urtësinë dhe përhap mësimet e tij! Studijo dhe kontribo për fenë tëde dhe vëllezëritë e tu muslimanë.

Në fund e lusë Allahun e Madhërishëm të na udhëzojë në të vertetën, dhe të na largojë nga gjithë kjo që na ka kapluar.

O Zot ynë, udhëzona neve në atë që i udhëzove të parët tanë. Ty të takon sundimi, dhe Ti je i Vetmi, s’ka Zot tjetër përveç All-Allahut të Madhërishëm.

[B]A e keni dëgjuar historinë e një plaku të nderuar dhe udhëtarëve të trenit??[/B]


Atëherë lexojeni tani, sa e dobishme është ajo!! Sa kuptimdhënëse është ajo!! Sa e vecantë është ajo për secilin prej nesh!! Unë, ti, ai, ajo e kemi jetuar këtë në çdo moment..!!

Ka ndodhur kjo histori në një tren…

Në atë ditë ranë sirenat e trenit duke lajmëruar për nisjen e tij.. të gjithë udhëtarët hipën në tren. Një plak i nderuar erdhi pak me vonesë, por për shansin e tij të mirë treni nuk i iku… U ngjit ky i moshuar në tren, ku gjeti të gjitha dhomat e zëna..

Shkoi në dhomën e parë..

Gjeti disa fëmijë të vegjël duke lozur e duke qeshur me njëri-tjetrin…mbasi i përshëndeti u ul pranë tyre.. fëmijët e lanë lojën duke shikuar këtë fytyrë të ndritshme, e ato thinja të cilat tregonin moshën e thyer të tij.. Mirë se erdhe o xhaxha u gëzuam shumë për takimin tënd..- i thanë fëmijët. i pyeti nëse e lejonin që të ulej pranë tyre apo jo??.. U përgjigjën duke thënë: persona të tillë si ti i mbajmë lart e përmbi kokë…por!!! Porse ne jemi fëmijë në lule të rinisë, lozim e bredhim me njëri tjetrin prandaj po kemi frikë se nuk gjen rehati me ne, e të bezdisim.. Gjithashtu ndodhja jote në mes nesh na bën që të mos lozim sikur duam. Shko tek dhoma tjetër mbas kësaj dhome, e sigurisht atje të gjithë kanë dëshirë të takojnë ty...

U nis i moshuari për tek dhoma tjetër..

Gjeti aty tre djem të cilët dukeshin studenta gjimnazi.. në dorë kanë makina llogaritëse e trekëndësha vizatimi.. duken shumë të zënë në zgjidhjen e problemave e në bisedën e teorive të fizikës. i përshëndeti…. Ah sikur ti kishit parë se sa u gëzuan sapo e panë këtë plak të moshuar.. e pritën shumë mirë e i treguan se sa të gëzuar ishin me takimin me të…Mirë se erdhe o xhaxha-I thanë… i pyeti nëse mundej që të ulej me ta apo jo..!!! u përgjigjën: Kemi nderin që ti të ulesh me ne në dhomën tonë por!!! Por sic e shikon ne jemi shumë të zënë në mësimet tona, e nganjëherë pa dashje e ngrejmë zërin..prandaj ne kemi frikë se mos të bezdisim e nuk rehatohesh me ne…gjithashtu ndodhja jote mes nesh na bën që të ndjehemi jo të lirë në shfrytëzimin e këtij rasti në të cilin pregatitemi për provimet e fundit të vitit…shko për në dhomën tjetër se me këtë fytyrë të ndritshme çdokush do të dëshironte të ulej me ty…eh..çështja ime i takon All-llahut…u ngrit e u nis plaku i nderuar për në dhomën tjetër..

Aty gjeti një të ri me nusen e tij, dukeshin se ishin në muajin e mjaltit…fjalë romantike…të qeshura…ndjenja të mbushura me ngrohtësi e dashuri… i përshëndeti. Menjëherë sapo e panë fytyrat iu ndriçuan nga gëzimi…Mirë se vjen o njeri i nderuar…Mirë se vjen o ballëndritur.. i pyeti nëse mundej që të ulej me ta në dhomën e tyre???

Iu përgjigjën- me njeri si ti, do të ishte nder për ne që të uleshim pranë tij por!!! .. Por siç e shikon ne sapo jemi martuar e tani jemi ne muajin e mjaltit…ambienti këtu plot romancë…ambient rinor… kemi frikë se nuk rehatohesh me ne…në të njëtën kohë edhe ne nuk do të mundemi të flasim lirisht ne prezencën tënde. Padyshim se në dhomat e tjera shumë prej njerëzve do të dëshironin të të kishin pranë.

Shkoi drejt dhomës tjetër… Aty gjeti dy persona afër të dyzatave…të cilët mbanin në duar harta tokash e projektesh. Shkëmbenin mendimet e tyre për zgjerimin e bisnesit në të ardhmen. Vlera e valutës dhe llogaritë e ndarjes.. i përshëndeti me selam…u gëzuan në pamjen e tij…ve alejke selam ve rahmetullahi ve berekatuhu o plak i nderuar… Mirë se erdhe o dijetar i mirë.. i pyeti nëse do ta lejonin që të ulej me ta??? i thanë atij: ne kemi nderin më të madh që në dhomën tonë të na shoqërojë një person i tillë si ti…jo vetëm kaq, porse ne jemi me të vërtetë me shans që të shikojmë këtë fytyrë të ndritshme..porse!!!!

“o sa fjalë e rëndë i fshin gjithçka u tha më lart”

..sic e shikon ne sapo kemi filluar tregtinë tonë, e mendja jonë është shumë e zënë me pasurinë dhe tregtinë, e mënyrat se si të realizojmë ato projekte që ëndërrojmë. Pra biseda jonë është vetëm rreth tregtisë dhe pasurisë.. kemi frikë se të mërzisim apo ndoshta nuk gjen rehati me ne.. Shko tek dhoma tjetër e aty padyshim të gjithë udhëtarët kanë dëshirë me ndejtë me ty…

E kështu arriti dijetari në dhomën e fundit.. Gjeti aty një familje e përbërë nga babai, nëna dhe fëmijët.. nuk kishte në dhomë asnjë vend ku të ulej…U tha: Es-selamu alejkum ve rahmetullahi ve berekatuhu. Ia kthyen selamin duke e mirëpritur me thënien…Mirë se erdhe o plak i nderuar. Para se të kërkonte prej tyre nëse e lejonin që të ulej me ta në dhomën e tyre..kërkuan prej tij që ti shoqëronte në dhomën e tyre… Muhamed ulu ti afër vëllait tënd Ahmedit…largoni këto canta nga rruga…hajde o Abdull-llah ulu në prehër të nënës tënde…bëni vend për të… E falënderoj All-llahun plaku i nderuar e u ul më në fund në një karrike mbas gjithë kësaj lodhje duke kërkuar vend në tren.

Ndaloi treni në një nga stacionet e tij. U ngjit në të shitësi i ushqimeve të gatshme…I thirri atij plaku i nderuar e kërkoi prej tij që ti jepte të gjithë pjesëtarëve të familjes e cila lejoi që të ulej me ta cka dëshironin e për vete kërkoi një sandviç me djath… e morën vesh këtë që ndodhi udhëtarët e trenit të cilët do të kishin shumë dëshirë që një gjë e tillë të kishte qenë nasibi i tyre duke thënë: deshi që të ulej me ne por……..

Mbas pak u ngjit shitësi i pijeve, ku kërkoi prej tij plaku i nderuar që tu jepte pjesëtarëve të familjes çka donin të pinin nën llogari të tij, e për vete mori pije portokalli.. O All-llah, shikimet e njerëzve filluan të drejtoheshin drejt tyre… filluan të pendohen për atë cka kaloi duke thënë…Ah ai deshi të ulej me ne por….

Mbas pak u ngjit në tren shitësi i revistave e i gazetave ku kërkoi prej tij plaku i nderuar revistën “lulet e shpresës së këtij umeti”..për nënën……revistën “ji thirrës në rrugë të All-llahut” për babain… revistën “njohja e akides” për fëmijët…e kërkoi për vete revistën “Umeti Islam”…gjithashtu edhe këto në llogari të tij…akoma vështrimet e njerëzve vazhdojnë ti ndjekin cka po ndodh…të gjitha këto e akoma nuk ishte kjo pendimi i tyre i madh për çka kaloi…

Ndaloi treni në qytet….. u cuditën udhëtarët nga gjithë ajo mburojë ushtarake, festë e lule të cilat kishin zbukuruar stacionin. Pas pak u ngjit në tren një polic me grada të larta…e kërkoi prej udhëtarëve të qëndrojë secili në vendin e tij pa zbritur para se të zbriste mysafiri i mbretit nga treni…sepse mbreti vetë ka ardhë në pritje të tij …nuk ishte mysafiri i mbretit askush tjetër përveç atij plaku të nderuar. Porse ai refuzoi të zbriste, vetëm atëherë kur ta lejonin të zbriste me familjen e cila e priti aq mirë e i bëri vend te ulej me ta…prandaj kërkoj prej mbretit tu japë çka duan.. pranoi mbreti e i mori në kështjellën e tij për tre ditë ku u kënaqën nga dhuratat e ushqimet aq të mira të tij, e gjithashtu edhe nga pamjet e bukura të kështjellës e nga kopshtet lulëzuese….

Në këtë moment u penduan udhëtarët shumë..ky ishte pendimi më i madh i tyre…porse ky pendim nuk u vlejti atyre tani..

E tani mbas u kënaqëm së bashku në leximin e kësaj historie u bëj një pyetje???

Kush është ai plaku i nderuar?

Përse thashë në fillim: sa e vecantë është ajo për secilin prej nesh!! Unë, ti, ai e ajo e kemi jetuar këtë në çdo moment..??

Unë e di se të gjithë ju e kuptuat… e morët vesh se ç’kisha për qëllim me tregimin e kësaj historie….

Pra “plaku i nderuar” ishte feja….

Iblisi, i mallkuar qoftë, deri në Ditën e Gjykimit i bën për mbyt njerëzit në çështjet e dunjasë.

Shejtani e din shumë mirë se nëse do tu thonte njerëzve se feja është e keqe e nuk është e përshtatshme për ju, asnjë nuk do ti përgjigjej apo vetëm një pakice, por ai i vjen njerëzve duke u thënë se: feja është shumë e bukur por fëmijët duhen të marrin nasibin e tyre nga dunjaja…haram është ti lidhim qysh tani….kur të rriten edhe pak do tua mësojmë fenë e do ti zbatojnë rregullat e saj….

Ku ka më e bukur se feja por….tani janë akoma studenta e kanë shumë mësime, kur të mbarojnë provimet e studimet do ta mësojnë fenë….

Apo akoma jemi në muajin e mjaltit….feja është diçka e shkëlqyer por nesër do ta zbatojmë atë.

Jemi akoma duke forcuar veten ekonomikisht e nuk kam kohë, sapo të qëndroj pak në këmbë në tregëtinë time do të filloj të mësoj për fe e do të jem zbatues i rregullt i saj.

E ne nuk e dimë se e nesërmja do të vijë e do të jemi gjallë apo do të jemi poshtë tokës…..!!!

Keqardhja e nesërme do të jetë e padobishme…të gjithë besojmë në urtinë e fjalës së urtë se “Punën e sotme mos e lë për nesër” por fatkeqësisht ne nuk e zbatojmë atë çka besojmë në jetën tonë të përditshme….prandaj gjithmonë jemi të pasuksesshëm për ndërtimin e të ardhmes në dunja...e ahiret.

Vitet kalojnë e ne akoma themi ...nesër do ta bëj... do ta bëj por mbasi të lirohem nga kjo.....jam akoma i vogël kur të rritem do të bëj....mbasi të martohem do të jem zbatues i fesë....mbasi të gjej punë....mbasi....mbasi.......mbasi ....e mbasitë nuk mbarohen.

[B][SIZE=3][SIZE=2]PENDOHU PARA VDEKJES[/SIZE]

[/SIZE][I]TEWBEJA (PENDIMI)[/I][/B]


Falenderimi i takon All-llahut, atë e falenderojm dhe prej Tij falje dhe ndihmë kërkojm. Kërkojmë mbrojtje nga All-llahu prej të këqijave të vetvetes dhe të veprave tona. Kë e udhëzon All-llahu ska kush e lajthit dhe kë e largon nga rruga e vërtet Ai, ska kush e udhëzon. Dëshmoj se ska hyjni tjetër përveç All-llahut ,i cili është një dhe dëshmoj se Muhamedi është robi dhe i Dërguari i tij. Paqja dhe mëshira e All-llahut qofshin mbi të, mbi familjen dhe shokët e tij dhe mbi të gjithë ata të cilët i pasojnë ata me të mira, deri në ditën e gjykimit.

Transmetohet nga Abdullah ibn Omeri r.a. se Muhammedi alejhis-selam ka thënë: [B][I]“Vërtet All-llahu subhanehu ve teala e pranon pendimin e rrobit të Vet derisa shpirti t’i vije në fyt (në gargara)”[/I][/B]

Ky hadith kjartë tregon se All-llahu subhanehu ve teala e pranon tewben (pendimin) e njeriut gjithnjë përderisa shpirti I tij është në trupin e njeriut dhe derisa nuk vjen në fyt (gargara). All-llahu subhanehu ve teala në Kur’an thotë: [B]“All-llahu e pranon pendimin vetëm prej atyre të cilët prej mos diturisë veprojnë vepra të këqija, dhe të cilë shpejtë pendohen, atyre All-llahu do t’jau falë. E All-llahu e din çdo gjë dhe është I urtë.”[/B]
Vepra e keqe kur përmendet në njëjës, nënkuptohet të gjitha veprat e këqija, të vogla dhe të mëdha. Mos dituria e përmendur në ajet, domethënë veprimi i veprës të keqe, edhe në qoftëse personi e dinë se ajo është vepër e keqe. Për ate i pa ditur është ai i cili nuk është i nënshtruar ndaj All-llahut subhanehu ve teala, kurse ai i cili tenton t’i nënshtrohet All-llahut subhanehu ve teala është i ditur (Alim-Dijetar). Ate e përmbyllim me dy gjëra:

[B]E para:[/B] Ai i cili e njeh All-llahun subhanehu ve teala, lartëmadhërin e Tij, madhështin dhe shenjtërinë ai Atij do t’i frigohet, dhe me atë njohje nuk mundet me qenë I pabindur ndaj Tij. Kur njerëzit do të mendojshin për lartesinë e All-llahut subhanehu ve teala nuk do të kishin bërë gjynahe.

[B]E dyta:[/B] Ai i cili gjynahin e vendos para bindjes, ate e bënë prej mosdijes, duke menduar se do t’i bënë dobi ajo, duke kënaqur ‘sot’ dëshirën e vet. Në qoftëse ka pak Iman, atëherë do të shpreson në lërjen e atij mëkati dhe të pendohet para se t’i vije Vdekja, e kjo apsolutisht është e pa ditur. Nxitë pas gjynaheve dhe mashtrimeve kurse e lenë stolinë mirëbesimit dhe shpërblimin e tij sikur dhe kënaqësin e bindjes ndaj All-llahut subhanehu ve teala.
Ndoshta do t’i ipet rasti që të pendohet për gjynahet, e ndoshta do t’i arij vdekja. Ai është i ngjajshëm me personat e uritur të cilët uritjen e vet e ngopin me ushqim të helmuar duke shpresuar shpëtimin në barërat. Kështu disi mund të veproj vetëm i pa dituri.
Tewbeja (pendimi) ne gjendje të shëndosh është më i mirë se tewbeja (pendimi) në sëmundje (kur je i sëmurë).

Abdullah ibn Abbas r.a. duke komentuar Ajetin: [B]“ dhe të cilët shpejtë pendohen”[/B], ka thënë: “para sëmundjes dhe vdekjes”, thekson se koha më e mirë për pendim është atëher kur njeriu është I shëndosh, dhe duhet të shpejtoj në atë pendim para se ta kaploj sëmundja, sepse ashtu do të jetë në gjendje ta vërteton sinqeritetin e pendimit të vet me vepra të mira. Për atë shkak All-llahu subhanehu ve teala në shumë vende në Kur’an e përmend tewben (pendimin) dhe veprat e mira bashkarisht. Prandaj, tewbeja (pendimi) i të shëndoshit është më i mirë I cili mund të mëkatoj në mëkate mirëpo, ai ate e lenë prej frigës ndaj All-llahut subhanehu ve teala dhe i jep përparsi veprave të mira para të këqijave.

All-llahut subhanehu ve teala në Kur’an thotë: [B]“E kotë është pendimi i atyre të cilët veprojnë vepra të këqija, e të cilët, kur ndonjerit prej tyre I afrohet vdekja, thojnë: Tash me të vërtetë po pendohem! Edhe atyre të cilët vdesin si pabesimtarë. Atyre i kemi pregatitur ndëshkim të dhimbshëm.”[/B]
Pa mar parasysh a është penduar para vdekjes apo jo. Kjo është atëherë kur ai është në prag të vdekjes, i shiqon melekët dhe e shef largimin për në ahiret. Pendimi atëherë nuk do të bëjë dobi, sepse imani pendimi dhe veprat e mira vlejnë atëherë kur bota tjetër (ahireti) gjithnjë është i padukshëm (gajb), mirèpo kur perdeja shtyhet dhe e padukshmja bëhet e dukshme, as imani, as pendimi nuk do të bënë dobi.

Dije, përderisa njeriu shpreson në jetë, dashuria e tij ndaj dunjas nuk do të ndalet, a ndoshta shpirti nuk dota lëshonë që të largohet prej pëlqimeve dhe kënaqësive të tij. Shejtani e bind që ta vonoj pendimin deri pak para mbarimit të jetës së tij, e kur bindet se do të vdesë, dhe e humbë shpresën për jetë, kthjellohet prej dehjeve të dëshirave të dunjasë dhe atëherë sinqerishtë pendohet, duke shpejtuar për kthim në dunja që të bëjë vepra të mira, mirëpo nuk do t’i mjaftonë, dhe atëherë do t’i mblidhet dhimbjet e vdekjes dhe vuajtjet për lëshim.
O rrob i All-llahut në te këshillo: [B]“Dhe kthejuni All-llahut të juaj dhe nënshtrojuni Atij para se t’ju vie ndëshkimi, e pastaj askush nuk do t’ju dale në ndihmë. Dhe pasojeni ate më të mirën, ate që All-llahu jau shpallë, para se t’ju arijë denimi I papritur, per ardhjen e të cilit nuk do ta dini. Që njeriu të mos vikas: Mjerë për mua, sa obligime I kam lënë ndaj Al-llahut…”[/B]

Disa në prag të vdekjes duke I mëshuar vehtes nëpër fytyrë kanë thënë: ‘Dunjallëku më ka përqesh përderisa nuk m’I ka vjedhur të gjitha ditët’. E treta fjalët e fundit kanë qenë: ‘Mos t’ju kaploj (mashtroj) dunjaja, sikurse më ka mashtruar mua’, kurse All-llahu subahnehu ve teala thotë: [B]“E kur ndonjërit prej tyre i vjen vdekja, ai thotë: "O Zoti im, më kthe, që të bëj vepra të mira e të kompensoj atë që lëshova!" Kurrsesi, (Kthim nuk ka) e kjo është vetëm fjalë që e thotë ai, e ata kanë para tyre një perde (distancë periodike) der në ditën kur ringjallen.”[/B] (El-Mu’minun 99 -100)


All-llahu subahnehu ve teala thotë: [B]“Dhe jepni nga ajo që Ne u kemi dhënë juve, para se ndonjërit prej jush t'i vijë vdekja, e atëherë të thotë: "O Zoti im, përse nuk më shtyve edhe pak afatin (e vdekjes), që të jepja lëmoshë e të bëhesha prej të mirëve!"[/B] (El-Munafikun 10 )

Në një hadith thuhet: [B][I]“Të gjithë do të pendohen kur dot vdesin.[/I][/B] “Pse..? pyetën sahabët. Muhammedi alejhis-selam u përgjigjë: [B][I]“Në qoftëse ka qenë prej atyre që ka bërë vepra të mira do të pendohet që nuk ka bërë vepra më shumë, e në qoftëse ka bërë gjynahe, do të pendohet se pse nuk është larguar (prej gjynaheve).”[/I][/B]
Dëshira më e madhe e atyre që janë në Varrë është që t’i ipet rasti qoftë edhe vetëm një orë t’ përmirësojnë të gjitha gabimet të cilat I kanë vepru, të pendohen dhe të vazhdojnë të veprojnë vepra të mira, përderisa ata të cilët ecin nëpër tok e shpenzojnë jetën e tyre. Vitet ju kalojnë pa kujdes, kurse ka prej atyre të cilët e kalojnë në gjynahe.

Tash do të flasim diq për kategorin e njerëzve kur është në pyetje Tewbeja (pendimi)
Kur flitet për tewbe (pendim), njerëzit mund t’i klasifikojmë në disa kategori:

[B]E para[/B] – Ata të cilët asnjëherë sinqerishtë nuk pendohen. E vetmja gjë që është e lehtë për ta është gjynahi dhe vepra e keqe. Kjo është gjendja apsolute e nevojtarit. Ende shembuj prej saj se njeriu në rini duhet t’I nënshtrohet All-llahut subhanehu ve teala, kurse mbaron në gjynahe, larg ndaj All-llahut subhanehu ve teala, ashtu si e përshkruan Hadithi në të cilën thuhet: [B][I]“Disa prej jush do të veprojnë vepra të cilat të qojnë në Xhennet, krejt derisa mes tij dhe Xhennetit të jetë sa një bërylë, pastaj ia tejkalon Libri dhe vazhdon të bëjë vepra të cilat e qojnë në zjarrë dhe do të hyjë në te.”[/I][/B]
Ma e rënda është kur njeriu pas pamjes të bukur verbohet (qorohet), kurse edhe më e dhimbshme është lajthitja pas udhëzimit dhe mëkati pas besimit.
Sa fytyra sot me përplot frikërespekt, nesër kështu duken: [B]“ Të lodhura e të rraskapitura (nga mundimi). Ato hyjnë në zjarrin të ndezur fort,” [/B](El-Gashijeh 3-4). Sa ka prej atyre të cilët shiqonin mbështetjen e shpëtimit, dhe tamon kur dëshiruan me e kap, me ta luajtën valet, i gjuajti në ujë dhe ata u përmbysën. Të gjithë njerëzve iu kanoset ky rrezikë.
Disa thonin: ‘Nuk është e çudithsme për ate që ka dështuar si ka dështuar, mirëpo është e çuditshme për ate që ia ka arrit, si ia ka arrit’

[B]E dyta –[/B] Atat të cilët jetën e kalojnë kot dhe në pakujdesi, pastaj iu përgëzohet, kthehen në vepra të mira dhe kështu shpërngulet në jetën më të mirë. Kështu është gjendja e atij i cili vepron vepra të cilat të shpiejnë në Xhehennem (zjarrë), krejt përderisa ndërmjet atij dhe zjarrit nuk mbetë sa një bërylë, në te e tepron libra e tij dhe fillon të veproj vepra të cilat shpiejnë në Xhennet dhe hynë në te. Sepse, veprat shpërblehen sipas përfundimit. Në një hadith thuhet: [B][I]“Kur All-llahu robit ia dëshiron hajrin Ai e ngut”.[/I][/B] Pyetën: ‘Si e ngut.?’ Muhammedi alejhis-selam u përgjigjë: [B]“Me I dhënë të veproj vepra të mira deri sa ta mar (deri sat ë vdesë)”.[/B]

Transmetohet prej Ebu Seid el-Hudrij r.a. se Muhammedi alejhi-selam ka thënë: [B][I]“Vërtet shejtani thotë: ‘Pasha madhërin tënde Sunduesi im, do t’i keqorientoj robrit e Tu gjithënjë deri sa shpirti t’i lëkundet në trupin e vet. Atëherë Sunduesi I Lartë do të thotë: “Pasha madhërin dhe lartësin Time, Une pa ndërpre do t’i falë gjithnjë kur falje dot më kërkojnë”.[/I][/B]

Një banor i Basrës është kthyer me anije në qytetin e vet gjatë udhëtimit është argëtu duke pirë alcohol dhe duke ndëgjuar këngë dhe muzik të robërve të vet. E ka pyetur një të varfër, besimtar I cili ka qenë me ta në anije: ‘A din ti djalë a ka diq më të mirë se kjo.?’ Ai u përgjigjë: ‘Une di diq që është më e mirë se kjo,’ dhe I ka lexuar fjalët e All-llahut subhanehu ve teala: [B]“Përjetimi i kësaj bote është pak, e për atë që është i devotshëm, bota tjetër është shumë më e dobishme. Nuk do t'ju bëhet pa drejtë as sa fija. Kudo që të jeni vdekja do t'ju kapë, po edhe në qoftë se jeni në pallate të fortifikuara”[/B]. ( En-Nisa,77-78 )
Duke i ndëgjuar këto fjalë Basriasi (banori i Basrës) e hudhi gotën dhe tha: ‘Vërtetë ajo është më e mirë se kjo. A ke edhe diq për të thënë.?’ ‘ Po u përgjigjë besimtari dhe vazhdoi: [B]“E vërteta ju vie prej All-llahut të juaj, e kush don le të beson, e kush don le të mos besoj! Ne pabesimtarëve i kemi pregatitur zjarrin prej të cilit do t’i kaploj tymi prej të gjitha anëve.”[/B] Kjo i ndikoi veqanërisht, e hudhi edhe alkoholin e mbetur, e theu tamburen në të cilën kishte alkohol dhe pyeti: ‘ O djalosh, a ka ndonjë dalje.?’ Në të cilë djaloshi lexoi ajetin Kur’anor: [B]“Thuaj: O robërit e Mij të cilët ndaj vetes keni gabuar, mos e humbni shpresën në mëshirën e All-llahut! Me siguri All-llahu të gjitha gabimet do t’i falë. Ai vërtetë shumë falë dhe Ai është i mëshirshëm.”[/B]
Kur e ndëgjoi këtë Basriasi (banori i Basrës) vikati me zë të lartë, të tjerët e shiquan, ai e lëshoj shpirtin që All-llahu subhanehu ve teala ta mëshirojë.

[B]E treta[/B] – E fundit mirëpo kategoria më e mirë janë ata të cilët jetën e tyre e kanë drejtuar me vepra të mira, e kur hyrën në moshë e kujtuan vdekjen edhe më shumë vepruan vepra të mira, që më mirë të furnizohen për udhëtim, për takim, duke vepruar vepra të mira.


Lusim All-llahun subhanehu ve teala të na e pranoj pendimin tonë, të na i falë mëkatet tona, mëkatet e prindërve tanë dhe mëkatet e gjithë besimtarëve.

Falenderimi dhe lavdërimi i takon All-llahut subhanehu ve teala, paqja dhe mëshira e All-llahut qoftë mbi të Dërguarin tonë Muhammed Mustafan sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem

Shëmbëlltyra



Shëmbëlltyrë gjuhësisht d.m.th. Diçka shumë e ngjashme, pasqyrë e një tjetri që vështrohet si model a si shembull; Përfytyrim i ngjashëm me dikë a me diçka; Model; shembull;

Allahu subhanehu ue teala, thotë: "Për ju, shëmbëlltyra më e mirë është i dërguari i Allahut". (Ahzab 21)

Imam Kurtubiu thotë: "Ka divergjencë se, urdhri për të marrë shembull nga Resulullahu, salallahu alejhi ue selem, është detyrues ose preferues. Disa kanë thënë se është detyrues, përderisa nuk ka argument që e bën të preferuar. Të tjerët thonë është preferues, përderisa nuk ka argument se është detyrues. Por e vërteta është se të merret shembulli nga ai për çështjet fetare është e detyrueshme, ndërsa për çështjet e kësaj bote është e preferuar.

Thyerja e akullit:

Thyerja e akullit nuk ndodhë përveç duke parë shëmbëlltyra, duke parë njerëz të cilët dalin para të tjerëve me shembuj të mrekullueshëm. Njerëzit kanë drojë të marrin guximin, por në anën tjetër e respektojnë trimërinë. Kur të shohin veprimin e tjetrit u zgjohen ndjenjat dhe u hapen dyert e kuptimit të vërtetës, ashtu që u bëhet i lehtë pasimi. Grada më e lartë e trimërisë është trimëria e kuptimit të vërtetës, thirrjes në të dhe durimit në atë rrugë. Sikur të mos ishte Muhamedi, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë për të, nuk do të ishin shokët e tij, e sikur të mos ishin shokët e tij, nuk do të ishin edhe besimtarët që kanë ardhur pas tyre.

Shpallja nga Allahu ishte ajo që u ndihmonte në thyerjen e akullit në shumë sfera të jetës. Shpallja ishte ajo që u ndihmoi të veprojnë ndryshe nga ajo që vepronin të tjerët. Muhamedi, salallahu alejhi ue selem, nuk kishte nevojë për shembull, sepse ai vet u bë shëmbëlltyrë.

Rrugë të shëndoshë përveç kësaj nuk ka. Të shkojmë pra, pas rrugës së Resulullahut, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë për të, dhe shokëve të tij, hap pas hapi, pëllëmbë pas pëllëmbe, në jetën private para asaj publike, në gjërat e vogla para atyre të mëdhave. Gjegjësisht, në adhurim, në meditim, në luftë, në planifikim, në politikë, në thirrje, në trimëri dhe në urtësi.

"Kjo është rruga ime e drejtë, andaj pasoni atë, e mos pasoni rrugë tjera, të cilat do t'ju largojnë nga rruga e drejtë. Kështu ju këshillojmë që të jeni të devotshëm". (En'am 153)

Duhet të dimë se gjendja jonë nuk do të përmirësohet, përveç ashtu si është përmirësuar gjendja e myslimanëve të parë. Njeriu me besim është rruga e vetme për shërimin e çdo gjëje negative.

Shëmbëlltyra është dy lloj:

Shëmbëlltyrë e mirë: Pasimi i njerëzve të mirë dhe me vlerë në çdo gjë që ka të bëjë me vlera dhe virtyte. Dhe,

Shëmbëlltyrë e keqe: Ecja në drejtimet e urrejtshme, dhe pasimi i njerëzve të këqij pa ndonjë argument.

Rëndësia e shëmbëlltyrës:

1 – Shembulli i gjallë dhe i ngritur, lë gjurmë në shpirtin e punuesit, me një sasi të madhe në aspekt të pëlqimit, respektit dhe dashurisë.

Ja një shembull: Ibën Omeri radijallahu anhu, ka thënë: "Resulullahu, salallahu alejhi ue selem, filloi të përdorë unazë të arit, ashtu vepruan edhe njerëzit tjerë. E më vonë, Resulullahu, salallahu alejhi ue selem, tha: "Unë kam unazë të arit, dhe e hoqi, e tha: Unë nuk do të mbaj këso unaze asnjëherë", atëherë, të gjithë njerëzit i hoqën unazat e arit që kishin. (Buhariu 7298).

2 – Shembulli i mirë i bind të tjerët se arritja e këtyre cilësive do t'ju sigurojë atyre jetë të mirë dhe shpërblim të madh.

Hudhejfeja rrëfen se një njeri në kohën e Resulullahut, salallahu alejhi ue selem, erdhi dhe lypte, por askush nuk i dha gjë, më vonë dikush i dha diçka, dhe të gjithë pas tij i dhanë. Atëherë Resulullahu, salallahu alejhi ue selem, tha: "Kush bën një të mirë dhe të tjerët e pasojnë në të, ai ka shpërblimin e tij dhe shpërblim tjetër që është sa shpërblimet e atyre që e kanë pasuar, duke mos u pakësuar asgjë nga shpërblimi i tyre. Ndërsa, kush bën një të keqe dhe të tjerët e pasojnë në të, ai ka mëkatin e tij dhe mëkat tjetër që është sa mëkatet e atyre që e kanë pasuar, duke mos u pakësuar asgjë nga mëkati i tyre". (Ahmedi, Hakimi, Ibën Maxhe dhe Tirmidhiu).

3 – Pasuesit shikojnë drejt shëmbëlltyrës me shikim të mprehtë, pa e ditur ai.

Lexoje këtë ngjarje me vëmendje: Omeri radijallahu anhu, pa Talha b. Ubejdullahin se kishte veshur ihrame të lyera me ngjyrë (1), dhe i tha: Ç' është kjo rrobë e lyer o Talha? Është nga dheu, o i pari i myslimanëve, u përgjigj Talha. Omeri ia ktheu: "Me të vërtetë, o ju grup i vogël, ju jeni imama, të cilët pasoheni nga njerëzit dhe ka mundësi që ndonjë i paditur të sheh këtë dhe të thotë se Talha ibën Ubejdullahi ka veshur ihram të lyer. Andaj, mos i vishni këto rroba të lyera". Pra, ia tërhoqi vërejtjen nga shikimet e mprehta të njerëzve, te të cilët kjo sjellje mund të ketë ndikim negativ.

Bazat e shëmbëlltyrës:

a- Mirësia, kjo përbëhet prej tre gjërave: besimi, adhurimi dhe sinqeriteti.

b- Sjellja e mirë

c- Pëlqimi i fjalës me veprën.

Mendoj se këto baza janë të përmbledhura në këtë hadith: "Çdo pejgamber që e ka dërguar Allahu, subhanehu ue teala, te ndonjë popull para meje, ka pasur ndihmëtarë dhe shokë (baza e parë), të cilët e kanë pasuar në çdo vepër dhe kanë respektuar çdo urdhër të tij (baza e dytë). E pas tyre, erdhën njerëz që ndryshuan, flasin atë që nuk e punojnë dhe punojnë atë që nuk janë të urdhëruar ta punojnë (baza e tretë). Kush i kundërshton ata me dorë, ai është besimtar, kush i kundërshton me gjuhë është besimtar, kush i kundërshton me zemër është besimtar, e pas kësaj nuk mund të ketë besim në atë zemër as sa një grimcë.

Ndikimi i shëmbëlltyrës në përhapjen e Islamit:

Nga metodat më të rëndësishme në përhapjen e fesë dhe në thirrjen e njerëzve në Islam, për t'iu nënshtruar urdhrave të Allahut është shëmbëlltyra e thirrësit (davetxhiut), veprat e mira të tij, dhe morali i lartë e i pastër që ka. Këto bëjnë që ky person të jetë shembull për të tjerët. Të jetë një kopje ku njerëzit do të mund të shohin Islam të gjallë dhe të nxitojnë kah ai për të përfituar në mësimin e fesë. Sepse dihet fare mirë, se ndikimi që bëhet me vepra dhe sjellje është shumë më i madh sesa ndikimi vetëm me fjalë. Në këtë formë Islami është shpërndarë në shumicën e vendeve të botës.

Allahu i madhëruar thotë:

"Ju e keni shembullin më të mirë te Ibrahimi dhe te ata që ishin me të, kur i thanë popullit të vet: "Ne largohemi prej jush dhe prej asaj që adhuroni, pos Allahut, nuk besojmë tuajën, prandaj ndërmjet nesh e jush është e hapët armiqësia e urrejtja derisa ta besoni vetëm Allahun, Një!" (Mumtehane 4). Nga ky ajet kuptojmë se e kemi detyrë të pasojmë shëmbëlltyrën e mirë, pavarësisht a do të jemi në pëlqim me popullin, shoqërinë apo familjen tonë. Kjo është veçori e shëmbëlltyrës së besimit dhe të fesë, e jo të çdo lloj shëmbëlltyre.

Rreth shëmbëlltyrës së mirë:

a- Shëmbëlltyra më e mirë dhe më e lartë është Resulullahu, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë për të, në sjelljen e tij, veprat e tij, fjalët e tij dhe në çdo cilësi të tij.

b- Kur myslimani e di se është nën mbikëqyrjen e Allahut gjatë adhurimeve dhe marrëdhënieve tjera, të cilat i kryen ashtu si ka urdhëruar Allahu, dhe si na ka mësuar Resulullahu, salallahu alejhi ue selem, ai do të jetë pasues i vërtetë i Resulullahut, salallahu alejhi ue selem. Me siguri ke dëgjuar rastin kur Omeri radijallahu anhu, iu afrua gurit të zi në Qabe, e puthi dhe tha: "Unë e di se ti je gur, nuk dëmton e as që sjellë dobi. Sikur mos ta shihja Resulullahun, salallahu alejhi ue selem, duke të puthur, nuk do të puthja as unë".

c- Argument se ne e duam Resulullahun, salallahu alejhi ue selem, është kur e pasojmë atë.

d- Kur myslimani shfaqet në sy të njerëzve si pasues i Resulullahut, salallahu alejhi ue selem, njerëzit do ta duan, do t'i besojnë dhe do ta marrin për shembull të mirë.

e- Muslimani që pason drejtimin e Resulullahut, salallahu alejhi ue selem, dhe ecë rrugës së gjeneratave të para (selefit), ai do të gjejë në vete lumturi, pas së cilës nuk ka lumturi tjetër përveç xhenetit. Sepse do ta vërejë se është në qartësi dhe udhëzim, shikon me dritë dhe ecë në rrugën e vërtetë.

f- Hoxhallarët e kanë për obligim të jenë shëmbëlltyrë në veprat e tyre për të tjerët, ngase ata, vetëm se e kanë marrë pozitën e shëmbëlltyrës së mirë. E pas tyre edhe çdo mysliman tjetër i mirë. Muxhahidi lidhur me ajetin واجعلنا للمتقين إماما – "na bëj imama të devotshmëve" ka thënë: "Imama që do të pasojmë ata që ishin para nesh, dhe imama që do të na pasojnë ata që vijnë pas nesh".

g- Kuptimi i fesë nga Kur'ani dhe suneti konsiderohet pasim i Resulullahut, salallahu alejhi ue selem.

h- Nëse je shembull i mirë, do të arrish sukses të paparë në sferën e edukimit të tjerëve.

i- Ashpërsia dhe ekstremizmi janë dalje nga pasimi i Resulullahut, salallahu alejhi ue selem. Omeri radijallahu anhu, i kishte thënë Sa'dit: Njerëzit po ankohen në ty, bile edhe për namazin tënd. Ai tha: Në dy rekatet e para lexoj gjatë, e në të dytat lexoj shkurt. Nuk e lë në mangësi atë që kam mësuar nga Resulullahu, salallahu alejhi ue selem. Omeri tha: Kështu mendon ti për vete, a thua si mendoj unë? Pra, ia tërhoqi vërejtjen nga teprimi (ekstremizmi) në adhurime.

j- Në fe, pasimi bëhet duke shikuar atë që është më lartë se ne, ndërsa në çështjet e kësaj bote, duke shikuar atë që është më ulët se ne. Resulullahu, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: "Po të shihni dikë që është më lartë se ju me trup dhe pasuri, atëherë shikoni në ata që janë ndër ju...". (Buhariu dhe Muslimi)


(1) Ngjyra që përdornin përmbante edhe erë, gjë që është e ndaluar gjatë ihramit.