Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][B][B][SIZE=3]Cili është gjykimi për ata që kanë vdekur duke iu lutur të vdekurve[/SIZE][/B][/B][/CENTER]

[CENTER][B][FONT=Arial][SIZE=2]Muhammed Nasiruddin el-Albani(Allahu e Mëshiroftë)[/SIZE][/FONT][/B][/CENTER]

[CENTER][B][FONT=Arial][SIZE=2](Kaseta 95, [I]El-Huda Uen-Nur[/I])[/SIZE][/FONT][/B][/CENTER]

[B]Pyetje:[/B] Cili është gjykimi për ata të vdekur që kanë vdekur duke iu lutur të vdekurve, nëse besonin se këta të vdekur u sillnin dobi dhe u bëjn dëm, por ata nuk e njihnin të vërtetën e Teuhdit, por e kanë njohur atë përmes dijetarëve të tyre të humbur.

[B]Përgjigje:[/B] Them se këta njerëz për aq kohë sa i kanë zbatuar shtyllat e Islamit, por kanë pasur injorancë dhe përgjegjës për këta kanë qenë ata dijetarë që i çonin në humbje, këta që vdiqën origjina për ata është se janë muslimanë dhe do të trajtohen si muslimanë, do të varrosen në varrezat e muslimanëve.
Për këtë arsye, nëse dikush kalon nga varret e tyre thotë:
[COLOR=#ff0000]“Selami qoftë mbi ju, o banorë të varreve nga muslimanët dhe besimtarët[/COLOR]-pra kërkon mëshirë për ta, lutet për ta për mëshirë dhe falje…nëse ndonjëri prej këtyre të humburve nuk kanë pasur dikë që t’ua tërheq vërejtjen dhe t’i ndalojë nga ajo që bëjnë, atëherë ata janë të justifikuar tek Zoti tyre dhe nuk do të vlerësohet njëlloj si me atë që i janë paraqitur argmentet…në sahihun e Buhariut përcillet se kufri mund të falet prej dijes që ka Alalhu në lidhje me justifikimin që ka patur ky jobesimtar, Buhariu dhe Muslimi kanë përcjellë një hadith shume të çuditshëm, që tregon për mëshirën e gjërë të Allahut, ku profeti a.s. thotë: [COLOR=#ff0000]“Ishte një burrë para jush që kurrë nuk kishte vepruar një vepër të mirë[/COLOR]….hadithi i burrit që porositë fëmijët.
Sipas bindjes sonë, Allahu i Lartësuar nuk i merr në përgjegjësi njerëzit derisa t’u paraqitet argumenti. Për këtë arsye, nëse ndonjëri nga këta të vdekur –ne nuk e dimë- e ka dëgjuar thirrjen e vërtetë nga filan hoxhe dhe pastaj nuk i ka dhënë rëndësi, sepse ai hoxhë është i humbur, atëherë vepra e tij merret në përgjegjësi dhe vendi i tij është xhehenemi. Por nëse nuk ka pasur askënd që ta ndalojë, ai është i justifikuar tek Allahu. Përderisa ne jemi të pafuqishëm për të dalluar mes atij që i ka mbërritur thirrja e saktë prej atij që nuk i ka mbërritur, atëhenë në gjykojmë për atë që duket dhe shfaqet, se ata janë muslimanë, përderisa ata faleshin dhe agjëronin. Nëse gjendemi në varrezat e muslimanëve ne lutemi për të, kërkojmë falje për të dhe i japim selam. Përsa i përket çëshjes së tij tek Allahu, kjo i përket vetëm Allahut.

imamalbani.wordpress.com

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=GURI SYLAJ;2161703]Ani -Dite perkujtimore !!
Por keshtu e perkufizueme si Dite perkujtimore me shume po lidhet me humbjen se sa me shpetimin .Me shume me Kerbelane se sa me shpetimin e Judeve nga Faraoni!!
.... edhe ,Dervishet ,cka jan kta ,kush jan kta a nuk jan edhe kta musliman !???[/QUOTE]


Kjo dit eshte caktuar para "festes" se dervisheve.

"Logjike" : Imam Hysejni eshte vra, pas vdekjes se Muhamedit a.s., pra pas persosjes se fejes se Zotit.

Kurse vrasja e imam Hysejnit eshte nje koincidenc qe ka ndodhe ne diten e Ashurës, dhe festa e dervisheve dhe agjerimi i suniteve jan krejtesisht te ndryshme qe s'kan te bejn njera me tjetren.

Musliman eshte vetem ai i cili nuk i ben shirk Zotit.

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

"Hashuret" jane thanksgivings (dite e falenderimeve) te arabeve, ndaj perendise qe ju ka fale bereqetin (buken) e motmotit.
Cdo popull ne bote, e ka nje dite te tille te caktuar falenderimesh (ndaj natyres, ndaj perendise etj, varesisht kultit te besimit).
Populli ilir e ka pase "Darken e Lames". Lama eshte arena ose fusha e kufizuar ku fshihej gruri.

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

...nuk jena të udhëruar me punua si arabet, por si thotë Kur`ani dhe Sunneti.

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][B][SIZE=3]Reagimi i njerëzve për vrasjen e Husejnit[/SIZE][/B][/CENTER]

Grupi i parë mendon se Husejni u vra me të drejtë, sepse kishte bërë kryengritje ndaj udhëheqësit të asaj kohe dhe deshi të krijonte përçarje në mesin e muslimanëve. Ata argumentojnë fjalën e Profetit (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), që thotë: [I]Ai që vjen te ju në kohën që keni zgjedhur një udhëheqës dhe dëshiron të përçajë bashkimin tuaj, vriteni, kushdo qoftë ai.([/I]Transmeton Muslimi, nr. 1852) Sipas tyre, Husejni kishte për qëllim përçarjen e muslimanëve dhe fjala e Profetit (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) është e qartë: [I]Vriteni, kushdo qoftë ai.[/I] Ky është mendimi i Nasibive, të cilët e urrejnë Husejnin (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!).

Grupi i dytë mendon se Husejni ishte imami që duhej t’i bindeshin dhe ishte obligim t’i dorëzohej pushteti.

Grupi i tretë është Ehli suneti dhe xhemati, të cilët thonë: Ai u vra padrejtësisht, edhe pse nuk ishte udhëheqës i muslimanëve. Vrasja e tij nuk ishte si kryengritës, por u vra padrejtësisht si dëshmor, ashtu siç ka thënë Profeti (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!): [I]Haseni dhe Husejni janë zotërinjtë e djelmoshave të xhenetit. ([/I]Transmeton Tirmidhiu, nr. 3768) E themi këtë, sepse Husejni zgjodhi të kthehej ose të shkonte në Sham te Jezidi, por ata nuk e lejuan dhe kërkuan t’i robërohej Ubejdullah bin Zijadit.

[LEFT]Autor[B]: Uthman ibën Muhamed El Hamijs [/B]
[B]Përktheu: Fatjon Çorapi[/B][/LEFT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[LEFT]Ibn Rexhep el Hambeli ka thënë: [B]"Allahu e ka refuzuar pagabushmërin për ndonjë libër veç Librit të Tij. I drejtë është ai që i fal gabimet e pakta të personit përballë saktësisë së vazhdushme të tij."[/B][/LEFT]


[CENTER][IMG]http://data.whicdn.com/images/18162635/tumblr_lulvz4TuRb1qkz3nbo1_500_large.jpg[/IMG][/CENTER]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][SIZE=5][B][IMG]http://www.albselefet.com/images/smilies/bismilah.gif[/IMG][/B][/SIZE]
[SIZE=3][B]Disa fjalë të dobishme nga[COLOR=navy] Tefsiri i Sea’dit[/COLOR][/B][/SIZE]
[SIZE=2]Marrë nga [U]Tefsiri i Abdurrahman ibën Nasir Es Seadit, f. 60[/U][/SIZE]
[SIZE=2]Përktheu: [B]Jeton Bozhlani[/B][/SIZE][/CENTER]


[FONT=Arial][SIZE=2]Është caktim dhe urtësi e Allahut se ai që e braktisë një gjë të dobishme, përderisa ka mundësi të përfitoj dobi nga ajo, atëherë ai do të sprovohet me preokupimin me një gjë të dëmshme. Prandaj ai që e braktisë ibadetin ndaj Allahut do të sprovohet me ibadetin ndaj idhujve, ai që e braktisë dashurinë apo frikën dhe shpresën tek Allahu do të sprovohet me dashuri apo frikë dhe shpresë ndaj tjetërkujt pos Allahut, ai që nuk e shpenzon pasurinë e tij në rrugën e Allahut do të sprovohet me shpenzimin e pasurisë në rrugën e shejtanit, ai që nuk nështrohet dhe përulet ndaj Allahut do të sprovohet me përulje dhe nënshtrim ndaj krijesave, ndërsa ai që e braktisë të vërtetën do të sprovohet me të kotën.[/SIZE][/FONT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][IMG]http://www.albselefet.com/images/smilies/bismilah.gif[/IMG]
[FONT=Arial Black][SIZE=5][B][COLOR=darkorchid]Dijetaret tek muslimanet jane shembulli me i mire
[/COLOR][/B][/SIZE][/FONT]
[/CENTER]
[LEFT][SIZE=3][COLOR=#444444][FONT=Sylfaen][B]Shejhul islam Iben Tejmije[/B] rahimehullah, thote:
[/FONT][/COLOR][/SIZE]
[FONT=Arial][SIZE=3][COLOR=black]"...Përpara ardhjes së Pejgamberit (sal-lallahu alejhi ue sel-lem), dijetarët e çdo vendi ishin më të këqinjët ndër njerëz. Por kjo nuk është rasti me muslimanët, me të vërtetë [B]dijetarët e tyre (muslimanëve) janë më të mirët në mes tyre. Ata janë pasardhës të Pejgamberit[/B] (sal-lallahu alejhi ue sel-lem) në lidhje me kombin e tij dhe ata janë që e ringjallën atë që ishte shkak të vdesin për sunnetin e tij (sal-lallahu alejhi ue sel-lem). Kjo është se me anë të tyre Kur'ani është ngritur dhe nëpërmjet tij, ata janë ngritur. Përmes tyre Kur’ani është artikuluar, dhe nëpërmjet tij (Kur’anit) ata janë artikuluar...."
[/COLOR][/SIZE]
[/FONT]

[FONT=Arial Narrow][SIZE=2][B]Burimi:[/B] [/SIZE][/FONT][FONT=Arial Narrow][SIZE=2][COLOR=#444444]"Raf'-ul-Malâm 'an-il-A'immat-il-A'lâm” [/COLOR][/SIZE][/FONT]-Iben Tejmije
[/LEFT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][IMG]http://www.albselefet.com/images/smilies/bismilah.gif[/IMG]
[SIZE=5][FONT=Arial][COLOR=blue][B]Ndarja e dijetareve[/B][/COLOR][/FONT][/SIZE][/CENTER]

[SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black][B]Shejh Rabi Iben Hadi el-Medkhali([/B]All-llahu e Ruajte) thote:

[/COLOR][/FONT][/SIZE][FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=black]"...mes dijetarëve ka të atillë [B]që janë tepër të butë (mutesahil)[/B], ka nga ata [B]që janë të drejtë dhe të paanshëm[/B] dhe ka [B]nga ata që janë mjaft të ashpër[/B].

[/COLOR][/SIZE][/FONT][COLOR=black][FONT=Arial][SIZE=2]Këshu, nëse doni me çdo kusht atë që është i ashpër, ai nuk do t’u japë atë që dëshironi; dhe nëse doni me çdo kusht atë që është tepër i butë, ai nuk do t’u japë atë që dëshironi.

Prandaj llogaritini të gjithë dijetarët – Allahu ju bekoftë – në mënyrë që të përfitonin nga të gjithë ata... Allahu ju bekoftë."[/SIZE][/FONT]

_________________

[B]Burimi: [/B]Shkëputur nga një lidhje telefonike me Shejkhun në datën 13 Janar 2001 në Lejster (Leicester) Britani dhe është inçizuar në kasetë.
[/COLOR]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][SIZE=4][COLOR=darkred][B]Origjina e Shirkut[/B][/COLOR][/SIZE]
[/CENTER]
[LEFT]
Prej asaj që është vendosur në Sheriat (ligjin e urdhëruar), është ajo se njerëzimi qe – në fillim – popull i vetëm në Teuhidin e vërtetë, pastaj Shirku (të drejtuarit e ndonjë forme të adhurimit, apo çfarëdoqoftë tjetër që është e drejtë ekskluzive e Allahut, tjetërkujt pos Allahut) gradualisht i kaploi ata. Bazë për këtë është thënia e Allahut – më të Bekuarit, më të Lartit:

[COLOR=red]“Njerëzimi ishte një Umet (popull), pastaj Allahu dërgoi pejgamberë që sollën përgëzime dhe paralajmërime.”[/COLOR] (Bekare, 213)

Ibn Abas – radiallahu anhu – tha:

“Në mes Nuhut dhe Ademit qenë dhjetë gjenerata, të gjitha prej tyre qenë në Sheriat (ligj) të së vërtetës, pastaj ata u përçanë. Kështu që Allahu dërgoi pejgamber si prurës të lajmeve të mira dhe si paralajmërues” (1)

Ibn Urve el-Hanbeli (v. 837) tha:

“Kjo thënie i përgënjeshtron ata historianë nga Njerëzit e Librit, të cilët pohojnë se Kabili (Kaini) dhe të bijtë e tij qenë adhurues të zjarrit” (2)

Unë them: Kjo po ashtu është përgënjeshtrim ndaj disa filozofëve dhe ateistëve, të cilët pohojnë se baza (natyrore) e njeriut është Shirku, dhe se Teuhidi evuloi në njeriun! Ajeti që parapriu i bën këto pohime të rreme, dhe po ashtu edhe të dy hadithet që vijojnë:

Së pari: Thënia e tij (sallallahu alejhi ue selam), që ai transmetoi nga Zoti i Tij (Allahu):

“Unë i krijova të gjithë robërit e Mi në Fenë e vërtetë (në Teuhid, të pastër prej Shirkut). Pastaj atyre u erdhën djajtë dhe i devijuan ata prej Fesë së vërtetë. Ata ua bënë të palejuar njerëzve atë çka Unë ua kam lejuar atyre, dhe ata i urdhëruan të shoqërojnë në adhurimin Tim atë për të cilën Unë s’kam zbritur kurrfarë autoriteti.” (3)

Së dyti: Thënia e tij (sallallahu alejhi ue selam): “Çdo fëmijë lind në Fitre (natyrshmëri të pastër)(4) por prindërit e tij e bëjnë atë çifut, të krishter apo zjarrputist. Kjo është sikurse mënyra në të cilën një shtazë lind një pjellë natyrale. A keni vërejtur ndonjë të lindur të shtrembëruar, para se ju t’i keni shtrembëruar ato.”

Ebu Hurejra ka thënë: Lexoni nëse doni: “Fitra e Allahut me të cilën Ai krijoi njerëzimin. Nuk duhet të ketë ndryshim në krijesën (fenë) e Allahut.” (er-Rum, 30)(5)

Pas këtij shpjegimi, është me rëndësi të madhe për Muslimanin që ta di se si përhapet Shirku në mesin e besimtarëve, pasi që ata ishin muvehidin (njerëz të Teuhidit)

Në lidhje me thënien e Allahut – më të Përsosurit – për popullin e Nuhut (alejhis selam):

[COLOR=red]“Dhe ata thanë: ti s’do t’i braktisësh zotat tu, as që do të braktisësh Uedin, as Suvanë, as Jeguthin, as Ja’ukun, as Nesrin.”[/COLOR] (Nuh, 23)

Është treguar nga një grup prej Selefit (paraardhësve të devotshëm), në shumë transmetime, se këto pesë perëndi qenë adhurues të drejtë. Sidoqoftë, kur ata vdiqën, Shejtani (Satana) u përshpëriti njerëzve të tyre që të tërhiqen dhe të ulen tek varret e tyre. Pastaj Shejtani u përshpëriti atyre që erdhën pas tyre se ata duhet t’i marrin ata si idhuj, duke ua zbukuruar atyre idenë se ju do t’i përkujtoni ata dhe me këtë t’i pasoni në sjelljen e mirë. Pastaj Shejtani i sugjeroi gjeneratës së tretë se ata duhet t’i adhurojnë këta idhuj krahas Allahut – më të Lartit – dhe ai u përshpëriti se kjo ishte ajo çka stërgjyshërit e tyre bënin!!!

Kështu që Allahu iu dërgoi atyre Nuhun (as), duke i urdhëruar ata që ta adhurojnë vetëm Allahun. Mirëpo, asnjë nuk iu përgjigj thirrjes së tij përveç disave. Allahu e tregoi tërë këtë incident ne kaptinën Nuh

Ibn Abasi tregon:

“Vërtet, këta janë pesë emra të njerëzve të drejtë prej popullit të Nuhut. Kur ata vdiqën, Shejtani iu përshpëriti popullit të tyre që t’u bëjnë statuja atyre dhe t’i vendosin këto statuja në vendtubimet e tyre si përkujtim për ta, kështu që ata vepruan kësisoj".

Sidoqoftë, asnjë prej tyre nuk i adhuroi këto statuja derisa ata vdiqën dhe qëllimi i statujave qe harruar. Pastaj (gjenerata tjetër) filloi t’i adhurojë ata.”(6)

E njëjta si kjo ka qenë treguar po ashtu nga Ebu Muteher, i cili tha: Jezid ibn el-Muhelleb i qe përmendur Ebu Xhafer el-Bakirit (v. 11H), kështu që ai tha: "Ai qe mbytur në vendin ku një tjetër pos Allahut qe adhuruar së pari. Pastaj, ai e përmendi Uedin dhe tha:

“Uedi qe një Musliman i dashur për popullin e tij. Kur ai vdiq, njerëzit filluan të mblidheshin rreth varrit të tij në vendin e Babilit (Babilonisë), duke qarë dhe vajtuar. Kështu që kur Iblisi (Satana) i pa ata duke qarë dhe vajtuar për të, ai mori formën e njeriut dhe u erdhi atyre, duke thënë: Unë shoh se ju jeni duke qarë dhe vajtuar për të. Pra, pse nuk e bëni një figurë të tij (d.m.th. statujë) dhe ta vendosni atë në vendtubimet tuaja që ta përkujtoni atë. Ata thanë: Po. Dhe ata e bënë një figurë të tij dhe e vendosën në vendtubimin e tyre, e cila i përkujtonte ata për të".

Kur Iblisi i pa ata sesi e përkujtonin atë (së tepërmi), ai tha: “Pse nuk e bëni secili prej jush nga një figurë të ngjashme që ta mbani në shtëpitë tuaja, ashtu që ta kujtoni atë (vazhdimisht).”

Ata thanë “po”. Dhe secila shtëpi e bëri nga një figurë të tij, të cilën ata e admironin dhe respektonin dhe e cila i përkujtonte vazhdimisht në të.

Ebu Xhafer tha: “Ata të gjeneratave të vona panë se çfarë kishin bërë (gjeneratat e mëhershme) dhe e morën këtë në konsiderim... deri në atë masë, saqë e morën atë si një ilah (perëndi) për adhurim krahas Allahut. Ai pastaj tha: “Ky ishte idhulli i parë që u adhurua pos Allahut, dhe ata e quajtën këtë idhull Ued. (7)

Kështu urtësia e Allahut – të Bekuarit, më të Lartit – qe përmbushur kur ai dërgoi Muhamedin (sallallahu alejhi ue selam) si pejgamberin e fundit dhe e bëri Sheriatin e tij plotësim të të gjitha Ligjeve të Urdhëruara hyjnore. Me këtë Ai ndaloi të gjitha mënyrat dhe shtigjet me të cilat njerëzit mund të bien në Shirk – i cili është mëkati më i madh.

Për këtë arsye, të ndërtuarit e faltoreve mbi varre dhe qëllimi që të udhëtohet posaçërisht te ato, duke i marrë ato si vende për kremta dhe tubime, dhe duke u betuar në banorin e varrit, të gjitha janë ndaluar.

E gjithë kjo çon në teprim dhe udhëheq për në adhurimin e të tjerëve pos Allahut – më të Lartit. Duke qenë ky rasti edhe më shumë në epokën në të cilën dituria është duke u pakësuar, injoranca është në rritje, ka pak këshillues të sinqertë (në të vërtetën) dhe shejtani është duke bashkëpunuar me njerëz dhe xhinë që ta devijojë njerëzimin dhe t’i largojë ata nga adhurimi i Allahut – të Bekuarit, më të Lartit.




Marrë nga Tehdhirus-Saxhid min Itikhadhil-Kuburi Mesaxhid
Nga Shejh Nasir ud-Din el-Albani


--------------------------------------------------------------------------------
[I]
Shënime:

(1) Tedhirus-Sexhid min Itikhadhil-Kuburi Mesaxhid (f. 101-106)

(2) Transmetuar nga Ibn Xherir et-Taberi ne tefsirin e tij (4/275) dhe el-Hakim (2/546) i cili tha: “Kjo është autentike sipas kriterit të el-Buharit.” Edh-Dhehebi po ashtu u pajtua.

(3) El-Kheuakibud-Durari fi Tertib Musnedul-Imam Ahmed’ela Ebuabil-Buhari (6/212/1), ende në formë manuskripte.

(4) Transmetuar nga Muslimi (8/159) dhe Ahmed (4/162) nga Ijadh ibn Himar el-Muxhashi’i radiallahu anhu.

(5) Ibn el-Athir tha në en-Nihaje (3/457): “El-Fitr: do të thotë të fillosh dhe të krijosh, dhe el-Fitre është gjendja që rezulton nga kjo. Domethënia është se njerëzimi qe lindur me një dispozitë dhe natyrë, e cila është e gatshme ta pranojë Fenë e vërtetë. Kështu që sikur ai të lihej në këtë, atëherë ai do të vazhdonte në këtë. Sidoqoftë, ata të cilët devijojnë nga kjo e bëjnë këtë për shkak të ndjekjes së dobësive njerëzore dhe pasimit të verbër të të tjerëve...”

El-Hafidh Ibn Haxher tha në El-Fet-h (3/248): “Njerëzit dallojnë në lidhje me atë se çfarë është menduar me el-Fitre, dhe thënia më e famshme është ajo se kjo do të thotë Islam. Ibn Abdul-Ber tha: Kjo ishte ajo që ishte mirë e njohur në shumicën e Selefit (paraardhësve të devotshëm), dhe dijetarët e tefsirit janë pajtuar se ajo çka është menduar në thënien e Allahut – më të Lartit – “Fitra e Allahut me të cilën Ai e krijoi njerëzimin” është Islami.

(6) Transmetuar nga el-Buhari (11/418) dhe Muslim (18/52)

(7) Transmetuar nga el-Buhari (8/534)

(8) Transmetuar nga Ibn Ebi Hatim po ashtu, siç është në el-Keuakibud-Durari (6/112/2) të Ibn Urve el-Hanbelit, së bashku me isnad i cili është Hasen, deri te Ebu Muteher. Sidoqoftë, s’është gjetur ndonjë biografi për të në el-Kuna uel-Esma të ed-Deulabit, as në el-Kuna të Muslimit, e as në të tjetërkujt. Dhe mangësia e fshehur këtu është se ai është prej Shi’ajve, por biografia e tij s’është përfshirë në el-Kuna të et-Tusit – prej indeksit të transmetuesve Shi’itë.[/I][COLOR=#da0000] [/COLOR]
[/LEFT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[FONT=Arial][B][COLOR=black][SIZE=3]Thashethemet dhe e keqja e tyre[/SIZE] [/COLOR][/B][/FONT]




[CENTER][FONT=Arial]Autor: [B][FONT=Arial]Shejkh Salih el-Feuzan[/FONT][/B][/FONT][FONT=Arial]
Burimi: “[I][FONT=Arial]et-Tethebbut uehtiramul-Ulema ue bejan mekanetihim fil-Ummeh[/FONT][/I]” (fq. 34-36)[/FONT][/CENTER]


[CENTER][FONT=Arial][U][SIZE=2][IMG]http://www.selefi.org/images/stories/basm.png[/IMG][/SIZE][/U][/FONT][/CENTER]

[FONT=Arial][SIZE=2]Të merresh me thashetheme do të thotë të përcjellësh fjalë midis njerëzve duka patur për qëllim shkatërrimin e marrëdhënieve ndërmjet tyre. Allahu [I][FONT=Arial]Subhanehu ue Te’ala[/FONT][/I] ka thënë:[/SIZE][/FONT]

[B][FONT=Arial][B][FONT=Arial][SIZE=2]وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٍ۬ مَّهِينٍ (١٠ (هَمَّازٍ۬ مَّشَّآءِۭ بِنَمِيمٍ۬ (١١([/SIZE][/FONT][/B][/FONT][/B]
[FONT=Arial][SIZE=2]“[B][FONT=Arial]Dhe mos iu bind çdo njeriu që betohet shumë, i cili është i përçmuar, merret me shpifje dhe përhap thashetheme.[/FONT][/B]” [el-Kalem, 10-11] [/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]Dhe më e keqja nga të gjitha këto është kur njeriu nxiton të shkatërrojë marrëdhëniet ndërmjet studentëve të dijes dhe thirrësave në Islam (duke përhapur thashetheme), me qëllim që ta përçajë Xhematin e Muslimanëve dhe të fusë urrejtje midis tyre. Ai që e bën këtë quhet “[I][FONT=Arial]Nemmam[/FONT][/I]” (thashethemexhi). [/SIZE][/FONT]

[FONT=Arial][SIZE=2]Dhe vërtet Allahu i Lartësuar ka ndaluar që të pasohet dhe t’i zihet besë një personi të tillë edhe nëqoftëse ai betohet në Allah, siç ka thënë Allahu:[/SIZE][/FONT]
[SIZE=2][B][FONT=Arial][/FONT][/B][/SIZE]
[SIZE=2][B][FONT=Arial]وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٍ۬ مَّهِينٍ (١٠[/FONT][/B][FONT=Arial][B][FONT=Arial][/FONT][/B][B][FONT=Arial](هَمَّازٍ۬ مَّشَّآءِۭ بِنَمِيمٍ۬ ([/FONT][/B][B][FONT=Arial][/FONT][/B][B][FONT=Arial]١١[/FONT][/B][B][FONT=Arial][/FONT][/B][B][FONT=Arial]( [/FONT][/B][/FONT][/SIZE]
[FONT=Arial][SIZE=2]“[B][FONT=Arial]Dhe mos iu bind çdo njeriu që betohet shumë, i cil është i përçmuar, që merret me shpifje dhe përhap thashetheme.[/FONT][/B]” [el-Kalem, 10-11] [/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]Pejgamberi ([I][FONT=Arial]sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem[/FONT][/I]) ka thënë:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]“[I][FONT=Arial]Thashethemexhiu nuk do të hyjë në Xhenet.[/FONT][/I]” [Transmetuar nga Muslimi][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]Ka ardhur në një transmetim se thashethemexhiu bën më shumë shkatërrim në një orë se ç’mund të bëjë një magjistar për një vit të tërë.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]Thashethemet janë prej magjisë, ngase magjistari i shkatërron marrëdhëniet midis njerëzve dhe fut armiqësi midis tyre, siç ka thënë Allahu i Lartësuar:[/SIZE][/FONT]
[SIZE=2][B][FONT=Arial]فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦ*ۚ[/FONT][/B][/SIZE]
[FONT=Arial][SIZE=2]“[B][FONT=Arial]Dhe nga ata[/FONT][/B] (dy ëngjëjt) [B][FONT=Arial]njerëzit mësuan se si të ndajnë burrin nga gruaja.[/FONT][/B]” [el-Bekare, 102] [/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]Ata e mësuan magjinë, kurse magjia shkakton ndarjen e zemrave dhe fut armiqësi në to. Poashtu, thashethemet janë akoma më të rënda sesa magjia; ndoshta mund të ndodhin luftëra për shkak të një thashethemexhiu; ndoshta Muslimanët mund të armiqësohen me njëri-tjetrin për shkak të një thashethemexhiu; fqinjtë mund të braktisin njëri-tjetrin dhe kryetari i njërës familje mund të armiqësojë një tjetër dhe të ndahet me të për shkak të një thashethemexhiu.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]Prandaj ne duhet të kemi frikë Allahun ‘[I][FONT=Arial]Azze ue Xhel[/FONT][/I] dhe duhet të kemi kujdes nga thashethemexhinjtë.[/SIZE][/FONT]



[RIGHT][I][FONT=Arial]Përktheu Alban Malaj[/FONT][/I][/RIGHT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][FONT=Arial][SIZE=3][B]Gjarperinjet qe dalin nga varret e njerezve [/B][/SIZE][/FONT]
[B][FONT=Arial]Shejh Salih bin Feuzan el-Feuzan[/FONT][/B]
[FONT=Arial]Ligjërata: Usul Ehl-is-Sunnah [/FONT][/CENTER]


[SIZE=3][FONT=Arial][B]Pyetje:[/B] Ka njerez qe komentojne daljen e gjarperinjeve nga varret e njerezve duke thene se ata njerëz (të varreve) kane qene mekatare. Disa njerëz i permendin keta njerez me emra dhe e shperndajne kete nepermjet telefonit mobil. Çka thoni per kete? [/FONT][/SIZE]

[SIZE=3][FONT=Arial][B]Pergjigje: [/B]Kjo eshte nje prej metodave te terrorizimit dhe frikesimit te njerezve. Kjo nuk eshte e lejuar. Edhe ne qofte se e sheh ndonje nga kafshet te dale nga varri, ti duhet ta fshehesh (identitetin) personin qe eshte ne varr. Çfare di ti di? Ndoshta kafsha jeton ne grope dhe nuk ka te beje asgje me te vdekurin. Kjo nuk te hyn ne pune dhe nuk lejohet ta shpërndash dhe, nga padituria, te kesh mendim te keq per te vdekurin. Edhe sikur ta dish, duhet ta mbash të fshehte, pasi ai eshte vellai yt i vdekur. Kini kujdes me keto mesazhe qe perhapin mite dhe gjera te tmerrshme. Kini kujdes me keto (gjera) dhe mos i pranoni.[/FONT][/SIZE]

[B][SIZE=3][FONT=Arial]Perktheu:[/FONT][/SIZE][/B][SIZE=3][FONT=Arial]Ergin Shala [/FONT][/SIZE]

[FONT=Arial]Burimi: [/FONT][URL="http://www.rijadulilm.com/"][FONT=Arial][COLOR=#570200]rijadulilm.com[/COLOR][/FONT][/URL]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][IMG]http://www.ecotarget.com/wp-content/uploads/2011/06/Fountain-Pens.jpg[/IMG][/CENTER]

[CENTER][SIZE=3][B]Rreth vlerës së dijes [/B][/SIZE]
[SIZE=1]Shkëputur nga libri "Përmbledhësi sqarues i dijes dhe vlerës së saj" [/SIZE]
[SIZE=1]Autor: Jusuf ibën Abdulberr [/SIZE]
[SIZE=1]Përktheu: [B]Bledar Alban[/B]i[/SIZE][/CENTER]


[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial]Transmetohet nga Mejmun –ibën Mehran el Xhezeri- (Allahu e mëshiroftë!) se ka thënë: [B]"Ekzistenca e një dijetari në një vend është njësoj si ekzistenca e një burimi të ftohtë e të kulluar në atë vend."[/B][/FONT][/SIZE][/LEFT]

[LEFT][FONT=Arial]Halid ibën Khudash thotë: I dhashë lamtumirën Enes ibën Malikut dhe i thashë: Më këshillo (apo më lër ndonjë amanet). Ai tha: [B]"Kije frikë Allahun në fshehtësi (vetmi) e në publik, këshillo (dhe prano këshillën e) çdo musliman-i dhe merre dijen e shkruaje prej të zotëve të saj (dijetarëve)."[/B][/FONT][/LEFT]

[LEFT][FONT=Arial]Disa njerëz të urtë kanë thënë: [B]"Prej argumenteve për vlerën e dijetarëve është se njerëzit e duan bindjen ndaj tyre."[/B][/FONT][/LEFT]

[LEFT]Disa njerëz të urtë kanë thënë: [B]"Prej argumenteve për vlerën e dijetarëve është se njerëzit e duan bindjen ndaj tyre."[/B][/LEFT]


[LEFT]Haxhaxhi i tha Halid ibën Safvanit: "Kush është zotëriu i banorëve të Basras? Ai tha: Haseni. Haxhaxhi tha: Si mund të jetë ai, përderisa ai është një rob?! Ai tha: Njerëzit kishin nevojë për të në Fenë e tyre (në çështjet e saj), ndërsa ai nuk kishte interes në dynjanë e tyre dhe nuk kam parë ndonjë prej fisnikëve të Basras të mos prezentojë tubimet e tij dhe të mos shkruajë dijen e tij. Haxhaxhi tha: Për Zotin! Ky është nderi i vërtetë." [/LEFT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[COLOR=black][IMG]http://www.albselefet.com/images/smilies/bismilah.gif[/IMG][/COLOR] [COLOR=#333333][FONT=georgia][CENTER][CENTER][SIZE=3][COLOR=black][B]Pendimi i atij që shpif për të ndershmen dhe i atij që gënjen[/B][/COLOR][/SIZE][/CENTER]
[/FONT]
[/COLOR]
[/CENTER]



[LEFT][COLOR=black][FONT=Arial][SIZE=2][B]Ibën el Kajim[/B] (Allahu e mëshiroftë!), në librin [I]"Medarixhu es salikin"[/I], thotë:[/SIZE][/FONT][/COLOR][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]"Pendimi i shpifësit bëhet duke përgënjeshtruar veten e tij, sepse kjo është e kundërta e gjynahut që ai ka kryer dhe me të cilin ka grisur nderin e muslimanit. Pendimi i tij nuk është i vlefshëm vetëm nëse përgënjeshtron vetveten e tij, me qëllim që të mohojë turpin që ia ka veshur viktimës së shpifjes së tij, gjë e cila është qëllimi i të penduarit e tij.[/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Ndërsa fjala e atyre që thonë se pendimi i tij është të thotë: I kërkoj falje Allahut nga shpifja, duke e pranuar se kjo gjë është e ndaluar, kjo fjalë e tyre është e dobët, pasi që në këtë rast, viktima nuk ka asnjë lloj dobie dhe as nuk e rifiton pastërtinë e nderit dhe ndërgjegjes së tij nga ajo shpifje që i është veshur. Kështu që, nuk është realizuar qëllimi i të penduarit nga ky gjynah, pasi që ai përmban dy të drejta: një të drejtë të Allahut, e cila është ndalimi nga shpifja për të ndershmin dhe pendimi prej tij është duke kërkuar falje tek Allahu, duke e pranuar se ke bërë gjynah, duke u pikëlluar për atë dhe duke vendosur se nuk do t'a përsëritësh më. Dhe një të drejtë të njeriut, e cila është hedhja pluhur mbi nderin e tij, kështu që pendimi prej tij bëhet duke përgënjeshtruar vetveten. Pra, të penduarit nga ky gjynah, realizohet duke i bashkuar të dyja këto gjëra: kërkimin e faljes nga Allahu dhe përgënjeshtrimin e vetvetes.[/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Nëse thuhet: Sikur ai të jetë i sinqertë dhe t'a ketë parë imoralitetin me sytë e tij, pastaj e përhap atë, atëherë si mund t'a përgënjeshtrojë vetveten dhe të thotë se ka gënjyer, pastaj kjo të jetë prej realizimit të plotë të pendimit të tij?![/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Atëherë thuhet: Ky është problemi për shkak të të cilit thënësi i asaj fjale ka thënë: [/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]"Pendimi i tij realizohet duke pohuar ndalimin e shpifjes dhe duke kërkuar falje për të." Këtu është nevoja për të sqaruar gënjeshtrën me të cilën ka gjykuar Allahu kundra shpifësit, duke thënë se ai është gënjeshtar tek Allahu, edhe nëse lajmi i tij është në përputhje me realitetin.Për të sqaruar këtë, themi: [/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Me fjalën "gënjeshtër", janë për qëllim dy gjëra:[/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]E para: Lajmi që nuk është në përputhje me realitetin, dhe ai është dy llojesh: gënjeshtër e qëllimshme dhe gënjeshtër e paqëllimshme. [/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Gënjeshtra e qëllimshme është e njohur, ndërsa gënjeshtra e paqëllimshme është si ajo e Ebu Senabil-it, kur dha gjykim për gruan të cilës i vdes burri, se ajo duhet të presë katër muaj e dhjetë ditë, që t'i lejohet të martohet me dikë tjetër. Por i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha:"Ebu Senabil ka gënjyer."[1][/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Kjo lloj gënjeshtre është gënjeshtër e paqëllimshme dhe kuptimi i saj është se thënësi i asaj fjale ka gabuar.[/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]E dyta prej llojeve të gënjeshtrës është ai lajm i cili nuk lejohet të përhapet, edhe nëse ai është i vërtetë dhe në përputhje me realitetin. [/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Shembull për këtë është lajmi i atij që shpif për dikë dhe nuk ka dëshmitar që t'a kenë parë imoralitetin me sytë e tyre, përveç vetes së tij.[2] Ky person është gënjeshtar në gjykimin e Allahut, edhe nëse lajmi i tij është i vërtetë. Për këtë shkak, Allahu i Lartësuar thotë:"Përderisa ata nuk sollën dëshmitarë, atëherë tek Allahu, ata janë gënjeshtarët." [en Nur: 13][/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]Për këtë person, Allahu ka dhënë vendim që të ndëshkohet me dënimin e trilluesit gënjeshtar, edhe nëse lajmi i tij është i vërtetë.Sipas kësaj, pendimi i tij nuk mund të realizohet, derisa të pohojë se ai është gënjeshtar tek Allahu, ashtu siç ka thënë Allahu për të. Nëse ai nuk e pohon se është gënjeshtar, përderisa Allahu e ka quajtur gënjeshtar, atëherë çfarë pendimi mund të ketë për të?!A nuk është kjo këmbëngulje dhe shfaqje e kundërshtimit për vendimin e Allahut të Lartësuar, me të cilin vendim, Ai ka gjykuar kundra tij?!"[3][/COLOR][/FONT][/SIZE]


[SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black]____________________________[/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][FONT=Arial][COLOR=black][B]Fusnota:[/B][/COLOR][/FONT][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][FONT=ms gothic][FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=black][FONT=trebuchet ms][1] Ky hadith është i saktë.[/FONT][/COLOR][/SIZE][/FONT][/FONT][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][COLOR=black][FONT=Arial][FONT=trebuchet ms][2] E si eshte halli i atyre qe as vet nuk e kane pare e as nuk ka deshmitare me plot kuptimin e fjales deshmitare(me deshmi te qarte).[/FONT][FONT=trebuchet ms]Pejgamberi (sal-lAll-llahu alejhi ue sel-lem), në një hadith ku përmendet personi që erdhi të dëshmojë, tha: “A po e shikon Diellin?” Ai tha: “Po.” Pejgamberi (sal-lAll-llahu alejhi ue sel-lem) i tha: “Nëse e ke të qartë në këtë mënyrë, atëherë dëshmo, nëse jo – lëre[/COLOR]Allahu ua dhasht hakkun te tilleve ashtu siq e meritojne.Allahume Amiiiin. [E.SH].[/FONT][/FONT][/COLOR][/SIZE][/LEFT]



[LEFT][SIZE=2][COLOR=black][FONT=Arial][FONT=trebuchet ms][3] "Medarixhu es Salikin" (1/363-365).[/FONT][/FONT][/COLOR][/SIZE][/LEFT]





[COLOR=black][FONT=Arial][SIZE=2]Burimi: [/SIZE][/FONT][FONT=Arial][SIZE=2]sqarime.multiply.com[/SIZE][/FONT][/COLOR]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=2][B]Pyetje: Një njeri shkruan hajmali dhe njëkohësisht është imam i xhamisë. A lejohet falja e namazit pas tij? [/B][/SIZE]

Sqarim: Ky njeri nuk i shkruan këto hajmali për të bërë magji (sihër), por për qëllime të vogla (thjeshta), si...: për dhimbje të kokës, për të porsalindurin në mënyrë që të pranojë qumështin e nënës dhe për tjera qëllime të ngjashme me këto. Shpresoj të ma sqaroni këtë çështje, sepse ka ndër dijetarët që thonë se, ky njeri është mushrik dhe nuk lejohet falja e namazit pas tij!

[B]Përgjigje:[/B] Lejohet falja e namazit pas atij që shkruan hajmali (me vargje) nga Kurani dhe nga lutjet e ligjësuara, edhe pse ai nuk duhet t’i shkruaj ato, sepse bartja e tyre s’është e lejueshme. Mirëpo, nëse këto hajmali përmbajnë çështje shirku, atëherë nuk lejohet falja e namazit pas atij që i shkruan ato dhe duhet t’i qartësohet se një gjë e tillë është shirk. Ndërsa ai, i cili e ka për detyrë sqarimin, është secili që e di se ato përmbajnë shirk.
Suksesi është nga Allahu. Salati dhe selami janë për të dërguarin tonë, Muhamedin, për familjen dhe mbarë shokët e tij.

Komisioni i përhershëm për kërkime dhe fetua në përbërje të: AbdulAziz bin Baz, AbduRrezak Afifij, Abdullah bin Gudejjan, Abdullah bin Ku’ud.
Përktheu: Petrit Perçuku

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

Shembull për këtë është lajmi i atij që shpif për dikë dhe nuk ka dëshmitar që t'a kenë parë imoralitetin me sytë e tyre, përveç vetes së tij.[2] Ky person është gënjeshtar në gjykimin e Allahut, edhe nëse lajmi i tij është i vërtetë. Për këtë shkak, Allahu i Lartësuar thotë:"Përderisa ata nuk sollën dëshmitarë, atëherë tek Allahu, ata janë gënjeshtarët." [en Nur: 13]




Për këtë person, Allahu ka dhënë vendim që të ndëshkohet me dënimin e trilluesit gënjeshtar, edhe nëse lajmi i tij është i vërtetë.Sipas kësaj, pendimi i tij nuk mund të realizohet, derisa të pohojë se ai është gënjeshtar tek Allahu, ashtu siç ka thënë Allahu për të. Nëse ai nuk e pohon se është gënjeshtar, përderisa Allahu e ka quajtur gënjeshtar, atëherë çfarë pendimi mund të ketë për të?!A nuk është kjo këmbëngulje dhe shfaqje e kundërshtimit për vendimin e Allahut të Lartësuar, me të cilin vendim, Ai ka gjykuar kundra tij?!"[3]
------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------

Shiqoni dhe lexoni mire cfar sjellim ketu ne emer te Besimit Islam dhe duke mos gjyku me koken tone, sepse nuk kemi koke per gjykime ,tregojme se Islami eshte ende ne shek .X apo XI kur nuk kishte as aparat fot, as kamera ,as tel.celular me kamere etj!
Athua Zoti nuk e dinte se do te vij nje kohe kur njeriut nuk do ti duhen deshmitare tjere sepse faktet i ka te "gjalla" apo dikush fliste ne Emer te Zotit pa e pyte fare!!

Shkrimeve te tilla ,qofshin edhe Hadise ,ju ka ikur koha .Duhet kujdese kur thirremi ne gjykime e shkrime te tilla.
Qysh ne kohen Antike kemi mendimin e art se GENJESHTRA mundet me qe e mire e edhe e keqe .
Cdo genjeshter qe i behet mikut, me qellimin e mire ,eshte e mire !!
Cdo genjeshter qe i behet armikut ,me qekllimin e keq, eshte e mire !
...dhe e kunderta!!

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=GURI SYLAJ;2163047]
Shiqoni dhe lexoni mire cfar sjellim ketu ne emer te Besimit Islam dhe duke mos gjyku me koken tone, sepse nuk kemi koke per gjykime ,tregojme se Islami eshte ende ne shek .X apo XI kur nuk kishte as aparat fot, as kamera ,as tel.celular me kamere etj!
Athua Zoti nuk e dinte se do te vij nje kohe kur njeriut nuk do ti duhen deshmitare tjere sepse faktet i ka te "gjalla" apo dikush fliste ne Emer te Zotit pa e pyte fare!!
[/QUOTE]

...me qka u krijuan këta aparat dhe kemera? ...nga asgjëja?
...nga mëshira e All-llahut është sjellja e këtyre dëshmitarve që kushtet e dënimit mos plotësohen let dhe nuk ka nevoj mu përdorë aparateti.

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=GURI SYLAJ;2163047]Cdo genjeshter qe i behet mikut, me qellimin e mire ,eshte e mire !!
!![/QUOTE]

...me pas shkuar me qëllim të mir te serbët me gënjyer për ty se ke armë dhe ata met pas mbyt koka sipas budallakijave tua mir.

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=Kosova19;2163072]...me pas shkuar me qëllim të mir te serbët me gënjyer për ty se ke armë dhe ata met pas mbyt koka sipas budallakijave tua mir.[/QUOTE]


Pash ty qysh me e marr kete shkuarjen tande te serbet si mik i tyre apo si armik i imi.
Vertet je larg ,shume larg .Pak jan 1000 vjet !

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=2][SIZE=3][B]Çfarë gjykimi ka përdorimi i emrit Izrael për shtetin e Çifutëve?
[/B][/SIZE]
Nga Shejkh Rabij' Ibn Hadij el-Medkhalij

Lavdërimi i takon vetëm Allahut, Zotit të Botërave; lavdërimi dhe bekimi i Allahu qoftë mbi Profetin tonë Muhamed, Familjen e tij, Shokët e tij dhe të gjithë ata që e pasojnë udhëzimin e tij.

Në vazhdim:

Është një fenomen i çuditshëm i cili është mjaft i përhapur dhe i njohur mes Muslimanëve që është përdorimi i emrit Izrael për shtetin Çifut mbi të cilin ka rënë Zemërimi i Allahut. Nuk kam parë askënd që ta refuzojë këtë fenomen të rrezikshëm që dhunon nderin e të dërguarit fisnik, një nga prijësat e të dërguarve, Ja’kubi (alejhis-selam) i cili u lavdërua nga Allahu në Librin e Tij Madhështor bashkë me dy baballarët e tij, Ibrahimi dhe Is’haku. I Bekuari dhe i Lartësuari ka thënë:

"Dhe kujto robërit Tanë, Ibrahimin, Is’hakun dhe Ja’kubin që ishin që të gjithë të fuqishëm, të zellshëm në adhurim dhe me kuptim të thellë në Fe. Vërtet, Ne i zgjodhëm ata duke u dhënë përkujtuesin e banesës së fundit (në Ahiret) dhe i bëmë që të përpiqen për ta arritur atë. Dhe vërtet ata janë tek Ne nga të përzgjedhurit dhe më të mirët."
[Sad, 45-47]

Kështu pra, kur kjo është pozita e këtij Pejgamberi të nderuar në Islam, atëherë si mund t’u atribohet ai atyre dhe si mund t’i atribohen ata (Çifutët) atij? Dhe shumë nga Muslimanët e përmendin emrin e tij në kur sharjnë shtetin Çifut duke thënë: Izraeli ka bërë këtë e këtë…" dhe "Izraeli do të bëj këtë e këtë…"

Sipas mendimit tim kjo është një gjë e keqe. Madje nuk lejohet që të ekzistojë kjo gjë mes Muslimanëve dhe situata është akoma më e keqe sepse kjo është bërë një fenomen mjaft i përhapur mes tyre pa hasur kurrfarë refuzimi. Kështu që në këtë rrethanë parashtrojmë pyetjen e mëposhtme dhe po japim përgjigjen përkatëse:

A lejohet thirrja e shtetit të lig kufar të Çifutëve me emrin ‘Izrael’ ose ‘Shteti i Izraelit’ dhe pastaj t’i drejtojmë fyerjet dhe sharjet atij në emrin Izrael?

Ajo çfarë është e saktë është se kjo gjë nuk lejohet. Çifutët kanë ngritur një kurth të madh nëpërmjet të cilit ata e bënë të ligjshme të drejtën e tyre për të ngritur shtetin e tyre mu në zemër të tokave të Muslimanëve, në emrin e trashëgimisë së Ibrahimit dhe Izraelit (Ja’kubit).

Ata thurën një kurth tjetër të madh duke e quajtur shtetin e tyre Zionist: "Shteti i Izraelit". Ky mashtrim është përhapur mes Muslimanëve dhe nuk them vetëm tek masat në përgjithësi porse edhe tek intelektualët. Ata e përdorin emrin ‘Shteti i Izraelit’ madje edhe ‘Izrael’ nëpër lajme, gazeta, revista dhe fjalimet e tyre, qoftë ai në kontekstin e një transmetimi të thjeshtë lajmesh ose në kontekstin e sharjes dhe fyerjes dhe madje edhe mallkimit.

E gjithë kjo po ndodh mes Muslimanëve dhe fatkeqësisht nuk po dëgjojmë asnjë refuzim për këtë fjalë. Allahu i ka qortuar dhe i ka mallkuar Çifutët në Kur'an në shumë vende dhe na ka lajmëruar për Zemërimin e Tij mbi ta, porse iu është drejtuar me emrin ‘el-Jehud’ dhe me emrin e atyre që mohuan mes Bijëve të Izraelit (Benu Israil) dhe jo me emrin e Izraelit, profetit fisnik Ja’kub, birit të Is’hakut, profeti fisnik i Allahut, i biri i Ibrahimit, miku (el-khalil) i Allahut, salati dhe selami i Allahut qoftë mbi të gjithë ata.

Këta Çifutë nuk kanë asnjë lidhje fetare me profetin e Allahut, Ja’kubin (alejhis-selam), as me Ibrahimin, mikun e Allahut (alejhis-selam) dhe nuk kanë asnjë të drejtë që ta trashëgojnë fenë nga këta dy profetë. Më saktë, kjo është e veçantë vetëm për besimtarët siç ka thënë Ai, më i Larti:

"Vërtet nga njerëzit që janë më të afërt tek Ibrahimi janë ata që e ndoqën atë dhe këtë Profet (Muhamedin) dhe ata që kanë besuar (Muhaxhirët dhe Ensarët dhe të gjithë ata që i ndoqën në mirësi). Dhe Allahu është Ueliu (Mbrojtësi, Ndihmuesi) i beismtarëve."
[Ali-Imran, 67]

De Ai, më i Lartësuari ka thënë ndërsa e distancon mikun e Tij, Ibrahimin, nga Çifutët, të Krishterët dhe Mushrikët:

"Ibrahimi nuk ishte as Çifut dhe as i Krishterë, por ai ishte një Musliman i vërtetë Hanif (me besim të vërtetë e të pastër Islam) dhe nuk ishte prej Mushrikëve."
[Ali-Imran, 67]

Musimanët nuk e refuzojnë faktin që Çifutët janë nga pasardhësit e Ibrahimit dhe Izraelit. Megjithatë, kanë mendimin e palëkundur se Çifutët janë armiqtë e Allahut dhe armiqtë e pejgamberëve të Tij, siç është Muhamedi, Ibrahimi dhe Izraeli.

Muslimanët e pohojnë se nuk ka trashëgimi ndërmjet profetëve dhe armiqve të tyre mosbesimtarë, qofshin ata Çifutë, të Krishterë, mushrikë Arabë apo të tjerë veç tyre. Kështu, ata që kanë pretendimin më të mirë për Ibrahimin dhe të gjithë profetët e tjerë janë Muslimanët, të cilët i besojnë, i duan dhe i respektojnë ata (profetët) dhe besojnë atë që iu shpall atyre nga Librat dhe Shkrimet e Shenjta dhe e konsiderojnë këtë si themel i besimit të tyre.

Kështu që Muslimanët janë trashëgimtarët e tyre dhe njerëzit që kanë pretendimin më të mirë për ta. Dhe toka e Allahut është vetëm për robërit e Tij të cilët e besojnë Atë dhe këta pejgamberë të nderuar. Ai, më i Lartësuari, ka thënë:

"Dhe vërtet Ne kemi shkruajtur në Zebur (dhe në gjithë Librat e tjerë, në Teurat, Inxhil dhe në Kur'an) pasi që e patëm shkruar më parë në Leuhul-Mahfudh se robërit e Mi të drejtë do ta trashëgojnë tokën. Vërtet që në këtë (në Kur'an) është një Mesazh i qartë për popullin që e adhuron Allahun të vetëm. Dhe Ne nuk të kemi dërguar ty (O Muhamed) veçse si mëshirë për gjithë njerëzimin (xhinët, njerëzit dhe krejt krijesat)."
[Enbija, 105-107]

Pra, nuk ka trashëgimi në tokë, në këtë dynja për armiqtë e profetëve e në mënyrë të veçantë Çifutët, kurse në Ahiret ata do të kenë dënim të përjetshëm në Zjarr.

Kështu që është e çuditshme kur sheh gjendjen e shumë Muslimanëve të cilët u janë nënshtruar pretendimeve të pabaza të Çifutëve gjoja ata na qenkan trashëgimtarët e tokës në Palestinë. Dhe ata polemizojnë për tempullin e Sulejmanit, që në fakt Çifutët nuk e besojnë por e akuzojnë atë (Sulejmanin) për vepra të turpshme dhe janë armiq të betuar të tij dhe të profetëve të tjerë nga Bijtë e Izraelit. Më i Lartësuari ka thënë:

"A mos vallë që sa herë ju vinte ndonjë i dërguar me atë që ju nuk e dëshironit, ju bëheshit arrogantë? Disa i mohuat dhe disa i vratë."
[Bekare, 87]

Si ka mundësi që disa prej Muslimanëve t’u nënshtrohen atyre, ndërsa grada më e ulët është nënshtrimi i tyre si miratim i heshtur për këtë pretendim të pabazë që hedhin ata. Dhe në fund, ata i quajnë ‘Izraelitë’ apo ‘Shteti i Izraelit’?

Pasha Allahun, do të vijë një ditë për shpartallimin e tyre nga Muslimanët të cilët besojnë vërtet në Muhamedin (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem), në pejgamberët dhe në shpalljen e tyre, në eulijatë e Allahut dhe miqtë e profetëve dhe të dërguarve të Tij.

Kështu që është detyrë për Muslimanët që ta marrin akiden dhe menhexhin nga Libri i Zotit të tyre dhe Suneti i Profetit të tyre dhe rrugën në të cilën ishte Pejgamberi, Shokët e tij dhe ata që e ndoqën atë në mirësi, nga Tabi’inët më të mirë dhe Imamët e udhëzimit dhe fesë, sepse vërtet kjo është rruga madhështore me të cilën ata mund të arrijnë fitoren mbi armiqtë e tyre dhe fuqinë, sundimin dhe nderin e tyre në këtë dynja dhe në Ahiret.

Ata duhet të largohen dhe të distancohen nga epshet, bidatet, nga hizbija e kotë dhe njerëzit e saj. Pastaj duhet të përpiqen seriozisht në përgatitjen materiale siç janë armatimet në forma të ndryshme dhe vigjilencën dhe organizimin e trupave, ashtu siç ka urdhëruar Allahu dhe i Dërguari i Tij:

"Dhe përgatitni kundër tyre gjithë fuqitë që keni, bashkë me kalorsinë (përfshi tanket, avionët, raketat, artilerinë…etj.) për ta frikësuar armikun e Allahut dhe armikun tuaj…"
[Enfal, 60]

Fuqia që është përmendur në këtë ajet përfshin çdo lloj fuqie nga të gjitha llojet e armëve të cilat e fusin frikën armikut.

I Dërguari i Allahut ka thënë: "A nuk është fuqia luftim?" Dhe luftimi përshin çdo lloj arme e përdorur në luftë. Dhe është detyrë që të arrihen të gjitha këto qoftë duke i prodhuar, duke i blerë apo në ndonjë mënyrë tjetër.

U çudita në një rast tjetër kur pashë emrin e këtij profeti fisnik që i atribohej këtij shteti të ndyrë dhe rrenacak mbi të cilin ka rënë Zemërimi i Allahut. Kështu, kur njerëzit e përmendin dhe e shajnë, thonë "Izraeli" dhe "Shteti i Izraelit", sikur Arabishtja, gjuha e gjerë e Islamit, të jetë ngushtuar dhe kufizuar deri në atë pikë sa ata nuk mund të gjejnë ndonjë emër tjetër përveç këtij.

Pastaj a nuk mendojnë ata për vetet e tyre nëse kjo gjë do ta kënaqte apo jo Allahun dhe të Dërguarin e Tij? Madje edhe profeti i Allahut, Izraeli (Ja’kubi), a do të ishte i kënaqur ai me këtë apo do të ishte ofenduar, nëse do të kishte qenë i gjallë. A nuk e dinë ata se sharja dhe mallkimet që i thonë për Çifutët nën emrin e tij i drejtohen atij në një mënyrë që ata nuk e kuptojnë?

Transmetohet nga Ebu Hurejra i cili ka thënë: I Dërguari i Allahut ka thënë: "A nuk ju habit fakti se si Allahu më mbron nga sharjet dhe mallkimet e Kurejshve? Ata shajnë dhe mallkojnë Mudhememin ndërsa unë jam Muhamedi." [Transmetuar nga Ahmedi, Bukhariu në Sahijhun e tij (n.3533) dhe Nesaiu.]

Kështu që si mund t’i drejtoni sharjet, mallkimet dhe ofendimet tuaja për armiqtë e Allahut drejt emrit të profetit fisnik, njërit nga profetët, të dërguarit dhe miqtë e afërt të Allahut?

Dhe nëse dikush thotë: "Kështu është përdorur edhe në Teurat."

Ne u përgjigjemi: "Kjo u ngjan më tepër shtrembërimeve të Ehli-Kitabëve, siç ka dëshmuar Allahu kundër tyre dhe ka thënë se ata e shtrembërojnë Librin me duart e tyre dhe pastaj thonë: "Kjo është nga Allahu."

Më saktë, Teurati i shtrembëruar përmban thënie të ndyra dhe akuza për kufër kundër profetëve, kështu që si mund të përdoret ajo që është në Librat e tyre si argument kur gjendja e këtyre Librave është e tillë?

Ne i lutemi Allahut që t’u japë sukses të gjithë Muslimanëve në ato fjalë dhe vepra që Ai do dhe është i kënaqur me to.

Vërtet Zoti ynë e dëgjon lutjen.

Burimi: SalafiPublications.com
Përktheu: Alban Malaj
[/SIZE]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][B][U][SIZE=5][COLOR=darkred]Nga kush u mësuan ata që fyejn dijetarët??!!
[/COLOR][/SIZE][/U][/B][/CENTER]

[B][U]Hadithi 42
[/U][/B]
Nga Ibën Mes'udi radijallahu anhu transmetohet të ketë thënë: "Pas betejës së Hunejnit, i Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem i dalloi disa njerëz në ndarjen e plaçkës së luftës. Ai i dha el Akra’ ibën Habisit njëqind deve, Ujejne ibën Hisnit po ashtu. U dha disa njerëzve autoritativë duke i dalluar atë ditë. Një njeri tha: "Për Allahun, kjo ndarje nuk u bë me drejtësi dhe me këtë nuk u synua kënaqësia e Allahut." Unë thashë: -Për Allahun, do ta lajmëroj për këtë të Dërguarin e Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem.

Shkova tek ai dhe e lajmërova për atë që kishte thënë. Në moment i ndryshoi fytyra e tij derisa u bë e tëra si e kuqe, e më pas tha: ‚E kush do të mbajë drejtësi nëse Allahu dhe i Dërguari i Tij nuk mbajnë drejtësi?!" Pastaj tha: "Allahu e mëshiroftë Musain, është ofenduar edhe me më shumë se kjo, por bëri durim.‛ Thashë: -S'ka gjë, pas kësaj here nuk do t'i tregoj asgjë.‛140 Muttefekun alejhi.

[B][U]Spjegimi
[/U][/B]
Ky hadith që ka përmendur autori, Allahu e mëshiroftë, nga Abdullah ibën Mes’udi radijallahu anhu, tregon se kur ishte beteja e Hunejnit, që ndryshe quhet edhe beteja e Taifit, e cila ndodhi pas çlirimit të Mekës, i Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem fitoi shumë pasuri e bagëti. Më pas i Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem u ndal në Xhi’rrane, një vend në përfundim të haremit (të Mekës) në anën e Taifit, ku filloi të ndante plaçkën e luftës. Ai ndau për disa luftëtarë për t'u përfituar zemrat sepse ishin nga fiset e mëdha, duke i tërhequr në Islam, prandaj u dha shumë plaçkë lufte, madje vetëm njërit prej tyre i dha njëqind deve. Një nga të pranishmit tha: “Për Allahun, kjo ndarje nuk u bë me drejtësi dhe me këtë nuk synohej kënaqësia e Allahut!” Allahu na ruajttë! Si mund të thuhet kjo fjalë për ndarjen e të Dërguarit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, mirëpo dashuria ndaj kësaj bote dhe nxitja e shejtanit e çojnë njeriun drejt shkatërrimit. E lusim Allahun të na falë! Kjo fjalë është fjalë kufri sepse i mvishet Allahut dhe të Dërguarit të Tij padrejtësi, se gjoja Profeti sal-lAllahu alejhi ve sel-lem nuk kishte për qëllim kënaqësinë e Allahut. S'ka dyshim se Profeti sal-lAllahu alejhi ve sel-lem me këtë ndarje dëshiroi kënaqësinë e Allahut, dëshiroi të përfitonte zemrat e të parëve të fiseve në mënyrë që të forcohej Islami. Nëse të parët e popullit forcohen në fe, kjo sjell shumë mirësi sepse ata pasohen nga fiset e tjera dhe kështu forcohet Islami. Abdullah ibën Mes’udi radijallahu anhu kur dëgjoi këto fjalë për të Dërguarin e Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, e lajmëroi atë dhe në atë moment fytyra e të Dërguarit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ndryshoi dhe u zverdh si ari. Më pas ai tha: “E kush do të mbajë drejtësi nëse Allahu dhe i Dërguari i Tij nuk mbajnë drejtësi?!" Të vërtetën ka thënë Profeti i Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem. Nëse ndarja e Allahut dhe e të Dërguarit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem nuk është e drejtë, kush do të jetë i drejtë? Pastaj tha: “Allahu e mëshiroftë Musain, është ofenduar edhe më shumë se kjo, por bëri durim.”

Ajo që na nevojitet nga ky hadith këtu është fjala e fundit, e cila tregon se Profetët alejhimus-salatu ves-selam fyheshin, por bënin durim. Profetit tonë sal-lAllahu alejhi ve sel-lem kjo fjalë iu tha tetë vite pas hixhretit, jo në fillim të misionit të tij, por pasi Allahu i mundësoi triumfin, pasi e vërteta e tij u bë e njohur dhe Allahu i shfaqi shenjat e të Dërguarit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem anembanë botës.

Kur njëri nga shokët e Profetit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem foli kështu, atëherë mos u çudit nëse dikush nga njerëzit flet e thotë për ndonjë dijetar se "ky dijetar është ashtu ose kështu" dhe i atribuon të meta sepse e nxit shejtani që të shpifë për dijetarët. Kur shpifin për dijetarët, atëherë fjalët e dijetarëve nuk pranohen nga njerëzit dhe nuk ka kush t'i udhëheqë njerëzit me librin e Allahut. Kush do t'i udhëheqë ata nëse nuk u besojnë dijetarëve dhe fjalëve të tyre? Do t'i udhëheqë shejtani dhe partia e tij. Kjo është arsyeja pse përgojimi i dijetarëve është mëkat më i madh se përgojimi i të tjerëve.

Përgojimi i të tjerëve është përgojim personal, dëmton vetëm atë që është përgojuar, ndërsa përgojimi i dijetarëve i bën dëm gjithë Islamit sepse dijetarët mbajnë flamurin e fesë; nëse bie besueshmëria e tyre, fundoset flamuri i Islamit dhe dëmtohet ummeti. Nëse përgojimi i njerëzve është si ngrënia e mishit të të vdekurit, atëherë përgojimi i dijetarëve është si ngrënia e mishit të të vdekurit duke qenë i helmuar. Pra, mos u çudit nëse dëgjon dikë duke fyer dijetarët. Bëj durim dhe shpreso shpërblimin tek Allahu azze ve xhel-le dhe dije se përfundimi është në favor të devotshmërisë. Pra, përderisa njeriu jeton në devotshmëri dhe udhëzim nga Allahu, me të vërtetë fundi do të jetë për të.

Gjithashtu kemi raste kur ndonjë shok apo i afërt i dikujt gabon vetëm një herë, flet fjalë të këqija për të- për një gabim të vetëm. Kush ofendohet, le të bëjë durim dhe ta dijë se Profetët e Allahut janë fyer, janë keqtrajtuar dhe përgënjeshtruar, saqë janë konsideruar të çmendur, poetë, fallxhorë, magjistarë. “Por ata ishin të durueshëm ndaj gënjeshtrave dhe torturave përderisa u erdhi ndihma Jonë.” (El-En’am: 34)

Ky hadith na argumenton se prijësi i muslimanëve ka të drejtë t'i japë atij që e sheh se prej tij ka përfitim Islami, edhe nëse i jep më shumë se të tjerëve. Kjo është e drejtë e tij dhe ai është përgjegjës për këtë para Allahut. Askujt nuk i lejohet ta kundërshtojë sepse do t'i bëjë padrejtësi vetvetes.

Ky hadith gjithashtu na tregon se Profeti sal-lAllahu alejhi ve sel-lem merrte mësim nga të Dërguarit që ishin para tij dhe prandaj tha: "Musai është ofenduar edhe me më shumë se kjo, por bëri durim." Allahu i Lartësuar thotë: "Këta janë ata të cilët Allahu i ka udhëzuar në rrugën e drejtë, andaj edhe ti (o Muhamed) ndiq rrugën e tyre.” (El-En’am: 90). Edhe ne duhet të pasojmë Profetët alejhimus-salatu ves-selam në durimin ndaj sprovave dhe të shpresojmë shpërblimin e Allahut duke e ditur se kjo është ngritje e gradave tona me shpërblim dhe falje nga gjunahet. Vetëm prej Allahut është suksesi.

_______________________

140 Transmetojnë Buhariu (3150) dhe Muslimi (1062). Ky hadith nuk gjendet në përkthimin shqip të librit Rijadu Salihin (sh.p.).

KOMENTAR I LIBRIT RIJADU SALIHIN – IBËN [FONT=Tahoma][SIZE=3][COLOR=#5a0003]UTHEJMINI[/COLOR][/SIZE][/FONT] 1/201-202[FONT=Arial][COLOR=#da0000] [/COLOR][/FONT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][SIZE=4][COLOR=teal][B]Siguria dhe vlera e saj në Islam[/B][/COLOR][/SIZE][/CENTER]


Siguria dhe rehatia janë ndër mirësitë më të çmuara që na janë dhënë nga Allahu i Madhërishëm. Allahu këtë mirësi ia dha fisit Kurejsh, siç e ka përmendur në shumë ajete kur'anore, ku thotë:
[COLOR=red]"Vallë, a nuk e shohin ata se si Ne u kemi dhënë atyre një vend të shenjtë e të sigurt (Mekën), ndërkohë që njerëzit rreth tij po grabiten? A mos vallë ata besojnë në gjëra të kota, ndërsa dhuntitë e Allahut i mohojnë?!”[/COLOR] (El-Ankebut: 67)

Gjithashtu Allahu i Madhërishëm thotë:[COLOR=red] “Ata thonë: “Nëse ndjekim udhëzimin së bashku me ty, së shpejti do të jemi të dëbuar nga vendlindja”. Vallë, a nuk ua kemi mundësuar, që të jetojnë në një vend të shenjtë e të sigurt, ku sillen fruta të llojllojshme, si ushqim prej Nesh? Por shumica e tyre nuk e dinë." [/COLOR](El-Kasas 57)

Pra, siguria dhe rehatia janë nga dhuntitë më të mëdha të Allahut ndaj robërve. Në këtë dhunti njeriu e gjen veten të sigurt dhe kryen obligimin e tij në profesionin ku punon, shkon e vjen i sigurt dhe i qetë. Kur Allahu ua dhuroi këtë mirësi Kurejshëve, i urdhëroi që ta adhurojnë vetëm Atë si falënderim. Për këtë Allahu thotë në Kur'an:
[COLOR=red]"(Shkatërrimin e njerëzve të elefantit Allahu e bëri) për të mbrojtur fisin Kurejsh. Për t’i mbrojtur ata në udhëtimin që bëjnë dimër e verë. Prandaj le të adhurojnë Zotin e kësaj shtëpie (Qabes), i Cili i ushqen ata në ditë urie dhe i siguron në ditë frike." [/COLOR](Sure El-Kurejsh)

Kur Kurejshët e përgënjeshtruan të Dërguarin e tyre, e kundërshtuan Allahun dhe nuk e falënderuan për dhuntinë që ua kishte dhënë, Allahu sigurinë ua ktheu në frikë e pasiguri, ngopjen e tyre në uri, siç thotë Allahu i Madhërishëm: [COLOR=red]"Allahu e ka bërë shembull qytetin (e Mekës), i cili ishte i sigurt dhe i qetë. Atij i arrinin ushqime të bollshme nga të gjitha anët, por pastaj banorët e tij i mohuan dhuntitë e Allahut dhe Ai i bëri të shijojnë urinë dhe frikën, si ndëshkim për atë që bënë. Vërtet, atyre u erdhi një i Dërguar nga radhët e tyre, por ata e quajtën për gënjeshtar dhe i goditi dënimi, ngaqë ishin të padrejtë.”[/COLOR] (En-Nahl: 112-113). Ndërsa kur besimtarët e realizuan të drejtën e Allahut, duke e veçuar Atë në adhurim, Allahu ua zëvendësoi frikën me siguri, qetësi e rehati dhe realizoi premtimin që u kishte dhënë në fjalën e Tij:[COLOR=red] "Allahu u ka premtuar atyre prej jush, që besojnë dhe që bëjnë vepra të mira, se do t’i bëjë mëkëmbës në Tokë, ashtu siç i ka bërë ata para tyre dhe që do t’ua forcojë fenë e tyre, me të cilën Ai është i kënaqur dhe që frikën do t’ua shndërrojë në siguri. Le të më adhurojnë Mua e të mos më shoqërojnë asgjë (në adhurim). Sa për ata që pas kësaj mohojnë (besimin), pikërisht ata janë të mbrapshtët.”[/COLOR] (En-Nur: 55)

Allahu ua përkujtoi atyre dhuntinë e sigurisë që u kishte dhuruar. Allahu thotë:
[COLOR=red]"Dhe kujtohuni kur ishit pak në numër, ishit të dobët në tokë e kishit frikë se njerëzit (mosbesimtarët) do t’ju gllabëronin! Ai ju strehoi dhe ju forcoi me ndihmën e Tij e ju dha shumë të mira, që ju ta falënderoni. [/COLOR](El-Enfal: 26)

Allahu i ka urdhëruar besimtarët që ta ruajnë dhuntinë e sigurisë, të rehatisë e qetësisë, duke i dalë përballë çdokujt që dëshiron ta rrezikojë sigurinë e tyre apo të krijojë kaos në mesin e tyre, qofshin këta muslimanë apo jomuslimanë, individë apo grupe. Allahu thotë:
[COLOR=red]"Pa dyshim se ndëshkimi i atyre që luftojnë kundër Allahut dhe të Dërguarit të Tij dhe që bëjnë shkatërrime në tokë është të vriten ose të gozhdohen, ose t’u këputen duart dhe këmbët tërthorazi, ose të dëbohen nga vendi. Ky ndëshkim është poshtërim për ata në këtë jetë, ndërsa në jetën tjetër për ata do të ketë dënim shumë të madh.” [/COLOR](El-Maide: 33)

Ky ajet quhet ajeti i -el-hirabe- luftimit. Lufta është e kundërta e paqes, e cila është shpëtim nga çdo e keqe dhe e dëmshme dhe sigurim i shpirtit dhe i pasurisë.
Disa juristë të fesë, el-hirabe e kanë përkufizuar kështu: Dalja e një grupi të armatosur në vendin islam për të shkaktuar kaos, për derdhjen e gjakut, marrjen e pasurisë, çnderimin e njerëzve, shkatërrimin e të mbjellave, duke kërcënuar kështu fenë, moralin, rendin dhe ligjin. Nuk ka dallim që ky grup të jetë nga muslimanët apo jomuslimanët përderisa i shkaktojnë këto trazira në vendin islam dhe përderisa e bëjnë këtë ndaj atyre që gjakun e kanë të mbrojtur.

Nëse këto krime i kryen edhe vetëm një person, ai konsiderohet njeri që duhet të luftohet. Kjo dukuri ndryshe quhet edhe "bllokim i rrugës apo plaçkitje" sepse kur ndodh kjo, njerëzit u shmangen rrugëve nga frika se mos vriten, se mos u merret pasuria apo se mos çnderohen.

I Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem është distancuar nga ai që mban armë dhe del në rrugë duke frikësuar njerëzit e sigurt. I Dërguari alejhi selam ka thënë: [COLOR=blue]"Kush na drejton armët nuk është prej nesh." [/COLOR](Mutefekun alejhi) Ky njeri nëse nuk e ka pasur nderin në këtë botë që të cilësohet si musliman, nuk do ta ketë këtë nder as pas vdekjes sepse secili ringjallet në atë që ka vdekur. I Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem thotë:[COLOR=blue] "Kush del nga respektimi (i ligjit) duke u larguar nga xhemati (bashkësia) e pastaj vdes, ai do të vdesë me vdekje të injorancës.” [/COLOR](Muslimi)

Me të vërtetë Allahu e ka nderuar njeriun, e ka krijuar me Dorën e Tij, i ka dhuruar shpirtin, i ka urdhëruar melaiket që t'i bien në sexhde (formë nderimi), ia ka nënshtruar çfarë ka në qiej e në tokë, i ka dhënë fuqi e dhunti në mënyrë që ta udhëheqë tokën dhe të arrijë në piedestalet më të larta të mundshme si nga ana materiale ashtu edhe ajo shpirtërore. Mirëpo njeriu nuk mund t'i realizojë qëllimet e veta dhe ta arrijë kulmin përveç nëse i ofrohen të gjitha kushtet e ngritjes dhe nëse merr të gjitha të drejtat që i takojnë. E drejta e tij themelore që Islami ia ka garantuar është e drejta e jetës. Kjo është e drejtë e shenjtë dhe në asnjë mënyrë nuk lejohet të keqpërdoret shenjtëria e saj. Allahu thotë: [COLOR=red]"Mos e mbytni njeriun që Allahu e ka ndaluar (mbytjen e tij) përpos kur është me vend (ligj).”[/COLOR] (El-En'am: 151)

Gjithashtu thotë: [COLOR=red]"Mos i vrisni fëmijët tuaj nga frika e varfërisë! Ne u sigurojmë ushqim atyre dhe juve. Vërtet, vrasja e tyre është gjynah i madh.” [/COLOR](El-Isra: 31)

Kjo ndalesë është e vërtetuar në të gjitha ligjet e mëparshme. Allahu e ka bërë të ligjshëm kisasin edhe për ata që ishin para nesh si ndalim dhe frikësim për derdhjen e gjakut dhe vrasjen e njerëzve pa të drejtë. Allahu i Madhërishëm thotë: [COLOR=red]"Prandaj Ne i urdhëruam bijtë e Izraelit se kush vret ndokënd, që s’ka vrarë njeri ose që nuk ka bërë çrregullime në Tokë, është sikur të ketë vrarë të gjithë njerëzit. Dhe, nëse dikush shpëton një jetë, është sikur të ketë shpëtuar jetën e krejt njerëzve. Të Dërguarit tanë u sollën shenja të qarta, por shumë nga ata, edhe pas kësaj, i kaluan tërë kufijtë me të këqija në tokë."[/COLOR] (El-Maide: 32). Na ka urdhëruar me atë që i kishte urdhëruar edhe ata që ishin para nesh. Allahu thotë:
[COLOR=red]"O besimtarë! Është caktuar për ju kisasi për vrasje: i liri për të lirin, skllavi për skllavin dhe femra për femrën. Ai (vrasës) që falet nga farefisi i të vrarit, duhet të sillet njerëzishëm dhe le të zbatojë dëmshpërblimin më të mirë. Kjo (falje) është një lehtësi dhe mëshirë nga ana e Zotit. E kushdo që pas kësaj (faljes), e kapërcen kufirin, do të marrë një dënim të dhimbshëm.”[/COLOR] (El-Bekare: 178)

Në Islam nuk është i çmuar vetëm shpirti i muslimanit, por i muslimanit dhe jomuslimanit në mënyrë të barabartë. Nuk vritet muslimani vetëm me diçka që e obligon vrasjen e tij, d.m.th. siç e ka përmendur Allahu në shumë ajete fjalën[COLOR=red] "vetëm me të drejtë"[/COLOR]. Gjithashtu nuk vritet jomuslimani vetëm se me atë që e obligon vrasjen e tij. I Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem e ka konsideruar shumë të rëndë vrasjen e padrejtë të jomuslimanit që jeton në paqe me muslimanët. Për këtë ka thënë:[COLOR=blue] "Kush vret atë të cilit i është dhënë besa (jomusliman), ai nuk do ta nuhasë erën e xhennetit, edhe pse era e tij nuhatet nga dyzet vjet larg."[/COLOR] (Buhariu)

Ndërsa për atë që vret një besimtar pa të drejtë Allahu ka thënë:
[COLOR=red]"Kushdo që vret një besimtar me qëllim, ndëshkimi i tij është xhehennemi, në të cilin do të qëndrojë përgjithmonë. Allahu është zemëruar me atë, e ka mallkuar dhe i ka përgatitur një dënim të madh.”[/COLOR] (En-Nisa: 93)

Hadithe të shumta kanë ardhur që tregojnë për madhërimin e të drejtave të muslimanit, ruajtjen e gjakut të tyre dhe qartësimin e dënimit mbi ata që e bëjnë të kundërtën.

Ebu Bekrete radijallahu anhu thotë se i Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:
[COLOR=blue]"Me të vërtetë gjaku juaj, pasuria juaj dhe nderi juaj është i ndaluar për ju, ashtu siç është e ndaluar kjo ditë e juaja, në këtë vend tuajin, në këtë muaj të ndaluar. Allahun do ta takoni dhe Ai do t'ju pyesë për veprat tuaja, mos u zmbrapsni pas meje si femohues ose të humbur, që ta vrisni njëri- tjetrin." [/COLOR](Mutefekun alejhi)

Nafiu tregon se Ibën Umeri një ditë e shikoi Qaben dhe tha:
[COLOR=blue]"Sa e çmuar që je dhe sa e shenjtë që je, por besimtari është më i shenjtë tek Allahu sesa ti."[/COLOR] (Tirmidhiu)

Ebu Hurejra radijallahu anhu tregon se i Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:
[COLOR=blue]"Largohuni nga shtatë gjërat shkatërruese.” I thanë: “Cilat janë ato o i Dërguari I Allahut?” Tha: “Bërja shok Allahut, magjia, vrasja e shpirtit që e ka ndaluar Allahu, pos me të drejtë, ngrënia e kamatës, ngrënia e pasurisë së jetimit, ikja nga fronti i luftës, shpifja ndaj grave të ndershme besimtare e të gjora." [/COLOR](Mutefekun alejhi)

Ibën Umeri radijallahu anhuma thotë: [COLOR=blue]“Ka thënë i Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem: "Besimtari vazhdon të ketë hapësirë në fenë e tij përderisa nuk derdh gjakun e ndaluar.” [/COLOR](Buhariu)

Bera' ibën Azibi radijallahu anhu thotë se i Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:
[COLOR=blue]"Shkatërrimi i botës është më i lehtë tek Allahu sesa të vritet një besimtar pa të drejtë.”[/COLOR] (Tirmidhiu, Albani e ka saktësuar.)

Ebu Seid el-Hudriu thotë se i Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:
[COLOR=blue]"Sikur banorët e qiellit dhe të tokës të binin në ujdi që ta vrisnin një besimtar, Allahu do t'i fuste në zjarr që të gjithë." [/COLOR](Tirmidhiu, e ka saktësuar Albani.)

Për shkak të rëndësisë dhe shenjtërisë së gjakut, gjëja e parë që Allahu do të gjykojë mes robërve është gjykimi në gjakra, siç tregon për këtë hadithi:
[COLOR=blue]"Çështja e parë që do të gjykohet mes robërve Ditën e Gjykimit është çështja e gjakrave." [/COLOR](Mutefekun alejhi)

Këto ishin disa hadithe që tregojnë për dënimin e vrasësit që vret dikë tjetër, por cili është dënimi i atij që vret veten? Vetëvrasja është mëkat i madh dhe dënimi për të është i hidhur. Në hadithin që e transmeton Ebu Hurejra, i Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem thotë:
[COLOR=blue]"Ai që e vret veten me hekur, atë hekur do ta ketë në dorë duke e futur në barkun e tij në zjarrin e xhehennemit duke qëndruar ashtu përgjithmonë. Ai që e vret veten me helm, helmin do ta ketë në dorë duke e marrë atë në zjarrin e xhehennemit përgjithmonë. Ai që e hedh veten nga një vend i lartë dhe vritet, ai do të hidhet ashtu në zjarrin e xhehennemit përgjithmonë."[/COLOR] (Mutefekun alejhi)

Ky ishte dënimi i atij që vetëvritet. Si qëndron puna nëse ai vetëvritet duke hedhur veten në erë dhe shkakton vrasjen e të tjerëve, muslimanë ose jo? Ky vetëvrasës ka kryer tre krime: ka vrarë veten, ka vrarë muslimanin dhe jomuslimanin, gjaku i të cilit është i mbrojtur, prandaj i meriton të gjitha dënimet që u përmendën më herët. Nëse shpërthimi i tij sjell vrasjen e më shumë njerëzve, atëherë për çdo shpirt do të ketë dënim të veçantë.

Nga madhëria e Islamit dhe lehtësia e tij është se edhe gjatë kohës së luftës e ka kufizuar luftën vetëm mes ushtarëve dhe e ka ndaluar rreptësisht që lufta të tejkalojë nga mejdani i saj te njerëzit që janë të sigurt e të qetë nëpër faltoret e tyre, nëpër shtëpitë dhe tregjet e tyre. Ibën Umeri radijallahu anhuma thotë: “Kaloi i Dërguari sal-lAllahu alejhi ve sel-lem pranë një gruaje të vrarë gjatë çlirimit të Mekës, pastaj tha:[COLOR=blue] “Kjo nuk do të luftonte (kundër nesh)”, pastaj ndaloi nga vrasja e grave dhe fëmijëve."[/COLOR] (Mutefekun alejhi)

Në bazë të këtij arsyetimi (ajo nuk do të luftonte), dijetarët kanë thënë se iu bashkëngjitën këtij rregulli gratë, fëmijët, shërbyesit e faltoreve, haxhilerët, pleqtë, të sëmurët dhe të tjerë të cilët janë distancuar nga lufta, që ndryshe quhen qytetarë, prandaj duhen respektuar ata dhe pasuria e tyre. Duke u nisur nga kjo, ne i kundërshtojmë të gjitha shpërthimet që ndodhin sot në vendet muslimane dhe jomuslimane sepse këto shpërthime kanë për qëllim qytetarët e rëndomtë, të cilët janë të sigurt. Islami, siç e thamë, e ndalon në mënyrë të prerë vrasjen e qytetarëve në gjendje lufte, kështu që kuptohet si qëndron çështja në situata sigurie dhe paqeje.



[CENTER]Marrë nga revista "Tevhid", numër 107
Autor: Dr Abdul Adhim Bedevij
Përktheu me disa ndryshime: Mr. Fidan XHELILI
Aman/Jordani[/CENTER]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][FONT=Arial Black][SIZE=4][COLOR=navy][B][IMG]http://www.albselefet.com/images/smilies/bismilah.gif[/IMG][/B][/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial Black][SIZE=4][COLOR=navy][B]Verifikimi i lajmeve para se të gjykosh [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT]
[B]Marrë nga Libri i [U]Diturisë fq 52[/U] i [COLOR=darkred]shejh Muhamed bin Salih el Uthejmin[/COLOR][/B][/CENTER]

Nga moralet më të rëndësishme me të cilat duhet te pajiset nxënësi i dijes është verifikimi i lajmeve që transmetohen dhe sigurimi për gjykimet që nxirren. Detyrimisht kërkohet që lajmet të cilat përcillen, fillimisht të verifikohen:Vallë janë thënë nga personi të cilit i atribuohen? Nëse janë thënë prej tij, sigurohu mirë për gjykimin, sepse ai lajm që ti mund të kesh dëgjuar, mund të jetë i bazuar në ndonjë parim të cilin ti nuk e di, ndaj dhe e gjykon si gabim, mirëpo në të vërtetë nuk është gabim.
Cila është rruga që duhet të ndiqet në këtë rast?
Rruga është që të kontaktosh me personin të cilit i atribuohet lajmi dhe t`i thuash: Percillet se ke thënë kështu e ashtu, a është e vërtetë? Më pas e diskuton me të, sepse qortimi yt paraprak apo mos pëlqimi yt, mund të vijë si shkak i mos njohjes tënde rreth motivit të atij lajmi që përcillet, sic thotë një proverb: Kur njihet shkaku, s`ngelet më cudi. Pra fillimisht duhet verifikuar lajmi dhe të sigurohemi për gjykimin. Më pas kontakton me personin dhe e pyet nëse është e vërtetë ajo që thuhet në lidhje me të. Më pas e diskuton me të, ose do jetë e vërteta me të dhe ti bindesh per fjalën e tij, ose ti arrin ta bindësh për gabimin e tij dhe ai kthehet tek e vërteta që ti i tregove.
Gjithashtu themi se verifikimi është gjë e rëndësishme duke u nisur nga fakti se nganjëherë përcjellësit e lajmeve mund të kenë qëllime të ndryshme dashakeqe, përcjellin qëllimisht ato lajme që dëmtojnë dhe cënojnë imazhin e personit. Nganjëherë mund të mos kenë qëllime dashakeqe por e keqkuptojnë fjalën në atë mënyrë që thënësi nuk e ka pasur për qëllim,prandaj kërkohet verifikim. Pra për ta përmbledhur themi: Nëse të arrin ndonjë lajm nga dikush, atëherë ndiq njërën nga këto tre rrugë:
[SIZE=2][B]1)[/B][/SIZE] [B][COLOR=navy]Verifikimi në lidhje me saktësinë e lajmit që përcillet.[/COLOR][/B]
[B][SIZE=2]2)[/SIZE][/B] [B][COLOR=navy]Vlerësimi i gjykimit rreth asaj cështjeje, a është gjykimi saktë apo jo? Nëse gjykimi është i saktë, e mbështet dhe e mbron atë. Nëse mendon se gjykimi nuk është i saktë, atëherë ndiq rrugën e tretë:[/COLOR][/B]
[B][SIZE=2]3)[/SIZE][/B] [COLOR=navy][B]Kontaktimi me personin që i atribuohet ajo thënie, në mënyrë që të diskutohet me të, por diskutim me qetësi dhe respekt.[/B][/COLOR]

Marrë nga:[URL="http://www.udhaebesimtareve.com/2011/11/14/verifikimi-i-lajmeve-para-se-te-gjykosh/"][COLOR=#570200]Verifikimi i lajmeve para se të gjykosh « Udha e Besimtarëve[/COLOR][/URL]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=2][B]Ebu Kilabeh rahimehullah ka thene:[/B][/SIZE]
[SIZE=2]Nuk e ka vdekur diturine ndokush me shume se sa tregimtaret e historive, te cilet ulen dhe tregojne historira nje vit te tere dhe asgje nuk ngelet ne mendje, ndersa nqs ulesh ne mexhlisin e dijetarit nuk do ngrihesh prej tij pa te ngelur dicka ne mendje.[/SIZE]
[SIZE=2]Marre na libri Hiljetul eulija 2/287[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][IMG]http://4.bp.blogspot.com/-EcnGxT7crQE/TcFXm4LpWmI/AAAAAAAAARc/DM72sjPlsFA/s1600/2576690326_faed117474.jpg[/IMG][/SIZE]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

Gjashtë cilësi tregojnë burrëri për njeriun: tri prej tyre janë kur është në shtëpi, dhe tri të tjera kur është në udhëtim. Ato të shtëpisë janë: 1-Këndimi i Kur’anit Kerim; 2-Ndërtim xhamish; 3-Të zënit miq. Cilësitë që duhen në udhëtim e sipër janë: 1-Të mos kursehet për t’u shtruar tryezën shokëve; 2- Rruajtja e dinjitetit dhe e cilësive të mira morale; 3-Të qenët i qeshur me shokët, por jo aq shumë sa të humb serioziteti e dinjiteti i personit.

Imam Aliu a.s.

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[FONT=Arial][SIZE=3][B]A ka ekzistuar urrejtje ndërmjet familjes së Profetit (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) dhe sahabëve?[/B][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=3] [/SIZE][/FONT]
Kjo nuk është e vërtetë, sepse ndërmjet tyre ka ekzistuar dashuria, respekti dhe lidhjet familjare. Si shembull konkret për këtë mund të themi se Profeti (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) i martoi dy vajzat e tij, Umu Kulthumin dhe Rukijen, me Uthmanin, ndërsa Zejneben me El As bin Rabijan. Aliu e martoi vajzën e tij Umu Kulthumin, me Umerin, ndërsa vetë Aliu u martua me thjeshtrën e Ebu Bekrit, Esma bint Umejs.

Gjithashtu, Muhamed bin Ali bin Husejn u martua me Umu Ferue bintul Kasim, mbesën e Ebu Bekrit. Djali i Uthmanit, Abani, u martua me Umu Kulthumin, të bijën e Abdullah bin Xhaferit, si dhe shumë e shumë lidhje të tjera martesore ndërmjet familjes profetike dhe sahabëve të ndershëm.

Nuk mund të lëmë pa përmendur edhe emrat që u ka vendosur Aliu fëmijëve të tij si: Ebu Bekër, Umer dhe Uthman. Të njëjtën gjë ka bërë edhe Haseni, duke e quajtur njërin prej djemve të tij Ebu Bekër.

Këtu përfundon ky libër, duke lutur Allahun e Madhëruar që të ketë dhënë frytet e duhura dhe fjala jonë e fundit është: Falënderimet i takojnë vetëm Allahut, Zotit të botëve.[B][/B]
[B][/B]
[LEFT]Autor[B]: Uthman ibën Muhamed El Hamijs [/B]
Përktheu: Fatjon Çorapi[/LEFT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

Çuditem me atë njeri zemërzi e të pasur që ndjell varfërinë, e cila ik prej tij dhe humbet atë kamje që e ndjek atë dhe që rron në këtë jetë si i varfër, ndonëse do t’i merret shuma e të pasurit; Çduditem me atë fodull që dje ishte një pikë uji i ndyrë, ndërsa nesër do të jetë një coftinë. Çuditem me atë njeri që e ka të lëkundur mëdysh besimin për Zotin, edhe pse e sheh botën (gjithësinë); Çuditem me atë njeri që e ka harruar vdekjen, edhe pse e sheh kur vdesin njerëz të tjerë; Çuditem me atë njeri që nuk e beson ngjalljen e dytë, edhe pse e di fort mirë ngjalljen (krijimin) e parë; Çuditem me atë njeri që ka rënë krejtësisht pas kësaj bote, ndërsa jetën e përhershme e ka lënë fare.

Imam Aliu a.s.

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=2][SIZE=3][B]Shejh bin Bazi shpesh qante kur ndëgjonte për shpifjen që i është bërë Aishes (radij Allahu anha)
[/B][/SIZE]
Shejh bin Bazi (Allahu e mëshiroftë) thoshte: “Aisheja (radij Allahu anha) është e bija e Siddikut, dhe sipas unanimitetit të muslimanëve ajo është nëna e besimtarëve. Prandaj ai që pohon se ajo ka bërë zina, atëherë ka bërë kufër; sepse ky nuk i ka besuar Allahut e as fjalës së Tij, me ç’rast Allahu...[/SIZE][SIZE=2] thotë: [B]“Me të vërtetë, ata që shpifën, janë një soj i keq prej jush. Mos e quani atë si të keqe për ju. Përkundrazi, kjo është mirë për ju” [/B](Nur: 11). Këtë e quajti shpifje, sepse qëllimi është se Aisheja, nëna e besimtarëve, është gruaja më e mirë ndër të gjitha gratë e Pejgamberit (salallahu alejhi ve selem) përveç Hadixhes, sepse dijetarët ndahen disa mendimesh se cila ishte më e mirë. Prandaj ai që pohon se Aisheja ka bërë zina, apo e akuzon për atë vepër, atëherë ai është kafir sipas unanimitetit të muslimanëve, dhe është person që nuk i ka besuar Allahut e as Pejgajmberit të Tij. Ajo ishte e pastër nga kjo shpifje, ajo ishte Siddikeja e bija e Siddikut, ajo ishte gruaja më e mirë e Pejgamberit, përveç Hadixhes, siq e cekëm më lartë. Gratë e Pejgamberit (salallahu alejhi ve selem) të gjitha ishin të pastërta, besimtare dhe të devotshme, ato janë nënat e besimtarëve (Allahu qoftë i kënaqur me to). Është obligim të besohet kjo, dhe të besohet se ato janë gratë më të pastërta dhe më të mira.
[/SIZE][URL="http://www.sahab.net/"]www.sahab.net[/URL]

Përktheu: [URL="http://www.facebook.com/jbozhlani"]Jeton Bozhlani[/URL]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[B][FONT=Arial][SIZE=2][IMG]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/305718_2444682196990_1249945544_32992709_13210632_n.jpg[/IMG][/SIZE][/FONT][/B]

[B][FONT=Arial][SIZE=2]Imam el-Asbahani ka thënë:"Shenjë e Pasuesve të Sunetit është se ata ndjekin Selefus-Salih (të Parët tanë të Mirë) dhe braktisin çdo bidat që është shpikur në këtë Fe.”[/SIZE][/FONT][/B]

[B][FONT=Arial][SIZE=2]____________

[el-Huxheh fij Bejanil-Mehaxheh, 1/364][/SIZE][/FONT][/B]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[B]Ebu Is’hak el Fazari permend: ”[/B]Armiqte asnjehere nuk munden ti perballojne shoket e te Derguarit te Allahut sal-lAllahu aljhi ue sel-lem; keshtu kur lajmi i humbjes se romakeve i mberriti Heraklit e ky ishte ne Antiok, ai i pyeti popullin e tij:”Mjere per ju!Me tregoni per keta njerez qe po luftojne kundra jush, a nuk jane ata njerez si ju?”Ata thane:”Me te vertete, ashtu jane(njerez si ne?”Ai i py...eti:” Kush eshte me shume ne number ju apo ata?”Ata thane:”Ne jemi me shume ne number ne cdo vend.”Ai pyeti:”E si eshte e mundur qe ju te mposhteni ne cdo beteje qe po beni me ta?Nje udheheqes i moshuar dhe fisnik prej tyre tha:”Sepse ata falen gjate nates, e agjerojne gjate dites, i permbahen kontratave dhe marrveshjeve, premtimeve te tyre; ata urdherojne ne te mire dhe ndalojne nga e keqja; dhe jane te drejte ne mes tyre, kurse ne pijme alkol, bejme zina, bejme mekate, i thyejme marreshevjet tona, vjedhim, bejme zullum e nuk bejme drejtesi, urdehrojme ne ate qe e zemeron Allahun dhe ndalojme ne ate qe e kenaq Allahun, dhe ne perhapim te keqija e korrupsion ne toke.”Herakli tha:”Ti je ai qe me the te verteten.”

_______________________________

Ebu Bekr ed-Dajnuri El Muxhalasah uel Xhauahir el ilm 4:91

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[CENTER][SIZE=3][COLOR=darkred][CENTER][FONT=Comic Sans MS]Shëndeti i zemrës dhe sëmundja e saj ndikojnë në shëndetin e trupit dhe sëmundjen e tij.[/FONT][/CENTER]
[/COLOR][/SIZE][/CENTER]

[SIZE=2]I dërguari i Allahut –paqja dhe nderimi i Allahut qofshin mbi të- ka thënë:[/SIZE]
[SIZE=3]
[RIGHT]ألا وإن في الجسد مضغة إذا صلحت صلح الجسد كله وإذا فسدت فسد الجسد كله ألا وهي القلب[/RIGHT]
[/SIZE]

[SIZE=2]“[COLOR=blue][B]Me të vërtetë në trup ndodhet një copë mishi, nëse ajo përmisohet i gjithë trupi përmisohet e nëse ajo prishet i gjithë trupi shkatërrohet, ajo copë e mishit është zemra[/B][/COLOR]” transmeton imam Buhariu dhe Muslimi.

Në këtë hadith tregohet qartë se përmisimi i pjesëve të trupit dhe shkatërrimi i tyre është në varësi se çka ka në zemër, nëse zemra është e shëndoshë gjymtyrët e trupit përmisohen dhe si pasojë bëhen vepra të mira dhe largohesh nga të ndaluarat, por nëse zemra është e prishur edhe gjymtyrët e trupit shkatërrohen dhe si rrjedhojë pasohet me bërjen e gjynaheve në varësi se sa zemra e pason epshin. Zemra është mbreti i gjymtyrëve, kurse gjymtyrët janë ushtarë të saj vighilent që i binden asaj në atë që ajo i urdhëron si për mirë ashtu edhe për keq, nëse zemra është e devotshme atëhere edhe ushtarët e saj janë të devotshëm, e në të kundërt ushtarët e saj janë të shkatërruar.

Zemra nuk është e devotshme përderisa të ngulitet mirë në të njohja e Allahut, madhështia e Tij, dashuria e Tij, frikërespekti ndaj Tij, shpresa tek Ai, mbështetja e plotë tek Ai, Allahu i Lartësuar ka thënë:[/SIZE]
[SIZE=3]
[RIGHT]يَوْمَ لا يَنْفَعُ مَالٌ وَلا بَنُونَ * إِلا مَنْ أَتَى اللهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ[/RIGHT]
[/SIZE]

[SIZE=2]“[COLOR=#0000ff][B]Atë ditë nuk i bën dobi askujt pasuria e tij e as femijët e tij, veç atij që i ka ardhur Allahut me zemër të pastër[/B][/COLOR]” Suretu Shuara: 88-89.

Zemra e pastër është ajo zemër e cila ka shpëtuar nga çdo dyshim që bie në ndesh me të vërtetën dhe nga çdo epsh i ndaluar. Ajo zemër është e shpëtuar nga shirku, dyshimi, syefaqsia, smira, urrejtja, gjithsesi gjynahet që të gjitha e sëmurin zemrën e mund ta çojnë atë deri në vdekje, kurse përmendja e Allahut dhe bindja ndaj tij e gjallëron zemrën, siç ka thënë Allahu i Lartësuar:[/SIZE]
[SIZE=3]
[RIGHT]أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ[/RIGHT]
[/SIZE]

[SIZE=2]“[COLOR=#0000ff][B]Zemrat nuk qetësohen vetëm se me përmendjen e Allahut[/B][/COLOR]” suretu Rra’d: 28.[/SIZE]

[SIZE=2]Një poet ka thënë:[/SIZE]
[SIZE=3]
[LEFT]وقد يورث الذل إدمانها[/LEFT]
[/SIZE][SIZE=3][RIGHT]رأيت الذنوب تميت القلوب[/RIGHT]
[/SIZE]

[SIZE=3]
[LEFT]وخير لنفسك عصيانها[/LEFT]
[/SIZE][SIZE=3][RIGHT]وترك الذنوب حياة القلوب[/RIGHT]
[/SIZE]

[SIZE=2]
[CENTER]I pashë gjynahet që e vdisnin zemrën

Dhe se vazhdueshmëria në gjynahe sillnin poshtërim.

Lënia e gjynaheve është gjallëri për zemrën

Dhe është më mirë për veten tënde lënia e tyre.[/CENTER]

E lusim Allahun e Madhërishëm që t’i përmisojë zemrat tona, o Ti që i ndryshon zemrat forcoje zemrën tonë në fenë Tënde, o Ti që i drejton zemrat drejtoji zemrat tonë në bindjen Tënde dhe bindjen e të dërguarit Tënd, Zoti ynë mos na i shtembëro zemrat tona pasi i udhëzove ato, dhe na dhuro neve nga mëshira Yte me të vërtetë Ti je Dhurues i madh.

Paqja dhe nderimet e Allahut qofsjin mbi të dërguarin e Tij, familjen e tij dhe mbi të gjithë shokët e tij.[/SIZE]


[CENTER][B][SIZE=2]Shkëputur nga libri:[/SIZE][/B]
[COLOR=darkred][SIZE=2][B]“Sëmundjet e zemrës dhe shërimi i saj“[/B][/SIZE][/COLOR]

[SIZE=2][B]Të autorit: [/B]
[COLOR=#8b0000][B]Abdullah ibn Xhar Allah ibn xharAllah.[/B][/COLOR]

[B]Përktheu: [/B]
[B][COLOR=#8b0000]Ylli Rama.[/COLOR][/B][/SIZE][/CENTER]

[SIZE=2][B]Marrur nga:[/B]
[URL="http://www.udhaebesimtareve.com/shendeti-i-zemres-dhe-semundja-e-saj-ndikojne-ne-shendetin-e-trupit-dhe-semundjen-e-tij/"][COLOR=red][B]www.Udha e Besimtareve.com[/B][/COLOR][/URL][/SIZE]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=3][COLOR=purple][B]Ke kujdes namazin! [/B][/COLOR][/SIZE]
Shkruar nga Abdurr-Rrazak el-Bedr

[FONT=arial]Shejkh Abdurr-Rrazak el-Bedr: Transmetohet nga Enes bin Malik, shërbëtori i të Dërguarit të Allahut (sal Allahu alejhi ue selem), duke thënë:[/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[B][FONT=arial]“Shikimin e fundit me të cilin pashë të Dërguarin e Allahut (sal Allahu alejhi ue selem) ishte ditën kur e largoi perden në ditën e hënë.”[/FONT][/B]
[B][FONT=arial]Dita e hënë koha pas agimit, ishte dita kur ka vdekur i Dërguari ynë (sal Allahu alejhi ue selem). D.m.th. në ditën e hënë kur ka kaluar një pjesë e mirë e agimit të asaj dite. [/FONT][/B]
[B][FONT=arial][/FONT][/B]
[FONT=arial]Në mëngjesin e së hënës, kur njerëzit ishin të radhitur në safa pas Ebu Bekrit për të falur namazin e sabahut, Profetin (sal Allahu alejhi ue selem) veçse e kishte rënduar sëmundja, ai hapi perden dhe i shikonte sahabet.[/FONT] [FONT=arial]Enesi (Allahu qoftë i kënaqur me të) e cilësoi me fjalët e tij duke thënë: [/FONT]
[B][FONT=arial]
[/FONT][/B]
[B][FONT=arial]Kur e pash, fytyra e tij ishte sikurse fletë e petëzuar; - që do të thotë se ishte shumë e pastër, e bukur, e çelur dhe e lulëzuar. [/FONT][FONT=arial]Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) kur e hoqi perden dhe i shikoi sahabet, buzëqeshi. [/FONT][/B]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial]Vëllezër të nderuar, këtë buzëqeshje vëne në qendër të vëmendjes! Sepse ajo ka peshë dhe vlerë të madhe.[/FONT] [FONT=arial]Profeti ynë (sal Allahu alejhi ue selem) kur e hoqi perden në atë ditë kur edhe ka vdekur, dhe kjo gjatë namazit të sabahut, i shikoi sahabet...[/FONT] [FONT=arial]Shikoi në ndikimin e edukimit të tij ndaj sahabeve, i cili padyshim se ishte prej dhuratave më të çmuara nga ana e Allahut për të; dhe edukata më e mirë ishte ajo e namazit, së bashku me xhematë, e me rregulla të caktuara në safa, të nënshtruar ndaj Allahut, të përulur ndaj Tij, duke e adhuruar vetëm Allahun, duke shpresuar shpërblimin dhe duke ju frikësuar ndëshkimit të Tij.[/FONT]
[FONT=arial]
[/FONT]
[FONT=arial]I shikoi ata [/FONT][FONT=arial]Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) dhe buzëqeshi duke i parë këta njerëz besimtarë të sinqertë, të edukuar me iman të drejtë, të edukuar me namaz, të edukuar me adhurim ndaj Allahut të Madhëruar...[/FONT] [FONT=arial]Buzëqeshi Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) i gëzuar dhe i kënaqur.[/FONT] [FONT=arial]Të nderuar vëllezër, nga kjo mësojmë se namazi me xhemat ka vlerë të madhe dhe zë vend të rëndësishëm në fe![/FONT]
[FONT=arial]
[/FONT]
[FONT=arial]Ky ishte Profeti ynë (sal Allahu alejhi ue selem) në fund të jetës së tij madhështore, e mbushur përplot thirrje për t’u drejtuar kah Allahu i Lartësuar, e mbushur përplot këshilla për robërit e Allahut e mësime të fesë së Tij,[/FONT] [FONT=arial]Në momentet e fundit të jetës së tij, i shikon shokët e tij, të radhitur në safa në xhami dhe buzëqesh (sal Allahu alejhi ue selem) i gëzuar, i hareshëm dhe i kënaqur me këtë mirësi të madhe. [/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial]
[/FONT]
[FONT=arial]Nga kjo, gjithashtu mësojmë humbjen dhe privimin e madh për ata që nuk falen fare apo nuk janë të kujdesshëm ndaj namazit! [/FONT] [FONT=arial]Personi i tillë është i privuar përtej mase prej asaj që Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) ka buzëqeshur dhe është gëzuar për së tepërmi, në momentet e fundit të jetës së tij![/FONT] [FONT=arial]Andaj, keni parasysh këtë buzëqeshje, sepse ajo ka peshë dhe vlerë të madhe. [/FONT][FONT=arial]Ai i cili e do sinqerisht Profetin (sal Allahu alejhi ue selem), kjo buzëqeshje i zë vend të veçantë në zemrën e tij dhe vlerë të madhe në vetveten e tij![/FONT] [FONT=arial]Kjo çështje, është ajo që Profetin tonë (sal Allahu alejhi ue selem) e ka gëzuar për së tepërmi![/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial]Ku është dashuria e sinqertë për Profetin (sal Allahu alejhi ue selem) të cilët nuk e falin namazin, pasojnë epshet e tyre, bëjnë vepra të këqija dhe e lënë anash të nënshtruarit ndaj Zotit të tokës e të Qiejve, i Lartësuar qoftë Ai?! [/FONT] [FONT=arial]Robi i Allahut, duhet ta gjykoj vetveten denjësisht dhe të mendojë në këtë çështje thellësisht![/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[B][FONT=arial]Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) e hoqi perden dhe shikoi në tubimin e besimtarëve në safa, në shtëpinë e Allahut, në xhaminë e tij (sal Allahu alejhi ue selem), prapa më të drejtit dhe më të mirit të këtij umeti Ebu Bekrit (Allahu qoftë i kënaqur me të); buzëqeshi ai (sal Allahu alejhi ue selem). [/FONT][/B]
[B][FONT=arial]Ndërsa sahabet u gëzuan shumë dhe menduan se Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) do të dalë për t’ua falur atyre atë namaz, mirëpo ai i bëri me shenjë Ebu Bekrit që të qëndrojë në vendin e tij.[/FONT] [FONT=arial]Pas kësaj, e uli perden Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) dhe mbeti në shtëpinë e tij deri kur edhe vdiq (sal Allahu alejhi ue selem) po në atë ditë pasi kaloi pjesa më e madhe e agimit.[/FONT][/B]
[B][FONT=arial][/FONT][/B]
[B][FONT=arial]Përktheu: Usame Morina
Burimi: [URL]http://www.youtube.com/user/audiosunneti#p/u/1/9oJzeBmLxMw[/URL]
[/FONT][/B]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[B][SIZE=3]Cili është lloji më i vështirë i durimit?[/SIZE][/B]

Shkalla e vështirësisë në përmbajtjen nga disa gjëra varet nga fuqia e motivit të njeriut dhe aftësisë për ta bërë veprën në fjalë. Kushdo që s'ka motiv për të vrarë, apo për të vjedhë, apo për të pirë alkool, apo çfarëdo qoftë tjetër, dhe njëkohësisht s'ka mundësi ta bëjë këtë, do ta ketë të lehtë të bëjë durim nga këto gjëra. Kushdo që ka motiv të fortë për të bërë një vepër të keqe dhe ka mundësi për këtë, do të ketë shumë vështirë të bëjë durim e të përmbahet. Për sunduesin është tepër vështirë të përmbahet nga bërja e padrejtësive dhe e shtypjes [dhulm], për një të ri është tepër vështirë të përmbahet nga kurvëria, dhe për një të pasur është tepër vështirë të përmbahet nga ndjekja e dëshirave dhe e kënaqësive fizike.

Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:

"Allahu do ta lavdërojë një të ri që kurrë s'është sjell në mënyrë të pahijshme" [Ahmed].

Në një tjetër hadith, ai i referohet atyre që do të jenë në hijen e Fronit të Allahut, për durimin e tyre të përsosur, siç është durimi i një sunduesi totalitar në të qenit i drejtë në çdo situatë, pavarësisht ndjenjave personale; durimi i një të riu në adhurimin ndaj Allahut dhe ndrydhjen e tekave dhe të dëshirave të tij; durimi i një njeriu që jep sadaka dhe e mban atë të fshehtë; durimi i një njeriu që u reziston joshjeve të një gruaje të bukur dhe të pushtetshme; durimi i dy burrave që takohen dhe ndahen për hir të Allahut, për mbajtjen e marrëdhënieve për hir të Allahut; dhe durimi i atij që qan nga frika prej Allahut, duke e mbajtur të fshehtë këtë dhe duke mos i treguar askujt për këtë. Të gjitha këto janë prej llojeve të vështira të durimit. Ndaj, dënimi i një të moshuari që bën kurvëri, i një mbreti që rren dhe i një të varfri që është arrogant, është më i ashpër, sepse është lehtë për ta të përmbahen nga ky lloj veprimi dhe nuk kërkon shumë mund. Qëndrimi i tyre tregon se ata me paramendim po rebelohen kundra Allahut.

Durimi në përmbajtjen nga veprimet e këqija sa i përket të folmes dhe marrëdhënieve seksuale

Prej llojeve më të vështira të durimit është përmbajtja nga veprimet e këqija që kanë të bëjnë me të folmen dhe me marrëdhëniet seksuale. Veprimet e këqija në të folur, si përgojimi e ofendimi, të gënjyerit për të bërë telashe mes njerëzve, lavdërimi i vetvetes në mënyrë të drejtpërdrejtë apo tërthorazi, dhe ofendimi i njerëzve që s'i pëlqen dhe lavdërimi i atyre që i pëlqen, të gjitha këto janë zbavitëse dhe dëfryese. Ka një motiv të fortë për të bërë këso veprime të këqija, dhe është fare lehtë të lëvizet gjuha e të flitet, kështu që durimi i kërkuar në këto raste është veçanërisht i vështirë. Ndaj, pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] i ka thënë Muadhit:"Kontrollo gjuhën tënde".

"Do të merremi në përgjegjësi për çfarë themi?" – pyeti Muadhi.

"A ka diçka tjetër veç keqbërjes së gjuhës që i bën njerëzit të hidhen me fytyrë në xhehenem?!" – u përgjigj pejgamberi.

Njëherë pasi veprimet e këqija të bëhen shprehi, durimi bëhet edhe më i vështirë. Kështu, mund të shohësh një njeri të falë namaz gjithë natën, të agjërojë gjithë ditën, të përmbahet nga prekja e një jastëku të mëndafshtë, megjithëkëtë, ai përgojon, ofendon dhe bën çrregullime mes njerëzve.

Marrë nga Uddet es-Sabiriin ue Dhakirat i Ibn Kajjim el-Xheuzi

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[B][SIZE=3]Menyrat e perhapjes se ATEIZMIT MODERN
[/SIZE]
[/B][I]Ateizmi është bërë një fenomen epidemik vetëm pasi çifutët bënë plane për ta përhapur mes njerëzve dhe për ta bërë doktrinë falë organizatave dhe shteteve të mëdha që e përqafuan atë.[/I]
MËNYRAT E PËRHAPJES SË
Falënderimi i qoftë Allahut, paqja dhe bekimi qofshin mbi të Dërguarin e Allahut.

Ateizmi asnjëherë në historinë njerëzore nuk ka qenë tipar i dukshëm i një bashkësie njerëzore apo doktrinë e përkrahur nga organizata dhe shtete, por një fenomen individual i rrallë. Rreth tij bashkoheshin disa grupe të vogla amatorësh të krimit, padrejtësisë dhe agresionit. Mund të ketë qenë vetëm ndonjë tendencë e ndonjë njeriu të mashtruar, që ka mohuar Zotin dhe e ka shpallur veten për Zot dhe njerëzit e kanë adhuruar atë përveç Allahut të Lartësuar.

Ateizmi është bërë një fenomen epidemik vetëm pasi çifutët bënë plane për ta përhapur mes njerëzve dhe për ta bërë doktrinë falë organizatave dhe shteteve të mëdha që e përqafuan atë.

Në Protokollin e katërt nga "Protokollet e djajve sionistë" thuhet: "[B]Ne duhet të heqim mendimin për Zotin nga mendjet e njerëzve “të lajthitur” e injorantë[/B][B][1] [/B][B]dhe në vend të tij të vëmë llogaritje matematikore dhe dëshira materialiste."[/B]

Përhapja e ateizmit gjatë shekujve 19 dhe 20 nga çifutët, nga njerëzit e shitur për ta dhe nga agjentët e tyre është bërë në dy mënyra. Mënyra e parë ka qenë ngritja e motos së racionalizmit dhe sekularizmit, që dominoi fuqishëm në mendimin perëndimor.

Mënyra e dytë ka qenë përhapja e marksizmit me gjithë filozofinë që përmban, motot, programet dhe gjitha llojet e kurtheve dhe mashtrimeve të tij.

Për të përhapur ateizmin kanë përdorur disa metoda, disa prej të cilave janë:

1. Njollosja e famës së praktikueseve të fesë dhe udhëheqësve fetarë me anë të shpifje ve, siç thuhet në protokollin e shtatë: "Jemi lodhur shumë që të rrëzojmë dinji tetin e praktikueseve të fesë në sytë e njerëzve, por kemi arritur të dëmtojmë misionin e tyre, i cili ishte pengesë serioze në rrugën tonë.” Në protokollin e nëntë thuhet: "Ne e kemi ma shtruar brezin e ri dhe e kemi bërë të prishur dhe të kalbur duke i shërbyer parime dhe teori për të cilat e dinim shumë mirë se janë plotësisht gënjeshtra dhe trilli me, por ishim ne ata që ua servirëm atyre.”

2. Parandalimi i lëvizjeve fetare në vend, sado të dobëta, duke punuar vazhdimisht dhe me vigjilencë për të zhdukur çdo mision të fesë, duke e goditur atë me dhunë dhe pa mëshirë. Meqë feja luan rol të rëndësishëm në ndërtimin e popujve, ata punuan ta rrethojnë atë nga çdo anë duke e akuzuar me shpifje të rënda dhe duke i
larguar njerëzit nga ajo me çdo mënyrë.

3. Inkurajimi i shkrimtarëve ateistë, duke u dhënë atyre të gjitha liritë që të kundërshtojnë apo të abuzojnë me shkrimet e tyre ndaj ndjenjave fetare.

4. Fokusimi në mendjet e njerëzve se koha e Islamit ka marrë fund dhe prej tij në ditët e sotme kanë mbetur vetëm adhurimet formale.

5. Ndërprerja e lidhjeve fetare midis popujve dhe krijimi i lidhjeve të tjera mes tyre.

6. Mbulimi i jetës me gjëra që e prishin fenë, si: tregime, skena, ligjërata, gazeta, lajme, libra që nxisin në ateizëm dhe bëjnë thirrje në të, tallen me fenë dhe pasuesit e saj dhe bëjnë thirrje që të ekzistojë vetëm shkenca.

7. Shkatërrimi i vlerave fetare dhe shpirtërore me pretendimin se në to ka defekte
dhe të meta dhe se nuk janë në pajtim me mendjen apo kohën që jetojmë.

Megjithatë, pavarësisht nga këto forca, të cilat po e luftojnë fenë, feja islame ende dërgon rreze ndriçuese, ende vazhdon të prodhojë fuqi, miliona njerëz janë kthyer e vazhdojnë të kthehen në fe, e kanë bërë atë fenë preokupim kryesor, e mbrojnë dhe e përhapin anekënd globit.

Miliona njerëz në mbarë botën konvertohen në Islam, i shfaqin haptazi mësimet e tij dhe thërrasin të tjerët në të. Të vërtetën ka thënë Allahu kur thotë: [B][I]"Mbeturinat[/I][/B][B][I]hidhen, ndërsa ajo që u shërben njerëzve[/I][/B][B][I]mbetet në tokë.[/I][/B][I]” [/I][I]Er-Ra’d: 17[/I]


[I]Mahmud ABDUL-HAMID[/I]
[I]Përshtati me disa shkurtesa dhe ndryshime të vogla:[/I]
[I]Xheladin LEKA[/I]
[I]Zyrih / Zvicër[/I][

1] Me fjalën të lajthitur dhe injorantë ata kanë për qëllim çdo njeri tjetër përveç çifutëve. Rrënja e këtij nënçmimi ndaj të tjerëve rrjedh nga bindja e tyre djallëzore se kinse ata qenkan populli i zgjedhur i Allahut, ndërsa çdo njeri tjetër është vetëm shërbëtor dhe rob i tyre (sh.p.).

[B]Dëlirje&Edukim [/B]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=3][COLOR=darkred][B]Gjykimi për të prezantuar në ceremonitë e jobesimtarëve [/B][/COLOR][/SIZE]
Shkruar nga Muhenna bin Jahja esh-Shami

[FONT=arial]Imam Muhenna bin Jahja esh-Shami: Imam Ahmedi ka thënë se, nuk është e lejuar për të prezantuar në festat e të krishterëve dhe çifutëve. Ai e dëshmon këtë me fjalën e Allahut të Madhëruar:[/FONT]

[FONT=arial]“(Robërit e Zotit janë) [B]Edhe ata që nuk dëshmojnë rrejshëm dhe kur (rastësisht) kalojnë pranë të keqes, largohen duke e ruajtur dinjitetin dhe nderin.”(25:72)[/B][/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial]Ai e komentoi këtë si:[/FONT]

[FONT=arial][B]"Kjo do të thotë e diela para pashkëve dhe vetë ceremonia e saj[/B] (pashkët)[B]."[/B][/FONT]

[FONT=arial]Ky transmetim dëshmon se, nuk është e lejuar për të prezantuar në ceremonitë e jobesimtarëve dhe ky është mendimi bazë i medhëhebit Hanbeli.[/FONT]

[FONT=arial]Muhana ka thënë: << E kamë pyetur Imam Ahmedin në lidhje me prezantimin në ceremonitë që bëhen këtu në Sham (shembuj të tyre janë Tur Tabur [1], Dijar Ejub [2] dhe të tjera të cilat myslimanët prezantojnë në to, duke ardhur në tregjet e jobesimtarëve për të blerë dhe shitur, gjëra si: lopë, dele, miell, grurë dhe gjëra të tjera. Mirëpo ata nuk hyjnë në kishat e tyre); - Ai tha: [B]“Nëse ata nuk hyjnë në kishat e tyre, por janë prezent vetëm në tregjet e tyre, atëherë s’ka të keqe në këtë”.[/B] >>[/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial][1] Ndryshe quhet edhe[B] ‘Ceremonia e Zotit’[/B] ose [B]‘Festa e Shpalljes’.[/B] Me këtë festë, të krishterët pretendojnë se Zoti Jesuzi ju shfaq tre nga shokët e tij në Kodrën Tabur. Kjo festë festohet në muajin gusht.
[2] Dijar Ejub është një fshat në Havran në periferi të Damaskut. Thuhet se aty jetoi Ejubi (alejhis-selam), në të u sprovua dhe aty gjendet varri i tij.
Këtë festë të krishterët e quajnë edhe ‘Dita e mërkurë e Ejubit’.

Kontrolloi: Usame Morina
Burimi: Masail-ul-Imam Ahmad bin Hanbel
Fusnotat: Ismail Gazi Merhaba
[/FONT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[B][SIZE=3]Krishtlindjet s’kanë të bëjnë me Islamin[/SIZE][/B]
Shkruar nga Imam Sujuti
[B][SIZE=3][/SIZE][/B]
[FONT=arial]Hafidh Xhalal-ud-Din es-Sujuti: Prej risive (bidateve), është ajo që ka të bëj me festat e dimrit. Ata pretendojnë se kjo është koha kur Isai (alejhis-selam) ka lindur. Çdo gjë që veprohet gjatë këtyre netëve, i përket veprave të ndaluara. Shembuj të tyre janë ndezja e qirinjve, gatimi i ushqimit për këto festa, etj.[/FONT]

[FONT=arial]Festimi i ditëlindjeve, është prej të krishterëve dhe nuk ka të bëj asgjë me islamin. Gjeneratat e më hershme nuk njihnin ceremoni të ngjashme si këto. Në fakt, kjo rrjedh nga të krishterët. [/FONT]

[FONT=arial]Ata në këtë festë, e kanë shtuar një gjë tjetër e cila nuk ka të bëj asgjë me të, ajo është ndezja e qirinjve dhe kjo për shkak të motit të ftohtë.[/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial]Kontrolloi: Usame Morina
Burimi: al-Amr bil-Ittiba uen-Nahi anil-Ibtida, faqe. 145
[/FONT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=3][COLOR=red][B]T’i urosh dhe bekosh ceremonitë e jobesimtarëve [/B][/COLOR][/SIZE]
[B][SIZE=3][COLOR=#ff0000][/COLOR][/SIZE][/B]
[FONT=arial]Pyetje: Çfarë është vendimi për t’i uruar dhe bekuar ceremonitë e jobesimtarëve, si p.sh. vitin i ri e festa të tjera? [/FONT]
[FONT=arial]Shkruar nga Shejkh Fuzan [/FONT]

[FONT=arial]Shejkh Fauzan: Nuk lejohet të marrësh pjesë në ndonjë nga festat e jobesimtarëve, ceremonitë dhe lutjet e tyre. Nuk është e lejuar të marrë pjesë në to, ose t’i përgëzosh ata në festat e tyre. Përveç kësaj, nuk është e lejuar për të ngrënë mishin dhe ushqimet e tyre që është përgatitur në lidhje me festimet dhe festat e tyre. [/FONT]
[FONT=arial]
[/FONT]
[FONT=arial]Nëse ju e bëni këtë, atëherë ti je përkrahës dhe bashkëpunëtorë i tyre. Allahu (te ala) ka thënë kur Ai përmendi robërit e Tij:[/FONT]
[B]"Dhe ata të cilët nuk dëshmojnë gënjeshtrën[/B][FONT=arial] (nuk rrinë aty ku flitet dhe punohet gënjeshtra dhe nuk bëjnë dëshmi të rreme)[/FONT][B].’’[/B][FONT=arial] 25:72[/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial]Kontrolloi: Usame Morina
Burimi: [url]http://alfawzan.ws/node/13189[/url]
[/FONT]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[SIZE=1][SIZE=2][B][IMG]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/309237_285068731522745_100000588626906_1106141_479227658_n.jpg[/IMG][/B][/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][B]Nje person i thote Hasan el Basriut:[/B] Ma kane kerkuar vajzen disa njerez te ndryshem per martese? Kujt me keshillon tia jap?
Tha: Jepja nje te devotshmi, sepse nese do e doje do e nderoje, e nese nuk do e doje se paku nuk do i beje padrejtesi.[/SIZE]
[/SIZE]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[IMG]http://www.wia-kompetenz.ch/fileadmin/images/startseite/schluessel_kompetenz.jpg[/IMG]

[SIZE=3][COLOR=#8b0000][B]BËHU ÇELËS PËR TË MIRËN[/B][/COLOR][/SIZE]

[SIZE=2]Nga Enes ibën Maliku, radijAllahu, transmetohet se ka pohuar që i Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë: [I]"Me të vërtetë ka njerëz[/I] [I]që janë çelësa për të mirën dhe mbyllës për të keqen,[/I] [I]por ka njerëz që janë çelësa për të keqen e mbyllës[/I] [I]për të mirën. Lum ai në duart e të cilit Allahu bëri[/I] [I]çelësat për të mirën dhe mjerë ai në duart e të cilit[/I] [I]Allahu bëri çelësat për të keqen!" [/I][1][/SIZE]

[SIZE=2]Kush ia do të mirën vetes, që të jetë ndër ata që janë çelësa për të mirë dhe mbyllës për të keqen, të cilët njëkohësisht janë edhe fatlumët, atëherë duhet të ketë parasysh çështjet[2] që vijojnë:[/SIZE]

[SIZE=2]1. Të jetë i sinqertë në fjalë dhe në vepra sepse sinqeriteti është baza e çdo të mire dhe burimi i çdo mirësie.[/SIZE]

[SIZE=2]2. Të lutet dhe t'i kërkojë Allahut sukses sepse lutja është çelës për çdo të mirë. Allahu nuk e refuzon lutjen dhe nuk e nënçmon besimtarin kur e thërret Atë.[/SIZE]

[SIZE=2]3. Të kujdeset për kërkimin dhe marrjen e dijes sepse dituria tërheq mirësinë dhe begatinë dhe mbron nga të këqijat e të ligat.[/SIZE]

[SIZE=2]4. Të përqendrohet në adhurimin e Allahut, posaçërisht te farzet si namazi, i cili ndalon nga veprat e liga dhe të këqija.[/SIZE]

[SIZE=2]5. Të pajiset me edukatë të lartë dhe të largohet nga edukata e ulët.[/SIZE]

[SIZE=2]6. Të shoqërohet me vepërmirët sepse qëndrimi me ta është shkak për t'u rrethuar nga melaike dhe e përfshin mëshira e Allahut. Të largohet nga shoqërimi me të këqijtë e të ligët sepse me ta ulen shejtanët.[/SIZE]

[SIZE=2]7. Të këshillojë njerëzit për sa kohë gjendet mes tyre, duke i orientuar për tek e mira dhe duke i larguar nga e keqja.[/SIZE]

[SIZE=2]8. Të kujtojë ringjalljen dhe qëndrimin para Allahut, Zotit të botëve, i Cili i shpërblen vepërmirët për të mirat dhe mëkatarët për mëkatet. Allahu i Lartësuar thotë: [I]"E kush punon ndonjë të[/I] [I]mirë sa grimca, atë do ta shohë. Dhe kush punon[/I] [I]ndonjë të keqe sa grimca, atë do ta shohë."[/I][3][/SIZE]

[SIZE=2]Shtytja për tërë këtë është dashuria e njeriut për të mirën dhe për dobinë e njerëzve, pasi kurdo që është prezente dëshira, qëllimi i paluhatshëm dhe kërkimi i ndihmës së Allahut për këtë, ky njeri do të jetë me lejen e Allahut nga çelësat e së mirës dhe mbyllës i së keqes. Allahu u jep sukses robërve të Tij dhe ia hap rrugën kujt të dojë, se Ai me të drejtë është dhënësi i suksesit.[/SIZE]

[SIZE=2][1] Transmeton ibën Maxheh (237), kurse Albani e cilësoi të mirë (hasen) në Sahih Sunen ibën Maxhe (194).[/SIZE]

[SIZE=2][2] Shejhu, Allahu e ruajtë, i përmendi çështjet shkurtimisht pa argumente, edhe pse argumentimi për to është më se i njohur për muslimanët dhe në veçanti për nxënësit e dijes (sh.p).[/SIZE]

[SIZE=2][3] Ez-Zelzele: 7-8.[/SIZE]

[SIZE=2][I]” Fevaid El-Menthure” Dr. AbduRrazak ibën AbdulMuhsin el-Bedr[/I][/SIZE]

[SIZE=2][I]Përshtati: Namik VEHAPI[/I][/SIZE]
[SIZE=2][I]Gjakovë / Kosovë[/I][/SIZE]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

[B]Keshilla nga Hasan El Basriu [/B]
''Njeriu është i dobët dhe i pafuqishëm, andaj le të ngarkohet aq sa mund të bartë. Sepse, nëse ngarkohet me detyra të shumta, ekziston frika nga përtesa dhe braktisja e punëve''.

"Njeriu eshte gjithmone ne shenjester, te sprovave, fatkeqsive ose vdekjes".
Hasan el Basriu

''Mendimi i drejtë dhe devotshmëria janë veprat më të mira.Kush e rregullon veten e tyre sipas tyre është i sigurt se do te shpëtojë''.
Hasan el-Basriu

I është thënë Hasen Basriut, Allahu e mëshiroftë:
“Ç’është puna me adhuruesit (që falen natën), fytyrat e tyre dallohen, janë më të mirat.”
Ka thënë: “Ngase ata janë vetmuar me Allahun, Ai i ka hijeshuar me dritën e Tij.”

"Kjo bote eshte treg ne te cilin fitohet bota tjeter".
Hasan el Basriu.

Hasan el-Basriu ka thënë: “Shenja e largimit prej All-llahut është preokupimi i njeriut me gjërat që nuk i përkasin.”