Ahengu i lucave te prer...(tregim)
 

[U][SIZE=3]Ahengu[/SIZE][/U]

[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]Fshatin Bungajë filloi për ta mbuluar freskia e mbrëmjes. Freski e cila mungonte qe shumë kohë. Njerëzit shkonin e vinin. Dukej se te Haskajt bëheshin përgatitjet e fundit. Flluan të arrijnë edhe mysafirët e ftuar. Nuk ishin pak. Nga përshtypja e parë duhet të ishin afro dyqind. Veturat posa e lëshonin asfaltin i mbulonte pluhuri i rrugës me zhavor i cili ishte stivuar gjatë verës së thatë. Kur rrotat e veturave e ngacmonin, ngrihej dhe dendësohej, gjasonte në mjegullnajë. E tërë Bungaja ishte në këmbë. Kishte shumë kohë që nuk kishin parë e përjetuar këso ahengu.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]Shuli e Tuli, dy pleç të shtyer në moshë dhe të kërrusur qëndronin ulur skaj rruge duke mos qarë hallin e pluhurit dhe përcillnin me vëmendje tërë atë që zhvillohej para tyre, sidomos përcillnin veturat e shumta.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Tul, çka u bë kështu ? Pse i tërë ky kallaballëk në Bungajë. Nuk kam dëgjuar se bëhet dasëm këtu.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Dëgjo Shul, duket vërtet je shul që nuk kupton asgjë. Këtu nuk ka dasëm, por ka ahemg.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Çfar ahengu Tul ?[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Aheng luci o Shull !...[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Çka ?!...mbeti paksa i habitur Shulli.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Agai i Haskajve kishte bërë synet djalin, dhe si aga më, nuk bënë të bëjë diç e mos të trazohet e tërë nahija, e lëre për synetllëkun e djalit të vetëm...[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]-Qy,qy,qy...vëretet aheng se jo mahi. Haskajt janë të përmendur për muhabete e ahengje, qy,qy,qy, mbeti duke bërë Shuli. Po si s’paskam dëgjuar ore...?[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]Të kam thënë Shul, ti edhe pse qëndron gjithë ditën në lëndinë nuk dëgjon e nuk shikon asgjë. Shumë gjëra po ndodhin e ti nuk po i merr vesh. Si duket pleqëria të ka rënduar.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]-Po Tul, vërtet ashtu është. Pleqëria, por megjithatë po më habit e tërë kjo mastrfhane, dhe ate për një luc fëmië. Sidomos kur Agai i Haskajve, kjo po më habit edhe më shumë. Ky dikur sikur ishte kundër disa adeteve të vendit tonë, e tani ?!...[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Shul. Po thonë se Agai kishte kënduar edhe mevlud Kurani, dhe kishte ftuar hoxhallarët më të njohur dhe më të aftë të nahisë.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Ma bre! Pash Zotin ! As për këtë nuk paskam dëgjuar.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Po,po. Kjo është e vërtetë përfundon mendimin prerazi Tuli.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]Veturat akoma merrnin drejtimin e Haskajve. Pluhuri pas tyre tani i rënduar edhe nga freskia nuk ngrihej më lart se mbi kokat e Shulit dhe Tulit dhe formonte një mjegullnajë të vërtetë. Shuli e Tuli akoma përcillnin ardhje – shkuarjet e tyre dhe të njerëzve në ahengun e Haskajve që aty për aty e pagëzuan “Ahengu i Lucit”, dhe sikur u pëlqeu bukur shumë ky emërtim.......[/SIZE][/I][/FONT]
[I][FONT=Trebuchet MS][SIZE=3][/SIZE][/FONT][/I]
[I][FONT=Trebuchet MS][SIZE=3]P.s.vazhdon..[/SIZE][/FONT][/I]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][/SIZE][/FONT]

[SIZE=3]...[I][FONT=Trebuchet MS]- Ngrihemi Tul, i propozoi Shuli.[/FONT][/I][/SIZE]
[I][FONT=Trebuchet MS][SIZE=3]- Jo. Rrimë edhe pak. Është freski dhe na bënë mirë pas asaj vape të ditës. Për një kohë më nuk flisnin dhe në heshtje akoma përcillnin ardhjen e pysafirëve të ftuar. Kishte nga të gjitha viset e vendit.[/SIZE][/FONT][/I]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Po thonë jemi të robëruar, sikur theu heshtjen Tuli. Të robëruar e gjithë ky nam njeriu në aheng. A është e mundur ?!... Mysafirë vërtet kishte shumë. Kishte njerëz të mëdhenjë e me nam, të njohur, por kishte edhe njerëz të pa njohur, që në u themi të vegjël.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]Në momentin kur Tuli përfundoi mendimin e tij, para tyre kaloi një veturë shumë, shumë e mirë. Dallonte nga ato të tjertat.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Shih, shih Tul. A po sheh diçka ? A po e njeh at njeri ?[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Cilin ?[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Atë në veturën e madhe. Sikur më duket i njohur. Sikur që e kam parë diku dhe dikur. Pa shikoje mirë Tul. Po, po. Ai është këmbë e krye.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Cili bre Shul ?! S’po kuptoj për cilin mendon.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Ai o Tul, ai ish sulltani ynë. Ai bre Sulltan M...[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Jo more...Çka kërkon Sulltan M në Bungajë ?...[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Pasha Zotin tonë të nderuar Tul, ai paska ardhur në ahengun e lucit.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Shih, shih,shih... Po pasha perëndinë e madhëruar, ia ktheu Tuli pasi që u bind që me sy të vetë po e sheh Sulltan M, të cilin nuk i kishte rënë kurr ta takonte sa sundonte në këtë vend, kur ishte mbret i kësaj toke të shkrumbosur...[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Shul, siko, shiko...apo sytë po më mashtrojnë. Aty çenka ftuar edhe toger Delia!. Ai togeri që frikësohej se do të vdes atëherë kur filloi të shkatërrohet perandoria dhe i ndejti besnik mbretit. Nuk i dorëzoi armët por as uniformën e tyre. A po e sheh Shul. Edhe ai. Ndoshta do të shkrepë ndonjë habertare kur të nxehen nga rakia. Ndoshta...[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]Aty mbetën gjer vonë duke i përcjellur me sy aedhjen e mysafirëve.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Ngrihemi Tul, është bërë vonë.[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3][/SIZE][/I][/FONT][FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Jo Shul. Kemi akoma shumëçka për të parë. Çenka interesante të shohësh me sy tu historinë dhe të kaluarën. Besoj se Haskajt dinë të kombinojnë njerëz dhe khëra.. Duket se mysafirët do të jenë të komponuar mirë për ti përcjellur kohërat, të kaluarën e errët nuk e lënë pa e mbështjellë me një vello të hollë të së tanishmes dhe së ardhmes. Fliste Tuli më shumë me veten se sa me Shulin i cili kishte hapur sy e vesh dhe dukej se nuk po i kupton fare fjalët e Tulit.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Po cila është ardhmëria, Tul ? Ku po e dinë se edhe ata janë të ftuar ?[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Prit edhe pak dhe do të shohësh. Akoma pa i përfunduar fjalët pranë tyre filluan të parakalojnë profesorë, ingjinierë, kryetrë, mësues, punëtorë.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- A po e sheh Shul ?! A janë këta ardhmëria dhe e tanishmja që domosdo duhet ta shoqërojnë të kaluarën.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]Po Tul, ata janë, dhe më vjenë mirë që i paska ftuar edhe këta...Nuk po më mbushet mendja, s’po mund ta kuptoj si dhe përse i paska ftuar edhe mësuesit e gjorë ?![/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3]- Po përzihen mësuesit me bejlerë e agallarë o Tul...[/SIZE][/I][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][I][SIZE=3][/SIZE][/I][/FONT][FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Ha,ha,ha ia shkrei së qeshuri Tuli. Ti po thua se këta s’kanë çka të këkojnë atje. Unë them se kanë pse të shkojnë. Ajo që duhet kërkuar atje është vetja, bindja dhe koha. Me siguri do të jenë në gjendje ta kuptojnë se janë të tepërt, por duhet të jenë aty, për asgjë tjetër atëherë për ta parë me sytë e tyre historinë dhe të kaluarën që me mund e djersë po mundohemi për ta flakur tej kodrave tona. Dhe ti e di mirë se bota pa mësues nuk mund të ecë përpaara, atë e dinë edhe Haskajt. A s’po i sheh si ecin duke u menduar dhe duken të pavendosur. Por mendoj se mirë është që janë ftuar. Aty do ta shohin me sy Sulltanin, pashanë, togerin dhe tërë të kaluarën e errët, se dihet që janë në ygripc, mendoj varfërisë, dhe nuk kanë para për ta blerë historinë, aty e kanë pranë, duke i ndërruar gotat, përshëndetur, uruar për jetë të mirë, të gjatë...[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Kujt bre mi uruar jetë gjatë ?! Sulltanit, a. Mos Tul të lutem. Mësuesit kurrën e kurrës nuk do ta bëjnë atë. Ata gjithnjë e kanë urrejtur, e kanë demaskuar, e kanë luftuar e tani po thua ti cakërrojnë gotat për jetë të gjatë me të...[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- More Shul, ti nuk më kuptove. Nëse ulesh më një tavolinë, qoft ai edhe dreqi i mallkuar duhet ti urosh shëndet, jetë të gjatë dhe lumturi...Dhe si e gjetën Haskajt t’i ftojnë bash në ahengun e lucit. Kjo është dredhi, nënqmim dhe përbuzje...[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]-Jo, Shul. Kjo është krenari, sepse ata shumë rrallë ftohen nëpër këso ahengje, qofshin ato edhe ahengje të lucave të prerë dhe nuk bënë të shqetësohesh për atë. Ata e kanë menduar dhe matur më mirë se unë e ti dhe për atë kanë vendosur të marrin pjesë atje.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]Në bisedë e sipër, që tani veç kishte marrur të tjera konotacione, nuk e kishin vërejtur se muzgu kishte mbuluar Bungajën[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Shkojmë Tul, se u bë vonë e na presin të shtëpisë.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Po, po. Shkojmë por disi, nuk më duket bash mirë.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Përse ?[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Pse në këtë kohë kur mendojmë të ecim përpara e tërë historia dhe e kaluara që po mundohemi ta flakim u mblodh sonte në Bungajë ?![/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Sonte më je bërë filozof Tul, nuk po mund t’iu besoj veshve të mi, dhe nuk po besoj se ti po i thua këto fjalë.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Edhe një gjë Shul po ma vret dhe djeg zemrën.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Cila është Tul.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]- Flamuri. Flamuri ynë. Ai po më djegë kur po mendoj se para kujt është ngritur po më duket sikur i varur në litarë. Kur po shoh se këndë e përshëndet me valëvimet e tija madhështore dhe të qeta, zemra sikur më qahet në dysh...U qëndron para të gjithë atyre që e përbuzën nëpër mote e shekuj. Shkaba jonë e dashur, ani pse në beze, është e detyruar t’u bëjë nderin sulltanëve, pashallarëve, togerëve e milicëve që deri dje e shkelën përbuzshëm. Me një fjalë duket se ajo sonte tmerrësisht vajton dhe qanë. Kjo po më djeg dhe nuk e di a do të mundem të jem i qetë sonte në këtë natë të bukur verore.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]Shuli e Tuli nëpër ërrësirë filluan kah shtëpitë e tyre. Kishin edhe pak rrugë së bashku.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]Nga larg dëgjohet jehona e këngës së dalldisur në këto mote të rënda dhe të vështira, në këto mote kur Kosova me mundime të mëdha po orvatet të rilind dhe të ngjallet, mirpo si duket nuk po mund ta gjej rrugëtimin e drejtë deri te dita e Bardhë. Lart mbi mbi kokat e të ftuarëve në ahengun e lucit valon flamuri me shkabën dykrenare duke u lutur për vetdijësimin e këtyre njerëzve që nuk mendojnë si të shporret armiku nga pragu i derës, por mendojnë dhe garojnë se cili po bëjnë ahengje më pompoze, më madhështore, me fjalë tjera sikur garojmë se kush po hargjon më shumë aty ku nuk duhet e ndrydhmi dorë e zemër të japim aty ku duhet. Dhe shkaba jonë e dashur bëhet sikur përthekon qiellin, Shul. Natën e mirë.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]Nëpër errësirën e natës tani dëgjoheshin vetëm hapat e tyre duke u larguar njëri nga tjetri.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=trebuchet ms][SIZE=3][I]Për përshtypjet dhe mendimet e mundimet e mëvonshme të Shulit e Tulit do të kemi ratin të lexojmë herve tjera. Dhashtë Zoti jo në këso kohë të rënda dhe në ahengjet e tilla pa fituar lirinë...[/I][/SIZE][/FONT]