Si të vdiset

[Pupi]

Sa leht mund të ndodhë ajo që askush nga ne nuk e paramendon, e ndoshta as në moshën më të shtyrë. Sa leht mund të ndodhë ajo që në një mënyrë të gjithë i "ikim" në çdo çast e në çdo rast.

VDEKJA

Dhe ja ndodhë, papritmas, pa e bër asnjë më të voglen përgaditje. Duke lënë pas nesh dikë që aqë shumë na don, që aq shumë do ti mungonim.
Para ca ditësh patëm rastin të ngushllojm nofkën uçk-aksh për shokun e tijë, dhe vetëm paramendoni që ndoshta mund të ketë edhe dikush tjetër që ka humbur dikë të dashur. Shokë, mikë, kolegë apo në njëfar mënyre që ndjen dhimje për të.

Njeriu (i gjalli) gjithmonë mundohët të kthej filmin prapa dhe gjykon vetvehten, për ca imtësira që në jetën e përditshme nuk qojn edhe kushedi sa peshë, por kur atë që e ke dashur nuk e ke më pran ato bëhen të mëdha. Nga asgjëja, e gjitha bëhet një lloji shtërngimi për "padrejtsit" e mundshme, e deri te ndonjë fjalë e pamatur apo e thënë padashje.

Zakonisht për të vdekurit thuhen fjalë të mira, ka nga ato që vdekjen e dikujt e lidhin me "bereqet" e të tilla raste, duke e ditur që vdekja nuk ka mëshirë ndaj askujt, atëher disi më ngulfat të dëgjoj edhe mendimet e juaja të dashur antarë të forumit.
Egziston mënyra se si të vdiset, a duhet ti përgaditemi vdekjes, a ka vdekje të "sjellshme- me bereqet".... ???