Nga këndi i një nëne

[lovely]

Ne nje program shkollor, Ylli me te gjithe femijet kenduan kete kenge.

"Ne.

Ka shume femije ne vende tjera,
Te cilet nuk kane asgje, por bejne me te miren qe munden
Dhe ata enderrojne per nje bote, ku asnje arme nuk deperton
Te kene ushqim mjaftueshem, dhe te luajne ku te duan.

Ne nuk kemi kohe te humbim, duhet bere diqka tani,
Te ua shtrijme nje dore, jo vetem te shiqojme

Ne jemi femije nga vende te ndryshme,
qendrojme bashke dhe duam te tregojme
se ne mundemi te krijojme unitet nese ne vetem duam,
Nuk ka kufinje, ne ate qe ne mund te bejme.

Ne kendojme fort, me zerin me te larte qe mundemi,
duam te degjohemi ne te gjitha vendet e botes,
Sepse kemi diqka shume te rendesishme per te thene,
Ne jemi femije te cilet kemi shume per te dhene.

Ne nje qytet te vogel, larg ne veri jemi mbledhur,
dhe kendojme me ze te larte ne kor
Sepse ne enderrojme per nje bote, atje ku te gjithe femijet mund te qeshin,
ku ne jemi te sigurte dhe lufta eshte bere paqe.

Nuk kemi kohe per te humbur, duhet bere diqka tani,
Te shtrijme nje dore, dhe jo vetem te shiqojme."


Bajlozi tha; Ne buzeqeshjen e bebes sheh buzeqeshjen e Zotit.
Thenie fantastike, permbledhur mire mrekullite e jetes ne nje buzeqeshje te vetme.

Po, sheh te padukshem, misteriozen, sheh engjujt e gjalle dhe te vertete.
Eshte sikur te gjitha te keqiat e kesaj bote, mbledhen dhe zhduken ne ate buzeqeshje. Magjia e shpirtit shkelqen nepermes atyre syve te dlire.
Dhe ti e sheh pa pike dyshimi, te miren e kesaj bote.