Për prindër!!!!!!!!!!!

[Zero Cool]

tregim i huazuar...


Isha teper e vogel,ishte hera e pare qe belbezova fjalen ''babi''.Nuk e dija se ajo do te ishe e para dhe e fundit here.Ate dite nje arme shtiu ne trupin e babit tim dhe e la ate te pajete.Nuk e njojta kurre....Me ka munguar,kur shoqet e mia flisnin per familjen e tyre largohesha.Kur tregonin se si ai mundohej ai t'i bente te lumtura ,cfare bente ai.Por gjithsesi....kjo gje nuk mjaftoi....Zoti donte dhe vellain tim te madh.Njeriun me te mbrekullueshem,me gazmorin ai e mori.Nuk e di se cfare kam bere ate dite,vetem duke degjuar te bertiturat e mamit me priteshin gjunjte.Perseri isha e vogel....Zemra ime tashme nuk ndiente....u bera nje njeri pa ndienja....kam harruar se cfare do te thote te kesh nje familje,ne fakt une nuk e kam pasur kurre nje te tille.Sa here qe binte telefoni thosha gjithmone:''Eshte ai'' por jo.Ai shkoi ne nje rruge qe nuk mbaron kurre.Sa me ka marre malli....pak nga ju e dine se cfare do te thote te mos e kesh nje prind dhe nje vella.....A do te kaloj dhimbja ime??????????KURRE.Nuk mund ta harroj buzeqeshjen e tij,emrat qe me vendoste cdo dite,shakate qe bente me mua.......Jo nuk mund ta harroj....PENGU IM I JETES:NUK MUNDA TA SHIHJA PER HERE TE FUNDIT.........

Rrini me njerezit tuaj te zemres sepse nuk i dihet kurre se per sa kohe do ta keni prane!!