Ardita Jatru

[Gega 1]

Monolog 2

(ne ajer)

U lodha se qeni grua….
Ndaj i kam dhjere enet e palara
Dhe punet e shtepise i kam dhjere
Dhe takat qe do burri im t’i vesh.
E kam dhjere dhe kreherin,
dje e hodha ne plehra,
e i lashe floket rremuje.
Rremuje, si krevati im me carcafet e panderruar.
U lodha se qeni e mire,
Ndaj e kam dhjere qenin e lig te zonjes M.
Dhe dashurine e shtirur per burrin e saj sakat,
Verejtjet e saj te bezdisura per rrobat qe harroj ne tel,
E kam dhjere dhe pianisten e tharte mbi mua….
Po me cmend ky qytet !
Me cmendin grate me barre qe lypin semaforeve,
E poshte fustanit nuk kane te veshura asgje.
Kurva, mermerijne shoferet
dhe ne duar i ngjeshin centet gjithe meshire.
Kurva,them dhe une….

O Perendi!
Me jep nje jete pushim,
Se u dashka kellqe te jesh grua dhe njeri….