Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Odiseu
eshte veretet, mjerim kur i lexon shprehjet e disave, sa te varfer n'krye jane te shkretet rober zoti, gjoja po flasin dicka edhe gjoja po pergjegjen seee - po edhe ti arbanito, nuk e sheh ti se kjo nuk thot asgje: cikli i njeriut nga lindja deri tek dekja, ai nuk eshte cikel, por teresia e ekzistences, jetes se nje gjallese a rob zoti. Eshte shume interesant t'i lexosh robet e zotit, kur shpurdhen gjoja po them dicka - po a dini ju cfare eshte - cikli se?
po qysh - cikli i njeriut!!! hajde mencuri, hajde! cikli, cikliku, cikleta e bicikleta.....
po cfare detyre bre - ajo jete eshte ligje natyre, apo urdherese zoti - per rrnese rob zotit, rod e pa rod, s'ka rendesi ketu, e bluan mullini n'fund edhe pa ujem!
|
Nuk me duket me vend te merrem me nje "rob" mendjemadh, dhe te pavlere si ky Odiseja.
Kundershtoje dhe KAQ. Thuaj "nuk jam dakort", "nuk mendosi ty", "e ke gabim" etj..... por nuk diskutohet ne nje menyre kaq te ulet, kaq vulgare, dhe kaq idiote.
Nejse, karakterin tend po tregon.
***
Dicka qe perseritet quhet cikel, dhe jeta e njeriut (njerezve) lind dhe mbaron ne menyre te njejte, andaj ajo eshte nje cikel, nje cikel ekzistence, nje cikel qe ka mijra vjet qe perseritet.
Ky cikel eshte gjithmone ne perseritje, gjithmone i njejte. Dhe perderisa eshte i tille (nje cikel i pandryshueshem), mendoj se jeta eshte nje DETYRE. Lindja, "jeta", vdekja jane "rutine", "monotomi" e jetes tokesore, nuk varet nga deshirat, dhe nuk mund te shmanget.
***
Te rrofte karakteri i sinqerte, dhe i kulturuar, qe paske.
GjithE te Mirat
Modė E Temėzuar