Poezia nga Zemra e Malsorit

[Malsori-Makaveli]

Gjithmon e kam pas ket Deshir,
Me qen Djal i Mir,
Neren me ba Nerë,
Kuj Zemren mos me ja Therë,

Jam i qet rri si n`mazunshem,
Me fjal e vepra jam pak i Dhunshem,
K`shtu m`kan msu,spo e dojn t`miren,
Po rrejn e t`flliqt e si gjynaha po Shtiren.

Ma shum faqe zi se faqe Bardh,
Met prish n`shpirt e n`zemer met Kall,
Edhe n`mende t`madhe krenar Rrin,
E pse asht gabim aj gja spo Din,







Me ka lulu ni Lule afer pragut Deres,
Po e rrit Flladi i Pranveres,
Dashurija e syve t`mi se i s`jell Jet,
Se sa e dua,thom se ka mej dal ni zemer n`flet,

Ngjyr,ngjyra e fleta t`verdha,
Gjithmon gati m`rrin te Dera,
Zemren time e ka ba Perveti,
Sa her e sho me z`bukurohet Mengjesi,

Asht ba per mu si Ora e Shpis,
Si Horoskop shej i Dashuris,
Sa her te pash me Perkule,
Fytyren e t`dashures e sho m`bi at Lule.







Shum her i baj pytje Vetvetes,
Pse nuk poj gjaj shpres e vullnet Jetes,
Pse gjithmon ditet Njesoj,
Kurr nuk jan te njejta gjithmon lloj Lloj,,
Sod ma ran neser ma Leht,
Athu jam le veq me jetu e me Dek,
Pytje mas pytje e pa Fun,
E pergjigjje si gjej vetes Askun,
shpirti i vjerrun si n`pe t`holl,
e di se k`putet por s`di kur n`doll.

E sod kuptimin e Jetes,
Ku me ja gjet tash Vetes,
Kur ki besim ne Zotin,kurr mos u Tutë,
Ati kurr si bahet von,prit mos u n`gut,
Aj e din ta ka fal ty Jeten,
E koha e mosha e bajn t`veten,
Kam perjetu e kam Kujtime Plot,
I mushun mend per Sot.








Ndienat e mija jan n`dryshk si Hekuri,
Jam shtri e po rri si i Dekuni,
Sukur Akulli n`ujë se len Shtresen,
Sukur i s`muri i lodhun se e pret Deken,







Nisi Zemra pak mem Vra,
12 vjet kalun pat Pa,
12 Vjet e nje Kujtim,
12 Vjet pa ty n`mergim,

12 vjet nje Mendim,
Kur vjen koha per Perqafim,
12 vjet Buza e Thame,
12 vjet Zemra pa ty e n`dame,

12 vjet e ni Mujë,
Sukur letra e lagne n`ujë,
Mall per ty e mall per Veten,
Mke dhen t`mrapshten per tan Jeten.









Athua kur vjen koha mu Pershendet,
Me ty e me ket Jet,
Per ata se i Deshta,
E paj dasht kan Met,
Mej mshel Syt e pergjithmon me Flet,

Mej pa andrrat Anderr,
E mos me perjetu ma Zhganerr,
Per dhimbjet e Trupit mos me Kukat,
Tuj mos n`zan vend as Dit as Nat,

Si nje Yll se shihet e me koh Shuhet,
Ma nuk del as kuj si Ruhet,
Se ti,sja din vleren Lotit,
Per ju ja la ni Lutje Zotit.









Koh e Veshtir,
Jeta e lidhne si me Zinxhir,
Livizje e Kofizume,
Asgje e Garantume,

Tuj hec mas Shpreses si me hec Naten hiq tuj Pa,
Rrzo e qo,i zhym e i lym si ashtu Ma,
Tuj dihat e spo Derzohem,
Aq ma fort po Mundohem,

Se pas ardhsi te ken Drit,
Qka un prej Babes e kam Prit,
Se ashtu at her ka qen Koha,
Un po n`gutem qe mos t`vonona.










Ujtë e n`zet te Pervlonë,
Ujtë e ftoftë te Kfjellonë,
Gjakë n`zetsija shkatrron Jeten,
Gjakë n`zetsija ta s`jellë Vdekjen,









E n`doj Doren ne Zemer,
Ata qe e dua po e thrras ne Emer,
Por nuk pom Pergjigjet,
Zemra flak pom Digjet,

E humba Shpresen e Gzimin,
Tash e gjeta Pikllimin,
Merzin spo mun e Heki,
Pse bash mua me Gjeti,

Pa zhurmë e pa Vepra,
Si ne Erë se humb Letra,
Me Gojë hapur e i Quditur,
Si ne Anderr i Habitur,