Falenderojm Allahun per dhuntite tij....

[valiii]

Postimi origjinal është bërë nga lyra2

.....sinqerisht,çka ka te beje titulli i temes me ate fotografi?!!!!
Te falenderohet Allahu qe ne nuk jemi ne ate gjendje ....te ati robi te Allahut?!!
Apo te falenderohet ai femi... qe te pakten nuk paska shkelur ne "toke te thate "dhe i paska te gjithe gishterinjte ?!!

Shume seriozisht!

Oj Lyra , nuk thojnë badihava t'moqmit se një fotografi është sa 1000 fjalë ...
Qe unë do mar mundin të e jap mendimin tim se paku mujshim diqysh me i ndrlidhë temën bashkë me foton ...
Njeriu nuk duhet kurrë ti humbas shpresat per jetë , dhe kjo me se miri bëhet me mbështetjen tek Allahu s.v.t ... me mbështetjen tek Allahu dhe me kryerjen e obligimeve fetare njeriu i forcon lidhjet me Zotin aq shumë sa që kurë zgjohet në mëngjez e falënderon Allahun që i'a mundesoj me plakë edhe atë ditë , pastaj pas qdo përfundimi te ushqimit e falënderon për furnizimin qe i'a ka dhënë e kështu me radhë ...
Të gjithë njerëzit me fillu me i numruar dhuntit e Zotit nuk do i mjaftonin ditë javë muaj e as vite te tera ...
“…edhe në qoftë se përpiqeni t’i numëroni të mirat e All-llahut nuk do të mundë të arrini t’i përkufizoni (në numër). Vërtet, njeriu është i padrejtë dhe shumë përbuzës”. (Ibrahim: 34).
Ekziston një tregim për një njeri i cili ka qenë i verbër dhe që ka humbur duart dhe këmbët e tij në luftë. Një njeri tjetër e ka parë dhe ka vërejtur se gjuha e tij është e zënë në përmendjen e Allahut. Njeriu u irritua me të dhe iu drejtua të verbërit duke i i thënë: "Për çka duhet të jeshë falenderues në Allahun, kur ti je në këtë gjendje – i verbër dhe pa duar e këmbë?"
I verbëri i përgjigjet duke i thënë: "Unë e falenderoj Allahun që ende e kam gjuhën me të cilën e përkujtoj Atë"
Kur ne përkujtojmë vetveten në atë se çfarë shpërblimesh ka përgatitur Allahu për ata që janë të durueshëm, është shumë më lehtë për ne të arrijmë qëndrueshmërinë që na duhet.
Kërkoj falje që e zgjata pak ... por lyra të jeshë e bindur se ato këmbët në foto nese janë këmbë që marin abdes e që ecin ne rrugen e Allahut e falënderojnë për dhuntitë e panumërta Allahun ... të jeshë e bindur se ato këmbë janë më të dashura tek Allahu , se sa këmbët qe i nënshtrohen për çdo javë depilacionit pedikyr ....




Përshendetje .........

[lyra2]

Postimi origjinal është bërë nga valiii

Oj Lyra , nuk thojnë badihava t'moqmit se një fotografi është sa 1000 fjalë ...
Qe unë do mar mundin të e jap mendimin tim se paku mujshim diqysh me i ndrlidhë temën bashkë me foton ...
Njeriu nuk duhet kurrë ti humbas shpresat per jetë , dhe kjo me se miri bëhet me mbështetjen tek Allahu s.v.t ... me mbështetjen tek Allahu dhe me kryerjen e obligimeve fetare njeriu i forcon lidhjet me Zotin aq shumë sa që kurë zgjohet në mëngjez e falënderon Allahun që i'a mundesoj me plakë edhe atë ditë , pastaj pas qdo përfundimi te ushqimit e falënderon për furnizimin qe i'a ka dhënë e kështu me radhë ...
Të gjithë njerëzit me fillu me i numruar dhuntit e Zotit nuk do i mjaftonin ditë javë muaj e as vite te tera ...
“…edhe në qoftë se përpiqeni t’i numëroni të mirat e All-llahut nuk do të mundë të arrini t’i përkufizoni (në numër). Vërtet, njeriu është i padrejtë dhe shumë përbuzës”. (Ibrahim: 34).
Ekziston një tregim për një njeri i cili ka qenë i verbër dhe që ka humbur duart dhe këmbët e tij në luftë. Një njeri tjetër e ka parë dhe ka vërejtur se gjuha e tij është e zënë në përmendjen e Allahut. Njeriu u irritua me të dhe iu drejtua të verbërit duke i i thënë: "Për çka duhet të jeshë falenderues në Allahun, kur ti je në këtë gjendje – i verbër dhe pa duar e këmbë?"
I verbëri i përgjigjet duke i thënë: "Unë e falenderoj Allahun që ende e kam gjuhën me të cilën e përkujtoj Atë"
Kur ne përkujtojmë vetveten në atë se çfarë shpërblimesh ka përgatitur Allahu për ata që janë të durueshëm, është shumë më lehtë për ne të arrijmë qëndrueshmërinë që na duhet.
Kërkoj falje që e zgjata pak ... por lyra të jeshë e bindur se ato këmbët në foto nese janë këmbë që marin abdes e që ecin ne rrugen e Allahut e falënderojnë për dhuntitë e panumërta Allahun ... të jeshë e bindur se ato këmbë janë më të dashura tek Allahu , se sa këmbët qe i nënshtrohen për çdo javë depilacionit pedikyr ....




Përshendetje .........

Faleminderit valiii :).

por lyra të jeshë e bindur se ato këmbët në foto nese janë këmbë që marin abdes e që ecin ne rrugen e Allahut e falënderojnë për dhuntitë e panumërta Allahun ... të jeshë e bindur se ato këmbë janë më të dashura tek Allahu , se sa këmbët qe i nënshtrohen për çdo javë depilacionit pedikyr ....
...sigurisht kete paska dashur ta thote autori i temes?!!!!!
valiii a nuk eshte ironi kjo?

Veq pa keqkuptime ,te lutem shume shume.

[SoKoLi-i-Maleve]

A e Zbuluat se kujt i perkisnin kambet?

[BE LK]

Postimi origjinal është bërë nga SoKoLi-i-Maleve

A e Zbuluat se kujt i perkisnin kambet?

Po e zbulumam.

I perkisnin nje njeriu te varfer diku ne token e zotit.

Nese ti nuk je i tille falenderoje Zotin per ato miresi qe te ka dhene.

Nuk ja vlen te meremi më me keto ironi por te flasim per temen. nese ty sokol nuk te pelqen mund te hapesh nje teme tjeter qe te pelqen tek mesime nga Bibla.

[valiii]

Postimi origjinal është bërë nga lyra2

Faleminderit valiii :).


...sigurisht kete paska dashur ta thote autori i temes?!!!!!
valiii a nuk eshte ironi kjo?

Veq pa keqkuptime ,te lutem shume shume.

S'ka perse Lyra ... tybe lidhje s'kom se çka ka dashtë me thonë autori temës ( pyete atë ), e kam cekur edhe më lartë se "ky është mendimi im" , e lexuesit i mbetet me vlerësu/logjiku se a është ironike a jo !
Keqkuptuesi/ja në këtë rast je ti , unë vetëm mora mundin t'i përgjigjem pyetjes tende ( pasi që u drejtove sinqerishtë ) ...

Të përshendes Lyra2

[Shqiptare]

Nga dhuntite e Allahut per nejrezimin eshte edhe DITURIA, andaj, po e postoj kete tregim
ketu, duke shpresuar qe te mahniteni gjate leximit te tij.



Djaloshi i mençur


Para shume viteve, gjate kohës se Tabi’ineve ( Gjenerate e muslimaneve pas sahabeve), Bagdadi ishte një qytet i madh islam, Ne fakt, ishte kryeqendra islame dhe për shkak se jetonin një numër i madh dijetaresh, ishte qendra e diturisë Islame. .
Një dite mbreti i Romes e dërgoi një emisar ne Bagdad për ti sfiduar muslimanet me tre pyetje. Kur emisari arriti ne qytet, e informoi Kalifatin se kishte tre pyetje me te cilat do t’i sfidonte muslimanet. .
Kalifja mblodhi te gjithe dijetaret e qytetit dhe e vendosi emisarin e Romes te ngjitet ne një podium te larte dhe tha. “Kam ardhur me tre pyetje. Nëse me përgjigjeni, atëherë do t’ju le një pasuri te madhe qe e kam sjellur nga mbreti i Romes.
“Pyetjet janë :
"Cfare kishte para Allahut?" .
"Ne cilin drejtim është Allahu?" .
"Cfare bën Allahu ne këtë moment?" .
Shumica e asamblesë ishte ne qetesi. (A mund te ju përgjigjesh ti këtyre pyetjeve?) Ne mes te shume dijetareve te medhenj dhe studenteve qëndronte një njeri me djalin e tij te vogël. “ Oh babi im i dashur! Unë do t’i përgjigjem dhe dot’ia mbyll gojën” tha djaloshi.
Kështu qe djaloshi i pershperiti kalifes qe te marre leje t’ju përgjigjet pyetjeve dhe u lejua.
Romaku ju adresua djaloshit musliman dhe e përsëriti pyetjen e pare:
“Çfare kishte para Allahut?
Djaloshi pyeti: A di te numërosh?
“Po,” tha njeriu.
Djaloshi: “ Atëherë numëro prej dhjete e me poshtë!”, “ dhjete,nënte,tete,,,,,” deri sa arriti ne “një” dhe nuk numëroi me” Por çfare ndodhet para numrit ‘një’ ?” pyeti djaloshi..
“ S'ka me asgjë para njëshit- kjo është ! kaq “ tha njeriu. “ Pra, nëse nuk qëndron aritmetikisht asgjë para ‘njëshit’, atëherë si pritni qe te këtë diç para ‘Një” te gjithëdijshmit, te përhershmit, te parit, te fundit, shpikësit, te padukshmit?”.
Tash njeriu nga Roma i befasuar nga përgjigja direkte nuk mund te debatonte me shume. Prandaj pyeti,” me thuaj , ne cilin drejtim është kthyer Allahu?”.
“Me sjell një qiri dhe ndeze pastaj, tha djaloshi dhe me thuaj ne cilin drejtim është drejtuar flaka. “ Por, flaka është vetëm një drite shpërndahet ne katër anët, Veri,Jug,Lindje dhe Perëndim. Nuk është drejtuar vetëm ne një ane , “ Tha njeriu me habi..
Djaloshi tha, “ Nëse një flake fizikisht shpërndahet ne katër anët ashtu qe nuk do te mund te me tregosh se ne cilën ane është e drejtuar, atëherë çfare pritni nga Nur-us-Samauati uel-erd: Allahu Ndriçuesi i Qiejve dhe Tokës? Drite mbi Drite, Allahu është i drejtuar nga te gjitha anët e në të gjitha kohet.”.
Romaku ishte shtangur ngase perpara kishte një vocërrak i cili i përgjigjej pyetjeve te tij ne atë mënyrë sa qe nuk mund te argumentonte kundër provave te tij.
Kështu qe, i deshperuar dëshironte te provonte pyetjen finale. Por para se te bënte , djaloshi tha, “Prit! Ju jeni ai qe bëni pyetje dhe unë jam Ai qe ju përgjigjem te gjitha pyetjeve tua. Do te jete e drejte sikur ju te zbritni poshtë ne vendin ku qëndroj unë kështu qe unë te jem aty ku jeni ju tash, kështu qe përgjigjet te ndihen mire ashtu si ishin ndier pyetjet e tua.
“ Kjo ju duk e arsyeshme romakut, kështu qe ai zbriti nga lart dhe djaloshi u ngjit ne podium. Njeriu përsëriti pyetjen e tij finale. “ Me thuaj, cfare bën Allahu ne këtë moment?” Djaloshi me krenari u përgjigj, “Ne këtë moment, kur Allahu e pa ne këtë podium te larte një gënjeshtar dhe përqeshës te Islamit,Ai e beri te zbrese nga lart poshtë. Dhe atë qe beson ne njeshmerine e Allahut, Ai e ngriti lart dhe e vërtetoi te vërtetën. Ai në çdo moment është i angazhuar në çështje të reja (falë mëkate, largon brengosje, jep jetë, jep vdekje, krijon gjendje, zhduk të tjera etj.). (Sura 55 ar-Rahman, Ajeti 29)." .
Romaku nuk pat çfare te thotë tjeter përveç te largohet dhe te kthehet ne vendin e tij i mundur . Në ndërkohë, ky vocërrak u rrit dhe u bë njeri nder dijetaret me te famshëm ne Islam.
Allahu, i lartemadheruari, e shpërbleu me një mençuri dhe dituri te dinit Islam. Emri i tij ishte Ebu Hanifja (rahmatullahu 'alejhi Allahu e mëshiroftë ) i njohur sot si një dijetar i madh në Islam.

Falenderimi i takon vetem All-llahut per gjithcka!

Elhamdulil-lah!

Shqipja

[Preshevar]

Falënderimi i Takon All-llahut






Burbuqe REXHA



Nënë kush do të thoshte se do të udhëzoheshim gati të gjithë?

Falënderimi i takon vetëm dhe vetëm Allahut, pranuesit të lutjeve. Ende më vjen te qaj nga gëzimi... Derisa në fillim faleshim vetëm unë dhe ti. Të kujtohet nënë? Mbas një kohe na u bashkëngjitën edhe vëllezërit më te vegjël. Me kënaqej shpirti tek i shikoja që zgjoheshin dhe falnin namazin e sabahut ne xhami. Ndryshimet vinin dita ditës tek ne. Më lajmëruan që edhe motra ka filluar të falej. Falënderimi i takon Allahut për të gjitha mrekullitë që na ndodhin. Por të gjithë kishim një brengë, ishte vëllai qe kthehej në mesnatë. Nëna shpeshherë lotonte. Nuk flinte e qetë, e linte derën hapur. Njëmijë e një pyetje silleshin në kokën e saj." Ku ndodhesh tani biri im ?!! Me kë shoqërohesh ? Mos vallë ? Athua mos...?!!... " Nënë të lexonim edhe atëherë kur i fshije lotët. Vazhdimisht na rikujtoje dhe përsërisje "lutuni për udhëzimin e vëllait !". Të vërenim edhe atëherë kur sytë te flisnin diçka tjetër. Brenga vazhdonte për të gjithë. Filluam të shtonim lutjet. Luteshim edhe në namaze të natës. Por ende nuk kishte ardhur momenti, nuk ndryshonte asgjë. Vëllai kthehej në mesnate... E xhuma, nuk mund ta shpjegoj atë emocion që më përcillte gjatë gjithë ditës. E kërkoja arsyen po ende nuk e merrja përgjigjen. Pasdite bisedova me vëllanë. Pasi bëmë bisedë të zakonshme ndër të tjera e pyeta edhe për namazin e xhuma-së. "Po e kam falur" u përgjigj . "Përveç kësaj mbrëmë skam fjetur fare"-vazhdoi të tregonte ."sot , sot kam filluar të fali edhe namazin e sabahut"... Elhamdulilah !!! Falënderimi i takon vetëm dhe vetëm Allahut !!! fillova të lotojë nga gëzimi... Allahu bën mrekulli !!! .... Mezi prisja ti takoja të gjithë. Të jetoja ato çaste. Atmosferë gëzimi mbizotëronte në shtëpi. Ndjenjë shumë e mirë. Të gjithë të zgjuar për të falë namazin e sabahut. Më ngjasonte në ditë Bajrami. Më kënaqej shpirti, kur e shihja të rregullohej. Tani jo për të dalë në jetën e natës, tani rregullohej- përgatitej të shkonte ne xhami .Ishte thellë i penduar për kohën e humbur. Më duket se e dëgjoja-e lexoja në sytë e tij : "Allah më fal jam rikthyer përsëri tek ty Allah !... Nënë ma bëj hallall ! Ke shumë netë pa gjumë, të kam lënduar shumë. Nënë mos qaj më, jam kthyer përsëri. Mos shiko më nga rruga, mos e le derën hapur, në shtëpi me ke Mësohu me faktin që jam kthyer. Jam penduar! Nënë, më fal për dhimbjen qe të kam shkaktuar, mallin që të dogji shpirtin, humbjen për se gjalli. Kam rilindur edhe njëherë. Prapë po jetoj, po jetoj momentet e humbura. Jetoj edhe ti këto çaste, lutja ju është pranuar." ... Falënderimi i takon Allahut dhe vetëm Allahut!