NJË DRITË ÇË NUK SHUHET

[Naki]

Kujtesa


Kujtimet qarkullojnë
Ashtu si ato të Avionëve
Ne pistat e ndriquara te aterimit
Unë ty sdo të harrojë.

Do te kujtojë shiqimin
E Syve të tu pa fund
Përgdheljën e mbytur mbi krahrorin tim
Si një Meteor çë nuk fikët.

Brenga erdhi ,iku larg për tejë
Veç ndonjë ënderr natën e shkurton
Duartë do plaken në largësi kilometrash
Shqisat ranë në gjumë bota në terrë

[Naki]

Një Çerek Viti

Sa herë që hapat i ndrrojë
kujtojë të kamë afer
Sa herë çë shi bie kujtojë
buzëqeshjen tënde
Sa herë aromen e ndjejë
kujtojë çë të shohë ty.

Sot nuk je me mua
sepse natyra e deshti këtu
Më ka marrë malli të shohë
të ndrrojë dy fjalë
Zërin tëndë ta ndëgjojë !

[Naki]

Shetitje nëpër Kohë

Ditë pranvere në ecje
takimi ynë i parë
me buzëqeshje fotogjene
sytë u mbytë në adicion

Flokët e gjata kundermonin
epshe dashurie
ndërsa zemra hapte dyertë
në fole ngrohtësie

Fëtyrat e gëzuara komunikonin
me belbëzim
Zemra thurrte fjalën dashuri
mendja dhe goja përshpërisnin
Elektroni muarrë energji.

Buzët dhe dhëmbet
Këndonin në heshteje
Këngën e kompunuar
Një unazë për të dytë!

[Naki]

Fletë më fletë të ngjitura
Në ditarin e kujtimeve
Një gjerdanë lulesh
Në mes kopshtitë të pikturuar.

Shtrëngim duarshë transmetim ngrohtësie
Nga gjithësia një shkelqim fotonesh
Një rezonanz magnetike
Energji flakëruese,përgdhelje duarshë!

[Naki]

Ne Pritje

Shkëndijat ne dritaren e agimit
Presin nje Lule te lulezojë
Ne Koken e cunguar
shpresat e dashuris i fikesoje

Koka e humbur nga meditimet
valevitet ne deget qe tani lulezojne
athua kjo eshte nje qaste
qe jetes ti theme shprese

[Naki]

Kujtimet

OH NDJENJË ÇË ATAKON SHPIRTIN DHE SHFLETON KUJTIMET
ATËHER KUR ËNDRRA FRESKON MEMORJËN
SI NJË METEOR ÇË SHËNDRITË
KËRKONë ZGJATJEN E ËNDRRËS
DHE NUK DONË ÇË NATA TE BËHET DITË

[Naki]

Hëna dhe Gjumi

Hëna e plotë
Ndriqon Naten
Gjumi ikën
Në Himalaje

Çerpikët bëjnë roje
Sytë i mbajnë të kfjellur
Ku mbeti Hëna që nates
I sjellë Dritë.

Në orët e Agimit
Gjumi dhe Hëna iken
Në mjegull në shi
Në mesditë Dielli
Diten e zbardhë
Duke sjellë ngrohtësi

[Naki]

Meteori


Nga zemra
Më është shkëputur
Një meteor
Shpresen time
Çe kamë mbjellur

Është rilindë
Jetonë
Meteori Kristalor
I mbjellur
Ne kohën e rinisë
I ruajtur
Në arkiven membranore
Te koduar në shpirtë

[Naki]

Kujtimi dhe dhimbja


Me mallë të kujtojë
zemra më qanë
në diten e 8 marsit
për herë të fundit
lamtumirë më the.

Një vitë pa ty
dielli humbi ngrohtësin
lulet pranë lapidarit
do i ujiti me lotët e mi


Te kujtojë me shumë mallë
Neri imë
Fjalët tua,buzëqeshjen tënde
Do ta ruajë në rrugëtimin timë.

[lazdrani]

Kjo leter shkone ne qiell,eshte per ju
Ne zemrat tona gjithmone do te jete 8 Marsi
Ndjenat tona jane thelle te mallengjyer
Na ike ne moshen shume te re...
Te gjithe pyesin pse mu Ti
Pergjigjja mbetet ne erresire
Cdo mbremje bisedoje per Ty..
Dhe zemrat tona te degjoje Ty..
Ne shiqojme ne qiell dhe te shohim Ty..
Ylli qe shenderrite me rreze te forta je Ti..
Mire u pafshim engjulli jone....



Te falenderoje nga zemra per gjithe ate qe bere per mua.

[selvija]

Miku im Naki do shktuj disa vargje ketu..!!!

Lamtumir

Lamtumire pergjithmone
dy zera po thojne ngadale
pastaj pikuan ca lote mbi faqe
se syte po qajne me mall

Lamtumire plot vuajtje e dhimbje
dy zera i than njera-tjetres
si lejuan te ishin te lumtur
prandaj i dhane fund jetes

Lamtumire, si heshte ne zemer
zemrat e tyre shporoi
i vrau vetem nje flal
nga kjo bote i largoi.

[Tomori]

zgjohem ne mengjes
nje heshtje e mallkuar
pres me pa durim
dashurin te pa harruar
lotet me pikojne
i vetmuar nga merzija
pres me shume malle
te vish te puthesh buzet e mia
me puthjen qe me dhe
loti me pushoj
dhe tani nese vdes

[lovely]

Postimi origjinal është bërë nga Naki

Rrugëtimi drejtë ardhmëris?!


Si duhet me tutje të ecet,i bashkangjisë kujtimet,faktografit dhe shohë kohërat e mira mbesin mbrapa meje!
Unë iku në shpjegimet e kohërave të kaluara dhe pyes çka më mbeti nga gjithë kjo,mundohem tju iku mbrendësisë trupore dhe të shohë ardhmërinë.
Gjithmonë kamë pasur vizione si do të dukej jeta ime,kamë pasur dëshira dhe plane që në të shumten e rasteve janë realizuar.
Tani me duhet përseri të mësojë nga rifillimi çë jeta edhe ndryshe mund të jetohet,parashikimet ti lë anash dhe nga e reja,e panjohura të ballafaqohem!
Dëshiroje dhe a mundem këtë rrugë ta pranojë?

E di çë më shumë duhet nga vetja ime të japë se sa sot e paramendojë.
Dua këtë? Po,dua këtë rrugëtim të bëjë me vetëbesim të pranojë dhe ta zgjedhë.Sepse vetëm kështu mund të jetë e mundshëme çë ky rrugëtim të jetë i RRUGËS SIME,dhe kështu mund të ngjanë,çë këtë rrugë do të eci.

Ku e marrë këtë Guxim ,durim,forcë,motivim dashurin gjatë rrugëtimit timë?
Tek ecja/shetitja!

Çdo jetë dhe çdo segment i jetës ka pjesen e artë të veprimit.
Çdo jetë mund të jetë shembulltyrë.
Çdo jetë në rrugëtimin e Vetë sjellë zhvillim,pjekuri e rritje dhe shtimë Frutash.
Unë dëshirojë vetes tja largojë paragjykimet çë sjellin vuajtje mërzi,po edhe të tjerëve tju anashkalojë paragjykimet.
Është mirë të dijmë çë në momente të vështira të jetës të besojmë logjikës së shëndoshë.
është mirë të dijmë,çë Njerzit në mirësi të bashkuar janë.



Naki

Fjale qe nuk vdesin kurre!!!


Prej nga tere kjo zbrazetire?
Ku te filloj?
Nga te shkoj?
..dashuria qe ti me solle.....
ku te filloj?
me mbush zemren plot jete...
nga t ia mbaj?
eshte gjithmone atje...!!

[Fshatari]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

Fjale qe nuk vdesin kurre!!!


Prej nga tere kjo zbrazetire?
Ku te filloj?
Nga te shkoj?
..dashuria qe ti me solle.....
ku te filloj?
me mbush zemren plot jete...
nga t ia mbaj?
eshte gjithmone atje...!!

- Në fakt, fjalët që "nuk vdesin kurrë" janë pyetje metafizike të pa përgjigje që na vizitojnë pa rreshtur e nuk na lënë të qetë asnjëherë.
"Zbrastësira" e Lovelyt nuk ndodhet diku në qiejt e pakufishëm po gjallon diku në ne,e strukur në thellësinë e qenies tonë intime.Madje nuk ia dimë as origjinën as shkakun as arësyen. Por sëpakut dimë që ajo është e "tërë" dmth absolute dhe na mbështtjell e paralizon gjithë qenien.
- Fjalë që "nuk vdes kurrë" është poashtu edhe "..dashuria që ti më solle..."e cila "më mbush zemrën plotë jetë":vëreni mirë se zemra s'ishte tjetër përveç "zbrastësi" para se t'i "sillej dashuria"!
- Vargu i fundit "është gjithëmonë atje"(dmth dashuria)konfirmon definitivisht "zbrazëtirën" e tërë sepse dashuria, në fakt, është vetëm fjalë formale e pa substancë dhe si e tillë nuk mund të mbush "boshllëkun metafizik" që ndiej thellë në vetëvetën time! Kuptuam se fjalës "dashuri" i mungon esencialja : ndjenja e dashurisë.
I zënë rob i "Zbrazëtirës", autorja sillet vërdall dhe nuk di as nga t"ia filloj"(aty nuk ka fill as fillim as mbarim)as nga "të shkojë(ajo është plotësisht e dezorientuar) dhe më në fund "nga t'ia mbajë"(nuk ka asnjë rrugëdalje).
PS: Sikur të mos ishte 1 Prilli do të besoja se Lovely është serioze e nuk e maltreton vetën me pyetje të kësaj natyre!
Shkova me i marr dhetë se i kam lëshue sot pak qatje n'livadh! Nuk m'ka met ma shumë sanë po shyqyr që po vjen pranvera e ngjallet natyra e edhe shpresat bashk me të!

[lirik]

I nderuar NAKI
Në vargjet tuaja ka plo shkëlqim bukuri dhe intepretim te qëllimit në domethënje mjaft mjeshtrore
Në VARGUN TëND KA CILSI INTEPRETOHET DHIMBJA APELI
DASHURIA
Poashtu fjala ne intepretim ka mjaft karakteristikë ne vargjet tua ka cilsi dhe domethënje nga disa ato që i kam lexuar më kan lënë përshtypje
ju keni një talent dhe jeni cilsorë ne vargje prandaj talentin dhe vargjet mos i ndal vazhdo me krijime
qe shkelqejn per bukuri e them se jeni i talentuar