Poezi me karakter Fetar (Islame).

[egi]

Krenaria në Islam

S’më largon dot injorimi,
As përqeshja as mohimi,
S"më dorëzon asgjë në botë,
Nga kjo fe, s’munden të më largojnë dot!

Se përkul kush qëndrimin tim,
Që e kam mbjell në zemrën time,
As fytyra e shtrembëruar,
E as gjuha e ndyrsuar.

Nuk më ndryshon asgjë asgjë
Kurr asnjëherë nuk pendohem,
Që e kam zgjedhur këtë fe,
Me Islam që jetësohem.

Ndoshta jam ndryshe nga ata,
Ndoshta në jetë prej tyre dalloj,
Por kam shembullin më të bukur,
Për asgjë se ndryshoj!

Jam krenare me shpirtë të hapur,
Si qiri në errësirë,
Sa fort zemrën ma gëzon,
Feja ime e delirë.

Më duket vetja e bekuar,
Nga Allahu e uruar,
Të falem Ty o Zoti im,
Që më zgjodhe për udhëzim.

Si rreze shpirti më ndriqohet,
Imani aty fort është i vulosur,
Në këmbë krenare qëndroj si shkëmb,
Për Islamin tim të përsosur.