Libri i autorit Bedri Islami "Përjetësia e dyfishtë" komenton Sabit Lladrovci

[Veterani]

Gjithçka do të dukej në rregullë, po të mos i kishte mbetur "pikërisht hatri" Sabit Lladrovcit dhe të tjerëve, si që shkruan në fund të "komentit".

Liri ka vetëm një, Por edhe si qëndron me "jetën" një ?

''Të gjithë ata që ranë në Çlirimin e Atdheut, janë të pastër si bebet e posalindura. Të gjithë ata që vihen në mbrojte të mëmdheut janë si fleta e një fletoreje të re''

Ende ka shumë të shkruhet e të dilet sa më e qart e sa më e kulluar në Histori ("Për të mos i mbetur dikujt hatri").

Jo për hatër e as për lakmi (përndryshe nuk do të quhej histori). Gjë që u'a kemi borxh gjeneratave që vijnë.
Por si duket historit Çlirimtare tek neve vijnë në linijen e drejtë tek e pas disa qindra vitëve.

vitet '45-'46

Kush ishin ata tre Luftëtarët (Ballistat) e fundit që u tradhtuan. Dy prej tyre i vranë në vend (fushbeteja e Pashtrikut) dhe njërin e zunë të gjallë, e për ta amnestuar më vonë(falë moshës së re).

Po pra mu sikur dikur që ndodhi në malet e Kosovës dhe ato të Shqipëris, nga Luftëtarë të mbledhur rreth "Ballit Kombëtar" e për tu katanandisur më vonë nga të gjitha anët. Sa vrarë e prer n'besë, e sa ikur jasht vendit.

"Lojëra", histori jo të drejtëshkruara mirë, janë të dëmshme për të ardhmën e një populli. andaj edhe duhen të gjurmohen në detaje. Nuk ka nevojë të krijohen "mite" e "beteja" të stërzmadhuara, ama të lihen gjërat pa u thënë kjo mud dikujt ti dhemb.