ecje Bulevardesh

[jadore]

DIALOG SHUL SHQIP

HASANI: Ulu, Hysen. Çka po sillesh si pordha n'klina?
HYSENI: Përse të ulëm? Si të ulëm? Ku të ulëm?
HASANI: N'bythë ulu, Hysen. Ulu n'bythë, po të them!
HYSENI: Qyre, mbëshele, se veç je shqiptar, se...
HASANI: Sepse ti s'di të mendosh në këmbë. Ulu në "mythë"!
HYSENI: Nuk dua të ulem, Hasan! Kqyri punët tua!
HASANI: Ulu bre, ulu! Çka je qua si kari n'darsmë?
HYSENI: Qyre ti... Mbylle se po ta... Çka po kujton?
HASANI: Ulu Hysen, se të rrafi e të bëj... Ulu, thashë!
HYSENI: Po kënd e rrafë, ti, bre ty ta asihsha... ta kësihësha!
HASANI: Ulu po të them, se të prisha, Hysen!... Uluuuu!
HYSENI: Po, a di ti bre nënqimë qi unë jam... a di ti a jo?
HASANI: Shqiptar zemër dai?!... Zemër mut je, Hysen.
HYSENI: Qyre, veç po na sheh kush pasha një zot... Se pasha t'madhin...
HASANI: Ulu n'bythë, Hysen, se unë e di kush muti je; ulu, dhe mos shiko anash se askush nuk po na sheh. Se, pasha një zot, të bëj që të qanë e zeza nënë qysh jam hidhërua n'shka!
HYSENI: Qe bre burrë, u ula.Pse s'po kallxon çka ke? Pse po hidhërohesh?... Për ty bëj edhe më shumë... Pse nuk po më tregon? Hë... A t'u ula?!... A t'u kam ulë mirë?... A t'u kam ulë për qejfi, Hasan?
HASANI: Merr frymë thellë, nxjerri duart prej xhepave!
HYSENI: Duert i nxjerri, a me marrë frymë s'marr!
HASANI: Merr Hysen. Se ta ngjeshi gojës si me ta pa lënë baba.
HYSENI: Paj, për me i nxjerr prej xhepit, më duhet të ngritem apet...
HASANI: Të duhet, Hysen. Për ndryshe, të hypi shqelma.
HYSENI: Po e nxjerri veç njarën, Hasan. Për hatër tënd, se...
HASANI: Për zor po e nxjerr, Hysen. Prej tute. E di tutën, ti.
HYSENI: Hasan, ma ke shtrua zullumin. Nuk të duroj.
HASANI: Duron Hysen, duron. Se, të dërmoj. Të prishi...
HYSENI: Burrë, kem qëlluar shqiptarë. A jem Mic Sokola?
HASANI: Muta jem, Hysen. Çfarë Mic Sokolash unë e ti?
HYSENI: Mos e ofendo kombin shqiptarë, Hasan... Mos.
HASANI: Po çfarë kombi shqiptarë unë e ti, o muti i keq!
HYSENI: Po m'frynë dika. E ka lënë dikush derën çelë...
HASANI: Po t'frynë, Hysen, po t'frynë. Ta ka lënë dikush derën e Çarshisë çelë, e di. Ja çfarë Mic Sokolash jemi. O kuku për kombin që na ka, po çfarë shqiptarësh jem unë e ti? E pe kur kaloi një milic shka e çkulan, si e ulëm kokën, e gadi u dhiem ndër veti? A qasi shqiptarësh jem, a? ...Paj pasha një zot, veç më vjen marre e tybe as na pranojnë, se, jau ulim erzin, se pa t'marrë për krahu e me dalë n'atë anë të rrugës. A po i sheh magjuptë? E me hy ndër ta, e mos me i thanë veti shqiptarë, më... Veç s'ka hije, se ua prishim rodin edhe atyre... Paj "me ne i shanë tana miletet", thoshte baba im, bre Hysen...
HYSENI: Aaaa, hajgarexhi je ti, Hasan. Të njoh unë...
("Ngucakeqi" nr.4/1998)