Shqiptare_ne_Turqi

[lirik]

Ne turqi me kujtohet kur nëna emori pasporten per ti vizituar njerzt e vet motren dhe vllezrit -qe iken atje pas tridhjet vitesh po shkonim un dhe nëna ime un isha ne pasporten enenes time dhe me autobus shkuam ne turqinë e bukur qe ather akoma nuk ishte turistike dhe e zhvilluar-
por me gjithat shum e bukur -
shkuam ne stamboll te daja e te tezja dhe ne izmir te daja tjeter -
vajtimet e tyre pas takimeve pas truidhjet vjete i kam pershkruar ne vargjet e mia qe nuk jan te publikuara-
ishte tmerr me pa diqka te tillë me kujtohen denesjet e tyre -gjyshja kishte vedkur dhe ishte varrosur ne izmir dhe kur ksihte dhënë shpirtë kishte vdekur me emrin e nenes time ne gojë sepse e vetmja nena ime dhe nji moter e saj kan mbetur ne kosovë nga e gjith gjinija kishin ikur ne turqi -
kishte mbetur vetem nena ime si jetime ne kosovë pa gjinin e saj babai i saj vdes dhe varroset ne kosovë nga merzia dhe perndjekjet e mdha -
ndersa pastaj mua me kuktohet si i ri kur vinin letrat nga truqia -
dhe i lexonte nena ime e i lante me lot gjoksi i saj kcente aq dhimbshem nga denesjet sa vetem poetet e dramatrugt e mdhej mund ta pershkruajn -

sepse kishte mebetur pa gjini udha ather ishte e mbyllur dhe nuk ishte e mundur qe te shihen ne mes vete dhe nuk kishte as shpresa-
pas tridhjet vjete kjo u bë e mundur dhe ne ndejtem gjasht javë ne turqi -