Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Murgesha
Nė ėndėrr shpesh mė ēfaqesh ti
Plot gaz jete e bukuri
Plot mirėsi edhe plot nur
E plot maxhi krejt si dikur
Pastaj nuk vi dot nė vete
Nga mister i ksaj jete
Pėrse mė djeg po ai zjarr
Pėrse me ndjek deri nė varr
Ato flakė pse sfashiten
nėpėr vitet qė rradhiten
pėrse harresa nuk tė merr
Pėrse me bėhesh mė mister
Kur u vyshka bukuria
pse su zbehka dashuria
pėrgjigjen se gjej askund
pėrqaf vuajten e pėr fund
Pse stė thash tė du sa ishe ktu
Pse stė thash tė du sa ishe kėtu
|
Ishte vone te bija ne dashuri
Aty ishin gruaja, femit e mi
Por kur kalove prane kopshtit tim
Shpirtin se qma dridhi nje shqetesim
Po ti sdije gje as sme shikoje fare
Se te trazonin shikimet djaloshare
Aq te bente per fqinjin e hutuar
Midis librash e kopshtit te lulezuar
Ku ishe fshehur e ste kam pare
Ti lulezova kaq pa pritur
Pas thjeshte me vinte per te qare
Bukuria jote me ka mahnitur
Ku ishe fshehur e ste kam pare
Ti lulezova kaq pa pritur
Pas thjeshte me vinte per te qare
Bukuria jote me ka mahnitur
Midis pemesh rrija e prisja ne ethe
Qe te te shihja se paku neper gjethe
Per nje qast te ndihesha i ri
Dhe te cmallesha me ate bukuri
Ku ishe fshehur e ste kam pare
Ti lulezova kaq pa pritur
Pas thjeshte me vinte per te qare
Bukuria jote me ka mahnitur
Ku ishe fshehur e ste kam pare
Ti lulezova kaq pa pritur
Pas thjeshte me vinte per te qare
Bukuria jote me ka mahnitur
Bukuria jote me ka mahnitur
Kur erdhen krushqit nga nje qytet tjeter
Dhe zbrazen nje pushke ne stilin e vjeter
Nje gjethe e verdhe te kembet me ra
Kopshti dhe shpirti mu ben sahara