Letra E Nënës

[4peace]

***


E paskan sjellë këtë letër tek „Mësime nga Kur’ani“?

Unë mendoj se nuk e ka vendin këtu.

Letra…

…në përgjithësi, nëse e lexojmë pa emocione, tregon në rend të parë gabimin e nënës. Ajo, prej se ka qenë foshnje e deri në moshën 25 vjeçare e paska ledhatuar, azdisur, lazdruar…deri në pafund. Nuk është çudi që, një dite, kur ky 25 vjeçar gjenë diçka më mirë, me shërbime edhe më të mëdha nga dikush tjetër, kur kësaj i shtohet edhe dashuria (për ate dashurisë vajzë-djalë i thuhet “dashuri deri në veshë”, që d.m.th. se ata nuk shohin dot më larg se hunda, gjgjs veshi)... që një ditë prej dite ai e harron edhe të ëmën e vet. Kurse, nëse nuk i ndodhin vështirësi/probleme në jetën e mëtutjeshme që e shtyejnë të mendojë për të kaluarën (t’i kujtohet e ëma), mund të ngjajë që ky djalosh të mos t’i kthehet kurrë të së ëmës.

Nuk është aq e largët koha kur djemve nuk i jipej nuse nëse nuk ka pasur të kryer shërbimin ushtarak. Shërbimin ushtarak, sidomos ata nga trojet tjera shqiptare pos Shqipërisë, me siguri që nuk e kanë kryer për motive patriotike, porse shërbimi ushtarak ka qenë një lloj përvoje shumë me vlerë për jetën e mëtutjeshme. Përvojë ku njëherësh përjeton jetë të vështirë, jetë me rregull (sepse je nën komandë)... në atë mënyrë që të ta përkujtojë jetën e bukur që ke jetuar pranë të së ëmës. Sot, për fat të keq, një përvojë të këtillë s’ka rast ta përjetojë gjithësejcili. Ndaj dhe s’është larg mendjes ajo se raste si ky janë shpeshtuar.

Thash në fillim se këtu i ka fajet më shumë e ëma. Pra, ky është kryesisht edukim i gabuar. Kurse kështu ndodhë thuajse në të gjitha familjet shqiptare, veçanërisht djemtë/gjinia mashkullore ku bëj pjesë edhe unë. Megjithëse disa i kam përballuar, nuk dyshoj që më ka mbetur edhe ndonjë rremb. Përndryshe, pasojat e kësaj edukate mund t’i hasim shpesh edhe këtu në forum.

Kjo letër dhe letra të ngjashme të sojit lexo e shpërndaj, pos që nxisin emocione nuk kanë kurrfarë ndikimi pozitiv. Në aspektin fetar edhe më hiç. Meqenëse emocionet kanë të bëjnë me iluzionin më të madh të njeriut. Në anën tjetër ne e kemi për detyrë për t’i mposhtur emocionet e jo për t’i shtuar ato.

Kush e ka shfletuar ndonjëherë Kur’anin Fisnik me siguri ka hasur në shprehjet “epshe”, “perde”...Pikërisht epshet/perdet janë iluzionet, që ta dobësojnë të shikuarit, të përceptuarit të realitetit.

Letrat e tilla, pra, s’janë mësim por pësim dhe jo vetëm. Loja me emocione është sulm që shkakton dhimbje sikur dhimbjet në sportin e boksit. Caku: solar plexus!


Me t’mira!



***