Pse Nuk U Ndërtua Fronti Për çlirimin E Kosovës

[sefedin]

Mirepo, çështja ne përgjithësi shkoi ne kahje tjetër. Per atë akuze nuk u morr askush në përgjegjësi. Përkundrazi. Mbi vendimet e Shtabit fiktiv te UCK-se, pas Mbledhjes se Përgjithshme, Kryesia e Degës nuk kishte me kompetenca per çështje politike, logjistike, mjete financiare etj. Ajo ne fakt u. grushtua edhe nga kompetencat ne fushën politike e organizative. Te tera punët kaluan ne Kryesine Teknike dhe ajo ia la tërë punën ne dore sektorit te veçante, i cili ne baze te vendimit te atij Shtabi fiktiv, vepronte pa asnjë kontroll mbi çdo fushe qe kishte te bënte me mjete, sende e arme, duke pasur kompetenca absolute. Kryesia Teknike e Degës nuk vepronte si organ dhe u shua. Prandaj, të gjitha mjetet financiare nga Fondi i Zvicrës, Gjermanisë ne shumice, Austrisë, Norvegjisë, SHBA-ve dhe nga shtetet e tjera, kalonin tek sektori i veçante. Ky i mori ne dore punën me mjetet. Sektori i veçante ishte i plotfuqishëm per gjithë çështjet ne Tirane e kudo, per logjistike e finance. ne Duhet ndriçuar gjithashtu fakti se mjetet luftarake kërkoheshin.
Kosove nga radhët e UCK-se. Unë jam informuar se grupin ne Tropojë, prej majit e deri ne shtator 1998 e ka financuar Fondi nga Gjermania. Nëpërmjet këtyre mjeteve financiare janë blere armë dhe janë furnizuar njësitet e UCK-se. Ndërsa si ka shkuar puna e logjistikes neper sferat e punes nuk dihet. Ata nuk kane raportuar per kete çështje. Edhe ne mbledhjen e fundit, ku mora pjese, nuk u paraqit fare raport per atë veprimtari te rëndësishme te luftës. Po, natyrisht, duhet thane se mjete luftarake, sidomos te renda kërkoheshin ne Kosove, ndërsa radhët e UCK-se ne Drenice nuk kishin as mjete te lehta te mjaftueshme. E tare kjo ngarkon me përgjegjësi sektorin i cili ishte i gjithëfuqishëm.

e) Lufta per te përvetësuar kuadrin (oficeret) per klikën e UCK-se

Krahas ndërtimit te strukturës se UCK-se, duke filluar nga njësitet luftarake e deri tek Shtabi, komanda operative, etj, u punua deri ne maj 1998 edhe ne profesionalizimin e kesaj force me kuadër ushtarak, perverse me ata politke, organizative etj., por kjo pune u bllokua nga sektori dhe kuadrot nuk arritën te futen ne veprimtari.
Dihet se edhe ne kete ane pati vështirësi te mëdha. Duke u mbështetur ne faktin se sektori i kishte rrëmbyer te gjitha kompetencat ne emër te Shtabit Qendror fiktiv te UCK-se, pas janarit te vitit 1997, kur ra ky organ, çështja e punes me oficeret kaloi ne kompetence te Kryesisë se Degës se LPK-se. Deri ne kete kohe ishin dy grupe, ai politik e juridik dhe ai i rendësish se veçante qe ishin caktuar per te rene ne kontakt me kuadrot ushtarake. Por, përballë rëndësisë se veçante per lufte çlirimtare, sektori politik kishte pak shanse per te kontribuar ne kete fushe ushtarake, sepse ishte i zënë me shume pune te tjera, per te cilat ishte kompetent. Kjo ishte arsyeja pse kaluan kompetencat ne Kryesi te Degës per kete çështje kaq te rëndësishme.
Qysh prej janarit 1997, Kryesia u mor ne mënyrë aktive me kete çështje. Ajo u takua me shume oficere shqiptare. Lidhi kontakte me oficeret shqiptare ne Kroaci, ne Slloveni, ne Bosnje e Hercegovina dhe ne vendet e perëndimit. Me ta u shqyrtua edhe gjendja ushtarake. Prej tyre pad edhe keshilla qe edhe u pranuan nga UcK-.ja. Mirepo, qellimi i kesaj pune me oficeret, nuk ishte roli keshillues perballe luftes sone clirimtare, por ai aktiv, duke i lutur këto kuadro profesioniste ne UÇK-e ne udhëheqje, ne mënyrë qe lufta jone te korrte sukses.
Me oficeret patën kontakte gjate vitit 1997 edhe shoke te tjerë të KP te Degës, përveç sektorit te veçante, i cili përsëri nuk raportonte ne organ (Kryesi). Kur Kryesia takohej me oficerët thoshin: "Kato çështje ua kemi percjelle nepermjet kontakteve me shoket tuaj". Dhe, ne fakt kontaktet realizoheshin nga Ali .Ahmeti Adem Grabovci Fehmi LLadrovci Rexhe Iberdemaj, Xhavit Haliti, Shaban Muja, Jashar Salihu, Naser Idrizi, etj, por ata per çudi nuk informonin me kohe detalisht. Prandaj, nxorëm vendim per te ndaluar punën individuale me oficeret, përveç anëtareve te Kryesisë se Degës. Nga shokët e larte u organizuan edhe tubime publike, konferenca, etj, duke menduar se keshtu po shkohet ne dasmë. Një kësi tubimi u mbajt ne Munchen, ne fund te vitit 1997, ku mori pjese sektori i rendësish se veçante, por jashtë dijenisë se Kryesisë. Kjo nuk qe informuar fare per atë takim me oficeret, sepse as qe do te lejonte publicitetin e tij.
Pikërisht kjo gjendje anarkike e shtyu Kryesine e Degës te lidhte kontakte te drejtpërdrejta me oficeret shqiptare. Kishim kontakte dhe këshilla edhe me oficeret gjermane, austriake, etj. Por, tashme biseda u koncentrua me oficeret, me ata qe prisnin futeshin ne Kosove, sepse shume prej tyre vetem nepermjet qeverise kerkonin te viheshin ne sherbim te UCK-se. Keshtu Kryesia pati kontakte me Naim Malokun, Bislim Zyrapin, Agim Celen etj. Nepermjet Ali Ahmetit e Rexhe Iberdemajt kishte kontakte edhe me oficeret ne boten e jashtme, me Fadil Demirin, apo me ata ne Bosnie e Hercegovine, si me z. Bicaj, zotin Kastrati, etj. Por, perkunder gjithe kesaj, oficeret perseri nuk u afruan ne gjirin e UCK-se. Duke pare kete, ne zgjodhem rrugen tjeter, ate te organizimit kjo te oficereve ne keshilla, duke i afruar ata prane organizates, menyre qe i ngarkoi ata me kompetenca dhe vetiu u riorganizuan ne dy grupe, sipas lidhjeve pro UCK-se a kunder saj, me qeverine e B. Bukoshit. Tani ishte grupi i oficereve te diet pavaresisht nga rrethanat kishin vendosur te futeshin ne lufte per clirimin e Kosoves. Kishte edhe lufetare te shumte, luftetare qe kishin luftuar ne Kroaci dhe ne Bosnje e Hercegovine, te, cilët gjithashtu e shprehen vullnetin per t'u futur ne radhët e UCK-se.
Një pune te radhe ne riorganizimin e radhëve te oficereve kane luajtur dy oficere, Naim Maloku dhe Fadil Demiri. Këta ishin te përkrahur nga oficeret luftëtare te ish-republikave jugosllave, nga ata qe kishin luftuar ne Kroaci e Bosnje e Hercegovine kundër pushtuesit Serb, por jo edhe nga oficeret qe nuk kishin marre pjese ne luftërat e atyre shteteve. Këta e ndihmuan shume punën e Kryesisë ne organizimin dhe riorganizimin e oficereve.
Por, krahas punes se Kryesisë, kishte edhe forca te tjera qe punonin me oficeret:
1. Qeveria e Bukoshit me organizatën e oficereve, e cila nuk lejonte qe ata te punonin jashtë institucioneve te qeverise, përkatësisht ajo kishte ndaluar qe oficeret te futeshin ne shërbim te UCK-se dhe te luftonin.
2. Sektori i Rendësish se veçante bënte çmos qe oficeret t'i lidhte pas qerres se vet, ne emër te Shtabit Qendror, duke shkelur parimet baze te ndërtimit te një ushtrie profesionale, sepse ne atë forme mund te merrte njeriu disa vete, po nuk mund te ndërtonte një ushtri te afte çlirimtare, te denje per te luftuar kundër pushtuesit.
3. Kryesia ishte e interesuar qe ata te futeshin sa me shume ne kuadër te UCK-se, forme kjo e -vetme per te profesionalizuar kete Fora ushtarake. Krahas, kesaj punohej me ta edhe ne institucionalizimin e luftës çlirimtare, nëpërmjet ndërtimit te sistemit çlirimtar.
Në kuadër te kesaj pune ndikim shume te madh ne oficeret kishte Bukoshi. Ai u paguante atyre edhe rroga dhe i mbante financiarisht. Prandaj, ndikimi i tij ishte evident mbi kuadrot ushtarake, ndonëse kishte prej tyre qe ishin edhe kundër, sepse ishin thjesht per te ndihmuar UCK-ne, pavaresisht gjendjes qe do të vinte ne skenën politike, bashkimi i forcave a ndarja e tyre. Në këto kushte filloi lufta e armatosur ne Kosove. Prandaj, u ftuan oficeret ne Tirane. Te tri këto grupe shprehen mendimin per takuar ne Shgiperitu, qofte edhe me B. Bukoshin, qofte me përfaqësuesit e UCK-se. Mirepo, kuptohet se ndikimin e kishte kryesisht Bukoshi, i cili i kishte organizuar ata. Ardhja e oficereve ne Tirane, diku me shume se 30 veta, hapi një lufte te madhe midis grupeve te përmendura. Bukoshi i la ata nen mëshirën e fatit, si ne kuptimin. financiar, ashtu edhe në ndërtimin dhe ne drejtim te futjes se tyre ne strukturën e UÇK-se. Ndërsa ne, si Kryesi .ishim te interesuar per kete kuadër ushtara.k, d.m.th. per futjen ne strukturën organizative to ushtrisë sonë, sepse ende nuk kishte UÇK-ja struktura reale, komandë të veten, prandaj i duheshin forcat profesionale per te ndërtuar një ushtri te shtetit te Kosovës. Ky ishte pikësynimi ynë ne fushën ushtarake, sepse ishim të bindur se UCK-ja pa kuadrot ushtarake, nuk mund të ndërtohej dhe nuk mund te ecnim .ne rrugën e madhe te luftës per çlirimin e Kosovës.
Mirepo, kishte forca te tjera, te cilat e shfrytëzuan ketë situate per t'i afruar oficeret tek vetja. Klika i donte, jo per te ndërtuar një ushtri te mirëfillte, po per t'i futur neper strukturat e veta, mënyrë qe te ndihmoheshin prej tyre. E kjo në emër të profesionalizimit dhe operimit ushtarak, pa u përziere ne çështjet politike, ne ato te udhëheqjes se kesaj force.