Një Manifest I Qeverisjes Së Vërtetë Islame

[Lapsi]

NJË MANIFEST I QEVERISJES SË VËRTETË ISLAME

- Urdhëresa e Imam Aliut për Malik el-Eshterin -


Hyrje





Kjo urdhëresë u përpilua në vitin 38 pas Hixhrit nga kalifi i katërt i shtetit islam, Ali ibn Ebu Talibi (paqja qoftë mbi të), kur ai e emëroi Malik el-Eshterin si guvernator të krahinës së Egjiptit. Në të, Imam Aliu i shtron principet e qeverisjes së vërtetë islame, duke i shpjeguar hollësisht detyrimet e shtetit ndaj klasave të ndryshme të qytetarëve të tij dhe mënyrën më të përshtatshme, për t’i përmbushur këto detyrime. Ky dokument i pashoq, që lirisht mund të quhet një manifest i qeverisjes së vërtetë islame, i ngërthen në vete të drejtat themelore qytetare dhe njerëzore, duke e shpallur barazinë e të gjithë njerëzve:

"...sepse njerëzit janë dy llojesh: ose janë vëllezërit e tu të një besimi ose të barabartë me ty përnga krijimi...”

Trembëdhjetë shekuj pas Imam Aliut, i njejti princip do t’i shpallej sërish botës në nenin e parë të Deklaratës së Përgjithshme të të Drejtave të Njeriut:


Të gjithë njerëzit lindin të lirë dhe të barabartë në dinjitet dhe në të drejta. Ata kanë arsye dhe ndërgjegje dhe duhet të sillen ndaj njëri tjetrit me frymë vëllazërimi... 1


Ky dokument s’është veçse një dëshmi tjetër e qartë e universalitetit të Islamit dhe e madhështisë së tij, si porosia e fundit hyjnore për njerëzimin.





Lëvdatat më të bukura i takojnë Zotit të botëve!

Paqja qoftë mbi të Dërguarin e Tij, Muhammedin dhe mbi familjen e tij të dëlirë!
dielli.net






Përmbajtja e urdhëresës 2



Me emrin e Zotit, Bamirës dhe Mëshirues...


Kjo është urdhëresa e robit të Zotit dhe Prijësit të Besimtarëve, Aliut, për Malik ibn el-Harith el-Eshterin, me rastin e emërimit të tij si guvernator i Egjiptit, për t’i mbledhur tatimet e këtij vendi, për t’i luftuar armiqtë e tij, për t’u kujdesur për punët e popullit dhe për ta përmirësuar gjendjen e tyre.


Ai i urdhëron t’i druhet e t’i bindet Zotit dhe ta ndjekë atë, që është urdhëruar në Librin e Tij, qoftë nga veprat e detyrueshme, qoftë nga ato zgjedhore, pa të cilat njeriu s’bëhet dot i virtytshëm dhe s’mund të mbrohet nga e liga. Ai gjithashtu i urdhëron që ta ndihmojë Zotin e Madhëruar, me zemrën, me duart e me gjuhën e tij sepse Zoti, Emrat e të cilit janë të shenjtë, e merr përsipër t’i ndihmojë gjithkujt, që i ndihmon Atij dhe ta mbrojë gjithkë, që Atë e përkrah.


Ai i urdhëron që t’i sundojë dëshirat e tija dhe të përmbahet kur ato të shfaqen, sepse, po të mos jetë mëshira e Zotit, nefsi (egoja) gjithnjë anon kah e liga.






Cilësitë e një guvernatori dhe përgjegjësitë e tij



Dije pra, o Malik, se po të dërgoj në një tokë, ku ka patur sundues të tjerë para teje, si të drejtë ashtu edhe shtypës. Tani njerëzit do t’i ndjekin veprimet e tua, njësoj siç i ndiqje ti veprimet e atyre para teje. Njësoj siç i gjykoje ti ata, edhe njerëzit kanë për të të gjykuar ty tani. Dije se të virtytshmit njihen nga fjalët e mira, që Zoti i vendos në gjuhët e robërve të Tij. Andaj, le të jenë veprat e mira, pasuria më e vlefshme që do ta mbledhësh. Nënshtroi dëshirat e tua! Ji i përmbajtur dhe mbaje zemrën tënde larg të ligës!


Mësoje zemrën tënde të jetë e mëshirshme dhe e dhembshur ndaj popullit. Mos u qëndro mbi krye si një bishë e uritur, sepse njerëzit janë dy llojesh: ose janë vëllezërit e tu të një besimi ose të barabartë me ty përnga krijimi. Ata domosdo do të mëkatojnë e do të bëjnë gabime, pa dashur ose me qëllim. Ti tregohu falës dhe i mëshirshëm, njësoj siç do të doje Zoti të ishte i mëshirshëm me ty. Siç je ti i vendosur në krye të tyre, dije se Prijësi (Imami) yt është mbi ty dhe Zoti është i vendosur mbi të. Zoti t’i ka lënë në duar punët e këtyre njerëzve dhe po të sprovon nëpërmjet tyre.


Mos u mundo ta sfidosh Atë sepse nuk ke fuqi për t’iu kundërvënë fuqisë së Zotit dhe nuk mund të jetosh pa mëshirën dhe pa faljen e Tij. Mos ki turp të falësh dhe të jesh i mëshirshëm në të dënuar! Mos vepro me ngut gjatë zemërimit, kur mund të ketë ndonjë rrugëdalje tjetër! Mos thuaj“mua më është dhënë autoriteti dhe duhet të më bindeni kur të urdhëroj...” sepse kjo gjë krijon dyshim në zemra, e dobëson fenë dhe e çon njeriun drejt shkatërrimit. Nëse pozita, që të është dhënë, krijon krenari dhe mendjemadhësi tek ti, atëherë shihe madhështinë e Zotit përballë teje dhe fuqinë e Tij, të cilën ti s’e ke as mbi vetveten. Kjo do ta shkatërrojë mendjemadhësinë tënde, do ta largojë arrogancën dhe do t’ta rikthejë urtësinë, që e ke humbur.


Ki kujdes të mos e krahasosh veten me Zotin përnga madhështia dhe të mos e ngjasosh fuqinë tënde me fuqinë e Tij, sepse Zoti e nënshtron çdo sfidues dhe e çnderon secilin, që është mendjemadh.


Ji i drejtë me njerëzit, për hir të Zotit! Mos bëj padrejtësi, kur të bëhet fjalë për të afërmit e tu dhe për ata, të cilët i ke më për zemër, sepse po e bëre këtë, do të jesh shtypës. E kur dikush i shtyp krijesat e Zotit, në vend të tyre, Zoti bëhet armiku i tij dhe kur Zoti është armiku i dikujt, Ai ia prish çdo punë. Një njeri i tillë do të mbetet armik i Zotit derisa të dorëzohet dhe të pendohet për atë që ka bërë. Asgjë nuk i largon të mirat e Zotit dhe nuk e përshpejton dënimin e Tij, sa këmbëngulja në shtypje, sepse Zoti e dëgjon lutjen e të shtypurve dhe nuk i lë shtypësit të shpëtojnë.