Europa kurr nuk na ka dasht neve a esht kjo e vertet ?

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Neferta

http://www.pass.to/HannaVision/Hannibal.htm mos e keni fjalen per keta ilire qe luftuan me elefante????????????????

e qarte kjo esht ajo e verteta q eun e kam lexuar heret qysh ne rini se q veprime kan bere romaket mbi liliri e qfar dredhash per ta pushtuar ket
tokë te parve tane sepse me trimeri nuk kan arrit kurr


romaket kan bere edhe perqarje te mdha nee mes te ilirve ne mes te krahinave

duke gjet naiv te mdhej ne mesin e ilirve

si ky guri i madh qe po shtin armiqsi ne mes te krahinave
-politika perqaj e sundo ka pas sukses te romaket
dhe ka rrjedhe nga roomaket si ide


ata i kan nxite ne perqarje krahinat shqiptare
me nga njiqind e dyqind vjet hasmeri e luftra
e kan sundue
edhe ne ket kohe po luhet me ket leter

por shum kuj ka me i mbete buka e shkaut ne fyt
per kto perqarje e pagesa paraja e shkaut e grekut e wehabit
nga 500 euro ne muaj po paguhen per qellime perqarse

[Guri i madh]

Postimi origjinal është bërë nga lirik

guri i madh secilen teme ti po e kthen kah drenica me qene si administrata ktu ta terheqi vrejtjen dhe marr masa ndaj teje na le ti shtjellojme temat e mos na qit prej temave pa lidhje

administrata e eulexit a , jeni msue ju drenicakt me i eliminue njerzit qe ju pengojn politikisht per me i denue administrativisht

[lirik]

romaket kan korre suksese ne ket menyre siq shihet ne foto kunder ilirve pra ne menyrat ma te ndryshme te tradhtise

[Zero Cool]

Akuza serbe për trafikim organesh, si miti për Simonidën


Adem Nimani
Për trafik organesh, më parë do të duhej hetuar Serbia

Jo për politikan të rryer, por edhe për amator, është bërë fare e qartë se duke akuzuar shqiptarët për trafikim organesh, gjatë dhe pas lufte, dhe angazhimi për të bërë një komision përmes Këshillit të sigurimit të OKB-së, Serbia ka për synim inkriminim e NATO-s dhe SHBA-ve, që ndihmuan popullin e Kosovës. Ka të ngjarë që pushtetarët serbë dhe vrasësit të cilët ende shëtisin të lirë nëpër Serbi të jenë marr vërtetë me tregti organesh. Serbia për ta hedhur gurin tek pala shqiptare nuk kurseu as mund, as diplomaci e as mjete materiale.

Mjekësia i ka të njohura mundësitë dhe dijen e nevojshme mbi kushtet reale për një tregti me organe njerëzish dhe për të gjitha akuzat monstruoze serbe do të duhej ta ketë fjalën kryesore.

Evropa di mirë për atë që po flet Serbia, e di mirë se kush dhe çfarë ka bërë gjatë luftërave që u zhvilluan në territorin e ish Jugosllavisë. Çdo ekspert me një përgatitje solide do të mund t’i jepte përgjigje publike Serbisë, në çdo kohë dhe në çdo rast. Dukët se insistimi i Serbisë për hetime me çdo kusht të trillimeve të saja, madje gjithsesi përmes Këshillit të Sigurimit të OKB-së, ka të bëjë ekskluzivisht me synimin për të mbajtur gjallë Rezolutën 1244. Është interesant fakti pse askush nuk e akuzoi deri sot Serbinë edhe për këtë shpikje mitike gjë të cilën ajo e ka traditë.

Meqenëse Serbia duket se vetë ka bërë tregti me organe të robërve dhe të kidnapuarve gjatë luftës, dhe mu për këtë, ajo po përpiqet të demonizojë shqiptarët. Ky fakt, me të drejtë zgjon dyshime reale. Edhe më tutje, më shumë se 1800 shqiptarë llogaritën të zhdukur. Shumë të burgosurve shqiptar nuk u dihet varri, ndërsa Beogradi zyrtar këtë duhet t’ia thotë më parë auditorit të vetë. Është për t’u habitur se si askush nga pala kosovare nuk mendoi se sa mundësi kanë pasur serbet për të bërë tregti me organe shqiptarësh. Do të mund të kenë tregtuar organe ata të cilët edhe kanë bërë gjenocid, pastrime etnike, dhunime mizore të femrave shqiptare e boshnjake, vrasje fëmijësh të porsalindur, vrasje grash shtatzëna,djegie kufomash, varrime e zhvarrime masive dhe përpjekje për të fshehur krimin.

Askush nuk ka bërë më shumë krime monstruoze në Ballkan se sa serbët. Pushtetarët serbë e dinë saktë se sa shqiptar ishin në burgjet serbe para, gjatë dhe pas përfundimit të luftës, dhe sa nuk u kthyen kurrë nga burgu, ndërsa për fatin e tyre nuk dihet asgjë. Një përgjigje për fatin e Ukshin Hotit do të duhej ta japi Serbia para botës. Ajo duhet të thotë si u zhduk Ukshin Hoti, ditën që kishte përfunduar vuajtjen e dënimit me burg në Beograd.

Bashkësia ndërkombëtare dhe faktori prezent në Kosovë kanë dokumente e njohuri të mjaftueshme për të gjitha krimet, ndaj, hetimet do të duhej drejtuar atje ku e kanë vendin, në Serbi.

Shtypi serb nuk ka ndërruar metodën

Cilido shënim gazete që ka për temë Kosovën, mbetet me ditë e javë në dhjetëra portale informative të gazetave dhe medieve tjera serbe në internet. Madje këto ditë njëfarë gazete me emër Pravda (Drejtësia) shkroi për një gjoja roman, të cilin e ka shkruar një autore serbe, e cila e paska parë një njeri që paska bërë transplanto zemrën e një serbi të cilin e paskëshin pas vrarë shqiptaret. Përpjekjet e saja për ta promovuar librin kishin dështuar. Edhe historia e zhvillimeve në Ballkan dëshmon se si Serbia, Evropës, shumë herë ia shiti trillimet më monstruoze të saj për popujt tjerë të Ballkanit.

Produkti i AASHS me emrin Jugosllavi doli në skenë pas luftërave ballkanike. Mundësia për të bërë një të ashtuquajtur Serbi, sipas apetiteve te KOS-it ishte shumë e vogël apo thjeshte e pamundshme. Kështu, duke mbështetur teoritë me te sofistikuara të kohës dhe duke ia shitur Evropës të gjitha dredhitë serbe si të vërteta për gjendjen në rajon, Serbia ia doli të ketë fjalën kryesore në Ballkan. Meqenëse kroatët, boshnjakët, malaziasit e sllovenët kishin gjurmë të shtetësisë konkrete, atyre Serbia ua punoi thjeshtë përmes KOS-it.

Dihet mirë se deri në kohën e shpartallimit të mbretërisë Austro-hungareze, kroatët, por edhe sllovenët e boshnjakët kishin një lloj territori të organizuar dhe administratë të gatshme për ndryshime në planin e organizimit shtetëror. Serbia, pa e pyetur fare, Malit të Zi, në vitin 1918 ia mori shtetësinë duke e shndërruar në një banovinë. Po kështu veproi edhe me kroatët e boshnjakët. Konstruktoi banovinën e Vardarit, të cilës ia dha një pjesë të madhe të territoreve shqiptare, ndërsa Kosovën si territor kompakt shqiptar ua ndau tri banovinave në mënyrë që në çfarëdo rrethane të re, numri i popullatës të mos kalojë përqindjen e planifikuar nga pushteti serb. Akademia serbe edhe sot ua mohon qenien kombëtare shqiptarëve, boshnjakëve, malazezëve dhe maqedonasve.

Boshnjakët, akademia serbe i quan serbë të turqizuar, për malazezët thotë se janë fis i pastër serb, me serbë se vetë serbët. Qosiqi madje fyen hapur malaziasit duke i quajtur pjellë kopil të Kominternit, ndërsa KOS-i i quan pjellë djalli. Shqiptaret e Kosovës, Serbia i dallon prej atyre të Shqipërisë duke ua mohuar origjinën ilire, ndërsa për maqedonasit thotë se përzierje vllahësh e bullgarësh.

Pjella e dikurshme e KOS-it, me emrin Jugosllavi në sipërfaqe, përbrenda ishte faktikisht Serbi, jo e madhe siç thuhet, por kolosale për kohën. Megjithëse faktori kombëtar thuhej se ishte përcaktues sa i përket shtrirjes territoriale të Mbretërisë SKS, në këtë rast nuk ishte fjala pse kishte aq shumë serbë, por pse të tjerët kishin ngelur në kohë, duke mos kuptuar dredhitë e Kishës Ortodokse Serbe (KOS), në kuadër të së cilës bënin pjesë të gjitha territoret e ish RSFJ-së, përveç krahinës se Istrisë në Dalmaci.

Si u vra civilizimi në Ballkan dhe kush e vrau atë?

Shkolla serbe e barbarisë, në luftën e fundit gati sa nuk shërbeu si mësim për kombet tjera të Ballkanit. Vandalizmi serb njihet me shekuj. Kudo që kaluan dhe pushtuan tokat e të tjerëve, serbët dogjën e poçen njerëz të gjallë, shkatërruan varreza e monumente kulti. Deri ne luftën e fundit, askush nga shqiptarët, boshnjakët apo malazezët nuk ka pasur idenë e shkatërrimit të monumenteve të kultit dhe të varrezave.

Më shekuj, populli shqiptar, monumentet e kultit dhe varrezat i ka konsideruar të shenjta dhe vështirë ka qenë e mundur të gjendet njeri, qoftë edhe me pagesë, për ta detyruar të shkatërrojë një varr. Shkolla serbe e vandalizmit, vetëm në luftën e fundit u përdor si metodë edhe nga të tjerët, por në përmasa shumë më të vogla, krahasuar me Beogradin.


Lufta e fundit dëshmoi se ndaj mësimit të barbarisë serbe nuk mbeten imun as edhe shqiptarët të cilët kishin ruajtur me shekuj kishat ortodokse në Kosovë, pa hyrë në origjinën e tyre të vërtetë. Piromania serbe fatkeqësisht shërbeu si mësim edhe për popujt tjerë, kështu që shumë kisha në Kosove u dogjën, por fatkeqësisht për buxhetin e Kosovës, dhe ato u deshtë të ndërtohen të reja. Ana reale e krimeve është tepër e qartë... Askush nuk ka bërë më shumë krime monstruoze në Ballkan se sa serbët.

[Zero Cool]

Heroizimi i kriminelit

Esheref Haxhiu
Politika e mençur arrin të përfitojë edhe nga kriminelët në kohë lufte, por edhe paqeje, ndërsa politika e plogësht, për shkak të paaftësisë së vet, mund tua shohë sherrin edhe heronjve. Ndonëse paradoks, ky është realiteti që po ndodh në Ballkanin Perëndimor. Serbia po përfiton poenta politike në raport me Bashkimin Evropian nëpërmjet arrestimit dhe dorëzimit para drejtësisë ndërkombëtare kriminelin më djallëzor në Ballkan, Ratko Mlladiq, ndërsa Kosovës, për shkak të paaftësisë dhe pafuqishmërisë për t’i demantuar akuzat e padrejta dhe propagandistike që po i bëhen Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, po i dëmtohet imazhi nga këto akuza të pavërteta kundër heronjve të saj.

Raporti tashmë i njohur i Dick Martit, ndonëse krejtësisht i pavërtetë, në aspektin e imazhit ka krijuar efekte të shumta negative për Kosovën, efekte këto që vështirë të riparohen, edhe pas dhënies së verdiktit final të organeve gjegjëse se UÇK-ja nuk ka kryer kurrfarë krime. Pra, përderisa Kosova, përveç që nuk po mund të përfitojë, ajo po dëmtohet nga imazhi joreal i heronjve dhe heroizmit të vet, Serbia, përkundrazi, përveç që nuk po dëmtohet, ajo po përfiton nga krimet dhe kriminelet e saj. Arrestimi dhe dorëzimi para drejtësisë ndërkombëtare i kriminelit Ratko Mlladiq është përshëndetur dhe cilësuar nga të gjitha shtetet dhe organizatat perëndimore si veprim adekuat i shtetit të Serbisë, që, ndër tjerash, tregon vullnetin dhe përpjekjen e këtij shteti për bashkëpunim me organet ndërkombëtare të drejtësisë, dhe interesimin serioz të saj për t’u integruar në Bashkimin Evropian.

Ndërsa, për Serbinë, gjegjësit politikanët serbë, arrestimi i vonuar i Mlladiqit, në vend që të shërbej si stimul që nxit turpin dhe pendimin për krimet që ata kanë bërë, ky arrestim shërben për ta si akt i cili pretendon të tregojë fillimisht reformimin e tyre, pastaj edhe vullnetin e tyre për integrim në Bashkimin Evropian. Madje, disa nga qytetarët e këtij shteti kanë protestuar kundër arrestimit të Mlladiqit, duke e quajtur atë hero të Serbisë. Ai me gjasë cilësohet si hero edhe nga krerët aktualë të politikës së këtij shteti, mirëpo ende jo në mënyrë deklarative.

Serbia 16 vjet me radhë e ka ruajtur të fshehur kriminelin Ratko Mlladiq, ndërsa, tani, pas 16 vjetësh, e ka arrestuar dhe dorëzuar atë para drejtësisë ndërkombëtare. Tani politika e Serbisë po e përdor Mlladiqin si kurban, i cili do të sakrifikohet për të përshpejtuar procesin e shtetit të vet drejtë integrimeve evropiane. Në këtë aspekt, ndonëse kriminel në parim, Mlladiq po cilësohet si hero nga qytetarët serbë, për shkak se po luan një rol kyç në realizimin e aspiratave të tyre politike. Ndërsa, 16 vjet me radhë qytetarët dhe politika e Serbisë e kanë ruajtur dhe favorizuar me fanatizëm kriminelin Mlladiq, duke e mbrojtur dhe fshehur atë nga organet e drejtësisë.

Zaten në një formë tjetër, më të butë, kjo ndodh shpesh me shumicën e njerëzve, gjegjësisht me shumicën e spektatorëve të filmave. Shpeshherë, shikuesit e filmave, në mënyrë pasive dhe të pavetëdijshme, e favorizojnë aktorin në rolin e kriminelit, i cili ndonëse në situata të shpeshta rreziku, prapë arrin të ikë dhe fshihet nga policia. Këtë lloj favorizimi që i bën shikuesi kriminelit në film, psikologët dhe sociologët e kanë shpjeguar si proces i identifikimit të shikuesit me aktorin në rolin e kriminelit, gjegjësisht identifikim i motiveve latente destruktive të shikueseve me sjelljet e dukshme të kriminelit në skenë. Me fjalë të tjera, të gjithë këta shikues që favorizojnë dhe mbështesin kriminelin në film supozohet se kanë dëshirë dhe potencial të fshehur për të qenë vet krimineli në skenë. Kështu edhe fshehja e kriminelit Mlladiq, por edhe kriminelëve të tjerë serbë tregon se qytetarët dhe politika e këtij vendi e ka identifikuar vetën në mënyrë të vazhdueshme me tipin e Mlladiqit.

Ndërsa, më në fund, arrestimi dhe dorëzimi i tij para organeve të drejtësisë, nuk do të thotë se qytetarët dhe politika e këtij vendi janë reformuar, por do të thotë se politika e shtetit të Serbisë po e përdor kriminelin tashmë të plakur dhe sëmurë për të realizuar ambiciet e veta politike. Këto ambicie, ndonëse edhe mund të realizohen, mëkatet që ka bërë Serbia nuk do të thotë që do të shpërlahen nëpërmjet arrestimit dhe gjykimit të këtij krimineli. Mlladiqi është një kriminel, i cili është vonuar në dalje para drejtësisë, figura dhe veprimet e të cilit duhet t’i turpërojë qytetarët e atij vendi dhe të shtojë ndjesinë e obligimit dhe përgjegjësisë tek ta në të ardhmen. Ai nuk është një Jezu Krisht, i cili sakrifikon veten për të larë mëkatet e njerëzve përreth tij, por është një kriminel, figura dhe veprimet e të cilit, përveç që duhet t’i turpërojë qytetarët dhe politikën e atij vendi për atë se çfarë kanë bërë ata në të kaluarën, ai duhet t’i bëjë më të përgjegjshëm atë në të ardhmen.