Cka mendoni...???

[Zero Cool]

Qekaq

[lovely]

hiq tak

[Zero Cool]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

hiq tak

meno naj send llovushko, mos e baj kryt kot qy ahahaha

[lovely]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

meno naj send llovushko, mos e baj kryt kot qy ahahaha

e kom shkym kryt ZC hahahahaha

shnetje by the way, long time no see :))

[Zero Cool]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

e kom shkym kryt ZC hahahahaha

shnetje by the way, long time no see :))

eh e lumja ti, ku me gjete qat nderprese seeeeeeeeeeee

missed you too

[Oltiana1]

Për këtë shkrim ...


" Dashuria "

Na ishte njëherë një ishull ku jetonin të gjitha ndjenjat dhe vlerat e njerëzve: Gazmendi, Zymtësia, Dituria, sikurse të gjitha të tjerat, përfshirë Dashurinë. Një ditë iu bë e ditur ndjenjave se ishulli do të shpërngulej, Atëherë ato të gjitha përgatitën varkat e tyre dhe u nisën . Vetëm Dashuria donte të priste deri në çastin e fundit .. kur ishulli përfundoi së shpërnguluri, Dashuria vendosi të kërkojë ndihmë. Pasuria kaloi pranë Dashurisë me një barkë tejet luksoze dhe Dashuria i tha: “Pasuri, a më merr me vete?” “Nuk mundem, kam shumë ar e argjend në varkën time e nuk ka vend për ty.” Dashuria atëherë vendosi t’i kërkojë Krenarisë që po kalonte pranë mbi një anije të mrekullueshme: “Krenari, të lutem, më merr me vete?”. “Nuk të ndihmoj dot, Dashuri,“ u përgjigj Krenaria, “Këtu është gjithçka e përkryer, mund të ma dëmtosh varkën time.” Atëherë Dashuria i kërkoi Zymtësisë që kalonte pranë saj: “Zymtësi, të lutem, lermë të vij me ty.” “Oh Dashuri,” iu përgjigj Zymtësia, “Jam kaq e trishtë dhe kam nevojë të rri vetëm ” edhe Gazmendi kaloi përbri Dashurisë, Por ishte shumë i kënaqur që nuk dëgjonte se dikush po e thërriste. Papritur e pakujtuar një zë tha: “Eja, Dashuri, të marr unë me vete.” Ishte një plakë ajo që fliste. Dashuria u ndje pa masë mirënjohëse dhe plot gëzim Saqë harroi ta pyeste plakën si e kishte emrin. Kur arritën në breg, plaka shkoi në punë të vet. Dashurisë i ra ndërmend se duhej pyetur Dituria: “Dituri, a mund të më thuash, kush më ka ndihmuar?“. “Ka qenë Koha,” tha Dituria. “Koha?”- pyeti Dashuria, “Pse vallë më ka ndihmuar Koha?”. Dituria, plot mençuri, iu përgjigj: “Sepse vetëm Koha është e zonja të kuptoj sa rëndësi ka Dashuria në jetë . "

[emine]

....na u paska qu minushi ne sabah, hahah...

[emine]

Postimi origjinal është bërë nga Hajra

....na u paska qu minushi ne sabah, hahah...

ne kesh e punova dy ore,e tash edhe 6-7 tjera,sjam si ti qe je me nafak me ba sefa

Postimi origjinal është bërë nga emine

ne kesh e punova dy ore,e tash edhe 6-7 tjera,sjam si ti qe je me nafak me ba sefa

o te lumt oj minushe se valla boll puntore je, RESPEKT

[emine]

Postimi origjinal është bërë nga Hajra

o te lumt oj minushe se valla boll puntore je, RESPEKT

valla kaniher po kujtoi se veq se foli shume po paguhem,se en te vertet spo punoi aq shume ,hahahhahahhahahhahah

Postimi origjinal është bërë nga emine

valla kaniher po kujtoi se veq se foli shume po paguhem,se en te vertet spo punoi aq shume ,hahahhahahhahahhahah

...normal ty veq me te pa te veni i punes duhet me te pagu e le ma tjerat hahaha....

[emine]

Postimi origjinal është bërë nga Hajra

...normal ty veq me te pa te veni i punes duhet me te pagu e le ma tjerat hahaha....

le se rrudhat mu ban ka qaraveshna tan diten,se per fulqi po mkoqitet krejt ka foli si agregat i prisht:P
ps,ika une me shpres kur te kthehna ti kesh qe spaku 5 tema (te nxehta) me uje te pa vlune hahhaahhahahahh

[emine]

Eshte e cuditshme, sesa e veshtire eshte te harrosh dike qe nuk ishte kurre pjese e jetes tende, e megjethate e ndryshoi ate

.....na mendojna qe ka me u ba mire, keto 100 vjetet e para ishin te veshtira se mandej krejt livadh hahah...