Deputetët i thonë JO“Mësimbesimit” në shkolla

[Guri i madh]

isha duke u mendue ,athua me pas votue per lenden fetare , a ishin caktue edhe femnat me dhan landen fetare psh naj hoxhonic ,apo veq qasi far sadullahash e gjengiza

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

isha duke u mendue ,athua me pas votue per lenden fetare , a ishin caktue edhe femnat me dhan landen fetare psh naj hoxhonic ,apo veq qasi far sadullahash e gjengiza

Edhe ti shum po mendon...

Normal qe edhe femra do te ishin caktu, ti a se din qe femra asku ne bot nuk ka te drejta me shum se ato qe i perkasin fes islame?

[Guri i madh]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Edhe ti shum po mendon...

Normal qe edhe femra do te ishin caktu, ti a se din qe femra asku ne bot nuk ka te drejta me shum se ato qe i perkasin fes islame?

po une deshta me dit se a ka femra qe e kan krye shkollen e fes islame ,se po thojn do te ri ne po pranojna landen e edukates fetare veq me kan arsimtare hoxhonic

[Zero Cool]

Shamia



Seb Bytyçi


Tema e këtij shkrimi nuk është mbulesa ose mësim-besimi. Ky shkrim refuzon të diskutojë për një çështje të paqenë. Mirëpo, diskuton për çështjet reale dhe përpjekjet për ta tërhjekur vëmendjen larg atyre.

Kontrollimi i mendjes

Orwell në librin e tij “1984” paralajmëron për një shoqëri ku partia kontrollon çdo aspekt të jetës, dhe madje ekziston edhe Policia e Mendimeve. Mirëpo, unë dua t’ua rikujtoj librin e H.G. Wells “Makina kohore” (dhe filmin e vitit 2002 me të njëjtin titull) që merret me një qasje tjetër merret me temën e ngjashme. Aty një shkencëtar udhëton në kohë në të ardhmen e largët. Aty ai gjen një shoqëri të varfër që jeton sikur paraardhësit tanë në kohën e gurit. Një gjë të çuditshme që ai vëren aty është se nuk ka njerëz në moshë të shtyrë. Edhe pse në pyetjet e tij nuk përgjigjet askush, më vonë ai e kupton arsyen e kësaj. Këta njerëz vazhdimisht janë pre e disa monstrumëve që dalin nga toka. Më e çuditshmja për të është se askush nuk pranon të flas për fatin e tyre. Ata thjeshtë e pranojnë realitetin dhe nuk flasin për familjarët e tyre të rrëmbyer/vrarë nga monstrumët nëntokësor.

Më vonë, protagonisti, e kupton çfarë po ndodhë. Për shkak të një katastrofe bota shndërrohet në një vend të shkretë. Dhe lloji njerëzor evoluon në dy nënlloje, njëri, Morlokët, që jeton mbi tokë (dhe që ju ngjan shumë njerëzve të tashëm) dhe tjetri nënlloj, Eloi, që jeton nën tokë (dhe ngjajnë në monstrumë). Nëntokësorët në fakt i gjuajnë njerëzit mbi tokë për ushqim. Në film, shkencëtari kupton se nëntokësorët janë të ndarë në disa grupe, dhe përderisa një grup merret me “gjuajtjen” e njerëzve, një grup më i avancuar është në gjendje të kontrollojë mendjen e të gjithë nëntokësorëve si dhe të njerëzve mbi tokë. Kështu, predatorët i frikësojnë njerëzit duke u futur edhe në ëndrrat e tyre, dhe duke mos i lejuar as të mendojnë për rezistencë.

Mjegulla kosovare

Nuk ka si të mos vijë në mendje ky skenar, kur e sheh çfarë ndodhë me popullsinë në Kosovë. Shumë e rëndësishme është saga e shamive e mësim-besimit. Në qindra anketa që janë bërë me qytetarët kosovarë që nga viti 1999, në asnjërën për tyre nuk del si brengë shamia ose mësim-besimi. Vazhdimisht konfirmohet se brengat kryesore për qytetarët janë papunësia, varfëria dhe korrupsioni. Dhe për çfarë teme diskutojnë kosovarët me javë të tëra? Për shaminë dhe mësim-besimin, tema që as nuk figurojnë në radarin e shoqërisë kosovare për nga rëndësia.

Këtu pra qytetarëve u imponohen tema që ua tërheqin vëmendjen e tyre nga çështjet reale. Para syve kolektiv të shoqërisë kosovare vendoset një shami e errët që e parandalon shikimin e problemeve të vërteta. Dhe, me mjeshtri prej ninxhash gjuhen bomba tymi, në kohën kur buxheti i Kosovës dëmtohet me miliona euro nga korrupsioni. Grabitçarët duan mjegull.

Qytetarët si Eloi dhe çështjet e vërteta

Përderisa, mjegulla e hutia krijohen me zell në të tëra anët, qytetarët grabiten çdo ditë. Çdo i treti kosovar jeton në varfëri absolute. Inflacioni është rritur, dhe çmimet për ushqim janë rritur për gjysmë. Numri i ndërmarrjeve që mbyllen – nga presioni i tatimit në një anë dhe haraçit në anën tjetër - është rritur në vitet e fundit. Dhe çfarë ndodhë me njerëzit që mbesin pa punë dhe pa dinjitet? “Shpëtimtarët” shkojnë u ofrojnë lëmoshë duke shkelur edhe më tej dinjitetin e tyre.

Refuzimi i hirit syve

Në vend që të diskutohet për krijimin e vendeve të punës, diskutohet për shami që bartet nga disa dhjetëra persona nga gati dy milionë. Në vend që të propozohen ligje për luftimin e korrupsionit e krimit të organizuar, si p.sh. ligji antimafia ose përforcimi i Agjencisë Anti-korrupsion me fuqi prokuroriale, propozohen amandamente ligjore për mësim-besim.

Prandaj, kurthi mjegullues i ngritjes së temave të paqena është i rrezikshëm. Është mashtrues dhe dëmtues për qytetarët e Kosovës. Dhe diskurset e tilla publike që promovojnë debate romantike herë nacionaliste herë religjioze, janë qëllimkëqija dhe duhet të refuzohen.

(Autori është Drejtor i Institutit Ballkanik të Politikave. Opinionet janë personale.)

[Zero Cool]

Kundër ‘Edukatës Fetare’ në shkollat e Kosovës



Gani N. Asllani


Rreth debatit për vënien e orës fetare si mësim të detyruar nëpër shkollat e Kosovës, tashmë janë pozicionuar shumë grupe, individ, shoqata apo organizata në të dyja kampet, atë për, dhe atë kundër, duke përdorur të drejtën e qytetarit për tu edukuar, kurse nga kampi tjetër, duke përdorur argumentin e shtetit laik si bazë e fortë kushtetuese që e ndanë shtetin nga feja. Derisa në këtë zhurmë madiatike e mbi-politizuar, nxitur nga dy deputet të koalicionit ‘Aleanca për Kosovë të Re’ të hyrë në Kuvendin Popullorë të Republikës si pasojë e sistemit të çoroditur zgjedhorë në Kosovë, e që për shkak të numrave të ulët që koalicioni qeveritarë i ka në disponim, nuk mundet të ia lejoj vetes bezdisjen e tyre, kanë filluar që njerëzit të marrin edhe nofka (kryesisht komunistet nuk po duan të na lënë praktikimin e fesë) duket se më së paku, ose edhe fare nuk është shtjelluar argumenti mësimoro – pedagogjik, pra çështja se a duhet që domosdo fëmijët tanë të mësojnë fenë nëpër shkolla!

Pikërisht për këtë çështje dua t’i marrim shtruar këto argumente në cilësinë e një akademiku që për mëse një dekadë është i përfshirë në arsim të nivelit universitarë. Fillimi me një projekt të ri është kurdoherë vështirësi e madhe, e aq më tepër kur është fjala për një eksperiment të pa provuar më parë. Kështu edhe lënda e edukatës fetare kërkon një planprogram të studiuar, balancual dhe organizuar mirë. Konkretisht, sa shumë hapësirë do t’i ipej në këtë lëndë fesë Islame, si religjioni që pjesa më e madhe e banorëve të vendit i përkasin, çfarë hapësire do të zinin në këtë lëndë sektet fetare myslimane, si do të shpjegoheshin interpretimet e ndryshme të Islamit nga Sufismi (që predikon një Islam shpirtërorë dhe vetëmohues) deri te Uahabismi (që predikon mënyrën më të egër dhe më radikale të udhëzimeve Kuranore). Pastaj, sa shumë hapësirë do t’i ipej në këtë lëndë Krishterimit dhe sekteve të tija, psh a do të mund të mësonin nxënësit tanë për Krishterimin Ortodoks Armenas, apo atë arkaik Koptik. Çështja tjetër, a do të mësojnë nxënësit tanë edhe për Çifutizmin, pastaj sektet Protestante, Kalviniste, Adventiste, Metodiste, apo edhe mijëra fetë e tjera pagane, natyraliste, dhe ato që besojnë në shumë Perëndi?

Siç po shihet pra, problemet janë mëse të shumta, ku ajo e përgatitjes së një armate arsimtarësh për këtë lëndë, do të ishte ndër më problematiket. Kush do jene ata? Priftërinj, hoxhallarë, apo mësues te rëndomtë? E rëndësishme do të ishte që të mos pikaset kjo lëndë ashtu që të mbetet e neglizhuar dhe braktisur siç ka qenë për shembull rasti me lëndët e ‘Amvisnisë’ apo ‘Bazat e Arsimit Teknik’ që neve që i mbajmë mend ishin vetëm lëndë sa për të mbushur orarin, pa fare interesimi nga institucionet e atëhershme arsimore. Në kundërshtim të atyre që sjellin argumentin se në perëndim gati në çdo vend ekziston lënda e edukimit fetarë, ja një përgjigje shumë domethënëse. Të gjitha këto shoqëri e shohin këtë lëndë si problematike dhe shumë përçarëse, sepse kur në orën e mësimit mësohet për Katolikët, nxënësit Protestant të detyruar nga prindërit e tyre natyrisht, braktisin orën, dhe anasjelltas, kur shpjegohet për Protestantët, nxënësit Katolik braktisin mësimin, kurse kur flitet për Islamin, Çifutizmin apo fetë e tjera, të gjithë nxënësit së bashku braktisin orët e mësimit. Për efekt të tranzicionit që po kalojmë, dhe në respekt të vlerës madhore të tolerancës fetare që ne Shqiptarët disponojmë, pyes - a do të ishte mirë që ndasi të këtilla artificiale të shënohen edhe në kombin tonë?

Dhe në fund, edhe çështja praktike e lidhur me mësimin fetarë nëpër shkolla! Çka e keqe u erdhi atyre që deri tani nuk mësuan lëndën fetare në shkolla, pra baballarët e këtyre fëmijëve që sot janë nxënës? Si ndodhi që edhe ne mësuam për fenë edhe pse nuk mësuam nëpër shkolla për edukatën fetare? Që më sjell kështu edhe te pika e fundit e këtij rebukimi – e që është; se feja i përket pikërisht shpirtit të njeriut, është një gjendje shpirtërore dhe emocionale e besimit mbi forca të mbinatyrshme, dhe duhet të mësohet vullnetarisht dhe me vetdëshirë. Shteti më së paku duhet të ketë dorë në këtë çështje, feja duhet t’i lihet familjes, prindit dhe shpirtit të njeriut për ta mësuar kur të dojë e si të dojë.

(Autori është bashkëpunëtor shkencorë në Qendrën për Studimet e Shkencave Politike të Europës Lindore, studiues shkencorë në Universitetin Njukasell, anëtarë i Qendrës për Studimet Fqinjësore i Universitetit Sterling, bashkëpunëtor korrespondent në Universitetin e Varshavës, dhe pedagog i shkencave politike në Universitetin Glasgow, Britani e Madhe)

[Zero Cool]

Boll mo! E kemi kuptuar lojën!



Fahri Xharra


Mjaft mo se na ngulfatet! Nuk jemi shqiptarët e kohës së Esad Pashë Toptanit, ku “dum`babatë” luanin lehtë me ne. Ata na diktonin se si te mbathemi, se si te vishemi se si te flasim. Ata na i caktonin rrugët e jetës. Hoxhallarët e kohës së sotme duhet ta dinë ndryshimin me shqiptarët e përmendur më lartë dhe neve të sotmit, se ne dimë shkrim-lexim, se ne sot flasim shumë gjuhë të huaja, se edhe ne të tjerët dimë të shkruajmë dhe lexojmë edhe arabisht, përveç tjerash, nëse kjo është e rëndësishme.

Mos i keqinterpretoni gjërat, mos na ngulfatni. Na leni rehat në rrugën tonë që na e ka caktuar vetë perëndia. Rruga e jonë, ajo e trajektores së DIELLIT, është e vetmja rrugë që ne sot e dimë dhe mundemi, dhe do ta ndjekim. Mos na i pudrosni gjeneratat e reja me pluhurin e rrugës pa dalje. Kot e keni. Ne jemi ata që nuk do të lejojmë kthimin prapa, nuk do t’i lejojmë askujt që të na pengon në rritjen e miqësisë me Evropën. Evropa jemi ne.

Ne shqiptarët myslimanë kemi praktikuar ato pak rite të mbetura nga okupimi shumëshekullor turko-mysliman dhe jemi ballafaquar me problemet e vërteta të jetës, qoftë për një mbijetesë apo një jetë më të mirë. Vlerësimi i të huajve ishte se jemi “myslimanë të lehtë”. Por, çfarë u mendua kur na quajtën “myslimanë të lehtë”? Evropa na donë vetëm kështu. E edhe ne e duam Evropën ashtu si është.

Qëllimi i shkrimit tim është që ata që duan ta mësojnë të vërtetën mbi vellot, shamitë, perçet, ferexhenë dhe “havalen” dhe në përgjithësi fshehjen e femrës nga “sytë e botës”. Qëllimi shumë i pastër pa kurrfarë tentimi të ç`vlerësimit të feve. Ato (fetë) le të vazhdojnë me qenë. Ato le të punojnë për ata që duan, por pa kurrfarë imponimi ligjor për të tjerët.

Jam konsultuar me një literaturë të shëndoshë nga burimet arabe dhe çdo fjali që e përmendi në tekstin e mëposhtëm e ka burimin e shkruar prej nga është shkëputur. Do i përmendi termet arabe për mbulesë të femrës të cilat po keqpërdoren nga ata që po iu shkon për shtati: hijâb (higjab); jilbâb (gjilbab); khimâr ( himar);

Çka thotë libri i shenjtë për vellon? Asgjë. Bile asgjë. Kurrkund nuk përmendet koka e femrës. Fjala “flokët” (sha`ar) aty nuk gjendet fare. Zoti nuk thotë asgjë as për mbulimin e as për zbulimin e flokëve. Nuk ishte qëllimi i ardhjes së Kur`anit që t’i mësoj njerëzit se si të vishen. Fjala vello, me qëllimin se si i ipet sot, nuk është pjesë e fjalorit dhe porosive kuranore. Velloja është një “krijesë” e shariatit.

Kurani dhe Hijab-i

Nga historia dhe origjina, bartja e Hijabit është institucionalizuar nga “Sharia”, ligji fetar i Islamit. Hijabi është i ndërlidhur vetëm me dy vargje të Kuranit, dhe iu është imponuar myslimanëve. Fjala është për vargjet 24:30, 31, 33:59.

1. Surja: Nuur (Drita),vargjet 30-31.

Kurani i paraqet principet e ligjit të thjeshtësisë (modestisë) në kapitullin24 (Nuur) Drita- thjeshtësia iu përshkruhet si myslimanëve ashtu edhe myslimaneve: “Thuaju besimtarëve që të largojnë shikimin që të ruajnë dëlirësinë, dhe t’i hedhin vello mbi gjoksin e gjinjtë e tyre... Allahu është i sigurt, njohës shumë i mirë se çka ata bëjnë”...30,31.

Sipas vargjeve të mësipërme, myslimani duhet të vishet si i ka hije njeriut në mënyrë të thjeshtë. Pra nuk parashihet asnjë ndalesë e as dënim për femrat e shpluara. (e përkthyer dhe e shpjeguar nga Muhammad Asad, Mesazhet e Kur`anit (Dar el- Andalus 1984). Himari, dhe përdorimi i tij shërben për të mbuluar gjoksin lakuriq të femrës së kohës dhe që “gjoksi nuk është që pa tjetër duhet të shihet”.

2- Surja 59 ( Al Ahzab) vargjet 58-59

“Bartje e hijabit në urdhrin e dytë të Koranit”. Sipas tij në atë kohë si femrat ashtu edhe meshkujt binin pre e provokimeve dhe shkeljeve morale. Nëse femra myslimane duhej të veshte një pelerinë të madhe, kur dilte nga shtëpia, arsyeja ishte që të mos ngacmon me pamjen e saj dhe të sulmohet.
Bartja e vellos, hijabit nuk është urdhër kuranik. (Ibrahim B. Sayed “ Women in Islam : Hijab (Islamic Reaserch Fondation International ,1998)

Kurse, Zonja Nazira Zin al-Din në Al Sufur Wa`l-hijab (Beirut, Quzma Publication) shkruan “Moraliteti im dhe vetëdija ime pa njolla është më e vlershme se sa bartja e mbulesës. Asgjë e mirë nuk duhet të pritet nga pamja (dukja) e jashtme, të gjitha të mirat dhe virtytet qëndrojnë ne brendinë time”.
Bartja e mbulesës së femrës është bërë sot në disa vende një dëshirë politike, një teatralizim i dëshirës për të qenë e lirë. Krejt se çka mendojmë për femrën të mbështjellët apo jo, në Kur’an nuk gjendet asnjë përshkrim i tillë.

Hijabi dhe injoranca është mbështjellësi që e mbulon zemrën, dhe e pengon kërkimin e së vërtetës për të pasur qasje në bashkim me Zotin dhe që e pengon njohjen e fshehtësisë së brendshme. Atributet dhe sjelljet tona negative si egocetrizmi, lakmia, materializmi, egoizmi, dëshira, kërkesat tona dhe shfrytëzimi i kufizuar i vetvetes si një mbulojë e trashë do të pengon dritën e shenjtë të Zotit të ndriçon zemrat tona. Me këtë rast ne e injorojmë të vërtetën,unin tonë të vërtetë dhe mbesim në kufirin me pamjen e së të vërtetës. Sipas Kur`anit ,”velloja dhe terri është në sytë e të padijshmit, të largojmë mosdijen e të ballafaqohemi më të vërtetën”.

Hijabi – mbulesë e brendshme shpirtërore

Emri “Hijab ( Higjab) në Kur`an vetëm 7 herë përmendet, pesë prej tyre si “Hijab” dhe dy herë si “Hijaban”. Shihni 7:46, 17:45 , 19: 17 , 33:53 , 38:32 , 41: 5 , 42 :51. Asnjëherë fjala “Hijab” nuk është përdorur ,si po na thuhet sot nga të pangopshmit në lidhje “me kodin e veshjes së femrës muslimane. Velloja apo hijabi në Kuran nuk ka të bëj aspak me ligjet e veshjes së femrës, bile as asaj arabe.

Sot, krejt kjo është për të vendosur diktaturat në shtetet e caktuara të botës, për të krijuar një kundërsulm nga të moderuarit e për të pasur alibi për shtrirje të tyre. S`ka aspak të bëj me Islamin e vërtetë.

Dr. Tarik Suwaidan thotë: “Në shumë vende arabe tradita e moçme ka rifilluar të praktikohet. Nëse e hedhim një vështrim të thellë për atë që ishte praktikuar në shekullin e 7-të, ne do të shohim shumë qartë “në shtëpitë e kohës nuk kishte mure dhe duhej të viheshin perde për tu ndarë burrat nga gratë, dhe se ato gra myslimane nuk duheshin të bashkëbisedonin me burrat dhe të qëndronin të ndara pas një perdeje...”

Pavarësisht nga pohimet e eruditëve (dijetarëve) konservatorë, nuk ka asnjë bazë në “Librin e Shenjtë” për mbështjelljen e femrave si gjë të obligueshme, por përpjekja e tyre është një sulm i tërthorë në imponimin torturues ndaj suverenitetit të grave, dhe se të gjitha autoritetet e pavarura e vërtetojnë se nuk ka asnjë bazë për këto urdhëresa kufizuese. Përveç kësaj, ideja se Perëndia apo al-Llâh i preferon gratë e mbuluara ose që trupi i grave është awra, vjen ngase gratë duhen të jenë të mbrojtura ndaj sulmit të burrave dhe shoqërisë imorale, kurse hijabi është i rremë dhe vetëm për të penguar qasjen e gruas në pavarësinë arsimore, sociale dhe politike.

Kurse në tokat mbarëshqiptare, qëllimet shihen prej kozmosit dhe janë të qarta: lufta për pushtet dhe përkushtimi për të dërguar në vend porosinë e porositësve. Shkolla është një vend i formimit e i edukimit të qytetarëve të rinj për t`i përgatitur të jetojnë në një shoqëri laike me respekt të lirisë fetare. Në shkollat tona në Kosovë ka katolikë, myslimanë, protestat, ortodoks, të padeklaruar, ata janë aty të jetojnë si njerëz të lirë në të gjitha pikëpamjet fetare. Në Kosovë, bartja e shamisë u imponohet vajzave të reja, qoftë nga familja, qoftë nga bashkëfetarët. Ajo shpreh një përulje jo ndaj Perëndisë, por ndaj presionit të rrethit. Bartja e shamisë në Kosovë shpreh manifestimin e një integrizmi fetar e që është i rrezikshëm për ne, pasi këtu jemi edhe jomyslimanët të një kombi, gjuhe dhe historie.

Stigmatizimi i femrës myslimane në Kosovë është një fenomen i ri i shfaqur pas luftës së fundit dhe debati lidhur me shaminë islamike i ka dhënë shoqërisë një dimension të ri.
Boll mo! E kemi kuptuar lojën.

[Zero Cool]

Rrënjët e së keqes sonë



Rashit Alidema, profesor i UP-së


1:21 / 15.09.2011

Zbehje e imazhit të shqiptarëve
Shqetësim i madh është për ne se çfarë bën tanimë sot feja (partia) myslimane për Kosovën e shqiptarët, që drejtohet nga kryemyftiu i Kosovës N. Ternava dhe zv. i tij jozyrtar, Ferid Aganit?! Këta duan ta kthejnë vendin në të shkuarën, kur ai ka nevojë të domosdoshme, urgjente për specifikat e ndërtimit të shtetit, sjelljen e progresit, modernizimin, sepse ne jemi ende as në çerek të rrugës. Ndoshta nuk ju duket kjo e qartë? Për dhjetë vite me radhë çka u rritë dhe zhvillu, as kultura, as gjuha, as ekonomia, as punësimi. Ne ende edhe sot jemi shteti më i varfri në botë, me një popullsi prej 2,5 milionësh për afërsisht 70% e re nën 30 vjet, më e re në botë - që është një plus i madh.

Këto orkestrime protestash myslimane (grupe ekstremiste, apo siç i quajnë fundamentalistë myslimanë), që po e zbejnë edhe imazhin e Kosovës e të shqiptarëve, sidomos në sytë e ndërkombëtarëve, më kujtojnë ato të serbëve në fund të shekullit të kaluar, autorësia e gjithë që qëndronte në faktin se prapa të gjitha atyre akteve qëndronin forcat sekrete serbe dhe ato speciale, të cilat kishin kryer trajnime të posaçme për veprime të tilla, së bashku me strukturat e tyre militare dhe paramilitare (koordinoheshin veprimet edhe me disa “njerëz“ tanë). Më kujtojnë edhe ato të v. 1912, marrjen e Shkupit nga kryengritësit tanë, kur “dikush“ iu tha – lironi të burgosurit! Çka u bë mandej – kaos shpërbërës, tronditje, shkatërronin çdo gjë në qytet që shihnin para veti , edhe këtë në sytë e diplomatëve ndërkombëtarë (shiko luftërat e popullit shqiptar 1909-1912). Të gjitha këto presione bëjnë pjesë në përbërjen e politikës diskriminuese, për realizimin e objektivave të Serbisë në relacion me Kosovën.

Dobësitë e arsyes
Më shumë vëmendje meriton një diskutim serioz në përgatitjen e tyre profesionale, origjinën dhe shkakun e besimeve fetare: deri në çfarë mase ata mund të pretendojnë të jenë vërtetë, munden të vazhdojnë ato shpjegime shkencore të botës dhe të jetës? Dhe atëherë përgjigja dominuese negative për këtë pyetje do të vendoset rreth saj. Feja dhe shkenca, siç dimë, janë dy mënyra për të shpjeguar realitetin e njëjtë: natyrën dhe origjinën e botës, jetës, njeriut. Doktrinën fetare të krishterimit, p.sh., të lindjes së Krishtit prej Virgjëreshës Mari, është absolutisht e papajtueshme me të dhënat më themelore biologjike, dhe të pakuptimta, - dokrra, përrallë e vrazhdë; mandej, pikëpamja fetare e universit, ku toka është në qendër, më lart, në qiell jeton Zoti, ose “mbretëria e qiellit” është parajsa, e diku në fund, nën tokë, është ferri - natyrisht, tërësisht të paekuilibruar, disharmoni dhe pa organizim shkencor në përfaqësimin e pafundësisë së gjithësisë, rrotullimin e tokës rreth diellit, etj.

Marrim në shqyrtim të shkurtër, p.sh., dy shkenca, njëra ekzakte – gjeometrinë, dhe tjetrën natyrore – fizikën. Te dyja (pjesërisht) i mësojnë të njëjtat format e trupave, por merren ato në marrëdhënie të ndryshme; prandaj përfundimet e tyre nuk përputhën, por as një grimë nuk kundërshtohen njëra me tjetrën. Marrim ligjin universal të jetës. Këtë ligj e dinë shumë, edhe pse e quajnë në mënyra të ndryshme – ligjin e lidhjeve të shkaqeve e pasojave, ligjin e veprimeve, etj. E fizikanët këtë e quajnë ligjin e tretë të Njutonit: “Ligji i veprimit reciprok”. Ndërsa në mësimet shpirtërore, në trajtën e afarizmit është: “Çka mbjellë, atë edhe e korrë”. Dy shpjegimet e para ndryshojnë ndjeshëm, divergjenca njëra me tjetrën, dhe për këtë njohja e njërës nuk mund të pranohet tjetra. Pasi shkenca bazohet në dëshmi të sakta, ndërsa feja kërkon nga ne që t’i besojmë verbërisë, në kundërshtim me shkencën, atëherë zgjidhja nuk mund të jetë e luhatshme.

Në institucionet tona të arsimit nuk mund të mësohet kurrfarë lënde e çfarëdo feje! Fjalët e një deputeti në seancën e parlamentit të RK, mbajtur para do dite, ishin me vend: “Le të zhvillojnë ata mësimet fetare nëpër kisha, xhamia, e jo nëpër shkolla tona”. Kërkesë e mosdijes, apo diçka tjetër, apo eufori - vetëm të jem diku të parët... Ne nuk jem të rëndomtë në botën që na rrethon, ne për ta nuk jem krejtësisht të kuptueshëm. Ne s’ jem agresor kundër askujt. Ne duhet të kem nga parimet themelore se nuk mund të jem të parët nga i dyti. Kjo duhet të jetë filozofia-etnike e karakterit tonë shqiptar... Në rend të parë duhet themeluar kompleksin ushtarako-industrial, sepse ne jem komb me forcë jomadhore, dhe ne ekzistojmë në rrethanat “duhet – që do të thotë, mundesh”. Pa këtë ne biem të thartuar, të mërzitur, pa këtë nisim të tretëm, si komb. Gjëja më e keqe, që në rend të parë kombi ynë po vuan. Neve edhe tani na pengojnë të identifikojmë veten si komb. Për fat të keq, ata nuk e kuptojnë se ne jemi e vetmja forcë, që jem në gjendje t’i përballojmë të paaftit, që e parazitojnë në të vërtet kuptimin e “kombit shqiptar”. Njeriu shqiptar nuk mund të jetë apriori nacionalist. Në tërë historinë e vet shqiptarët e panë që ngjyrën e bardhë të paraqesin në tërë spektrin e shtatë ngjyrave...

I thërrasim qëllimkeqët që të mos diskreditojnë vendin, kombin shqiptar, që të paktën (ose krejtësisht) vendin duan ta kthejnë ose në përngjashmëri të ndonjë vendi arab!? Sipas krye imamit të Kosovës, zotëri Sadri Bajgorës, prej çlirimit e deri më 31 dhjetor të v. 2010, sipas të dhënave zyrtare (jo zyrtare nuk dihet numri) në Kosovë janë ndërtuar 155 xhamia të reja, 22 janë në ndërtim e sipër, 218 janë riparuar e meremetuar, 212 janë rindërtuar. Kanë mbetur pa ndërtuar edhe 6, në mesin e tyre edhe xhamia e Ibrit, në pjesën veriore të Mitrovicës; gjithsejtë 670 –zyrtare. Ndërsa shkolla të gjitha llojeve, sipas të dhënave të përfaqësuesit të Ministrisë së arsimit, Hilmi Ramadanit, në të njëjtën periudhë, janë ndërtuar 118 e në ndërtim e sipër 30.

Në emisionet e tyre, që po iu jepen mundësi (?!), të flasin gjithçka edhe përmes mjeteve të masës informative, sistemit të mirëfilltë në rrjetin e radiolidhjeve, radiomaterëve e sistemeve tjera komunikimi, ku, përveç të tjerave, e lusin Zotin t’i dënoj ata që nuk i zbatojnë kërkesat e tyre. Por, për këtë dihet shumë mirë nga mësimet shpirtërore, se Zoti nuk përzihet në punët e njeriut. Zoti e luan rolin e vet, vetëm në periudhën kalimtare (për më shumë për këtë, shfleto, p.sh., filozofinë indiane). Njeriu që drejt e kupton doktrinën fetare, asnjëherë nuk i kërkon fajtorët, nuk ankohet në fat dhe nuk thotë: “Pse, o Zot?”. Duke marr për veti përgjegjësinë, ai do të korr frytet e kaluara për të sotmen, ndërsa për të ardhmen do të mbjell vetëm “arsyen, të mirën, përjetësinë”. Po për këtë, e për të gjitha gjerat tjera, ata e kanë vështirë ta kuptojnë këtë edhe këtë : para se të veprosh – mendo, para se të thuash – mendo, para se të mendosh – mendo. Njeriu merr nga jeta atë, çka i sjell asaj: dëshirën - vullnetin - veprimin -fatin. Pa këtë rrugë veprojnë vetëm ata me dobësi arsye ose kokëfortit primitiv.

Hierarkia e pushtetit
Ndërsa qeveria, parlamenti, në të cilin ekziston hierarkia e pushtetit dhe mbrojtjes (mbrojtjes së dyfishtë: nga KFOR-i si të rrezikuar ende nga forcat e brendshme serbe si lëvizje politike dhe ushtarake, kuptohet ilegale), i marrin në shqyrtim kërkesat e rrugëve si vend demokratik, - vetëm për të qëndruar në pushtet, e jo të zgjidhin edhe problemet tona më shumë të rëndësi – shkollimin, kujdesin shëndetësor, varfërinë... Nuk ka hapa përpara. Në të kundërtën ka hapa mbrapa në të shkuarën kur vendit i duheshin reformat e shpejta të praktikës neo-liberale, për të ndërtuar ndonjë model më konkurrues, njerëzve për t’iu marr mendimet dhe partitë të mos bëhen kukulla të regjimit, funksionimet të mos bëhen me lista, dhe të lejohen parti të reja, me elektorat, për bashkëinteresat e politikës dhe të ekonomisë, për të arritur një partneritet social dhe garanti në zhvillimin demokratik.

Qeverisë i duhet edhe programi kundër krizës, koncepti filozofik, një lloj koncepti të asaj se si Kosova të bëhet një komb i bashkuar dhe shoqëri e bashkuar. Gjithmonë të tentojmë kah e ardhmja. Të themi: “besoj, se gjithçka do të jetë mirë! Betohem në lumturinë e ardhshme të kombit!”. Ne, patriotët kombëtarë, luftojmë për krijimin e një shteti të fort. Jo në dëm të tjerëve. Ne besojmë se roli ynë historik, do të shkon nga ajo, që asnjë prej kombeve të botës, që kanë arritur lulëzimin politik dhe ekonomik, nuk do të na sëmur sindromi i dominimit të botës në të gjitha sferat e jetës. Që, p.sh., nëse Amerika i ka të gjitha, të gjitha ...

Dy herë në lumin e përgjakur nuk hyhet
Tani po përgatiten përsëri të kaloj edhe njëherë kërkesa e tyre në parlament. Gabim, të mos përsëritë më, dy herë në lumin e përgjakur nuk hyhet! Tani me kërcënime të prishjes së koalicionit qeveritar? Edhe më mirë, formohet tjetra, ku padyshim do të vijnë njerëz, politikanë, diplomat shumë më të ngritur se kjo. Krejt kjo kalohet me vizionin e përgjithshëm kombëtarë.

Në javën e kaluar nxënësit e Gjimnazit “Sami Frashëri” në Prishtinë janë deklaruar 100% - kundër kërkesave të tilla.

Mbetët, përulni kokat e juaja, ju nismëtarë të këtyre telasheve, rrënjëve të së keqes sonë, përpara popullit liridashës, me kritikë të vetmotivuar, të pikëpamjeve liberale dhe autoriteti i juaj, i myslimanëve përparimtar, do të ketë tjetër rezonancë edhe në botën demokratike civilizuese.