Prindërit e dëbojnë nga shtëpia, 19-vjeçari u tregoi se është gay

[Oqeani]

Gay - Paraqet çeshtjen e identitetit personal

kurse

Homoseksual - Referohet per orientimin seksual.


Disa lindin e disa kalojne permes imagjinates ne Gay !

[e-uritura]

Postimi origjinal është bërë nga valiii

Shtazet behen prinder, po ende nuk kish ndodhe ne historine e planetit qe ndonjeres shtaze t'i behet i vogli gey... Jo, te kafshet nuk ben vaki. A jane kafshet me te mire se geyat ?

Po nonen jon... Pa pike dyshimi.

E vërteta është se edhe shtazët bëhen homoseksual. Shembuj; pinguini, derri, dhentë, etj.

Femiu i rritur per dy gjera perzuhet nga shtepija: kur vjedhe, pra bahet hajn edhe kur ja nis mu drogirate... E, per rastin ne fjale kisha me thane PAK eshte perzurja...

Ja gabimi i shumë prindërve shqiptarë.
Dhe të mendosh se arrin ndonjë qëllim, me këtë veprim, është çmenduria e shekullit.
Duke dëbuar diçka, arrihet vetëm një qëllim; largon nga vetja yte, në këtë rast, pjellën tënde!

Dhe shqiptari shkon e bën këtë , i bindur se kjo do të ketë ndikimin e kundërt.

Mjerë fëmija për ju!

[e_martumja]

Ajt se s'kan qka me bo me kalimin e kohes kan kan me pranu dhe pajtohen me realiteten.

Une s'kam kunder i respektoj vetem ishallah nuk me provon zoti me ksi sene se vertet eshte rend me pranu ksi rast.

[panta_rhei]

- Ku e lame? tha gjuetari derisa po kthehej pasi kishte ne gjysme tregimin qysh e kish pas vra kaprollin.
- Me b*th perpjete! i thane.


Ka tri ceshtje qe jane dallu pak ma teper ne kete teme: (sipas meje)

1. Prinderit jane gabim etj etj por "Zot mos me provo se s'di cka kisha ba";
2. Rreshtime neper istikame, kshtu burrash: mire ia kane ba prinderit - zoti i marrofte prinderit. Per prinderit e atij gejit eshte fjala;
3. Homoseksualizmi: a eshte "semundje" e lindur apo qe fitohet gjate jetes.

Personalisht mendoj se ne te tre keto situata vlen vec nje formule:

Mesi i arte.

Ne kete menyre lehte mund te pajtohemi se: ka disa prinde qe e debojne djalin gej nga shtepija, ka disa prinder qe nuk e debojne. Dhe kjo eshte krejt normale. Ne thjeshte do ta respektojme secilin vendim te seciles familje, sepse e ben ne te drejten e vet. Krejt kjo deri aty ky s'ka dhune.

se a eshte i lindur a i fituar gej-lliku, une mendoj se ka elemente prej te dyjave. (rasti natyral, kafshet qe i permendi e uritura, jane raste te evidencuara te prirjeve homoseksuale).
(shembull: nana edhe baba i kane kater djem, edhe vendosin te nisin edhe nje femije me qellimin e vetem qe familjen ta plotesojne me nje vajze. Femija prap lind djale, qe ne nenvetedijen e deshires se djegur te prindve, kete djale do ta rrisin si "cika e babes" ose "cika e nanes"). Kjo nuk eshte absolute, por eshte vec nje tregues me shume ne kompleksitetin e fenomenit.

Por,
ketu s'ka vend per viktimizim te askujt. Mbetem i bindur plotesisht qe ky djali ka gabu shume qe e ka akuzu familjen. Eshte shume private kjo pune. Je gej - qofsh me nder (nejse), por familjen mos e nguc, "budallakite" e tua praktikoi kah te duash, por jo ne shpine time.
Perkrahe vetveten, mos prit prej meje.

A, nese dikush nuk te pranon ne pune vec pse je gej, ose ne shkolle ose neper institucione publike, ku na takojne te gjitheve, kam me te perkrahe e kam me luftu per te drejtat tua. Te privatja, mos na prek. S'na e don zemra o vlla.

S'ka ankesa e viktimizime artificiale. Si ai zezaki qe tha: m'ka largu prej punes veq qe jam zezak, e per mos me u diktu qe jane racista, tha, i largun edhe nja 6 te bardhe edhe dy kinez.

Pash familjen?!

[e-uritura]

Panta_rhei,

Problemi kryesor në këtë rast janë kushtet ekonomike.
Këta, kur përzunë pjellën e vet nga shtëpia, e lanë në rrugë.
Gjakun, mishin e vet, e ka bartur 9 muaj në bark, e ka rritur, shkolluar, kujdesur për të, 19 vite.
Dhe se ai ka vendosur, apo e ka sëmundje gey-llëkun, këta nuk duan as të mundohen t`a kuptojnë. Por drejtë jashtë. Në rrugë!

Sikur e njëjta gjë të ndodhte diku në Evropë, ku shteti perkujdeset për secilin, nuk do të ishte problem i madh.

Problemi tjetër është rrethi. Fjalët e hallkut. Në i vëmë fjalët e hallkut, para dashurisë për fëmiun tonë.

Problemi i tretë por jo i fundit, është;

Ne duhet të kuptojmë përfundimisht, se ne nuk jemi askush, absolut askush, që të mendojmë se kemi të drejtë të vendosim për jetërat e të tjerëve, qoftë edhe të fëmiut tonë.

Zgjidhja;

Gjej vendstrehim për fëmiun tënd! Mos e delete nga jeta jote, ngase ai ka vendosur të ketë një të dashur. Kërkoji kohë. Prindit i nevojitet kohë.

Pas një apo dy gjeneratave, sigurisht se edhe tek ne do "normalizohet" kjo çështje!

[valiii]

Postimi origjinal është bërë nga e-uritura

E vërteta është se edhe shtazët bëhen homoseksual. Shembuj; pinguini, derri, dhentë, etj.




Ja gabimi i shumë prindërve shqiptarë.
Dhe të mendosh se arrin ndonjë qëllim, me këtë veprim, është çmenduria e shekullit.
Duke dëbuar diçka, arrihet vetëm një qëllim; largon nga vetja yte, në këtë rast, pjellën tënde!

Dhe shqiptari shkon e bën këtë , i bindur se kjo do të ketë ndikimin e kundërt.

Mjerë fëmija për ju!

Ok , sa i perket kafsheve une kam lexuar version tjeter, pra te kunderten e asaj qe ti pohon, po ndashte se nuk eshte relevante vetem se desha te beje nje krahasim me nivelin e ketyre qe per mua mbesin ende nen nivelin e kafsheve.
Ti e ke mendimin tend te cilin mundesh me mbrojte pa i thene bashkbiseduesit "mjere familja per ju"...
Une e kuptoje natyren e femres, nena eshte me e mshirueshme se babai ne familje (flas ne pergjithesi pe e personalizuar temen)... Por ne çdo shtepi eshte Babai ai qe i percakton regullat, ato te shkruara dhe ato te pashkruara (qe anetaret e tjere jane te informuar indirekt per sanksionet varesishte gabimeve qe bejne). Tash ka edhe aso babai qe del ndjek femra bashke me djale... Gjithçka ka, ama ralle ndonje babe ia fal djalit perderllokin, bile eshte nje fjale e "urte" qe perdoret (nga meshkujt kuptohet) ketej kah ana ime: me mire dy vajza lavire se sa djalin peder"...
Prap po e them qe nenat mendojne ndryshe, por ne shumicen e rasteve eshte burri ai qe i merr vendimet (normal ne ato shtepija ku kendon gjeli) qe ma merr mendja qe edhe ne rastin ne fjale nena e ketij 19 vjeçari mendon si ju nenat e forumit ama gjinia e forte i kullet ne keto raste ...è èèè :))

[Gega 1]

Postimi origjinal është bërë nga valiii

Ok , sa i perket kafsheve une kam lexuar version tjeter, pra te kunderten e asaj qe ti pohon, po ndashte se nuk eshte relevante vetem se desha te beje nje krahasim me nivelin e ketyre qe per mua mbesin ende nen nivelin e kafsheve.
Ti e ke mendimin tend te cilin mundesh me mbrojte pa i thene bashkbiseduesit "mjere familja per ju"...
Une e kuptoje natyren e femres, nena eshte me e mshirueshme se babai ne familje (flas ne pergjithesi pe e personalizuar temen)... Por ne çdo shtepi eshte Babai ai qe i percakton regullat, ato te shkruara dhe ato te pashkruara (qe anetaret e tjere jane te informuar indirekt per sanksionet varesishte gabimeve qe bejne). Tash ka edhe aso babai qe del ndjek femra bashke me djale... Gjithçka ka, ama ralle ndonje babe ia fal djalit perderllokin, bile eshte nje fjale e "urte" qe perdoret (nga meshkujt kuptohet) ketej kah ana ime: me mire dy vajza lavire se sa djalin peder"...
Prap po e them qe nenat mendojne ndryshe, por ne shumicen e rasteve eshte burri ai qe i merr vendimet (normal ne ato shtepija ku kendon gjeli) qe ma merr mendja qe edhe ne rastin ne fjale nena e ketij 19 vjeçari mendon si ju nenat e forumit ama gjinia e forte i kullet ne keto raste ...è èèè :))

Valiii,desha ta permend nje gje qe me duket mua shume e rendesishme, e cila ka te bej me ceshtjen qe po e diskutojme.
Po te na ndodh nje rast i tille ne shtepi,nuk dyshohet qe eshte shume rast i
rende,per mentalitetin tone.Ne rend te pare, kjo rendon shpirtin e prinderve.
Sigurisht qe rendon edhe kete cunin qe merret me sportin e mbrapsht.

Le te jem me i qarte;per bindjen time,askush nuk ka te drejte t`u del prinderve
para femijeve te tyre.Femijet jane gjaku e mishi i prinderve te vet.Ne kete pike,
nana ka te drejte me shume!!Kete ta them me bindje : jam i bindur qe me ligj te Zotit dhe te njerit,nana ka ma shume te drejte te femijet.

Tani dua te dale ne piken tjeter.
Po te me ndodhte nje rast i tille ne shtepi,nuk mundem ta parafytyroj ta kem ne shtepi te tillin.Ndersa nanen e tij nuk kam te drejte(dhe s`kisha provue asnjehere!) ta pengoj qe te kete kontakt me te birin.Ne kete jam shume i sigurt.

[emine]

,me pas babe fmija Tarzanin kure nen stope ju fole keq per gra,ku mos mu ba djali peder masnej

[valiii]

Nuk e paske kundershtu ne asnje pike shkrimin tim, qe done te thote se pajtohesh me mua :)) deri diku de... Nejse une nuk u zgjerova deri tek ajo pike sepse thash qe nuk do ta personalizoje temen ne menyre qe asnjeri ketu mos te marrin veten shembull mbasi bon me diskutu pa ja menduar vetit...
Po ke te drejte kur thuash se bashkshortes nuk ke drejte te ia ndalosh kontaktin me femiun e vet...

[e-uritura]

Në shkrimin e fundit të Valiiit shihet mentaliteti i tij shumë kjartë.

Gegë , Respekt për mendimin e mësipërm!

[valiii]

çfare mentaliteti eshte ai qe po e shef ti ?

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga valiii

çfare mentaliteti eshte ai qe po e shef ti ?

Nuk po sheh asgje, eshte duke i be lajka Gegës.

[e-uritura]

Postimi origjinal është bërë nga valiii

Ok , sa i perket kafsheve une kam lexuar version tjeter, pra te kunderten e asaj qe ti pohon, po ndashte se nuk eshte relevante vetem se desha te beje nje krahasim me nivelin e ketyre qe per mua mbesin ende nen nivelin e kafsheve.
Ti e ke mendimin tend te cilin mundesh me mbrojte pa i thene bashkbiseduesit "mjere familja per ju"...
Une e kuptoje natyren e femres, nena eshte me e mshirueshme se babai ne familje (flas ne pergjithesi pe e personalizuar temen)... Por ne çdo shtepi eshte Babai ai qe i percakton regullat, ato te shkruara dhe ato te pashkruara (qe anetaret e tjere jane te informuar indirekt per sanksionet varesishte gabimeve qe bejne). Tash ka edhe aso babai qe del ndjek femra bashke me djale... Gjithçka ka, ama ralle ndonje babe ia fal djalit perderllokin, bile eshte nje fjale e "urte" qe perdoret (nga meshkujt kuptohet) ketej kah ana ime: me mire dy vajza lavire se sa djalin peder"...
Prap po e them qe nenat mendojne ndryshe, por ne shumicen e rasteve eshte burri ai qe i merr vendimet (normal ne ato shtepija ku kendon gjeli) qe ma merr mendja qe edhe ne rastin ne fjale nena e ketij 19 vjeçari mendon si ju nenat e forumit ama gjinia e forte i kullet ne keto raste ...è èèè :))

Gjinia e fortë "kullet" veq për veti.

Unë ndihem keq për fëmijët të cilët kanë prindër të tillë.

[uck_aksh]

perderi sa jem dhe mendojm te behem prinder nuk dihet qfar do t`na sjell jeta te gjith prindrit mundohen qe femijet e tyre te jen shembull per te mir, por fati dhe bindja e tyre ndoshta neve si prind do tna sjell ne buz te vdekjes "te vdes apo te jetoj ne ket realitet"

[Guri i madh]

Seksi dhe arabet

Tradhti, prostitucion, marrëdhënie rastësore, homoseksualitet... Gjithçka është e ndaluar, por ndodh rregullisht në mënyrë të fshehtë nëpër shtëpi të ndryshme. Çdo gjë e treguar hapur nga një shkrimtare guximtare

E detyruar nga i vëllai, që në kulturën arabe shpesh ka më shumë pushtet se babai, Nahla u martua me Salimin, një burrë i fiksuar pas përmasave të penisit të tij. Ai e konsideronte të shoqen si pronë të vetën, por Nahla kishte një cilësi të jashtëzakonshme: mësoi të njihte sekretet e trupit të saj të bukur. Ajo filloi të rebelohej kundër rrobave të zeza që e ëma e detyronte t’i vishte për të ndëshkuar feminilitetin e saj. Megjithatë jeta i ndryshoi, duke i vënë në rrugën e saj Hanin, një djalosh të krishterë, me të cilin fshehtas bashkëshortit nisi një histori dashurie dhe me të zbuloi pasionin. Në të njëjtën mënyrë rrjedhin edhe historitë e mikeshave të saj, pak a shumë si telefilmi “Sex and the City”, por në versionin arab. Aziza, një vajzë tjetër arabe, e masakruar nga i shoqi që e rrihte nga mëngjesi deri në darkë, u bë prostitutë për të çliruar seksualitetin e saj të shtypur; Nadine, pasi kaloi nga një burrë te tjetri, e dhunuar dhe e shfrytëzuar, dashurohet pas femrave; i njëjti fat ka ndjekur edhe doktoreshën Souad, e cila pas një martese të lodhshme, mësoi nga Nahla alfabetin e erotizmit. Këto janë jetët e treguara nga një shkrimtare libaneze, Alawiya Sobh, në romanin e saj “Emri i saj është pasioni”. Ky është një reportazh intim mbi seksualitetin në botën islamike: fiksimi i meshkujve për burrërinë, masturbimin e femrave, përhapjen e homoseksualitetit, maninë e femrave për veshjet intime, fiksimet e meshkujve për prostitutat dhe viagrën, në një kulturë ku ekzistojnë 120 emra të ndryshëm për të përcaktuar penisin, sipas karakteristikave të tij dhe punës që po kryen në një moment të caktuar. Edhe organi seksual femëror mund të përcaktohet në shumë variante, por më i zakonshmi është “ngrënës”. Ndërsa fjala “liri” në arabisht është sinonim i “prostitutës”.
Sot Alawiya Sobh jeton në Bejrut, ku drejton një revistë për femra që quhet “Snob”, e përhapur në të gjithë botën arabe. Kjo është një revistë periodike mode, me artikuj për bukurinë, kirurgjinë plastike, mondanitetin dhe vlefshmërinë praktike mbi seksin, jetën në çift, punën, të drejtat e grave, por edhe intervista me njerëz të famshëm. Duke qenë se është drejtoreshë, rroga e Sobh nuk i afrohet as minimalisht rrogës së drejtorëve meshkuj që njeh. Ajo është një grua bukuroshe 56 vjeçe, e cila është mësuar të flasë ëmbëlsisht me të gjithë, por që gjithmonë mendohet mirë para se të përgjigjet. “Emri i saj është pasioni”, është romani i saj i tretë. I konsideruar skandaloz, libri është sulmuar nga klerikët e islamit. Për këtë arsye libri është censuruar në të gjitha vendet arabe, përveç Libanit, ku nuk ekziston censura. Gjithsesi në botën islamike romani është ndër volumet më të shitura. Lexuesit që vijnë në Bejrut nga Egjipti, Siria, Jordania e blejnë pa hezituar. Makinat kalojnë kufirin e Libanit për të arritur në vendet sekrete ku shitet romani i ndaluar. E njëjta gjë që ndodhi me librin e shkrimtarit Salman Rushdie, një bestseller në botën arabe. Sobh thekson se e ka shkruar romanin për të demaskuar hipokrizitë e shoqërisë “chador”: “Gratë veshin perçen, por pastaj jetojnë si të duan. Nga frika e paragjykimit nuk përballen kurrë me shoqërinë, të thonë jemi këtu, jemi të vërteta. Ajo tregon se pas publikimit të romanit i kanë shkruar shumë lexuese. Disa prej tyre kishin zbuluar një rrugë: “Dua ta jetoj jetën si protagonistja e librit tënd. Jam dashuruar me romanin, sepse kam gjetur aty një pjesë të vetes sime, por fatkeqësisht nuk mund të shprehem”. Të tjera, besimtare fondamentaliste, e kanë sulmuar, sepse e konsiderojnë trupin e tyre pronë ekskluzive të meshkujve. Sobh shpjegon se në letërsinë arabe, kur gratë shkruajnë, ndikohen nga ideja e meshkujve për trupin femëror.
“Heroina ime, pasi e zbuloi kënaqësinë me të dashurin e saj katolik, arrin ta përcaktojë qartësisht fuqinë e dëshirës së saj”. Gjatë gjithë martesës, Nahla nuk e kishte të vështirë ta tradhtonte të shoqin me burra të tjerë, ose t’i merrte para nga portofoli, sepse e quante një të drejtë. “E gjitha kjo është diçka e zakonshme në botën islamike, pavarësisht ligjit që dënon ashpër tradhtinë bashkëshortore”, thotë Sobh. Nahla nuk e ndjek të dashurin e saj në Paris dhe qëndron me të shoqin vetëm sepse ky i fundit mund ta ketë gjykatësin në anën e tij, mund ta ndalojë përjetësisht të shohë fëmijët. Megjithatë ajo nuk e ndërpreu lidhjen jashtëmartesore, sepse nuk donte të hiqte dorë nga lumturia. Ajo nuk beson në asnjë Zot, por vetëm, ashtu si shkrimtarja Alawiya Sobh, te gjërat që dëshiron trupi i saj.
Jawad, vëllai i Nahlas, që është fanatik i seksit, e njohu kënaqësinë vetëm falë artit erotik të prostitutave. Natyrisht jo vetëm nga filmat: “Në shoqërinë tonë prostitucioni, tradhtia, homoseksualiteti, seksualiteti imoral janë krime. Por meshkujt blejnë seks nëpër apartamentet e tyre private, hotele, në shtëpitë publike”, tregon shkrimtarja. “Ekzistojnë edhe miqtë e shtratit që takohen në raste të veçanta vetëm për të bërë seks. Tradhtia është një fenomen konstant dhe numri i homoseksualëve është tepër i lartë, për shkak të mungesës së marrëdhënieve mes meshkujve dhe femrave. Përqindja e lezbikeve dhe homoseksualëve që takohen në shtëpitë private të shteteve të ndryshme është shumë herë më e lartë në krahasim me shtetet e tjera të botës, për shkak të frustrimit. Kur një kulturë e ndëshkon seksin, njerëzit gjejnë shumë mënyra të tjera për të kënaqur trupin. Në shoqërinë islamike takon persona që flasin mirë dhe vetëm për besimin, por pastaj në fshehtësi bëjnë një jetë të shthurur”. Shtypja dhe hipokrizia bëjnë gjithçka të mundur. “Tregu i kanaleve pornografike lulëzon çdo ditë dhe fëmijët, ashtu si në Perëndim, e mësojnë shumë herët seksin përmes internetit”. Shkrimtarja pohon se nëpër sallonet arabe zonjat janë shumë të trukuara. “Gruaja tradicionale myslimane e koncepton veten si një kukull. Ajo është e fiksuar pas formave të saj dhe sa më shumë besojnë, aq më shumë i përdorin veshjet e kushtueshme intime poshtë “chador”-it, sepse e konsiderojnë trupin një mjet për të lidhur pas vetes meshkujt”.
Përveç grupit të shoqeve të Nahlas, që i hapen njëra-tjetrës siç bëjnë vajzat perëndimore në një kafene, në roman gratë (e sidomos mamatë) janë armiket më të mëdha të femrave të tjera. “Kjo gjë ndodh sepse në shoqërinë tonë femrat mendojnë se detyra e tyre e vetme është të bëjnë të lumtur burrat. Nuk janë të vetëdijshme se ekzistojnë edhe ato në këtë botë. E konsiderojnë veten pronë, kur bashkëshortët dhe vëllezërit kanë të drejtë të bëjnë ç’të duan me to. Vetëm femrat që e shohin veten si persona të vërtetë, arrijnë t’i bëjnë ballë shoqërisë”.
Sipas shkrimtares, kur të bien diktatorët arabë, partitë islamike dhe lëvizjet për të drejtat e njeriut do të ballafaqohen me njëra-tjetrën. Deri më tani në revolucionet e “pranverës arabe” gratë nuk kanë qenë të pranishme. “Tani e kanë një mundësi, por duhet të paguajnë çmimin. Asnjë burrë nuk të jep kurrë asgjë, duhet të luftosh dhe ta marrësh, përndryshe mbetesh aty ku je. Megjithatë, fillimisht duhet të kalojmë urrejtjen e myslimaneve ekstremiste, të bindura për detyrimet ndaj vëllezërve dhe bashkëshortëve. Fondamentalistet dhe vajzat e reja duhet të marrin shembull nga perëndimoret që i konsiderojnë burrat shokë”, shpreson Sobh.
Në librin e saj, shkrimtarja thyen një tabu tjetër: përshkruan kënaqësinë fizike të bërjes nënë dhe ushqyerjes së foshnjës me gji. “Në kulturën myslimane gratë nuk tregojnë kurrë se çfarë ndodh me një lindje, sepse trupi i tyre ndryshon dhe nuk u pëlqen më meshkujve. Megjithatë këtë nuk e bëjnë se nuk duan, por sepse u vjen zor. Në revistën time kam pyetur 200 nëna sesi ndiheshin kur ushqenin foshnjat me gji. Asnjëra nuk dinte si të ma tregonte, sepse në shtëpi nuk i kishin pyetur asnjëherë dhe kryesorja burrat nuk interesohen për argumentin në fjalë”.
Gjithashtu Alawiya tregon në librin e saj fiksimin e meshkujve për burrërinë e tyre: “E vetmja gjë që duan nga gratë është seksi. Nëse natën e parë të martesës nusja refuzon, babai i djalit futet në shtratin martesor për të marrë hakun e të birit për refuzimin”. Për këtë gjë shkrimtarja mendon se meshkujt arabë janë shumë të dobët. “Nëse nuk do të ishin, nuk do të tregoheshin kaq të dhunshëm dhe agresivë me motrat dhe gratë. Mashkulli i shtypur dhe i frustruar i shtyp gratë më shumë se ai i fuqishëm dhe i pasur. Të dominuar nga diktatorët, për t’u ndier meshkuj, kanë nevojë të mbysin gratë dhe motrat”.
Sobh shpreson që një ditë edhe femrat të ndihen të realizuara dhe të lumtura në botën islame. Por është e bindur se, nëse kjo ditë do të vijë, do të jetë një lumturi individuale, jo kolektive. “Edhe sot mund të takohen gra shumë të lira, që vishen në mënyrë provokuese dhe shkojnë nëpër klubet e natës. Por liria nuk është vetëm të dalësh me gjoksin zbuluar, por të zgjedhësh mënyrën se si të jetosh ëndrrat, të jesh një qytetare dhe jo një skllave. Vetëm me vetëdijen se çdo të thotë të jesh e lirë edhe këtu, femrat arabe mund ta përballojnë shoqërinë. Unë besoj në fuqinë e letërsisë, sepse ajo ndikon në jetën e gjithsecilit prej nesh. Kur lexon, ndryshon. Je një person tjetër para se të lexosh dhe një tjetër pasi lexon një libër. Vetëm kur të shprehemi lirshëm për veten, kemi ndryshuar”