Refleksion -Meditim

[jadore]

Te thuash "jo"

Ka nje fjale qe shume njerezve s'ua mban gjuha ta thone, nje nga fjalet me te shkurtra te gjuhes sone: JO. Thuajeni me ze te larte: JO.

JO - aq e thjeshte per t'u shqiptuar dhe njekohesisht aq e veshtire. Kemi frike te humbim dashurine e te dashurve tane. Na kapllojne ndjenja faji. Besojme se njerez "te mire", femije, prinder, bashkeshorte, te krishtere ose myslimane "te mire" kurre nuk thone "jo".

Problemi eshte qe ne ia ulim vleren vetvetes dhe humbim dashurine e njerezve te cileve deshirojme t'u pelqejme ne qofte se nuk mesojme te themi "jo". Vec kesaj, ne i denojme te tjeret me qejfmbetjet tona te fshehura.

Kur te themi "jo"? Kur "jo" eshte ajo qe e mendojme ne te vertete.

Ne qofte se mesojme te themi "jo", atehere nuk na duhet me te mbrohemi me genjeshtra. Fitojme besimin e te tjereve dhe fitojme besim tek vetvetja. Kur themi ate qe e mendojme ne te vertete, ne i kryejme vetes nje sherbim te mire.

Kur kemi frike te themi "jo", ne i japim vetes edhe pak kohe. Bejme nje pauze, e ushtrojme fjalen ne mendje dhe pastaj themi "jo". Nuk ka nevoje te japim shpjegime te gjata per vendimin tone.

Ne qofte se dime te themi "jo", atehere mund t'i themi "po" se mires. "Jo-ja" jone dhe "po-ja" jone merren seriozisht. Fitojme kontroll mbi vetveten. Dhe mesojme nje sekret: Nuk eshte aq e veshtire te themi "jo".


Te thuash "po"

Mund te mesojme t'u themi "po" gjerave qe na bejne mire; "po" deshirave tona - qe kane te bejne me ne edhe me te tjeret.

Mund t'i themi "po" gezimit. "Po" vizites tek miqte, "po" ndihmes nga te tjeret; "po" per te marre pjese ne nje grup per vetendihme.

Mund te mesojme t'u themi "po" marredhenieve te shendosha, njerezve dhe aktiviteteve qe na bejne mire.

Mund te mesojme t'i themi "po" vetvetes, deshirave dhe nevojave tona, instinktit tone dhe udheheqjes sone prej Fuqise se Larte.

Mund te mesojme te themi "po" kur jemi te mendimit qe duhet t'i ndihmojme dikujt tjeter. Mund te mesojme t'u themi "po" ndjenjave tona.

Mund te mesojme te themi "po" kur duam te bejme nje shetitje, te bejme gjumin e drekes, kur deshirojme qe dikush t'i beje masazh shpines sone ose kur blejme nje tufe lulesh per veten.

Mund te mesojme t'i themi "po" nje pune qe eshte e mire per ne.

Mund te mesojme t'i themi "po" gjithckaje qe na ben mire dhe qe na perkrah. Mund te mesojme t'i themi "po" me se mires qe jeta dhe dashuria mund te na ofrojne.



Melody Beattie

[jadore]

Hapi dyert e zemrës
(Eileen Caddy)

Gjithçka që e kam unë, është e jotja.
Mendo për mrekullinë e këtyre fjalëve,
dhe pastaj lejo që vetëdija jote të zgjerohet,
kështu që mund t'i pranosh
dhe t'ua kuptosh domëthënien e vërtetë.
Shih si bëhen realitet në jetën tënde
dhe mos prano kurrë më ndonjë përkufizim,
sepse të gjitha premtimet e mia do të plotësohen,
nuk janë premtime boshe.
Mbaji thjesht në besimin tënd,
dhe në besimin kurrë mos u lëkund.
Gjithçka vjen tek shpirtrat që më shërbejnë
dhe që vënë gjithë besimin e tyre tek unë.
Shih si zhvillohet mrekulli pas mrekullie para syve të tu.
Dalloji mrekullitë në gjërat e vogla të jetës
ashtu si në gjërat e mëdha.
Hapi sytë e tu, që të mos humbësh asgjë;
hape zemrën tënde dhe lëre dashurinë të rrjedhë.
Dashuria e tërheq dashurinë.
Cdo shpirt përmallohet për t'u dashur,
pra përse të mos dhurosh dashuri,
dhe duhet të marrësh ashtu si ti jep.
Por mëso të japësh lirisht, pa asnjë kusht,
dhe shijoje jetën plotësisht.

[jadore]

UNI APO INTUICION?

Si te dime nese na flet uni yne apo intuicioni yne? Per fillestare, ne qofte se nuk keni zakonin ta degjoni kete ze te qete te brendshem qe e quajme intuicion, mund te mos degjoni shume udheheqje. Duke kerkuar te qetesoni te tjere dhe te fitoni pelqimin e tyre, mund te keni hequr dore bile nga dijenia se cilat jane nevojat dhe deshirat e tua, nga frika qe mund te jene ne konflikt me atyre te njerezve te rendesishem ne jeten tende. Te kryesh ndryshime ne jete duket e paperballueshme sepse nuk je lidhur me udheheqjen tende te brendshme. Kjo udheheqje e mirefillte njihet ne keto menyra:

1. Zeri intuitiv eshte i qete, por kembengules. Mendimet vazhdojne te kthehen, por nuk shfaqen si urgjente. Zeri i unit kerkon qe te besh nje vendim tani, nga frika qe dicka mund te zhduket.

2. Mesazhe intuitive te tregojne drejtimin e vetezhvillimit dhe te ndjenjes ta shprehesh veten me plotesisht. Uni, perkundrazi, thote: "Pse ta caj koken?" "Kjo eshte pune e tepert". "Kjo eshte teper e shtrenjte". Uni paraqet arsyetime racionale per te mos vepruar dhe mbron gjendjen momentane.

3. Zeri intuitiv perdor fjali te thjeshta pohuese, si "Eshte koha te vazhdoj te shkollohem". "Duhet te shkruash". "Vazhdo". Keto pohime jane specifike dhe te dobishme. Uni vazhdon te pertype pohimet e vjetra dhe mbeshtetet shume ne justifikime.

4. Intuicioni vjen drejtperdrejt dhe qart ne mendjen tende. Zeri i unit eshte i pavendosur dhe i frikesuar. Eshte i preokupuar me perpjekjet te gjeje rrugen me te mire per te zvogeluar ose kontrolluar ngjarjet.

5. Zeri intuitiv te con jashte zones se rehatshmerise, por ti di ne zemren tende qe te udheheq per te bere gjene e mire. Zerit te unit i pelqen te te tregoje histori terrori.

6. Zeri intuitiv te jep nje hap ose qellim ne nje kohe. Uni ve qellime te kunderta ose krijon nje situate ku fitorja eshte e pamundshme.

7. Intuicioni te tregon cfare te besh per te qene besnik ndaj vetes. Uni te tregon cfare te besh per t'i bere punet te mira per te tjeret.

[jadore]

NDËRGJEGJSHMËRI

Kape mendjen tënde: Aftësitë “Si”

PA GJYKIM

* Shiko, por MOS GJYKO. Merr një qëndrim të lirë nga gjykimet. Vetëm faktet. Përqëndrohu në “çfarë”, jo në “të mirën” ose “të keqen”, “të tmerrshmen” ose “të mrekullueshmen”, në atë që “duhet” ose “nuk duhet”.
* DALLOJI DHE SHKËPUTI MENDIMET E TUA nga faktet, nga “kush, çfarë, kur dhe ku”.
* PRANO çdo çast, çdo ngjarje, ashtu si një çarçaf i shpalosur në lëndinë pranon edhe diellin edhe shiun dhe çdo gjethe që bie mbi të.
* PRANO të dobishmen, të shëndetshmen, por mos e gjyko. PRANO të dëmshmen, të padobishmen, por mos e gjyko.
* Në qoftë se zbulon që e gjykon veten, MOS GJYKO GJYKIMIN TËND.

ME NJË MENDJE TË NDËRGJEGJSHME

* BËJ VETËM NJË GJË NË NJË KOHË. Kur je duke ngrënë, ha. Kur je duke ecur, ec. Kur je duke u larë, lahu. Kur je duke punuar, puno. Kur je në një grup ose një bisedë, përqëndroje vëmendjen tënde në po atë çast ku je me personin tjetër. Kur je duke menduar, mendo. Kur je duke planifikuar, planifiko. Kur je duke kujtuar, kujto. Bëj çdo gjë me vëmendjen tënde të plotë.
* Nëse veprime të tjera ose mendime të tjera ose ndjenja të forta ta heqin mendjen, LARGOJI dhe kthehu në atë që po bën – prapë e prapë e prapë.
* PËRQËNDROJE MENDJEN TËNDE. Po të zbulosh që je duke bërë dy gjëra njëkohësisht, ndalu dhe kthehu në një gjë të vetme në një kohë.

ME EFEKTSHMËRI

* PËRQËNDROHU NË ATË QË FUNKSIONON. Bëj atë që duhet bërë në çdo situatë. Largohu nga “e drejtë" dhe "e padrejtë", "e vërtetë" dhe "e gabuar", "duhet" dhe "nuk duhet".
* RESPEKTO RREGULLAT E LOJËS. Mos “ta prish hundën për ta dënuar fytyrën”.
* Vepro aq SHKATHËT sa mundesh, duke iu përgjigjur nevojave të situatës në të cilën gjendesh. Jo të situatës ku dëshiron të jesh; jo të situatës që është “e drejtë”; jo të situatës që është më e këndshme; jo të situatës që ... Mbaji parasysh QËLLIMET E TUA në këtë situatë dhe bëj atë që është e nevojshme për t’i realizuar.
* LARGOHU NGA hakmarrja, inati i kotë dhe hipokrizia, që të plagosin dhe nuk të hyjnë në punë.

[pasioni_]

14. janar 2012

Çdo gjë që po ndodhë sot në Kosovë, në kalimet kufitare, i kisha të rregjistruara në kujtesën time. Përcjellja e lajmeve gjatë ditës i riktheu kujtimet e kaluara. Dhuna, përdorimi i forcës institucionale, dhunës institucionale, përsëri doli në sipërfqe. Pamjet e njohura nga e kaluara (jo e largët), gazi lotësjellës, gazërat e ndryshme kimike, shofrat e gomës, makinat e blinduara, policët e armatosur deri në dhëmbë u përsëriten në rrugët tona. U ballafaqua shteti (jonë) me popullin (rininë) tonë. Kush ishte kundër kujt sot? Kush me kend luftoi sot? Kush humbi e kush fitoi sot? A është kjo politikë. A është udhëheqje e shtetit? Çka është kjo? Kush ka të drejtë? Kush po gabon më shumë? Kush po e rrezikon dhe shkaterron shtetin? Kush po e mbronë shtetin?
Shumë e shumë pyetje sjellen vërdallë... Shumë mendime, analiza dhe krahasime janë në opsion. Pse po ndodhë kjo që ndodhi? Çka do të ndodhë në vazhdim? Çfarë do të sjellin ditët e ardhme? Fajtori nuk kërkohet. Fajtorë nuk ka dhe as që do të ketë. Në "luftën" në mes të popullit dhe shtetit të tij nuk ka fitimtarë. Pësojnë të gjithë. Më së shumti pëson ardhmëria jonë...

Dhuna e sotme. Dhuna në mesin tonë e ushtruar nga njerëzit tonë, kundër njerëzve tonë është dhuna më e keqe, më e rëndë dhe më e ndytë që ekziston...

Nuk dua të mendoj më shumë....(kam arsye)!

[pasioni_]

15. janar 2012

Nata më e gjatë, pas qershorit 1999 kaloi. Pak kush bëri gjumë të qetë. Duke iu falenderuar teknikës mundësia e përcjelljes së ngjarjeve të djeshme, bëri që sadopak të "gjendemi" në vendin e ngjarjes. Përjetimet ishin gati të njejta. Dallonin vetëm vendi dhe kushtet. Dikush në rrugë, në natyrë, në temperaturat dimërore e dikush në dhomën e nxehtë, me kafe në dorë.
Fotografitë e përleshjeve, skenat rrenqethëse, skenat brutale, zërat e çjerrë, bërtimat, lutjet, urdhërat krijojnë kaos në linjën e mendimeve. Shihen përballë njëri tjetrit "makineria" shtetërore (e cilit shtet?) dhe rinia e njomë (e cilit popull?).. Makineria shtetërore e pajisur me të arriturat e fundit të teknikës "bindëse" dhe rinia, ardhmëria jonë që kërkon realizimin e synimeve, dëshirave dhe idealeve shekullore. Rinia e pajisur me nga një shall rreth qafës dhe nje strajcë me ndonjë ushqim ditor në shpinë, por me një dëshirë që të jetë vetvetja, "freskohet" me ujë të ftohtë, "hekurroset" me shofra gome dhe "zbutet" e "vetëdijësohet" nga shërbyesit e makinerisë shtetërore të cilët paguhen nga prindërit (taksapaguesit) e tyre.
Shumë interesant, shumë, shumë. Po ballafaqohen njerëzit e njejtë, nga familjet e njejta. Po ballafaqohen shokët, miqët të njohurit që deri dje i ndanin të mirat dhe të këqijat bashkë...

[emine]

Postimi origjinal është bërë nga jadore

NDËRGJEGJSHMËRI

Kape mendjen tënde: Aftësitë “Si”

PA GJYKIM

* Shiko, por MOS GJYKO. Merr një qëndrim të lirë nga gjykimet. Vetëm faktet. Përqëndrohu në “çfarë”, jo në “të mirën” ose “të keqen”, “të tmerrshmen” ose “të mrekullueshmen”, në atë që “duhet” ose “nuk duhet”.
* DALLOJI DHE SHKËPUTI MENDIMET E TUA nga faktet, nga “kush, çfarë, kur dhe ku”.
* PRANO çdo çast, çdo ngjarje, ashtu si një çarçaf i shpalosur në lëndinë pranon edhe diellin edhe shiun dhe çdo gjethe që bie mbi të.
* PRANO të dobishmen, të shëndetshmen, por mos e gjyko. PRANO të dëmshmen, të padobishmen, por mos e gjyko.
* Në qoftë se zbulon që e gjykon veten, MOS GJYKO GJYKIMIN TËND.

ME NJË MENDJE TË NDËRGJEGJSHME

* BËJ VETËM NJË GJË NË NJË KOHË. Kur je duke ngrënë, ha. Kur je duke ecur, ec. Kur je duke u larë, lahu. Kur je duke punuar, puno. Kur je në një grup ose një bisedë, përqëndroje vëmendjen tënde në po atë çast ku je me personin tjetër. Kur je duke menduar, mendo. Kur je duke planifikuar, planifiko. Kur je duke kujtuar, kujto. Bëj çdo gjë me vëmendjen tënde të plotë.
* Nëse veprime të tjera ose mendime të tjera ose ndjenja të forta ta heqin mendjen, LARGOJI dhe kthehu në atë që po bën – prapë e prapë e prapë.
* PËRQËNDROJE MENDJEN TËNDE. Po të zbulosh që je duke bërë dy gjëra njëkohësisht, ndalu dhe kthehu në një gjë të vetme në një kohë.

ME EFEKTSHMËRI

* PËRQËNDROHU NË ATË QË FUNKSIONON. Bëj atë që duhet bërë në çdo situatë. Largohu nga “e drejtë" dhe "e padrejtë", "e vërtetë" dhe "e gabuar", "duhet" dhe "nuk duhet".
* RESPEKTO RREGULLAT E LOJËS. Mos “ta prish hundën për ta dënuar fytyrën”.
* Vepro aq SHKATHËT sa mundesh, duke iu përgjigjur nevojave të situatës në të cilën gjendesh. Jo të situatës ku dëshiron të jesh; jo të situatës që është “e drejtë”; jo të situatës që është më e këndshme; jo të situatës që ... Mbaji parasysh QËLLIMET E TUA në këtë situatë dhe bëj atë që është e nevojshme për t’i realizuar.
* LARGOHU NGA hakmarrja, inati i kotë dhe hipokrizia, që të plagosin dhe nuk të hyjnë në punë.

u Jadork sa me pelqen kjo qe ke sjell ktu

[pasioni_]

22.01.2012

Erdhi edhe një ditë D. Cirkusi i ashtuquajtur parlament, vazhdoi punën me joseriozitetin e vet në një situatë shumë serioze. Të zgjedhurit dhe përzgjedhurit e popullit vazhduan të tregojnë papjekurinë e tyre politike (edhe edukatën familjare dhe shkollore). Duke filluar nga prania në seancë, nga hyrje daljet gjatë seancës, telefonatat dhe bisedat me njëri tjetrin gjatë diskutimeve të tjerëve, dhe deri tek diskutime dhe votimet banale dhe primitive. Kodi i mirësjelljes, që i takon një Parlamenti dhe një parlamentari, si duket nuk është obligim dhe nuk ekziston në kokën dhe mendjen a tyre! Loja me votime, loja me mocione, loja duke keqpërdorë aritmetikën e votave (duke votuar pa menduar me kokën e vet), gjithnjë e më tepër po e shndërron institucionin më të lartë të shtetit në cirkus të vërtetë. Aty nuk dihet më kush pin e kush paguan. Shkelen ligjet dhe përdhosen vendimet e veta paraprake, me arsye dhe paarsye. Aty shkelet edhe Kushtetuta.
Edhe këtë javë munguan deklaratat e pastërta, të kjarta dhe të kuptueshme nga institucionet. Analizat tregojnë se askush nuk e din se kush ka të drejtë. Çka është "e mira" dhe çka "e keqja" jonë? Kush e ka mirë dhe kush e ka keq? Kush ka të drejtë dhe kush nuk ka? Kush po gabon e kush jo? Intelektualët po heshtin. Të pavarurit po meditojnë në heshtje. Analistët dhe b-analistët po presin sinjale dhe direktiva nga bossat e politikës ditore, varësisht nga premtimet dhe pagesat.
Ora po afrohet. Diçka do të ndodhë përsëri sot. Nuk mund të themi "nuk e kemi ditur", "nuk kemi besuar" sepse do të jetë vonë. Trimat dhe të mençurit do të dalin nga vrimat dhe do të japin deklarata pasi të kryhet krejt kjo që ka filluar, dmth. pasi të shohin se çka ndodhi...

[pasioni_]

Shokët...

Shokët e fëmijërisë. Shokët e lagjës apo mëhallës. Shokët e shkollës fillore dhe të mesme. Shokët e studimeve. Shokët e punës dhe shumë e shumë shokë tjerë, varësisht nga periudha jetësore, vendi apo ngjarja. Të gjithë janë shokë, konsiderohen, duhen, ndihmohen, hajnë e pijnë dhe e kalojnë kohën bashkë. Por ekzistojnë edhe disa shokë që quhen shokë të idealit dhe shokë të luftës. Mendohej se këta janë shokët e vërtetë, shokët më të besueshëm dhe shokët e gatshëm për njëri tjetrin deri në sakrificë, deri në vdekje...
Mendohet se kishte pak shokë të sakrificës, për shkak të faktit se kishte shumë pak njerëz që flijohen për njëri tjetrin. Me fjalë dhe zotime kishte mjaftë shokë të tillë, por në vepër shumë, shumë më pak. Ky konstatim mund të vërtetohet shumë lehtë. Edhepse ishin betuar në ideal, edhepse luftonin për të njejtin ideal nuk u nevojit kohë e gjatë që të del në shesh ideali i tyre.
Liderizmi, interesi material dhe siguria personale bëri që të harrohet ideali. Filluan ndarjet, fërkimet, thashethemet, sulmet dhe akuzat me qëllim të mbrojtjes individuale ose vetanake dhe sigurisë personale.
Ata, që deri dje ishin shokë të idealit, edhepse të shpërndarë nëpër struktura të ndryshme politike, shoqërore apo të biznesit, filluan të "harrojnë" të kaluarën e përbashkët. Erdhi koha e "fshirjes së kujtesës" për të kaluarën të cilës deri dje i kënduan me zë të lartë dhe me të cilën u mburrën. Po "harrohet" e kaluara e cila sot i solli këtu ku janë dhe kanë frikën se po e humbin pozitën. Po afrohet koha e përgjegjësisë për gjërat e bëra dhe të pabëra. Me shumë dëshirë do të fshihej një pjesë e të kaluarës për tu ruajtur e tanishmja.
Shokët u ndanë në bazë politike dhe për shkak të interesave materiale. E harruan të kaluarën jo të largët. I harruan të gjitha, sa që e mohojnë edhe veprimtarinë dhe luftën e përbashkët. Hjekin dorë nga e kaluara, nga shoqëria e dikurshme dhe shndërrohen në "të panjohur" edhepse nata e dita nuk i ndante. U bënë të panjohur dhe të huaj për njëri tjetrin. Nuk janë armiqësuar por akuzohen në mes veti, për të shpëtuar kokën, pasurinë dhe biznesin.
Shokët e idealit paskan vepruar, punuar, sakrifikuar për "ideal"...