Reflektime

[lovely]

Sot, ndodhi ni aksident.

Ni djale 22 vjet, ne kolone komunikacioni, rruges per ne pune, ne mengjesin e hershem, mendoi;

Do t`i parakaloj keto dy kerre para meje, dhe nuk do te vonohem ne pune.

Shpejtesia ne ate pjese te rruges, ishte 70 n`ore.

Ne parakalim e siper, djali 22 vjeq, arriti diku rreth 100 km n`ore.

Ne anen e kundert, erdhi autobusi, 80 n`ore.

Djali i ri, i dha gaz pak me shume, me shprese se do te arrinte te dilte ne anen e vet.

Kjo nuk ndodhi kurre.

Autobusi, doli nga rruga, aq sa mundi, por nuk ishte mjaftueshem.

Djali i ri, u perplas me veturen e tij ne qoshin e autobusit, dhe fluturoi jashte rruges.
Dy kamt iu kputen, edhe vdiq ne moment.

Ni djale i ri, 22 vjeq, shnosh e mire, krejt jeten perpara, del ne sabah per me shku ne pune edhe e bon ni gabim qe i kushton me jete.

Thojne; Zoti t`i qerron syte, para taksiratit. (Taksirat duhet me kane aksident)

Pata bo llaf nihere me dikend t`afert, pasi shkoj dhe voziti drejt e ne bander, por fatmirsisht shpetoi mire, e pata pyetur;

A nuk e pe banderin a qka ke puna? Qka ndodhi?

Tha; Banderi ne syte e mi, beso qe nuk pat madhesi ma te madhe, se kokrra e qibrititit.

Nashta thashe, pernime Zoti " t`i qerron syte".

Autobusi, kogja i madh osht. Dy kerre perpara veq, rruga e drejte, dmth tona mundsite i ka pas me e pa autobusin, po o dal...

Nejse, qka deshta me thane, ai djale shkoj, dikun sigurisht ni nane e ni babe, e kan ni merzi e ni trishtim t madh..

E tjert, u ndine keq boll, per sa kohe? 5 minuta nashta, edhe krejt ecen punve t veta.

Po du me thane, per ni jete kaq t re, a nuk ish dashte me u ndal koha pak???
Me u ndal jeta, veq per pak, per qat rreth?

Vdekja si duket, eshte bere diqka qe ndodh minimum nje here n`muaj.

Ktynehere, nuk e maj n`mend, qe kan vdek njerez kaq shume e kaq shpesh, sikur sot!