Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Ata qe vrasin jan gjallë-
nga autori shqiptarë xhelal ferizi
disa per se gjalli kan vdekë -vdiqen -nga ndonje mendjemadhsi---------disa kan vdekë per se gjalli nga lakmia ---e disa nga akulli i shpirtit- e disa nga ftoftëSia disa nga hingirizia-- nga buzet prej llastiku..qe kurre nuk kan qeshë mezemer--- atyre edhe syri e qerpiku--ne lakmi ju ka levizë per emer-- ata kan vdekë per nje pike lavdi-----ata kan vdekë edhe nga vesi--e nga interesi-- jan tha--dikush vdiq si shqipfols e dikush si shkja---disa vdiqen si kurva e kurvarë -e disa si rruspija ---VDIEQEN SI TE VDEKUR E SI TE GJALLë-- E DISA VDIQEN NGA SERVILIA -
se dikurë kishin shum fjalë- e hargjuan shum fjalë-vdiqen nga e tyre kotesia -ne perpjekje dikund me dalë--aty ku del madheshtia--
--e disa u shuan ne ket koozmetikë---u shuan ne ket vrap maraton-----ata u shuan nga cektesia--nga e tyre ne mendje varfria- e ti nuk di ku je --te kekron kah do miqsia --a je dikund mbi dhe --te thrrasin vargjet e mia.--- tani ti ne cilen udhë --mbanë halle --neper cilen rrudhë--flet me gurë e me zalle--
---ku esht e jote mirësia ---
duku mbi dhe -- se ata vrasin --bertasin--po shuhet e tyre demagogjia--po pelcasin--- dil o bilibil --tregoju se q esht dahsuria---sepse ata mbas palljevce ngasin---e prapa i ndjeke vet hiqësia ------------nuk vrasin vetem me armë----por të vrasin edhe me poshtersi--- ata te vrasin me ligsi-----disa te vrasin me mediokritet- ---ata tash kan mbetë shkret--se ne kohen e arit --nuk i falen asgje bukurisë --as zogut te vet---as dashurisë se vertetë-qe ua shpaloste zogu i cicerimsisë--por sytë i mbanin kah lavdia--e i huaji--kah dyftyrsia e demagogjia--
e disa me lloj lloj sjellje e me lloj lloj mbjellje - vranë e u vetvranë----secili ne stilin e vet - ata tash u thanë--e ti o lule ku ke mbetë--- se ata edhe shekullin e vranë-- llafet vetem llafet e shterrura ju kan mbetë---e loti i turbulllt ne jetë--qe te kthjellur se paten ndonjeherë--i vrau fama duke dashur te behen mbret---e disa me lloj lloj pjellje --qe mendja ju pjelle ne ket jete---disa me se mendjet bajate q i kan ---e disa me dyfftyrsi-disa me psuedomiqsi e pseudo dashuri-- ata mbeten shkret--secili ne në denimin e tij--neper vese -e zymtesi harrese--se fatin ua ka shkruar--vetvteja neper kokoirizje e himgirzje- ata nuk paskan pasë te mbrendshme bukuri---veshtirë esht i qendrueshem me mbetë--nese nuk ke mbjelle vertetsi -nes e nuk ke mbjelle sinqeritet ---ne kohen mbi fjalen kur ke mbi--prandaj gjithqka mbetet shkret-se koha s esht mbjelle me dashuri-- a s me miqsi te vertetë--por llafe per famë e lavdi---
Miqsia kurr nuk jeton--nga ata qe me hile e kan mbi--ajo behet shkrumb--ajo behet hi--kur hilja e nisë me maskë--me rrena e demagogji-.-prandaj vdesin me masë--disa si hile.edisa si skile--ata e humbin secilen miqsi--se ne kohen kur e kan nisë--e kan nisë me dyftyrsi--prandaj vdiqen per se gjalli--neper harresa nga mekatet--neper borgje deri ne fyt- secili nga ata rropatet--dhe nga lotet nuk i teren sytë ---se i kan humbur fatet--disa vetevten per se gjalli e kan mbytë--kur keshtu i kan nisë dyftyrsitë--qe ne zanafillë--të veteten mbi dhe
--askurrë duke te sinqerten duke mos e perfillë--kan mbjellë lule me hile--e qelë ju kan si ferrë--ato nuk jan karajfile..por llafe te mbjellura me sherr--
disa jan shuar -e disa akoma vrasin--ku je ti lule e zbukuruar--se vargjet e mia po ngasin--neper artin e harruar--ato neper kohra bertasin--gjithmone duke ciceruar--