Njė shkrimtar i mirė, duhet ta ketė lexuar, se paku, njė bibliotekė mesatare me libra.
Ose, ta kete shtetitur boten, takuar shumė njerez e kultura e tradita.
Janė tė njėjtė pernga njohuritė, si ai qe kryen fakultet, si ai qe udheton neper bote.
Ky shkrimi yt, hallė, seē po m'duket se permban pak si tepėr "ejgjizėm" (ageism). Luftė mes gjeneratash. Mosbesimi ndaj sė resė (jo nuses

).
Nuk e dij cilėt shkrimtarė te vjetėr i ēmon ti, por une mendoj se sot, shkrimtarėt dhe poetet e rinjė shqiptarė, janė mė tė mirė se tė vjetrit dhe te mesmit (perjashto Kadarenė dhe, deri diku, Migjenin). Tė rinjtė, me keta te tjeret, janė aty-aty. Periudha e shkrimtarėve "bagėti bujqėsi", nuk llogaritet.
Shkrimtarė mediokėr ka pasė gjithmonė, ne cdo kohė e nė cdo vend.
Ėshtė gjynah te pergjithesohen e te kositen me njė tė mshume te tastieres. Asgje te hajrit nuk bėn, veē e djegė tė njomin pershkak te thatit.