Bulevardi i muzave

[Idila]

Shkëlqyeshëm!
Lum ajo 'Muzë' që i dedikohen këto vargje. Ndoshta nuk jam poete por jetës kam çfarë t`i jap. Muzë pambarim ju dëshiroj në vijim të pasuroni bulevardin.

[Le jardin des disparus]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Shkëlqyeshëm!
Lum ajo 'Muzë' që i dedikohen këto vargje. Ndoshta nuk jam poete por jetës kam çfarë t`i jap. Muzë pambarim ju dëshiroj në vijim të pasuroni bulevardin.

Jeta është si rrjedha e lumit, nganjëherë ka dhe tatëpjetëza që atrofizojnë pritjet dhe shpresat por lum ata që nuk e gjuajnë me gurë e i japin asaj aromën e këndshme... Faleminderit për fjalët e ëmbla, si një puhizë deti veshur me shkumë!

[Le jardin des disparus]

Imazh

Nata s`më linte ta shihja në sy
por i puthja buzët nëpër terr
e pushtoja si planetet universin

Më thosh se me donte
por s`e dëgjoja qartë
më thosh se s`rronte dot pa mua
siç s`rronte hëna pa natë

Natë qe gjithmonë kur ndaheshim
ikte dhe unë e harroja se si kishte ikur
bilbilat i këndonin nga pas
e dita e re ndizej brenda meje para se të agonte
ndriste dhe dielli sa herë që për të mendoja…

[Dardanesha]

Postimi origjinal është bërë nga Le jardin des disparus

Imazh

Nata s`më linte ta shihja në sy
por i puthja buzët nëpër terr
e pushtoja si planetet universin

Më thosh se me donte
por s`e dëgjoja qartë
më thosh se s`rronte dot pa mua
siç s`rronte hëna pa natë

Natë qe gjithmonë kur ndaheshim
ikte dhe unë e harroja se si kishte ikur
bilbilat i këndonin nga pas
e dita e re ndizej brenda meje para se të agonte
ndriste dhe dielli sa herë që për të mendoja…

Wow...komplimente...shume e bukur.

[Le jardin des disparus]

Heshtja që flet

Ne heshtnim po a s`di loti të flasë
dhe s`ka në të një pafundësi me fjalë
denesat mundoheshim t`i mbytnim
e na ngjante sikur dëgjonim tinguj ledhatarë

Drapëri i art i hënës valëvitej sipër nesh
e një valomë qiellit ndizej
nuk dinim natë a ditë qe
apo në ndonjë botë tjetër ylli ynë ngjizej

Heshtte edhe pranvera e jetës sonë
e dinim që për të do ndjenim shumë mall
por dikush si ëngjëll foli mes heshtimit:
Të dashuruarve s`u duhen fjalë…


(disparus)

[Le jardin des disparus]

Ti nuk erdhe

Këndova për ty anës detit
të thirra por ti nuk erdhe

Udhëtarë të largët mbetem
të huaj nën dritat e llampave të natës
të zbrazët sikur gjethët e vjeshtës

Sytë e tu do ëndërrojnë gjithnjë
ngjyrën që u kanë dhënë yjeve
flokët tua gjithnjë do ëndërrojnë
mëndafshin e velave të anijeve
që unë kurrë nuk i preka

Vitet dhe ndarja, oqeani dhe deti
vazo e thyer përplot me karafilë
ishin kujtimi i flashkët që prapa mbeti

Anës detit këndova për ty
të thirra por ti nuk erdhe…

Dhe udhët dhe ditët dhe netët
në cilën jetë vallë do t`i rigjejmë?!


(disparus)

[lovely]

Flokët ia shihja me ngashërim
valë valë gjer n`bel, të zezë atë fije floku
Ku je? Mos është hakmarrje?
Për atë ditë të bukur vere,
për sytë e tu të kthyer nga rruga
Për buzët tua në pritje?

Dashurija larg vërehej,
vec shiqimit tënd plot frymë
asgjë nuk kishte
asgjë nuk duhej..